หนังสือเรียนภาษาไทย มานะ มานี

บทที่ วันหนงึ่ แม่ อ้ื เสื้อ กระโปรง ถงุ เทา้ รองเทา้ และกระเปาหนงั สือใหม้ านี แมบ่ อก มานวี ่า มานีโตแลว้ จะตอ้ งไปโรงเรียน มานีไดย้ ินว่าจะไดไ้ ปโรงเรยี นกดใี จ ลุกข้ึน รอ้ งไชโย เจา้ โตตกใจเห่าโ ง้ นกแกว้ หน้า เกา้ สิบเอด ๙๑

ี ท่ี ๑ บทที่ ร้องไชโย ตามมานี มานีถามว่า ย่าของ ชูใจ ้ือเส้ือ กระโปรงให้ชูใจเหมือนของมานี ไหมคะ แม่พูดว่า แม่เหนย่าของชูใจ ื้อให้แล้ว มานีถามวา่ อ้ื ถงุ เทา้ รองเทา้ และกระเปา ดว้ ยใช่ไหมคะ แม่ หวั เราะแล้วพดู ว่า มานีรกั และเปนหว่ ง เพื่อนดีจริงนะ แตแ่ ม่ไมเ่ หนยา่ ของชใู จ อื้ ถุงเทา้ รองเท้า และกระเปา มานขี อแมไ่ ปหาชูใจ จะไปดวู า่ ย่า ื้อ ถุงเท้า รองเท้า และกระเปาให้ชูใจหรือยงั แมก่ ใหไ้ ป เจา้ โตกวิ่งตามไปด้วย ๙๒ หน้า เกา้ สบิ สอง

บทที่ ี ท่ี ๑ แบบฝึก ๙๓ ๑. คาำ ทมี่ ี ร ควบ บางตวั ไมอ่ อกเสยี ง ร เช่น จรงิ ๒. ใหอ้ ่านว่า ห ว ง หวง หวง ควง ตวง รวง ลวง ปวง พวง งวง กลวง พลวง ๓. ฝกึ ผนั หวง ห่วง หว้ ง ลวง ลว่ ง ล้วง บวง บ่วง บ้วง บวง บวง ๔. อ่านเทยี บเสียง ร ล อ่านตามแนวต้งั และแนวนอน รา ลา กอง กรอง กลอง เรียน เลยี น ป ปรี ปลี ราำ ลำา เพาะ เพราะ เพลาะ หน้า เก้าสิบสาม

ี ท่ี ๑ บทท่ี รด ลด คอง ครอง คลอง รอย ลอย คำา คราำ คลำา รกั ลัก พู พรู พลู ๕. ฝกึ อ่าน ไม่สอนความหมาย สองโหล รว่ งหล่น สีเหลือง เสื้อหลวม นอนหลบั หลบหนี สี่เหลย่ี ม ีหลอก เมอื งหลวง หล่อพระ ตกหลน่ หลุดมือ เหลียวหลัง บหุ ร่ี สึกหรอ จริงหรือ ลกู หลาน เหมือนกนั คร่นั ตวั ในครวั รัว่ ไหล ๙๔ หน้า เกา้ สิบส่ี

บทที่ วันไปโรงเรียน พ่อเหน ๙๕ มานีสวมเส้ือ กระโปรง ถุงเทา้ และรองเท้า พอ่ ชม ว่าน่ารัก มานียิม้ ชอบใจ แล้ววิ่งไปหาแม่ มานี มานไี ม่เหนมีหนงั สือในกระเปา แม่ วนั นพ้ี อ่ จะพามานไี ปหาครู ครจู ะ ใหห้ นงั สอื สมดุ และดนิ สอ พ่อพามานีเดินไปโรงเรียน โตจะ ไปด้วย แม่จบั มันไว้ ไม่ใหต้ ามไป นกแก้ว ชอบใจร้อง ไชโย มานีกับพ่อมาถึงโรงเรียน พบชใู จ และยา่ ยืนรออยทู่ ี่หน้าโรงเรยี น มานไี หว้ย่า ของชใู จ ชูใจไหวพ้ อ่ ของมานี หน้า เก้าสบิ ห้า

ี ที่ ๑ บทที่ ชใู จ ปติยังไมม่ าหรอื มานี ปติตอ้ งมา เดียวกคงมาถึง ปติเดินมากับพอ่ ปตไิ หวย้ า่ ของชูใจ และไหว้พ่อของมานีดว้ ย พ่อของมานี และ พ่อของปติร้จู ักกนั ดี เดกสามคนดีใจทีไ่ ด้มา โรงเรียน ๙๖ หนา้ เกา้ สบิ หก

บทที่ ี ที่ ๑ แบบฝกึ ๙๗ ๑. ใหอ้ า่ นและจาำ เป็นคาำ สมุด อา่ นว่า สะ หมดุ ๒. ใหอ้ ่านว่า ส ว ม สวม สวม บวม นวม รวม ๓. ทบทวนผันคาำ ทขี่ น้ึ ต้นด้วย ง น ม ย ร ล ว ่้ เงา เง่า เงา้ นวม น่วม น้วม ยิม ย่ิม ยิ้ม เลยี ง เล่ยี ง เล้ยี ง มวง มว่ ง มว้ ง วิง วง่ิ วงิ้ หนา้ เกา้ สบิ เจด

บทที่ ี ที่ ๑ ๔. ทบทวนผนั คาำ ท่ขี ้ึนต้นด้วย ค ช ซ ท พ ฟ ฮ ่้ าาา ใช ใช่ ใช้ งึ ึง่ ึง้ ทงิ ท่งิ ทิ้ง ี ่ี ้ี ใคร ใคร่ ใคร้ พราว พร่าว พร้าว ๕. ฝกึ อา่ น ไมส่ อนความหมาย ถ้าอา่ นคาำ ทมี่ ี ร ล ควบไมไ่ ด้ ใหป้ ด ร ล ก่อน เช่น กลาง กาง กลาง เปล่า เปา เปล่า ๙๘ หน้า เก้าสิบแปด

ี ท่ี ๑ บทที่ ตน้ สมอ ขอสมดุ กลีบกหุ ลาบ กาบพลับพลึง คลา้ ยคลึงกัน กลบั หลงั หนั ตอนกลางวนั ฉนั ไม่กลัว เพยี งช่ัวครู่ ครสู อนดี มคี รบถ้วน สวนมะพร้าว หนา้ เกา้ สบิ เก้า ๙๙

บทท่ี ทบี่ นั ไดหนา้ โรงเรยี น ครใู ห ย่ นื ยมิ้ รออยู่ ครูให ไ่ หวย้ า่ ของชใู จและพ่อของเดก ยา่ และพอ่ กไหว้ตอบ เดกทงั้ สามคนกไหว้ครูให ่ ครใู ห ่ เดกสามคนนา่ รักมาก คงจะไม่ น ช่ืออะไรกนั บ้าง มานี ฉันช่ือมานคี ่ะ ชูใจ ฉันชอ่ื ชใู จคะ่ ปติได้ยินกบอกว่า ฉันชือ่ ปตคิ ะ่ ้ใู ห ่ท้งั สี่คนหวั เราะ ปตไิ มร่ ู้ว่า ้ใู ห ่ หัวเราะอะไร จงึ ทำาหน้าเหลอ ครูให ่หัวเราะ แล้วพูดว่า เธอเปน ้ชู ายตอ้ งพูด ม พดู ครับ นะปติ ปตินึกได้กหัวเราะ ชูใจ และมานีกหวั เราะ ๑๐๐ หน้า หนึ่งรอ้ ย

ี ที่ ๑ บทท่ี ครูให ่พาทั้งหกคน เดินขน้ึ บนโรงเรยี น พน้ื โรงเรยี นสะอาด ไมม่ ี ง ครูให ่พาทกุ คน เดิน ่านห้องเรยี น พอถึงหอ้ งครูให ่ ครูให ่ บอกทุกคนใหน้ ั่งท่เี ก้าอตี้ ามสบาย ู้ให ่ ทั้งส่ีคนพดู กันเบา ครู ู้ห ิงคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้อง ครูให ่บอกเดก ว่า ครูไพลินมาแล้ว หน้า หนึง่ ร้อยเอด ๑๐๑

บทที่ ี ท่ี ๑ และจะเปนครูของทุกคน เดกทั้งสามคน ยกมอื ไหว้ ครูไพลนิ ไหวต้ อบแล้วยิ้ม มานี ชอบครูไพลนิ เพราะสวย ยิ้มกสวย แบบฝึก ๑. ให้อ่านและจำาเปน็ คำา สบาย อา่ นวา่ สะ บาย ๒. ฝกึ อ่านคำาใหม่โดยเทียบเสยี งจากคำาที่เรยี นแลว้ รกั นัก ต้อง ห้อง นก ยก นับ ครบั ๑๐๒ หน้า หนง่ึ รอ้ ยสอง

ี ท่ี ๑ บทที่ ๓. อ่านคำาทคี่ ลา้ ยกนั เรียน ห้องเรียน นักเรียน โรงเรยี น เปดเรยี น ู้ ชู้ าย ูห้ งิ ูใ้ ห ่ กู้ ำากับ ให ่ ครูให ่ ู้ให ่ ้ใู ห ่บา้ น ใบให ่ ใจ ดีใจ พอใจ เสียใจ เขา้ ใจ หน้า หน่ึงรอ้ ยสาม ๑๐๓

บทท่ี ี ที่ ๑ ๔. ฝึกอา่ น ไมส่ อนความหมาย ใู้ ห ห่ า ้าใหม่ ให้สะใภ้ใช้คล้องคอ ใ ใจเอาใส่หอ่ มิหลงใหลใครขอดู จะใคร่ลงเรือใบ ดนู ำา้ ใสและปลาปู ส่งิ ใดอยใู่ นตู้ มิใชอ่ ยู่ใตต้ ัง่ เตยี ง บา้ ใบถ้ ือใยบวั หตู ามวั มาใกล้เคยี ง เลา่ ท่องอย่าละเล่ยี ง ย่สี บิ มว้ นจาำ จงดี ๑๐๔ หนา้ หน่ึงร้อยส่ี

บทที่ มานอี ยากไปโรงเรียนเรว จะได้ เรียนหนังสือกับครไู พลนิ ครไู พลินสวย น่ารกั ตัวสงู นขาว ย้มิ สวย มานี อยากสวยเหมือนครไู พลนิ มานะ ครูเคยบอกวา่ ถา้ อยาก ตวั สูง ตอ้ งออกกาำ ลงั กาย อยาก นขาว ตอ้ งขยันแปรง น อยากสวยต้องยิม้ บอ่ ย และพูดให้น่า ง ทำาสามข้อน้ี กสวยได้ แม่ งมานะพูดกหัวเราะชอบใจ แม่ ครูของมานะสอนนักเรียนดี นะจะ มานะขยนั แปรง นอยา่ งท่คี รสู อน ไหมล่ะจะ หน้า หนง่ึ รอ้ ยหา้ ๑๐๕

บทที่ ี ที่ ๑ มานะ มแปรง นทุกเช้า และกอ่ น เขา้ นอนครบั แม่ ดแี ลว้ ลกู มานที าำ อยา่ งพ่นี ะจะ มานีรับวา่ คะ่ มานจี ะทาำ อย่างพ่ีมานะ เพราะมานอี ยากให้ นขาวเหมอื นครไู พลนิ ๑๐๖ หนา้ หนง่ึ รอ้ ยหก

ี ท่ี ๑ บทท่ี ทุกเช้ามานีกับมานะแปรง นแล้ว ออกกาำ ลงั กายเหมือนทค่ี รสู อน ก่อนเขา้ นอน กแปรง น นจะได้ขาวสะอาด และย้ิมสวย เหมอื นครูไพลนิ แบบฝึก ๑. ให้อา่ นและจำาเปน็ คำา จะ ขยนั ขะ หยนั ๒. สระ เ-อ เมื่อมี ย สะกด เอา อ ออก ใส่ ย แทน ให้อา่ นวา่ ค เ อ เออ ย เคย เคย เลย เงย เนย เฉย เสย ๓. ทบทวนอา่ นคาำ ที่มีไมไ้ ตค่ ู้ เรว เรว เยน เยน เหน เหน เลง เลง เปน เปน เดก เดก หน้า หน่งึ ร้อยเจด ๑๐๗

บทที่ ี ท่ี ๑ ๔. คำาทีม่ ี อ นำา ย มี ๔ คาำ คอื อยา่ อยู่ อยา่ ง อยาก อยา่ อย่อู ยา่ งคนชัว่ จงทำาตวั เปนเดกดี ถา้ หากอยากม่ังมี จงใชเ้ งินแต่พอควร ๕. ฝกึ อ่าน จงู มา้ วิง่ ถือสมุด อยากตัวสงู กาำ ลงั กาย จริง หรือ สบายดี ท่ีสุดท้าย ขอหนังสอื ทาำ อยา่ งไร ดงั เกนิ ไป ทลี ะข้อ หม่ันแปรง น ชอ่ื นา่ ง นจะขาว ให้ขยนั เดินค่อย ทุก วัน คอย งกอ่ น ก้าวเรวเกนิ ย้ิมบ่อย ๑๐๘ หน้า หนึง่ รอ้ ยแปด

๑บทท่ี วนั เปดเรียน มานตี ืน่ นอนแตเ่ ช้า แปรง น อาบน้าำ สวมเสือ้ สวมกระโปรง เตรยี มตัวไปโรงเรยี น พ่อพูดกบั มานะวา่ มานขี ยัน คงจะเรยี นหนังสือเก่ง แมบ่ อกใหพ้ อ่ กบั มานะ และมานไี ปกนิ ขา้ ว พอมานีกนิ ขา้ วแล้ว กสวมถุงเท้า และรองเท้า ถอื กระเปาหนงั สอื จะรบี ไปโรงเรียน หน้า หนึ่งร้อยเกา้ ๑๐๙

บทท่ี ๑ ี ที่ ๑ มานะ เดยี วก่อน ไหว้พอ่ ไหว้แมก่ อ่ น ิจะมานี มานกี เขา้ ไปไหว้ พ่อกับแม่ยมิ้ พอใจ พ่อ เปนเดกดี ต้งั ใจเรยี นและเชือ่ ง ครนู ะลูก มานี ค่ะ มานะ เดียว มานรี อพี่ก่อนนะ พล่ี มื หนงั สอื มานี ชูใจมารออยู่ที่หน้าบ้านนาน แลว้ คะ่ พี่รีบตามไปเรว นะ มานถี อื กระเปา วง่ิ ลงบันได นกแกว้ ร้อง ไชโย เจ้าโต ได้ยนิ กว่งิ ตามมานี แมจ่ บั มันไว้ไมท่ นั มานี กับชูใจไปถึงโรงเรียน เหนปติกำาลังรออยู่ ส่วนนกั เรยี นคนอืน่ กำาลงั เล่นกันอยทู่ ีส่ นาม อย่างสนุกสนาน ๑๑๐ หนา้ หนง่ึ ร้อยสบิ

ี ที่ ๑ บทที่ ๑ แบบฝกึ ๑. คาำ ทีม่ ี ข ส นำาหน้า ออกเสียงคาำ นนั้ เปลยี่ นไป และ ออกเสียงตัวนำาเป็นเสยี ง อะ กึง่ เสียง เช่น สนาม อ่านว่า สะ หนาม นาม สนาม นม ขนม นาน สนาน ยนั ขยนั นุก สนุก ยะ ขยะ ๒. อา่ นทบทวนสระ เ-อ มตี ัวสะกด เ อ เอา อ ออก เม่ือมี ย สะกด เกย เคย เชย เลย เขย เฉย เ ย เ อ เปน เ ิ เม่อื สะกดด้วยตัวอื่นนอกจาก ย เกนิ เดนิ เตมิ เดมิ เกิด เปด เพลิน หนา้ หน่ึงร้อยสบิ เอด ๑๑๑

บทที่ ๑ ี ท่ี ๑ ๓. ทบทวนคำาท่ีมี ว สะกด คาว ขาว กาว ดาว ร้าว ชาว สาว บ่าว ก้าว ขา้ ว แมว ขา่ ว อ่าว แหว้ แถว แจว แล้ว แก้ว ๔. ฝกึ อา่ น นักเรียนทำาอะไรเปนที่หน่ึง ที่สอง ทส่ี าม ท่สี ่ี และท่ีหา้ นกั เรียนตน่ื นอนแตเ่ ชา้ สวมเสอื้ สวมกระโปรง สวมรองเท้า เตรียมกระเปาหนงั สอื อาบนา้ำ ลา้ งหนา้ แปรง น กนิ ขา้ ว รบี ไปโรงเรียน ๑๑๒ หน้า หนึ่งร้อยสบิ สอง

บทที่ เสียงระ ังดังข้ึน นักเรียนกเข้าแถว หน้าเสาธง ครูทุกคนมาดูแลนักเรียน เข้าแถวใหเ้ รยี บร้อย นกั เรยี นรอ้ งเพลงชาติ ธงชาติข้ึนสู่ยอดเสา ครูและนักเรยี นไหวพ้ ระ แลว้ เขา้ หอ้ งเรียน หน้า หน่ึงร้อยสบิ สาม ๑๑๓

ี ที่ ๑ บทท่ี ในหอ้ งเรียน มนี ักเรียนห ิงและชาย ทกุ คนหนา้ ตาเบกิ บาน มานกี ับชใู จนั่งใกล้กัน ปตินงั่ อยูแ่ ถวหลัง นกั เรยี นเล่นและคยุ กัน เสียงดัง ครไู พลินเดินเข้ามาในหอ้ งเรียน นักเรียนกเงยี บ ครไู พลนิ พดู วา่ สวสั ดนี กั เรยี น นกั เรยี น กยงั นง่ั เงียบอย่อู ีก ครไู พลินยิ้ม แล้วพดู ว่า ถ้าครหู รือใคร ทกั ว่า สวสั ดี นกั เรียนห ิง ให้พดู วา่ สวัสดีคะ่ นกั เรยี นชายให้พูดวา่ สวัสดีครบั นกั เรยี นพดู คี ะ นกั เรยี นห ิง สวัสดคี ะ่ คุณครู นักเรียนชาย สวสั ดีครบั คณุ ครู ครูไพลนิ ชมว่า นกั เรยี นของครนู ่ารัก มาก ๑๑๔ หนา้ หนึ่งรอ้ ยสิบส่ี

บทที่ ี ที่ ๑ เจ้าโตเข้ามายืนอยู่หน้าห้อง พอมัน เหนมานีกดีใจ กระโดดเข้ามาหา ครไู พลิน ถามวา่ หมาของมานหี รือคะ มานตี อบว่า ค่ะ แบบฝึก ๑๑๕ ๑. ณ สะกด อ่านออกเสียงเหมือน น สะกด คุณ อา่ นวา่ คุน คุณครู คุณพอ่ คุณแม่ คุณปา คุณนา้ คุณลงุ ๒. ติ สะกด อา่ นออกเสียงเหมอื น ด สะกด ชาติ อา่ นวา่ ชาด าติ อ่านวา่ ยาด หน้า หนงึ่ รอ้ ยสิบหา้

ี ท่ี ๑ บทท่ี ๓. คาำ ที่มี ส นำาหนา้ ว อ่านออกเสียงคาำ น้นั เปลย่ี นไป และออกเสยี งตวั นาำ เปน็ เสยี ง อะ ก่งึ เสยี ง สวสั ดี อา่ นว่า สะ หวัด ดี ๔. ฝึกอ่าน เรีย บ เรียบ ใหอ้ า่ นวา่ เงยี บ เงียบ บ เ ิ เออ ก เบิก คุ ย คุย เงยี บ เรยี บ เทยี บ เสียบ เปรยี บ คยุ ลุย ปยุ เบกิ เลิก คอย ลอย คอ่ ย ร้อย นอ้ ย พูดคยุ ลยุ น้ำา ราำ ขา้ ว ดวงเดือน เพอื่ นเล่น เลกน้อย คอย ง น่ังเงียบ เรียบร้อย บอ่ ย น้ิวก้อย ถอ้ ยคาำ ทาำ ธง ือ่ ตรง ลงช่ือ ๑๑๖ หนา้ หนึ่งร้อยสบิ หก

บทที่ เจา้ หมาท่าโก้ ชอ่ื โตสี่ขา สองหสู องตา มหี างหน่ึงหาง มนั เดินไปมา ลอยหนา้ คอคาง เดกท้งั หลายตา่ ง หัวเราะชอบใจ ออกมายืนดู ครูให้น่งั ที่ หมาบา้ นใครมี เล่าให้ งได้ หนา้ หนึ่งรอ้ ยสิบเจด ๑๑๗

บทท่ี ี ที่ ๑ เดกเดกเบิกบาน เลา่ ขานทวั่ ไป ไดเ้ พื่อนพอใจ ร้จู ักกนั ดี คุยกันไปมา ถงึ หมาของตน เสยี งดังทง้ั น สับสนทันที ครใู ห้หันหน้า ห้าคนพอดี คุยได้เตมที่ อยา่ ให้เสยี งดงั ครจู งึ บอกวา่ เรื่องหมาน่าเลา่ ใหเ้ พ่ือนเพื่อนเรา ทุกคนได้ ง เพื่อนจงึ บอกว่า มานีเสยี งดงั เล่าดนี า่ ง จะตบมอื ชม ๑๑๘ หนา้ หนึง่ ร้อยสบิ แปด

ี ที่ ๑ บทท่ี แบบฝึก ๑๑๙ ๑. อ่านคำาใดไม่ได้ เทยี บเสยี งคำาท่เี รยี นแล้ว ต่าง ห่าง อย่าง ตบ จบ วัน ทัน ฉนั ขาน นาน จาน ตน คน ต้น ทั่ว ตวั บัว สับ นับ กบั สน คน ๒. อา่ นคาำ ใดไม่ได้ใหป้ ิด ่ ้ ็ หรือสะกดก่อน ท่วั ทวั เอก หลาย หลา ย คาง คา ง ขาน ขา น เร่ือง เรือ ง เรือง เรอื ง เอก เตม เต ม เตม เตม ไม้ไต่คู้ หน้า หนง่ึ ร้อยสิบเกา้

บทที่ ี ที่ ๑ ท่า ทา เอก รอ้ ย รอย โท ๓. อ่านคาำ ใดไมไ่ ด้ ให้เทยี บตัวสะกดท่เี รียนแล้ว งนมก ตง ตน ตม ตก หงั หัน - หัก คาง คาน คาม คาก ขาง ขาน ขาม ขาก บดยว ตบ ตด - - หบั หดั - - คาบ คาด คาย คาว ขาบ ขาด ขาย ขาว ๑๒๐ หน้า หนง่ึ ร้อยยสี่ บิ

ี ท่ี ๑ บทที่ ๔. ฝึกอา่ น ทัว่ ช่ัว รั่ว เตม เคม เขม หนั ฉนั นั ลาย หลาย หาย วง่ิ ไปทนั ที ทาำ งานเตมที่ งครูขานชอื่ อยา่ นั่งตาลอย คอย งเงยี บ นง่ั ใหเ้ รียบรอ้ ย น่งั คอยกนั อยู่ มองดูใหท้ วั่ อย่ามวั เล่น น เสียงดังสับสน ใบหนา้ ค้ิวคาง หนั หนา้ หันหลงั ตา่ งคนต่างพบ ตบมอื ชมเชย หลายเรอื่ งหลายอย่าง หน้า หนงึ่ ร้อยย่สี ิบเอด ๑๒๑

บทท่ี มานีกับเพ่ือน ขยันเรียน เช้าข้ึน กมาโรงเรียน ต้ังใจเรยี นเขยี นอ่าน ครูไพลิน สอนดี นักเรียนสนกุ พอเหนนกั เรียนจะเบ่ือ กสอนใหน้ ักเรยี นร้องเพลง มานีกบั เพ่อื น ชอบร้องเพลง บางทคี รูไพลนิ กใหน้ กั เรียน วาดรูป แล้วระบายสี ปติชอบระบาย ๑๒๒ หน้า หนึง่ รอ้ ยยี่สบิ สอง

บทท่ี ี ที่ ๑ สีธงชาติ ธงชาติมสี ีแดง สีขาว สีนา้ำ เงนิ ชใู จชอบระบายรูปดอกไมด้ ว้ ยสีมว่ ง สชี มพู มานีชอบวาดรูปสัตว์ และระบายรูปนก ด้วยสีเขียว รูปหมาสีเหลือง รูปแมวสีเทา ครไู พลนิ พดู ว่า มานี คงรักสัตวม์ ากนะ มานตี อบว่า ค่ะ มานีมเี จา้ โตกบั นกแก้ว ชูใจมแี มวช่อื สีเทา ปติมีมา้ ช่อื เจ้าแก่คะ่ ครไู พลินจงึ สอนเรอ่ื งสัตวเ์ ลีย้ ง ครูไพลิน ใหน้ กั เรยี นเลา่ เรอ่ื งสตั วเ์ ลย้ี งของตนใหเ้ พอ่ื น ง นกั เรยี นกชอบใจ ครไู พลนิ ใหน้ กั เรยี น วาดรปู และเขยี นเล่าเรอื่ งสตั ว์เลี้ยงของตน แล้วอา่ นให้เพื่อน ง นกั เรยี นชอบกันมาก หน้า หนง่ึ รอ้ ยยีส่ บิ สาม ๑๒๓

ี ที่ ๑ บทที่ แบบฝกึ ๑. ป สะกด อ่านเหมอื น บ สะกด รูป ธูป ๒. ต สะกด อ่านเหมอื น ด สะกด สัตว์ อา่ นว่า สัด ๓. อ่านคาำ ใดไม่ได้แยกตวั สะกดหรอื เทยี บคำาท่เี รียนแลว้ วาด วา ด แมว แม ว ดอก ด อ ก เม่ือ ม เ ือ เมอื เมอื เอก ๑๒๔ หนา้ หนึ่งรอ้ ยยี่สบิ ส่ี

บทที่ ี ที่ ๑ เงนิ เดิน ระบาย ร่างกาย เขียว เดยี ว บาง วาง รปู ลูบ สขี าว สีเขยี ว ๔. ชือ่ สตี ่างๆ สีแดง สมี ว่ ง สชี มพู สีเทา สดี าำ สเี หลอื ง สีนำ้าเงนิ สี า หน้า หนงึ่ ร้อยย่ีสบิ ห้า ๑๒๕

ี ที่ ๑ บทท่ี ๕. ฝึกอ่าน แมว หมา เปนสัตว์ นก และ เสือ กเปนสตั ว์ แมว หมา เปนสัตวเ์ ลย้ี ง เสอื เปนสตั วป์ า เพราะอยู่ในปา เราเลย้ี งมา้ ไว้ใช้งาน ๑๒๖ หน้า หนึ่งรอ้ ยยี่สบิ หก

บทที่ สัปดาห์หน่ึงมีเจดวัน คือ วันอาทิตย์ วันจนั ทร์ วนั องั คาร วนั พธุ วันพ หสั บดี วันศุกร์ และวนั เสาร์ โรงเรียนของมานี เปดเรียนห้าวัน วนั จันทร์ถงึ วันศุกร์ วันเสาร์กับวันอาทิตย์เปนวันหยุดเรียน นักเรียนไม่ต้องไปโรงเรียนทุกคนช่วยพ่อแม่ ทำางานบา้ น ทีท่ าำ งานของพ่อกหยุด พ่อ ไม่ไปทาำ งาน พอ่ พาลกู ไปเทย่ี วท่ีทุ่งนาบา้ ง ท่ีภเู ขาบ้าง บางทกี พาไปดูหนงั สนกุ บางที กพาไป ือ้ ของท่ตี ลาด หนา้ หนง่ึ ร้อยย่สี ิบเจด ๑๒๗

ี ท่ี ๑ บทที่ ท่ตี ลาดมีคนมาก คนขายกมาก คน ื้อ กมาก เดินกันสบั สน เวลาเดิน เวลายนื ตอ้ งระวงั ไมย่ นื ไมเ่ ดนิ ใหเ้ กะกะทาง วันไหนพ่อพาไปเที่ยวตลาด มานีจะ แต่งตวั สวย นา่ รัก สวมเส้อื กระโปรงสสี วย มสี ีเหลือง สีแดง สมี ว่ ง และแม่ยัง ูกโบ สวย ใหด้ ้วย มานะกแต่งตวั เรียบรอ้ ย โต อยากไปด้วย แต่แมไ่ มใ่ ห้ไป เพราะถ้ามัน เหนคนมาก มนั จะเหา่ จงึ ใหโ้ ตอยู่เ าบ้าน ๑๒๘ หน้า หนึ่งร้อยย่สี บิ แปด

บทท่ี ี ที่ ๑ แบบฝกึ ๑. คำาท่ีมี ต นาำ ล ออกเสยี งเท่ากบั ต ออกเสียง ต เป็น ตะ กึ่งเสยี ง ตลาด อา่ นวา่ ตะ หลาด ๒. ์ ทณั ฑฆาต (ทัน - ทะ - คาด) อยู่บนตัวใด ไมอ่ อกเสียง ตัวน้ัน สัตว์ อา่ นว่า สดั จันทร์ อ่านวา่ จนั เสาร์ อ่านวา่ เสา อาทิตย์ อ่านว่า อา ทิด ศุกร์ อ่านว่า สกุ สปั ดาห์ อา่ นวา่ สบั ดา สัปดาห์ อา่ นได้ ๒ อยา่ ง คือ สับ ดา หรือ สับ ปะ ดา พจนานุกรม ฉบบั ราชบัณ ิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ หนา้ หน่ึงรอ้ ยยส่ี บิ เกา้ ๑๒๙

ี ที่ ๑ บทท่ี ๓. ฝกึ อา่ น อัง คาน พุด องั คาร อ่านวา่ พรึ หดั สะ พธุ อา่ นว่า พ หัสบดี อ่านว่า บอ ดี วนั อาทติ ย์ ปดเรียนท้ังวนั วนั จันทร์ แปรง นหลังอาหาร วนั อังคาร ทำาการบา้ นในสมดุ วนั พธุ หยุดเล่นแล้วระบายสี วันพ หัสบดี เล่าเร่ือง ีกนั สนกุ วันศุกร์ รบี ลุกแต่เช้า วนั เสาร์ พวกเราช่วยกนั คิด พ หัสบดี อ่านได้ ๒ อยา่ ง คอื พรึ หัด สะ บอ ดี หรอื พะ รึ หัด สะ บอ ดี พจนานุกรม ฉบบั ราชบนั ติ ยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ ๑๓๐ หน้า หนง่ึ รอ้ ยสามสบิ

บทที่ มานแี ละเพ่อื น ชอบมาโรงเรยี น บ้าน ใครมีดอกไม้กเกบมาใส่แจกันในห้องเรียน ทาำ ให้หอ้ งเรียนสวยงาม นักเรียนทุกคน ชอบห้องเรียนสะอาด จึงช่วยกนั กวาดถู ทกุ วนั นกั เรียนต่างทงิ้ งใหถ้ ังใส่ ง จึง ไมม่ ขี ยะในห้องเรยี น และในโรงเรยี น ปตชิ อบวันจนั ทร์กับวันพธุ มาก เพราะ ครูพาออกกาำ ลังกายทสี่ นาม ทุกคนไดว้ ง่ิ กระโดด และเล่นสนกุ นกั เรียนรจู้ ักข้าง ้าย ข้างขวา ข้างหน้า และขา้ งหลงั ปติชอบ เลน่ บอล มานชี อบกระโดดเชือก ชูใจชอบ เล่นหมาไลห่ า่ น หนา้ หนึง่ ร้อยสามสิบเอด ๑๓๑

ี ท่ี ๑ บทที่ มานีชอบวันองั คารกบั วนั พ หัสบดี เพราะ ครูสอนให้นักเรียนคิดเลข พับกระดาษ วาดรปู สัตว์ต่าง ชูใจชอบวันศุกร์มาก เพราะครูสอน ร้องเพลง และทำาท่ารำาด้วย ครูไพลิน ร้องเพลงเพราะ รำากสวย นกั เรยี น กรอ้ งและ ๑๓๒ หน้า หนึ่งรอ้ ยสามสิบสอง

บทที่ ี ท่ี ๑ รำาให้เหมือนครูไพลิน นักเรยี นสนุกสนาน เบกิ บานใจกันทุกคน ครูไพลินพูดว่า นกั เรียนทกุ คนแขงแรง เรยี นหนังสือเก่ง วาดรูปเก่ง และราำ ก สวย ครูดใี จมาก นักเรยี นทกุ คนยิม้ พอใจ หนา้ หนง่ึ รอ้ ยสามสบิ สาม ๑๓๓

ี ท่ี ๑ บทท่ี แบบฝึก ๑. ตวั ส ษ ต ติ ธ สะกด อา่ นเหมือน ด สะกด สวัสดี อาทติ ย์ กระดาษ โทษ ชาติ ชีวิต พ หสั บดี าติ พุธ อาวธุ โกรธ ๒. ตัว ร ล สะกด อ่านเหมือน น สะกด องั คาร การงาน อาหาร ข้าวสาร ลูกบอล นาำ้ ตาล รางวลั คนพาล ๓. คาำ ที่มี ว ควบ ก ข ค ออกเสยี งกล้ำาทงั้ ตวั นาำ และตวั ว และผันเหมอื นตวั นำา กา กวา กวาด กว่า กว้าง ขา ขวา ขวาง ไขว่ ขว้าง คาม ความ ความ ควาำ่ ควา้ ๑๓๔ หนา้ หน่งึ ร้อยสามสิบส่ี

บทที่ ี ที่ ๑ ๔. ฝกึ อ่าน เลก ขะ หยะ เลข อา่ นว่า ขยะ อา่ นว่า กวา้ งขวาง ข้างขวา แตงกวา ดกี ว่า ยาถ่าย า้ ยหัน แจกนั วันชาติ กระดาษ เปน าติ วาดรปู สบู ลม ดมยา ปาบอล ท่อนเชอื ก เลือก ้อื ชอ่ื เสยี ง เลย้ี งสตั ว์ ตดั เลบ เกบของ กองขยะ หนา้ หนึ่งร้อยสามสบิ ห้า ๑๓๕

บทท่ี ครไู พลินถามมานวี า่ ถ้าใครทำาอะไร หรอื พดู อะไรให้เราพอใจ เราจะพูดกับเขาวา่ อยา่ งไรคะ มานี พูดวา่ ขอบคุณค่ะ ครูไพลิน ถูกแล้ว เราบอกเขาว่า ขอบคณุ เขาจะพอใจ ปติ เวลายายให้ขนม มกพูดว่า ขอบคุณครับ ครูไพลนิ ดมี ากปติ ถ้าเราทาำ อะไร หรือพูดอะไรท่ีทำาให้คนอ่ืนไม่พอใจ เราจะ พูดกบั เขาวา่ อยา่ งไรคะ ชใู จ ชใู จ พดู วา่ ขอโทษค่ะ เมือ่ วานชใู จ วงิ่ ไปชนเพอื่ นคนหนึ่งล้มลง เขาคงจะเจบ ๑๓๖ หนา้ หนึ่งรอ้ ยสามสบิ หก

บทที่ ี ที่ ๑ เพราะเขารอ้ งไห้ ชใู จบอกเขาว่า ขอโทษ นะคะ เขากหยดุ ร้องไห้ ครไู พลนิ ดีมากชใู จ พอชูใจ ขอโทษ เขาคงพอใจ จึงหยุดร้องไห้ ถ้าเรารู้จัก ขอโทษ เวลาทาำ ให้คนอ่นื เจบ หรือไม่พอใจ และรู้จักขอบคุณเวลาคนอื่นทำาให้เราพอใจ เราจะเปนคนน่ารกั ใคร กชอบ นกั เรียน กพูดเสมอ นะคะ พอโรงเรียนเลิก ทุกคนกกลับบ้าน มานีกับชูใจเดินคุยกันจนมานีเกือบเหยียบ ลูกเปด มานีตกใจรอ้ งวา่ ขอโทษนะลูกเปด ลูกเปดตกใจร้อง กวิ วิ่งหนีไป ชใู จ มานะ หนา้ หนงึ่ รอ้ ยสามสบิ เจด ๑๓๗

ี ที่ ๑ บทท่ี และวรี ะ พากนั หัวเราะ ทีม่ านีขอโทษลกู เปด มานะพดู ว่า ลกู เปดเปนสตั ว์ มันไม่รวู้ ่า เรา ขอโทษมนั มานีเถียงวา่ มันนา่ จะรู้นะคะ พ่มี านะ เพราะมันร้อง กวิ ดู คิ ะ มันพา กันลงไปในคลองแล้ว ๑๓๘ หนา้ หนงึ่ รอ้ ยสามสบิ แปด

บทที่ ี ที่ ๑ แบบฝกึ ๑. อา่ นและจำาเปน็ คำา กิว ขอโทษ อ่านว่า ขอ โทด เสมอ อ่านวา่ สะ เหมอ ขนม อ่านว่า ขะ หนม ๒. ฝึกอ่านคาำ โดยปิดตวั สะกด อ่านคาำ เดมิ กอ่ น ก เ อื เกอื เกอื บ เกอื บ หย เ ยี เหยยี เหยยี บ เหยยี บ ถ เ ยี เถยี เถยี ง เถยี ง ๓. อ่านเทียบเสยี งสระ เ-อื กับ เ-ีย เสอื เสยี เรอื น เรียน เรือ เรีย เกอื บ เกรยี บ เลือด เลียด เรือง เรยี ง หน้า หนง่ึ รอ้ ยสามสบิ เก้า ๑๓๙

ี ท่ี ๑ บทท่ี ๔. ฝกึ อา่ น ล - เ-ิ (เออ) - ก - เลิก เลกิ แถว แมวรอ้ ง กองเกลือ เสื้อเหลือง เมอื งทอง คลองให ่ เกอื บเหยยี บ เสียบไม้ ไมถ่ กู ลูกเปด เหดหอม ออมสิน กินขนม ชมเสมอ เธอขยัน เกบขยะ ตะเกียง เสยี งหวั เราะ เพราะฉะนน้ั ฉันขอบคุณ ๑๔๐ หน้า หน่งึ ร้อยส่สี บิ