Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore 09 เฟืองฝันของเด็กชายผู้เคยพ่ายเเพ้ : Hojeemin

09 เฟืองฝันของเด็กชายผู้เคยพ่ายเเพ้ : Hojeemin

Published by masnakesa, 2020-04-07 06:15:02

Description: #daodeungdome19 #turningpoint

Search

Read the Text Version

เฟืองฝันของเด็กชาย ผู้เคยพ่ายเเพ้ Hojeemin Daodeundome19 Page 2

ในแต่ละวนั แน่นอนว่า มนษุ ยเ์ ราใชช้ ีวิตไม่เหมือนกนั เลยสกั วนั บางวนั สขุ บางวนั ทกุ ข์ น่นั เป็นเหตผุ ลวา่ ทำ� ไมคนเราถงึ เปล่ยี นกนั ไดง้ า่ ย บางคนเปล่ยี นไปในทาง ท่ีดีขนึ้ บางคนก็เปล่ยี นไปในทางท่ีแยล่ ง ทงั้ นีท้ งั้ นนั้ ก็ขนึ้ อยกู่ บั การใชช้ ีวิตและทศั นคตทิ ่ี มีในแตล่ ะวนั ผมเป็นเด็กชนบทคนหน่ึงท่ีมีความทะเยอทะยานอยากประสบความสำ� เรจ็ ในชีวติ ผมมีความใฝ่ฝันอยากจะพฒั นาบา้ นเกิดของตวั เอง แตต่ งั้ แตเ่ รยี นมาผมไมเ่ คย คิดจะอ่านหนงั สือเลย ดว้ ยความคิดท่ีว่าตนเองเป็นเด็กชนบท โรงเรียนในหม่บู า้ นมี นกั เรียนไม่ก่ีคนต่อหน่ึงหอ้ ง คิดมาตลอดว่าตวั เองเก่งกว่าเพ่ือนคนอ่ืนๆ เก่งพอท่ีจะ ทำ� อะไรไดด้ ว้ ยตัวคนเดียว ดว้ ยทัศนคติท่ีคับแคบไม่เคยออกมาเจอโลกความเป็น จริงท่ีกวา้ งขวาง ดว้ ยความหย่ิงผยองของตวั เองจึงทำ� ใหเ้ กิดความเกียจครา้ นในการ เรยี น ต่อมาเม่ือจบการเรียนชั้นประถมศึกษาปีท่ี 6 มีโอกาสได้เรียนต่อใน โรงเรยี นขนาดใหญ่แหง่ หนง่ึ ในจงั หวดั นราธิวาส จากท่ีเคยมีนกั เรยี น 20 คนตอ่ หนง่ึ หอ้ งเรยี น เพ่ิมมาเป็น 50 คนตอ่ หอ้ ง จากเดก็ นกั เรยี นทงั้ หมดท่ีมี 400 คนทงั้ โรงเรยี น กลายมาเป็น 5000 กวา่ คน แนน่ อนการท่ีผมไดเ้ จอผคู้ นมากมาย ทงั้ คนท่ีเก่งมากๆ เก่ง ปานกลาง และ ไม่คอ่ ยเก่ง ทำ� ใหส้ ามารถวดั ระดบั ตวั เองวา่ อย่ใู นระดบั ใดของคนใน หม่มู าก นบั เป็นกา้ วแรกท่ีจะไดพ้ ิสจู นต์ วั เอง แต่เม่ือเรียนไดส้ กั พกั ความรูส้ กึ ท่ีว่าตวั เองเก่งกว่าเพ่ือนนนั้ ค่อยๆ เลือนรางหายไป เพราะรูส้ กึ ไดว้ ่าตวั เองเรียนตามคนอ่ืน ไม่ทนั เนือ้ หาท่ีสอนไม่ไดเ้ รียนมาในโรงเรียนประถม เนือ้ หาท่ีเรียนยากเกินพืน้ ฐานท่ี ตวั เองมี และเม่ือจบภาคการศกึ ษาแรกของโรงเรยี นแหง่ ใหมก่ ารพิสจู นต์ วั เองและขอ้ สรุปท่ีสงสยั ว่าตวั เองอยู่ในระดบั ไหน ก็ไดป้ ระจักษ์ต่อเพ่ือนๆ ในหมู่มากว่า ผมอยู่ ในระดบั สดุ ทา้ ยของคนกล่มุ นี้ และนนั้ เป็นเหตทุ ่ีทำ� ใหต้ วั เองอยากพฒั นาขนึ้ มากกวา่ นี้ อยากขยนั ใหม้ ากกวา่ นี้ ซง่ึ น่นั ไมใ่ ชค่ วามคดิ ของผมคนเดียว ทกุ ๆ คนลว้ นแลว้ คดิ แบบนีก้ นั ทงั้ นนั้ แต่อย่ทู ่ีว่าใครจะพยายามมากกว่า คนท่ีเก่งอย่แู ลว้ คิดท่ีจะพยายาม เพ่ือไมใ่ หค้ นท่ีตามหลงั กา้ วขา้ มตวั เองได้ คนท่ีเก่งปานกลางก็พยายามเพ่ือท่ีจะเทียบ เคียงคนท่ีเก่งกว่า ส่วนผมท่ีอย่ใู นกล่มุ คนท่ีเรียนไม่เก่งอะไรเลยก็คิดแบบนนั้ เหมือน กนั คิดท่ีจะกา้ วขา้ มคนท่ีเก่งในระดบั ปานกลางเพ่ือเทียบเคียงกับกลุ่มคนท่ีเก่งกว่า น่ันหมายความถึงความพยายามท่ีมากโข และการแข่งขันท่ีสูงขึน้ ในการเรียน ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นผมลุ่มหลงอยู่แต่กับการแข่งขันการพิสูจนต์ ัวเองจนลืม ความใฝ่ ฝัน และความคิดท่ีว่าจะแข่งขนั กบั คนอ่ืนนนั้ เปรียบเสมือนระเบิดเวลา ท่ีตวั เองตอ้ งเผชิญอย่แู ต่กบั ความผิดหวงั และความคาดหวงั ท่ีตวั เองไดว้ างไว้ Daodeundome19 Page 3

ผมจบชนั้ มธั ยมศกึ ษาตอนตน้ ดว้ ยเกรดเฉล่ีย 1.98 แน่นอนครบั น่ีเป็น ระเบิดเวลาของจริงท่ีไดเ้ ผชิญมา และดว้ ยเหตนุ ีเ้ องผมจึงเปล่ียนเป้าหมายจาก การแข่งขนั กบั คนอ่ืนมาเป็นแข่งขนั กบั ตวั เองแทน ผมสามารถทำ� ความใฝ่ฝันเป็น จริงได้หรือเปล่านั้นก็ขึน้ อยู่กับผมในตอนนี้ และด้วยเกรดเพียงแค่นั้นจึงไม่ สามารถย่ืนเกรดเขา้ เรยี นสายวทิ ยไ์ ด้ ผมจงึ พยายามอา่ นหนงั สืออยา่ งหนกั เพ่ือท่ี จะเขา้ สายวทิ ยใ์ หไ้ ด้ “อนาคตของพวกเธอขนึ้ อยกู่ บั สามปีหลงั นีแ้ ลว้ นะ่ ” น่ีเป็นคำ� พดู ของอาจารยท์ ่ีปรกึ ษาท่ีไดก้ ลา่ วอำ� ลาก่อนหนา้ นี้ และแลว้ เม่ือผลการสอบเขา้ ออกมาและก้าวแรกท่ีผมพยายามจะเขา้ สายวิทยก์ ็เป็นจริง ทั้งนีท้ ั้งนั้นก็เพ่ือ โอกาสท่ีมากกว่าเท่านนั้ เอง และเม่ือความคาดหวงั ตกอยู่กบั ตวั เอง ไรค้ ่แู ข่ง ไร้ ความกดดนั มีแตค่ วามใฝ่ฝันและความพยายาม จงึ ทำ� ใหท้ กุ อยา่ งงา่ ยดายไปเสีย หมด และเม่ือเรียนไดส้ กั พกั ความใฝ่ ฝันท่ีอยากพฒั นาพืน้ ท่ีบา้ นเกิดไดห้ นักไป ทางวิชาชีพสถาปนิก เพราะไดม้ ีโอกาสเดินทางไปในหลายๆ ท่ีทำ� ใหเ้ กิดความ สนใจเร่ืองของการพฒั นาเทคโนโลยีความเป็นอย่คู วบค่กู บั การรกั ษาวฒั นธรรม พืน้ ถ่ิน เม่ือมีเป้าหมายมีความใฝ่ ฝันมีความคาดหวงั ความพยายามและความ ขยนั หม่นั เพียรจงึ เป็นส่งิ สำ� คญั ท่ีตอ้ งมีเพ่ือนำ� พาไปสอู่ ีกกา้ วของความสำ� เรจ็ และ เม่ือความใฝ่ฝันชดั เจนแลว้ ก็ไมพ่ ลาดท่ีจะทำ� มนั ดว้ ยความพยายามท่ีผา่ นมาจงึ ทำ� ใหผ้ มมีโอกาสเขา้ ศึกษาต่อในคณะสถาปัตยกรรมศาสตรแ์ ละการผังเมือง มหาวิทยาลยั ธรรมศาสตร ์ หลงั จากท่ีเรียนมาแลว้ หน่ึงปีเต็มทำ� ใหร้ ูว้ ่า คนเราไม่ สายท่ีจะเปล่ยี นแปลงตวั เอง ไมส่ ายท่ีจะพยายามทำ� บางส่งิ บางอยา่ งท่ีใฝ่ฝัน และ ไม่สายเกินไปเลยท่ีจะเปล่ียนจากคนท่ีแย่ไปส่คู นท่ีดีกว่า ท่ีเหลือหลงั จากนีก้ ็แค่ พยายามทำ� หนา้ ท่ีใหเ้ ตม็ ท่ีและมอบหมายตอ่ อลั ลอฮฺ ซบุ ฮานะฮวู ะตะอาลา จากคนท่ีเคยคิดว่าตวั เองเก่งมาตลอดกระท่งั ไดอ้ อกไปเจอโลกกวา้ ง ทำ� ใหร้ ูว้ า่ ยงั มีหลายส่งิ หลายอยา่ งท่ีเรายงั ไมร่ ู้ จากคนท่ีเกียจครา้ นกลายเป็นคนท่ี ม่งุ ม่นั เพ่ือทำ� ความฝันใหเ้ ป็นจริง แน่นอนว่าการเปล่ียนแปลงตวั เองไม่ไดเ้ กิดขึน้ โดยงา่ ย แตเ่ พียงแคเ่ รามีเปา้ หมายท่ีดี แคน่ ีก้ ็เพียงพอท่ีจะทำ� ใหจ้ ากลบกลายเป็น บวกได้ ทุกๆ ความพยายามในส่ิงท่ีดีลว้ นแลว้ จะไดร้ บั ความช่วยเหลือจากเอก องคอ์ ลั ลอฮฺ ซบุ ฮานะฮวู ะตะอาลา “wassalam” Daodeundome19 Page 4


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook