องค์ประกอบ

องคป์ ระกอบหลกั ท่ีสาคญั ของระบบสุริยะคือ ดวงอาทิตย์ ดาว ฤกษใ์ นแถบลาดบั หลกั ประเภทG2 ซ่ึงมีมวลคิดเป็น 99.86% ของมวลรวมท้งั ระบบเท่าท่ีเป็นที่รู้จกั และเป็นแหล่งแรงโนม้ ถ่วงหลกั ของระบบ[28] โดยมีดาวพฤหสั บดีและดาวเสาร์ ซ่ึงเป็น วตั ถุในวงโคจรใหญท่ ี่สุดสองดวงครอบครองมวลอีก 90% ของ มวลส่วนท่ีเหลือ

วตั ถุใหญ่ ๆ ในวงโคจรรอบดวงอาทิตยจ์ ะเคลื่อนท่ีอยบู่ นระนาบ ใกลเ้ คียงกบั ระนาบโคจรของโลก ที่เรียกวา่ ระนาบสุริยวถิ ี ดาว เคราะห์ท้งั หมดจะเคล่ือนท่ีใกลเ้ คียงกบั ระนาบน้ี ขณะท่ีดาวหาง และวตั ถุในแถบไคเปอร์มกั เคลื่อนท่ีทามุมกบั ระนาบค่อนขา้ งมาก ดาวเคราะห์ท้งั หมดและวตั ถุส่วนใหญ่ในระบบยงั โคจรไปใน ทิศทางเดียวกบั การหมุนรอบตวั เองของดวงอาทิตย์ (ทวนเขม็ นาฬิกา เม่ือมองจากมุมมองดา้ นข้วั เหนือของดวงอาทิตย)์ มีเพยี ง บางส่วนท่ีเป็นขอ้ ยกเวน้ ไม่ เป็นไปตามน้ี เช่น ดาวหาง ฮลั เลย์ เป็นตน้

ตามกฎการเคล่ือนท่ีของดาวเคราะห์ของเคปเลอร์ อธิบายถึงลกั ษณะ การโคจรของวตั ถุต่าง ๆ รอบดวงอาทิตย์ กล่าวคือ วตั ถุแต่ละชิ้นจะ เคล่ือนท่ีไปตามแนวระนาบรอบดวงอาทิตยโ์ ดยมีจุดโฟกสั หน่ึงจุด วตั ถุที่อยใู่ กลด้ วงอาทิตยม์ ากกวา่ (มีค่าก่ึงแกนเอกนอ้ ยกวา่ ) จะใช้ เวลาโคจรนอ้ ยกวา่ บนระนาบสุริยวถิ ีหน่ึง ๆ ระยะห่างของวตั ถุกบั ดวงอาทิตยจ์ ะแปรผนั ไปตามเสน้ ทางบนทางโคจรของมนั จุดที่วตั ถุ อยใู่ กลด้ วงอาทิตยท์ ่ีสุดเรียกวา่ \"จุดใกลด้ วงอาทิตยท์ ่ีสุด\" (perihelion) ขณะที่ตาแหน่งซ่ึงมนั อยหู่ ่างจากดวงอาทิตยท์ ่ีสุด เรียกวา่ \"จุดไกลดวงอาทิตยท์ ี่สุด\" (aphelion)

วตั ถุจะเคล่ือนท่ีไดค้ วามเร็วสูงที่สุดเมื่ออยใู่ นตาแหน่งใกลด้ วง อาทิตยท์ ่ีสุด และเคลื่อนที่ดว้ ยความเร็วต่าสุดเม่ืออยใู่ นตาแหน่ง ไกลดวงอาทิตยท์ ี่สุด ลกั ษณะของวงโคจรของดาวเคราะห์มี รูปร่างเกือบจะเป็นวงกลม ขณะที่ดาวหาง ดาวเคราะห์ นอ้ ย และวตั ถุในแถบไคเปอร์ มีวงโคจรค่อนขา้ งจะเป็นวงรี