สำนวนโวหาร

สำนวนโวหำร

สำนวนโวหำร หมำยถึง สำนวนโวหำร หมำยถึง คำกล่ำวหรือถ้อยคำคมคำยสั้นๆ ท่ีผูกเข้ำเป็ นประโยค และมีควำมหมำยไม่ ตรงตำมตัว สำนวนโวหำรในภำษำไทย แบ่งออกเป็ น 5 คือ  1. บรรยำยโวหำร คือ กำรอธิบำย  2. พรรณนำโวหำร คือ ทำให้เห็นภำพ  3. เทศนำโวหำร คือ กำรส่ังสอน  4. สำธกโวหำร คือ กำรยกตัวอย่ำง  5. อุปมำโวหำร คือ กำรเปรียบเทียบ

แบ่งออกเป็ น ๕ประเภทดังนี้  1) บรรยำยโวหำร เล่ำเร่ือง หรืออธิบำยเร่ืองรำวต่ำง ๆ ตำมลำดับเหตุกำรณ์ เขียนตรงไปตรงมำ รวบ รัด ได้แก่ กำรเขียนอธิบำยประเภทต่ำง ๆ เช่น เขียนรำยงำนวิทยำนิพนธ์ ตำรำ บทควำม กำรเขียนเพ่ือ เล่ำเร่ือง เช่น บันทึก จดหมำยเหตุ กำรเขียนเพ่ือแสดงควำมคิดเห็นประเภทบทควำมเชิงวิจำรณ์ ข่ำว เป็ นต้น  ตัวอย่ำงบรรยำยโวหำร พ่อเดินเข้ำหำกอไผ่ป่ ำ เลือกตัดลำเท่ำขำมำสองปล้อง ทำเป็ นกระบอก คัด เห็ดดอกใหญ่ไปล้ำงในลำห้วยจนสะอำด บรรจุลงในกระบอกไม้ไผ่จนแน่น ไม่ต้องใส่นำ้ เติมเกลือและ เติมนำ้ พริกลงไปพอเหมำะ ก่อไฟเผำกระบอกไม้ไผ่นั้น ไม่นำนนักเห็ดก็ขับนำ้ ออกมำเดือดปุด ๆ  2) พรรณนำโวหำร มุ่งให้ควำมแจ่มแจ้ง ละเอียดลออ เพ่ือให้ผู้อ่ำนเกิดอำรมณ์ซำบซึ้งเพลิดเพลินไป กับข้อควำมนั้นกำรเขียน พรรณำ โวหำรจึงยำวกว่ำบรรยำยโวหำรมำก มุ่งให้ภำพ และอำรมณ์ จึงมักใช้ กำรเล่นคำ เล่นเสียง ใช้ภำพพจน์ เต็มด้วยสำนวนโวหำรท่ีไพเรำะ อ่ำนได้รสชำติ  ตัวอย่ำงพรรณนำโวหำร วันเพ็ญ พระจันทร์สีนวลจ้ำส่องแสงอยู่วงรัศมีสีขำว นำ้ ขึ้นเต็มฝ่ั ง น่ิงไม่ กระดุกกระดิก แต่เป็ นเงำแวววำวเหมือนถำดเงินใบใหญ่ท่ีขัดมัน ทำงฝ่ั งขวำของแม่นำ้ เจ้ำพระยำ ตอน ห น่ึ ง มี ต้ น ลำ พู ต้ น ใ ห ญ่

ต่อ  3) เทศนำโวหำร โวหำรท่ีผู้เขียนมุ่งจะส่ังสอนคุณธรรมหรือจรรโลงใจผู้อ่ำนหรือปลุกใจ จูงใจให้ ผู้อ่ำนคล้อยตำม ตัวอย่ำงเทศนำโวหำรทำอะไรก็อย่ำทำด้วยควำมอยำกมีอยำกเป็ น อยำกได้น่ัน อยำกได้น่ี แต่เรำทำไปตำมหน้ำท่ีของเรำ เรำมีหน้ำท่ีอะไรก็ทำหน้ำท่ีนั้นให้สมบูรณ์ ให้เรียบร้อย ไม่ ต้องมีควำมอยำกจะได้ อยำกจะเป็ นก็ทำได้ ทำเพรำะสำนึกในหน้ำท่ี มันเป็ นเหตุให้กระตุ้นเตือนให้ กระทำเพรำะควำมสำนึกว่ำเรำเกิดเพ่ือหน้ำท่ี หรือคำพูดท่ีเคยพูดบ่อย ๆ ว่ำ \"งำนคือชีวิต ชีวิตคือ งำนบันดำลสุข ทำงำนให้สนุก เป็ นสุขขณะทำงำน \"  4) สำธกโวหำร โวหำรท่ีมุ่งให้ควำมชัดเจน โดยกำรยกตัวอย่ำงเพ่ืออธิบำยให้ แจ่มแจ้งหรือ สนับสนุนควำมคิดเห็นท่ีเสนอให้หนักแน่น น่ำเช่ือถือ  ตัวอย่ำงสำธกโวหำร โยคีเทศนำทหำรทัพลังกำและเมืองผลึกในเร่ืองพระอภัยมณี คือรูปรสกล่ิน เสียงไม่เท่ียงแท้ ย่อมเฒ่ำแก่เกิดโรคโศกสงสำร ควำมตำยหน่ึงพึงเห็นเป็ นประธำน หวังนิพพำนพ้น ทุกข์สุขสบำย ซ่ึงบ้ำนเมืองเคืองเข็ญถึงเช่นนี้ เพรำะโลกีย์ตัณหำพำฉิบหำย จะตกอบำยภูมิขุมนรก

ต่อ  5) อุปมำโวหำร โวหำรเปรียบเทียบ โดยกตัวอย่ำง ส่ิงท่ีคล้ำยคลึงกันมำเปรียบเพ่ือให้เกิดควำม ชัดเจนด้ำนควำมหมำย ด้ำนภำพ และเกิดอำรมณ์ ควำมรู้สึกมำกย่ิงขึ้น อุปมำโวหำรมักจะปรำกฏ พร้อมกับพรรณนำนำโวหำรเสมอ

สมำชิกในกลุ่ม  นำงสำว นำ้ ทิพย์ บุญญะ สำขำกำรประถมศึกษำ รหัส 6306810003  นำงสำว เยำวลักษณ์ รำมรงค์ สำขำกำรประถมศึกษำ รหัส 6306810004  นำงสำว เกศศินี ศิริรัตน์ สำขำกำรประถมศึกษำ รหัส 6306810005