ลกั ษณะนิสัยตัวละครเอกชาย ในวรรณกรรมไทย
นางสาวฐิตฎิ าพร สู้ณรงค์ นายวรินทร ทองด้วง 613080574-0 613080286-5 นางสาวปัณทิตา รักษะประโคน นายภาณุพงศ์ นะคะจดั 613080807-3 613080584-7 นางสาวศริ ิลกั ษณ์ นาคประสงค์ นางสาวยุวธดิ า มดี ้วง 613080900-3 613080899-2
ส่อื การเรยี นรนู้ เี้ ปน็ สว่ นหนง่ึ ของรายวชิ า 416231 พฒั นาการวรรณกรรมไทย หลักสตู รศิลปศาสตรบณั ฑิต สาขาวชิ าภาษาไทย คณะมนุษยศาสตรแ์ ละสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแกน่
ในนวนยิ ายหรอื เรื่องสน้ั ตวั ละครเป็นองคป์ ระกอบสาคญั ของเรื่องที่ผ้แู ตง่ ใช้เป็นส่ือใหเ้ ร่อื งราว ไดด้ าเนนิ ไปสจู่ ดุ หมายท่ผี ู้แตง่ ตอ้ งการ
ตวั ละคร คือ บคุ คลสมมตุ ิ ซ่งึ มีบทบาทหนึง่ ในการพฒั นาการ ของเหตุการณ์ในนวนิยาย ตัวเอกชายหรือตัวเอกหญงิ ของนวนิยาย คอื บคุ คลท่ีเรอื่ งราวท่ีเลา่ น้ันเกดิ ข้ึนแกเ่ ขา วลั ยา ววิ ัฒนศ์ ร (2536: 179 อ้างถึงใน ถนัด ศักดแ์ิ สงโสภา, 2542)
ตัวละคร หมายถึง ผู้ประกอบพฤติกรรม ตามเหตุการณ์ในเร่ือง หรือเป็นผู้รับผลจาก เหตุการณ์ท่ีเกิดข้ึนตามโครงเร่ือง ตัวละคร ที่ดีต้องมีชีวิตจิตใจ แสดงบทบาท พูด คิด และมปี ฏิกิรยิ าเช่นเดยี วกับคนจรงิ ๆ พิศมยั ศรีอนพุ นั ธ์ (2526 อ้างถงึ ใน นันทนา พฤกษพงษ์, 2541)
วตั ถปุ ระสงค์ 1. เพื่อทราบถึงบุคลิกภาพภายใน ลักษณะนิสัย ของ ตัวละครเอกชายในวรรณกรรมไทยตั้งแต่สมัย ต้นรัตนโกสนิ ทรถ์ ึงปัจจุบัน 2. เพ่ือทราบถึงค่านิยมและขนบในการสร้างลักษณะ ตัวละครเอกชาย
ขอบเขตในการศกึ ษา ในการศึกษาประเด็นตัวละครเอกชายในงานวรรณกรรมไทย ครั้งนี้ จะศึกษาวิเคราะห์ประเด็นบุคลิกภาพภายใน ลักษณะนิสัย โดยมุ่งศึกษาไปที่ตัวละครเอกหรือพระเอกของวรรณกรรมไทย ประเภทบันเทิงคดี (Fiction) ที่มุ่งให้ผู้อ่านได้รับความเพลิดเพลิน ตั้งแต่สมัยต้นรัตนโกสินทร์ถึงปัจจุบันเท่านั้น เพ่ือให้เห็นถึง พัฒนาการของค่านิยมและขนบในการสร้างตัวละครเอก และศึกษา ทั้งวรรณกรรมประเภท ร้อยแก้วและร้อยกรอง โดยเลือก วรรณกรรมที่มีความน่าสนใจมาจานวน 8 เรื่อง
ผู้ศึกษาเลือกวรรณกรรมที่มีความน่าสนใจมาจานวน 8 เร่ือง จากแต่ละช่วง ได้แก่ ขุนช้างขุนแผน, มัทนะพาธา, ปริศนา, สวรรค์เบี่ยง, อย่าลืมฉัน, คาพิพากษา, ดวงใจอัคนี และ SOTUS : พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปหี น่ึง
สมยั รัตนโกสนิ ทร์ ตอนตน้
• ขุนช้างขุนแผน พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยทรงพระราชนิพนธ์ ร่วมกับกวีแห่งราชสานัก ตัวละครที่ศกึ ษา : ขุนแผน และพลายงาม
ขุนแผน เป็นตัวละครเอกในเร่ือง ขุนช้างขุนแผน มี ความสามารถ สติปัญญาเฉลียวฉลาด กล้าหาญ เสียสละ แต่เจ้าชู้ และยังมีวิชาอาคมไสยศาสตร์ ครานัน้ สมเด็จพระพันวษา ทรงตรึกตราเน้ือความไปตามเรื่อง เหม่เหมอ่ ้ายขนุ แผนทาแค้นเคือง แต่ยังเยอื้ งอยู่กระไรไอ้ขนุ ช้าง ………………………... …………………… ………………………... …………………… อ้ายขนุ แผนกลา้ ดีมคี วามรู้ อ้ายขนุ ช้างเหมือนปูจึงย่อยยับ ต่อจะวิ่งกระเจิงเข้าเซงิ หวาย ใส่ร้ายเอาว่ามันเฆยี่ นขับ ฟังความข้างเดียวเหน็ เลีย้ วลบั จึงตรัสกับจมนื่ ศรีจมน่ื ไวย เอ็งจงออกไปเปน็ แมท่ ัพ กากับรี้พลน้อยใหญ่ เกณฑ์คนห้าพันเลอื กสรรไป จงจัดให้พร้อมถ้วนกระบวนทัพ (เสภาเร่ืองขนุ ช้างขนุ แผน เล่ม 1, 364)
พลายงาม มีลักษณะนิสัยรักและเป็นห่วงแม่มาก เป็นคน กล้าหาญ อดทน และฉลาดมีไหวพรบิ อีกดว้ ย เจ้าพลายงามความแสนสงสารแม่ ชาเลอื งแลดูหน้านา้ ตาไหล แล้วกราบกรานมารดาด้วยอาลัย ลกู เติบใหญค่ งจะมาหาแม่คุณ แต่ครั้งนีม้ ีกรรมจะจาจาก ต้องพลัดพรากแม่ไปเพราะอ้ายขนุ เที่ยวหาพ่อขอให้ปะเดชะบญุ ไม่ลมื คณุ มารดาจะมาเยอื น (เสภาเร่ืองขุนช้างขนุ แผน เล่ม 1, 436)
เจ้าพลายงามความแสนสงสารพ่อ นา้ ตาคลอคลอตกซกซกไหล รับประคาร่าว่าประสาใจ ฉันจะใคร่อยู่ดว้ ยช่วยบิดา ได้ตักน้าตาข้าวทุกเช้าค่า ทีพ่ อทาฟืนผักจะหักหา ให้พ่อพ้นทนทุกขแ์ ล้วลูกยา จะอุตส่าห์เล่าเรียนค่อยเพียรไปฯ (เสภาเร่ืองขนุ ช้างขุนแผน เล่ม 1, 443) ครานัน้ พลายงามทรามสวาดิ แหลมฉลาดเลขผาปัญญาขยัน อยู่บ้านพระหมื่นศรียินดีครัน ทุกคืนวนั ตามหลังเข้าวังใน เธอเข้าเฝ้าเจ้าก็นั่งบังไม้คัด คอยฟังตรัสตรึกตราอัชฌาสัย ค่อยรู้กจิ ผดิ ชอบรอบคอบไป ด้วยมไิ ด้คบเพื่อนเที่ยวเชือนแช ครั้นอยู่บ้านอ่านคาพระธรรมศาสตร์ ตารับราชสงครามตามกระแส ค่อยชื่นชุ่มหนุ่มตะกอดูฟอ้ แฟ้ นางสาวแส้ใส่ใจจะใคร่พบ เข้าไปหามาสู่ไม่รู้เกีย้ ว แต่พอเหลียวเหน็ ผู้หญงิ กว็ ิ่งหลบ อุตส่าหเ์ พียรเรียนดูจนรู้ครบ รูข้ นบธรรมเนียมกเ็ จียมใจฯ (เสภาเร่ืองขุนช้างขุนแผน เล่ม 1, 449)
สมยั รตั นโกสนิ ทร์ ตอนกลาง
ตั้งแต่ปลายสมัยรัชกาลที่ 5 เป็นต้นมา มีการเปลี่ยนแปลง หลายอย่างเกิดข้ึนในวงการวรรณกรรมไทย ที่ปรากฏโดดเด่นและ เห็นได้ชัดเจนที่สุดคือการรับเอาอิทธิพลจากตะวันตก เช่น การปกครอง ระบบสาธารณสุข การศึกษา หรือแม้กระทั่ง วรรณกรรม โดยเริ่มมาจากกลุ่มของผู้ที่กลับมาจากการศึกษาต่อ ต่างประเทศ และนาเอารูปแบบวรรณกรรมของตะวันตกเข้ามา เผยแพร่ และวรรณกรรมประเภทร้อยแก้วได้รับความนิยมแทนที่ ประเภทร้อยกรอง มีผลทาให้วรรณกรรมไทยเปลี่ยนแปลง ทั้งรูปแบบ แนวคิด เน้ือหาและกลวิธีการประพันธ์ เช่น งานแปล สารคดี เร่ืองสัน้ นวนิยาย บทละคร
• มทั นะพาธา พระราชนพิ นธ์ในพระบาทสมเดจ็ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ตัวละครที่ศกึ ษา : สุเทษณ์ และชัยเสน
สุเทษณ์ เป็นเทพบุตรที่หมกมุ่นในตัณหาราคะ เจ้าอารมณ์ เอาแต่ใจตนเอง และไม่คานึงถงึ ความรู้สึกของผ้อู ื่น [สุรางคณา, 28.] สเุ ทษณ์. เหวยจิตระเสน มงึ บังอาจเล่น ลอ้ กูไฉน? จิตระเสน. เทวะ, ฃ้าบาท จะบังอาจใจ ทาเช่นนัน้ ไซร้ ได้บ่พึงมี. สเุ ทษณ์. เช่นนั้นทาไม พวกมงึ มาให้ พรกูบัดนี้, วา่ ประสงคใ์ ด ให้สมฤดี? มึงรอู้ ยู่นี่ ว่ากูเศร้าจิต เพราะไมไ่ ด้สม จติ ที่ใฝช่ ม, อกกรมเนอื งนิตย์. จิตระเสน. ตูฃา้ ภักดี กม็ ีแต่คดิ เพ่ือใหท้ รงฤทธ์ิ โปรดทุกขณะ. สเุ ทษณ์. กูไมพ่ อใจ ! ไล่คนธรรพไ์ ป บัดนี้เทียวละ.อย่ามัวรอรั้ง (วชิรญาณ, องก์ที่ 1)
[กมล, 12.] (ตวาด) อเุ หม่ ! สเุ ทษณ์. มะทะนาชะเจ้าเลห่ ์ ตะละคาอุวาทา …………..……………….. ชิชชิ ่างจานรรจา, บ่มยิ อมจะร่วมรัก ฤกระบิดกระบวนความ. กด็ ะนจู ะยอมให้ …………..……………….. …………..……………….. และสมัคสมรไซร้ เพราะฉะนัน้ จะให้นาง วนิดานวิ าศสฺวรรค,์ มะทะนาประสงค์ตน …………..……………….. ทวบิ ทจะตูร์บาท จุติสู่ณแดนคน, วธเุ ลือกจะตามใจ จะกาเนิดณรูปใด? จะสถติ ฉนัน้ กว่า ฤจะเปนอะไรไซร้, …………..……………….. และจะสาปประดุจสรร; จะสานึกณโทษทัณฑ์, …………..……………….. (วชริ ญาณ, องกท์ ี่ 1)
[สวาคตา, 11.] สเุ ทษณ์. ผัวก็ท้งิ และบมหิ วง วธหุ ว่ งได,้ ทดี ะนวู ะธุไฉน บมิยอมรัก? …………..……………….. …………..……………….. ฃา้ จะมีฤดปิ ระนอม ฤจะยอมให้ หลอ่ นนะรักบุรษุ ะใด นะฤอย่าคดิ . เม่ือดนูจะบมิสม อภิรมจิต, จักมยิ อมบรุ ุษะชดิ มะทะนาแล้ว. …………..……………….. …………..……………….. แต่ณกาละทวิ ะนี้ วนดิ าภา เปนสุกุพชฺ ะกะผะกา บมิเปลี่ยนเลย, เพ่ือประกันบรุ ุษะอื่น บมิช่ืนเชย. โฉมอนงคด์ รุณิเอย, วจะฃ้าขลงั , สาปก็จักอะจิระสทิ - ธสิ ะมทิ ธิ์ดัง ฃ้าประกาศวะจะนะสั่ง นะสดับด:ี กลายเถอะร่างสมุ ะทะนา ดจุ ะมาลี, เปนสุกุพชฺ ะกะฉนี้ เถอะนริ ันดร! (วชริ ญาณ, องก์ที่ 5)
ชัยเสน มีความเชี่ยวชาญในด้านการรบ ทาตามความพอใจของ ตนเอง เช่ือคนง่าย ใช้อารมณ์ ขาดเหตุผล ไม่รอบคอบ มีความ มั่นคงต่อความรัก และมีความเข้มแข็งอดทน [สรุ างคณา, 28] ชัยเสน. ……………….. ……………….. ……………….. ส่วนมะทะนา กอ็ หังการ์ ริเริ่มเหมิ หาญ, ขืนจะเอาไว้ ต่อไปไม่นาน กค็ งคดิ การ ประหารกูตาย. จงเอาโฉมตรู ไปพร้อมกับชู้ ของนางโฉมฉาย, ฆ่าเสียด้วยไซร้ จะได้สมหมาย พร้อม ๆ กันตาย ไปคเู่ คียงกัน (วชิรญาณ, องกท์ ี่ 4)
[อปุ ัฏ ิตา, 11.] วทิ ูร. อ้าสมมะตเิ ทพ ดนนุ ีจ้ ะทูลพลัน, ถ้วนถี่คะตสิ รร- พะบปิดบบังความ: นางเกศินนิ ี้ นะสิไปและกล่าวตาม, วา่ มวี ธงุ าม จะประสงค์ดะนูนี้ ใหช้ ่วยและกระทา พธิ กิ อบอะถรรพ์ด;ี หน่ึงเพ่ือมะละชี- วิตะแห่งสภุ รรดา, สองเพื่อจะประพันธ์ ฤดิชู้สเิ นหา; นางพาดะนุมา บมินานณสวนขวัญ. …………..……………….. …………..……………….. [ฉบงง, 16.] ชัยเสน. เหวยอีทาสีอย่างไร? ที่พราหมณ์เฃาให้ การนีถ้ ูกต้องหรือหวา? เกศนิ .ี เพคะ, ถูกตามเฃาวา่ ; ปฺรยิ ัมวะทา ใช้ฃ้าไปตามพราหมณ์นี้. (วชิรญาณ, องก์ที่ 4)
[อนิ ทวงส,์ 12.] ภยะเภทะจับหทัย, ชัยเสน. ฟังนางแถลงเหตุ มะทะนาวิเศษะแท้; มนะภกั ดสิ ดุ ละแม้ เห็นเปนพยานไซร้ บมิยอมประนอมฤดี. ด้วยหลอ่ นสจิ งรัก ณประเทศะเมทินี เทวันธชวนแม่ ดนไุ ด้นะสดุ จะหา! หานารริ ัตนไ์ หน …………..……………….. เปรียบม่ิงมะเหษี ณอดีตประสทิ ธิผล, …………..……………….. วระพักตรส์ ุลักษะณา. เปนกรรมกระทาไว้ ชะกะแล้วก็ช่างเถอะฃ้า ผัวจ่ึงมิทันยล ณนะครทนุถนอม; ถึงแม่จะเปนกุพฺ- ขอนาสุมาลา (วชริ ญาณ, องก์ที่ 5)
พ.ศ.2475 - ปจั จบุ นั
การเปลี่ยนแปลงการปกครองทาให้งานศิลปะและวรรณคดี ขาดลอยจากการอุปถัมภ์ของ “วัง” และ “วัด” ไปสู่ “ตลาด” ของ ประชาชนอีกด้วย การเขียนหนังสือและการทาหนังสือพิมพ์ กลายเป็นอาชีพที่มีบทบาททั้งทางเศรษฐกิจและสังคม และยังมี อิทธิพลต่อพลังความคิดทางการเมืองอีกด้วย วรรณกรรมที่แต่งในช่วงหลังการเปลี่ยนแปลงการปกครองจึง สะท้อนความรู้สึกและทัศนคติต่อการเปลี่ยนแปลงนี้ในแง่มุมต่าง ๆ และวรรณกรรมช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 (พ.ศ.2489- พ.ศ.2492) มักมีเน้ือหาที่ต้องการผ่อนคลายความเครียดทางจิตใจ และชีวิตที่ยากลาบากหลังสงคราม นวนิยายจานวนมากจึงมีลกั ษณะ เป็นนวนิยายพาฝันทั้งแบบรักสุขและรักโศก โลดโผนผจญภัย และ นวนยิ ายตลก (ร่ืนฤทัย สัจจพันธุ์, 2532: 92-96)
• ปริศนา (ประมาณปี พ.ศ.2483) บทประพันธ์ของ ว. ณ ประมวญมารค หรือพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวิภาวดีรังสิต ตัวละครที่ศึกษา : หม่อมเจ้าพจน์ปรีชา (ท่านชายพจน์) ศัลยแพทย์ อายุ 29 ปี รูปร่างสูงใหญ่ ไว้หนวดราวกับเออร์รอล ฟลิน มีความเป็นผู้ใหญ่ อบอุ่น อ่อนโยน สุขุม นุ่มนวล และมีความโก้ มีมาดแบบผู้ดี
หม่อมเจ้าพจน์ปรีชา เป็นหมอที่มีความสามารถที่สุดในเมืองไทยคนหน่ึง มีคนเคยถามท่านว่า รวยออกอย่างนั้นแล้วเป็นหมอทาไมให้เหนื่อยกาย ท่าน ชายกลับย้อนถามผู้นั้นว่าคิดหรือว่า คนที่มีเงินโดยตัวไม่ได้เป็นผู้หาน่ะจะไม่ จนลงบ้างสักวันหน่ึง และถ้าจนลงแล้วมิอดตายหรือ การเป็นหมอถึงจะไม่ได้ ทาให้ท่านร่ารวยอะไรนักหนา เพราะท่านไม่ได้ทาส่วนองค์ ไม่ได้หาเงินได้ มากมายก็จริง แต่อย่างน้อยท่านก็ได้ช่วยชีวิตมนุษย์ไว้ได้หลายราย แล้วท่าน กไ็ ด้ความรู้ในการผ่ามนุษย์ด้วย (ปรศิ นา, 70-71)
“ไง....กลับจากโรงเรียนแลว้ รึ เหน็ อะไรหรอื ยังคะ?” “เห็นอะไรคะ?” ท่านชายไมต่ อบ เดนิ ขน้ึ ไปข้างบน ท่านหญิงอยากรู้กเ็ ดินตาม ท่านชายแกล้งเดินหนีเข้าห้อง ก่อนปิดประตูได้รับสั่งแก่ท่านหญิงว่า “คอยพี่เดี๋ยวนะคะแต่งตัวเดี๋ยวเดียวแหละ แลว้ เราไปเที่ยวกัน” (ปรศิ นา, 79) …พอทุ่ม 45 รถประวิชก็มาถึง ท่านชายเสด็จไปรับที่หน้าบันได หินอ่อน ปริศนาลงมาจากรถก่อน พอเห็นท่านชายก็แกล้งถวาย คานับอย่างที่เรียกว่าถอนสายบัว ท่านชายโค้งตอบและหันมาทัก อนงค์ ซง่ึ ไหว้อย่างเรียบร้อย (ปริศนา, 162)
พ.ศ.2500-พ.ศ.2525 งานประพันธ์ในระยะต้นของช่วงนี้ ค่อนข้างจะซบเซา และความเปลี่ยนแปลงของงานประพันธ์ตั้งแต่ พ.ศ.2505-พ.ศ.2516 มีกาเนดิ จากความเคลอ่ื นไหวของคนหนุ่มสาว ในมหาวิทยาลัย
• สวรรคเ์ บี่ยง (พ.ศ.2512) บทประพันธข์ องกฤษณา อโศกสนิ หรือสุกัญญา ชลศึกษ์ ตัวละครที่ศึกษา : คาวี วรวัตต์ หนุ่มหล่อ รวย แต่ อารมณ์ร้าย เอาแต่ใจ ทั้งยังทารุณนางเอกอีกด้วย จุดเปลี่ยนของ คาวีเกิดจากการที่รู้ว่านารนิ ตั้งท้องกับตน จงึ เกิดความรู้สกึ สานกึ ผิด และต้องการรับผิดชอบต่อส่ิงที่เกิดข้ึน ทาให้พฤติกรรมของคาวี เปลี่ยนไป กลายเปน็ คนที่เข้าอกเข้าใจคนอื่นมากขึ้น ไม่เจ้าคดิ เจ้าแค้น และไม่เอาแต่ใจตนเอง
พูดจาโผงผาง “หนูเคยได้ยินเขาพูดกับคนที่หน้าซอย มะนาวไม่มีนา้ เราดี ๆ นี่เอง” (สวรรค์เบี่ยง, น. 20) ดูถกู ผ้อู ่ืน “ผู้หญิงชาวบ้านพวกนี้ ให้ผมฟรี ๆ ยังไม่รับประทานเลย” …………………...…………..……………….. “ผมไม่สนใจ ผมรู้แต่ว่า เวลานี้ผมเป็นลูกของคุณพ่อซึ่งเป็นที่นับหน้าถือตา ในสังคม มีธรุ กจิ กว้างขวางใหญโ่ ต เร่ืองของบรรพบรุ ุษนั่นเป็นอีกเรื่องหน่ึง ถ้าเขาไมพ่ ูดถึง กไ็ ม่มีใครมากล้าพูดกับเรา” (สวรรคเ์ บี่ยง, น. 34) “คนข้างถนน! ให้กินอิ่มแล้วยังไม่มีบุญคุณ ยังมีหน้ามาหาเร่ืองกับ เจ้าของบ้าน” (สวรรคเ์ บี่ยง, น. 75)
ปากร้าย “ไมห่ รอก คณุ ทานเถอะ แบบนี้น่าจะเอาลกู กะลงิ บีงมาเคีย้ วเล่น” (สวรรคเ์ บี่ยง, น. 581) “หน้าสด! ผัวตายไม่ถงึ เดือน!” (สวรรค์เบี่ยง, น. 594) ขีห้ งึ “ดัดจริต…ไหนวา่ ไม่เคยเต้น ไมช่ อบเต้น…ทาไมริกออกไปเต้น หน้าตาเฉย ยังกับไก่เจนสังเวยี น” (สวรรคเ์ บี่ยง, น. 587)
มั่นใจในตวั เองสูง “ไมต่ ้องใหก้ ็มีอยู่แล้ว เรื่องเกียรติกับผมเปน็ ของคู่กัน” (สวรรคเ์ บี่ยง, น. 608) เก็บความรู้สึก “แม้ในหวั ใจเขาจะขมข่ืนเงียบเหงา หรือว้าเหว่สักแค่ไหน เขาก็ พยายาม ข่มมันไว้ด้วยท่าทางทแี่ สดงความองอาจ อวดดีอยู่เสมอ” (สวรรค์เบี่ยง, น. 634)
พ.ศ.2516-พ.ศ.2519 เป็นระยะกระแสวรรณกรรมเพ่ือชีวิต นักเขียนส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัย และปี พ.ศ.2519- พ.ศ.2525 งานประพันธ์ที่เน้นการต่อสู้ทางการเมืองลดลง แต่ ง า น เ ขี ย น ใ น แ น ว อั ต ถ นิ ย ม * ยั ง ไ ด้ รั บ ก า ร ย ก ย่ อ ง (ดวงมน จิตรจ์ านง, 2532: 135-137) *หรอื สัจนยิ ม (Realism) คอื เรื่องที่เลียนแบบเหตุการณ์จรงิ ๆ ในสังคม และสอดแทรก จนิ ตนาการของผู้เขยี นลงไป โดยมีจุดมุ่งหมายเพ่ือตีแผ่แง่มุมต่าง ๆ ของชีวิตมนุษย์อย่าง ตรงไปตรงมา โดยกล่าวถึงคนในลักษณะต่าง ๆ ในวงการอาชีพต่าง ๆ และคนในฐานะ ต่าง ๆ อย่างสมจรงิ
• อยา่ ลมื ฉนั (พ.ศ.2520) บทประพันธข์ อง ทมยันตี หรือคณุ หญิงวิมล ศิริไพบูลย์ ตัวละครที่ศึกษา : เขมชาติ เป็นผู้ชายเจ้าอารมณ์ ปากร้ายแต่ใจดี เป็นคนจกุ จิก แต่แท้จริงแล้วเป็นคนจิตใจดี เปน็ หว่ งนางเอกอยเู่ สมอ
“เฮ้อ...ลาบากใจ เจ้านายของคุณเลือกมาก มีข้อแม้มากแล้วก็ไม่ยักอยู่ สัมภาษณ์เอง” (อย่าลมื ฉนั , 1) “ท่านผู้อานวยการของผม ท่านเปน็ คนหนุ่มที่เจ้าอารมณ์ คนทางานที่ไม่รู้ใจ กันมักจะทนไม่ได้ แต่ความจริงท่านเป็นคนปากร้ายใจดี ถ้าปล่อยให้โมโห เอะอะสักพัก เดี๋ยวก็หาย คิดได้ คนอยู่ห่าง ๆ น่ะไม่เท่าไหร่ แต่คนที่ต้อง ทางานใกล้ชดิ ในหน้าที่เลขาฯ เปล่ยี นมาหลายคนแล้วครับ” (อย่าลืมฉัน, 4)
“อาละวาดทีไร เลขาฯ ลาออกทุกที แต่...คุณคนนีน้ ่าจะใจเยน็ เพราะเคย อยู่กับคนแก่มาแล้ว” (อย่าลมื ฉัน, 7) “คณุ ช่วยรับคนของคุณไปหนอ่ ยซิ” ทัง้ วบิ ูลย์ และคุณสมคดิ ออกจะคุ้น ๆ เสียแล้วว่า คนของคณุ นั้น เขมชาติ หมายถงึ ใคร “รถเสีย รถเมลแ์ น่น คงกลบั ลาบาก ช่วยสงเคราะหเ์ ธอจนกว่ารถจะแก้ เสรจ็ นะ” (อย่าลืมฉัน, 60)
• คาพพิ ากษา (พ.ศ.2525) บทประพันธข์ อง ชาติ กอบจิตติ ตัวละครที่ศึกษา : ฟัก ชายหนุ่มผู้ตกเป็นจาเลยสังคม ถูกตีตรา ว่าเป็นคนเลวที่ประพฤติแปลกไปจากผู้อ่ืนในสังคม เป็นที่รังเกียจ และได้รับความสมเพชจากคนในสังคม
เหน็ อกเหน็ ใจผ้อู ่ืน “แ ม้ ว่ าตั ว เอ ง นั้น ยั งอ ย า กจ ะ อยู่ ใ นร่ ม เง า ขอ ง ศ าส น าเ ป็ นส า วก ข อ ง องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ทุกครั้งที่สายตาเหลือบมองโยมพ่อ ฟักก็อด เป็นห่วงไม่ได้ เขาจะท่องบทสวดมนต์ต่อไปได้อย่างไร ในเม่ือพ่อต้องทางาน งกเง่ินทั้งวนั ” (คาพพิ ากษา, น.16) คิดมาก “พ่อไม่เคยรบเร้าให้ศึกเลย เขาเองต่างหากที่รบเร้าและเรียกร้องจาก ตัวเอง…เขาควรจะต้องตอบแทนพระคุณ ปรนนิบัติรับใช้พ่อในยามยังมีชีวิต อยู่” (คาพิพากษา, น.16) ขยันทางาน “เงินจากการรับจ้างอยู่ยาม เงินเดือนทหารก็ส่งมาให้พ่อเก็บไว้ใช้ ฟัก ไมเ่ คยได้ใชจ้ ่ายอันใด” (คาพิพากษา, น.18)
เรียบง่าย “มีขา้ วกิน มีทนี่ อนให้ ก็พอแลว้ สาหรับคนเรียบง่ายอย่างเขา”] หน้า 18 (คาพพิ ากษา, น.18) ไม่เคยโกหก “เอง็ พูดจรงิ หรือเปลา่ ล่ะ” สายตาของแกยังสงบ จับอยู่กับอะไรสักอย่าง หน่ึงเบ้อื งหน้า “จรงิ ลงุ ข้าพูดเรื่องจรงิ ” นา้ เสียงเหมอื นยา้ ความหนักแน่นในคาพูด “ถ้าเอ็งรับปากว่าเอง็ พูดเร่ืองจริง ข้าก็เช่ือเอง็ ...” สัปเหร่อพูดเบา ๆ เหมอื นบ่นกับตัวเอง “ข้าไม่เคยเลยลงุ เกดิ มานี่ยังไม่เคยเลยสักที…” (คาพพิ ากษา, น.120) หลงผิด “งาน…งานที่เคยเชื่อว่าให้ความสุขที่แท้จรงิ ได้ บัดนี้ไม่ใชเ่ สียแลว้ ส่ิงที่ให้ ความสุขกับเขากไ็ ด้คอื น้าเหล้าใส ๆ ในขวดนี้เอง ฟักยังคงกอดขวดไมย่ อมห่าง เร่ือยมาจวบจนถึงวันสงกรานต์” (คาพพิ ากษา, น.177)
ในปัจจุบันมีแนวคิดในการประพันธ์หลากหลายแนวคิด โดยอาจ นาเสนอความเป็นจริงและความหลากหลายของสภาพสังคมบน พ้นื ฐานของความเป็นจรงิ และความเป็นไปได้ในชีวติ จริง ซ่ึงมีเน้ือหา ที่ใกล้ตัว และชี้แนะวิธีแก้ปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมปัจจุบัน และ เพื่อสนองความต้องการของผู้อ่าน ซึ่งนอกจากจะได้รับความ เพลิดเพลินแล้ว ยังมุ่งให้ความรู้ ความคิด และสรร้างประสบการณ์ ให้แก่ผอู้ ่านอีกด้วย
• ดวงใจอัคนี (พ.ศ.2552) บทประพันธข์ อง ซ่อนกล่ิน หรือมนตช์ ัย ศิริลัทพร เป็นหน่ึงในนวนิยาย ชุด บ้านไร่ปลายฝัน ประกอบไปด้วย 4 เรื่อง คือ ธาราหิมาลัย ดวงใจอัคนี ปฐพีเล่ห์รัก และ วายุภัคมนตรา ตัวละครที่ศึกษา : อัคนี (ไฟ) อัคนี-ไฟ ชายหนุ่มวัย 30 ปี ใบหน้า คมสันดวงตาและค้ิวเข้ม ร่างกายกายา ผิวคล้ามแดดอย่างคน สมบุกบัน ลักษณะนิสัยเป็นคนค่อนข้างเจ้าอารมณ์ ใจร้อน มุทะลุ
“นาย” ชายหนุ่มคนหน่ึงร้องเรียกอัคนีอย่างเทดิ ทูน “นั่นมันคุณจี๊ดนี่ครับ” “เออ” อัคนีตอบห้วน ๆ ก่อนจะหันมาส่งสายตาราคาญใจให้ชายหนุ่ม ท่าทางเก้งก้างกับยีนเก่า ๆ และเสื้อเชิ้ตลายสก็อตที่เขาคิดว่าเท่สุด ๆ ด้วยการ ตดิ กระดมุ ทกุ เมด็ ที่มอี ยู่ “เปน็ ไปได้ยังไงครับนาย” ชายหนุ่มเอ่ยข้นึ อีกอย่างงุนงง “อะไรของเอ็งวะ...ไอศักด”์ิ อัคนีถามอย่างหงุดหงดิ “กน็ ายแพ้ผู้หญิง” ศักด์ิตอบพาซื่อ เท่านั้นเอง อัคนีก็หันไปมองศักดิ์ราวกับจะกินเลือดกินเน้ือจนเจ้าตัวถึงกับ สะดุ้ง ก่อนจะแยกตัวออกจากพวกพ้องแล้วเดินดุ่ม ๆ ไปหาคู่ต่อสู้ด้วยอารมณ์ ฉุนเฉียว (ดวงใจอัคน,ี น.11)
ปัจจุบันวรรณกรรมประเภทต่าง ๆ ที่มีอยู่ในสังคมไทยล้วนแต่ เป็นวรรณกรรมที่ยังคงเป็นวรรณกรรมกระแสหลัก ซ่ึงล้วนแต่เป็น วรรณกรรมที่ส่งเสริมคุณธรรม ศีลธรรมอันดีงามให้แก่สังคม และ ใ น สั ง ค ม ไ ท ย ยั ง มี ว ร ร ณ ก ร ร ม ร อ ง ที่ ไ ม่ ไ ด้ รั บ ค ว า ม นิ ย ม ต า ม กระแสหลักอยู่ หน่ึงในนั้นคือ “วรรณกรรมเกย์” ที่ถูกสร้างข้ึนมา เพื่อตอบสนองความต้องการของกลุ่มเพศทางเลือกหรือเพศที่สาม หรือแม้กระทั่งกลุ่มผู้ที่ชื่นชอบตัวละครเอกที่เป็นเพศชายกับชาย (เจษฎา ขัดเขียว และอรทัย เพียยรุ ะ, 2561)
และปัจจุบันนี้เรามีส่ิงที่ทาให้สามารถอ่านนิยายได้นอกจาก หนังสือ นั่นก็คือในอินเทอร์เน็ต (Internet) เช่น เว็บไซต์ dek-d.com, tunwalai.com, thaiboylove.com เป็นต้น ซึ่งง่ายต่อการเข้าถึง จึงทาให้มีผู้นิยมอ่านนิยายในอินเทอร์เน็ต โดยเฉพาะนยิ ายวาย (Y) หรือนิยายชายรักชายมากขึ้น
• SOTUS : พว่ี ้ากตวั ร้ายกบั นายปีหนงึ่ (พ.ศ.2556) บทประพันธข์ อง BitterSweet ตัวละครที่ศกึ ษา : อาทิตย์ และก้องภพ ก้องภพ อาทติ ย์
อาทิตย์ ในบทบาทของการเป็นพี่ว้าก จะมีนิสัยห้าว ๆ ชอบโวยวาย แต่แท้จริงแล้วเป็นคนปากแข็ง อ่อนโยน ใจอ่อน อบอนุ่ และเปน็ ห่วงความรู้สกึ ผอู้ ื่น “พวกคุณมีเสียงแค่นี้รึไง ผมขอดังกว่านี้!” คาตะโกนถามดังขึ้นด้วยความดุดันเหมือนผู้คุมตวาดใส่นักโทษ เพียงแต่ นักโทษตอนนี้ไม่ได้อยู่ในคุก หากกาลังนั่งหน้าจ๋อยอยู่กลางห้องประชุมเชียร์ คณะวิศวกรรมศาสตร์โดยมีบรรดาพวกพี่ปีสามยืนตัวตรงตั้งท่าระเบียบพัก อยู่ต่อด้านหน้าของน้องเฟรชชี่พลางส่งสายตาคมกริบคล้ายถูกน้องไปทาให้ โกรธแค้นมาแต่ชาติปางไหน (SOTUS : พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปหี นงึ่ , กฎของปีหนึ่งขอ้ ที่ 1)
Search