รวมกฎหมาย อนุบัญญัติ

รวมกฎหมายอนบุ ญั ญตั ติ ามพระราชบญั ญตั สิ ขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ และทแี่ ก้ไขเพิม่ เติม (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ ISBN : พมิ พ์คร้ังท่ี ๑ : มิถุนายน ๒๕๖๕ จ�ำนวนพมิ พ์ : ๑,๐๐๐ เลม่ ท่ปี รึกษา : นพ.มล.สมชาย จกั รพันธ์ุ ประธานทป่ี รกึ ษารฐั มนตรวี า่ การ กระทรวงสาธารณสุข นพ.ยงยทุ ธ วงศ์ภิรมย์ศานต ์ิ ทป่ี รึกษากรมสขุ ภาพจติ นพ.บญุ ชยั นวมงคลวัฒนา ที่ปรกึ ษากรมสขุ ภาพจติ พญ.อัมพร เบญจพลพทิ กั ษ ์ อธิบดีกรมสขุ ภาพจติ นายดนยั สุวรรณา นติ กิ ร เชี่ยวชาญเฉพาะ บรรณาธกิ าร : ดร.พญ.เบญ็ จมาส พฤกษ์กานนท์ ผู้อ�ำนวยการส�ำนักงานเลขานกุ ารคณะกรรมการสขุ ภาพจิตแห่งชาติ รองบรรณาธิการ : นางชนนั รตั น์ นวพลพัฒน์ รองผอู้ ำ� นวยการสำ� นกั งานเลขานกุ ารคณะกรรมการสขุ ภาพจติ แหง่ ชาติ ผ้ชู ว่ ยบรรณาธิการ : นายธนากร เทาศิร ิ นกั วชิ าการสาธารณสขุ ปฏบิ ตั กิ าร นางสาวสมหญงิ เหงา้ มลู นักวิเคราะห์นโยบายและแผน นางขนิษฐา คล้ายมาก นักจดั การงานท่วั ไป นางสาวมณรี ตั น ์ เชื้อเพชร นกั จดั การงานทวั่ ไป ผลติ โดย : ส�ำนักงานเลขานุการคณะกรรมการสุขภาพจิตแหง่ ชาติ กรมสขุ ภาพจติ กระทรวงสาธารณสขุ โทร. ๐ ๒๕๙๐ ๘๑๓๐ พิมพ์ที่ : บรษิ ัท บียอนด์ พับลสิ ช่งิ จำ� กัด โทร. ๐ ๒๖๗๒ ๒๕๓๔-๕ สงวนลิขสทิ ธิต์ ามพระราชบัญญตั ิ ห้ามลอกเลียนแบบส่วนหนงึ่ สว่ นใดของหนงั สือเล่มน้ี โดยไมไ่ ดร้ บั อนญุ าตจากเจา้ ของลิขสิทธ์ิ

คำ� นำ� พระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ ได้ประกาศในราชกิจจา นุเบกษา เล่ม ๑๒๕ ตอนท่ี ๓๖ ก ลงวนั ท่ี ๒๐ กมุ ภาพันธ์ ๒๕๕๑ มผี ลบงั คับใช้ เม่ือ ๒๑ กมุ ภาพันธ์ ๒๕๕๑ หลังจากนน้ั ๖ ปี จงึ ไดเ้ รมิ่ ด�ำเนินการแก้ไขเพ่มิ เติม กฎหมาย (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ และได้ประกาศในราชกจิ จานเุ บกษา เล่ม ๑๓๖ ตอน ๕๐ ก ลงวนั ท่ี ๑๖ เมษายน ๒๕๖๒ มผี ลบงั คบั ใชว้ นั ที่ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๖๒ ซ่ึงพระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และที่แก้ไขเพ่ิมเติม (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ มสี าระสำ� คัญ ๖ หมวด คอื คณะกรรมการ สทิ ธิผู้ปว่ ย การบำ� บดั รกั ษาทางสขุ ภาพจติ การอทุ ธรณ์ พนกั งานเจา้ หนา้ ที่ และบทกำ� หนดโทษ บทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัติน้ีมุ่งหมายในการสร้างเสริม ป้องกัน และการควบคมุ ปจั จยั ทค่ี กุ คามสขุ ภาพจติ การคมุ้ ครองสทิ ธขิ องบคุ คลทมี่ คี วาม ผดิ ปกติ การเขา้ ถงึ บรกิ ารดา้ นสขุ ภาพจติ และการอยรู่ ว่ มกนั ในสงั คมอยา่ งปกติ สขุ โดยคำ� นงึ ถงึ หลกั การมสี ว่ นรว่ มของหนว่ ยงานภาครฐั เอกชนและประชาชน ในทกุ ภาคส่วนตลอดจนก�ำหนดหา้ มสอ่ื ทกุ ประเภทเผยแพร่ข้อมลู ใด ๆ ท่ีทำ� ให้ เกิดความรังเกียจเดียดฉันท์ หรือความเสียหายแก่จิตใจ ชื่อเสียง เกียรติคุณ ของผปู้ ่วยและญาติ รวมทั้งก�ำหนดใหส้ ถานบำ� บัดรักษาแตล่ ะแห่งให้สามารถมี คณะกรรมการสถานบ�ำบัดรักษาได้มากกว่าหน่ึงคณะเพ่ือให้เกิดความรวดเร็ว ในการปฏิบัติงาน อันเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพการบ�ำบัดรักษาและการฟื้นฟู สมรรถภาพของผปู้ ว่ ย และแกไ้ ขเพม่ิ เตมิ บทกำ� หนดโทษ และบทบญั ญตั เิ กยี่ วกบั การเปรยี บเทียบให้เหมาะสม กรมสุขภาพจิต โดยส�ำนักงานเลขานุการคณะกรรมการสุขภาพจิต แหง่ ชาติ ขอขอบคณุ คณะอนกุ รรมการปรบั ปรงุ แกไ้ ขกฎหมายวา่ ดว้ ยสขุ ภาพจติ และผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องส�ำหรับเวลากว่า ๒ ปีในการจัดท�ำอนุบัญญัติตาม พระราชบัญญัติฉบับนี้ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าหนังสือเล่มนี้จะเป็นประโยชน์ รวมกฎหมายอนุบัญญตั ติ ามพระราชบัญญตั ิสุขภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ ก และท่ีแกไ้ ขเพมิ่ เติม (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

กับคณะกรรมการสถานบ�ำบัดรักษา พนักงานเจ้าหน้าท่ีตามพระราชบัญญัติ สขุ ภาพจติ เจา้ หนา้ ทผ่ี ปู้ ฏบิ ตั งิ านดา้ นสขุ ภาพจติ ผทู้ ม่ี สี ว่ นเกยี่ วขอ้ งทกุ ภาคสว่ น ตลอดจนผู้ท่ีสนใจทั่วไปในการเสริมสร้างความรู้ และความเข้าใจเก่ียวกับ กฎหมายวา่ ดว้ ยสขุ ภาพจติ และสามารถนำ� ไปใชเ้ ปน็ แนวทางในการดำ� เนนิ งาน อย่างเป็นรูปธรรมตลอดจนสามารถขับเคลื่อนการบงั คับใชพ้ ระราชบัญญตั ฯิ นี้ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ บรรลุตามวัตถุประสงค์และเจตนารมณ์ของพระราช บญั ญัตสิ ขุ ภาพจิตตอ่ ไป ดร.พญ.เบ็ญจมาส พฤกษ์กานนท์ บรรณาธิการ ๑ มิถนุ ายน ๒๕๖๕ ข รวมกฎหมายอนบุ ัญญัตติ ามพระราชบญั ญตั ิสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และทีแ่ ก้ไขเพ่มิ เตมิ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

สารบัญ หนา้  คำ� น�ำ ก  พระราชบญั ญัติสขุ ภาพจิต พ.ศ.๒๕๕๑ และท่แี ก้ไขเพมิ่ เติม (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ.๒๕๖๒ ๑  Mental Health Act, B.E. ๒๕๕๑ (๒๐๐๘) Unofficial translation ๓๓ หมวดท่ี ๑ คณะกรรมการ  ประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง การเลือกและการแตง่ ตงั้ ๗๓ ผแู้ ทนองคก์ รภาคเอกชนและผทู้ รงคณุ วุฒิเพื่อเป็นกรรมการ สขุ ภาพจติ แห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๖๒  ประกาศกระทรวงสาธารณสขุ เรอื่ ง รายช่อื สถานบ�ำบดั รกั ษา ๘๓ ทางสขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๖๓  ประกาศกระทรวงสาธารณสขุ เรอ่ื ง รายช่ือสถานบ�ำบดั รกั ษา ๘๘ ทางสุขภาพจิต (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๔  ประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรอ่ื ง รายชอ่ื สถานบ�ำบดั รกั ษา ๘๙ ทางสขุ ภาพจิต (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๖๔ หมวดท่ี ๒ สิทธิผู้ปว่ ย  ประกาศคณะกรรมการสขุ ภาพจติ แห่งชาติ ๙๔ เรอ่ื ง การเผยแพรข่ อ้ มูลใด ๆ ทางสอ่ื สง่ิ พมิ พส์ ่ืออเิ ล็กทรอนกิ ส์ หรือสื่ออนื่ ใด พ.ศ. ๒๕๖๕  ประกาศคณะกรรมการสขุ ภาพจิตแหง่ ชาติ เรอื่ ง การออกคำ� ส่ัง ๙๖ ของอธบิ ดีกรมสขุ ภาพจิตให้ผู้เผยแพรด่ ำ� เนนิ การ พ.ศ. ๒๕๖๕ รวมกฎหมายอนบุ ญั ญัตติ ามพระราชบัญญตั สิ ขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ ค และทแี่ ก้ไขเพม่ิ เตมิ (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

สารบญั หนา้  ระเบยี บคณะกรรมการสขุ ภาพจติ แห่งชาติ ว่าดว้ ย หลักเกณฑ์ ๑๐๐ และวธิ ีการ ให้หน่วยงานของรฐั และเอกชนด�ำเนินการเก่ียวกับ การคุ้มครองสิทธิ ของบุคคลที่มคี วามผดิ ปกตทิ างจติ การให้ บรกิ ารดา้ นสุขภาพจิต และการอยู่รว่ มกันในสงั คม พ.ศ. ๒๕๖๕ หมวดที่ ๓ การบำ� บัดรกั ษาทางจิตเวช  ประกาศกระทรวงสาธารณสขุ เรื่อง แบบหนงั สือให้ความยนิ ยอม ๑๐๘ การบำ� บดั รกั ษา พ.ศ. ๒๕๖๔ (แบบหนงั สอื ใหค้ วามยนิ ยอมเปน็ พเิ ศษ)  ระเบยี บคณะกรรมการสขุ ภาพจิตแห่งชาติ ว่าด้วยการสง่ ตวั บุคคล ๑๑๓ เพอ่ื รบั การตรวจวนิ จิ ฉยั และประเมนิ อาการเบื้องตน้ พ.ศ. ๒๕๖๔  ระเบยี บคณะกรรมการสุขภาพจิตแหง่ ชาติ ว่าด้วยการส่งตัวบคุ คล ๑๑๕ เพือ่ รับการตรวจวินิจฉยั และประเมินอาการเบ้ืองต้นในกรณีฉุกเฉนิ พ.ศ. ๒๕๖๔  ระเบยี บคณะกรรมการสขุ ภาพจติ แหงชาติ ว่าด้วยหลกั เกณฑ์ ๑๑๗ และวิธกี ารในการรายงานผลการตรวจวนิ จิ ฉัยและประเมนิ อาการ เบือ้ งตน้ พ.ศ. ๒๕๖๔  ระเบยี บคณะกรรมการสุขภาพจติ แหงชาติ วา่ ด้วยหลักเกณฑ ๑๒๒ และวิธีการในการพจิ ารณาเพอ่ื มีค�ำสง่ั ใหบ้ คุ คลตอ้ งเข้ารับ การบ�ำบัดรกั ษา พ.ศ. ๒๕๖๔  ระเบียบคณะกรรมการสขุ ภาพจิตแห่งชาติ วา่ ดว้ ยหลกั เกณฑ์ ๑๒๗ และวธิ กี ารในการรายงานผลการบำ� บดั รกั ษา การจำ� หนา่ ยผู้ป่วย และการติดตามผลการบ�ำบัดรักษา พ.ศ. ๒๕๖๕ ง รวมกฎหมายอนบุ ญั ญัติตามพระราชบญั ญตั สิ ขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และทีแ่ กไ้ ขเพิ่มเติม (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

สารบญั หนา้  ระเบียบคณะกรรมการสขุ ภาพจติ แห่งชาติ วา่ ด้วยการส่งั ย้ายผปู้ ว่ ย ๑๓๓ ไปรับการบำ� บัดรักษาในสถานบำ� บดั รกั ษาอน่ื พ.ศ. ๒๕๖๔  ระเบยี บคณะกรรมการสขุ ภาพจติ แหง ชาติ ว่าดว้ ยหลกั เกณฑ ๑๓๔ และวธิ ีการในการรายงานผลการตรวจวนิ จิ ฉยั การประเมนิ ความสามารถในการตอ่ ส้คู ดี และผลการบ�ำบดั รกั ษาของผู้ป่วยคดี การรายงานผลการบ�ำบัดรกั ษาและการท�ำความเห็น พ.ศ. ๒๕๖๔  ประกาศคณะกรรมการสุขภาพจิตแห่งชาติ เรอ่ื ง กำ� หนดหน่วยงาน ๑๔๐ ด้านสงเคราะห์และสวสั ดกิ าร พ.ศ. ๒๕๖๔  ประกาศคณะกรรมการสุขภาพจติ แห่งชาติ เรอ่ื ง หลกั เกณฑ์ ๑๔๑ และวิธีการให้ผรู้ บั ดูแลผูป้ ว่ ยมีสทิ ธไิ ดร้ บั บริการให้ค�ำปรึกษา แนะน�ำ ฝกึ อบรมทักษะ การจดั การศกึ ษา และการส่งเสรมิ อาชีพ ตลอดจนความชว่ ยเหลอื อน่ื ใด เพอ่ื ใหด้ แู ลผปู้ ว่ ยตอ่ ไปได้ พ.ศ. ๒๕๖๕  ประกาศคณะกรรมการสขุ ภาพจิตแห่งชาติ เรือ่ ง หลักเกณฑแ์ ละ ๑๔๖ วธิ ีการดำ� เนนิ การฟน้ื ฟสู มรรถภาพของผ้ปู ว่ ย พ.ศ. ๒๕๖๕ หมวดที่ ๔ การอทุ ธรณ์  ระเบียบคณะกรรมการสุขภาพจิตแห่งชาติ วา่ ดว้ ยหลักเกณฑ ์ ๑๕๒ และวธิ กี ารในการยน่ื อทุ ธรณ์ และวิธีพิจารณาอุทธรณ์ พ.ศ. ๒๕๖๔  ระเบยี บกระทรวงสาธารณสขุ วา่ ด้วยการเลอื กและการแตง่ ต้งั ๑๕๕ ผูแ้ ทนองค์กรภาคเอกชนและผูท้ รงคุณวุฒเิ ป็นกรรมการอทุ ธรณ์ พ.ศ. ๒๕๖๓ รวมกฎหมายอนบุ ัญญตั ิตามพระราชบญั ญตั ิสขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ จ และท่ีแก้ไขเพมิ่ เตมิ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

สารบญั หนา้ หมวดที่ ๕ พนกั งานเจา้ หนา้ ที่  ระเบยี บคณะกรรมการสุขภาพจิตแห่งชาติ ว่าด้วยคุณสมบตั ิ ๑๖๘ ของพนักงานเจา้ หนา้ ท่ี พ.ศ. ๒๕๖๔  ประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรอ่ื ง แต่งตัง้ พนกั งานเจา้ หนา้ ท่ี ๑๖๙ พ.ศ. ๒๕๖๔  ระเบียบคณะกรรมการสุขภาพจิตแห่งชาติ ว่าดว้ ยการปฏบิ ัตหิ น้าท ี่ ๑๗๕ ของพนักงานเจ้าหนา้ ท่ี พ.ศ. ๒๕๖๔  ประกาศกระทรวงสาธารณสขุ เรอ่ื ง แบบบัตรประจำ� ตวั ๑๗๗ พนักงานเจา้ หน้าท่ี พ.ศ. ๒๕๖๓ หมวดที่ ๖ บทก�ำหนดโทษ  ระเบยี บคณะกรรมการสขุ ภาพจติ แห่งชาติ ว่าดว้ ยหลักเกณฑ์ ๑๘๒ และวิธีการในการเปรยี บเทียบ พ.ศ. ๒๕๖๕ ภาคผนวก  ประกาศราชกิจจานุเบกษา กรมสขุ ภาพจิตขอแก้ไขขอ้ ความ ๑๙๘ คลาดเคลื่อน  คำ� สั่งคณะกรรมการสขุ ภาพจติ แหง่ ชาติ ที่ ๓/๒๕๖๕ ๑๙๙ เร่ือง แตง่ ต้งั คณะอนุกรรมการปรบั ปรุงแกไ้ ขกฎหมายว่าดว้ ย สุขภาพจิต ลงวนั ท่ี ๒๑ กมุ ภาพันธ์ ๒๕๖๕ ฉ รวมกฎหมายอนบุ ัญญัตติ ามพระราชบัญญตั ิสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่ีแก้ไขเพิม่ เติม (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

รวมกฎหมายอนบุ ัญญัตติ ามพระราชบญั ญัติสุขภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ 1 และทแี่ กไ้ ขเพ่มิ เติม (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

2 รวมกฎหมายอนุบัญญัตติ ามพระราชบญั ญัติสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่ีแก้ไขเพมิ่ เติม (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

พระราชบญั ญตั ิ สุขภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ ภมู พิ ลอดลุ ยเดช ป.ร. ให้ไว้ ณ วันท่ี ๑๓ กมุ ภาพนั ธ์ พ.ศ. ๒๕๕๑ เปน็ ปที ี่ ๖๓ ในรชั กาลปจั จุบัน พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรม ราชโองการโปรดเกลา้ ฯ ให้ประกาศวา่ โดยที่เป็นการสมควรมีกฎหมายวา่ ด้วยสุขภาพจติ พระราชบญั ญตั นิ มี้ บี ทบญั ญตั บิ างประการเกย่ี วกบั การจำ� กดั สทิ ธแิ ละ เสรีภาพของบคุ คล ซ่งึ มาตรา ๒๙ ประกอบกับมาตรา ๓๒ และมาตรา ๓๓ ของ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระท�ำได้โดยอาศัยอ�ำนาจตาม บทบัญญตั แิ ห่งกฎหมาย จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติข้ึนไว้โดยค�ำ แนะนำ� และยนิ ยอมของสภานิตบิ ญั ญตั แิ ห่งชาติ ดงั ตอ่ ไปน้ี มาตรา ๑ พระราชบญั ญตั นิ เ้ี รยี กวา่ “พระราชบญั ญตั สิ ขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑” มาตรา ๒๑ พระราชบญั ญตั นิ ใี้ ห้ใชบ้ งั คับตงั้ แตว่ ันถัดจากวนั ประกาศ ในราชกจิ จานเุ บกษาเป็นต้นไป มาตรา ๓ ในพระราชบญั ญตั นิ ้ี ๑ ราชกิจจานเุ บกษา เล่ม ๑๒๕/ตอนที่ ๓๖ ก/หนา้ ๓๗/๒๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑ 3 รวมกฎหมายอนุบัญญตั ติ ามพระราชบญั ญตั สิ ุขภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่แี กไ้ ขเพิ่มเตมิ (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

“สุขภาพ”๒ หมายความวา่ สุขภาพตามกฎหมายว่าด้วยสขุ ภาพแหง่ ชาติ “สขุ ภาพจิต”๓ หมายความว่า สขุ ภาวะทางจติ ใจ ซ่งึ เชอื่ มโยงกันเปน็ องค์รวมอย่างสมดลุ กบั สุขภาวะทางกาย ทางปญั ญา และทางสงั คม “ความผิดปกติทางจิต” หมายความว่า อาการผิดปกติของจิตใจที่ แสดงออกมาทางพฤติกรรม อารมณ์ ความคิด ความจ�ำ สติปัญญา ประสาท การรับรู้ หรือการรู้เวลา สถานท่ีหรือบุคคล รวมทั้งอาการผิดปกติของจิตใจท่ี เกิดจากสุราหรือสารอ่นื ท่ีออกฤทธติ์ อ่ จติ และประสาท “แพทย”์ หมายความวา่ ผปู้ ระกอบวชิ าชพี เวชกรรมตามกฎหมายวา่ ดว้ ยวชิ าชพี เวชกรรม “จติ แพทย”์ หมายความวา่ แพทยซ์ ง่ึ ไดร้ บั วฒุ บิ ตั รหรอื หนงั สอื อนมุ ตั ิ เปน็ ผมู้ คี วามรคู้ วามชำ� นาญในการประกอบวชิ าชพี เวชกรรม สาขาจติ เวชศาสตร์ หรอื สาขาจิตเวชศาสตร์เด็กและวัยรนุ่ “พยาบาล” หมายความว่า ผู้ประกอบวิชาชีพการพยาบาลตาม กฎหมายว่าด้วยวชิ าชีพการพยาบาลและการผดงุ ครรภ์ “ผู้ป่วย” หมายความว่า บคุ คลท่มี ีความผดิ ปกติทางจติ ซงึ่ ควรได้รบั การบำ� บดั รักษา “ผปู้ ่วยคดี” หมายความว่า ผปู้ ่วยที่อยรู่ ะหวา่ งการสอบสวน ไต่สวน มลู ฟอ้ งหรือพิจารณาในคดอี าญา ซึ่งพนกั งานสอบสวนหรอื ศาลส่งั ให้ไดร้ ับการ ตรวจหรือบ�ำบัดรักษารวมทั้งผู้ป่วยท่ีศาลมีค�ำส่ังให้ได้รับการบ�ำบัดรักษาภาย หลงั มีค�ำพิพากษาในคดอี าญาด้วย “ผรู้ บั ดแู ลผปู้ ว่ ย”๔ หมายความวา่ บดิ า มารดา บตุ ร สามี ภรยิ า ญาติ พ่นี อ้ ง หรือบคุ คลอน่ื ใดที่รบั ดูแลหรอื อุปการะผปู้ ่วย ๒ มาตรา ๓ นิยามค�ำว่า “สุขภาพ” เพิม่ โดยพระราชบัญญตั ิสขุ ภาพจิต (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ ๓ มาตรา ๓ นิยามคำ� วา่ “สขุ ภาพจิต” เพมิ่ โดยพระราชบญั ญตั สิ ุขภาพจติ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ ๔ มาตรา ๓ นิยามค�ำวา่ “ผูร้ บั ดแู ลผปู้ ว่ ย” เพมิ่ โดยพระราชบัญญัติสขุ ภาพจิต (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ 4 รวมกฎหมายอนุบญั ญตั ิตามพระราชบญั ญัตสิ ุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่แี ก้ไขเพิม่ เตมิ (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

“ภาวะอนั ตราย” หมายความวา่ พฤตกิ รรมทบ่ี คุ คลทมี่ คี วามผดิ ปกติ ทางจติ แสดงออกโดยประการทนี่ า่ จะกอ่ ใหเ้ กดิ อนั ตรายรา้ ยแรงตอ่ ชวี ติ รา่ งกาย หรอื ทรัพย์สินของตนเองหรอื ผูอ้ ่นื “ความจำ� เปน็ ตอ้ งไดร้ บั การบำ� บดั รกั ษา” หมายความวา่ สภาวะของผู้ ปว่ ยซงึ่ ขาดความสามารถในการตดั สนิ ใจใหค้ วามยนิ ยอมรบั การบำ� บดั รกั ษาและ ตอ้ งไดร้ บั การบำ� บดั รกั ษาโดยเรว็ เพอ่ื ปอ้ งกนั หรอื บรรเทามใิ หค้ วามผดิ ปกตทิ าง จติ ทวีความรนุ แรงหรอื เพื่อป้องกันอนั ตรายทจี่ ะเกิดขึ้นกบั ผ้ปู ่วยหรอื บุคคลอื่น “การบ�ำบัดรักษา” หมายความรวมถึง การดูแลช่วยเหลือผู้ป่วย ทางการแพทย์และทางสงั คม “สถานบำ� บดั รกั ษา” หมายความวา่ สถานบำ� บดั รกั ษาทางสขุ ภาพจติ ทร่ี ัฐมนตรีประกาศก�ำหนดตามพระราชบญั ญตั ินี้ “คมุ ขงั ” หมายความวา่ การจำ� กดั สทิ ธเิ สรภี าพของบคุ คลดว้ ยอำ� นาจ ของกฎหมายโดยการคมุ ตัว ควบคมุ กัก กักกัน ขงั กักขัง จ�ำขงั และจ�ำคุก “คณะกรรมการ” หมายความวา่ คณะกรรมการสุขภาพจติ แหง่ ชาติ “คณะกรรมการสถานบ�ำบัดรักษา” หมายความว่า คณะกรรมการ สขุ ภาพจติ ระดับสถานบ�ำบดั รักษา “หน่วยงานของรฐั ”๕ หมายความวา่ ราชการสว่ นกลาง ราชการสว่ น ภมู ิภาค ราชการสว่ นทอ้ งถิน่ รฐั วิสาหกจิ องคก์ ารมหาชน องคก์ รวิชาชพี ด้าน การแพทย์และการสาธารณสขุ หน่วยงานอืน่ ของรัฐ และให้หมายความรวมถงึ สภากาชาดไทย “พนกั งานเจา้ หน้าท่ี” หมายความวา่ ผ้ซู ่งึ มคี ณุ สมบตั ิตามระเบยี บท่ี คณะกรรมการกำ� หนดและรฐั มนตรีแตง่ ต้ังใหป้ ฏบิ ตั ิการตามพระราชบัญญัตนิ ้ี “อธิบด”ี หมายความวา่ อธบิ ดีกรมสขุ ภาพจิต ๕ มาตรา ๓ นิยามค�ำวา่ “หนว่ ยงานของรัฐ” เพม่ิ โดยพระราชบญั ญัตสิ ุขภาพจิต (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ รวมกฎหมายอนบุ ญั ญตั ติ ามพระราชบัญญัติสขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ 5 และทแ่ี กไ้ ขเพิม่ เติม (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

“รฐั มนตร”ี หมายความวา่ รฐั มนตรผี รู้ กั ษาการตามพระราชบญั ญตั นิ ้ี มาตรา ๔ ใหร้ ฐั มนตรวี า่ การกระทรวงสาธารณสขุ รกั ษาการตามพระ ราชบัญญัตินี้ และให้มีอ�ำนาจแต่งต้ังพนักงานเจ้าหน้าที่ กับออกระเบียบและ ประกาศเพื่อปฏิบตั กิ ารตามพระราชบญั ญตั นิ ้ี ระเบยี บและประกาศนนั้ เมอื่ ไดป้ ระกาศในราชกจิ จานเุ บกษาแลว้ ให้ ใชบ้ งั คบั ได้ หมวด ๑ คณะกรรมการ ส่วนท่ี ๑ คณะกรรมการสุขภาพจิตแห่งชาติ มาตรา ๕๖ ให้มีคณะกรรมการคณะหน่ึงเรียกว่า “คณะกรรมการ สขุ ภาพจติ แหง่ ชาติ” ประกอบด้วย (๑) นายกรฐั มนตรหี รอื รองนายกรฐั มนตรซี งึ่ นายกรฐั มนตรมี อบหมาย เปน็ ประธานกรรมการ (๒) รัฐมนตรวี ่าการกระทรวงสาธารณสุข เป็นรองประธานกรรมการ (๓) กรรมการโดยต�ำแหน่ง ได้แก่ ปลัดกระทรวงกลาโหม ปลัดกระทรวงการคลัง ปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความม่ันคงของ มนุษย์ ปลัดกระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม ปลัดกระทรวงมหาดไทย ปลัดกระทรวงยุติธรรม ปลัดกระทรวงแรงงาน ปลัดกระทรวงวัฒนธรรม ปลัดกระทรวงศึกษาธิการ ปลัดกระทรวงสาธารณสุข เลขาธิการส�ำนักงาน ๖ มาตรา ๕ แกไ้ ขเพ่ิมเติมโดยพระราชบัญญัติสุขภาพจิต (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ 6 รวมกฎหมายอนบุ ญั ญัตติ ามพระราชบัญญตั สิ ุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และทแี่ กไ้ ขเพม่ิ เตมิ (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

ศาลยตุ ธิ รรม อยั การสงู สดุ ผบู้ ญั ชาการตำ� รวจแหง่ ชาติ เลขาธกิ ารคณะกรรมการ สุขภาพแหง่ ชาติ และเลขาธิการคณะกรรมการสิทธิมนษุ ยชนแห่งชาติ (๔) ผแู้ ทนองคก์ รภาคเอกชนทเ่ี ปน็ นติ บิ คุ คลและมวี ตั ถปุ ระสงคเ์ กยี่ ว กบั การคมุ้ ครองดแู ลบคุ คลทมี่ คี วามผดิ ปกตทิ างจติ ซง่ึ เลอื กกนั เองจำ� นวนหกคน เปน็ กรรมการ (๕) กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ จ�ำนวนหกคน ซึ่งรัฐมนตรีแต่งตั้งจาก ผู้เช่ียวชาญที่มีประสบการณ์และมีผลงานเป็นท่ีประจักษ์ในสาขาการแพทย์ จติ เวช จติ วทิ ยาคลนิ กิ สงั คมสงเคราะหท์ างการแพทย์ การพยาบาลจติ เวชและ สขุ ภาพจติ กิจกรรมบำ� บัด และกฎหมาย สาขาละหนึง่ คน ใหอ้ ธบิ ดเี ปน็ กรรมการและเลขานกุ าร และขา้ ราชการของกรมสขุ ภาพ จิตซงึ่ อธิบดีแต่งตง้ั จำ� นวนไมเ่ กนิ สองคน เปน็ ผ้ชู ่วยเลขานกุ าร การได้มาซึง่ กรรมการตามวรรคหนึ่ง (๔) และ (๕) ใหเ้ ปน็ ไปตามหลกั เกณฑ์และวธิ กี ารท่รี ฐั มนตรีประกาศก�ำหนด มาตรา ๖ กรรมการตามมาตรา ๕ (๔) และ (๕) ต้องมีคณุ สมบตั ิและ ไมม่ ลี กั ษณะตอ้ งหา้ ม ดังตอ่ ไปน้ี (๑) มสี ญั ชาติไทย (๒) มีอายไุ มต่ ำ�่ กวา่ ยีส่ บิ ปบี ริบรู ณ์ (๓) ไม่เป็นคนไร้ความสามารถหรอื คนเสมอื นไร้ความสามารถ (๔) ไมเ่ คยไดร้ บั โทษจำ� คกุ โดยคำ� พพิ ากษาถงึ ทสี่ ดุ ใหจ้ ำ� คกุ เวน้ แตเ่ ปน็ โทษสำ� หรับความผิดที่ได้กระท�ำโดยประมาทหรือความผิดลหโุ ทษ (๕) ไม่เป็นผู้ด�ำรงต�ำแหน่งทางการเมือง สมาชิกสภาท้องถิ่นหรือ ผู้บริหารท้องถ่ิน กรรมการหรือผู้ด�ำรงต�ำแหน่งซ่ึงรับผิดชอบในการบริหาร พรรคการเมือง ท่ีปรึกษาพรรคการเมือง หรอื เจา้ หน้าทพ่ี รรคการเมือง มาตรา ๗ กรรมการตามมาตรา ๕ (๔) และ (๕) มีวาระการด�ำรง ต�ำแหนง่ คราวละสามปีและจะด�ำรงต�ำแหนง่ เกินสองวาระติดตอ่ กันไม่ได้ รวมกฎหมายอนุบัญญัติตามพระราชบัญญัตสิ ขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ 7 และทแี่ ก้ไขเพม่ิ เติม (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

ในกรณที ก่ี รรมการตามวรรคหนงึ่ พน้ จากตำ� แหนง่ ตามวาระ ใหด้ ำ� เนนิ การแต่งต้งั กรรมการขึน้ ใหม่ภายใน เกา้ สิบวัน ในระหวา่ งทย่ี ังมิได้มีการแต่งตั้ง กรรมการขึ้นใหม่ ให้กรรมการซึ่งพ้นจากต�ำแหน่งตามวาระน้ันอยู่ในต�ำแหน่ง เพอ่ื ด�ำเนนิ งานตอ่ ไปจนกวา่ กรรมการซ่งึ ได้รับแตง่ ตั้งใหมเ่ ขา้ รับหนา้ ที่ ในกรณีท่ีกรรมการตามวรรคหน่ึงพ้นจากต�ำแหน่งก่อนครบวาระ ให้มีการแต่งต้ังกรรมการแทนภายในเก้าสิบวันนับแต่วันท่ีต�ำแหน่งน้ันว่างลง และให้ผู้ท่ีได้รับการแต่งตั้งอยู่ในต�ำแหน่งเท่ากับวาระที่เหลืออยู่ของกรรมการ ซ่งึ ตนแทน ในกรณีที่วาระของกรรมการตามวรรคหนึ่งที่พ้นจากต�ำแหน่งก่อน ครบวาระเหลืออยู่ไม่ถึงเก้าสิบวันจะไม่แต่งต้ังกรรมการแทนต�ำแหน่งท่ีว่างน้ัน ก็ได้ และในกรณีนใ้ี ห้คณะกรรมการประกอบด้วยกรรมการท่ีเหลืออยู่ มาตรา ๘ นอกจากการพ้นจากต�ำแหน่งตามวาระ กรรมการตาม มาตรา ๕ (๔) และ (๕) พ้นจากต�ำแหนง่ เมอื่ (๑) ตาย (๒) ลาออก (๓) คณะกรรมการมีมติไม่น้อยกว่าสองในสามของจ�ำนวนกรรมการ ทงั้ หมดเทา่ ทม่ี อี ยใู่ หอ้ อก เนอื่ งจากบกพรอ่ งตอ่ หนา้ ที่ มคี วามประพฤตเิ สอื่ มเสยี หรือหย่อนความสามารถ (๔) ขาดคณุ สมบัติหรอื มลี ักษณะต้องห้ามตามมาตรา ๖ มาตรา ๙ การประชมุ คณะกรรมการตอ้ งมกี รรมการมาประชมุ ไมน่ อ้ ย กวา่ ก่ึงหนง่ึ ของจำ� นวนกรรมการท้งั หมดจงึ เปน็ องค์ประชมุ ให้ประธานกรรมการเป็นประธานในที่ประชุม ในกรณีที่ประธาน กรรมการไม่มาประชุมหรือไม่อาจปฏิบัติหน้าที่ได้ให้รองประธานกรรมการเป็น ประธานในที่ประชุม หากรองประธานไม่มาประชุมหรือไม่อาจปฏิบัติหน้าท่ีได้ ให้กรรมการซงึ่ มาประชุมเลอื กกรรมการคนหนง่ึ เปน็ ประธานในท่ปี ระชมุ 8 รวมกฎหมายอนุบญั ญัตติ ามพระราชบัญญัติสขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ และทแ่ี ก้ไขเพิม่ เตมิ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

การวินิจฉัยชี้ขาดของท่ีประชุมให้ถือเสียงข้างมากของกรรมการที่มา ประชมุ กรรมการคนหนงึ่ ใหม้ เี สยี งหนง่ึ ในการลงคะแนน ถา้ คะแนนเสยี งเทา่ กนั ใหป้ ระธานในที่ประชุมออกเสยี งเพ่มิ ข้นึ อกี เสียงหนงึ่ เปน็ เสยี งชข้ี าด มาตรา ๑๐๗ คณะกรรมการมอี �ำนาจหนา้ ที่ ดงั ต่อไปน้ี (๑) เสนอนโยบาย ยทุ ธศาสตร์ และแผนสขุ ภาพจติ ระดบั ชาติ เกยี่ วกบั การสรา้ งเสรมิ สขุ ภาพจติ การปอ้ งกนั และการควบคมุ ปจั จยั ทค่ี กุ คามสขุ ภาพจติ การคุ้มครองสิทธิของบุคคลท่ีมีความผิดปกติทางจิต การเข้าถึงบริการด้าน สุขภาพจิต และการอย่รู ว่ มกันในสงั คม ต่อคณะรัฐมนตรีเพื่อพิจารณาให้ความ เห็นชอบและมอบหมายหน่วยงานทเ่ี กี่ยวข้องด�ำเนนิ การตามอำ� นาจหน้าที่ (๒) สง่ เสริมและสนับสนุนใหห้ น่วยงานของรัฐและเอกชนดำ� เนนิ การ สร้างเสรมิ สุขภาพจติ การปอ้ งกันและการควบคุมปจั จัยท่ีคกุ คามสขุ ภาพจิต (๓) ก�ำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการให้หน่วยงานของรัฐและเอกชน ด�ำเนินการเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิของบุคคลท่ีมีความผิดปกติทางจิต การ ให้บริการด้านสุขภาพจิต และการอยู่ร่วมกันในสังคมโดยประกาศในราชกิจจา นเุ บกษา (๔) ตรวจสอบและติดตามการด�ำเนินงานของคณะกรรมการสถาน บ�ำบัดรักษา (๕) ก�ำหนดหลักเกณฑ์เก่ียวกับการเผยแพร่ข้อมูลข่าวสารทางส่ือ สิ่งพมิ พ์ ส่ืออเิ ลก็ ทรอนิกส์ หรอื สอ่ื อืน่ ใด เพอื่ ไม่ใหม้ ีการละเมิดสทิ ธติ ามมาตรา ๑๖/๑ (๖) กำ� หนดหนว่ ยงานดา้ นสงเคราะหแ์ ละสวสั ดกิ ารตามมาตรา ๔๐ (๒) (๗) ออกระเบียบหรือประกาศเกี่ยวกับการปฏิบัติการตามพระราช บญั ญตั ินี้ ๗ มาตรา ๑๐ แกไ้ ขเพ่ิมเติมโดยพระราชบัญญตั สิ ขุ ภาพจติ (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ 9 รวมกฎหมายอนุบัญญัติตามพระราชบญั ญตั ิสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และทแี่ กไ้ ขเพ่มิ เตมิ (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

(๘) รายงานการติดตามการปฏิบัติงานของหน่วยงานของรัฐและ เอกชนตามพระราชบญั ญตั ินี้ต่อคณะรฐั มนตรี (๙) ปฏบิ ตั กิ ารอน่ื ตามทพี่ ระราชบญั ญตั นิ ห้ี รอื กฎหมายอน่ื บญั ญตั ใิ ห้ เป็นอำ� นาจหนา้ ที่ของคณะกรรมการ หรือตามที่คณะรัฐมนตรมี อบหมาย การจดั ทำ� นโยบาย ยทุ ธศาสตร์ และแผนสขุ ภาพจติ ระดบั ชาตติ าม (๑) ใหค้ ำ� นงึ ถงึ หลกั การมสี ว่ นรว่ มของหนว่ ยงานของรฐั และประชาชนในทกุ ภาคสว่ นดว้ ย มาตรา ๑๑ คณะกรรมการมีอ�ำนาจแต่งต้ังท่ีปรึกษา หรือคณะ อนกุ รรมการเพอ่ื ปฏบิ ตั กิ ารตามทค่ี ณะกรรมการมอบหมายใหน้ ำ� ความในมาตรา ๖ มาตรา ๘ และมาตรา ๙ มาใชบ้ งั คบั กบั ทป่ี รกึ ษาและคณะอนกุ รรมการโดยอนโุ ลม มาตรา ๑๑/๑๘ ให้กรมสุขภาพจิตรับผิดชอบงานธุรการของคณะ กรรมการ คณะกรรมการอทุ ธรณ์ และคณะอนกุ รรมการ และใหม้ อี ำ� นาจหนา้ ที่ ดังตอ่ ไปนี้ (๑) จัดทำ� นโยบาย ยุทธศาสตร์ และแผนสขุ ภาพจิตระดบั ชาติ ตาม มาตรา ๑๐ วรรคหนึ่ง (๑) เสนอต่อคณะกรรมการ (๒) ประสานงานและร่วมมือกับหน่วยงานของรัฐและเอกชน ท่ีเกี่ยวข้องในการด�ำเนินงานด้านสุขภาพจิต เพ่ือให้เป็นไปตามนโยบาย ยทุ ธศาสตร์ และแผนสุขภาพจิตระดบั ชาติ (๓) ติดตามและประเมนิ ผลการปฏบิ ัตติ ามนโยบาย ยุทธศาสตร์ และ แผนงาน รวมท้งั มาตรการตา่ ง ๆ ในด้านสขุ ภาพจิต เพื่อให้เป็นไปตามนโยบาย ยทุ ธศาสตร์ และแผนสุขภาพจติ ระดับชาตติ ามมาตรา ๑๐ วรรคหน่ึง (๑) แลว้ รายงานต่อคณะกรรมการ (๔) ปฏิบัติการอื่นใดตามท่ีคณะรัฐมนตรี คณะกรรมการ คณะ กรรมการอทุ ธรณ์ หรอื คณะอนกุ รรมการมอบหมาย หรอื ตามทกี่ ฎหมายกำ� หนด ให้เป็นอ�ำนาจหนา้ ทขี่ องกรมสขุ ภาพจิต ๘ มาตรา ๑๑/๑ เพ่ิมโดยพระราชบญั ญัติสขุ ภาพจิต (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ 10 รวมกฎหมายอนบุ ญั ญตั ติ ามพระราชบัญญัตสิ ขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่แี ก้ไขเพิม่ เติม (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

การจัดท�ำแผนสุขภาพจิตระดับชาติ ให้ค�ำนึงถึงการด�ำเนินการแบบ มีส่วนร่วมจากหน่วยงานของรัฐและภาคเอกชน องค์กรทางวิชาการ และ ภาคประชาสงั คมในสัดส่วนทีเ่ หมาะสม ทงั้ ในระดับท้องถน่ิ ระดับภูมภิ าค และ ระดบั ชาติ สว่ นท่ี ๒ คณะกรรมการสถานบ�ำบัดรกั ษา มาตรา ๑๒๙ ให้สถานบ�ำบัดรักษาแต่ละแห่งมีคณะกรรมการสถาน บำ� บดั รกั ษาซง่ึ หวั หนา้ สถานบำ� บดั รกั ษาแตง่ ตงั้ อยา่ งนอ้ ยหนงึ่ คณะ ประกอบดว้ ย จิตแพทย์เป็นประธานกรรมการ แพทย์จ�ำนวนหนึ่งคน พยาบาลจิตเวช จ�ำนวนหน่ึงคน นักกฎหมายจ�ำนวนหนึ่งคน และนักจิตวิทยาคลินิก หรือนัก สังคมสงเคราะห์ซ่ึงประกอบวิชาชีพในสถานพยาบาลหรือผ่านการอบรมด้าน สงั คมสงเคราะห์ ดา้ นจติ เวชหรอื นกั กจิ กรรมบำ� บดั จำ� นวนหนง่ึ คน เปน็ กรรมการ เมอื่ หวั หนา้ สถานบำ� บดั รกั ษาแตง่ ตงั้ คณะกรรมการสถานบำ� บดั รกั ษา แล้ว ให้รายงานให้อธิบดีทราบ มาตรา ๑๓ คณะกรรมการสถานบ�ำบัดรักษามีอ�ำนาจหน้าที่ ดังต่อไปน้ี (๑) ตรวจวินจิ ฉยั ประเมนิ อาการและมคี ำ� สัง่ ตามมาตรา ๒๙ (๒) พจิ ารณา ทำ� ความเหน็ เกย่ี วกบั การบำ� บดั รกั ษาและผลการบำ� บดั รักษาตามพระราชบัญญัติน้ี มาตรา ๑๔๑๐ กรรมการสถานบ�ำบัดรกั ษามวี าระการดำ� รงตำ� แหน่ง คราวละสามปีและอาจได้รับแต่งตั้งใหม่อีกได้ ท้ังนี้ ให้น�ำความในมาตรา ๖ ๙ มาตรา ๑๒ แก้ไขเพิม่ เตมิ โดยพระราชบัญญัติสุขภาพจติ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ ๑๐ มาตรา ๑๔ แก้ไขเพิม่ เติมโดยพระราชบญั ญตั ิสุขภาพจติ (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ รวมกฎหมายอนุบัญญัตติ ามพระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ 11 และทีแ่ ก้ไขเพม่ิ เติม (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

มาตรา ๗ วรรคสองและวรรคสาม มาตรา ๘ มาตรา ๙ และมาตรา ๑๑ มาใช้ บังคับกบั คณะกรรมการสถานบ�ำบัดรักษาโดยอนโุ ลม ในกรณีท่ีกรรมการตามวรรคหนึ่งพ้นจากต�ำแหน่งก่อนวาระและยัง ไม่มีการแต่งต้ังกรรมการแทนต�ำแหน่งที่ว่าง หากยังมีประธานกรรมการและ กรรมการเหลอื อยรู่ วมกนั ไมน่ อ้ ยกวา่ สามคน ใหค้ ณะกรรมการสถานบำ� บดั รกั ษา ทีเ่ หลืออยู่ปฏิบัติหนา้ ที่ตอ่ ไปได้ ในกรณีที่วาระของกรรมการที่พ้นจากต�ำแหน่งก่อนครบวาระเหลือ อยู่ไมถ่ งึ เก้าสบิ วัน จะไม่แต่งตงั้ กรรมการแทนตำ� แหน่งท่ีว่างนนั้ กไ็ ด้ หมวด ๒ สิทธผิ ปู้ ว่ ย มาตรา ๑๕ ผู้ป่วยยอ่ มมีสิทธิ ดังตอ่ ไปนี้ (๑)๑๑ ได้รับการบ�ำบัดรักษาตามมาตรฐานทางการแพทย์และฟื้นฟู สมรรถภาพ โดยคำ� นึงถึงศกั ดิศ์ รคี วามเป็นมนุษย์ (๒) ได้รับการปกปิดข้อมูลเกี่ยวกับการเจ็บป่วยและการบ�ำบัดรักษา ไว้เป็นความลับ เว้นแตม่ กี ฎหมายบญั ญตั ิไว้ใหเ้ ปิดเผยได้ (๓) ได้รบั การคุ้มครองจากการวจิ ัยตามมาตรา ๒๐ (๔) ไดร้ บั การคมุ้ ครองในระบบประกนั สขุ ภาพและประกนั สงั คม และ ระบบอืน่ ๆ ของรัฐอยา่ งเสมอภาคและเทา่ เทียมกนั มาตรา ๑๖ ห้ามมิให้ผู้ใดเปิดเผยข้อมูลด้านสุขภาพของผู้ป่วยใน ประการทน่ี ่าจะท�ำใหเ้ กดิ ความเสียหายแกผ่ ู้ปว่ ย เวน้ แต่ (๑) ในกรณที ี่อาจเกดิ อันตรายต่อผปู้ ว่ ยหรือผู้อ่ืน (๒) เพื่อความปลอดภยั ของสาธารณชน (๓) มกี ฎหมายเฉพาะบญั ญัตใิ หต้ อ้ งเปดิ เผย ๑๑ มาตรา ๑๕ (๑) แกไ้ ขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัตสิ ุขภาพจิต (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ 12 รวมกฎหมายอนบุ ัญญตั ติ ามพระราชบญั ญตั สิ ขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ และที่แก้ไขเพ่มิ เติม (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

มาตรา ๑๖/๑๑๒ การเผยแพร่ข้อมูลใด ๆ ทางส่ือส่ิงพิมพ์ สื่อ อเิ ลก็ ทรอนกิ ส์ หรอื สอ่ื อน่ื ใดตอ้ งไมท่ ำ� ใหเ้ กดิ ความรงั เกยี จเดยี ดฉนั ท์ หรอื ความ เสียหายแก่จิตใจ ช่ือเสียง เกียรติคุณ หรือสิทธิประโยชน์อ่ืนใดของผู้ป่วยและ ครอบครวั การเผยแพร่ข้อมูลตามวรรคหน่ึง ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเง่อื นไขท่ีคณะกรรมการประกาศก�ำหนด มาตรา ๑๖/๒๑๓ ในกรณที อี่ ธบิ ดเี หน็ วา่ การเผยแพรข่ อ้ มลู ใด ๆ ฝา่ ฝนื หรอื ไมป่ ฏบิ ตั ติ ามมาตรา ๑๖/๑ ใหอ้ ธบิ ดมี อี ำ� นาจออกคำ� สงั่ ใหผ้ เู้ ผยแพรด่ ำ� เนนิ การ ดังต่อไปน้ี (๑) ให้แกไ้ ขข้อความหรือวิธกี ารในการเผยแพร่ข้อมูล (๒) ห้ามการใชข้ อ้ ความบางอยา่ งทปี่ รากฏในการเผยแพรข่ ้อมลู (๓) ระงับการเผยแพร่ข้อมูลหรือห้ามใช้วิธีการนั้นในการเผยแพร่ ข้อมูล (๔) ให้เผยแพร่ข้อมูลเพื่อแก้ไขความเขา้ ใจผดิ ของผู้อนื่ ทอ่ี าจเกดิ ข้นึ การออกคำ� สง่ั ตามวรรคหนง่ึ ใหอ้ ธบิ ดปี ฏบิ ตั ติ ามหลกั เกณฑ์ วธิ กี าร และเงอ่ื นไข ที่คณะกรรมการประกาศกำ� หนด มาตรา ๑๗ การบำ� บดั รกั ษาโดยการผกู มดั รา่ งกาย การกกั บรเิ วณ หรอื แยกผู้ป่วยจะกระทำ� ไมไ่ ด้ เว้นแต่เป็นความจ�ำเปน็ เพือ่ ปอ้ งกนั การเกดิ อันตราย ตอ่ ผูป้ ่วยเอง บุคคลอื่น หรือทรัพย์สนิ ของผู้อื่นโดยต้องอยภู่ ายใต้การดแู ลอย่าง ใกลช้ ดิ ของผู้บำ� บัดรักษาตามมาตรฐานวิชาชพี มาตรา ๑๘ การรักษาทางจิตเวชดว้ ยไฟฟ้า การกระท�ำตอ่ สมองหรือ ระบบประสาทหรอื การบำ� บัดรกั ษาดว้ ยวธิ อี ืน่ ใด ทอ่ี าจเปน็ ผลทำ� ใหร้ ่างกายไม่ อาจกลับคืนส่สู ภาพเดมิ อย่างถาวร ใหก้ ระท�ำไดใ้ นกรณี ดังตอ่ ไปน้ี ๑๒ มาตรา ๑๖/๑ เพิ่มโดยพระราชบญั ญัติสขุ ภาพจิต (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ ๑๓ มาตรา ๑๖/๒ เพิ่มโดยพระราชบญั ญตั สิ ุขภาพจติ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ รวมกฎหมายอนุบญั ญตั ติ ามพระราชบัญญัติสขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ 13 และท่ีแกไ้ ขเพ่ิมเติม (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

(๑) กรณีผู้ป่วยให้ความยินยอมเป็นหนังสือเพื่อการบ�ำบัดรักษานั้น โดยผปู้ ่วยไดร้ บั ทราบเหตผุ ลความจ�ำเป็น ความเสี่ยงทีอ่ าจเกิดภาวะแทรกซ้อน ทเ่ี ปน็ อนั ตรายรา้ ยแรง หรอื อาจเปน็ ผลทำ� ใหไ้ มส่ ามารถแกไ้ ขใหร้ า่ งกายกลบั คนื สสู่ ภาพเดมิ และประโยชนข์ องการบ�ำบดั รกั ษา (๒) กรณมี เี หตฉุ กุ เฉนิ หรอื มคี วามความจำ� เปน็ อยา่ งยง่ิ เพอื่ ประโยชน์ ของผู้ป่วยหากมิได้บ�ำบัดรักษาจะเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิตของผู้ป่วย ท้ังน้ี โดยความเห็นชอบเป็นเอกฉันท์ของคณะกรรมการสถานบ�ำบดั รกั ษา ให้น�ำความในมาตรา ๒๑ วรรคสาม มาใช้บังคับกับการให้ความ ยินยอมตาม (๑) โดยอนโุ ลม มาตรา ๑๙ การทำ� หมนั ผ้ปู ่วยจะกระทำ� ไม่ได้ เวน้ แต่ได้ปฏิบัตติ าม มาตรา ๑๘ (๑) มาตรา ๒๐ การวิจยั ใด ๆ ท่ีกระท�ำตอ่ ผู้ปว่ ยจะกระท�ำได้ต่อเมื่อได้ รับความยินยอมเป็นหนังสือจากผู้ป่วย และต้องผ่านความเห็นชอบของคณะ กรรมการทด่ี ำ� เนนิ การเกย่ี วกบั จรยิ ธรรมการวจิ ยั ในคนของหนว่ ยงานทเ่ี กยี่ วขอ้ ง และใหน้ ำ� ความในมาตรา ๒๑ วรรคสาม มาใชบ้ งั คบั กบั การใหค้ วามยนิ ยอมโดย อนุโลม ความยินยอมตามวรรคหนึ่งผปู้ ่วยจะเพิกถอนเสยี เม่อื ใดก็ได้ มาตรา ๒๐/๑๑๔ ในกรณีท่ีคณะกรรมการสถานบ�ำบัดรักษาเห็นว่า ผ้ปู ่วยตามมาตรา ๒๙ มีความจำ� เปน็ ต้องไดร้ บั การบ�ำบัดรักษาทางกายดว้ ย แต่ ขาดความสามารถในการตัดสินใจให้ความยินยอมรับการบ�ำบัดรักษาทางกาย และไม่มีผู้ให้ความยินยอมตามที่ก�ำหนดไว้ในมาตรา ๒๑ วรรคสาม ใหค้ ณะกรรมการสถานบำ� บดั รกั ษามอี ำ� นาจใหค้ วามยนิ ยอมในการบำ� บดั รกั ษา ทางกายแทน ๑๔ มาตรา ๒๐/๑ เพม่ิ โดยพระราชบัญญัติสุขภาพจิต (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ 14 รวมกฎหมายอนบุ ัญญัตติ ามพระราชบัญญตั สิ ุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่แี กไ้ ขเพม่ิ เตมิ (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

หมวด ๓ การบำ� บดั รักษาทางสขุ ภาพจิต สว่ นที่ ๑ ผปู้ ่วย มาตรา ๒๑ การบำ� บดั รกั ษาจะกระทำ� ไดต้ อ่ เมอ่ื ผปู้ ว่ ยไดร้ บั การอธบิ าย เหตผุ ลความจำ� เปน็ ในการบำ� บดั รกั ษา รายละเอยี ดและประโยชนข์ องการบำ� บดั รักษาและได้รบั ความยนิ ยอมจากผปู้ ว่ ย เว้นแต่เป็นผ้ปู ่วยตามมาตรา ๒๒ ถ้าต้องรับผู้ป่วยไว้ในสถานพยาบาลของรัฐหรือสถานบ�ำบัดรักษา ความยินยอมตามวรรคหน่ึงต้องท�ำเป็นหนังสือ และลงลายมือชื่อผู้ป่วยเป็น ส�ำคญั ในกรณที ผ่ี ้ปู ่วยมอี ายไุ มถ่ งึ สิบแปดปบี ริบรู ณ์ หรอื ขาดความสามารถ ในการตัดสินใจให้ความยินยอมรับการบ�ำบัดรักษา ให้คู่สมรส ผู้บุพการี ผู้สืบ สันดาน ผ้ปู กครอง ผู้พทิ ักษ์ ผู้อนบุ าล หรอื ผซู้ ่งึ ปกครองดูแลบคุ คลนน้ั แล้วแต่ กรณี เป็นผใู้ หค้ วามยนิ ยอมตามวรรคสองแทน หนังสือให้ความยินยอมตามวรรคสองและวรรคสาม ให้เป็นไปตาม แบบทรี่ ฐั มนตรกี ำ� หนดโดยประกาศในราชกิจจานเุ บกษา๑๕ มาตรา ๒๒ บุคคลที่มีความผิดปกติทางจิตในกรณีใดกรณีหนึ่ง ดังตอ่ ไปน้เี ปน็ บคุ คลที่ต้องไดร้ ับการบ�ำบัดรักษา (๑) มภี าวะอนั ตราย (๒) มคี วามจำ� เป็นต้องได้รับการบำ� บดั รกั ษา ๑๕ มาตรา ๒๑ วรรคส่ี แกไ้ ขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัตสิ ขุ ภาพจติ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ รวมกฎหมายอนบุ ัญญตั ิตามพระราชบญั ญตั สิ ุขภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ 15 และท่แี กไ้ ขเพ่ิมเติม (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

มาตรา ๒๓ ผู้ใดพบบุคคลซึ่งมีพฤติการณ์อันน่าเชื่อว่าบุคคลนั้นมี ลักษณะตามมาตรา ๒๒ ให้แจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าท่ี พนักงานฝ่ายปกครอง หรอื ต�ำรวจโดยไมช่ ักชา้ มาตรา ๒๔ เมอ่ื พนกั งานเจา้ หนา้ ท่ี พนกั งานฝา่ ยปกครองหรอื ตำ� รวจ ไดร้ บั แจง้ ตามมาตรา ๒๓ หรอื พบบคุ คลซง่ึ มพี ฤตกิ ารณอ์ นั นา่ เชอื่ วา่ บคุ คลนน้ั มี ลกั ษณะตามมาตรา ๒๒ ให้ดำ� เนินการน�ำตัวบุคคลน้ันไปยงั สถานพยาบาลของ รัฐหรือสถานบ�ำบัดรักษาซ่ึงอยู่ใกล้โดยไม่ชักช้า เพ่ือรับการตรวจวินิจฉัยและ ประเมินอาการเบ้อื งตน้ ตามมาตรา ๒๗ ทั้งนี้ โดยจะมผี ู้รบั ดูแลบุคคลดังกลา่ ว ไปด้วยหรอื ไมก่ ็ได้ การน�ำตัวบุคคลตามวรรคหน่ึงไปยังสถานพยาบาลของรัฐหรือสถาน บ�ำบัดรักษาโดยการผูกมัดร่างกายบุคคลดังกล่าวจะกระท�ำไม่ได้ เว้นแต่เป็น ความจ�ำเป็นเพ่ือป้องกันการเกิดอันตรายต่อบุคคลนั้นเอง บุคคลอื่น หรือ ทรพั ยส์ ินของผู้อ่นื มาตรา ๒๕ เมอื่ ผูร้ ับผดิ ชอบดูแลสถานท่ีคมุ ขงั หรอื สถานสงเคราะห์ หรือพนักงานคุมประพฤติ พบบุคคลที่อยู่ในความดูแลรับผิดชอบตามอ�ำนาจ หน้าที่ มพี ฤติการณ์อนั น่าเช่อื วา่ บุคคลนน้ั มลี ักษณะตามมาตรา ๒๒ ใหด้ �ำเนิน การส่งตัวบุคคลน้ันไปยังสถานพยาบาลของรัฐหรือสถานบ�ำบัดรักษาซึ่งอยู่ใกล้ โดยไมช่ กั ชา้ เพอื่ รบั การตรวจวนิ จิ ฉยั และประเมนิ อาการเบอ้ื งตน้ ตามมาตรา ๒๗ การสง่ ตวั บคุ คลตามวรรคหนงึ่ ใหเ้ ปน็ ไปตามระเบยี บทค่ี ณะกรรมการ ก�ำหนด มาตรา ๒๖ ในกรณีฉุกเฉิน เม่ือพนักงานเจ้าหน้าที่ พนักงานฝ่าย ปกครองหรอื ต�ำรวจได้รับแจง้ ตามมาตรา ๒๓ หรอื พบบคุ คลซึ่งมีพฤติการณอ์ ัน นา่ เชอ่ื วา่ บคุ คลนน้ั เปน็ บคุ คลทมี่ คี วามผดิ ปกตทิ างจติ ซง่ึ มภี าวะอนั ตรายและเปน็ อันตรายที่ใกล้จะถึง ใหม้ ีอ�ำนาจนำ� ตัวบคุ คลนน้ั หรอื เข้าไปในสถานที่ใด ๆ เพ่อื น�ำตัวบุคคลนั้นส่งสถานพยาบาลของรัฐหรือสถานบ�ำบัดรักษาซ่ึงอยู่ใกล้โดยไม่ ชกั ช้า เพอ่ื รบั การตรวจวินจิ ฉัยและประเมินอาการเบือ้ งตน้ ตามมาตรา ๒๗ 16 รวมกฎหมายอนุบัญญตั ิตามพระราชบัญญตั ิสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่ีแก้ไขเพมิ่ เตมิ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

ถ้าบุคคลนั้นขัดขวางหรือหลบหนีหรือพยายามจะหลบหนี ให้ พนักงานฝ่ายปกครองหรือต�ำรวจมีอ�ำนาจใช้วิธีการเท่าท่ีเหมาะสมและจ�ำเป็น แก่พฤติการณ์ในการน�ำตัวบุคคลนั้นส่งสถานพยาบาลของรัฐหรือสถานบ�ำบัด รกั ษาตามวรรคหนึ่ง การสง่ ตวั บคุ คลตามวรรคหนงึ่ ใหเ้ ปน็ ไปตามระเบยี บทคี่ ณะกรรมการ ก�ำหนด มาตรา ๒๗ ใหแ้ พทยอ์ ยา่ งนอ้ ยหนง่ึ คนและพยาบาลอยา่ งนอ้ ยหนง่ึ คน ทปี่ ระจำ� สถานพยาบาลของรฐั หรอื สถานบำ� บดั รกั ษา ตรวจวนิ จิ ฉยั และประเมนิ อาการเบือ้ งตน้ บุคคลทมี่ ีการน�ำส่งตามมาตรา ๒๔ มาตรา ๒๕ หรอื มาตรา ๒๖ ใหแ้ ลว้ เสรจ็ โดยไมช่ กั ชา้ ทงั้ นี้ ตอ้ งไมเ่ กนิ สส่ี บิ แปดชวั่ โมงนบั แตเ่ วลาทบี่ คุ คลนน้ั มาถึงสถานพยาบาลของรัฐหรือสถานบ�ำบดั รักษา การตรวจวนิ จิ ฉยั และประเมนิ อาการเบอ้ื งตน้ ตามวรรคหนงึ่ ใหแ้ พทย์ มีอ�ำนาจตรวจวินิจฉัยและบ�ำบัดรักษาเพียงเท่าที่จ�ำเป็นตามความรุนแรงของ อาการเพื่อประโยชน์แกส่ ุขภาพของบุคคลน้นั ในกรณีท่ผี ลการตรวจตามวรรคหนึ่งปรากฏวา่ บคุ คลน้นั จำ� เป็นตอ้ ง ไดร้ บั การตรวจวนิ จิ ฉยั และประเมนิ อาการโดยละเอยี ดจากคณะกรรมการสถาน บำ� บดั รกั ษาใหพ้ นกั งานเจา้ หนา้ ทสี่ ง่ ตวั บคุ คลนน้ั พรอ้ มกบั รายงานผลการตรวจ วินิจฉัยและประเมินอาการเบื้องต้น เพื่อเข้ารับการตรวจวินิจฉัยและประเมิน อาการโดยละเอียดตามมาตรา ๒๙ หลกั เกณฑแ์ ละวธิ กี ารในการรายงานผลการตรวจวนิ จิ ฉยั และประเมนิ อาการเบอ้ื งตน้ ตามวรรคสาม ให้เป็นไปตามระเบียบที่คณะกรรมการก�ำหนด มาตรา ๒๘ กรณีท่แี พทย์ตรวจพบว่าบคุ คลใดมีลกั ษณะตามมาตรา ๒๒ ใหส้ ง่ ตวั บคุ คลนนั้ พรอ้ มกบั รายงานผลการตรวจวนิ จิ ฉยั และประเมนิ อาการ เบอ้ื งตน้ เพอื่ เขา้ รบั การตรวจวนิ จิ ฉยั และประเมนิ อาการโดยละเอยี ดตามมาตรา ๒๙ และให้นำ� ความในมาตรา ๒๗ วรรคสองและวรรคสี่มาใชบ้ ังคับโดยอนุโลม รวมกฎหมายอนุบญั ญัติตามพระราชบญั ญัตสิ ขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ 17 และที่แก้ไขเพม่ิ เตมิ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

มาตรา ๒๙ เม่ือสถานบ�ำบัดรักษารับบุคคลท่ีพนักงานเจ้าหน้าท่ีน�ำ ส่งตามมาตรา ๒๗ วรรคสาม หรือแพทย์น�ำสง่ ตามมาตรา ๒๘ แล้วแตก่ รณี ให้ คณะกรรมการสถานบำ� บดั รกั ษาตรวจวนิ จิ ฉยั และประเมนิ อาการบคุ คลนน้ั โดย ละเอยี ดภายในสามสบิ วนั นบั แตว่ นั ทรี่ บั ตวั บคุ คลนนั้ ไวใ้ นกรณที คี่ ณะกรรมการ สถานบ�ำบดั รักษาเหน็ ว่าบุคคลนนั้ มีลกั ษณะตามมาตรา ๒๒ ให้มีคำ� สัง่ อยา่ งใด อยา่ งหนง่ึ ดังต่อไปน้ี (๑) ใหบ้ คุ คลนั้นต้องเข้ารบั การบ�ำบัดรักษาในสถานบ�ำบดั รักษา (๒) ใหบ้ คุ คลนนั้ ตอ้ งรบั การบำ� บดั รกั ษา ณ สถานทอี่ นื่ นอกจากสถาน บ�ำบัดรักษาเมื่อบุคคลนั้นไม่มีภาวะอันตราย ทั้งน้ี จะก�ำหนดเงื่อนไขใด ๆ ท่ี จ�ำเป็นเก่ียวกับการบ�ำบัดรักษาให้บุคคลน้ันหรือผู้รับดูแลบุคคลนั้นต้องปฏิบัติ ดว้ ยก็ได้ ให้น�ำความในมาตรา ๒๗ วรรคสอง มาใช้บังคบั กบั การตรวจวินจิ ฉยั และประเมนิ อาการตามวรรคหน่งึ โดยอนุโลม หลักเกณฑ์และวิธีการในการพิจารณาและมีค�ำสั่งตามวรรคหน่ึง ให้ เป็นไปตามทคี่ ณะกรรมการก�ำหนดโดยประกาศในราชกจิ จานเุ บกษา มาตรา ๓๐ คำ� สงั่ รบั ผปู้ ว่ ยไวบ้ ำ� บดั รกั ษาตามมาตรา ๒๙ (๑) ใหค้ ณะ กรรมการสถานบ�ำบัดรักษาก�ำหนดวิธีการและระยะเวลาการบ�ำบัดรักษาตาม ความรนุ แรงของความผดิ ปกติทางจิต แตท่ ้งั น้ี ตอ้ งไมเ่ กินเก้าสิบวนั นบั แตว่ นั ที่ มคี ำ� สง่ั และอาจขยายระยะเวลาไดอ้ กี ครง้ั ละไมเ่ กนิ เกา้ สบิ วนั นบั แตว่ นั ทม่ี คี ำ� สงั่ ครง้ั แรกหรือครง้ั ถัดไป ให้คณะกรรมการสถานบ�ำบัดรักษาพิจารณาผลการบ�ำบัดรักษาเพ่ือ มคี �ำสง่ั ตามมาตรา ๒๙ (๑) หรือ (๒) แล้วแตก่ รณี ก่อนสิ้นก�ำหนดระยะเวลา บ�ำบัดรักษาในแต่ละครง้ั ตามวรรคหนึง่ ไมน่ อ้ ยกวา่ สิบห้าวนั มาตรา ๓๑ ในระหวา่ งการบำ� บดั รกั ษาตามมาตรา ๓๐ วรรคหนงึ่ เมอื่ แพทยผ์ ู้บำ� บัดรักษาเหน็ วา่ ผ้ปู ว่ ยไดร้ ับการบ�ำบัดรกั ษาจนความผิดปกตทิ างจติ หายหรอื ทเุ ลาและผปู้ ว่ ยไมม่ ภี าวะอนั ตรายแลว้ ใหแ้ พทยจ์ ำ� หนา่ ยผปู้ ว่ ยดงั กลา่ ว 18 รวมกฎหมายอนบุ ัญญัตติ ามพระราชบัญญัตสิ ุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่แี ก้ไขเพ่มิ เตมิ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

ออกจากสถานพยาบาลและรายงานผลการบ�ำบดั รกั ษาและการจ�ำหนา่ ยผู้ป่วย ให้คณะกรรมการสถานบ�ำบัดรักษาทราบโดยไม่ชักช้า ทั้งน้ี ให้แพทย์ติดตาม ผลการบำ� บัดรักษาเปน็ ระยะ หลกั เกณฑแ์ ละวธิ กี ารในการรายงานผลการบำ� บดั รกั ษา การจำ� หนา่ ย ผูป้ ่วยและการตดิ ตามผลการบ�ำบดั รักษาตามวรรคหนงึ่ ใหเ้ ป็นไปตามระเบียบ ท่คี ณะกรรมการกำ� หนด มาตรา ๓๒ ในกรณีทผ่ี ู้ปว่ ยหรือผูร้ บั ดแู ลผู้ป่วยไมป่ ฏบิ ตั ิตามมาตรา ๒๙ (๒) หรอื การบำ� บัดรกั ษาไม่เป็นผล หรือพฤติการณท์ ่เี ปน็ เหตุให้มกี ารออก ค�ำสั่งตามมาตรา ๒๙ (๒) เปล่ียนแปลงไป คณะกรรมการสถานบ�ำบัดรักษา อาจแก้ไขเพ่ิมเติมหรือเพิกถอนค�ำส่ังหรือมีค�ำสั่งให้รับผู้ป่วยไว้บำ� บัดรักษาตาม มาตรา ๒๙ (๑) ก็ได้ ในกรณีผู้ป่วยตามมาตรา ๒๙ (๒) ดแู ลตนเองไม่ได้และไม่มีผ้รู บั ดูแล ใหน้ �ำความในมาตรา ๔๐ (๒) มาใช้บงั คบั มาตรา ๓๓ ในกรณที ผ่ี ้ปู ว่ ยหลบหนีออกนอกเขตสถานพยาบาลของ รัฐหรือสถานบ�ำบัดรักษา ให้พนักงานเจ้าหน้าที่ประสานงานกับพนักงานฝ่าย ปกครองหรือต�ำรวจและญาติเพ่ือติดตามบุคคลน้ันกลับมาท่ีสถานพยาบาล ของรัฐหรือสถานบ�ำบัดรักษา ทั้งน้ี มิให้นับระยะเวลาที่บุคคลน้ันหลบหนีเข้า ในกำ� หนดระยะเวลาตามมาตรา ๒๗ มาตรา ๒๙ หรอื มาตรา ๓๐ แล้วแตก่ รณี ใหน้ ำ� ความในมาตรา ๔๖ มาใช้บังคับกับการติดตามผูป้ ่วยท่ีหลบหนี ตามวรรคหน่งึ โดยอนโุ ลม มาตรา ๓๔ เพอ่ื ประโยชนใ์ นการบำ� บดั รกั ษาผปู้ ว่ ย ใหค้ ณะกรรมการ สถานบ�ำบัดรักษามีอ�ำนาจส่ังย้ายผู้ป่วยไปรับการบ�ำบัดรักษาในสถานบ�ำบัด รักษาอืน่ ได้ ตามระเบยี บทคี่ ณะกรรมการก�ำหนด รวมกฎหมายอนบุ ญั ญัติตามพระราชบญั ญตั สิ ุขภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ 19 และทีแ่ กไ้ ขเพ่ิมเตมิ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

สว่ นท่ี ๒ ผู้ปว่ ยคดี มาตรา ๓๕ ภายใตบ้ งั คบั มาตรา ๑๔ วรรคหนง่ึ แหง่ ประมวลกฎหมาย วธิ พี จิ ารณาความอาญา ใหพ้ นกั งานสอบสวนหรอื ศาลสง่ ผตู้ อ้ งหาหรอื จำ� เลยไป รบั การตรวจท่ีสถานบำ� บดั รักษาพรอ้ มท้ังรายละเอียดพฤตกิ ารณแ์ ห่งคดี เม่ือสถานบ�ำบัดรักษารับผู้ต้องหาหรือจ�ำเลยไว้แล้ว ให้จิตแพทย์ ตรวจวินิจฉัยความผิดปกติทางจิตและท�ำความเห็นเพื่อประกอบการพิจารณา ของพนกั งานสอบสวนหรอื ศาลวา่ ผตู้ อ้ งหาหรอื จำ� เลยสามารถตอ่ สคู้ ดไี ดห้ รอื ไม่ แล้วรายงานผลการตรวจวินิจฉัยและประเมินความสามารถในการต่อสู้คดีให้ พนักงานสอบสวนหรือศาลทราบภายในส่ีสิบห้าวันนับแต่วันที่ได้รับผู้ต้องหา หรอื จ�ำเลยไว้ และอาจขยายระยะเวลาได้อีกไมเ่ กนิ ส่ีสบิ ห้าวัน เพ่ือประโยชน์ในการประเมินความสามารถในการต่อสู้คดี ให้สถาน บ�ำบัดรักษามีอ�ำนาจเรียกเอกสารที่เกี่ยวข้องกับผู้ต้องหาหรือจ�ำเลยจากสถาน พยาบาลอ่ืนได้ ให้น�ำความในมาตรา ๒๗ วรรคสอง มาใช้บงั คบั กับการตรวจวินิจฉัย ความผิดปกติทางจิตตามวรรคสองโดยอนุโลม ในกรณีท่ีผู้ต้องหาหรือจ�ำเลยถูกคุมขัง และมีความจ�ำเป็นต้องรับ ผู้ต้องหาหรือจ�ำเลยไว้ในสถานบ�ำบัดรักษาเพื่อการสังเกตอาการ ตรวจวินิจฉัย บ�ำบัดรักษาและประเมินความสามารถในการต่อสู้คดี สถานบ�ำบัดรักษาอาจ ขอให้พนักงานสอบสวนหรือศาลก�ำหนดวิธีการ เพ่ือป้องกันการหลบหนีหรือ เพ่ือป้องกนั อันตรายก็ได้ หลกั เกณฑแ์ ละวธิ กี ารในการรายงานผลการตรวจวนิ จิ ฉยั และประเมนิ ความสามารถในการต่อสู้คดีตามวรรคสอง ให้เป็นไปตามระเบียบท่ีคณะ กรรมการกำ� หนด 20 รวมกฎหมายอนบุ ัญญตั ิตามพระราชบญั ญัติสขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่ีแกไ้ ขเพมิ่ เติม (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

มาตรา ๓๖ ภายใตบ้ งั คบั มาตรา ๑๔ วรรคสอง แหง่ ประมวลกฎหมาย วิธีพิจารณาความอาญาให้สถานบ�ำบัดรักษารับผู้ต้องหาหรือจ�ำเลยไว้ควบคุม และบ�ำบดั รักษาโดยไมต่ อ้ งไดร้ ับความยนิ ยอมจากผตู้ ้องหาหรอื จำ� เลย จนกว่า ผู้ต้องหาหรือจ�ำเลยจะหายหรือทุเลาและสามารถต่อสู้คดีได้ เว้นแต่พนักงาน สอบสวนหรอื ศาลจะมีค�ำสัง่ หรือมีกฎหมายบญั ญตั ไิ วเ้ ปน็ อยา่ งอ่ืน ใหจ้ ติ แพทยผ์ บู้ ำ� บดั รกั ษาทำ� รายงานผลการบำ� บดั รกั ษาสง่ ใหพ้ นกั งาน สอบสวนหรือศาลภายในหนึ่งร้อยแปดสิบวัน นับแต่วันที่ได้รับผู้ต้องหาหรือ จ�ำเลยไว้ ในกรณีท่จี ติ แพทย์เห็นวา่ ผู้ตอ้ งหาหรอื จำ� เลยยงั ไม่สามารถต่อส้คู ดีได้ ใหร้ ายงานผลการบำ� บดั รกั ษาทุกหน่ึงรอ้ ยแปดสิบวัน เว้นแต่พนกั งานสอบสวน หรอื ศาลจะมคี ำ� สั่งเป็นอยา่ งอ่นื ในระหวา่ งการบำ� บดั รกั ษา เมอ่ื จติ แพทยผ์ บู้ ำ� บดั รกั ษาเหน็ วา่ ผตู้ อ้ งหา หรือจ�ำเลยได้รับการบ�ำบัดรักษาจนความผิดปกติทางจิตหายหรือทุเลา และ สามารถต่อสู้คดีได้แล้วใหร้ ายงานผลการบำ� บัดรักษาต่อพนักงานสอบสวนหรือ ศาลทราบโดยไม่ชกั ช้า หลกั เกณฑแ์ ละวธิ กี ารในการรายงานผลการบำ� บดั รกั ษาตามวรรคสอง และวรรคสามให้เปน็ ไปตามระเบยี บทค่ี ณะกรรมการก�ำหนด มาตรา ๓๗ ในกรณีท่ีศาลมีค�ำส่ังให้ส่งผู้ป่วยคดีไปคุมตัวหรือรักษา ไว้ในสถานพยาบาลตามมาตรา ๔๘ และมาตรา ๔๙ วรรคสอง แหง่ ประมวล กฎหมายอาญา หรือตามมาตรา ๒๔๖ (๑) แหง่ ประมวลกฎหมายวธิ พี จิ ารณา ความอาญา ให้ศาลส่งส�ำเนาค�ำส่ังไปพร้อมกับผู้ป่วยคดี และให้สถานบ�ำบัด รักษารับผู้ป่วยคดีไว้ควบคุมและบ�ำบัดรักษาโดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจาก ผ้ปู ่วยคดี ใหจ้ ติ แพทยผ์ บู้ ำ� บดั รกั ษารายงานผลการบำ� บดั รกั ษาและความเหน็ ตอ่ ศาลภายในหนง่ึ ร้อยแปดสิบวันนับแตว่ นั ที่ได้รับผูป้ ว่ ยคดีไว้ ในกรณที ่จี ิตแพทย์ เห็นว่ามีความจ�ำเป็นต้องบ�ำบัดรักษาผู้ป่วยคดีต่อไปให้รายงานผลการบ�ำบัด รวมกฎหมายอนุบญั ญตั ติ ามพระราชบญั ญัติสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ 21 และท่ีแก้ไขเพ่ิมเตมิ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

รักษาและความเห็นต่อศาลทุกหน่ึงร้อยแปดสิบวัน เว้นแต่ศาลจะมีค�ำส่ังเป็น อย่างอน่ื ในการควบคุมและบ�ำบัดรักษา สถานบ�ำบัดรักษาอาจขอให้ศาล กำ� หนดวิธีการเพื่อป้องกันการหลบหนีหรอื เพ่ือป้องกนั อันตรายก็ได้ หลักเกณฑ์และวิธีการในการรายงานผลการบ�ำบัดรักษาและการ ทำ� ความเห็นตามวรรคสองใหเ้ ปน็ ไปตามระเบียบทีค่ ณะกรรมการกำ� หนด มาตรา ๓๘ ในระหวา่ งการบำ� บดั รกั ษาตามมาตรา ๓๗ เมอ่ื จติ แพทย์ ผบู้ ำ� บดั รกั ษาเหน็ วา่ ผปู้ ว่ ยคดไี ดร้ บั การบำ� บดั รกั ษาจนความผดิ ปกตทิ างจติ หาย หรือทุเลาและไม่มีภาวะอันตรายแล้ว ให้จิตแพทย์รายงานผลการบ�ำบัดรักษา และความเหน็ เพอื่ จำ� หนา่ ยผปู้ ว่ ยคดดี งั กลา่ วออกจากสถานพยาบาลตอ่ ศาลโดย ไมช่ กั ชา้ และรายงานผลการบำ� บดั รกั ษาและความเหน็ ดงั กลา่ วใหค้ ณะกรรมการ สถานบำ� บัดรกั ษาทราบ หลักเกณฑ์และวิธีการในการรายงานผลการบ�ำบัดรักษาและการ ทำ� ความเห็นตามวรรคหนง่ึ ให้เปน็ ไปตามระเบยี บที่คณะกรรมการก�ำหนด มาตรา ๓๙ ในกรณีท่ีศาลก�ำหนดเงื่อนไขตามมาตรา ๕๖ วรรคสอง (๔) แหง่ ประมวลกฎหมายอาญา ใหศ้ าลสง่ ผปู้ ว่ ยคดพี รอ้ มทง้ั สำ� เนาคำ� พพิ ากษา ไปยงั สถานบ�ำบดั รกั ษา ให้จิตแพทย์ผู้บ�ำบัดรักษารายงานผลการบ�ำบัดรักษาและความเห็น ต่อศาลภายในเกา้ สิบวันนบั แตว่ นั ทไี่ ด้รบั ผปู้ ่วยคดีไว้ ในกรณที ่ีจติ แพทยเ์ หน็ ว่า มคี วามจำ� เปน็ ตอ้ งบำ� บดั รกั ษาผปู้ ว่ ยคดตี อ่ ไปใหร้ ายงานผลการบำ� บดั รกั ษาและ ความเห็นตอ่ ศาลทกุ เกา้ สิบวนั เว้นแตศ่ าลจะมคี ำ� สง่ั เปน็ อยา่ งอ่นื ให้น�ำความในมาตรา ๓๗ วรรคสามและวรรคสี่ และมาตรา ๓๘ มา ใชบ้ ังคับโดยอนุโลม 22 รวมกฎหมายอนุบญั ญัตติ ามพระราชบญั ญตั ิสขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และทแี่ ก้ไขเพมิ่ เตมิ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

ส่วนท่ี ๓ การฟื้นฟูสมรรถภาพ มาตรา ๔๐ ในกรณีท่ีคณะกรรมการสถานบ�ำบัดรักษามีค�ำสั่งตาม มาตรา ๒๙ (๒) ให้หัวหนา้ สถานบ�ำบดั รักษามีหน้าที่ ดงั นี้ (๑) แจ้งใหผ้ ้รู ับดแู ลผปู้ ่วยรบั ตวั ผ้ปู ว่ ยไปดูแล (๒) ในกรณีท่ีไม่มีผู้รับดูแลให้แจ้งหน่วยงานด้านสงเคราะห์และ สวสั ดกิ ารท้งั ภาครัฐและเอกชนตามทค่ี ณะกรรมการประกาศกำ� หนด (๓) แจง้ ใหพ้ นกั งานเจา้ หนา้ ทต่ี ดิ ตามดแู ล ประสานงานและชว่ ยเหลอื ในการด�ำเนินการฟื้นฟูสมรรถภาพผ้ปู ว่ ยตาม (๑) และหนว่ ยงานตาม (๒) แลว้ รายงานใหค้ ณะกรรมการสถานบำ� บัดรกั ษาทราบ ให้ผรู้ บั ดแู ลผู้ป่วยมสี ิทธิไดร้ ับบรกิ ารใหค้ ำ� ปรกึ ษา แนะน�ำ ฝึกอบรม ทกั ษะ การจัดการศึกษา และการสง่ เสรมิ อาชีพ ตลอดจนความช่วยเหลอื อื่นใด เพื่อใหด้ ูแลผู้ปว่ ยต่อไปได้ ตามหลกั เกณฑแ์ ละวิธีการทค่ี ณะกรรมการประกาศ ก�ำหนด๑๖ มาตรา ๔๑ เมอื่ ผถู้ กู คมุ ขงั ซงึ่ ไดร้ บั การบำ� บดั รกั ษาในระหวา่ งถกู คมุ ขงั ถงึ กำ� หนดปลอ่ ยตัวให้หัวหนา้ สถานที่คมุ ขงั มีหนา้ ทดี่ �ำเนนิ การตามมาตรา ๔๐ มาตรา ๔๑/๑๑๗ ให้หน่วยงานของรัฐท่ีเกี่ยวข้องด�ำเนินการฟื้นฟู สมรรถภาพของผู้ป่วยที่ผ่านการบ�ำบัดรักษาให้สามารถใช้ชีวิตอยู่ในสังคมได้ อยา่ งปกติสขุ รวมทงั้ สนับสนนุ ใหผ้ ้ปู ว่ ย ญาตขิ องผู้ปว่ ย ชมุ ชน และภาคเอกชน มีส่วนรว่ มในการดำ� เนนิ การดังกล่าวดว้ ย การด�ำเนนิ การฟ้ืนฟสู มรรถภาพของผู้ปว่ ย ให้เปน็ ไปตามหลกั เกณฑ์ และวิธกี ารที่คณะกรรมการประกาศกำ� หนด ๑๖ มาตรา ๔๐ วรรคสอง เพิม่ โดยพระราชบญั ญตั สิ ุขภาพจติ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ 23 ๑๗ มาตรา ๔๑/๑ เพิม่ โดยพระราชบญั ญัตสิ ุขภาพจติ (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ รวมกฎหมายอนบุ ญั ญตั ติ ามพระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และทีแ่ กไ้ ขเพิม่ เตมิ (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

หมวด ๔ การอุทธรณ์ มาตรา ๔๒ ในกรณีท่ีคณะกรรมการสถานบำ� บัดรักษา มีค�ำสั่งตาม มาตรา ๒๙ (๑) หรือ (๒) หรอื มีค�ำส่งั ใหข้ ยายระยะเวลาการบำ� บดั รกั ษาตาม มาตรา ๓๐ ใหผ้ ้ปู ว่ ยหรอื คสู่ มรส ผบู้ ุพการี ผ้สู บื สนั ดาน ผปู้ กครอง ผู้พทิ กั ษ์ ผ้อู นบุ าล หรือผซู้ ง่ึ ปกครองดแู ลผ้ปู ว่ ย แล้วแตก่ รณี มสี ทิ ธิอุทธรณเ์ ปน็ หนังสือ ต่อคณะกรรมการอุทธรณ์ภายในสามสิบวันนับแต่วันท่ีได้รับหนังสือแจ้งค�ำส่ัง ดังกลา่ ว การอุทธรณ์ตามวรรคหน่ึงไม่เป็นเหตุทุเลาการบังคับตามค�ำส่ัง เว้น แต่คณะกรรมการอุทธรณ์จะเห็นสมควรให้มีการทุเลาการบังคับตามค�ำสั่งนั้น ไว้ชัว่ คราว ใหค้ ณะกรรมการอทุ ธรณพ์ จิ ารณาอทุ ธรณใ์ หแ้ ลว้ เสรจ็ ภายในสามสบิ วนั นบั แตว่ ันทไ่ี ดร้ ับอทุ ธรณ์ ค�ำวินิจฉัยของคณะกรรมการอทุ ธรณใ์ หเ้ ปน็ ทส่ี ุด หลักเกณฑ์และวิธีการในการย่ืนอทุ ธรณ์ และวธิ ีพจิ ารณาอทุ ธรณใ์ ห้ เปน็ ไปตามระเบียบทคี่ ณะกรรมการก�ำหนด มาตรา ๔๓ ให้มคี ณะกรรมการอุทธรณ์ ประกอบด้วย (๑) อธบิ ดี เปน็ ประธานกรรมการ (๒) ผแู้ ทนองคก์ รภาคเอกชนทเ่ี ปน็ นติ บิ คุ คลและมวี ตั ถปุ ระสงคเ์ กย่ี ว กบั การคมุ้ ครองดแู ลบคุ คลทมี่ คี วามผดิ ปกตทิ างจติ ซง่ึ เลอื กกนั เองจำ� นวนสามคน เปน็ กรรมการ (๓) ผทู้ รงคณุ วฒุ จิ ำ� นวนหา้ คน ซง่ึ รฐั มนตรแี ตง่ ตง้ั จากผทู้ มี่ คี วามรแู้ ละ ประสบการณใ์ นสาขาการแพทยจ์ ติ เวช จติ วทิ ยาคลนิ กิ สงั คมสงเคราะหท์ างการ แพทย์ การพยาบาล สุขภาพจิตและจติ เวช และกฎหมาย สาขาละหนึ่งคน เป็น กรรมการ 24 รวมกฎหมายอนบุ ญั ญัตติ ามพระราชบญั ญตั ิสุขภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ และที่แก้ไขเพมิ่ เติม (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

ให้รองอธิบดีหรือหัวหน้าสถานบ�ำบัดรักษา ซึ่งอธิบดีแต่งต้ังเป็น กรรมการและเลขานกุ าร การเลือกและการแต่งตง้ั กรรมการตาม (๒) และ (๓) ให้เป็นไปตาม ระเบยี บท่รี ัฐมนตรปี ระกาศก�ำหนด มาตรา ๔๔ คณะกรรมการอุทธรณ์มอี �ำนาจหน้าท่ี ดังต่อไปนี้ (๑) พิจารณาอุทธรณต์ ามมาตรา ๔๒ (๒) รายงานผลการด�ำเนินการให้คณะกรรมการทราบอย่างน้อย ปีละครั้ง มาตรา ๔๕ ใหน้ �ำความในมาตรา ๖ มาตรา ๗ มาตรา ๘ มาตรา ๙ และมาตรา ๑๑ มาใช้บังคับกับคณะกรรมการอุทธรณ์โดยอนโุ ลม หมวด ๕ พนักงานเจ้าหนา้ ที่ มาตรา ๔๖ ในการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัติน้ี ให้พนักงาน เจา้ หนา้ ทมี่ อี �ำนาจ ดงั ต่อไปน้ี (๑)๑๘ เขา้ ไปในเคหสถาน สถานที่ หรอื ยานพาหนะใด ๆ เพอ่ื นำ� บคุ คล ซึง่ มพี ฤตกิ ารณ์อนั น่าเชื่อวา่ มีลักษณะตามมาตรา ๒๒ ไปรบั การบำ� บัดรกั ษาใน สถานพยาบาลของรฐั หรอื สถานบำ� บดั รกั ษา เมอื่ มเี หตอุ นั ควรสงสยั ตามสมควร ว่าบุคคลดังกลา่ วอยูใ่ นเคหสถาน สถานท่ี หรอื ยานพาหนะใด ๆ ประกอบกบั มี เหตุอันควรเชื่อว่าเนื่องจากการเน่ินช้ากว่าจะเอาหมายค้นมาได้ บุคคลน้ันจะ หลบหนีไปหรือกรณีมีเหตุฉุกเฉินเนื่องจากบุคคลน้ันมีภาวะอันตรายและเป็น อนั ตรายทใี่ กลจ้ ะถงึ ๑๘ มาตรา ๔๖ (๑) แกไ้ ขเพม่ิ เตมิ โดยพระราชบญั ญตั ิสขุ ภาพจติ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ รวมกฎหมายอนุบญั ญัตติ ามพระราชบญั ญตั ิสขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ 25 และที่แกไ้ ขเพม่ิ เตมิ (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

(๒) ซกั ถามบคุ คลใด ๆ เพอ่ื ทราบขอ้ มลู เกย่ี วกบั สขุ ภาพ ความเจบ็ ปว่ ย พฤติกรรมและความสัมพันธ์ในครอบครวั และชมุ ชนของบุคคลตาม (๑) (๓) มหี นงั สอื สอบถามหรือเรียกบุคคลใด ๆ มาเพ่อื ให้ถ้อยค�ำ สง่ ค�ำ ชแ้ี จงเปน็ หนงั สอื หรอื สง่ เอกสารหรอื หลกั ฐานทเ่ี กยี่ วขอ้ งมาเพอื่ ตรวจสอบหรอื เพอื่ ประกอบการพจิ ารณา การด�ำเนินการตาม (๑) พนักงานเจ้าหน้าท่ีอาจร้องขอให้พนักงาน ฝา่ ยปกครองหรอื ตำ� รวจหรอื ผปู้ ฏบิ ตั กิ ารตามกฎหมายวา่ ดว้ ยการแพทยฉ์ กุ เฉนิ ให้ความช่วยเหลือก็ได้ ท้ังนี้ ให้พนักงานเจ้าหน้าที่ปฏิบัติตามระเบียบท่ีคณะ กรรมการก�ำหนด๑๙ มาตรา ๔๗ ในการปฏิบัติหน้าท่ีตามพระราชบัญญัติน้ีพนักงานเจ้า หน้าทตี่ ้องแสดงบตั รประจำ� ตวั ตอ่ บคุ คลทีเ่ กย่ี วข้อง บัตรประจ�ำตัวพนักงานเจ้าหน้าท่ีให้เป็นไปตามแบบท่ีรัฐมนตรี ประกาศกำ� หนด มาตรา ๔๘ ในการปฏิบัติหน้าที่ของพนักงานเจ้าหน้าที่ตามมาตรา ๔๖ ให้บคุ คลทีเ่ กี่ยวข้องอ�ำนวยความสะดวกตามสมควร มาตรา ๔๙ ในการปฏิบัติหน้าที่ตามพระราชบัญญัติน้ี ให้พนักงาน เจ้าหน้าที่เป็นเจ้าพนกั งานตามประมวลกฎหมายอาญา หมวด ๖ บทกำ� หนดโทษ มาตรา ๕๐ ผใู้ ดฝา่ ฝนื มาตรา ๑๖ ตอ้ งระวางโทษจำ� คุกไมเ่ กินหนง่ึ ปี หรือปรับไม่เกินสองหมืน่ บาท หรอื ท้งั จ�ำทั้งปรับ ๑๙ มาตรา ๔๖ วรรคสอง แก้ไขเพม่ิ เตมิ โดยพระราชบัญญตั สิ ขุ ภาพจิต (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ 26 รวมกฎหมายอนุบัญญัติตามพระราชบัญญตั สิ ขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่แี กไ้ ขเพ่มิ เติม (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

ถ้าการกระท�ำความผิดตามวรรคหนง่ึ ได้กระทำ� โดยการโฆษณาหรอื เผยแพร่ทางสื่อมวลชนหรือสื่อสารสนเทศใด ๆ ผู้กระท�ำต้องระวางโทษจ�ำคุก ไมเ่ กนิ สองปี หรอื ปรบั ไม่เกินสีห่ มน่ื บาท หรือท้งั จำ� ท้ังปรบั มาตรา ๕๐/๑๒๐ ผใู้ ดไมป่ ฏบิ ตั ติ ามคำ� สงั่ ทอี่ อกตามมาตรา ๑๖/๒ ตอ้ ง ระวางโทษจำ� คกุ ไม่เกนิ หนึ่งปี หรอื ปรบั ไม่เกนิ หนึง่ แสนบาท หรอื ท้ังจ�ำท้งั ปรับ มาตรา ๕๑ ผู้ใดแจ้งข้อความอันเป็นเท็จต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ พนกั งานฝา่ ยปกครองหรอื ตำ� รวจตามมาตรา ๒๓ โดยมเี จตนากลนั่ แกลง้ ใหเ้ กดิ ความเสยี หายแก่ผู้หนึง่ ผใู้ ด ต้องระวางโทษจำ� คุกไม่เกนิ หน่งึ ปี หรอื ปรบั ไม่เกิน สองหมน่ื บาท หรอื ท้งั จ�ำทง้ั ปรบั มาตรา ๕๒ ผู้ใดไม่ปฏิบัติตามหนังสือของพนักงานเจ้าหน้าที่ตาม มาตรา ๔๖ (๓) โดยไม่มีเหตุอันสมควร ต้องระวางโทษจ�ำคุกไม่เกินหกเดือน หรอื ปรบั ไมเ่ กนิ หนงึ่ หมนื่ บาท หรือทั้งจ�ำทั้งปรับ มาตรา ๕๓ ผู้ใดไม่อ�ำนวยความสะดวกตามสมควรแก่พนักงาน เจ้าหนา้ ทใี่ นการปฏบิ ัตหิ นา้ ทต่ี ามมาตรา ๔๘ ต้องระวางโทษจ�ำคุกไมเ่ กินหน่ึง เดือน หรือปรบั ไมเ่ กินหนึง่ หม่ืนบาท หรือท้งั จำ� ท้ังปรับ มาตรา ๕๓/๑๒๑ ในกรณีที่ผู้กระท�ำความผิดเป็นนิติบุคคล ถ้าการ กระท�ำความผิดของนิติบุคคลน้ันเกิดจากการสั่งการหรือการกระท�ำการของ กรรมการ หรอื ผจู้ ดั การ หรอื บคุ คลใดซง่ึ รบั ผดิ ชอบการดำ� เนนิ งานของนติ บิ คุ คล นนั้ หรือในกรณที บ่ี คุ คลดงั กลา่ วมหี นา้ ทีต่ อ้ งสงั่ การหรอื กระท�ำการและละเว้น ไมส่ ง่ั การหรอื ไมก่ ระทำ� การจนเปน็ เหตใุ หน้ ติ บิ คุ คลนนั้ กระทำ� ความผดิ ผนู้ น้ั ตอ้ ง รับโทษตามที่บัญญตั ไิ ว้สำ� หรบั ความผดิ น้ัน ๆ ด้วย มาตรา ๕๓/๒๒๒ ให้มีคณะกรรมการเปรียบเทียบ ๒๐ มาตรา ๕๐/๑ เพม่ิ โดยพระราชบัญญตั ิสขุ ภาพจติ (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ ๒๑ มาตรา ๕๓/๑ เพิ่มโดยพระราชบัญญตั ิสขุ ภาพจิต (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ ๒๒ มาตรา ๕๓/๒ เพ่ิมโดยพระราชบญั ญัติสขุ ภาพจิต (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒ รวมกฎหมายอนุบญั ญตั ติ ามพระราชบัญญัตสิ ุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ 27 และท่ีแก้ไขเพม่ิ เตมิ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

(๑) ในเขตกรงุ เทพมหานคร ประกอบดว้ ย อธบิ ดกี รมสขุ ภาพจติ เปน็ ประธานกรรมการ ผแู้ ทนสำ� นกั งานตำ� รวจแหง่ ชาติ และผแู้ ทนสำ� นกั งานอยั การ สูงสุด เป็นกรรมการ และให้อธิบดีกรมสุขภาพจิตแต่งตั้งข้าราชการของกรม สุขภาพจิตคนหนง่ึ เปน็ เลขานกุ าร และอีกไม่เกนิ สองคน เป็นผชู้ ว่ ยเลขานุการ (๒) ในเขตจงั หวดั อนื่ ประกอบดว้ ย ผวู้ า่ ราชการจงั หวดั เปน็ ประธาน กรรมการ อยั การจงั หวดั และผบู้ งั คบั การตำ� รวจภธู รจงั หวดั เปน็ กรรมการ และ ให้นายแพทย์สาธารณสุขจังหวัด เปน็ เลขานกุ าร โดยให้นายแพทยส์ าธารณสขุ จังหวัดแต่งตั้งข้าราชการในสังกัดส�ำนักงานสาธารณสุขจังหวัดไม่เกินสองคน เป็นผูช้ ่วยเลขานุการ บรรดาความผดิ ตามพระราชบญั ญตั นิ ี้ ใหค้ ณะกรรมการเปรยี บเทยี บ มอี �ำนาจเปรยี บเทยี บได้ตามระเบียบทค่ี ณะกรรมการก�ำหนด เมื่อผู้ต้องหาได้ช�ำระเงินค่าปรับตามจ�ำนวนท่ีเปรียบเทียบภายใน สามสิบวันนับแต่วันท่ีมีการเปรียบเทียบแล้ว ให้ถือว่าคดีเลิกกันตามประมวล กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา บทเฉพาะกาล มาตรา ๕๔ ในวาระเรมิ่ แรก ใหค้ ณะกรรมการประกอบดว้ ยกรรมการ ตามมาตรา ๕ (๑) (๒) (๓) และอธิบดี และใหป้ ฏิบตั หิ น้าท่คี ณะกรรมการตาม พระราชบญั ญัตินีไ้ ปพลางกอ่ นจนกว่าจะมกี รรมการตามมาตรา ๕ (๔) และ (๕) ซ่ึงต้องไมเ่ กนิ หนึ่งร้อยย่ีสบิ วัน นับแตว่ นั ท่ีพระราชบญั ญัตินีใ้ ชบ้ งั คบั ผรู้ ับสนองพระบรมราชโองการ พลเอก สรุ ยทุ ธ์ จลุ านนท์ นายกรัฐมนตรี 28 รวมกฎหมายอนุบัญญตั ติ ามพระราชบญั ญัตสิ ขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และทีแ่ ก้ไขเพมิ่ เติม (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

หมายเหตุ :- เหตผุ ลในการประกาศใชพ้ ระราชบญั ญตั ฉิ บบั นี้ คอื โดยทปี่ ระชาชน ส่วนใหญ่ยังขาดความรู้ความเข้าใจและมีทัศนคติด้านลบต่อบุคคลท่ีมีความผิด ปกตทิ างจติ ทำ� ใหบ้ คุ คลดงั กลา่ วไมไ่ ดร้ บั การบำ� บดั รกั ษาอยา่ งถกู ตอ้ งและเหมาะ สม เปน็ เหตใุ หค้ วามผดิ ปกตทิ างจติ ทวคี วามรนุ แรงขนึ้ จนกอ่ ใหเ้ กดิ อนั ตรายรา้ ย แรงต่อชีวิต ร่างกาย หรือทรัพย์สินของตนเองหรือผู้อ่ืน สมควรมีกฎหมายว่า ด้วยสุขภาพจิต เพื่อก�ำหนดกระบวนการในการบ�ำบัดรักษาบุคคลท่ีมีความผิด ปกติทางจิต อันเป็นการคุ้มครองความปลอดภัยของบุคคลนั้นและสังคม รวม ทง้ั กำ� หนดกระบวนการในการบำ� บดั รกั ษาบคุ คลทม่ี คี วามผดิ ปกตทิ างจติ ซง่ึ อยู่ ระหวา่ งการสอบสวนการไตส่ วนมลู ฟอ้ งหรอื การพจิ ารณา หรอื ภายหลงั ศาลมคี ำ� พพิ ากษาในคดีอาญา จงึ จ�ำเป็นตอ้ งตราพระราชบัญญัตินี้ พระราชบัญญตั ิสขุ ภาพจติ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒๒๓ มาตรา ๒ พระราชบัญญตั นิ ี้ให้ใช้บงั คบั เม่อื พ้นก�ำหนดเกา้ สิบวนั นบั แต่วนั ประกาศในราชกจิ จานุเบกษาเป็นตน้ ไป มาตรา ๒๑ ใหก้ รรมการตามมาตรา ๕ (๔) และ (๕) แหง่ พระราช บัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ ซ่ึงด�ำรงต�ำแหน่งอยู่ในวันก่อนวันท่ีพระราช บัญญัติน้ีใช้บังคับ ปฏิบัติหน้าที่ต่อไปจนกว่าจะได้มีการแต่งต้ังกรรมการตาม มาตรา ๕ (๔) และ (๕) แหง่ พระราชบัญญตั ิสุขภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ ซงึ่ แกไ้ ข เพมิ่ เตมิ โดยพระราชบัญญตั นิ ี้ ท้งั นี้ จะต้องดำ� เนนิ การแต่งตงั้ กรรมการดงั กลา่ ว ใหแ้ ล้วเสร็จภายในหนงึ่ ร้อยย่ีสิบวนั นับแต่วันที่พระราชบัญญตั นิ ีใ้ ชบ้ ังคบั มาตรา ๒๒ ใหค้ ณะกรรมการสถานบำ� บดั รกั ษาซง่ึ ดำ� รงตำ� แหนง่ อยใู่ น วนั กอ่ นวนั ทพ่ี ระราชบญั ญตั นิ ใี้ ชบ้ งั คบั ปฏบิ ตั หิ นา้ ทต่ี อ่ ไปจนกวา่ จะมกี ารแตง่ ตง้ั คณะกรรมการสถานบำ� บดั รกั ษาตามมาตรา ๑๒ แหง่ พระราชบญั ญตั สิ ขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัตินี้ ทั้งนี้ จะต้องด�ำเนินการ ๒๓ ราชกิจจานุเบกษา เลม่ ๑๓๖/ตอนท่ี ๕๐ ก/หนา้ ๒๑๐/๑๖ เมษายน ๒๕๖๒ รวมกฎหมายอนุบญั ญตั ติ ามพระราชบญั ญตั สิ ขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ 29 และท่ีแก้ไขเพม่ิ เตมิ (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

แต่งตั้งกรรมการดังกล่าวให้แล้วเสร็จภายในหน่ึงร้อยแปดสิบวันนับแต่วันที่ พระราชบัญญตั นิ ้ใี ชบ้ งั คับ มาตรา ๒๓ บรรดาระเบยี บหรือประกาศทีอ่ อกตามพระราชบญั ญัติ สุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ ที่ใช้บังคับอยู่ในวันก่อนวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้ บงั คับ ให้ยงั คงใช้บังคับไดต้ อ่ ไปเท่าทไี่ มข่ ัดหรือแยง้ กบั บทบัญญตั แิ หง่ พระราช บญั ญตั ิสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ ซึง่ แก้ไขเพม่ิ เติมโดยพระราชบญั ญตั ินีจ้ นกวา่ จะมีระเบียบหรือประกาศท่ีออกตามพระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ ซ่งึ แกไ้ ขเพม่ิ เติมโดยพระราชบัญญตั ินใ้ี ชบ้ ังคบั การดำ� เนนิ การออกระเบยี บหรอื ประกาศตามวรรคหนงึ่ ใหด้ ำ� เนนิ การ ใหแ้ ล้วเสร็จภายในหนึง่ ปนี ับแตว่ นั ทพี่ ระราชบัญญัตินี้ใช้บงั คับ หากไม่สามารถ ด�ำเนินการได้ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขรายงานเหตุผลที่ไม่อาจ ด�ำเนนิ การได้ต่อคณะรฐั มนตรเี พอ่ื ทราบ มาตรา ๒๔ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขรักษาการตาม พระราชบัญญัติน้ี หมายเหตุ :- เหตผุ ลในการประกาศใชพ้ ระราชบญั ญตั ฉิ บบั นี้ คอื โดยทพ่ี ระราช บญั ญตั ิสุขภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ ไดใ้ ช้บงั คบั มาเป็นเวลานาน ท�ำใหบ้ ทบัญญัติ บางประการไม่สอดคล้องกับสถานการณ์ปัจจุบัน บุคคลที่มีความผิดปกติทาง จิตยังไม่ได้รับการคุ้มครองสิทธิอย่างถูกต้องและเพียงพอ มีการเผยแพร่ข้อมูล ส่อื สิง่ พมิ พ์ สอ่ื อเิ ล็กทรอนกิ ส์ หรอื สือ่ อ่นื ใด ในทางทีก่ อ่ ใหเ้ กิดทัศนคตไิ ม่ดตี ่อ บุคคลที่มีความผิดปกติทางจิต รวมท้ังขาดกลไกการฟื้นฟูสมรรถภาพให้ผู้ป่วย ท่ีมีอาการทุเลาสามารถกลับไปใช้ชีวิตในสังคมได้อย่างปกติสุข สมควรก�ำหนด บทบัญญัติเก่ียวกับการสร้างเสริม การป้องกันและการควบคุมปัจจัยที่คุกคาม สขุ ภาพจติ เพมิ่ เตมิ อำ� นาจหนา้ ทคี่ ณะกรรมการสขุ ภาพจติ แหง่ ชาตใิ หค้ รอบคลมุ ด้านการสร้างเสริม การป้องกัน และการควบคุมปัจจัยที่คุกคามสุขภาพจิต การค้มุ ครองสทิ ธิของบคุ คลทีม่ ีความผิดปกตทิ างจิต 30 รวมกฎหมายอนุบัญญตั ิตามพระราชบญั ญตั ิสุขภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ และที่แกไ้ ขเพม่ิ เตมิ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

การเขา้ ถงึ บรกิ ารดา้ นสขุ ภาพจติ และการอยรู่ ว่ มกนั ในสงั คมของบคุ คล ที่มีความผิดปกติทางจิต โดยค�ำนึงถึงหลักการมีส่วนร่วมของหน่วยงานของรัฐ และประชาชนในทกุ ภาคสว่ น ตลอดจนกำ� หนดหา้ มสอื่ ทกุ ประเภทเผยแพรข่ อ้ มลู ใด ๆ ทที่ �ำให้เกิดความรังเกียจเดยี ดฉนั ท์ หรือความเสยี หายแก่จิตใจ ชือ่ เสยี ง เกยี รตคิ ณุ รวมทงั้ กำ� หนดใหส้ ถานบำ� บดั รกั ษาแตล่ ะแหง่ สามารถมคี ณะกรรมการ สถานบำ� บดั รกั ษาไดม้ ากกวา่ หนงึ่ คณะเพอื่ ใหเ้ กดิ ความรวดเรว็ ในการปฏบิ ตั งิ าน อันเป็นการส่งเสริมการบ�ำบัดรักษาและการฟื้นฟูสมรรถภาพของผู้ป่วย และแก้ไขเพิ่มเติมบทก�ำหนดโทษและบทบัญญัติเก่ียวกับการเปรียบเทียบให้ เหมาะสม จึงจ�ำเปน็ ตอ้ งตราพระราชบญั ญัตินี้ รวมกฎหมายอนุบญั ญัติตามพระราชบญั ญัตสิ ขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ 31 และที่แกไ้ ขเพมิ่ เตมิ (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

32 รวมกฎหมายอนุบัญญัตติ ามพระราชบญั ญัติสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่ีแก้ไขเพมิ่ เติม (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

รวมกฎหมายอนุบัญญัตติ ามพระราชบัญญตั ิสขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ 33 และทีแ่ กไ้ ขเพ่มิ เติม (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

34 รวมกฎหมายอนุบัญญัตติ ามพระราชบญั ญัติสุขภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่ีแก้ไขเพมิ่ เติม (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

MENTAL HEALTH ACT, B.E. 2551 (2008) BHUMIBOL ADULYADEJ, REX. Given on the 13th Day of February B.E. 2551(2008); Being the 63rd Year of the Present Reign. His Majesty King Bhumibol Adulyadej is graciously pleased to proclaim that: Whereas it is expedient to have a law on mental health; This Act contains certain provisions in relation to the restriction of right and liberty of person, in respect of which section 29 in conjunction with section 32 and section 33 of the Constitution of the Kingdom of Thailand so permit by virtue of law; Be it, therefore, enacted by the King, by and with the advice and consent of the National Legislative Assembly, as follows: Section 1. This Act is called the “Mental Health Act, B.E. 2551(2008)”. Section 2.24 This Act shall come into force as from the day following the date of its publication in the Government Gazette. 24 Published in the Government Gazette, Vol. 125, Part 36 Kor, p.37, dated 20th February B.E. 2551 (2008). รวมกฎหมายอนุบญั ญัติตามพระราชบญั ญัติสขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ 35 และทแ่ี ก้ไขเพม่ิ เติม (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

Section 3. In this Act, “Health”25 means health under the law on national health; “Mental health”26 Means mental well-being which is linked to a holistic balance with physical, intellectual and social well-being; “Mental disorder” means any symptom of mental disorder exposed through behavior, mood, thought, memory, intelligence, neuro-perception or perception of time, place or person, including any symptom of mental disorder resulting from alcoholic drinks or other psychotropic substances; “Physician” means a medical practitioner under the law on medical profession; “Psychiatrist” means a physician having certificate or written approval as a skillful medical practitioner in psychiatry or child and adolescent psychiatry; “Nurse” means a person practicing in nursing under the law on nursing and midwifery profession; “Patient” means a person with mental disorder who should have treatment; “Patient in criminal case” means a patient under inquiry or initial examination or on trial in criminal case who has to receive diagnosis or treatment by the order of the inquiry official or the Court as well as a patient who has to receive treatment by the order of the Court after rendering judgment in a criminal case; 25 Section 3 Definition of “Health”, added by the Mental Health Act (No. 2) B.E. 2562 (2019) 26 Section 3 Definition of “ Mental health “, added by the Mental Health Act (No. 2) B.E. 2562 (2019) 36 รวมกฎหมายอนบุ ญั ญตั ิตามพระราชบัญญตั ิสขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และที่แก้ไขเพ่มิ เติม (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

“Patient caregiver”27 means father, mother, child, husband, wife, relatives or any other person who takes care or support the patient; “Threatening condition” means any exposed behavior of a person with mental disorder which may cause serious harm to live, body or property of his own or that of the other; “Requirement for treatment” means a condition that a patient is incapable to give consent to his/her treatment while he/she has to receive treatment without delay so as to protect or alleviate his/her mental disorder or to prevent harm which may be happened to the patient or the other; “Treatment” includes medical treatment and social care for a patient; “Infirmary” means a mental health infirmary as notified by the Minister under this Act; “Detention” means restriction of right and liberty of person by virtue of law through keeping in custody, detention, hold, restraint, lockup, confinement, incarceration and imprisonment; “Board” means the National Mental Health Board; “Infirmary Committee” means a mental health committee of an infirmary; “State agency”28 means central government, provincial administration, local government, state enterprise, government organization, medical and public health professional organization, other government agencies, and includes the Thai Red Cross; 27 Section 3 Definition of “Patient Caregiver”, added by the Mental Health Act (No. 2) B.E. 2562(2019) 28 Section 3 Definition of “ State agency “, added by the Mental Health Act (No. 2) B.E. 2562(2019) รวมกฎหมายอนบุ ญั ญตั ิตามพระราชบัญญตั สิ ขุ ภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ 37 และทีแ่ ก้ไขเพม่ิ เตมิ (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

“Competent official” means a person having qualifications required by the regulation as prescribed by the Board who is appointed by the Minister for the execution of this Act; “Director-General” means the Director-General of the Department of Mental Health; “Minister” means the Minister having charge and control of the execution of this Act. Section 4. The Minister of Public Health shall have charge and control of the execution of this Act and shall have the power to appoint the competent officials and to issue the regulations and notifications for the execution of this Act. Such regulations and notifications shall come into force upon their publication in the Government Gazette. CHAPTER I The Board Part 1 The National Mental Health Board Section 5.29 There shall be a National Mental Health Board consisting of: (1) the Prime Minister or the Deputy Prime Minister entrusted by the Prime Minister, as Chairperson; 29 Section 5, amended by the Mental Health Act (No. 2) B.E. 2562(2019) 38 รวมกฎหมายอนบุ ญั ญตั ติ ามพระราชบญั ญัตสิ ุขภาพจติ พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่ีแก้ไขเพ่มิ เตมิ (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

(2) the Minister of Public Health, as Vice Chairperson; (3) Ex officio members are: the Permanent Secretary of the Ministry of Defense, Permanent Secretary of the Ministry of Finance, Permanent Secretary of the Ministry of Social Development and Human Security, the Permanent Secretary of the Ministry of Interior, the Permanent Secretary of the Ministry of Justice, the Permanent Secretary of the Ministry of Labor, the Permanent Secretary of the Ministry of Education, the Permanent Secretary of the Ministry of Public Health, the Secretary-General of the Court of Justice, the Attorney-General, the Commissioner-General of the Royal Thai Police, the Secretary-General of the National Health Commission, and the Secretary-General of the National Human Rights Commission; (4) representatives of the non-governmental organizations which are juristic persons having objectives in providing protection and care for person with mental disorder as elected among themselves to be six in number, as members; (5) six qualified persons appointed by the Minister from experts having apparent experience and works in psychiatry, clinical psychology, medical social work, psychiatric mental health nursing, occupational therapy, and law; one from each field, as members. The Director-General shall be member and secretary and not more than two civil services of the Department of Mental Health appointed by the Director General shall be assistant secretaries. The selection and appointment of the members under (4) and (5) shall be in accordance with the regulations as notified by the Minister. รวมกฎหมายอนุบัญญัติตามพระราชบัญญตั สิ ขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ 39 และที่แกไ้ ขเพ่ิมเตมิ (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

Section 6. A member under section 5 (4) and (5)) shall have qualifications and not be under the following prohibitions: (1) being of Thai nationality; (2) not being under twenty years of age; (3) not being an incompetent or quasi-incompetent; (4) not having been sentenced by a final judgement to imprisonment, except for an offence committed through negligence or a petty offence; (5) not being a person holding political position, a member of local assembly or local administrator, a director of or a person holding any position responsible for the administration of a political party or an advisor or official of a political party. Section 7. A member under section 5(4) and (5) holds office for a term of three years, but not more than two consecutive terms. In the case where the member under paragraph one vacates office upon the expiration of the term, the appointment of the new member shall be made within ninety days. While the new member has not been appointed, the member who vacates office shall remain in office to continue his/her duties until the newly member has been appointed. In the case where the member under paragraph one vacates office before the expiration of the term, the new member shall be appointed to replace him/her within ninety days as from the date the office becomes vacant and such person shall remain in office for the unexpired term of office of the member, he/she replaces. 40 รวมกฎหมายอนุบัญญัติตามพระราชบัญญัติสขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ และท่ีแก้ไขเพิม่ เติม (ฉบบั ท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒

In the case where the remaining term of office of the member under paragraph one who vacates office before the expiration of the term is less than ninety days, the appointment of the new member to replace the vacancy may not be made. In this case, the Board shall consist of the remaining members. Section 8. In addition to vacating office upon the expiration of the term, a member under section 5 (4) and (5) vacates office upon: (1) death; (2) resignation; (3) being removed from office by the resolution of the Board by the vote of not less than two-thirds of the existing number of the members due to defects in their duties, misconduct, or incompetence; (4) being disqualified or being under any of the prohibitions under section 6. Section 9. The meeting of the Board shall consist of not less than one-half of the total number of members of the Board, thus constituting a quorum. The Chairperson of the Board shall preside over the meeting. In the event that the Chairperson of the Board is not present at the meeting or is unable to perform his/her duties, the Vice-Chairperson shall preside over the meeting. If the Vice-Chairperson does not attend the meeting or is unable to perform his/her duties, the members attending the meeting shall elect one member to be the Chairperson of the meeting. รวมกฎหมายอนบุ ญั ญัตติ ามพระราชบัญญตั ิสขุ ภาพจิต พ.ศ. ๒๕๕๑ 41 และท่แี กไ้ ขเพ่มิ เตมิ (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๖๒