นิทานพินอคคิโอ

นิทานพินอคคิโอ



นานมาแลว้ มีชายชราผหู้ น่ึงเป็นช่างไม้ ชื่อวา่ เจพเพทโต เขาอยตู่ วั คนเดียว ในบา้ นไมห้ ลงั เก่า โดยไม่มีท้งั ภรรยาและลูก อยมู่ าวนั หน่ึงเจพเพทโตรู้สึก เหงา และนงั่ คิดเล่น ๆ วา่ ถา้ มีลูกชายสกั คนกค็ งจะดีไม่นอ้ ย ดว้ ยเหตุน้ีเขาจึง สร้างหุ่นกระบอกเดก็ ผชู้ ายที่ทาจากไมข้ ้ึนมาหน่ึงตวั “เจา้ ช่างหนา้ ตาน่ารักจริง ๆ ฉนั ขอต้งั ช่ือเธอวา่ พินอคคิโอ กแ็ ลว้ กนั ” เจพเพทโตพดู ข้ึนมาดว้ ยความชื่นชม หลงั จากนง่ั ทาหุ่นไมท้ ้งั วนั จนเสร็จ ชายชรากเ็ ขา้ นอนดว้ ยความ อ่อนเพลีย ทนั ใดน้นั เอง มีแสงจากฟ้าลอยเขา้ มาในหอ้ งทางานของเขา และ ไม่นานกม็ ีหญิงรูปงามท่ีมาในชุดสีน้าเงินสวยสง่าปรากฏตวั ข้ึนกลางหอ้ ง เธอคือนางฟ้าสีน้าเงินผใู้ จดีนน่ั เอง



“เจพเพทโต ดว้ ยความดีของเจา้ ขา้ จะขอมอบของขวญั ท่ีดีท่ีสุด เพ่ือเป็นสิ่งตอบแทน” นางฟ้าสีน้าเงินกล่าว เม่ือพดู จบ นางฟ้าสีน้าเงินกเ็ ริ่มร่ายเวทมนตร์แลว้ เสกไปท่ี หุ่นไมพ้ ินอคคิโอ จากน้นั หุ่นไมก้ ค็ ่อย ๆ ลืมตาข้ึนมา พร้อมขยบั ตวั เพ่ือบิดข้ีเกียจ “ขา้ มอบชีวติ ใหม่ใหก้ บั เจา้ แลว้ นะพินอคคิโอ ต่อไปน้ี เจา้ จะตอ้ งเป็นเดก็ ดี หากวนั หน่ึงเจา้ กลา้ หาญ และทาความดี เจา้ จะไดเ้ ป็นเดก็ ผชู้ ายเตม็ ตวั ” นางฟ้าสีน้าเงินกล่าว พร้อมหายวบั ไปกบั แสงสีฟ้า



เชา้ ตรู่วนั ต่อมา เจพเพทโตเดินเขา้ มาในหอ้ งทางานเหมือนทุก วนั แต่กลบั ตอ้ งตะลึง เพราะเห็นหุ่นไมพ้ ินอคคิโอของเขามีชีวติ เขาอุม้ พนิ อคคิโอกระโดดโลดเตน้ ไปรอบ ๆ หอ้ งดว้ ยความดีใจ “ต่อไปน้ีเธอคือลูกชายของฉนั นะพินอคคิโอ เธอตอ้ งเป็น เดก็ และไปโรงเรียนดว้ ยนะ สญั ญากบั ฉนั ไดไ้ หม” เจพเพทโต กล่าว พร้อมยมิ้ ดว้ ยความดีใจ “ครับ ผมสญั ญาวา่ จะเป็นเดก็ ดี และจะไปโรงเรียนทกุ วนั ” พินอคคิโอตอบรับ



วนั รุ่งข้ึน ในขณะที่พินอคคิโอกาลงั เดินไปโรงเรียน เขากไ็ ดพ้ บกบั หมาป่ าเจา้ เล่ห์ตวั หน่ึงท่ีกาลงั เชิญชวนใหท้ ุก คนไปดูการแสดงหุ่นกระบอก “เร่เขา้ มา ! เร่เขา้ มา ! การแสดงหุ่นกระบอกที่สุดอลงั การมาเปิ ดแสดงท่ีนี่แลว้ ชา้ อด ตวั๋ หมดไม่รู้ดว้ ยนะ” หมาป่ าตะโกน พร้อมชูตวั๋ ที่อยใู่ นมือ พนิ อคคิโอเกิดความสนใจ จึงเดินเขา้ ไปขอซ้ือตว๋ั หน่ึงใบเพือ่ ชมการแสดง แต่ทวา่ เขาไม่มีเงินเลยแมแ้ ต่ บาทเดียว จึงตอ้ งเดินคอตกออกมา หมาป่ าเจา้ เล่ห์คิดแผนร้ายจะลกั พาตวั พนิ อคคิโอกลบั ไปใหเ้ จา้ นาย จึงรีบเดิน ตรงเขา้ มาหาพินอคคิโอ “เจา้ หนูนอ้ ยหุ่นกระบอก ถา้ อยากดูการแสดงกเ็ อาหนงั สือเรียนของเจา้ มาแลกกบั ตวั๋ ของขา้ สิจะ๊ ” หมาป่ า เจา้ เล่ห์กล่าว พร้อมยมิ้ มุมปาก พินอคคิโอรีบหยบิ หนงั สือส่งใหห้ มาป่ าเจา้ เล่ห์ทนั ที โดยลืมคาสญั ญาท่ีใหไ้ วก้ บั พอ่ ไปเลย เม่ือชมการ แสดงเสร็จ หมาป่ าเจา้ เล่ห์จึงพาพนิ อคคิโอไปทาความรู้จกั กบั เจา้ ของคณะหุ่นกระบอก แต่ยงั ไม่ทนั ไดเ้ อ่ยคา ทกั ทาย ชายรูปร่างสูงใหญ่กจ็ บั พนิ อคคิโอขงั ไวใ้ นกรง เดก็ ชายหุ่นกระบอกตะโกนร้องขอความช่วยเหลือแต่กไ็ ม่ มีใครสนใจ “ปล่อยผมออกไปนะ ผมอยากกลบั ไปหาพอ่ ฮือ ฮือ” พินอคคิโอตะโกนและร้องไหด้ ว้ ยความหวาดกลวั



จากน้นั เขากเ็ ผลอหลบั ไปดว้ ยความอ่อนเพลีย ทนั ใดน้นั นางฟ้าสีน้าเงินกป็ รากฏตวั ข้ึน ทา ใหพ้ นิ อคคิโอสะดุง้ ตื่นจากความฝัน “พนิ อคคิโอ ทาไมเจา้ ถึงมาอยทู่ ่ีนี่” นางฟ้าสีน้าเงินถาม “ผมถูกหมาป่ าจบั ตวั มาฮะ” พนิ อคคิโอกล่าว เมื่อพดู จบ จมูกของพนิ อคคิโอกง็ อกยาวข้ึนจนทะลุกรงออกไปขา้ งนอก พร้อมหางที่ งอกคลา้ ยกบั ลา ทาใหเ้ ขาตกใจมาก “รู้ไหมที่จมูกของเธอยาวข้ึน และมีหางงอกออกมาแบบน้ี เป็นเพราะเธอกาลงั พดู โกหกอยนู่ ะจ๊ะ” นางฟ้าสีน้าเงิน กล่าว



นางฟ้าสีน้าเงินหายวบั ไปต่อหนา้ ต่อตาพินอคคิโอ พร้อมประตู ของกรงท่ีถูกเปิ ดออก เขารีบปี นออกจากกรงและวง่ิ กลบั บา้ น แต่ เมื่อเปิ ดประตูเขา้ ไปกลบั พบเพียงความวา่ งเปล่า ในขณะเดียวกนั กม็ ีนกพิราบตวั หน่ึงบินมาบอกวา่ พอ่ ออกเดินทางตามหาเขาจน ถูกวาฬยกั ษก์ ลืนลงทอ้ ง เม่ือไดย้ นิ แบบน้นั พินอคคิโอจึงรีบออก เดินทางไปช่วยพอ่ ทนั ที สุดทา้ ยเขากเ็ ขา้ ไปช่วยพอ่ ออกมาจาก ทอ้ งวาฬยกั ษไ์ ดส้ าเร็จ ดว้ ยความดีและความกลา้ หาญของพิ นอคคิโอ นางฟ้าสีน้าเงินจึงเสกใหเ้ ขากลายเป็นคนจริง ๆ และ ท้งั สองคนกอ็ ยดู่ ว้ ยกนั อยา่ งมีความสุขตลอดมา

นิทานเร่ืองน้ีสอนใหร้ ู้วา่ : หากพนิ อคคิโอเชื่อฟังคาสงั่ และไปโรงเรียน ตามท่ีสญั ญาไวก้ บั พอ่ กค็ งไม่โดนหมาป่ าเจา้ เล่ห์หลอก และถูกจบั ขงั กรงไว้ เรื่องน้ีจึงสอนใหร้ ู้วา่ เม่ือประพฤติ ตวั ไม่ดีและไม่เช่ือฟังผใู้ หญ่จะไดร้ ับผลร้ายตามมา อีก ท้งั ไม่ควรพดู โกหกดว้ ย

ผจู้ ดั ทา นางสาว พนิตดา บุตรจอ รหสั นกั ศึกษา 6406810070