KM การพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงโดยใช้หลักการมีส่วนร่วม

ชื่อองค์ความรู้ การพัฒนาหมบู่ ้านเศรษฐกิจพอเพียงโดยใชห้ ลกั การมีส่วนรว่ ม เจ้าขององค์ความรู้ นายไชยยนต์ ไกรศรี ตาแหนง่ นักวิชาการพฒั นาชุมชนระดับ ชานาญการ สังกัดสานักงานพัฒนาชุมชนอาเภอกดุ ชมุ จงั หวดั ยโสธร โทรศพั ท์ 06-3026-0823 การพฒั นาหมบู่ ้านเศรษฐกจิ พอเพียงโดยใชห้ ลักการมสี ่วนรว่ ม ความหมายของเศรษฐกจิ พอเพยี ง จึงประกอบด้วย ๑. ความพอประมาณ หมายถึง ความพอดีทไ่ี ม่น้อยเกนิ ไปและไม่มากเกนิ ไป โดยไม่เบียดเบียนตนเอง และผอู้ ่นื เชน่ การผลิตและการบรโิ ภคที่อยใู่ นระดบั พอประมาณ ๒. ความมีเหตผุ ล หมายถงึ การตดั สินใจเกยี่ วกบั ระดบั ความพอเพยี งนั้น จะต้องเป็นไปอยา่ งมีเหตุผล โดยพจิ ารณาจากเหตุปจั จัยท่เี กยี่ วขอ้ ง ตลอดจนคานึงถงึ ผลท่ีคาดว่าจะเกิดขนึ้ จากการกระทานั้นๆ อย่างรอบคอบ ๓. ภูมิคุม้ กนั หมายถึง การเตรยี มตวั ให้พร้อมรบั ผลกระทบและการเปลย่ี นแปลงดา้ นตา่ งๆ ทจ่ี ะ เกิดขน้ึ โดยคานึงถึงความเป็นไปไดข้ องสถานการณต์ ่างๆ ทค่ี าดวา่ จะเกดิ ข้นึ ในอนาคต โดยมีเงอื่ นไขของการตัดสินใจและดาเนินกจิ กรรม ๒ ประการ ดงั นี้ ๑. เง่ือนไขความรู้ ประกอบดว้ ย ความรอบรูเ้ ก่ียวกับวชิ าการตา่ งๆ ท่ีเกี่ยวข้องรอบด้าน ความ รอบคอบท่จี ะนาความรู้เหลา่ นน้ั มาพิจารณาใหเ้ ชอ่ื มโยงกัน เพอ่ื ประกอบการวางแผนและความระมดั ระวงั ในการ ปฏิบัติ ๒. เงอ่ื นไขคุณธรรม ท่ีจะต้องเสรมิ สร้าง ประกอบด้วย มีความตระหนักใน คณุ ธรรม มีความซื่อสตั ย์ สุจริตและมคี วามอดทน มีความเพียร ใชส้ ตปิ ญั ญาในการดาเนินชวี ติ วธิ ีการหรือกระบวนการที่ส่งผลให้งานนัน้ ๆ ประสบผลสาเร็จ หลกั แนวคิดทีน่ ามาประยกุ ตใ์ ช้เพอื่ เป็นแนวทางในการดาเนินงานเศรษฐกิจพอเพียง คือ ทฤษฎีการมี สว่ นร่วม ความหมายของทฤษฎีการมสี ่วนร่วม การมีส่วนร่วมของประชาชน หมายถึง การท่ีกลุ่มประชาชน หรือขบวนการที่สมาชิกของชุมชนท่ี กระทาการออกมาในลักษณะของการทางานร่วมกัน ท่ีจะแสดงให้เห็นถึงความต้องการร่วม ความสนใจร่วม มี ความตอ้ งการทจี่ ะบรรลุถงึ เป้าหมายรว่ มทางเศรษฐกิจและสังคม สรุปคือทฤษฎีการมีส่วนร่วม คือให้ประชาชน มีส่วนร่วมในการพัฒนาต้ังแต่เร่ิมต้นจนส้ินสุด โครงการ ได้แก่ การร่วมกันค้นหาปัญหา การวางแผน การตัดสินใจ การระดมทรัพยากรและเทคโนโลยีท้องถิ่น การบริหารจดั การ การตดิ ตามประเมินผล รวมทัง้ รับผลประโยชนท์ เ่ี กดิ ขึน้ จากโครงการ

กลยุทธใ์ นการทางาน 1. ผูน้ าชุมชน และสมาชิกในชุมชน ทุกคนตอ้ งมสี ่วนรว่ ม ทกุ ขน้ั ตอนการดาเนนิ กจิ กรรมของหมบู่ า้ น 2. การพัฒนาโดยเร่ิมตน้ จากสภาพทแ่ี ทจ้ รงิ ของหมู่บ้าน 3.ใช้หลักการประสานงาน กับภาคกี ารพฒั นาทกุ ภาคส่วน 4. ความต่อเนือ่ งในการออกไปติดตาม/แนะนาให้คาปรกึ ษา เพื่อเปน็ การกระตุน้ ชุมชนอยู่เสมอ สรุปการดาเนินงานเศรษฐกิจพอเพียงแบบมีส่วนร่วม การสง่ เสริมการใช้หลกั ปรชั ญาเศรษฐกจิ พอเพยี งในการพัฒนาหม่บู ้านในทกุ ระดบั ตง้ั แต่ระดบั ครอบครวั ระดับกลุม่ /องค์กรชมุ ชน ระดบั เครอื ข่าย และระดับหมบู่ ้าน/ชมุ ชน จะทาให้มีระบบบรหิ ารจดั การ ชมุ ชนใหป้ ระชาชนใชว้ ิถีชวี ติ อย่างยง่ั ยนื สร้างภูมิคุ้มกนั แหง่ การดาเนนิ ชวี ิตของสงั คมชนบทไทยต่อการ เปลีย่ นแปลงทางเศรษฐกจิ และสังคม โดยสง่ เสริมให้คนในชุมชนสามารถพ่งึ ตนเองได้ อยู่ร่วมกับผอู้ ่ืนได้อยา่ งสันติ สขุ อยรู่ ว่ มกับธรรมชาตแิ ละสิ่งแวดล้อมได้อยา่ งสมดุลและยง่ั ยืน \" การจะเปน็ เสือน้นั มันไม่สาคญั สาคัญอยู่ทีเ่ รา พออยพู่ อกิน และมเี ศรษฐกจิ การเป็นอยู่แบบพอมีพอกิน แบบพอมีพอกิน หมายความว่า อ้มุ ชตู วั เองได้ ให้มี พอเพียงกบั ตัวเอง \" ไชยยนต์ ไกรศรี นักวชิ าการพัฒนาชุมชน ชานาญการ 8 เมษายน 2563