กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีสาวน้อยคนหนึ่งชื่อว่า “เอลล่า” (Ella) เป็นบุตรสาวของเศรษฐี หลังจากมารดาของเธอเสียชีวิตไปหลายปี บิดาก็แต่งงานใหม่กับมาดามผู้หนึ่ง ซึ่งเป็นหม้ายและมีลูกสาวติดมาสองคน และแม่เลี้ยงของเธอก็ไม่เค

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีสาวน้อยคนหนึ่งชื่อว่า “เอลล่า” (Ella) เป็นบุตรสาวของเศรษฐี หลังจากมารดาของเธอเสียชีวิตไปหลายปี บิดาก็แต่งงานใหม่กับมาดามผู้หนึ่ง ซึ่งเป็นหม้าย และมีลูกสาวติดมาสองคน และแม่เลี้ยงของเธอก็ไม่เคยชอบซินเดอเรลล่าเลยสักนิด จากนั้นไม่ นาน เศรษฐีก็เสียชีวิตลง แต่แทนที่ทรัพย์สมบัติจะตกเป็นของลูกสาวแท้ ๆ แม่เลี้ยงของเธอ กลับครอบครองไว้ทั้งหมด และเลือกสรรแต่สิ่งดี ๆ ให้กับลูกสาวทั้งสองของเธอ ไม่ว่าจะเป็น เสื้อผ้าสวย ๆ อาหารอร่อย ๆ หรือห้องนอนอันอบอุ่น ซ้ำร้ายยังบังคับให้เอลล่าทำงานเป็นสาว ใช้ คอยปัดกวาดเช็ดถูทำความสะอาดบ้านตั้งแต่เช้าจรดเย็น มีเพียงช่วงกลางคืนเท่านั้นที่เธอ จะได้รับอนุญาตให้นั่งพักผิงไฟคลายหนาว ซึ่งเศษเถ้าถ่านจากเตาผิงก็มักจะติดตามเนื้อตัวและ ใบหน้าของเธอ ทำให้พี่สาวทั้งสองตั้งชื่อใหม่ให้เธอว่า “ซินเดอเรลล่า” ที่หมายถึงสาวน้อยใน เถ้าถ่าน แต่แม้ซินเดอเรลล่าจะสวมใส่เสื้อผ้าที่เก่าและขาดวิ่น เนื้อตัว มอมแมมด้วยเถ้าถ่าน ทำงานหนักทั้งวัน แต่สิ่งที่เธอมีก็คือความสวย และจิตใจที่งดงาม แม้แต่พี่สาวทั้งสองก็เทียบไม่ได้

อยู่มาวันหนึ่ง พระราชาผู้ปกครองเมืองได้ส่งจดหมายเชิญให้สาวโสดทุกคนไปร่วมงานเต้นรำที่พระราชวัง เนื่องจากพระราชาทรงต้องการให้เจ้าชายผู้เป็นโอรสเพียงองค์เดียวมีโอกาสได้พบปะหญิงสาวในเมืองและเฟ้นหา คู่ครองจากงานเต้นรำครั้งนี้ เมื่อหญิงสาวทั่วทั้งเมืองทราบข่าว ทุกคนก็พากันตื่นเต้นและฝันหวานว่าตัวเองอาจ จะมีโอกาสได้แต่งงานกับเจ้าชายรูปงาม เช่นกันกับซินเดอเรลล่า เพราะเธอใฝ่ฝันมาตลอดเวลาว่าจะได้เต้นรำในฟลอร์ที่งดงามและเป็นอิสระจาก งานบ้านอันล้นมือเหล่านี้ แต่เมื่อเด็กสาวขอไป แม่เลี้ยงใจร้ายจึงกลั่นแกล้งต่าง ๆ นานาจนซินเดอเรลล่าไม่มีชุด ใส่ไปงานเต้นรำ พร้อมกับออกคำสั่งให้อยู่ทำงานบ้าน ล้างจาน ขัดพื้น และเตรียมเตียงนอนไว้ให้พี่สาวทั้งสอง เพราะเมื่อทุกคนกลับมาบ้านคงจะอ่อนเพลียและง่วงนอนมาก แม่เลี้ยงใจร้ายและลูกสาวทั้งสองคนพากันแต่งเนื้อแต่งตัวจนเกือบจะสวย จากนั้น รถม้าก็มารับพวกเขาเดินทางไปร่วมงานยังปราสาท เหลือก็เพียงซินเดอเรลล่าเท่านั้นที่ต้อง อยู่เฝ้าบ้านและทำงานบ้านต่าง ๆ ตามที่แม่เลี้ยงสั่งเอาไว้ มิหนำซ้ำ แม่เลี้ยงยังกำชับไม่ให้ซิ นเดอเรลล่าออกจากบ้านโดยเด็ดขาด ครั้นเมื่อเสียงเพลงจากงานเต้นรำแว่วมา ซินเดอเรล ล่าผู้น่าสงสารก็ยิ่งรู้สึกน้อยใจและโศกเศร้า เธอเริ่มก้มหน้าและร้องไห้ไม่ยอมหยุด

ในขณะที่ซินเดอเรลล่ากำลังร้องไห้อยู่นั้น จู่ ๆ นางฟ้าแม่ทูนหัวก็ ปรากฏกายขึ้น “อย่าร้องไห้ไปเลย ซินเดอเรลล่า ฉันรู้ว่าเธออยกไป งานเต้นรำ และฉันจะเนรมิตความฝันนั้นให้เป็นจริงเอง” จากนั้น นางฟ้าก็เริ่มร่ายคาถาเสกชุดราตรีสีขาวแสนงดงาม พร้อมกับ รองเท้าแก้วให้ซินเดอเรลล่าได้สวมใส่ พร้อมเนรมิตฟักทองกับพวกหนูในบ้านให้ กลายเป็นรถม้าและคนขับรถ เพื่อพาซินเดอเรลล่าไปร่วมงานเหมือนกับหญิงสาวคน อื่น ๆ ซินเดอเรลล่าดีใจจนแทบไม่เชื่อสายตา เพราะตอนนี้เธอดูสวยราวกับเจ้าหญิง เลยทีเดียว

แต่ก่อนที่ซินเดอเรลล่าจะเดินทาง นางฟ้าได้เตือนซินเดอเรลล่าว่า “ซิ นเดอเรลล่า เธอต้องกลับบ้านก่อนเที่ยงคืน เพราะเวทมนตร์ของฉันจะมี ฤทธิ์ถึงแค่นั้น ทุกอย่างจะกลับกลายสภาพเป็นเหมือเดิม เข้าใจไหมจ้ะ” ซิ นเดอเรลล่าตกปากรับคำ จากนั้นเธอก็ขึ้นรถม้าแล้วเดินทางไปยังงาน เลี้ยงของเจ้าชายทันที

เมื่อซินเดอเรลล่าปรากฏตัวในพระราชวัง ทุกสายตาต่างก็หันมามองเธอราวกับโดนสะกด เพราะหญิงสาวคนนี้ทั้งสวยสง่าและโดดเด่นที่สุดในงาน “เธอคือใครกัน ?” ผู้คนในงานต่าง กระซิบถาม แม้แต่พี่สาวทั้งสองก็สงสัย และรู้สึกคุ้น ๆ หน้า แต่ไม่แน่ใจว่าเคยเห็นที่ไหน เมื่อเจ้าชายสบตากับซินเดอเรลล่าก็ตกหลุมรักในความงามทันที เขาตรงมาขอเธอ เต้นรำด้วย ท่ามกลางความผิดหวังของสาว ๆ ทั่วเมือง เพราะเจ้าชายเต้นรำกับซินเดอเรล ล่าเพียงคนเดียวตลอดค่ำคืนนั้น “เธอชื่ออะไร ท่านหญิง ?” เจ้าชายเอ่ยถามซินเดอเรลล่า “ไม่สำคัญหรอกว่าฉันเป็นใคร เพราะถึงอย่างไร ท่านก็จะไม่มีโอกาสพบฉันอีกแล้ว” “โอ้ เช่นนั้นหรือ แต่ฉันมั่นใจว่าเราจะได้พบกันอีกแน่นอน” เจ้าชายตอบ

ซินเดอเรลล่าและเจ้าชายต่างก็มีความสุขมาก แต่เวลาผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน ไม่ทันไร นาฬิกาก็บอกเวลาเที่ยงคืน ! ซินเดอเรลล่านึกถึงคำเตือนของนางฟ้าทูนหัว เธอแทบจะไม่ได้ร่ำลาเจ้าชาย และหมุนตัวออกจากวงแขน วิ่งลงบันไดพระราชวัง อย่างรวดเร็วเท่าที่เธอจะทำได้ เจ้าชายวิ่งตามหญิงสาวปริศนา พลางร้องถามชื่อ อีกครั้ง แต่ซินเดอเรลล่าไม่ได้ตอบ ระหว่างนั้นรองเท้าแก้วข้างหนึ่งก็หลุดออก เธอ ไม่มีเวลาหันไปเก็บแล้ว จึงต้องจำใจทิ้งรองเท้าข้างนั้นไว้ให้เจ้าชายดูต่างหน้า แล้ว ขึ้นรถฟักทองกลับไปยังบ้านได้ทันเวลา เจ้าชายเก็บรองเท้าแก้วของเธอไว้ แล้วรับสั่งให้เสนาบดีค้นหา ให้ทั่วอาณาจักร เพื่อตามหาหญิงสาวผู้เป็นเจ้าของรองเท้าแก้วข้างนี้ หากใครสวมได้ เจ้าชายจะแต่งงานกับเธอ

เสนาบดีได้นำรองเท้าแก้วไปตามบ้านต่าง ๆ เพื่อให้หญิงสาวทุกคนได้ ลอง จนมาถึงบ้านแม่เลี้ยง เมื่อลูกสาวทั้งสองลองครบแล้ว แต่ใส่ไม่ได้ นางก็โกหกว่าไม่มีหญิงสาวในบ้านอีก พร้อมทำลายรองเท้าแก้วจนแตก ละเอียด ทุกคนต่างหมดหวังว่าจะไม่สามารถหาหญิงปริศนาของเจ้าชาย พบ แต่สุดท้าย ซินเดอเรลล่า ก็หยิบรองเท้าแก้วอีกข้างที่เก็บไว้ขึ้นมา เธอสวมใส่รองเท้าแก้วนั้นได้พอดีเป๊ะ

“มากับเราเถิดท่านสุภาพสตรี เจ้าชายกำลังรออยู่” เสนาบดีพา เธอขึ้นรถม้าไป เมื่อซินเดอเรลล่ามาถึงพระราชวัง เจ้าชายก็มอบแหวน หมั้นให้กับเธอและขอเธอแต่งงาน จากนั้นทั้งคู่ก็ได้ครองรักกันอย่างมี ความสุขตราบนานเท่านาน