หนูน้อยหมวกแดง

หนู นอ้ ย หมวก แดง ผจู้ ดั ทํา นางสาวณฐั วรรณ ตวนกู รหัส63121010023 คณะครุศาสตร์ สาขาภาษาไทย

กาลครังหนึง ณ หมบู่ ้านทแี สนอบอุ่น มีเด็กหญิงหนา้ ตา น่ารักดคู ุณแม่ทาํ อาหารอยใู่ นครัว เพอื นบา้ นทกุ คนตา่ ง พากนั เรยกเธอวา่ \"หนนู ้อยหมวกแดง\" ตามสขี องหมวกที เธอใสเ่ ปนประจาํ

และวนั นเี ธอก็ได้รับคาํ สังจากคณุ แม่ ให้นําอาหารและขนมไป เยยี มคณุ ยายซงึ อาศัยอยู่ในหมู่บา้ นข้าง ๆ \"เอาตะกร้านไี ป สง่ ให้ถงึ มอื คุณยายนะจะ๊ แลว้ ก็รบไปรบกลับ อยา่ ไปเทยี ว เล่น เถลไถลทไี หนไกล อยา่ พูดคุยกบั คนแปลกหนา้ ดว้ ยล่ะ เขา้ ใจไหม ?\" คณุ แม่คนสวยกาํ ชับด้วยความเปนห่วง ลูกสาว ตัวน้อยก็ตอบรับและสญั ญา แล้วออกจากบ้านไปอย่างร่าเรง

ระหวา่ งทางไปบา้ นคุณยาย บังเอิญมหี มาปาเจา้ เล่ห์เดนิ มา พบกบั หนูนอ้ ยหมวกแดง จงึ เข้าไปทักทายหวังจับเดก็ หญงิ ทําเปนอาหารมือเยน็ \"สวสั ดจี ้ะสาวนอ้ ย มาทาํ อะไรในปา ตรงนคี นเดียวเหรอจะ๊ ?\" \"หนกู าํ ลงั ไปเยียมคณุ ยายทีหมบู่ า้ นใกล้ ๆ นเี องคะ่ \" หนู นอ้ ยหมวกแดงตอบอยา่ งเปนมิตร แตก่ ลบั ทําใหเ้ จา้ หมาปา คิดอุบายหลอกลอ่ หวงั จับคณุ ยายของเธอมาเปนเหยือด้วย อกี คน

\"แต่วา่ สาวน้อย.. เอาตะกร้าเลก็ ๆ ไปแค่นี คณุ ยาย เสยี ใจแยเ่ ลย ฉันวา่ เราไปเกบ็ ดอกไมส้ วย ๆ มาเปน ของขวญั เพิมกันเถอะ\" หมาปาชักชวนใหห้ นนู อ้ ยหมวก แดงออกนอกเส้นทาง มันจะได้รบตรงไปจบั คุณยาย กินก่อน แลว้ ดักรอหนนู ้อยหมวกแดงทบี ้านนนั เลยโชค ไม่ดที ีหนูนอ้ ยหมวกแดงหลงเชอื คาํ ชวน แลว้ หนั ไปเกบ็ ดอกไม้ และเดนิ เลน่ อย่างเพลิดเพลนิ จนลืมทังเวลา ทงั คําตกั เตอื นของคณุ แม่ไปหมดสิน

กระทงั เจ้าหมาปาเดินทางไปถึงหมบู่ ้านขา้ ง ๆ แล้ว จบั ตัวคุณยายซ่อนเอาไวใ้ นตู้ ก่อนนําเสือผ้ามาใส่ เพือปลอมตัวเปนคุณยายนอนปวยอย่บู นเตียง รอให้ หนูน้อยหมวกแดงมาถึงแลว้ จบั กนิ ทงั ยายทังหลาน พร้อมกนั ทีเดยี ว

เมอื หนนู อ้ ยหมวกแดงรู้ตัวว่าทําผิดคําสังคุณแม่ ก็รบวงไปหา คณุ ยายทบี ้านทันที แต่กลบั พบว่าคุณยายของเธอนนั มีท่าทาง และหนา้ ตาแปลกประหลาดไปจากเดิม \"คุณยายคะ ทําไมคณุ ยายต้องนอนคลุมโปงด้วยล่ะคะ ?\" หนู น้อยถามดว้ ยความสงสัย \"ยายเปนไขไ้ ม่สบาย ยายเลยหนาวจ้ะหลาน\" หมาปาดัดเสียง ตอบ \"คณุ ยายคะ ทําไมเสยี งของคุณยายแปลกจังเลยคะ ?\" หนนู ้อย ถามอีกครัง \"ยายเจ็บคอ ไอหนักมาก เสยี งเลยเพยี นไปหนอ่ ยจะ้ หลาน\" หมาปาตอบพร้อมแกล้งทาํ เปนไอค่อกแค่ก ทาํ ให้หนูนอ้ ยหมวก แดงสังเกตเห็นเขียวแหลมในปาก

\"คณุ ยายคะ ทําไมคุณยายถงึ มีเขียวยาวขนาดนนั ละ่ คะ ?\" หนูน้อยหมวกแดงถาม แลว้ ค่อย ๆ เดนิ ถอยออกมา เพราะ เรมรู้สึกไม่ปลอดภัย \"ก็เพราะยายมเี ขยี วไวจ้ บั หลานกินไงล่ะ เจ้าหนูน้อย !!\" คราวนหี มาปาไมแ่ สร้งทาํ ตวั ใจดีอีกตอ่ ไป พร้อมกระโจนมา ตะครุบตวั หนนู อ้ ยหมวกแดงอย่างเกรยวกราด แต่โชคดีที เสียงกรดของหนูนอ้ ยดงั ไปถึงนายพรานหนมุ่ สองคนทีผา่ นมา พอดี

ปง ปง ปง !!! เสยี งปนดงั ขึนสามนดั พร้อมกับร่างของ หมาปาดนิ รนอยา่ งเจ็บปวด นายพรานหนุม่ บุกเข้ามาชว่ ยชีวต หนูน้อยหมวกแดง และพาคุณยายออกจากตู้เสือผ้าไดอ้ ยา่ ง ปลอดภัย หนูน้อยหมวกแดงสารภาพความผิด และขอโทษคณุ ยายทตี วั เองเถลไถลจนไดร้ ับอนั ตรายกนั ทงั คู่ \"ยายไม่โกรธอะไรหรอกจ้ะ แค่หนไู มเ่ ปนอะไรกพ็ อแลว้ แต่ ตอ้ งสัญญากับยายกอ่ นนะว่าจะไมเ่ ชือฟงคนแปลกหน้า ไม่เล่น ซนจนลืมเวลาแบบคราวนีอีก\" หนูนอ้ ยหมวกแดงพยักหนา้ รับคํา พอคณุ ยายเห็นดงั นันก็ยมิ รับ แลว้ เลยี งอาหารมืออร่อย ให้นายพรานแทนคาํ ขอบคณุ ก่อนทงั สองจะพาหนูน้อยหมวก แดงกลับส่อู อ้ มกอดของคุณแมท่ ีบ้านโดยสวสั ดภิ าพ..

นิทานเรองนีสอนให้รู้วา่ เดก็ ๆ ควรมวี นัยในตนเอง และเชือฟงคาํ สังสอน รวมถึง คําแนะนาํ ของคณุ พอ่ คุณแม่ ถ้าไดร้ ับอนุญาตให้ออกไปขา้ ง นอกแลว้ กไ็ ม่ควรเถลไถลไปไหนไกลจนมดื คาํ และควรกลบั บ้านใหต้ รงเวลาทกี าํ หนด ทีสาํ คญั ตอ้ งพยายามหลกี เลยี ง ไม่ พดู คยุ หรอรับของจากคนแปลกหน้าโดยเดด็ ขาด เพราะพวก เขาอาจเปนคนไมด่ ที หี วังขโมยทรัพยส์ ินเงินทอง หรอทําร้าย ร่างกายแล้วเปนอนั ตรายตอ่ ชวี ต เหมอื นกับหมาปาจอมเจา้ เล่ห์ ทีคิดวางแผนกินหนูนอ้ ยหมวกแดงเปนอาหาร แตถ่ ้าเผลอ ทําตัวผดิ ไป ก็ตอ้ งรู้จกั ขอโทษขอโพย เอาความผดิ พลาดมา เปนบทเรยน แลว้ อยา่ กลับไปทาํ ผดิ ซําสองอีกนะคะ