ebook31

กาลคร้งั หน่ึงนานมาแล้วหมาป่าตัวหนึ่งมันเดนิ ผ่าน หนองน้าเลก็ ๆใกล้ท่ีอยู่อาศัยของมนั

มนั เหลอื บไปเหน็ ลูกแกะตวั หนึ่งกา้ ลงั กินนา้ อยา่ งมีความสขุ

ฉนั จะกินเจ้า !! เจา้ แกะ ในขณะน้นั มันร้สู ึกหวิ พอดี จงึ คดิ วางแผนจับลูกแกะ กนิ เป็นอาหาร

แตว่ ่ามันไม่อยากจะถูกตราหน้าวา่ “เป็นหมาป่าอันธพาล ดุรา้ ย” จงึ ไม่ฆา่ ลูกแกะตวั นั้นทันที

เจา้ หมาปา่ เดนิ เข้าไปหาลุกแกะทก่ี า้ ลังกนิ นา้ อยู่

หมาป่าจงึ พูดวา่ “อะไรกันน่ี เจ้าลกู แกะเกเรกลา้ ดียงั ไงจึงทา้ ใหน้ ้าข่นุ เปน็ โคลน จนข้ากนิ ไม่ได้”

ลูกแกะจงึ ตอบมาอย่างใสซื่อ “ฉันเสียใจ แต่ฉันคดิ วา่ ฉนั ไม่สามารถท้าใหน้ ้าน้นั ขนุ่ จนทา่ นกนิ ไมไ่ ด้ เพราะฉนั อย่ปู ลายน้า จะไปทา้ ให้น้าขนุ่ จนถงึ ที่ทที่ า่ นยืนอย่ไู ดย้ ังไง”

หมาป่าต้งั ใจจะหาเร่อื งกับลกู แกะใหไ้ ดจ้ งึ พูดวา่

“บางทมี นั กอ็ าจจะเป็นไปได้ แต่เม่อื 6เดือนกอ่ น เจ้าคนพาลจา้ ไดด้ า่ ขา้ ลบั หลงั ”

“มนั จะเปน็ ไปได้อยา่ งไร” ลกู แกะตอบในเมื่อตอนนั้นฉนั ยงั ไมเ่ กดิ

หมาปา่ พูดอย่างโมโหวา่ “ อะไรกนั เจ้าชงั่ ไม่มีความละอายครอบครวั ของเจา้ เกลยี ดครอบครัวของข้า ถ้า ไมใ่ ช่เจ้าเปน็ คนด่า กค็ งเป็นพอ่ เจา้ ”

พอสิ้นคา้ พูดของหมาปา่ มันกก็ ระโจนเข้าใสล่ ูกแกะ

ทวา่ มสี งิ โตเจ้าปา่ ตัวหน่งึ เข้ามาหา้ มไว้ทนั จึงทา้ ใหล้ กู แกะไมโ่ ดนเจา้ หมาปา่ กนิ

แลว้ เจา้ สงิ โตกพ็ ูดวา่ “เจา้ นะ่ มนั เป็นพวกคนพาล หารื่องใส่รา้ ยคนอ่นื รังแกผู้ท่กี า้ ลงั นอ้ ยกวา่ ตัวเอง”

แลว้ หมากว็ ิ่งหนไี ปแลว้ ไมก่ ลบั มาระรานลกู อีกตอ่ ไป

“คนชัว่ มกั หาข้อแกต้ ัว ให้กบั การกระทา้ ของตวั เองได้ สมอ”