หมื่นภูผาธาราหวนคืน

ตกหลมุ รกั เทา่ นนั ทวา่ สาํ หรบั หวงั ซือเขาไมไ่ ดเ้ พิงตก หลมุ รกั แตต่ อ้ งเฝา้ รอใหม้ นั เดินทางมาหา เสยี งทมุ้ ยามหวั เราะรนื หมู าก หวงั ซือกดศีรษะหญิงสาว ใหซ้ กุ อยตู่ รงซอกคอ คอ่ ยๆ เลา่ ทกุ อยา่ งตงั แตอ่ ดีตถงึ ปัจจบุ นั ทงั หลงั จากทีหมิงเลยี นจากไป เรอื งของลกู ชาย ลกู สะใภก้ บั หลานๆ จนกระทงั เขาตาย เขา้ สวู่ ฏั สงสาร อีกครงั ดบั และเกิดใหมใ่ นตระกลู เฉิน รูต้ วั อีกทีแสงสวา่ ง ยามเชา้ ก็อาบไลท้ อ้ งฟา้ จนเป็นสีสม้ เรอื งรอง 400

“งนั พวกอาคารไมข้ องทีนีคือเรอื นเก่าสกลุ เฉินทีคณุ ซือ ตอ่ และรอื มาสรา้ งใหม่ สว่ นหอ้ งนีคือหอ้ งทาํ งานเดมิ ของ คณุ ชายเฉิน” “ใช่ เชา้ แลว้ คณุ หิวหรอื ยงั ” 401

หญิงสาวสา่ ยหนา้ ยกมือปิดปากหาว “ฉนั ของีบสกั ชวั โมงสองชวั โมงไดไ้ หมคะ พวกเราขอบตาดาํ ไปหมด แลว้ ” ของโมฉ่ ีนนั ไมใ่ ช่แคด่ าํ ยงั ชาํ เพราะรอ้ งไหส้ ะเทือน ใจกบั เรอื งราวทีไดฟ้ ังเป็นพกั ๆ “เรมิ ปวดหวั มากกวา่ เดิม ดว้ ย คณุ คอแหง้ ไหม พดู มาทงั คืน” คนหนา้ นิงยอมรบั วา่ ตนเองเรมิ รูส้ กึ คอแหง้ แคค่ ืนเดียว 402

เหมือนกบั เขาใชโ้ ควตา้ การพดู ไปครงึ ชีวิต เพราะแบบนี สนิ ะ ตงั แตค่ บกบั เสยี วฉีถงึ ไดโ้ ดนเลขาวงั กระเซา้ ประจาํ อะไรก็ตามหากเกียวขอ้ งกบั เธอเขาไมเ่ คยประหยดั คาํ พดู เลย “งนั เดียวผมใหค้ นเตรยี มอาหารเชา้ คณุ ฝืนกิน นิดหนงึ แลว้ กินยานอนเสียนะ” หวงั ซืออมุ้ คนสาํ คญั ดว้ ยความระมดั ระวงั ตอนวางเธอ ลงบนเตียงยงั รนิ นาํ ใหด้ ืมและตามดว้ ยหม่ ผา้ 403

“หวงั ซือ” คนดืมนาํ เสรจ็ วางแกว้ ลงขณะกม้ หนา้ เลก็ นอ้ ยเพือรบั ฟัง 404

“ฉนั จะรกั คณุ ตลอดไป” โมฉ่ ีไมไ่ ดค้ ิดชดเชยใหค้ ณุ ชายเฉิน ไมไ่ ดล้ มื เลือนความ ผิดของเหอถ่า เธอแคร่ กั ผชู้ ายธรรมดาทีชือหวงั ซือเทา่ นนั ถา้ ไมแ่ ยกแยะ จมปลกั กบั ความเจบ็ ปวด มนั จะกลืน กินบนั ทอนเหมือนกบั เธอในชาตแิ รก 405

“ตลอดไปนานแคไ่ หน” เนืองจากคิดเอาไวว้ า่ ชายหนมุ่ ตอ้ งยอ้ นถาม ดงั นนั จงึ มี คาํ ตอบ “ตลอดไปนานเทา่ ชีวติ ฉนั คะ่ ถา้ หายใจอยกู่ ค็ ือ ยงั รกั เสมอ” รางวลั ของคาํ ตอบซงึ พาหวั ใจอนุ่ วาบและเตม็ ตืนดว้ ย 406

ความสขุ คือจมุ พติ ลกึ ซงึ ออ่ นหวาน ดวงหนา้ หลอ่ เหลา ซบอยตู่ รงขา้ งแกม้ “ผมจะรกั คณุ ตลอดไปเสยี วฉี” “พอหมดชีวิตนี ทกุ ๆ ครงั ทีไดห้ ายใจใหมก่ ็จะรกั คณุ 407

ตลอดไป” “ตลอดไป” 408

“และตลอดไป…” 409

การปลอ่ ยวางเป็นวถิ ีทางทีดี ทวา่ ไมใ่ ช่สาํ หรบั เขา 410

หากชะลา้ งความอาดรู ไดห้ มดสนิ คือการพน้ ทกุ ข์ หา่ ง พน้ จากแตกดบั และเวียนวา่ ยกาํ เนิดใหม่ เชน่ นนั โลก เปียมโลกียอ์ นั วนุ่ วายคงนา่ อยกู่ วา่ พนั เทา่ หมืนเทา่ ทอ้ งทงุ่ กวา้ ง กระโจมสขี าว อาชาปราดเปรยี ว 411

โต๊ะไมร้ มิ หนา้ ตา่ ง เงาบนผวิ นาํ ทอ้ งถนนอนั ยาวไกล พานพบ ตกหลมุ รกั ขมขืน กลา่ วอาํ ลา หวนคืนอีกครงั 412

ดอกทอ้ ปลวิ ไสว ลบลา้ งแคน้ จนเบาบาง ความขนุ่ เคือง เจือจาง ดวงตาคงู่ ามของหญิงสาวยงั คงกระจา่ งใสเสมอ เพราะเขาเป็นแคม่ นษุ ย์ ไมข่ อเป็นเซียน ไมข่ อเป็นเทพ ขอแคใ่ นทกุ การรอคอยอนั ยาวนานมีคนสาํ คญั อยู่ 413

ณ ปลายทาง ตลอดไป 414

[1] มารก์ ารติ า้ (Margarita) เป็นคอ็ กเทลซงึ มีสว่ นผสม หลกั คือเตกิลา่ และนาํ มะนาว บนปากแกว้ นิยมทาดว้ ย เกลือ ทาํ ใหไ้ ดร้ สชาตเิ ปรยี วๆ เคม็ ๆ กลมกลอ่ ม ตน้ กาํ เนิดของมนั มาจากซานฟรานซิสโก 415

[2] เหลา้ นมมา้ (Kumis) เหลา้ นมมา้ หรอื กมู ีสนนั มีตน้ กาํ เนิดทียาวนานตงั แตศ่ ตวรรษที 5 เป็นทีนิยมดืมใน มองโกเลีย ตรุ กี และอีกหลายประเทศทางเอเชียกลาง รสชาติของมนั คลา้ ยนมเปรยี วแตเ่ ขม้ ขน้ กวา่ มาก อีกทงั ยงั มีแอลกอฮอลเ์ พราะผา่ นการหมกั และเตมิ ยีสต์ สาํ หรบั กมู ีสทีหมกั นานสามารถทาํ ใหผ้ ดู้ ืมเมาได้ [3] เดอะ บนั ด์ (The Bund) เคยเป็นทา่ เรอื สาํ คญั มา ก่อนเนืองจากตงั อยรู่ มิ แมน่ าํ หวงผู่ ปัจจบุ นั ถกู จดั ใหเ้ ป็น เขตเมืองเกา่ และยงั เป็นจดุ ชมวิวขนึ ชือของเมืองเซียงไฮ้ ซงึ นกั ทอ่ งเทียวนิยมไปถ่ายรูป 416

END 417