ป่าในฝันของฉัน ภาษาไทย

ป่ าในฝั นของฉัน Forest of my dreams จั ดทำโดย ด.ญ.ศรัญย์รัชย์ ศิ วานนท์ เรื่องด.ญ.ศรัญย์รัชย์ ศิ วานนท์ เรียบเรีบง ด.ญ.ศรัญย์รัชย์ ศิ วานนท์

นิ ทานเสริมความรู้สู่ทักษะของภาษาไทย เรื่อง ป่ าในฝั นของฉัน จัดทำโดย ด.ญ.ศรัญย์รัชย์ ศิ วานนท์ เลขที่34 ม.1/3 เสนอต่อ คุณครู สุวิมล ผะสม วิชาภาษาระดับมัธยมศึ กษาปี ที่ 1 ปี การศึ กษา 2564

คำนำ นิ ทานเรื่องนี้ เสริมความรู้สู่ ทักษะทางภาษา(คำไทย7ชนิ ดโวหารใน หารเขียนโวหาภาพพจน์ ) เรื่อง ป่ าในฝั นของฉั น ที่ ข้าพเจ้าได้ จัดทำในครั้งนี้ เป็ นนิ ทานที่ นำ ความรู้ในเรื่องคำไทย7ชนิ ดภาษาไทยที่ มีลักษณะการใช้ ที่ แตกต่าง กันตามหน้ าที่ ของคำในแต่ละชนิ ด เล่าเรื่องผ่านนิ ทานที่ น่ าสนใจให้ ความรู้แกผู้อ่านในขณะเดี ยวกัน ขอขอบคุณ คุณครู สุ วิมล ผะสม คุณครู ผู้สอนวิชาภาษไทยระดั บ มัธยมศึ กษาปี ที่ 1ปี การศึ กษา2564ที่ ให้ คำแนะนำ ให้ คำปรึกษาในการ ทำนิ ทานเล็มเล็กในครั้งนี้ ข้าพเจ้าหวังเป็ นอย่างยิ่งว่านิ ทานเสริมความรู้สู้ ทักษะทางภาษาใน ครั้งนี้ จะเป็ นประโยชน์ แก่ผู่อ่านไม่มากก็น้ อย หากผิดพลาดประการ ใด ข้าพเจ้าขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ ด้ วย

ตอนที่1 Chapter 1

คำนาม ณ ป่ าแห่งหนึ่ งเป็ นป่ าที่มีแต่อะไรที่น่ าพิศวงมี ต้นไม้ที่พูดได้ และสัตว์ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน สามานยนาม อย่าง ม้ายูนิ คอร์นต้นไม้ดอกไม้ที่สวยแปลก วิสามานยนาม ใหม่ มีดอกกุหลาบสีรุ้งอีกทั้งยังมีเสียงน้ำจาก ลำธารที่ไหลมาตามทางและฝูงปลาที่ลอยตามน้ำ สมุหนาม มาส่ วนบางตัวก็ลอยมาทำให้ ตัวฉั นหลงใหลใน อาการนาม ป่ านี้ เป็ นอย่างมากป่ านี้ มันดูฟุ้ งไปด้วยสีพลาส เทลที่ มองไปแล้วรู้สึ กสบายตาเหมือนกำลังอยู่ เทพนิ ยาย บรรยายโวหาร พรรณนา โวหาร อุปมาโวหาร สาธกโวหาร

ตอนที่2 Chapter 2

คำสรรพนาม สรรพนามบุรุ ษที่ ๑ อนิ ยมสรรนาม สามานยนาม ฉันเริ่มเดินเข้าไปในป่ าลึกเข้าไปเรื่อยๆแต่ เอ๊ะ! ฉันได้กลิ่นอะไรกันมันมีกลิ่นที่หอมหวาม ชวนให้ ฉั นอยากกินมากฉั นจึงเดิ นเข้าไปใกล้ เรื่อยๆก็พบกับต้นไม้ที่มีรู ปร่างหน้ าตาเป็ น เหมือนสายไหมหน้ าตามันดูน่ ากินมากๆฉันจึง เดินตรงไปที่นั้ นแต่อยู่ๆฉันก็พูดขึ้นมาว่า\"แต่ มันก็แปลกที่ทำไมป่ าแห่งนี้ กลับไม่มีคนเลยสัก คน\" บรรยายโวหาร พรรณนาโวหาร อุปมาโวหาร สาธกโวหาร

ตอนที่3 Chapter 3

คำกริยา ไม่นานอยู่ๆก็มีสัตว์1ตัวเดินตรงมาทางฉัน ฉันตกใจกลัวพยายามจะวิ่ง แต่ร่างกายของฉันมันไม่ยอมขยับฉันไม่รู้หรอกว่านี้ มันเกิดอะไรขึ้นแต่ สกรรมกริยา ฉันยังไม่ทันได้คิดอะไรสัตว์ตัวนั้ นก้เดินมาหยุดอยู่ตรงที่หน้ าของฉัน อกรรมกริยา แต่ เอ๊ะ! ทำไมมันถึงดูเป็ นมิตรมากๆมันยิ้นให้ฉันพร้อมกับพูดว่า\"ไม่ กริยานุเคราะห์ ต้องกลัวฉันหรอกฉันเป็ นแค่หมาที่หน้ าเหมือนหมีเอง\"ฉันถึงกับขำออก มา555แต่แล้วก็มีคำพูดหนึ่ งที่พูดขึ้นมาว่า\"เธอหลงเข้ามาในนี้ หรอ?\"ฉัน กริยาสภาวมาลา จึงตอบไปว่า\"ใช่\"จากนั้ นเจ้าหมาก็แนะนำชื่อตัวเองว่า\"ฉันชื่อทอลลี่แล้ว คำอุทาน เธอละชื่ออะไร\" ฉันจึงตอบรับไปว่า\"อ่อฉันชื่อโซเฟี ยนะ\"เราพูดคุยกัย สักพักทอลลี่ก็ช่วนฉันไปอาศั ยอยู่ด้วยในถ่ำกับทอลลี่ก่อนพร้อมพูดว่านี้ เป็ นผลหมากรากไม้ของป่ าเราอร่อยและไม่เป็ นอันตราย ทอลลี่ก็ได้ เอ่ยคำถาม ถามฉันว่า\"แล้วนี้ เจ้ามาอยู่ที่นี่ ได้ยังไง\"ฉันจึงตอบไปว่า\"ฉัน ก้ไม่รู้เหมือนกันเมื่อคืนฉันยังอยู่ในห้องนอนฉันอยู่เลยจนตอนนี้ ที่ป่ า มันก็เริ่มมืดแล้วฉันยังไม่ได้ออกไปจากที่นี่ เลย\" บรรยายโวหาร พรรณนาโวหาร อุปมาโวหาร สาธกโวหาร

ตอนที่4 Chapter4

และทอลลี่ก็ได้ พาฉั นเดิ นไปที่ ถ่ำของเขาเพราะกลัวว่า คำวิเศษณ์ ฉันจะเป็ นอันตรายเอาพร้อมกับบอกฉันว่า\"เธอรีบเดิน คำบุพบทคำสั นธาน มาเร็วมิจฉะนั้ นเธอจะเป็ นอันตรายเอา\"ฉันจึงรีบเดิน เพราะฉันทั้งกลัวและอากาศก็เริ่มเย็นมากแล้ว และ ระหว่างเดินฉันก็ได้เอ่ยถามทอลลี่ว่า\"นายอาศั ยอยู่กับ ใครบ้างหรอ\"ทอลลี่ก็บอกว่า\"ฉันอาศั ยอยู่ตัวคนเดียว มานานแล้ว\"หลังจากที่ ทอลลี่ตอบคำถามเสร็จฉั นก็ได้ ยินเสี ยงแปลกๆคล้าย กันกับเสียงของพ่อแม่ชั้นที่พูดขึ้นมาว่า\"โซเฟี ยลูกตื่น ได้ แล้วเดี๋ ยวลูกจะไปโรงเรียนสายเอานะ\"ทำให้ ฉั น ต้องตื่นจากฝั นที่ดีที่สุดพร้อมกับต้องเตรียมตัวอาบน้ำ ไปโรงเรียนและก็ยังคาใจกับฝั นที่แปลกนี้ อยู่เลย บรรยายโวหาร พรรณนาโวหาร อุปมาโวหาร สาธกโวหาร

Thyaounk