นิทานชาดก

นิทานชาดก เร่อื ง อารามทสู กชาดก

เน้ือเรือ่ งย่อ .....พระสมั มาสมั พุทธเจา้ และพระภิกษสุ งฆ์ เสด็จจาริกไปใน หมบู่ า้ นแหง่ หนง่ึ ในแควน้ โกศล คหบดีผู้หน่งึ ได้นมิ นตพ์ ระ พทุ ธองคแ์ ละพระภกิ ษสุ งฆเ์ พ่อื ถวายภตั ตาหาร หลงั จาก ภตั ตาหารแลว้ พระภกิ ษุทัง้ หลายได้เดนิ ชมสวนอนั รม่ รืน่ น้ัน ขณะชมสวนทา่ นได้สังเกตเห็นบรเิ วณหนงึ่ เปน็ ที่โล่งเตียน ไมม่ ี ตน้ ไมข้ ้ึนเลย จงึ ถามคนดแู ลสวน ได้ความวา่ เมื่อเริ่มปลกู ตน้ ไม้ ในสวนน้ี เด็กทาสวนคนหนง่ึ ได้ถอนต้นไมท้ ี่เพิง่ ปลกู ขนึ้ มาดู ความยาวของรากก่อนจะรดน้า ตน้ ไมจ้ งึ ตายหมด ทีต่ รงน้นั จง โล่งเตียนไปอยา่ งทเ่ี หน็ .....หลงั จากชมสวนแล้ว พระภิกษุทั้งหลายจงึ พากนั ไปเฝา้ พระ สมั มาสมั พุทธเจา้ กราบทลู ให้พระพทุ ธองค์ทรงทราบ พระบรม ศาสดาทรงระลกึ ชาตดิ ้วยบุพเพนิวาสนุสติญาณ แลว้ ตรสั ว่า .....“ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย เด็กคนน้ันไม่ไดเ้ ปน็ คนทาลายสวน แต่ชาตนิ ี้เทา่ นน้ั แม้ในชาตกิ อ่ นกเ็ คยทาลายสวนมาแล้ว เหมอื นกัน” ตรสั แล้วพระพทุ ธองคท์ รงนา อารามทูสกชาดก มาตรสั เลา่

ในอตีดกาลครงั้ พระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัตกิ รุง พาราณสมี ีนายอทุ ยานคนหนงึ่ เปน็ ผู้ดแู ลพระราช อุทยานของพระเจา้ พรหมทัต

นายอทุ ยานเห็นผู้คนไปเทย่ี วงานกัน กน็ ึกอยากไป เทีย่ วบา้ งแตย่ งั เป็นห่วงเรื่องรดน้าตน้ ไม้ จึงคิดวธิ ี แก้ปญั หา



เมอ่ื นายอทุ ยานได้ฝากใหพ้ วกลงิ ช่วยดแู ลรดนา้ ตน้ ไม้ให้ ตนเองก็ออกไปเทยี่ วงานโดยไมน่ กึ เฉลยี ว ใจว่าจะเกิดปัญหา



เมือ่ พวกลิงไดฟ้ ังคาสั่งแลว้ จากหวั หนา้ ก็ช่วยกนั ถอน ตน้ ไม้มาดูรากแลว้ รดน้า ในขณะนน้ั มบี ัณฑติ เดนิ ผา่ นมา

บณั ฑติ ผู้นน้ั เขา้ ไปสอบถามพวกลงิ ถงึ เหตทุ ีถ่ อนตน้ ไม้ จนไดท้ ราบเร่อื ง

จากน้ัน บณั ฑิตทา่ นนี้จึงไดก้ ลา่ วเป็นคาถา เพื่อเปน็ ขอ้ คิด แก่บุคคลทั้งหลาย

ขอ้ คดิ ทไี่ ดจ้ ากชาดก .....๑. ผ้ทู ี่ไม่ฉลาดในประโยชน์ แมค้ ิดวา่ จะทาประโยชน์ กม็ ักจะเป็นการทาให้เสีย ประโยชน์แทน คนเชน่ นี้ มกั ไมค่ ิดถงึ ผลได้ผลเสีย มักจะเสนอโครงการอะไรตอ่ อะไร ซ่งึ เมือ่ ปฏิบตั ไิ ปแล้วแทนทีจ่ ะเกดิ ผลดี กลับเปน็ ผลเสยี เชน่ เสนอให้คนพกอาวธุ ได้ โดยอ้าง วา่ เพ่ือไว้ใช้ปอ้ งกันตวั แต่เม่อื คนเราตา่ งมีอาวุธไวใ้ นครอบครองกม็ ักฮกึ เหมิ ใชอ้ าวุธทา รา้ ยกนั เอง ตดั สนิ กันดว้ ยอารมณ์ และอาวธุ แทนทจ่ี ะใช้ปัญญาระงับปญั หา หรือเสนอให้ ตั้งสถานเรงิ รมย์ แหล่งอบายมขุ เพื่อดึงดดู เงนิ ตราเข้าประเทศ ข้อเสนอนี้ ดูเผนิ ๆ แล้วอาจ เหน็ วา่ ดี เพราะจะได้เงินตราจากตา่ งประเทศ แตถ่ า้ มองให้ลึกๆ แล้ว กลับเปน็ การทาให้ คนเกยี จครา้ น เป็นแหล่งเพาะนกั เลงการพนนั นกั เลงสุรา นักเลงผหู้ ญิง ฯลฯ ประเทศชาตกิ เ็ หมือนตกอยใู่ นความมดื มน .....๒. ผใู้ ดที่ลูกน้องท่ไี มฉ่ ลาด หากจะมอบหมายงานใหท้ า ควรกาหนดตารางงานให้ อยา่ ปลอ่ ยใหต้ ดั สนิ ใจวางแผนเอง เพราะหากเกดิ ผดิ พลาด กลายเป็นผลเสยี หาย ยากแกก่ าร แกไ้ ข .....๓. ผ้นู าทฉี่ ลาดแตม่ ลี ูกน้องโง่ แสดงวา่ ในอดตี ชาติ แม้ตนจะไมด่ ่ืมสรุ า ไมเ่ สพยาเสพ ตดิ แตก่ ็มสี ่วนสนับสนนุ ผ้อู ื่นบา้ ง ฉะนั้น ผู้นาทด่ี ี จงึ ควรฝกึ ลูกนอ้ งใหม้ ีสตอิ ย่เู สมอ ไม่ ตกเป็นทาสของส่งิ มึนเมา และอบายมขุ ทั้งปวง จะได้เกดิ เป็นคนฉลาด

ด.ญ.กนั ทิมา สมาชกิ ด.ญ.กัลยกร ด.ญ.จิรนนั ท์ ผวิ อ่อน เลขที่ 16 รวีเดชดารง เลขท่ี 17 แยม้ สารวล เลขที่ 18 ม.3/7