นิทานพื้นบ้านเรื่องเศรษฐีกับยาจก

นิทานพื้นบ้านภาคเหนือ เรื่อง เศรษฐีกับยาจก

กาลครั้งหนึ่งนานมาเเล้ว ณ หมู่บ้านเเห่งหนึ่ง มีชายสองคนเป็นเพื่อนกัน ชายคนเเรกมีชีวิตอยู่ ตามลำพัง มีฐานะร่ำรวย มีเงินทองมากมาย ต่างจากชายคนที่สองที่มีครอบครัวที่สุขสันต์ เเต่มีฐานะยากจน

อยู่มาวันหนึ่ง ชายคนเเรกบอกกับชายคนที่สองว่า “ถึงเจ้าจะมีภรรยามีลูกแล้ว แต่ข้าก็ไม่เคยนึกอิจฉาเจ้าเลยเพราะว่าเจ้า ยากจน ถึงข้าจะอยู่เพียงลำพังแต่ฐานะร่ำรวยกว่าเจ้า” ชายคนที่สองกลับบอก ว่า “แม้เจ้าจะมีฐานะร่ำรวย มีทรัพย์สินเงินทองมาก แต่ข้าก็ไม่นึกอิจฉาเจ้า เหมือนกัน เพราะข้ามีภรรยา มีลูก ข้ามีข้าวกิน มีลูกหลานคอยปรนนิบัติดูแลข้า อย่างใกล้ชิด แต่เจ้าต้องอยู่โดดเดี่ยวและทำงานเองทุกอย่าง ไม่มีคนช่วย” ชายคนแรกก็บอกอีกว่า “แต่บ้านข้ามีทุกอย่างที่บ้านเจ้าไม่มี”

ช า ย ค น ที่ ส อ ง จึ ง อ อ ก ค ว า ม เ ห็ น ว่ า ใ ห้ เ ป ลี่ ย น กั น ไ ป กิ น ข้ า ว บ้ า น ล ะ เ มื้ อ โดยไปกินข้าวที่บ้านของคนแรกก่อน พอไปถึงบ้านของชายคนแรกพบว่า ภายในบ้านมีทรัพย์สมบัติทุกอย่างครบถ้วน แต่เขาไม่มีคนช่วยงานบ้านเลย ต้องทำงานทำอาหารเองทุกอย่าง เขาจึงต้องเหนื่อยเพียงคนเดียว

ต่ อ ม า วั น รุ่ ง ขึ้ น ก็ เ ป ลี่ ย น ไ ป กิ น ข้ า ว ที่ บ้ า น ข อ ง ช า ย ค น ที่ ส อ ง ต่ อ ชายคนแรกจึงพบว่าชายคนที่สองแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย เขาเพียงแต่ นั่งอยู่เฉยๆ พูดคุยกับลูกหลานบ้างอย่างมีความสุข

พอถึงเวลากินข้าว กินได้สักพักชายคนที่สองก็บ่นว่าหนาวอยากไปกิน ข้าวข้างนอก ลูกๆจึงยกสำรับกับข้าวไปไว้หน้าบ้าน โดยไม่เกี่ยงกันแต่ พอกินได้สักพักก็บ่นว่าร้อนอีกลูกๆก็ช่วยกันเคลื่อนย้าย เข้าไปในบ้านอีก

ห ลั ง จ า ก กิ น ข้ า ว เ ส ร็ จ ช า ย ค น ที่ ส อ ง จึ ง ถ า ม ช า ย ค น แ ร ก ว่ า ”เจ้ารู้หรือยังว่าใครสุขสบายที่สุด เพราะข้าไม่ต้องทำอะไรเลย มี ค น ช่ ว ย เ ห ลื อ ข้ า ทุ ก อ ย่ า ง ไ ม่ ว่ า ข้ า จ ะ เ ค ลื่ อ น ไ ห ว ไ ป ท า ง ใ ด ข้ า เ ป รี ย บ เ ส มื อ น กษัตริย์ที่มีบริวารให้รับใช้มากมาย ในขณะที่เจ้ามีเงินทองแต่ไม่มีความสุขเลย เพราะเจ้าต้องเหนื่อยไม่มีบริวารให้รับใช้เหมือนข้า ข้าจึงไม่อิจฉาเจ้าเลย”

ข้อคิด : การอยู่เพียงลำพังไม่มีครอบครัวหรือญาติพี่น้อง… ทำให้ลำบาก เหนื่อยต้องทำเอง ถ้าไม่ทำก็ไม่มีกิน แต่ถ้ามีครอบครัวดี…ก็เหมือนกษัตริย์ มีลูกหลานคอนดูแลอย่างใกล้ชิดแทบไม่ต้องทำอะไรเลย น.ส.ฐิตาภรณ์ ทองสวัสดิ์ ม.4/6 เลขที่29