กระต่ายกับเต่า

กระตา่ ยกบั เตา่

ณ ปาใหญ่แหง่ หนึง มีกระตา่ ยตัว หนึงมนั ใจในความเร็วของฝเท้าตัว เองมาก และมกั พูดโมโ้ อ้อวดวา่ ไมม่ ี ใครเทียบเทยี มได้ จนวนั หนึง เจ้ากระต่ายไดพ้ บกับเต่า ทีกําลังเดินตว้ มเตียมผ่านมา เมือเหน็ ดงั นนั เจ้ากระตา่ ยกห็ วั เราะเยาะและ พดู ล้อเลยี นวา่ \"นเี จ้าเตา่ มวั แตเ่ ดินอดื อาดอยา่ งนี แล้วเมอื ไรจะถึงบ้านกนั ละ่ เนยี ต่อให้ เจ้าเดนิ นําหนา้ ไปกอ่ นครงวนั ข้ายงั ตามเจ้าทนั เลย\"

เมอื ถึงวนั แขง่ ขนั เจ้ากระตา่ ยไดว้ ง ออกจากจุดเรมตน้ ไปด้วยความเร็ว เต็มฝเทา้ แซงหนา้ เจ้าเต่าไปไกล และเมอื หนั หลังกลับไปดกู ไ็ ม่เห็น แมแ้ ตเ่ งาของเจา้ เตา่ เลยคิดวา่ คงอกี นานกวา่ เจา้ เต่าจะเดนิ มาถึง จงึ นกึ ในใจวา่ \"งนั ข้าของบี เอาแรงสกั หนอ่ ยดีกวา่ ยังไงก็ชนะอยู่แล้ว\" แลว้ ไมน่ านเจ้า กระต่ายกเ็ ผลอหลับไป

สว่ นเจ้าเตา่ กย็ งั คงเดินตว้ มเตยี ม ๆ อย่างไมเ่ หนด็ เหนอื ยย่อท้อ เดนิ มา เรอย ๆ จนเกือบจะถึงเสน้ ชัย ทางดา้ นกระต่ายทีนอนอย่แู ถวนันก็ สะดุ้งตืนขึน เหน็ รอยเท้าเต่าทีพนื ก็ รบวงตามไป แตก่ ็ไมท่ ันเสียแล้ว เพราะเมือเจา้ กระตา่ ยวงมาถงึ เสน้ ชัย ก็พบวา่ เจ้าเต่าทีตนเคยสบประมาทไว้ นัน ได้เดินเข้าเสน้ ชยั เปนผูช้ นะใน การแข่งขันครัังนี

ณ ปาใหญ่แหง่ หนึง มีกระตา่ ยตัว หนึงมนั ใจในความเร็วของฝเท้าตัว เองมาก และมกั พูดโมโ้ อ้อวดวา่ ไมม่ ี ใครเทียบเทยี มได้ จนวนั หนึง เจ้ากระต่ายไดพ้ บกับเต่า ทีกําลังเดินตว้ มเตียมผ่านมา เมือเหน็ ดงั นนั เจ้ากระตา่ ยกห็ วั เราะเยาะและ พดู ล้อเลยี นวา่ \"นเี จ้าเตา่ มวั แตเ่ ดินอดื อาดอยา่ งนี แล้วเมอื ไรจะถึงบ้านกนั ละ่ เนยี ต่อให้ เจ้าเดนิ นําหนา้ ไปกอ่ นครงวนั ข้ายงั ตามเจ้าทนั เลย\"

เหตุการณน์ ที ําใหเ้ จ้ากระต่ายรู้สึก เสียใจมากทตี ้องมาพา่ ยแพใ้ ห้กบั เจา้ เต่า เพยี งเพราะความประมาทของ ตวั เองนันเอง...

นิทานเรอื งนสี อนใหร้ ูว้ ่า หากเราใช้ชวี ตอย่างประมาท กอ็ าจเปนหนทางทีนาํ มาสู่ความพ่ายแพ้ได้ ดังเช่นเจ้า กระต่ายตวั นีทปี ระมาทเลินเลอ่ คดิ ว่าตวั เองวงไดเ้ ร็วกว่า จงึ ชะลา่ ใจ ไมค่ ิดทจี ะพยายาม หรอวงแข่งใหส้ าํ เร็จ จนสดุ ทา้ ยก็โดนเจา้ เต่าวงแซงเข้าเสน้ ชยั ไปในทีสุด เชน่ เดียวกันกบั การเรยน หากเด็ก ๆ หลงคดิ ว่าตัวเองเกง่ แลว้ จึงไม่ขยนั ตังใจอา่ นหนงั สือ เพือนทเี ขามี ความขยันและมคี วามพยายามมากกว่า กอ็ าจมผี ลการเรยนทดี ีกวา่ เราได้