ราชสหี ก์ ับหนู มรี าชสหี ต์ ัวหนึ่งนอนพกั ผอ่ นยามบ่ายอยา่ งมีความสุข แตต่ อ้ งสะดุ้งต่ืนขน้ึ มาเพราะมีหนูตวั หนึ่งข้ึนมาว่ิงไต่ตาม ลาตัวโดยไม่รวู้ ่าเปน็ รา่ งของเจ้าปา่ ราชสีหใ์ ช้องุ้ เท้าตะครุบเอาไว้ดว้ ยความโกรธเกร้ยี ว ขณะจะลงมอื สงั หารหนูนนั้ เองกไ็ ดย้ ินเสียงหนูกลา่ วคาวงิ วอนขึน้ ว่า“ท่านผเู้ ปน็ ราชาแห่งสัตวท์ ัง้ ปวง ไดโ้ ปรดไวช้ ีวติ ข้า สักคร้งั เถดิ ทา่ น เพราะตัวขา้ น้นั ทาผดิ ไปโดยหารู้ไม่ ตวั ข้าน้ันมไิ ดม้ ีเจตนาดูหม่ินท่านแมแ้ ตอ่ ย่างใด” “ฮ.ึ .ก็ได้ ในเมอ่ื เจา้ ไม่ได้มีเจตนาข้ากจ็ ะปล่อยไปสกั ครัง้ หน่งึ แล้วเจ้าอยา่ มากวนใจอกี ล่ะ” ราชสหี ์ไมอ่ ยากไดช้ ่ือวา่ รังแกผทู้ ีอ่ ่อนแอกวา่ จึงยอมเลกิ รา “บญุ คุณในครง้ั นี้ขา้ จะไมล่ ืมเลยตราบชัว่ ชวี ิตของข้า หากมี โอกาสในวนั หน้าขา้ ตอ้ งตอบแทนทา่ นอย่างแน่นอน ถา้ ทา่ นมีเรื่องเดือนร้อนอนั ใดหละก็ โปรดสง่ เสยี งคาราม ข้าจะรีบ มาหาท่านในทันที”“ ฮะ..ฮะ..ฮะ..” ราชสีห์หวั เราะลัน่ ป่า “สตั วต์ วั เล็กๆ เช่นเจ้าจะทาอะไรใหข้ ้าได้ ไป..รบี ไปให้พ้นข้าจะได้นอนต่อเสียที” หลังจากนนั้ ไม่นาน ในขณะทรี่ าชสหี อ์ อกลา่ เหยื่อเกิดพลาดท่าเสยี ทไี ปติดกบั บว่ งของนายพรานเข้า ด้ินอยา่ งไรก็ไม่ สามารถหลุดออกไปไดจ้ ึงไดส้ ่งเสยี งร้องล่ันป่า หนจู าเสยี งของราชสีห์ไดจ้ ึงรีบมาช่วยกดั บ่วงของนายพรานจนขาด ราชสีห์จงึ ได้เป็นอสิ ระอีกคร้งั
รบั ชมคลิปวดี ีโอ นทิ านราชสีหก์ ับหนู
Search
Read the Text Version
- 1 - 3
Pages: