นิทานเรื่อง กระต่ายกับเต่า

ณ ปาแหง หนง่ึ กระตา ยตวั หน่งึ มักโออ วด วา ตนวงิ่ เรว็ ทส่ี ดุ ขขาวงิ่ เรว็ ทสี่ ุด ในปา แหง น้ี

อยมู าวนั หน่ึง กระตา ยเหน็ เตา คลานมา จึงไดห วั เราะเยาะ และทา ทายใหมาวง่ิ แขง กับตน เจาเตา เชอื่ งชา มา วง่ิ แขง กบั ขา ไหม ไดเ ลย !

เมอื่ การแขง ขนั ไดเ รมิ่ ข้ึน กระตา ยวง่ิ อยา งสดุ เจาเตา ไมม ที าง ฝเทา เพ่อื ไปใหถ งึ เสน ชยั ชนะขา ไดห รอก สว นเตา กพ็ ยายามคลานไปเรอ่ื ย ๆ อยางชา ๆ ฮึบ ฮึบ ฮบึ

เมือ่ วง่ิ มาไดไ กล กระตา ยคดิ วา ตนชนะแนน อน จงึ ไดนอนพกั ใตต น ไมแ ละเผลอหลบั ไป ในขณะทเี่ ตา ยงั คงพยายามคลานตอ ไปเรอ่ื ย ๆ

ในขณะทกี่ ระตา ยหลบั อยเู ปน เวลานาน เตากไ็ ดค ลานมาจนถงึ เสน ชยั เย เย ชนะแลว

นทิ านเรอ่ื งนสี้ อนใหร วู า : ความประมาท นาํ มาซงึ่ ความลม เหลว