มรดกธรรม เล่ม 3

มรดกธรรมศาลาพระราชศรทั ธา วดั ปทุมวนารามราชวรวิหาร ปี ๒๕๖๒ เลม่ ที่ ๓ ตามเขา เขาก็จนนะ เราเป็นพระป่ายังไปอาศัยกินกับเขาอยู่เลย อาศัยกินกับพวกจน ๆ นี่แหละ ไม่มีหม้อ เขาก็เอาปี๊ปแขวนไว้ ได้ ข้าวมาเขาก็เทท้ิงตรงน้ี เอาน้าใส่ต้มท้ังวัน ได้ผักมาก็มาท้ิงตรงน้ี ได้ สัตว์มาเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็มาทิ้งตรงน้ี ๑๕ วัน ๓๐ วัน ไม่เคยปรุงไม่ เคยเปล่ียนน้า ต้มต่อไปอยู่อย่างนี้ ก็ไปกินกับเขา จนกลิ่นเหม็น หม้ออาหารจนเหม็นก็ยังได้กินกับเขา มันถึงขนาดนั้น พระ กรรมฐานไม่กินก็ไม่ได้ ก็ต้องคิดว่าเขากินได้เขาไม่ตาย เราก็ไม่ตาย เห็นเขากินอยู่ทุกวัน เขาก็ไปทางานอยู่ รับจ้างตัดไม้ให้พวกนายทุน ทางเมืองเหนือ ก็ไปบิณฑบาต เขาก็เอาอันนั้นแหละมาตักใส่บาตร ให้ เหมือนข้าวต้มเละ ๆ ทั้งผัก ทั้งหนู พวกหนู พวกกระรอก กระแตนามาท้ิงตรงนั้นเลยเด้ ท้ิงลงเป็นตัวต้มไปไม่หยุดก็เป่ือย ก็ กินมันอย่างนน้ั ไม่มีเครือ่ งปรุงหรอก เรากไ็ ปอาศัยกินกับเขา เอาชีวิตรอดเปน็ ยอดดี ก็ได้ภาวนา ดีอยู่ ภาวนาด๊ีดี แต่จะพูดถึงอาหาร ถ้าปัจจุบันน้ีกลับไปกินคงจะ อ้วก อ้วกแตกเลย ขนมันก็ไม่ถอนเด้ มันต้มลงไป กระต่ายมันท้ิงลง ไป มนั ไมเ่ อาขนออกเด้ ท้งั ขนทัง้ อะไรมนั เอาลงหมดท้งั ตัวเลยเด้ นนั่ แหละ กินของป่ามันเป็นอย่างน้ัน พวกมูเซอ กะเหร่ียง อีก้อ พวก ยางอยใู่ นปา่ ในเขาสมัยก่อน ไปอยูก่ บั พวกชาวเขา แต่ไปอยู่กบั เขาก็ รักเขาเด้ เขาจะเคารพภิกษสุ ามเณร ลกู เขาตวั เลก็ ๆ เขากม็ าว่งิ หิ้ว ของเรา เวลาเราบิณฑบาตได้ มาคอยหิ้วถือน่ันถือน่ี วิ่งตามนาหน้า เราไปถึงกุฏิไปที่พักกระท่อมน้อย เราฉันแล้วก็แบ่งไว้ให้เขา ได้มา น้อยก็ฉันน้อยต้องเหลือไว้ให้เด็กด้วย ใช้ดี เด็กชาวเขามันแข็งวิ่งขึ้น เขา ใช้อะไรมันวิ่งแจน้ เลย ใช้คนกรงุ เทพ ฯ คงล้มคะมาตายแล้ว ๙๗

มรดกธรรมศาลาพระราชศรทั ธา วัดปทุมวนารามราชวรวิหาร ปี ๒๕๖๒ เลม่ ที่ ๓ อันน้ีเป็นเด็กชาวเขา ไปอยู่กับเขาก็เป็นชาวเขากับเขา มี ความสุขเวลาจะทาทางจงกรม เรียกมาดายหญ้าน่ี โอ้ว มันขยัน ทา ซะเตียนเลย เด็กชาวเขาใช้ง่าย น่ีคือการไปธุดงค์กรรมฐานได้ ประสบการณ์มาเป็นเวลาหลายปี หลวงปู่ก็ชอบติดตามศิษย์หลวงปู่ มั่น ก็เดินทางไปทางอุบลฯ ไปบ้านเกิดของหลวงปู่เสาร์ หลวงปู่ม่ัน ไปดวู ดั เก่าทา่ น แลว้ ก็ไปวดั นน่ั วดั นี่ ไปนครพนมไปดวู ัดทที่ า่ นปฏิบัติ ธรรม ตรงไหนท่ีท่านมีลูกศิษย์ตรงไหนก็ไปหลายวัด แล้วก็มาทาง สกลนคร ไปหมดทุกวัดท่ีเป็นสายของหลวงปู่มั่นสมัยก่อน แล้วก็ลูก ศิษย์หลวงปู่ม่ันรุ่นใหญ่ หลวงปู่ได้ไปหมด ติดตามไปหาครบหมด ทางเชียงใหม่ก็ไปหลวงปู่ต้ือ หลวงปู่แหวน หลวงปู่สิม ต่อมาก็หา หลวงปู่หลวง หลวงปู่แว่นท่ีอยู่วัดป่าสทุ ธาวาส แล้วก็หลวงปู่สมิ กไ็ ป จาพรรษาอย่ทู ีถ่ า้ พระสบายกเ็ อาไปทน่ี ู่น ผลสุดท้ายก็ไปหาหลวงปู่แว่นอีก พระกรรมฐานก็ไปทาง ภาคเหนือกันเยอะ หลวงปู่ก็ติดตามไปหลายที่ไปจนถึงปักษ์ใต้ แล้ว ก็มีสายกรรมฐานทางปักษ์ใต้ลงไป ข้ึนไปทางอุดร ฯ แล้วก็ตามดูว่า ข้อวัตรปฏิบัติจะเป็นอย่างไร เราก็ตามไปดูแต่ละท่านนี่ ยอดเยี่ยม ดีเด่นที่เราตามหามันประทับใจ ที่จังหวัดเลยก็ไปหาหลวงปู่ชอบ หลวงปู่หลุย เพ่ือนรุ่นพี่ ครูบาอาจารย์รุ่นเดียวกัน ไปปฏิบัติแถว จังหวัดเลยด้วยกันก็หลายรูป สมัยก่อนน่ีคือมันต้องมีหมู่มีพวก ไป แล้วเนี่ยต่างคนก็ต่างปฏบิ ัติ ตกบ่ายมาก็พากันกวาดตาด ทากิจวัตร เสร็จแล้วก็พากันไหว้พระสวดมนต์ เข้าทางจงกรมของใครของมัน เช้ามาก็ออกบิณฑบาต ใครจะฉันก็ไป ถ้าใครไม่ฉันก็ไม่ต้องออก บิณฑบาต บางทีอยู่กัน ๑๐ รูป ออกบิณฑบาตเพียง ๔ - ๕ รูป ไม่ ค่อยฉันกันเด้ พระหลายอยู่แต่ออกบิณฑบาตเพียง ๒ - ๓ รูป ออก ๙๘

มรดกธรรมศาลาพระราชศรทั ธา วัดปทมุ วนารามราชวรวิหาร ปี ๒๕๖๒ เล่มที่ ๓ บิณฑบาตถือว่าได้ฉันเพราะโยมเขาทาบุญตักบาตร แต่พวกหน่ึงอยู่ ไป ๔ - ๕ วัน ๗ - ๘ วัน ถึงออกมาบิณฑบาต สลับกันไปแบบนี้ คือ สมัยก่อนปฏิบัติกันอย่ำงน้ัน ไม่ได้สอนกันมำกแต่มีจิตใจเอำใจใส่ ในเร่ืองพระวินัย จะเอำหนังสือพระวินัยมำอ่ำน ศีลแต่ละข้อให้ เขำ้ ใจ ทำอยำ่ งไรจะไม่ผิดศีล ทำอยำ่ งไรเรำจะเปน็ ผู้บริสุทธิ์ กำย บริสุทธิ์ วำจำบริสุทธ์ิ ใจบริสุทธิ์ เรำจะสงบเสง่ียมเจียมตัว อยำ่ งไร จะไม่กระทบกระเทอื นกับกำรปฏิบตั ิของเรำ ถ้ำเรำบริสุทธิ์มันก็ไม่กระทบกับกำรปฏิบัติ จิตของเรำก็ จะสงบได้ง่ำย มันประกอบกันเด้ รักษำศีลกับสมำธิมันเป็น องค์ประกอบกันเลย พวกเรำรักษำศลี ยังเป็นปำรมีสัมปันโนอยู่ ก็ ใหร้ กั ษำศลี ๕ ให้บริสทุ ธ์ิกแ็ ล้วกัน ต้องหนกั แนน่ เด้ ไปสังคมก็อย่า เอาสังคมมาอ้างว่าสังคมเขาก็กินเหล้าเมายาเป็นเร่ืองธรรมดา มัน ไม่ใช่ธรรมดาเด้ กินเมื่อไรมันก็ผิดเม่ือนั้น ทาผิดศีลข้อไหนมันก็ผิด เมื่อนั้น ศีล ๕ ข้อน่ี อย่าไปทดสอบอย่าไปทดลอง สมมติก็ไม่ได้ น้า นา้ ชา พระฉนั ได้ไม่เป็นอาบัติ น้าเยน็ พระก็ฉันได้ไมเ่ ป็นอาบตั ิ แต่ถา้ เกิดว่าสมมติสนุกขึ้นมา คุยกันสนุกสนานคุยกัน เอ้ย ได้กินเหล้ากัน เว้ย ชนแก้วกัน กรึบ อ้า ไม่ใช่เหล้าหรอก แต่เป็นเหล้าสมมติก็ผิด แลว้ สมมตไิ มไ่ ดเ้ ลยเรือ่ งพระวินัยเรอื่ งศลี เพราะฉะน้ันอย่าไปสมมติอย่าไปเล่น ไม่ใช่ของเล่น ธรรมะ ของพระพุทธเจ้าไม่ใช่ของเล่น ต้องจริง ๆ นะ คือข้อตักเตือน ตักเตือนคืออย่าไปเล่นก็แล้วกัน ข้อผิด ไม่เชื่อก็ถามมหาดูสิ เป็น พิธีกร ถามดู สมมติได้ไหมว่าเป็นสุราแล้วก็ด่ืมลงไป ผิดอาบัติไหม ผิดไม่มีพลาดเลย สมมติไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่ แต่ถ้าสมมติมันจะเป็น มันเป็นความประมาท ปะมำโท มัจจุโน ปะทัง ควำมประมำทเป็น ๙๙

มรดกธรรมศาลาพระราชศรัทธา วัดปทุมวนารามราชวรวหิ าร ปี ๒๕๖๒ เลม่ ท่ี ๓ ทำงแห่งควำมตำย คือความตายของเราไม่ใช่ตายใจขาดลมหายใจ หรอก ตายจากคุณงามความดี ตายโดยท่ีไม่มีชิ้นดีอยู่นะ ตายจาก คณุ งามความดี ใจมนั ตายด้านไปแล้ว มนั ไมใ่ ช่ใจผมู้ บี ุญแลว้ อยา่ งน้ี อย่าเอามาเป็นของเล่น ให้ตั้งใจพำกันปฏิบัติจริง รักษำจริง ๆ ศีล ก็ให้เป็นศีลจริง ๆ ธรรมก็ทำให้มันเกิดขึ้นกับจิตใจของเรำจริง ๆ ไม่ใช่ว่าเอาธรรมของพระพุทธเจ้ามาแอบอ้างแล้วก็ว่าเป็นของเรา เมื่อเอาของคนอื่นมาพูด มันไม่ถูกหรอก มันไม่รู้รส เราเห็นอาหาร เขาก็ทาอยู่ รสชาตเิ ป็นอย่างไร จะไปทานายไม่ไดห้ รอก เผด็ หรอื จืด ถ้าเราได้ชิมเม่ือไร เรารู้แล้ว เรารู้รสอาหารแล้ว จืด เค็ม จางรู้เลย เผ็ดรเู้ ลย มันเป็นอย่างน้นั ธรรมะเหมือนกนั ถ้ำเรำทำให้จิตสงบสกั ครงั้ หนึ่ง ได้นมิ ติ ขึ้นมำสักคร้ังหน่ึงตลอดชีวิตก็จะไม่ลืม ไม่เหมือนเราอ่านหนังสือ ท่องหนังสือสวดมนต์ เราท่องหนังสือสวดมนต์ ถ้าเราไม่ได้สวด หลาย ๆ วัน ลืมแล้ว สวดผิดแล้วเหมือนพระสวดปาฏิโมกข์ทุก ๑๕ วัน ถ้าไม่ได้ทวนดูวันหนึ่งแล้ว สัก ๔ - ๕ วันเอาไปสวด ลืมแล้ว ข้อ สองข้อ จะเป็นอย่างน้ัน อันน้ีก็เหมือนกัน ธรรมะท่ีมันเกิดข้ึนกบั จิต ไม่เหมือนเอาหนังสือมาท่อง หนังสือมาท่องเป็นของคนอื่นทา แต่ ธรรมะถ้ำมันเกิดขึ้นมำแล้วมันประทับอยู่ในใจของเรำตลอดชีวิต ไม่ลืมหรอก ทุกคนในท่นี ใ้ี ครนั่งได้จะเข้าใจถา้ พูดอย่างน้ี จะไมล่ ืม มคี รั้ง หนึ่งน่ังจิตสงบไม่ลืมเลยตั้งแต่นั้น ดิฉันกลัวจิตจะไม่กลับคืนมา ก็ เลยหายใจ แฮ่ จากนั้นมาก็ไม่เป็นอีก เสียดายเด้ ทายังไงถึงจะเป็น อีก ถ้าไม่ได้เส่ียงลงไป ๑๐๐ เท่านะท่ียากกว่าเดิม จาไว้ให้ดี ๑๐๐ เท่า เราเคยนง่ั ๑ ชั่วโมงได้ ถ้ามนั ไดเ้ สยี่ งลงไป ถ้ามันได้ ๑ เดอื นจะ ๑๐๐

มรดกธรรมศาลาพระราชศรทั ธา วดั ปทมุ วนารามราชวรวหิ าร ปี ๒๕๖๒ เลม่ ท่ี ๓ ได้กลับคืนมาอีกหรือเปล่า สู้แบบน้ีอย่างอุกฤษฎ์เลย มันไม่ใช่ของ ง่ายถ้ามันเส่ียง เพราะฉะนั้น ธรรมะที่เกิดข้ึนมาแล้วปล่อยให้มัน เสีย่ งไปแล้ว มนั กลับยาก ถา้ เกิดความคุ้นเคยจนชานชิ านาญ อนั น้ัน ไม่เสี่ยงแล้ว มีความมั่นใจเหมืออย่างพระพุทธเจ้าหรือพระอรหันต์ ทั้งหลาย เป็นของจริงเป็นของแท้แล้ว ไม่ต้องเอามาอวดใครหรอก มันเกิดข้ึนมาเองโดยอัตโนมัติ ใครจะมาถามว่าเป็นอย่างไร ก็จะ เข้าใจจากประสบการณ์หมดทุกอย่าง สาเรจ็ รปู ของเรา ความสาเร็จรปู ทเ่ี กดิ ขึน้ จากการปฏิบัติธรรม พอมันลาเลียง เข้ามามันจะเกิดได้ทุกขณะทุกเวลา สาหรับคนที่จะมาถาม บางที อ่านหนงั สือมาถามก็รู้อยู่ก็ไม่อยากตอบ ถามแลว้ ก็ไม่ปฏิบัติ มาถาม เล่นเฉย ๆ อย่างนี้ก็มี บางคนไปอ่านหนังสือมาแล้วก็มาอวดตัวเอง ว่าปฏิบัติมีความรู้อย่างนั้นอย่างน้ี มีคนเคยมาท้ากับหลวงปู่นะ สมัยก่อน เขาบอกว่าเขาเรียนจบอย่างน้ันมาจบอย่างน้ีมา ยิ่งเป็น คนรุ่นเก่าแล้วจะคุยกระจายมาอย่างนี้ เขาว่าเขามีความรู้เขาเก่ง จริง ๆ แล้วเรารู้แล้วว่าเขาคุยไปเท่าไร สู้กูไม่ได้ดอก คิดในใจอย่าง น้นั ท่เี ราคดิ ว่าสไู้ ม่ได้ เขาเปน็ ฆราวาสมาท้าอย่างน้ี จะมคี วามรู้มาก เท่าไรเราท้าเลย ถ้าเอาธรรมะมาพูดกัน เราท้าเลย คือความรู้ของ ฆราวาสมนั จะเอาชนะพระไมไ่ ด้ดอก ถึงจะรู้ธรรมะเรียนจบบาลีมา เป็นมหาเปรียญ ๙ ประโยค แต่ถ้าสึกเปน็ ฆราวาสไปแลว้ กร็ ูแ้ ตห่ ลกั การ จะมาวา่ รู้อยา่ งน้นั คนรู้ มันต้องตัดได้ คาว่า “ความรู้” ตัวน้ี ถ้าจะเป็น “ความรู้ท่ีแท้จริง” ต้องตัดได้ ถ้าตัดได้จะเป็นฆราวาสทาไม มันก็เป็นอย่างนี้ เพราะฉะนั้นเรำถึงไม่กลัว ไม่กลัวคนท่ีมีควำมรู้ของโลก กลัวแต่ หลวงปู่ครูบำอำจำรยท์ ่ำนรู้จริง ท่ำนบริสทุ ธิ์จรงิ เรำกลวั เปน็ บำป ๑๐๑

มรดกธรรมศาลาพระราชศรทั ธา วดั ปทมุ วนารามราชวรวหิ าร ปี ๒๕๖๒ เลม่ ที่ ๓ จิตพอเห็นแล้วมันจะกระโดดร้อง มันจะสัมผัสในจิตของหลวงปู่ครู- บาอาจารย์ด้วยความเคารพ สัมผัสในธรรมะของท่านในข้อวัตร ปฏิบัติของท่าน จิตอันบริสุทธิ์ของท่าน น่ีคือความเคารพ เพราะฉะนั้นพวกเราได้มาอบรมศึกษาธรรมะทุกเดือนหรือทุก อาทติ ย์ มหาทา่ นกจ็ ัดให้พวกเราได้มาปฏิบตั กิ ัน บางทีกน็ ิมนต์ครูบา อาจารย์ยาก หาพระยาก หลวงปู่ถึงนึกว่าการท่ีหาพระมันหายาก ทายังไงถึงจะได้พระที่มีประสบการณ์ในเร่ืองการปฏิบัติ หลวงปู่ครู บาอาจารย์ท่ีแท้จริงมา มาพูดให้พวกเราฟังน้อยมาก อย่างหลวงปู่ บญุ มา ท่านปฏิบัตอิ ย่างลม้ ลกุ คลุกคลานมา ดสู ิ ทา่ นอายุ ๙๐ กวา่ ปี แล้ว ยังมาแสดงธรรมให้พวกเราฟัง แต่ก่อนท่านก็ไม่ค่อยเทศน์ หลวงปู่บุญมาท่านพูดข้างอึก ๆ อัก ๆ ใช่ไหม ท่านอยากพูดแต่ท่าน ก็อึก ๆ จะออกมาก็เหมือนใจจะขาด แต่ธรรมะของท่านมาก เป็น คนท่ีมีธรรมะมาก แต่ท่านจะไม่ค่อยเทศน์เหมือนพระองค์อื่นใน สมัยก่อน ท่านพูดข้าง สังเกตดูเวลาท่านมาเทศน์ให้เราฟัง อึก ๆ กว่าจะออกมา เราใจจะขาดแล้ว มันเป็นเกี่ยวกับองค์ของท่านเอง เราก็จะไปว่าไม่ได้เพราะธาตุขันธ์ของคนเรา แต่การปฏิบัติของท่าน เอาจรงิ เอาจงั ผดิ ไม่ไดถ้ ูกอยา่ งเดยี ว หลวงปู่บุญมาท่านจะพูดอย่างนั้น คือเคยไป ๆ มา ๆ หาสู่ กันเป็นเวลาหลายปีมากับหลวงปู่บุญมา ก็ยังเหลือหลวงปู่บุญมาที่ ท่านจะเทศน์ให้พวกเราฟัง ส่วนทางสุรินทร์ก็หลวงปู่โก หลวงศิษย์ หลวงปู่ดูลย์ แต่ท่านอยู่ในเมืองตั้งแต่บวชเป็นเณรมา ส่วนมากไม่ ค่อยได้เข้าป่า อาศัยได้อุปัฏฐากหลวงปู่ดูลย์ ไม่เหมือนหลวงปู่บุญ มา หลวงปู่บญุ มาทา่ นเดนิ มาก ไปทว่ั โลกไปทุกทิศทกุ ทางเหมือนกัน กรรมฐานก็ต่างกัน ศิษย์กรรมฐานก็ต่างกัน ถ้าพูดถึงธรรมะของ ๑๐๒

มรดกธรรมศาลาพระราชศรทั ธา วัดปทมุ วนารามราชวรวิหาร ปี ๒๕๖๒ เล่มที่ ๓ หลวงปโู่ กน่าอัศจรรยใ์ จ ทท่ี ่านบันทกึ จากหลวงปู่ดลู ยม์ าไว้ในใจของ ท่าน แล้วท่านก็ได้ปฏิบัติหลวงปู่ดูลย์มาตั้งแต่สมัยเป็นเณรน้อย ความรู้ก็เพียงพอองค์หนึ่ง ถ้านิมนต์ท่านมาเทศน์ได้ก็ดี ถือว่าดีล่ะ เราก็พยายามทาไปเรื่อย ๆ เดีย๋ วกค็ รบ องค์นนั้ บ้างองค์น้บี ้างมา หลวงปู่ก็ไม่ค่อยจะมีแรงมาเทศน์ให้ฟังหรอก น่ีก็เห็นมหา ไปถงึ วดั อตุ ส่าหไ์ ปถงึ วดั ที่วังน้าเขียว ไปนิมนตถ์ ึงวดั ถึงอาพาธอยู่ก็ มาพูดให้ฟังเล็ก ๆ น้อย ๆ เพ่ิงออกจากโรงพยาบาลเม่ือวานนี้ หลังจากงานเสร็จก็เข้าโรงพยาบาลอีก ๒ รอบแล้วเด้ ไม่ค่อยสบาย แต่คิดว่าจะมาได้หรือเปล่า ถ้ามาไม่ได้พวกเราก็จะผิดหวัง ตายก็ให้ มันตาย ลุกไก่ตี ลุกไก่ชน นักมวยมันก็ต้องสู้ตายคาเวที ต้องเป็น อย่างน้ัน เราก็ศิษย์ตถาคตพระพุทธเจ้า ดูสิ อาพาธอย่างรุนแรงยัง อุตส่าห์เดินทางไปยังเมืองกุสินารา ไปโปรดพระสุภัททะปริพาชก แล้วก็เข้าสู่ปรินิพพาน ดูสิ ความตั้งใจประกาศพระพุทธศาสนาของ พระพทุ ธเจ้า หลวงปกู่ ค็ ดิ อยา่ งน้นั ก็ถึงวา่ เราจะไม่มอี ะไรมาก แต่ใจ มันยังเป็นอย่างนั้นอยู่ ก็ให้เป็นอย่างน้ันต่อไป แต่ร่างกายสังขารมนั จะสไู้ ดห้ รือเปล่า ก็อยากจะอยตู่ ่อไปถา้ มันสู้ได้ ถ้ามันส้ไู ม่ได้ก็ปล่อย มันเข้าถา่ นแดง ๆ มนั พอดี เอาละ่ ทีน้ีก็พอสมควรแกก่ าลเวลา เอวงั ก็มดี ว้ ยประการฉะนี้ สาธุ ฯ ๑๐๓

มรดกธรรมศาลาพระราชศรัทธา วดั ปทุมวนารามราชวรวหิ าร ปี ๒๕๖๒ เลม่ ที่ ๓ “มรดกธรรมศาลาพระราชศรัทธา” วัดปทุมวนารามราชวรวหิ าร ปี ๒๕๖๒ เลม่ ท่ี ๓ ประธานบริหารศาลาพระราชศรัทธา พระธรรมธัชมุนี เจา้ อาวาสวัดปทุมวนาราม พระอดุลธรรมเมธี (โสฬส วีรญาโณ) ท่ีปรึกษา พิสจู นอ์ ักษรบาลี พระกิตตสิ ารสธุ ี (เชิดชยั สีลสัมปันโน) คณะทางาน พระมหาชาญชยั ชยปตุ ̣โต พระมหานนทรตั น์ ชยานฺนโท ออกแบบปก ปทั มา เจียระศิริสนิ ประสานงาน จิณณภสั ร์ จิตเสรีพิชยั พิมพ์คร้ังที่ ๑ ชฎาธาร โอษธศี และ พิมพ์ที่ คณะทางานศลิ ปวฒั นธรรม วิทยาลยั ประชากรศาสตร์ จฬุ าลงกรณ์มหาวิทยาลัย สมศักด์ิ ตมุ้ ทอง สดุ ารัตน์ กันทะเนตร ตลุ าคม ๒๕๖๓ จานวน ๑,๐๐๐ เล่ม สานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์- มหาวิทยาลยั ๑๐๔

มรดกธรรมศาลาพระราชศรัทธา วัดปทมุ วนารามราชวรวิหาร ปี ๒๕๖๒ เลม่ ท่ี ๓ รำยนำมผ้รู ว่ มบญุ พมิ พห์ นังสือมรดกธรรม คณุ อภชิ ยั -คุณศริ พิ ร สสุ มาวตั นะกลุ ๕๐,๐๐๐ ผศ.ดร.ปัทพร สุคนธมาน ๑,๐๐๐ คณุ ธรี ะพงษ์ ศรีวมิ ลวฒั นา ๓,๐๐๐ ผศ.ดร.ยศ อมรกจิ วกิ ัย ๑,๐๐๐ คณุ พัชราพรรณ ภบู ญุ ศรี ๓,๐๐๐ ผศ.ดร.รกั ชนก คชานุบาล ๑,๐๐๐ ด.ญ.วรนนั ท์ สสุ มาวัตนะกลุ ๓,๐๐๐ ผศ.ดร.รตั ติยา ภูละออ ๑,๐๐๐ คุณวชิ ยั สขุ ในใบบุญ ๒,๐๐๐ ศ.ดร.วพิ รรณ ประจวบเหมาะ ๒,๐๐๐ คุณสาธิต สขุ ในใบบุญ คุณจันที โทบุตร คณุ ณฐั สขุ ในใบบญุ ๑,๐๐๐ คุณจริ าภรณ์ อานภุ าพ ๔๐ คณุ โชตริ ส ลขิ ิตเจรญิ พาณชิ ย์ ๕๐๐ คุณวรินทร์พร ตงั ตระกูลไพศาล ๒๐๐ คุณวรรณวภิ า สทุ ธิไกร ๒๐๐ คณุ ณัฐวฒั น์ มว่ งประเสรฐิ ๕๐ คณุ กนกกร แย้มสงวนศกั ดิ์ ๓๐๐ คณุ ดวงกมล ผลเพม่ิ ๑๐๐ คุณภูมิพฒั น์ โภชฌงค์ ๓๐๐ คณุ บศุ รนิ บางแก้ว ๒๐๐ คุณณชั ชากญั ญ์ ชูชืน่ ๓๐๐ วา่ ท่ีรอ้ ยตรี ประวตั ิ สายโน ๑๔๐ คณุ ประเทอื ง ล้ิมกลุ ๒๐๐ คณุ ปราณี แหวนทองคา ๓๐๐ คณุ สทิ ธ์ิ ยองประโคน ๒๐๐ คุณปารชิ าติ เขตสมทุ ร ๑๐๐ คุณขยาวนิจ กมลศักดพ์ิ ทิ กั ษ์ ๑๐๐ คณุ วนิดา เซยี สกลุ ๑๐๐ คุณหนใู หม่ ตรบี าตร ๑๐๐ คุณวรรณวดี จันทรว์ ังโปง่ ๒๗๐ คุณธนภร เพช็ รกาจัด ๒๐๐ คณุ ชาตรี หาศริ ิ ๒๐๐ คณุ ลลิ ะวรรณ ธรรมชาติ ๕๐๐ คณุ วษิ ณุ ญาณเนตร ๑๐๐ คุณกชพร วงค์ชัย คุณสมศกั ดิ์ ตุม้ ทอง ๕๐๐ คุณชตุ กิ าญจน์ ธนาตย์ยศพล ๑,๐๐๐ คุณอรพนิ พยุงวงษ์ ๑๐๐ คุณเปมปญั ญภา ปัญญาปวรี ์ ๒,๐๐๐ ดร.ชลธชิ า อัศวนิรนั ดร ๑๐๐ คณุ สุวิมล หวังสมั ฤทธผิ์ ล ๑,๐๐๐ คุณวริ ลั พัชร มานติ ศรศกั ด์ิ ๕๐๐ คุณ รุ่งนภา ถริ เจรญิ สกลุ คุณรัชฎาภา แสงแกว้ ๑๐๐ ๕๐๐ ๑๐๕

มรดกธรรมศาลาพระราชศรทั ธา วดั ปทมุ วนารามราชวรวหิ าร ปี ๒๕๖๒ เล่มท่ี ๓ รำยนำมผู้ร่วมบุญพมิ พห์ นงั สือมรดกธรรม คุณกิมฮวย กลุ ตั ถน์ าม ๑,๐๐๐ คุณวลยั ลักษณ์ เบอหน์ ิง ๗๒๐ คณุ ณฐั นชิ เท่งฮะ ๓๐๐ คุณววิ ดาว พงษ์เรอื งเกยี รติ ๑,๑๕๒ คณุ เจนจิรา กติ ตกิ าร ๒๐๐ คุณวลัยพรรณ เพญ็ ชาติ ด.ช. ภาณุวชั ร กติ ตกิ าร ๑๐๐ คณุ ภทั รานุช เขมจรัส ๗๒๐ คณุ พิมพ์อัปสร งอนสวรรค์ ๑๐๐ คณุ ศริ วิ รรณ พลบั อนิ ทร์ ๑,๐๐๘ คณุ เพชรรตั น์ งอนสวรรค์ ๑๐๐ ผูไ้ ม่ประสงค์ออกนาม ADORA GEMS ๒๐๐ พีน่ ้อย วดั ปทุม ๗๒๐ คุณธีรเดช ศยามล ๑๐๐ คุณวายูน อดุ มสจั จานนั ท์ ๓๐๐ คณุ เครอื วลั ย์ งอนสวรรค์ ๑๐๐ คุณจาตรุ นต์ กติ ตสิ รุ นิ ทร์ ๕๐๐ ด.ญ.ภรรัมภา งอนสวรรค์ ๑๐๐ คณุ อรุณรัตน์ สวัสดท์ิ อง ๑,๐๐๐ คุณแม่เฮียง ศริ ิเทพ ๑๐๐ คณุ ธนยิ า หทโยดม ๒๐๐ คุณอนวุ ตั ร งอนสวรรค์ ๑๐๐ คณุ ณัฐา พิศภมู วิ ถิ ี ๓,๐๐๐ คุณแมท่ องสขุ กุสมุ าลย์ ๑๐๐ คุณสริ ินทร พลจันทร์ ๕,๐๐๐ คุณพอ่ ทองสู่ กุสุมาลย์ ๑๐๐ คุณวันทนีย์ ลอตระกูล ๑,๔๔๐ คุณณัฐกาญจน์ กุสมุ าลย์ ๑๐๐ คณุ เนาวรัตน์ ตนั ติเวทย์ ๗๒๐ คณุ กนั ยา กสุ ุมาลย์ ๑๐๐ คุณเอนก สสุ ุทธิ ๕๐๐ คุณจาลอง กุสุมาลย์ ๑๐๐ คณุ ชณุ ห์พมิ าณ ศภุ ธาเสฏฐ์ ๕๐๐ คุณสุรยิ า-คุณรกั เร่ บุญวสิ ัย ๑๐๐ คณุ ทพิ วรรณ พนั ธวงศ์ศภุ กร ๒๐๐ คุณวิยะดา แก้วเชยี งหวาง ๒๐๐ คุณถนอมศรี รัตนอนันต์ ๑,๐๐๐ คุณทง้ิ ตาคา ๑๐๐ คุณเพ็ชรี รกั ษาเสรี ๕๐๐ คณุ อุลัย ไชยะบุบผา ๑๐๐ คณุ กันยารตั น์ รกั ษาเสรี ๑,๐๐๐ คุณภทั ราพร ตาคา ๑๐๐ คุณจนั ทิมา รกั ษาเสรี ๕๐๐ คณุ สกุ ัญญา บุญวลิ ัย ๑๐๐ คณุ ทิพยว์ รรณ รกั ษาเสรี ๕๐๐ คณุ นฤพน สวัสดนิ์ ที ๑๐๐ คุณวรวรรณ โถทองคา ๕๐๐ ด.ญ.พณิ ญาดา สวสั ด์นิ ที ๑๐๐ คณุ สมรกั ษ์ โล่หว์ ิสัย ๒,๐๐๐ ๕๐๐ ๕๐๐ ๑๐๖

มรดกธรรมศาลาพระราชศรทั ธา วดั ปทุมวนารามราชวรวหิ าร ปี ๒๕๖๒ เล่มท่ี ๓ รำยนำมผู้รว่ มบญุ พมิ พ์หนังสอื มรดกธรรม คณุ ซันดีพ-คุณอภรู วา ตัก ๑๐๐ คณุ ถนิมใจ สมทุ วณชิ ๕๐๐ คุณอุไรรัตน์ นาคา ๒๐๐ คณุ บษุ กร พฤกษพงศ์ ๖,๐๐๐ คณุ สมทรง ๑๐๐ คณุ มนนิภา พฤกษพงศ์ คุณเต้ ๒๐๐ คณุ อรวรรณ ชมนารถ ๑,๐๐๐ คุณอรุณ ประเวรภัย ๑๐๐ คุณอุไรพรรณ พิพฒั นไ์ พบูลย์ ๑,๐๐๐ ส.ต.อ.อดิสร กสุ มุ าลย์ ๑๐๐ แม่ชนี ภาจร เหมะจนั ๒๐,๐๐๐ คุณวนดิ า อ่าเอ่ียม ๑๐๐ คุณธนิตา (คณุ หมอนก) ๑๒,๐๐๐ ด.ญ.ชนิดา กสุ ุมาลย์ ๑๐๐ คุณนา้ -คุณเป้ลิ ร้านแวน่ ส.ต.อ.ปญั ญาวธุ บุตรพรม ๑๐๐ คณุ ปทั มา เจยี ระศริ สิ ิน ๕๐๐ คุณอมรรัตน์ กสุ ุมาลย์ ๑๐๐ คณุ ไพโรจน์ คีรรี ตั น์ ๑,๐๐๐ ด.ช.ปยิ วธุ บตุ รพรม ๑๐๐ คุณช่อรดา ชยั วีรจิต คณุ สุภทั รา ไชยลอื ชา ๒๐๐ คณุ ธยานิษฐ จนั ทราภาส ๕๐๐ คณุ บานเยน็ จนั ทรพ์ พิ ัฒน์ ๑๐๐ คุณปัญญนาถ นลิ สุข ๑,๐๐๐ คุณอุดมทรัพย์ มาลา ๓๐๐ คณุ สุรีย์ ศภุ วบิ ลู ย์ ๑,๐๐๐ คณุ ธญั กมล สกุลวนภรณ์ ๑๐๐ คณุ เหมอื นฝนั ธารณธรรม ๑,๐๐๐ คณุ กาญจนา อทิ ธิพงศ์ ๑,๐๐๐ คณุ อภพิ ร อดลุ ย์พิจิตร ๑,๐๐๐ คณุ วิภาดา อทิ ธพิ งศ์ ๑,๐๐๐ คณุ วรลัญวลญั ช์ วริษฐ์พุฒเิ มธ คณุ กรรณกิ า นนั ทวัฒน์ศริ ิ ๖๐๐ คุณวัชรพงษ์ มุขเชดิ ๕๐๐ คณุ ภาษกร นนั ทวฒั นศ์ ิริ คุณภควรรณ ศิลาเพชรจรสั ๒๐๐ พญ.พงศ์ภารดี เตทะเกษตรนิ ๑,๐๐๐ คุณพชิ ญานนิ ช่วยนุกุล ๓๐๐ คณุ พงศ์พฒั นา ธารมงคล คณุ สดุ ารตั น์ กนั ทะเนตร ๑,๐๐๐ คุณณฏั ฐกิ า เลิศฤทธิ์เรอื งสนิ ๕๐๐ คุณณชิ ารยี ์ ภกั ดนี ฤนาถ ๕๐ คุณสภุ าภรณ์ ฟ้งุ สาธติ คุณสมศกั ดิ์ กานต์ภัทรพงศ์ ๒๐๐ คุณวรรณทนา เข็มทอง ๓๐๐ คณุ เหนอื ฟา้ กจิ จนิ ดาโอภาส ๕๐๐ คณุ วสุ ยุวนบณุ ย์ ๒๐๐ คณุ สุทธิวรรณ เวชมนัส ๑,๐๐๐ ๑,๐๐๐ ๕๐๐ ๑๐๗

มรดกธรรมศาลาพระราชศรัทธา วัดปทมุ วนารามราชวรวหิ าร ปี ๒๕๖๒ เลม่ ท่ี ๓ รำยนำมผ้รู ว่ มบญุ พมิ พ์หนงั สือมรดกธรรม คุณทิวา ณฤทัย ทวิ าเจรญิ ๓๐๐ คุณธิดารัตน์ จนั ทรฉ์ ายงาม ๑,๒๐๐ ๑๐๐ คณุ จดิ าภา อทิ ธิพงศ์ ๕๐๐ คณุ พนอ วงศ์คา ๑๐๐ คณุ ตอ้ ง กรนิ ทร์ ๕๐๐ ๑,๐๐๐ คณุ เล็ก (เพอื่ น) ๖๐๐ คณุ ลมยั สุขอว่ ม คุณธนดั ดา กริอุณะ ๕๐๐ ๒๐๐ คณุ นา้ ฝน ชาวโพธิส์ ระ ๑๐๐ คณุ บิเรน ปาริก คณุ วรินทร สุขจิตต์ ๑๐๐ ๓๐๐ คณุ ศดานนั ท์ รักษาผล ๒๐ คณุ แปรนน้า ปารกิ ๕๐๐ คุณจารุวรรณ วนั เพ็ง ๕๐ ๕๐๐ Mr. Rotha Sing ๒๐๐ คณุ คชุ คูเชิล้ ปารกิ คุณสารกิ า งามทานตะวนั ๒๐๐ ๑,๒๐๐ คุณอุทยั ทองบญุ ชู คณุ แมก่ รรฐั สทิ ธจิ นิ ดา ๔,๕๔๐ คุณนฐั พรรณ์ บญุ ทมิ ๑,๐๐๐ คณุ ประวุธ ปลดรัมย์ และ คุณแม่วิภา พงศ์สวุ รรณ ๑๐๐ คุณตนุ่ คณุ กุง้ ๒,๘๘๐ ๑,๐๐๐ แพทย์หญิง สขุ ฤทยั เลขยานนท์ ๑๐๐ คณุ นิภา จนั ทศรี ๑,๐๐๐ คุณศุภิสรา แกน่ แก้ว และครอบครัว ๕๐๐ ๑,๐๐๐ คุณพรศักดิ์ โครตวงษ์ และครอบครัว คณุ กรณิศ พฒั นชัย ๑,๐๐๐ คุณสเุ มธ ศรเี มอื ง และคณะวดั ปทมุ ๒,๐๐๐ คุณสมบรู ณ์ กาญจนรัศมีโชติ ๖๐๐ คุณศิวนันท์ บญุ โท ๓,๐๐๐ และครอบครวั คุณพศิ าล-วิภาดา จรรยาเลิศอดลุ ๖,๕๐๐ คุณนิชณา ลม้ิ พิทยา ด.ช. เปรมสรุ นิ ทร์ จรรยาเลิศอดุล ด.ช. ปลืม้ สรุ นิ ทร์ จรรยาเลศิ อดลุ คุณกนั ยณฏั ฐ์ บญุ กิตตชิ ัย ด.ช. โปรดรินทร์ จรรยาเลิศอดลุ คุณพมิ พศ์ ยา ลิม้ พริ ยิ ะภาณณิ ผไู้ มป่ ระสงคอ์ อกนาม (รวม) คุณบญุ เปรม-คุณเพญ็ แข สารกิ จิ คณุ ชลธิชา มาทสิ และครอบครวั คณุ งามพรรณ์ ฐติ พิ รรณกลุ และครอบครวั คุณณรงค์ ผอ่ งแผว้ -คุณพรนภิ า ชื่นอารมย์ คุณอรวรรณา ฉายา และครอบครวั คณุ ธนกรณ์ ธนทวโี ชติ และครอบครวั คณุ สถิตย์ แถลงสัตย์ และครอบครัว คณุ ศริ วิ รรณ ศรีวมิ ลวฒั นา (นวพาณชิ น)์ ๑๐๘

มรดกธรรมศาลาพระราชศรทั ธา วดั ปทุมวนารามราชวรวหิ าร ปี ๒๕๖๒ เล่มท่ี ๓ รำยนำมผรู้ ่วมบญุ พมิ พ์หนังสือมรดกธรรม คณุ สุพาพรค-์ คุณสมจติ ร พฒั นประเสรฐิ ๑,๐๐๐ คณุ ลลิตา อยปู่ ระเสรฐิ และครอบครวั ๒,๐๐๐ คณุ สไบทอง ชยั ประภาและครอบครวั ๗๒๐๐ คณุ ดศิ นติ ิ-ปญั ชนติ ิ-สณั ห์นติ ิ โตวิวฒั น์ ๗,๗๖๐ คณุ สมสมาน-อลิสา-บุญจริ า โสตถทิ ัต ๒,๑๖๐ และ คุณสมมา บุญส่ง คณุ สายบัวทอง-คณุ สมพงษ์ โดสุวรรณ์ ๑๐๐ คุณสกุ ัญญา จานงค์บญุ และครอบครัว ๑๐๐ คุณกฤษฎี บุญสวยขวัญและครอบครวั ๒๐๐ คุณจุไรรัตน์ เปีย่ มเพชรกุล และครอบครวั ๑๒๐ คุณมยุรี และคุณมาลี ดอนนภาพร ๒๐๐ คณุ พมิ พช์ นก ตนั ติยทุ ธ ๑๐๐ ๑๐๙