เรื่องเล่าจากหนองผือ

เรอื งเลา่ จากหนองผอื เธอชอบดลู เิ กไหม ท่าจะไมช่ อบ เมอื ก่อนฉนั กไ็ มช่ อบ เมอื ก่อนนีคอื กอ่ นมากๆเลยนะ ตอนเดก็ ๆ แต่เมอื เปิดโทรทศั น์เหน็ ลเิ กเขา้ หลายครงั กบ็ งั คบั ตวั เองใหด้ ู ดว้ ยความคดิ วา่ การแสดงของไทยถา้ คนไทยไมด่ แู ลว้ แมวทไี หนมนั จะมาดู ก็ เลยพยายามดมู าตลอด เวลานีแมจ้ ะไมถ่ งึ ขนั ชอบดแู ตก่ ด็ ไู ด้ ไมเ่ กดิ อาการกระสบั กระส่ายหรอื หงดุ หงดิ แบบคนไมช่ อบดู ยงิ ถา้ ดลู เิ กทมี ชี อื เสยี งกย็ งิ ดงู า่ ยขนึ เมอื วา่ กนั ถงึ เรอื งลเิ กแลว้ ฉนั กต็ อ้ งโมต้ ่อไปใหถ้ งึ อกถงึ ใจ ใหส้ มฐานะคนดแู ละสนใจใครร่ เู้ รอื งลเิ ก ฉนั จะโมก้ บั เธออยา่ งนี ลเิ กเป็นการแสดงทเี รารบั มาจากแขกเปอรเ์ ซยี แขกเขา ไมไ่ ดแ้ สดงหรอกนะ มนั เป็นบทสวดสรรเสรญิ พระเจา้ แต่ แขกชอี ะฮจ์ ะออกท่าดว้ ย ท่าทอี อกกเ็ ป็นการยนื กางแขนขา้ ง หนึงแลว้ หมุนตวั ดๆู ไปกเ็ พลนิ ดเี หมอื นกนั แตแ่ ขกซุนนี

ไมอ่ อกทา่ เขานงั ขดั สมาธสิ วดตามธรรมดา เวลาสวดมนั ๆก็ โยกตวั บา้ ง เวลาสวดใหจ้ งั หวะกระชนั กฟ็ งั เขา้ ทา่ เหมอื นกนั ฟงั สนุกเหมอื นคนลากซงุ แลว้ ใหจ้ งั หวะฮุย้ เลฮยุ้ อยา่ งนนั แหละ บทสวดนีเรยี กกนั วา่ ซเิ กร (ออกเสยี ง ร เป็นตวั สะกด) ไทยมสุ ลมิ ออกเสยี งงา่ ยๆวา่ สเิ ก๊ด มาจากภาษาอาหรบั แทๆ้ วา่ ซกิ รุ่ สเิ ก๊ดเป็นบทสวดในงานบุญต่างๆ เมอื ก่อนคอื สมยั อยธุ ยาตอนปลาย มสุ ลมิ ในสยามคอื ชอี ะฮ์ ไมใ่ ช่ซุนนี มา ภายหลงั เป็นซุนนีกนั ไปเกอื บหมด อยา่ เพงิ สงสยั ตอนนีเลยวา่ สองนิกายนีต่างกนั ยงั ไง เพราะเรอื งมนั จะยาวไป เนืองจากการสวดสเิ ก๊ดมอี อกท่าน่าดู และเป็นการสวด อวยพรได้ เมอื ถงึ เทศกาลสําคญั หรอื งานพระราชพธิ ตี ่างๆ จฬุ าราชมนตรจี งึ นํามสุ ลมิ ทเี ป็นขุนนาง หรอื ชนั อาวโุ สเขา้ ไป สวดสเิ ก๊ดถวาย ตอ่ มาขนุ นางผูใ้ หญ่กน็ ิยมเชญิ มสุ ลมิ ไปสวดสิ เก๊ดในงานบญุ ของตวั บา้ ง เป็นทนี ิยมกนั ทวั ไป พวกละครนอก หรอื พวกเลน่ เพลงพนื บา้ นเหน็ เป็นชอ่ งทางหาสตางคไ์ ดก้ เ็ อามา สวดบา้ ง แตส่ วดเป็นภาษาไทย กไ็ ดร้ บั ความนิยมมากกวา่ เพราะฟงั รเู้ รอื ง

นกั สวดไทยนอกจากสวดแลว้ กพ็ ยายามออกท่าเลยี นแบบ แขก แตไ่ ทยกค็ อื ไทย ออกทา่ ไปยงั ไงมนั กอ็ ดไปทางราํ ไมไ่ ด้ ต่อมาจงึ เปลยี นบทสวดเป็นการผกู เรอื งราวแบบละคร นอก แลว้ กร็ าํ แบบละครนอกไปเลย จนพฒั นามาเป็นยเี ก อยา่ งทเี หน็ นีแหละ จบเลค็ เชอรเ์ รอื งลเิ กแตเ่ พยี งเทา่ นี มาถงึ เรอื งทหี นองผื อบา้ ง ทหี นองผอื ไมม่ ลี เิ กประจาํ ไมม่ ใี ครประกอบอาชพี เป็น ลเิ ก จะมใี หด้ กู ใ็ นงานวดั บางทกี ม็ ลี เิ กมาปิดวกิ บา้ ง อาทติ ย์ กอ่ นกม็ มี าคณะนึง พระเอกหล่อนางเอกสวย (น่าจะเป็นเพราะ แตง่ หน้า) มาเลน่ อยสู่ ามวนั คนหนองผอื มาดูกนั บา้ ง เล่น สามวนั กค็ งจะไดเ้ งนิ ไปพอสมควร ชวี ติ ลเิ กเรร่ อ่ นอยา่ งนีกน็ ่าสนุกดนี ะ ตระเวนไปทวั คนทชี อบท่องเทยี ว ไมช่ อบอยกู่ บั ทกี ค็ งชอบชวี ติ แบบนี ได้ ไปหลายเมอื งหลายภาค ไดไ้ ปพบเจอผคู้ นมากหน้าหลายตา ดๆู ไปแล้วกน็ ่าสนุกดี ธรรมดาตอนกลางวนั ลเิ กกม็ กั จะอยใู่ นโรงเรอื นทตี วั เองมา ปลูกไว้ ไมค่ อ่ ยออกไปไหน จะซอื หาอะไรกใ็ ชค้ นในคณะ

ไปซอื ทจี ะออกเดนิ เพน่ พา่ นกม็ แี ต่พวกเสนากบั โตโ้ ผยเี ก ซงึ จะตอ้ งออกเดนิ สาํ รวจตลาด ฉนั ว่าสว่ นหนึงซงึ เป็นสว่ น สาํ คญั มากทพี ระเอกนางเอกมกั จะไมอ่ อกมาเดนิ เล่นกเ็ พราะไม่ อยากใหช้ าวบา้ นเหน็ เวลาไมไ่ ดแ้ ต่งหน้า อยา่ งทรี กู้ นั พระเอกนางเอกตอนแตง่ หน้ากบั ไมไ่ ดแ้ ต่งนันบางคนก็ กลายเป็นคนละคนไปเลย แต่พระเอกคณะนีแปลกหน่อย แกชอื ไสว หน้าตาพอดู ได้ แกไมค่ อ่ ยเหมอื นพระเอกลเิ กทวั ไปตรงทแี กชอบออก เดนิ ตลาด ทกั ทายกบั ชาวบา้ นไปทวั แกเป็นคนพูดเกง่ สภุ าพออ่ นน้อม ชาวบา้ นเขากช็ อบกนั แมค่ า้ นีชอบมาก ไปซอื อะไรกจ็ ะไดม้ ากเป็นพเิ ศษ ลเิ กแสดงไดส้ ามวนั แลว้ กถ็ งึ เวลาตอ้ งรอ่ นเรไ่ ปแสดงทอี นื อตี อนแสดงกไ็ มม่ ปี ญั หาอะไร เรอื งมนั กน็ ่าจะจบดว้ ยดี แต่ มนั ไมด่ ตี อนจะไปนีแหละ ไมด่ ตี รงไหนน่ารึ ตรงทพี ระเอกหายน่าสิ

ทงั คณะกช็ ่วยกนั ตามหาพระเอกวา่ จะไปตกนําตกท่าทไี หน หรอื แอบไปสบู กญั ชากบั ใคร กต็ ามหากนั ทวั ทงั หมบู่ า้ น แต่ก็ ไมเ่ จอ น่าสงสยั วา่ แมวมนั จะคาบเอาไปกนิ เสยี กระมงั เวลาผา่ นไปครงึ คอ่ นวนั เมอื แน่ใจวา่ พระเอกไสวโดน แมวคาบไปกนิ แลว้ จรงิ ๆคณะลเิ กจงึ ออกเดนิ ทางไป ฝากกบั ชาวบา้ นใหบ้ อกพระเอกไสวเผอื แมวมนั คายออกมาวา่ พวกเขา ไปปิดวกิ ทตี วั จงั หวดั ใหต้ ามไปใหไ้ ด้ เมอื คณะลเิ กยกพวกไปกนั แลว้ ชวี ติ ชาวหนองผอื กเ็ ขา้ สู่ ภาวะปกติ ต่างกท็ าํ งานทาํ การ หรอื ไมท่ าํ กนั ไปตามเดมิ เพยี งสามวนั ทุกคนกล็ มื เรอื งพระเอกไสวไปเสยี สนิ ไมม่ ใี ครไป ตามหาว่าแกไปแอบอยทู่ ไี หน ไมม่ ใี ครไปผ่าทอ้ งแมวชว่ ย เหลอื แกออกมา ฉนั เองกล็ มื ไป ไปยงุ่ กบั งานขา่ วของตวั เอง พยายามทํา ตวั เป็นคนขยนั หวงั ว่าสนิ ปีนีพอี มิ จะขนึ เงนิ เดอื นให้ แต่บ่าย วนั ทสี หี ลงั จากลเิ กยกพวกไปตวั จงั หวดั เพอื นทอี อฟฟิศกม็ า บอกวา่ เจอพระเอกไสวแลว้ ฉนั แปลกใจมากทมี าเจอแกเอา ตอนนี คดิ วา่ ถา้ แกไมโ่ ดนแมวกนิ กค็ งไปอยทู่ อี นื จงึ ถาม เพอื นวา่ เจอทไี หน เพอื นกบ็ อกว่าเจอทบี า้ นป้ าชอ้ ย

ป้ าชอ้ ยเปน็ แมค่ า้ ก๋วยเตยี ว มลี ูกสาวสวยชอื ยุพา น่า กลวั พระเอกลเิ กจะมาขอเป็นลกู เขยแกเสยี กระมงั ฉนั รบี ควา้ กลอ้ งกบั เครอื งบนั ทกึ เทปออกจากออฟฟิศตรงไปบา้ นป้ าชอ้ ย ทนั ที เมอื ไปถงึ บา้ นป้ าชอ้ ยกเ็ ป็นไปตามคาด พระเอกไสว กาํ ลงั ยนื ลวกเสน้ ก๋วยเตยี วช่วยยพุ าอยู่ ฉนั จงึ เขา้ ไปทกั ทาย ยพุ า แลว้ กข็ อคุยกบั ไสว ยพุ ากอ็ นุญาต ฉนั จงึ พาไสว มานงั คยุ กนั ทโี ต๊ะขายก๋วยเตยี วนนั แหละ แน่นอน คาํ ถามแรกของฉนั กค็ อื ทําไมมาหลบอยทู่ นี ี ไสวยมิ อายๆเหมอื นเดก็ ทถี ูกจบั ไดว้ า่ แอบขโมยของกนิ แล้วก็ ตอบเบาๆ “ผมไมอ่ ยากเล่นลเิ กแลว้ กเ็ ลยมาอาศยั อยกู่ บั แมเ่ ขา” ฉนั ถามไสวเลน่ ๆ “แลว้ กเ็ ลยสนองคณุ ป้ าชอ้ ยดว้ ยการเอาลกู แกมาเป็น เมยี ?” ไสวหวั เราะ แลว้ บอกวา่

“มนั กย็ งั งนั แหละ ยพุ าเขาน่ารกั ขยนั ทาํ งาน ไดม้ า อยกู่ บั เขาผมกพ็ อใจแลว้ ” “แลว้ คณุ นึกยงั ไงถงึ เลกิ เล่นลเิ ก” ไสวนงั คดิ อยู่ครหู่ นึง เหมอื นเรยี บเรยี งความคดิ ของ ตวั เอง แลว้ จงึ บอกวา่ “ผมเบอื ผมเล่นลเิ กมาตงั แตอ่ ายุ 15 อตี อนแรกกช็ อบ ใฝฝ่ นั อยากเป็นพระเอกลเิ ก มาขอเขาเลน่ เขากใ็ หม้ าช่วย งาน แบกกลองแบกระนาดทาํ ความสะอาดเดนิ ซอื ของ แลว้ เขาก็ ช่วยฝึกให้ กเ็ ล่นเป็นทหารเลว เป็นชาวบา้ น เป็นเสนามา เรอื ย จนกระทงั ไดเ้ ป็นพระเอก” “มนั กด็ นี ีนะ” “มนั กด็ ี แต่นานๆไปมนั กเ็ บอื ” “เบอื อะไร” “เบอื ชวี ติ ลเิ ก เบอื การเดนิ ทาง เบอื การแสดง อยากจะ เป็นเหมอื นคนอนื ใชช้ วี ติ เหมอื นคนทวั ไป มเี มยี มลี ูก ไม่ ตอ้ งเรร่ อ่ นไปไหนอกี ”

“คณุ กเ็ ลยหนีโตโ้ ผมาหลบอยทู่ นี ี?” ไสวยมิ อายๆ “ครบั หลายวนั กอ่ นผมมาเดนิ เล่นแถวนี มาเจอยพุ า เขา้ กน็ ึกชอบเขา กเ็ ลยเกยี วเล่น แต่ดนั ชอบเขาเขา้ จรงิ ๆ แลว้ กเ็ ลยนึกอยากอยทู่ นี ี เหน็ เป็นโอกาสกเ็ ลยพดู กบั เขาตรงๆ เพราะผมอยากเลกิ เลน่ ลเิ กมานานแลว้ เขากช็ อบผม แมเ่ ขา กช็ อบผม เรอื งมนั กล็ งเอยอยา่ งนี” ฟงั แลว้ กน็ ่าแปลกใจนะ ชวี ติ ของคนๆนึง ไดใ้ นสงิ ที ตวั เองหวงั แลว้ กส็ ลดั ทงิ ไปเหมอื น… เหมอื นอะไรเธอ เตมิ เอาเองเถอะ ฉันบอกไปเธอกจ็ ะหาวา่ ทะลงึ “แลว้ นีจะอยทู่ นี ีตลอดไป ไมก่ ลบั ไปเลน่ ลเิ กอกี แลว้ ร”ึ “ครบั ” ไสวตอบยมิ ๆ “เลกิ เลน่ ลเิ กกนั ที อยชู่ ่วยเมยี ขายก๋วยเตยี วทนี ีดกี วา่ สบายด”ี ฉนั เหน็ รอยยมิ ของพระเอกลเิ กแลว้ กร็ วู้ า่ เวลานีเขาอาจ จะเป็นคนทมี คี วามสขุ ทสี ดุ ในโลก และไมม่ ใี ครจะเปลยี นใจ เขาได้ เป็นเรอื งน่าแปลกนะ ตําแหน่งพระเอกลเิ กเป็นสงิ ที

เดก็ หนุ่มหลายคนใฝฝ่ นั พยายามดนิ รนหวงั ทจี ะไดเ้ ป็น แต่ ไสวพระเอกลเิ กกลบั โยนทงิ อยา่ งไมไ่ ยดี น่าแปลกทวี า่ ความ ฝนั ของคนๆหนึง กลบั เป็นเรอื งน่าเบอื น่ารําคาญของคนทเี ขา เป็นอยา่ งนนั อยแู่ ลว้ เขา้ ทํานองคนในอยากออกกระมงั ฉนั ขอเอาเรอื งของไสวมาลงขา่ วเขากอ็ นุญาต ฉันจงึ ถาม ประวตั แิ ตห่ นหลงั แลว้ กถ็ ามอะไรต่ออะไรอกี หลายอย่าง เมอื ไดค้ วามพอสมควรแลว้ กค็ ยุ กบั ยพุ าอกี สองสามคํา แลว้ จงึ กลบั ออฟฟิศ เธอคดิ ยงั ไงกบั ไสว เขาคดิ ถูกหรอื คดิ ผดิ ทสี ละตําแหน่งพระเอกลเิ กมาชว่ ย เมยี ขายก๋วยเตยี ว ตาํ แหน่งพระเอกลเิ กทาํ ใหเ้ ขามชี อื เสยี ง มสี าวๆมาชอบ มากมาย มเี งนิ ใชม้ าก มคี นเอาใจกนั ทงั คณะ แต่การ มาช่วยเมยี ขายก๋วยเตยี วเขาไมม่ อี ะไรเลย มแี ตเ่ มยี กบั แมย่ าย เทา่ นนั ถา้ ขายก๋วยเตยี วไม่คอ่ ยไดก้ อ็ าจจะอดมอื กนิ มอื จาก

ทเี คยมคี นเอาใจคอยรบั ใชไ้ ดท้ ุกอยา่ ง อาจจะกลบั เป็นเขาตอ้ ง มาเอาใจเมยี กบั แมย่ าย ดๆู ไปแลว้ ไมน่ ่าจะเป็นชวี ติ ทดี ขี นึ แตส่ งิ ทเี ขาไดม้ าคอื ครอบครวั คอื ชวี ติ อยา่ งทเี ขาตอ้ งการ แน่นอน มนั ตอ้ งแลกกบั ชวี ติ เก่าทนี ่าจะดูดกี วา่ แลกกบั การปรบั ตวั และการทเี ขาจะตอ้ ง ทําอะไรทไี มเ่ คยทํา แต่เขากเ็ ลอื กทจี ะแลก ถา้ เป็นเธอ ฉนั คดิ วา่ เธอกค็ งทําอยา่ งเดยี วกบั ไสว จรงิ ไหม รกั นะ แต่ไมแ่ สดงลเิ ก พระเอกเสยี งทองหยอด

มเี รอื งแปลกเกดิ กบั เธอบา้ งหรอื เปลา่ ทนี ีมเี รอื งอยบู่ อ่ ยๆ แตแ่ ปลกหรอื ไมไ่ มร่ ู้ เจา้ ตวั ตน้ เรอื งอาจจะวา่ ไมแ่ ปลก แตช่ าวบ้านบอกวา่ แปลก บางเรอื ง เจา้ ตวั บอกวา่ แปลก แตช่ าวบา้ นบอกวา่ ไมแ่ ปลก น่าคดิ นะ เรอื งมนั จะแปลกหรอื ไมแ่ ปลก เราจะดจู าก อะไร ฉนั วา่ เธอกเ็ ป็นคนแปลกคนนึง ไมร่ วู้ า่ เดยี วนีเธอยงั รกั ษาความแปลกเอาไวห้ รอื เปล่า หรอื เป็นธรรมดาของผหู้ ญงิ ที จะเป็นอยา่ งเธอ ไมใ่ ชเ่ รอื งแปลกอะไรเลย ฉนั มนั โงไ่ ปเองที เหน็ เป็นเรอื งแปลก เป็นเรอื งน่าคดิ วา่ ผหู้ ญงิ จะมองผชู้ ายวา่ แปลก ในขณะที ผชู้ ายกม็ องวา่ ผหู้ ญงิ แปลก ซงึ วา่ ตามใจฉนั ฉนั กว็ า่ ผชู้ ายไมแ่ ปลก ผชู้ ายเป็นเพศทสี ามารถเขา้ ใจไดด้ ว้ ยเหตุผล ไมม่ อี ะไรลกึ ซงึ ไมซ่ บั ซอ้ น ในขณะทผี ชู้ ายไมส่ ามารถเขา้ ใจ ผหู้ ญงิ ดว้ ยเหตผุ ลได้ ตอ้ งตคี วามเอาเอง ซงึ สว่ นใหญ่กต็ ผี ดิ เสมอ (เรอื งของเราเป็นสงิ ทยี นื ยนั ไดด้ )ี

เวลานีเธออาจเจอคนทตี คี วามเธอไดแ้ ลว้ มา่ ยงนั เธอก็ อาจจะเปลยี นไป ลดการใบ้หวยลง แตพ่ ดู ตรงๆดว้ ยเหตุผล มากขนึ ซงึ ทาํ ใหเ้ ธอมคี นทอี ยดู่ ว้ ยไดโ้ ดยไมม่ ปี ญั หา มา่ ย งนั กอ็ าจเป็นฉนั เขา้ ใจผดิ มาตลอด เธออาจจะไมไ่ ดเ้ ป็นอย่างที ฉนั คดิ เลย แต่เธอมาเป็นกบั ฉนั คนเดยี วเพอื ทจี ะเคยี ะฉนั ออก จากชวี ติ ของเธอ ฉนั เขา้ ใจถูกหรอื เปลา่ ? คยุ เรอื งนีแลว้ กไ็ มส่ บายใจ และไมไ่ ดป้ ระโยชน์โพดผล อะไรขนึ มา เธออาจจะคดิ อยวู่ า่ ไอผ้ นี ีมนั ขดุ เรอื งบุราํ บุราณ ขนึ มาเพอื ประโยชน์อะไร กไ็ มม่ อี ะไรหรอก คงเป็นเพราะวา่ จน บดั นีฉนั กย็ งั ไมเ่ ขา้ ใจผหู้ ญงิ อยนู่ นั เอง แตม่ นั กไ็ มไ่ ดเ้ กยี วอะไรกบั เรอื งทจี ะเล่าในครงั นี บ่นบา้ ไป อยา่ งเคยเท่านนั เอง ทหี นองผอื มที งั คนในพนื ที และคนทอี พยพมาจากทอี นื และในจาํ นวนนีกม็ ผี วั เมยี คู่หนึงทมี าหากนิ ทนี ี ผวั ชอื ยอ้ ยเมยี ชอื สรอ้ ย ยงั หนุ่มสาวอยู่ อพยพมาจากสโุ ขทยั

ครอบครวั ของทงั สองคนยงั อยทู่ สี โุ ขทยั แต่พนี ้องกก็ ระจายกนั ไป ไปกรงุ เทพฯบา้ ง พทั ยาบา้ ง หาดใหญ่บ้าง เรยี กไดว้ า่ เป็นครอบครวั นกั อพยพ ยอ้ ยสรอ้ ยหรอื สรอ้ ยยอ้ ยมาอยทู่ หี นองผอื กห็ ากนิ ทางขาย เสอื ผา้ ไปรบั เสอื ผา้ จากตวั จงั หวดั มาขายทหี มบู่ า้ น ช่วยกนั ทาํ มาหากนิ ผวั หาบเมยี คอนอะไรทํานองนนั ทงั คู่กร็ กั กนั ดี ชาวบา้ นกช็ มวา่ ผวั เมยี คนู่ ีขยนั ชว่ ยกนั ทํามาหากนิ เรอื ง มนั กด็ ดู นี ะ แต่ทหี นองผอื นีเรอื งดกี ม็ กั จะมเี หตุพลกิ ผนั อยบู่ ่อยๆ อยมู่ า วนั หนึงเพอื นตายอ้ ยกม็ าหาถงึ บา้ น ตาเพอื นคนนีชอื ชยั แก มาอยทู่ บี า้ นของสรอ้ ยยอ้ ย บอกวา่ จะมาหาล่ทู างทาํ มาหากนิ ไดท้ เี หมาะๆกจ็ ะปกั หลกั ปลกู บา้ นอยทู่ นี ี ตายอ้ ยกร็ กั เพอื น กเ็ ลยใหเ้ พอื นอยดู่ ว้ ย กอ็ ยู่กนั สามคน บา้ นตายอ้ ยกอ็ ยู่หา่ ง จากบา้ นอนื ๆเขา ชาวบา้ นกเ็ ลยมองดแู ปลกๆ ทตี ายอ้ ยให้ เพอื นมาอยู่ดว้ ย ยงิ วนั ไหนทตี ายอ้ ยควบแมงกะไซไปหาซอื เสอื ผา้ ทตี วั จงั หวดั ตามลาํ พงั ปลอ่ ยเมยี ไวก้ บั เพอื น กย็ งิ ดู แปลกใหญ่

ตายอ้ ยอาจจะไมร่ เู้ รอื งทชี าวบา้ นเขาซบุ ซบิ กนั แกกเ็ ลย ไมส่ นใจเรอื งนี วนั หนึงตายอ้ ยไดร้ บั ข่าวดวี ่าอาจจะไดม้ รดก เพราะเวลานีแมแ่ กนอนปะงาบๆอยทู่ โี รงพยาบาล ตายอ้ ยก็ เลยตอ้ งไปดูใจแม่ เผอื จะไดม้ รดกดว้ ย พอดมี รี ถคนใน หมบู่ า้ นจะไปสโุ ขทยั เจา้ ของรถปิกอพั คนั นีกค็ า้ ขายอยหู่ ลาย จงั หวดั เมอื รวู้ ่าเขากําลงั จะไปสโุ ขทยั ซงึ ไมไ่ กลจากบา้ นมาก นกั ยอ้ ยกเ็ ลยขอไปดว้ ย เจา้ ของรถเขากอ็ นุญาต ยอ้ ยกช็ วนสรอ้ ยไปดว้ ยกนั แต่สรอ้ ยไมไ่ ป บอกวา่ ปวดทอ้ ง ยอ้ ยจงึ ไปคนเดยี ว สรอ้ ยกบั ชยั กเ็ ลยอยู่ดว้ ยกนั ตามลาํ พงั ยอ้ ยไปดใู จแมเ่ พยี งสองวนั กก็ ลบั มา ทรี บี กลบั มากเ็ พราะ เมอื ไปถงึ แมแ่ กกห็ ายดแี ลว้ ออกจากโรงพยาบาลแล้ว ยอ้ ยจงึ ไมต่ อ้ งอยนู่ าน แตเ่ มอื ยอ้ ยมาถงึ บา้ นกไ็ มเ่ หน็ ใครอยู่ สรอ้ ยกไ็ มอ่ ยู่ ชยั กไ็ มอ่ ยู่ แมงกะไซกห็ ายไป ยอ้ ยออกถามเพอื นบา้ นกไ็ ม่ มใี ครรเู้ หน็ ขา่ วแพรก่ ระจายไปอยา่ งรวดเรว็ วา่ ชยั พาสรอ้ ยหนี เธอกร็ วู้ า่ ปากคนยาวกวา่ ปากกา เพยี งชวั โมงเดยี วขา่ วกล็ อื

กนั ไปทงั หมบู่ า้ น ตาฉานผเู้ ชยี วชาญเรอื งในมงุ้ ฟงั เขาพูดกนั แลว้ กต็ บเขา่ ฉาด แล้วรอ้ งวา่ กูวา่ แลว้ ไหมล่ะ เพอื นบา้ นหลายคนมาหายอ้ ย ตา่ งแสดงความเหน็ ใจที เมยี หนีตามเพอื นไป ยงิ คนพดู กนั มากเขา้ ยอ้ ยกย็ งิ หวนั ไหว ยงิ หวนั ไหวกย็ งิ แคน้ ใจเพอื นทมี าหกั เหลยี มโหดกนั ได้ ยงิ คน พดู จาวพิ ากษว์ จิ ารณ์กนั ไมห่ ยดุ ยอ้ ยกย็ งิ แคน้ ถงึ กบั คาํ รามวา่ ไอ้ ชยั กลบั มาเมอื ไรจะตอ้ งเอาเลอื ดมาลา้ งตนี ใหไ้ ด้ ยอ้ ยแคน้ มากจนตอ้ งเอาเหล้ามานังซดดบั โมโห คนทมี ายุ แยงเลยถอื โอกาสตามนํากนิ ฟรไี ปดว้ ย ใกลๆ้ เทยี งแดดกาํ ลงั ดี รอ้ นพอเหมาะสาํ หรบั ฆา่ คน แมงกะไซของยอ้ ยกแ็ ล่นตรงมา จอดหน้าบา้ น ชาวบา้ นรอ้ งฮอื กนั วา่ ไอช้ ยั มาแล้ว ยอ้ ยลุกขนึ เดนิ ไปหยบิ มดี ทเี หน็บไวข้ า้ งฝาออกมา ไมบ่ อกเธอกร็ วู้ า่ ยอ้ ย ไมไ่ ดค้ ดิ จะเชอื ดไกเ่ อามายา่ งตอ้ นรบั เพอื น ก่อนทยี อ้ ยจะพดู อะไรชยั กว็ งิ ขนึ เรอื นมาหา แล้วบอกวา่ “ไอย้ อ้ ย เมยี มงึ อยโู่ รงพยาบาล กูพาไปสง่ เมอื คนื นี เพงิ ผา่ ตดั ไสต้ งิ เสรจ็ เมอื เชา้ นีเอง”

ฉนั นึกถงึ คาํ พดู ทเี ขามกั จะพูดกนั วา่ สงิ ทเี ราเหน็ อาจไมเ่ ป็น อยา่ งทเี ราคดิ ฉนั กไ็ มร่ วู้ า่ จรงิ หรอื เปล่า แตก่ อ็ าจจะใชไ้ ดก้ บั กรณนี ี ไมร่ วู้ า่ เธอไดพ้ บเจอเรอื งแบบนีบา้ งหรอื เปลา่ บางครงั มนั กต็ นื เต้นหวาดเสยี วดี บางครงั กเ็ ฮฮาสนุกสนาน จาํ ไมไ่ ด้ วา่ เรอื งทเี คยเล่ามามเี รอื งโศกเศรา้ เคลา้ นําตาบา้ งหรอื เปล่า ถา้ ไมม่ ี เรอื งตอ่ ๆไปอาจจะมี บางทอี าจจะเป็นเรอื งของฉนั เอง ฮกั หลายแพงหลาย ไอห้ นุ่มแมงกะไซ