ความพยายาม จะนำพาสู่ความสำเร็จ

ความพยายาม จะนำพา สู่ความสำเร็จ นูรไอนี วาโซะ

คำนำ หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เรื่อง ความพยายามจะ นำพาสู่ความสำเร็จ เป็นส่วนหนึ่งของรายวิชาการอ่าน และการเขียนร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ ๖๐๔-๒๐๕ ของ นักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ จัด ทำขึ้นเพื่อเรียบเรียงบทประพันธ์ไว้ทั้งหมดจำนวน ๘ เรื่อง โดยมีการประพันธ์ทั้งงานเดี่ยวและงานกลุ่มซึ่งงานที่ ประพันธ์ร่วมกันนั้นมีทั้งหมด ๒ เรื่อง รวมทั้งหมดเป็น จำนวน ๑๐ เรื่องผู้ประพันธ์ได้ระบุชื่อผู้แต่งไว้ด้านล่าง ของบทประพันธ์ ผู้ประพันธ์ขอขอบคุณอาจารย์ประจำวิชา ผศ.พิชญา สุวรรณโณ ผู้ให้ความรู้และความช่วยเหลือ ผู้ จัดทำหวังว่าหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ฉบับนี้จะเป็น ประโยชน์แก่ผู้อ่านไม่มากก็น้อย นูรไอนี วาโซะ ๑๘/๑๑/๒๕๖๔

สารบัญ เรื่อง หน้า ความห่วงใยที่มีให้แม่ ๑ ทุเรียนแสนอร่อย ๒-๓ โรคร้าย พ่อของแผ่นดิน ๔ รักของฉัน ๕ ความพยายามจะนำพาสู่ความสำเร็จ ๖ ความรักที่เปลี่ยนไป ๗ แตงโมหวานฉ่ำ ๘ บทกวีแต่งร่วม ๙-๑๐ มดกับนกเขา ๑๑ ฉันชอบ ฉันรัก ๑๒ ฉันเกลียด ฉันกลัว ๑๓ ดวงจันทรา ๑๔ ผู้ประพันธ์ ๑๕ ๑๖

๑ ความห่วงใยที่มีให้แม่ (กาพย์ยานี ๑๑) ท้องฟ้าแสนงดงาม ฟ้าสีครามสวยสดใส เหมือนยาบรรเทาใจ ท้องฟ้าใสผ่อนคลายทุกข์ สายไฟยาวเรียงราย แต่ละสายไม่รู้สุด แลสายตาไม่รู้สุด เปรียบสายใยมีให้แม่ ประพันธ์โดย นูรไอนี วาโซะ

๒ ทุเรียนแสนอร่อย (กลอนคละ) ทุเรียนอร่อยล้ำ ขณะหม่ำก็อิ่มตน สิอ้วนและอวบจน บทจรก็ยากเย็น

๓ ต่อ (กลอนคละ) เจ็บมือแล้วหรือพี่ขุน เปลี่ยนเป็นแกะขนุนดีไหม หวานหอมล้วนดีต่อใจ แทนได้ล้วนอร่อยน่ากิน หลงใหลในกลิ่นเย้าอันยวน ทุเรียนหอมหวานต้องนาสา ผลุนจับโดยใคร่ไคล้กามา ทุรนฝามือคว้าหนามคม ทุเรียนนนท์แพงนักต้องทำใจ ทุเรียนใต้ออกแล้วที่ใฝ่ฝัน ทุเรียนสวนล้วนฟรีเราซี้กัน เรื่องอ้วนนั้นค่อยลดหลังจากนี้ ลมพัดพลอดยอดทุเรียนเอียนเอนไหว หลบลี้ไปเก็บทุเรียนสวนที่ฝัน เคาะป๊อกป๊อกบอกพอเหมาะเลาะเร็วพลัน เนื้อหวานมันแข็งนอกกรอบบอบบางใน ประพันธ์โดย นูรไอนี วาโซะ

๔ โรคร้าย (กลอนดอกสร้อย) โรคเอ๋ยโรคร้าย มันย่างกรายมาจากเมืองอู่ฮั่น ผู้คนตื่นตระหนกตกใจกัน ทุกนาทีเหมือนฝันร้ายอันน่ากลัว มีคนตายมากมายถึงหลักแสน เชื้อถึงแดนไหนช้ำทำใจสลัว หากทุกคนหยุดยั้งระวังตัว เจ้าโรคร้ายชั่วมิอาจระบาดไป ประพันธ์โดย นูรไอนี วาโซะ

๕ พ่อของแผ่นดิน (โคลงสี่สุภาพ) อาลัยพระท่านไท้ แดนสยาม ทุกถิ่นในเขตค ร่ำไห้ ชาวโลกต่างลือนาม ยกย่อง ขออยู่แบบมักน้อย ดั่งถ้อยทฤษฎี ประพันธ์โดย นูรไอนี วาโซะ

๖ รักของฉัน (โคลงสองสุภาพ) ฉันรักเธอหมดหล้า แม้ชีพสิ้นหมดฟ้า ยังพร้อมคอยรอ ด้วยมิอาจขจัดล้าง หรือตัดเธอไปบ้าง จึ่งต้องทรมาน ประพันธ์โดย นูรไอนี วาโซะ

๗ ความพยายามจะนำพาสู่ ความสำเร็จ (สาลินีฉันท์ ๑๑) พากเพียรพยายาม ขณะตามตะกายฝัน การงานลุสิ่งอัน มนมั่นสิเสร็จไป หากใจบ่คิดท้อ มิระย่อจะกลัวใย ความฝันประเสริฐใด จะลุได้ก็ความเพียร ประพันธ์โดย นูรไอนี วาโซะ

๘ ความรักที่เปลี่ยนไป (กลอนเปล่า) ถนนเส้นเดิมที่เคยวาดไว้ เขาเดินไปไกลเกินขอบถนน คาถาที่เคยใช้สะกด กฏเกณฑ์ที่เคยมี จะหมดความสำคัณลง ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนแปลง สิ่งที่เคยเป็นหนึ่ง จะเป็นชิ้นสุดท้าย ประพันธ์โดย นูรไอนี วาโซะ

๙ แตงโมหวานฉ่ำ (วรรณรูป)

๑๐ แตงโมแสนอร่อย (วรรณรูป) แตงโมเนื้อฉ่ำแดง รสหวานแรงละมุนลิ้น ทานง่ายเด็กชอบ ยิ่งแช่เย็นสดชื่นใจ ภายนอกเปลือกสีเขียว ง่ายนิดเดียวปอกได้ไว เม็ดเล็กอยู่ภายใน ผลไม้ไทยชอบเอย ประพันธ์โดย นูรไอนี วาโซะ

๑๑ บทกวี แต่งร่วม

๑๒ มดกับนกเขา (ร่ายโบราณ) ขณะที่มดตัวหนึ่งกำลังดื่มน้ำในลำธาร เกิดมี ลมพัดแรงหอบเจ้ามดน้อยปลิวลอยละลิ่วตกลงไป ในน้ำ มดพยายามกระเสือกกระสนว่ายน้ำเข้าหา ฝั่งจวนใกล้จะหมดแรง นกเขาตัวหนึ่งเกาะอยู่บน ต้นไม้ริมลำธารเห็น ดังนั้นจึงจิกใบไม้ร่อนลงไปใน น้ำให้หมดเกาะกลับเข้าฝั่งได้อย่างปลอดภัย ขณะ นั้น นายพรานคนหนึ่งย่องเข้ามาเตรียมตาข่ายจะ เหวี่ยงจับนกเขา มดจึงตรงเข้ากัดส้นเท้าของนาย พรานเต็มแรงจนนายพรานน้องลั่น \"โอ๊ย!\" นกเขา จึงรู้ตัวและบินหนีไปได้

๑๓ มดกับนกเขา (ร่ายโบราณ) เรื่องมดกับนกเขา จากลำเนาพงพี รินนที มีมด ลมเลี้ยวลดพัดตก ร้องถึงนกรู้เห็น บิน มาเป็นอาสา ช่วยนำพากลับฝั่ง นกนั้นชั่งดี ล้น นายพรานค้นฆ่านก เจ้าวิหคเป็นภัย มด ช่วยไปโดยการ กัดเท้าพรานร่ำร้อง เต็มแรง ต้องรู้ถึง นกนั้นจึงรอดตาม สรุปความเรื่อง ได้ ดีต่อดีตอบไซร้ ร่วมหล้าเคียงกัน นั่นเอย เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : คนทำดีย่อมได้ผลดี ตอบแทน ประพันธ์โดย นางสาวนูรไอนี วาโซะ นางสาวอัซลินดา มะนอ

๑๔ ฉันชอบ ฉันรัก (กาพย์ยานี ๑๑) ฉันชอบไปเที่ยวป่า ไปกับอาและผองเพื่อน เดินทางกันทุกเดือน ปลดปล่อยใจให้ผ่อนคลาย ฉันรักต้นไม้ใหญ่ ประทับใจไม่รู้หาย ลมพัดเย็นสบาย เอนกายลงพักผ่อนเพลิน บทประพันโดย นางสาวอัซลินดา มะนอ นางสาวนูรไอนี วาโซะ นางสาวนิภาวรรณ คงกะพันธ์ นางสาวนภัสสร นิลน้อย

๑๕ ฉันเกลียด ฉันชอบ (กาพย์ฉบัง ๑๖) ฉันเกลียดที่ต้องแข่งขัน ชิงเด่นทุกวัน ไม่เป็นตัวของตนเอง ฉันกลัวพวกกลุ่มนักเลง ที่คอยข่มเหง รังแกคนออนแอ ประพันธ์โดย นางสาวอัซลินดา มะนอ นางสาวนูรไอนี วาโซะ นางสาวนิภาวรรณ คงกะพันธ์ นางสาวนภัสสร นิลน้อย

๑๖ ดวงจันทรา (กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘) สีนวลงามตา วันนี้จันทรา ฉันนอนดูดาว พาฉันสุขใจ เห็นอยู่ไกลไกล แพรวพราวสดใส ชื่นใจเสียจริง เรื่องในชีวี วันหน้าหากมี ให้มองจันทรา โศกเศร้าเสียใจ หมื่นความห่วงใย ที่แสนสดใส ที่มีให้กัน ประพันธ์โดย นางสาวอัซลินดา มะนอ นางสาวนูรไอนี วาโซะ นางสาวนิภาวรรณ คงกะพันธ์ นางสาวนภัสสร นิลน้อย

๑๗ ผู้ประพันธ์ นางสาวนูรไอนี วาโซะ สาขาวิชาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์และศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่

ขอขอบคุณ ผศ.พิชญา สุวรรณโณ