การประกันคุณภาพการศึกษาของประเทศเวียดนาม

การประกนั คุณภาพ การศึกษาของประเทศ เวยี ดนาม การเรยี นรสู ้ ู่ความสาเรจ็

การศึกษาในเวยี ดนาม ภาครัฐ กอ่ นวยั เรยี น ประถมศกึ ษา มธั ยมศึกษา มัธยมปลาย อดุ มศึกษา การศึกษาข้นั พืน้ ฐานส่วนใหญจ่ ะเขา้ เรยี นเปน็ ประจาทกุ วัน 5 ปี 4 ปี 3 ปี การศกึ ษาขนั้ พนื้ ฐาน เปา้ หมาย \"การพัฒนาความรูท้ ว่ั ไปของผู้คนการฝกึ อบรมทรัพยากรมนุษยท์ ี่มีคณุ ภาพและ การเล้ียงดูและสง่ เสรมิ ผมู้ ีความสามารถ\"

ประเภทสถานศึกษา ในมาตรา 44 ของกฎหมายการศึกษาของเวยี ดนามมสี ถานศึกษาสป่ี ระเภท สถานศึกษาของรฐั : จดั ตง้ั และตรวจสอบโดยรฐั รฐั ยงั เสนอชอ่ื ผูด้ ูแลระบบและกาหนดโควตา้ พนกั งาน รฐั ลงทนุ ในโครงสรา้ งพ้นื ฐานและจดั สรรเงนิ ทนุ สาหรบั งานทใ่ี ชจ้ ่ายเป็นประจา สถานศึกษากง่ึ สาธารณะ: จดั ตง้ั โดยรฐั บนพ้นื ฐานของการระดมองคก์ รและบคุ คลในสงั คมเพอ่ื ร่วมกนั ลงทนุ ในโครงสรา้ งพ้นื ฐาน สถานศึกษาทก่ี ่อตง้ั โดยผูค้ น: องคก์ รทางสงั คมหรอื เศรษฐกจิ ยน่ื ขออนุญาตจากรฐั เพอ่ื จดั ตงั้ สถาบนั ดว้ ยทนุ งบประมาณทไ่ี มใ่ ช่ของรฐั สถานศึกษาเอกชน: บคุ คลหรอื กลุม่ บคุ คลยน่ื ขออนุญาตจากรฐั เพอ่ื จดั ตงั้ และลงทนุ ในสถาบนั ดว้ ยตนเอง

การแบง่ เกรดโรงเรยี น ระดับ / เกรด อายุโดยทั่วไป ก่อนวยั เรยี น กลมุ่ เด็กก่อนวัยเรียน 3 – 6 ปี โรงเรยี นอนบุ าล โรงเรียนประถม 6 – 11 ปี ช้นั ประถมศกึ ษาปีท่ี 1 11 – 15 ปี มัธยมต้น ชั้นประถมศึกษาปีท่ี 2 ช้ันประถมศกึ ษาปีที่ 3 ชั้นประถมศกึ ษาปที ี่ 4 ชัน้ ประถมศึกษาปีที่ 5 ชน้ั ประถมศกึ ษาปีที่ 6 ชน้ั ประถมศกึ ษาปที ่ี 7 ชั้นประถมศกึ ษาปีท่ี 8 เกรด 9

ระดบั / เกรด การแบ่งเกรดโรงเรียน อายุโดยท่วั ไป มัธยมปลาย เกรด 10 15 – 18 ปี เกรด 11 การศึกษาหลัง เกรด 12 อายุแตกต่างกนั ไป (ปกติ 2 ป)ี มัธยมศกึ ษา วิทยาลัย อายแุ ตกตา่ งกันไป (โดยปกติ 4 ป)ี การศกึ ษาระดบั สูง มหาวทิ ยาลยั กวา่ ปริญญาตรี อาจารย์ อายแุ ตกตา่ งกันไป (ปกติ 2 ป)ี ดษุ ฎบี ณั ฑติ อายุแตกตา่ งกันไป (โดยปกติ 4 ป)ี

หลักสูตรการศึกษาระดับประถมศึกษาท่ีไดร้ บั การปรบั ปรุงใหมใ่ น เวียดนามแบ่งออกเปน็ สองชว่ งดงั นี้ •ระยะที่ 1 ประกอบด้วยเกรด 1, 2 และ 3 โดยมี 8 วิชา ได้แก่ ภาษาเวียดนามคณิตศาสตร์ศีลธรรมธรรมชาติและสังคมศิลปะพล ศึกษาและ (ต้ังแต่ปี 2020) กิจกรรมเสริมประสบการณ์และ ภาษาต่างประเทศ •ระยะท่ี 2 ประกอบด้วยเกรด 4 และ 5 โดยมี 11 วิชา ได้แก่ ภาษาเวียดนามคณิตศาสตร์คุณธรรมวิทยาศาสตร์ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์เทคนิคพื้นฐานดนตรีศิลปะพลศึกษาและ (ตั้งแต่ปี 2566) กิจกรรมเสริมประสบการณ์และภาษาต่างประเทศ

ตารางเรียนประจาสัปดาห์ของมธั ยมศกึ ษาตอนตน้ ประกอบด้วยวชิ า และกจิ กรรมต่อไปนี้ ภาษาเวียดนามคณิตศาสตร์ชีววิทยาฟิสิกส์เคมีประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์หน้าท่ีพลเมือง ภาษาต่างประเทศ วิชากิจกรรมในช้ันเรียนและกิจกรรมของโรงเรียนกิจกรรมที่เน้นอาชีวะ (3 คาบต่อเดือนในช้ัน ประถมศึกษาปีท่ี 8 กจิ กรรมนอกหลักสตู ร (4 คาบต่อเดอื นในทกุ เกรด) เมือ่ สน้ิ ปที ่ี 8 นักเรยี นจะเข้าร่วมการสอบระดบั อาชีวศึกษาระดับมัธยมศึกษาเพอ่ื รับคะแนนพิเศษ สาหรบั การสอบเกรด 10

การศกึ ษาเวียดนาม: ทาไมนกั เรยี นจึงมีผลการประเมินสงู การวิจัยของธนาคารโลกซ่ึงใช้ฐานข้อมูลของ PISA 2012 เพื่อหาคาตอบว่าอะไรทาให้นักเรียน เวียดนามเรียนรู้ได้ดีกว่านักเรียนจากประเทศที่ม่ังค่ังกว่า พบว่า ความแตกต่างทางวัฒนธรรมและ การลงทุนทางการศึกษา คือส่วนหน่ึงของคาอธิบายในความสาเร็จของระบบการศึกษาเวียดนาม (Parandekar, S., & Sedmik, E., 2016) ความแตกต่างทางวัฒนธรรม คือ ความขยันของนักเรียน การทางานหนักของครู และบทบาท สาคญั ของพอ่ แมท่ ี่มีตอ่ การศึกษาของลูก ครูเวียดนาม ทางานภายใต้ส่ิงแวดล้อมทางระเบียบวินัยของความเป็นครูที่เคร่งครัด ครูทางาน หนกั รบั ผิดชอบงานสอนเป็นสาคญั และมรี ะบบการนิเทศใกลช้ ดิ จากครใู หญแ่ ละองค์กรอ่ืน

การศึกษาเวยี ดนาม: ทาไมนักเรยี นจึงมีผลการประเมนิ สูง โรงเรียนเวียดนาม มีอานาจอิสระในการตัดสินใจน้อย เพราะมีการบริหารแบบอานาจมาจากส่วนกลาง เต็มรูปแบบ ภาระหน้าท่ีของครู คือ สอน ดูแลควบคุมนักเรียน และระบบโรงเรียนเวียดนามมีการเน้น ความสาคัญของผลการเรยี นรู้ของนักเรยี นอยา่ งเข้มงวดกวา่ ประเทศกล่มุ Dev7 ทกุ ประเทศ นักเรียนเวียดนาม ขยันเรียน ทุ่มเทกับการเรียนอย่างจริงจัง และเห็นว่าความสาเร็จทางการศึกษาของแต่ละ คนคอื ส่ิงสาคัญมากในชวี ิตเพราะวัฒนธรรมเวียดนามที่ใหค้ ุณค่าแกก่ ารศึกษามีสูงน่ันเอง นักเรียนใช้เวลาเรียน ปกติในโรงเรียนไมต่ า่ งจากนักเรยี นที่อื่น ๆ แต่ใช้เวลาเรียนพเิ ศษนอกเวลามากกว่าค่าเฉลี่ยของนกั เรียนที่อ่ืน ๆ ประมาณ 3 ช่วั โมงครง่ึ ต่อสัปดาห์ ในด้านความรู้สกึ ตอ่ วิชาคณติ ศาสตร์ นกั เรียนเวียดนามไม่มคี วามวิตกกังวลหรือไม่กลัวจะทาคณิตศาสตร์ไม่ได้ ซ่ึงเป็นสิ่งท่ีครูและนักการศึกษาควรให้ความสาคัญกับการสร้างความม่ันใจ ไม่เครียดและไม่กลัววิชา คณติ ศาสตร์ และมีความมั่นใจสูงวา่ จะใช้คณิตศาสตรใ์ นชีวิตได้อยา่ งไร

การศกึ ษาเวยี ดนาม: ทาไมนักเรียนจึงมีผลการประเมินสูง พอ่ แม่ เปน็ อีกปัจจยั หนง่ึ ของความแตกตา่ ง แม้ว่าพ่อแม่ของนักเรียนเวียดนามจะมีการศึกษาไม่สูงมากนัก แต่ พ่อแม่กลับมคี วามคาดหวังสงู ในด้านการศกึ ษาของลูกหลาน และมสี ่วนร่วมในชีวิตทางการศึกษาของลูกหลาน คอื ทง้ั มคี วามคาดหวังสูง ติดตามผลการเรียนอย่างใกล้ชิด ร่วมมือกับครู และมีส่วนช่วยงานของโรงเรียน เช่น ช่วยในการระดมทนุ เพอื่ ใหโ้ รงเรียนจัดหาทรพั ยากรการเรยี นใหโ้ รงเรียน การลงทนุ ทางการศกึ ษา เวียดนามมกี ารลงทนุ ทางการศึกษาในอัตราส่วนที่สูงมากเมื่อเทียบกับค่า GDP แม้ว่า เม็ดเงินจะไม่สูงมาก เวียดนามมีโรงเรียนในชนบทหรือเมืองเล็กไม่มากนักน้อยกว่าประเทศกลุ่ม Dev7 แต่ก็ เปน็ โรงเรยี นทีม่ คี ุณภาพได้มาตรฐานตาม Fundamental School Quality Level (World Bank, 2016) ท้ัง ในด้านโครงสร้างพ้ืนฐานและทรัพยากรการเรียน เวียดนามมีคอมพิวเตอร์ไม่มากเม่ือเทียบกับไทย แต่ คอมพิวเตอร์กเ็ ชอื่ มต่ออินเทอรเ์ น็ตเกอื บครบ

จากผลการประเมิน PISA ทผ่ี า่ นมา มขี ้อสังเกตทส่ี าคัญอยู่ 2 ประการ คอื 1. นักเรียนไทยท้ังกลุ่มท่ีมีความสามารถสูงและกลุ่มท่ีมีความสามารถต่า มีจุดอ่อนอยู่ท่ีด้านการอ่าน จากการ วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติ พบว่า ความสามารถด้านการอ่านมีความสัมพันธ์กับด้านคณิตศาสตร์และด้าน วทิ ยาศาสตร์ ดงั น้นั ระบบการศึกษาไทยจึงต้องยกระดับความสามารถดา้ นการอ่านของนักเรียนอยา่ งเร่งดว่ น 2. ผลการประเมินชี้วา่ ระบบการศึกษาไทยมสี ่วนหนง่ึ ทีม่ ีคณุ ภาพและสามารถพัฒนานักเรียนให้มีความสามารถใน ระดับสงู ได้ แต่ระบบการศึกษาที่มีคุณภาพนั้นยังมีอยู่เฉพาะในวงจากัด หากระดับนโยบายสามารถสร้างความเท่า เทยี มกนั ทางการศึกษา โดยขยายระบบการศกึ ษาที่มีคุณภาพไปให้ท่ัวถงึ ประเทศไทยกจ็ ะสามารถยกระดับคุณภาพ การเรียนร้ขู องนกั เรียนใหท้ ัดเทียมกบั นานาชาตไิ ด้

ขอบคณุ ! [email protected]