วันเข้าพรรษา

วันเข้าพรรษา \"เข้าพรรษา\" แปลว่า \"พักฝน\" หมายถึง พระภิกษุสงฆ์ต้องอยู่ประจา ณ วัดใดวัดหนึ่งระหว่าง ฤดฝู น โดยเหตทุ ีพ่ ระภิกษุในสมยั พุทธกาล มีหน้าทีจ่ ะต้องจาริกโปรดสตั ว์ และเผยแผ่ พระ ธรรมคาส่ังสอนแก่ประชาชนไปในท่ีตา่ ง ๆ ไม่จาเปน็ ต้องมที ่อี ยู่ประจา แมใ้ นฤดูฝน ชาวบ้านจึง ตาหนิว่าไปเหยียบข้าวกล้าและพืชอ่ืนๆ จนเสียหาย พระพุทธเจ้าจึงทรงวางระเบียบการจา พรรษาให้พระภิกษุอยู่ประจาท่ีตลอด 3 เดือน ในฤดูฝน คือ เร่ิมตั้งแต่วันแรม 1 ค่า เดือน 8 ของทุกปี ถ้าปีใดมีเดือน 8 สองคร้ัง ก็เลื่อนมาเป็นวันแรม 1 ค่า เดือนแปดหลัง และออก พรรษาในวันขึ้น 15 ค่า เดือน 11 เว้นแต่มีกิจธุระเจ้าเป็นซ่ึงเม่ือเดินทางไปแล้วไม่สามารถจะ กลบั ได้ในเดยี ว นน้ั กท็ รงอนุญาตให้ไปแรมคืนได้ คราวหน่ึงไมเ่ กิน 7 คืนเรียกว่า สัตตาหะ หาก เกินกาหนดน้ีถือว่าไม่ได้รับประโยชน์ แห่งการจาพรรษา จัดว่าพรรษาขาด ระหว่างเดินทาง ก่อนหยุดเข้าพรรษา หากพระภิกษุสงฆ์เข้ามาทันในหมู่บ้านหรือในเมืองก็พอจะหาท่ีพักพิงได้ ตาม สมควร แต่ถ้ามาไม่ทันก็ต้องพึ่งโคนไม้ใหญ่เป็นท่ีพักแรม ชาวบ้านเห็นพระได้รับความ ลาบากเช่นน้ี จึงช่วยกันปลูกเพิง เพื่อให้ท่านได้อาศยั พักฝน รวมกันหลาย ๆองค์ ที่พักดังกล่าว น้ีเรียกว่า \"วิหาร\" แปลว่าท่ีอยู่สงฆ์ เม่ือหมดแล้ว พระสงฆ์ท่านออกจาริกตามกิจของท่านคร้ัง ถึงหน้าฝนใหม่ท่านก็กลับมาพักอีก เพราะสะดวกดี แต่บางท่านอยู่ประจาเลย บางทีเศรษฐีมี จิตศัรทธาเล่อื มใสในพระพทุ ธศาสนา ก็เลอื กหาสถานทสี่ งบเงยี บไม่ห่างไกลจากชุมชนนกั สร้าง ที่พัก เรียกว่า \"อาราม\" ให้เป็นที่อยู่ของสงฆ์ดังเช่นปัจจุบันน้ีโดยปรกติเคร่ืองใช้สอยของพระ ตามพุทธานุญาตให้มีประจาตัวน้ัน มีเพียงอัฏฐบริขารอันได้แก่ สบง จีวร สังฆาฏิ เข็ม บาตร รัดประคด หม้อกรองน้า และมีดโกน และกว่าพระท่านจะหาท่ีพักแรมได้ บางทีก็ถูกฝนต้นฤดู เปียกปอนมา ชาวบ้านที่ใจบุญจึงถวายผ้าจานาพรรษา หรือผ้าอาบน้าฝนสาหรับให้ท่านได้ ผลัดเปล่ียน และถวายของจาเป็นแก่กิจประจาวันของท่านเป็นพิเศษในเข้าพรรษานับเป็นเหตุ ให้ มีประเพณีทาบุญเน่ืองในวันน้ีสบื มา การท่ีพระภกิ ษุสงฆ์ท่านโปรดสัตวอ์ ยู่ประจา เป็น ท่ีเช่นน้ี เป็นการดีสาหรับสาธุชนหลายประการ กล่าวคือ ผู้ท่ีมีคุณสมบัติครบถ้วนตาม พระพุทธบัญญตั ิก็นิยมบวชพระ ส่วนผู้ที่อายยุ ังไม่ครบบวชผปู้ กครองก็นาไปฝากพระ โดยบวช เป็นเณรบา้ ง ถวายเป็นลกู ศษิ ยร์ ับใชท้ า่ นบ้าง ท่านกส็ งั่ สอนธรรม และความร้ใู ห้ และโดยทว่ั ไป พทุ ธศาสนกิ ชนนิยมตกั บาตรหรอื ไปทาบุญทว่ี ัด นบั วา่ เป็นประโยชน์ การปฏิบัติตน ในวันน้ีหรือก่อนวันนี้หน่ึงวัน พุทธศาสนิกชนมักจะจัดเคร่ือง สักการะเช่น ดอกไม้ธูปเทียน เคร่ืองใช้ เช่น สบู่ ยาสีฟัน เป็นต้น มาถวายพระภิกษุ สามเณร ท่ีตนเคารพนับถือ ที่สาคัญคือ มีประเพณีหล่อเทียนขนาดใหญ่เพื่อให้จุดบูชาพระประธานใน โบสถ์อยู่ได้ตลอด 3 เดือน มีการประกวดเทียนพรรษา โดยจัดเป็นขบวนแห่ท้ังทางบกและ ทางน้า แม้การเข้าพรรษาจะเป็นเรอ่ื งของภกิ ษุ แตพ่ ุทธศาสนกิ ชนกถ็ ือเปน็ โอกาสดีท่ี จะ ได้ ทาบุญรักษาศีลและชาระจิตใจให้ผ่องใส ก่อนวันเข้าพรรษาชาวบ้านก็จะไปช่วยพระ

ทาความสะอาดเสนาสนะ ซ่อมแซมกุฏิวิหารและอื่นๆ พอถึง วันเข้าพรรษาก็จะไปร่วมทาบุญ ตักบาตร ฟงั เทศน์ ฟงั ธรรมและรกั ษาอุโบสถศีลกนั ท่วี ัด บางคนอาจตั้งใจงดเว้น อบายมุขต่างๆ เป็นกรณีพิเศษ เช่น งดเสพสุรา งดฆ่าสัตว์ เป็นต้น อนึ่ง บิดามารดามักจะจัดพิธีอุปสมบทให้ บุตรหลาน ของตนโดยถือกันว่าการเข้าบวชเรียนและอยู่จาพรรษาในระหว่างนี้จะได้รับ อานิสงส์อยา่ งสงู กิจกรรมสาหรับพุทธศาสนิกชนในวันเข้าพรรษา ๑. ร่วมกิจกรรมทาเทยี นจานาพรรษา ๒. รว่ มกจิ กรรมถวายผา้ อาบนา้ ฝน และจตุปัจจยั แกภ่ กิ ษสุ ามเณร ๓. ร่วมทาบญุ ตกั บาตร ฟงั ธรรมเทศนา รักษาอุโบสถ อ้างอิงจาก กรมการศาสนา. (2563). วันเขา้ พรรษา. สบื ค้นเมือ่ 5 กรกฎาคม, 2563, จาก กรมการ ศาสนา: https://www.dra.go.th/th/cmsdetail-4-25-1-71.html