สามก๊ก(ฉบับตัดตอน)

สามกก๊ ฉบบั การเมอื ง สร้างฐานอาํ นาจ อย่าขาดมือไม้ หนังสือ สามกก๊ นนั เริมเรืองทเี ล่าปี เราจึงต้องมาดกู าร สร้างฐานอาํ นาจของเล่าปีว่าเล่าปีเริมสร้างเนือสร้างตัวอย่างไร จึง ตังตวั เป็นฮ่องเต้ได้ เล่าปีนันเป็นคนเขญ็ ใจไร้ทรัพย์ ทอเสอื ขายเลียงชีพ แต่ก็ เป็นเชือพระวงศร์ ะดบั ปลายแถว เล่าปีจึงชอบบอกกล่าวกบั ใครๆว่าตวั เป็นเชือพระเจ้าฮันเกงเต้ และเนืองจากเป็นเชือปลาย แถวและมีชีวติ ทยี ากจนนีเอง เล่าปีจึงหวงั ใจว่าสักวันหนึงจะต้อง ยิงใหญ่ให้เหมอื นบรรพบรุ ุษ คือหวงั ทจี ะเป็นฮ่องเต้นันเอง เมอื

ยังเดก็ เล่าปีกเ็ คยพูดกบั เพือนๆถงึ ต้นหม่อนข้างบ้านซงึ แผ่กงิ ก้าน เป็นช่อชันราวเศวตฉัตรว่า ถ้ากูได้เป็นจ้าว กูจะเอาต้นหม่อนต้น นีไปทาํ คันเศวตฉัตรกนั นีแสดงให้เหน็ ถึงจิตใจของเล่าปีได้ว่า อยากเป็ นฮ่องเต้ มานานแล้ ว เล่าปีเริมมีโอกาสทจี ะทาํ ความฝนั ให้เป็นความจริงได้เมอื มี พวกโจรโพกผ้าเหลืองออกอาละวาด พวกโจรผ้าเหลืองนีกค็ ือ กบฏชาวนานันเอง ทางการประกาศให้รางวลั กบั ผู้ทอี าสาปราบ โจร เล่าปีไปยืนอ่านประกาศอยู่แล้วกท็ อดถอนใจ คนทจี ะมาช่วยเป็นมอื ไม้ให้เล่าปีโผล่มาตอนนีเอง เตยี วหุย เอก๊ เตก๊ พ่อค้าหมแู ละเหล้า มที ที างมีสตางค์มาก จะมาช่วย เป็นฐานอาํ นาจให้เล่าปี พดู จากนั กไ็ ด้ความว่าคิดตรงกนั ต้องการอาสาปราบโจรผ้าเหลือง ใจเล่าปีคงมิได้ติดอยู่แค่การ ปราบโจร เพราะไม่ใช่เป้ าหมายสงู สุดของเล่าปี แต่เล่าปีเหน็ ว่า คบกบั เตียวหุยนันดีแน่ คบคนรวยแล้วไม่เสยี หลาย ถ้าจะเล่น การเมืองกย็ ังมเี ตยี วหุยเป็นกระเป๋ าสตางคใ์ ห้ ดีจะตายไป กระเป๋ าสตางค์มแี ล้ว แต่ยังไม่มีนักเลงโต ไม่มคี นทจี ะออก รบแทนเล่าปี เพราะเล่าปีนันไม่เป็นอะไรสกั อย่าง ความร้กู ไ็ ม่มี เพราะไม่ชอบเรียนหนังสอื จนกจ็ น ความสามารถในเพลงอาวธุ

กไ็ ม่ปรากฏ ถ้าไม่มีคนช่วยกท็ าํ อะไรไม่ได้สกั อย่าง แต่เล่าปีนัน ฉลาดอยู่อย่างหนึงตรงทรี ู้ว่าตวั ขาดอะไรแล้วกห็ าสงิ นันมาได้ เมอื ร้ตู ัวว่าไม่มสี ตางคก์ ห็ าคนมาจ่ายสตางคใ์ ห้ และเล่าปีกร็ ้วู ่าตวั ไม่มีความชาํ นาญในเพลงอาวธุ เล่าปี จึงคบกับกวนออู กี คนหนึง แถมคบกนั แน่นหนาสาบานเป็นพีน้องกนั เลย เพราะเล่าปีเกรงว่า หากกวนอเู ตียวหุยรู้ว่าตวั ไม่มีดีอะไรสักอย่าง หวังแต่จะพึงพา เขา กวนอเู ตียวหุยกจ็ ะปลีกตัวออกห่าง ไม่อยากคบกับคนอย่าง เล่าปี เล่าปีจึงต้องจับมดั เอาไว้ด้วยการสาบานเป็นพีน้องกนั ทงั กวนอแู ละเตียวหุยกห็ ลวมตัวร่วมสาบาน โดยไม่ร้เู ลยว่าจริงๆ แล้วเล่าปีต้องการได้กวนอูเตยี วหุยมาเป็นมือเป็นเท้าสร้างฐาน อาํ นาจเพือต่อยอดขึนไปสู่ราชบัลลังก์ กวนอูนันโผล่หน้ามาในหนังสือ สามกก๊ ด้วยมาดของนักเลง โต เข้าไปในร้านเหล้าแล้วร้องสังเหล้า ตามด้วยการคุยโวว่าจะ ไปอาสาแผน่ ดิน หมายถงึ ไปปราบโจรผ้าเหลือง เหน็ ได้ว่าคน อย่างกวนอูนันเป็นพวกคยุ โวโอ้อวด ด้วยไม่มีความจาํ เป็นอะไร เลยทจี ะต้องร้องบอกให้คนในร้านเหล้ารู้ว่าตัวจะไปทาํ อะไร เล่า ปีกบั เตยี วหุยกค็ ิดจะไปปราบโจร แต่กไ็ ม่ได้ร้องบอกใคร มกี วน อบู ้าอยู่คนเดียว อยากให้ใครๆรู้ว่ากูเป็นคนเก่งคนกล้า จะทาํ

อะไรกต็ ้องประกาศโอ้อวดกบั คนอืน เป็นโรคจิตประเภทหนึง เล่าปีเหน็ มาดนักเลงโตของกวนอเู ข้ากเ็ คลิบเคลิม หลงเชือ ว่ากวนอูคงจะเก่งจริงอย่างปาก จึงเข้าไปสอบถามกวนอู คนโรค จิตอย่างกวนอูกเ็ ริมโม้อกี บอกว่าฆา่ คนตายแล้วหนีมา แต่คนที ตวั ฆ่านันเป็นคนร้ายกาจสามหาวข่มเหงคนทงั ปวง กใ็ ครบ้างเล่าทที าํ ผดิ แล้วจะยอมรับผดิ แล้วเราจะเชือคาํ แก้ ตวั ของคนโรคจิตชอบคุยโม้อย่างกวนอไู ด้อย่างไร ไม่มีใครรู้ความ จริงเลย คนทรี ้มู ีแต่กวนอูเทา่ นัน การทจี ะป้ ายความผดิ ให้คน ตายนันไม่ยากเลย เพราะอย่างไรคนตายกล็ ุกขึนมาโต้เถยี งไม่ได้ การทกี วนอูฆ่าคนตายอาจจะเป็นเรืองส่วนตวั กไ็ ด้ แล้วกม็ าโม้ว่า ตวั เป็นคนผดงุ คณุ ธรรม เพราะกวนอเู ป็นพวกขโี ม้อยู่แล้ว หาก คนตายเป็นคนชัวช้าเลวทรามจริง เมอื ฆ่าแล้วทาํ ไมกวนอจู ะต้อง หนี กวนอบู อกเองว่าคนตายนันเป็นคนร้ายกาจสามหาวข่มเหง คนทงั ปวง นันหมายความว่าคนทงั ปวงต้องเกลียดคนทตี ายไป ถ้ามนั ตายเสยี ชาวบ้านจะต้องดีใจ หากกวนอฆู ่ามันตาย ชาวบ้าน กต็ ้องช่วยกนั ปกปิ ดไม่ให้กวนอูต้องรับผดิ แล้วกวนอจู ะต้องหนี ทาํ ไม ทา่ นตรองดูเองเถิดว่าคาํ โวของกวนอนู ันน่าเชือถอื เพียงใด

แต่ในทสี ดุ เล่าปีกเ็ กลียกล่อมเอาพ่อค้าหมแู ละผ้รู ้ายฆา่ คน ตายมาเป็นพวก ตอนนีเล่าปีมีคนทจี ะช่วยจ่ายทรัพย์และช่วยฆา่ คนแล้ว แต่การจะชิงบัลลังกเ์ พือจะเอาต้นหม่อนไปทาํ คัน เศวตฉัตรกนั นันมีคนมาช่วยแค่สองคนไม่พอ ทเี ล่าปีขาดอยู่กค็ ือ ปัญญา ความคิดทจี ะช่วยพาตัวให้ปี นขนึ นังบัลลังกไ์ ด้ เล่าปีต้อง หาคนทจี ะมาช่วยคิด มาทาํ หน้าทเี ป็นมนั สมองให้ มอื ไม้มแี ล้ว ยังขาดอยู่แต่สมอง คนแรกทมี าเป็นสมองให้เล่าปีกค็ ือตนั ฮก กเ็ ป็นผ้รู ้ายฆา่ คน ตายอกี นันแหละ ฆา่ คนตายแล้วกม็ าเปลียนชือ จากเดมิ ชือชีซี มาเป็นชือตันฮก มาทาํ หน้าทเี ป็นสมองให้เล่าปี หลังจากทเี ล่าปี ค้นหาอยู่นาน ตันฮกเองกไ็ ม่ได้ปฏเิ สธเมอื เล่าปีมาชวนทาํ การใหญ่ เพราะ ตนั ฮกกเ็ ป็นนักวชิ าการทอี ยากเล่นการเมืองอยู่แล้ว พอมีนัก การเมืองมาชวนกด็ ใี จจนเนือเต้น รีบรับเป็นทปี รึกษาให้ทนั ที แต่ตนั ฮกกอ็ ยู่กบั เล่าปีได้ไม่นาน เมือโจโฉแจ้งว่าเล่าปีมี สมองแล้ว โจโฉกต็ ้องการให้เล่าปีกลับเป็นคนปัญญาออ่ นตาม เดมิ จึงไปจับตัวมารดาของตันฮกมา เพือให้ตนั ฮกมาเข้ากบั ตัว แล้วโจโฉกไ็ ด้ตัวตันฮกมาตามประสงค์ แต่ตนั ฮกออกจะเป็นคน

จริงอยู่สักหน่อย เมือรับปากกบั เล่าปี ว่าจะช่วยทาํ การใหญ่ให้แล้ว ตนั ฮกกร็ ักษาคาํ พูด ไม่ทรยศหักหลังเล่าปี โจโฉได้ตัวตันฮกไป กใ็ ช้ประโยชน์อะไรไม่ได้ ตันฮกไม่ยอมเป็นกุนซอื ให้กบั โจโฉ อยู่กบั โจโฉให้เปลืองข้าวสกุ เล่นไปยังงันเอง เมือเล่าปีต้องกลายเป็นคนไร้สมองอกี ครังหนึง กต็ ้องวงิ พล่านหาสมองใหม่ แล้วกไ็ ด้ขงเบ้งมาเป็นสมอง ขงเบ้งเองก็ อยากเล่นการเมอื งอยู่แล้ว ถึงกบั คาดเดาเอาไว้ล่วงหน้าว่านัก การเมอื งจะแบ่งเป็นสามกก๊ พอเล่าปีมาหากเ็ ล่นตัวเสียหน่อย แต่ในทสี ุดกต็ กลงมาอยู่กบั เล่าปี เพราะเหน็ เป็นโอกาสทจี ะได้ เล่นการเมืองกบั เขาเสียที ทขี งเบ้งมาเล่นการเมอื งกบั เล่าปีนัน ไม่ใช่เพือแผน่ ดนิ หรือเพือราษฎร แต่เพือให้คนทงั แผน่ ดินได้รู้ ว่ากูเกง่ ขงเบ้งต้องการอวดฝีมอื ให้คนทงั หลายได้รู้ ว่ากนั ตาม จริงแล้วขงเบ้งนันอยากเล่นการเมืองอยากอวดฝีมอื จนตัวสนั ถ้าซุนกวนหรือโจโฉมาชวนให้ไปอยู่ด้วยกอ่ นทเี ล่าปีจะมาชวน ขง เบ้งกค็ งยอมไปด้วย เพราะคนอย่างขงเบ้งนันไม่มีอุดมการณ์ เล่นการเมอื งเพืออวดฝีมืออวดวชิ าความรู้เทา่ นันเอง ว่าไปแล้วขงเบ้งกเ็ ป็นพวกโรคจิตอกี พวกหนึง เป็นพวก หลงตวั เอง คิดว่าตัวเองเกง่ กว่าใครๆ ขงเบ้งจึงอวดฝีมืออวด

ปัญญาแหลกลาญไป แม้แต่เรืองใหญ่เช่นการจับตัวโจโฉ เมอื โจ โฉต้องกลอุบายขงเบ้งแล้ว แทนทจี ะจับตัวโจโฉเอาไว้ให้ได้ ขง เบ้งกลับปล่อย โจโฉไปโดยการให้กวนอูไปอยู่ด่านสดุ ท้าย เพราะ ขงเบ้งมนั ใจว่ากวนอตู ้องปล่อยโจโฉแน่นอน เพราะมบี ญุ คุณติด ค้างกนั อยู่ ขงเบ้งทาํ เช่นนีกเ็ พืออวดว่าการจับตัวโจโฉนันไม่ใช่ เรืองยาก จะจับเมอื ไรกไ็ ด้ จับหมายังยากกว่า นอกจากนีกย็ ัง เป็นการดิสเครดิตกวนอู ทาํ ให้ทกุ คนคลายความเชือถอื ในตัว กวนอู ด้วยกวนอแู สดงให้เหน็ ว่าเรืองส่วน ตวั สาํ คัญกว่าเรือง ส่วนรวม แถมกวนอยู ังติดหนีบุญคุณขงเบ้งเข้าอกี เพราะการ ปล่อยตวั โจโฉครังนีใช้ชีวิตเป็นเดมิ พัน เมอื กวนอูปล่อยโจโฉ มี โทษถงึ ตาย แต่ขงเบ้งกย็ กโทษให้กวนอู เพราะเหน็ ว่าตัดหัวกวนอูไปก็ เทา่ นัน เสียกาํ ลังคนไปเปล่าๆ ไม่ตัดหัวยังได้ประโยชน์มากกว่า ประโยชน์นันคือ ๑. ทหารทงั กองทพั เพิมความเคารพรักใคร่ในตัวขงเบ้ง ด้วยเหน็ ว่าขงเบ้งใจดนี ักหนา โทษถึงตายกย็ ังยกให้ได้ ๒. ขงเบ้งได้หักหน้ากวนอู ทาํ ให้กวนอูคลายความสาํ คัญ ในกองทพั ลง ให้ทหารได้เหน็ ว่าคนทสี าํ คญั กว่าและเกง่

กว่าคอื ขงเบ้ง ๓. กวนอูติดหนีชีวิตขงเบ้ง ต่อไปขงเบ้งใช้ให้กวนอูไป ตายกต็ ้องไป ชีวติ กวนอกู ลายเป็นสิทธขิ าดของขงเบ้ง นีคอื สันดานของขงเบ้งทไี ด้แสดงออกมาให้เหน็ เป็นอนั ว่าเราได้ร้แู ล้วว่าเส้นทางสู่บัลลังกข์ องเล่าปีนันอาศยั พ่อค้าหมูคนหนึง ผู้ร้ายฆา่ คนตายสองคน นักวชิ าการโรคจิต อกี คนหนึง ทงั หมดนีคอื กาํ ลังสาํ คัญทชี ่วยผลักดันให้เล่าปีขึนไป นังบลั ลังกไ์ ด้ การขึนสู่บัลลังกข์ องเล่าปีนันเริมมาจากการสร้างฐานอาํ นาจ หาคนมาช่วยจัดการงาน หาคนมาเตมิ ในสงิ ทตี ัวขาด ซึงคน อย่างเล่าปีนันขาดทุกอย่าง ไม่มีดีอะไรเลย เคราะห์ดีแต่ว่าเล่าปี ยอมรับว่าตัวเองไม่มดี ี จึงพยายามหาสิงดดี ีใส่ตวั หาคนมาช่วย ทาํ งาน หาคนมาคิดแทนตัว ไม่ดันทุรังคดิ แผนการอะไรเองทงั ๆ ทคี ิดไม่เป็น ไม่พยายามทาํ ในสงิ ทตี ัวเองทาํ ไม่ได้ อะไรขาดกห็ า มาเตมิ เล่าปีจึงปี นขึนนังบัลลังกไ์ ด้ เส้นทางของเล่าปีนันเหมาะสาํ หรับคนโง่ซงึ ไม่มอี ะไรดสี ักอย่าง จะศกึ ษาเอาไว้ แล้วจะเหน็ ได้ว่าคนโง่ซงึ คิดอะไรเองไม่เป็น ทาํ

อะไรเองไม่ได้ แต่ถ้าตังความหวังไว้สงู ล่อลวงให้คนเก่งๆเชือว่า ต่อไปจะเป็นผ้ยู ิงใหญ่ได้ จะแบ่งปันผลประโยชน์ให้ได้ คนเก่งๆ กอ็ าจจะยอมมาเป็นลูกน้องคนโง่ได้เหมอื นกนั เพราะฉะนัน การสร้างฐานอาํ นาจ หนทางไปส่ดู วงดาว ทาํ คนเดยี วไม่สาํ เรจ็ ต้องมคี นช่วย มคี นมาเป็นมอื เป็นเท้าให้ หรือเป็นมนั สมองให้ สงิ ทหี วงั ไว้จึงจะเป็นจริง ใช้ลูกน้องทาํ การร้าย แล้วฆ่าให้ตายเมือภายหลัง เมือโจมอขนึ ครองราชย์ ขุนนางกท็ ูลให้โจมอตงั สมุ าเจียว เป็นมหาอุปราช โจมอกน็ ิงอยู่ สุมาเจียวจึงเอะอะโวยวาย เพราะอยากเป็นมหาอุปราชจนตวั สนั โจมอจึงประชดว่าทา่ นมี ความชอบอยู่แล้ว จะเป็นมหาอุปราชกต็ ามเถดิ ใครจะอาจขดั ทา่ นได้ สมุ าเจียวกต็ ่อว่าต่อขานโจมออกี มาก โจมอเหน็ ว่าสมุ าเจียวจะเป็นขบถแน่ จึงเรียกอองซมิ ออง เกง๋ อองเหงียบเข้ามาปรึกษาว่าจะกาํ จัดสุมาเจียว ทงั สามกเ็ ออออ ด้วย แต่แล้วอองซิมอองเหงียบกเ็ หน็ ว่าโจมอคงจะส้สู ุมาเจียว

ไม่ได้ ชนะไหนเข้าด้วยช่วยกระพือดกี ว่า กป็ รึกษากนั ว่าจะเอา ความไปบอกสุมาเจียว อองเกง๋ จึงว่าพระเจ้าโจมอเจ้าเราได้ความเดอื ดร้อน ควรเรา จะสนองคุณกว่าจะสนิ ชีวิต ซึงทา่ นจะคิดทรยศเป็นสองใจนันเรา ไม่เหน็ ด้วย แล้วอองเกง๋ กห็ ้ามปรามอกี เป็นอนั มาก อองซิมออง เหงียบกไ็ ม่ฟัง เอาความไปบอกสุมาเจียวจนได้ โจมอร้เู ข้ากย็ กพลออกจากวงั จะไปฆ่าสุมาเจียว มาถึงประตู วังกพ็ บแกฉงเซงจุยเซงเจคมุ ทหารมา จึงจับกระบขี นึ แกว่งร้องว่า ตัวเราเป็นกษัตริย์ อ้ายเหล่านีบงั อาจหักหาญเข้ามาจะทาํ ร้ายเรา หรือ ทหารขบถกเ็ ลยยืนนิงไม่กล้าทาํ อะไร แกฉงเป็นพวกหัวหมอ ไม่ยอมลงมอื เอง แต่กระซิบให้เซง เจจัดการ เซงเจถามว่าทา่ นจะให้ฆ่าเสีย หรือจะจับเอาตัวไป แกฉงว่า สุมาเจียวสังมาว่าได้โอกาสแล้วกใ็ ห้ฆา่ เสียเถดิ เซงเจเหน็ ว่าทาํ ตามคาํ สงั นายนันไม่มคี วามผิด อย่างไรเสยี นายกค็ งออกรับแทน จึงขบั ม้าตรงเข้าเอาง้าวแทงโจมอจนตกรถ แล้วฟันซาํ จนตาย เจียวเป๊ กขุนนางผู้ใหญ่ขบั ม้าเข้ามาจะรบเซงเจ แต่คงจะเป็นผู้ใหญ่ไปมาก เซงเจจงึ ฟันขาดสองทอ่ น ทหารของ โจมอกพ็ ากนั หนีญญ่ายพายจแจ้น

อองเกง๋ เหน็ เหตกุ ารณ์เป็นเช่นนี แทนทจี ะเข้ารบเซงเจ กลับทาํ แค่ร้องด่าว่าอ้ายโจรขบถ มงึ บังอาจฆ่าพระมหากษัตริย์ เสียเจยี วหรือ แกฉงกส็ ังให้ทหารจับตัวอองเกง๋ ไปหาสมุ าเจียว แล้วรายงานเหตุ การณใ์ ห้ทราบ ถึงเวลาทสี มุ าเจียวจะต้องเล่นงิวตอนลวงโลกแล้ว สมุ าเจียว พาทหารเข้าวังแล้วลงถวายบังคมพระศพ แกล้งร้องไห้นาํ หูนาํ ตา ไหล เมือจัดการพระศพแล้วกใ็ ห้ชาํ ระความ ต้านทา่ ยโทษแกฉงว่าเป็นต้นเหตุ ให้เอาแกฉงไปฆ่า สุมา เจียวไม่เหน็ ด้วย เพราะแกฉงเป็นลูกน้องคนสนิท จึงว่าซงึ จะให้ ฆ่าแกฉงเสยี นันให้คดิ ดใู หม่ก่อน ต้านทา่ ยกว็ ่าข้าพเจ้าพิจารณาดู ตามธรรมเนียมกเ็ หน็ แต่เทา่ นัน สุมาเจียวแก้ว่าแกฉงมาด้วยก็ จริง แต่หาได้ทาํ การลงมอื ไม่ เซงเจเป็นตัวขบถ ควรจะฆ่าเสยี ทงั สามชัวโคตรจึงจะชอบ เซงเจโดนหักหลังอย่างนีกน็ ึกว่าเอากูเข้าให้แล้วไง การเมือง มันเล่นกูเข้าให้แล้ว จึงร้องตะโกนออกมาว่าเหตุใดทา่ นจะมาเอา โทษกบั เรา แกฉงบังคบั เราว่าทา่ นสงั ให้ฆ่าพระเจ้าโจมอเสีย เรา เกรงอาญาทา่ นจึงทาํ ตาม สุมาเจียวเหน็ เรืองมนั จะลามปามมาถงึ ตัว กเ็ ลยตัดบทว่าตัว เป็นขบถทาํ ร้ายเจ้าแผ่นดินแล้วยังมาเจรจาฉะนีอกี เล่า แล้วจึงสงั

ทหารให้เอาเซงเจไปฆา่ เซงเจกร็ ้องด่าสุมาเจียวไปจนหัวหลุด แล้วสมุ าเจียวกจ็ ัดการกลบหลุมเสียเรียบร้อย เอาเซงจุยกบั ออง เกง๋ และพรรคพวกของทงั สองมาฆา่ จนสนิ นักการเมืองเขาเล่นกนั แบบนีแหละ รู้อย่างนีแล้วยังอยาก เล่นการเมืองกนั อกี หรือเปล่า อ่านเรืองนีแล้วสงสยั กนั บ้างหรือเปล่าว่าเซงเจทาํ อะไรผดิ ถ้าสงสัย จะบอกให้กไ็ ด้ว่าเซงเจไม่ได้ทาํ อะไรผดิ เลย นาย สงั มาอย่างไรกท็ าํ ไปอย่างนัน ไม่ได้ทาํ ผดิ จากคาํ สงั เลย แล้วทาํ ไมสมุ าเจียวจึงสังฆา่ เซงเจ กต็ ้องตอบกนั ตรงๆว่าเพราะเซงเจทาํ ตามคาํ สงั นันเอง สมุ าเจียวคดิ ฆ่าโจมออยู่แล้ว จึงใช้ให้ลูกน้องจัดการ แต่ สมุ าเจียวไม่ลงมอื เอง เพราะอะไร กเ็ พราะสมุ าเจียวไม่ต้องการให้ใครประณามว่าตัวเป็นขบถ แต่อยากจะสร้างภาพว่าตัวเป็นคนซือสตั ย์ พิทกั ษ์รักษาราช บัลลังก์ เป็นคนทคี วรยกย่อง ความหวังของสมุ าเจียวจะเป็นไปไม่ได้เลยถ้าเซงเจอองเกง๋ เซงจุยยังมชี ีวติ อยู่

อองเกง๋ นนั ต้องฆา่ แน่เพราะเป็นศตั รอู ย่างเปิ ดเผย เซงเจเซงจุยเป็นลูกน้องกจ็ ริง แต่ไม่ใช่ลูกน้องคนสนิทอย่าง แกฉงซึงสุมาเจียวไว้ใจ เมือใช้เซงเจเซงจุยทาํ ความชัวแล้ว สมุ า เจียวกต็ ้องกลบหลุมฝงั ความชัวตัวเอง ไม่ให้แพร่กระจายไปให้ คนอนื ประณามได้ เมอื เซงเจเซงจุยทาํ งานให้เสรจ็ แล้ว จะเกบ็ เอาไว้ทาํ ไม ลูกน้องทไี ม่ใช่คนสนิทขนื เกบ็ เอาไว้กจ็ ะเอาความชัวของสมุ า เจียวออกไปแพร่งพราย ทาํ ให้คนอนื รู้ความจริงว่าสุมาเจียวเป็น ศตั รูราชสมบตั ิ ความตายของเซงเจเซงจุยจึงเป็นสงิ ทสี มุ าเจียวกาํ หนดไว้นาน แล้ว และแน่นอน แกฉงกถ็ ูกนายกาํ ชับมาแล้วว่าอย่าลงมอื เอง บอกแล้วว่าการเมอื งเขาเล่นกนั อย่างนี ใช้ลูกน้องทาํ เรืองชัว แล้วกถ็ บี หัวส่งเพือรักษาภาพตวั เองให้ดูดี ดีไม่ดีกฆ็ ่าทงิ เลย สาํ รวจตัวเองดูหน่อยว่าตกทนี ังเดียวกบั เซงเจหรือเปล่า ถ้าใช่ กข็ อแสดงความยินดีด้วย

เอาผลประโยชน์เข้าล่อ เพือขอความร่วมมอื โจผชี วนซุนกวนไปตเี สฉวน บอกว่าหากตีได้กจ็ ะแบ่ง แผ่นดนิ ให้ ลกซนุ แนะซุนกวนว่าให้รอดูกอ่ นว่าโจผจี ะทาํ การไป ได้แค่ไหน หากโจผจี วนได้เมืองเสฉวนแล้วจึงค่อยยกทหารไป ช่วย ขงเบ้งใช้ให้เตงจีไปกล่อมซนุ กวนไม่ให้เข้ากบั โจผี เมือเตงจี มาถึงเตียวเจียวกแ็ นะซุนกวนให้ข่มข่เู ตงจี ให้ทหารยืนถืออาวุธ เรียงราย เอากระทะใหญ่ใส่นาํ มนั ตงั ไว้หน้าทนี ัง เตงจีเข้ามาพบซุนกวน เหน็ เข้ากม็ ไิ ด้กลวั เดินไปหาซุนกวน แล้วยกมือขึนคาํ นับ ซุนกวนโกรธ ถามว่าเป็นไรทา่ นจึงดหู มนิ เรา ไม่กราบตามธรรมเนียม เตงจีตอบว่าข้าพเจ้าเป็นขุนนางมา แต่เมอื งใหญ่ แค่ไหว้ทา่ นเทา่ นีกด็ ีนักหนาแล้ว ทาํ ไมจะให้กราบ เจ้าเมืองน้อยเล่า ซนุ กวนยัวะอกี ถามว่าขงเบ้งใช้ตัวมาเกลียกล่อมเราไม่ให้ ยกทพั ไปตีเสฉวนใช่ไหม เตงจีตอบว่าทขี ้าพเจ้ามานีมใิ ช่ช่วย เสฉวน แต่มาช่วยกงั ตังตะหาก เจรจากนั ไปมาเตงจีกก็ ล่อมซนุ กวนว่า หากโจผตี ีเสฉวนได้ แล้ว กงั ตงั จะสู้ตามลาํ พังได้หรือ แต่ถ้าเสฉวนกงั ตงั ร่วมกนั ยก

ทพั ไปตโี จผี กเ็ หน็ จะได้โดยสะดวก ข้าพเจ้าว่าทงั นีเป็นความ สัตย์ ถ้าทา่ นว่าช่างเจรจาหากแคลงอยู่ ข้าพเจ้าจะขอโจนลงใน กระทะนาํ มันพิสจู น์ตวั ให้เหน็ เทจ็ แลจริง แล้วเตงจีกเ็ ดินตรงไปที กระทะนาํ มนั ซุนกวนนึกว่าเตงจีกล้าจริงอย่างทคี ุย กล็ ุกขนึ ยุดเสอื เตงจีไว้ แล้วว่าเราเชือแล้ว จากนันจึงนังลงเจรจากนั ซนุ กวนกโ็ กหกไป ว่าท่านว่ามาเหมือนเราคิดไว้ทกุ อย่าง เชิญทา่ นช่วยเอาธรุ ะไปแจ้ง ด้วยเถิด เตงจีได้ทกี ข็ หี มาไล่ บอกว่าตอนแรกทา่ นคิดจะต้ม ข้าพเจ้า ให้ทหารตงั นาํ มนั ไว้ บดั นีกลับจะใช้ไป ข้าพเจ้าเหน็ ใจ ทา่ นยังรวนเรไม่ปกติ เกลือกจะผนั แปรไปเล่า ข้าพเจ้าผ้ไู ปว่า กล่าวจะมไิ ด้ความผดิ หรือ ขอทา่ นได้ดาํ ริดใู ห้แน่ก่อนเถิด ซนุ กวนกโ็ ม้ต่อไปว่า เราออกวาจาแล้วมไิ ด้กลับคนื ทา่ น อย่าสงสยั เลย เชิญทา่ นออกไปตึกรับแขกเมืองกนิ อยู่ให้สบาย กอ่ นเถดิ นีเป็ นเทคนิคการขอความร่วมมอื แต่เป็นการขอโดยชีให้เหน็ ประโยชน์ทจี ะได้รับร่วมกนั ให้เขาเหน็ ว่าหากเขาร่วมมอื เขาจะได้รับประโยชน์อะไร เช่นทเี ตงจีชีให้ซุนกวนเหน็ ว่าหากร่วมมอื กบั เสฉวน กงั ตงั กไ็ ด้

ประโยชน์ จะอยู่รอดปลอดภยั ไม่ถูกโจผตี เี อาในภายหลัง นีคอื การขอความร่วมมือแบบผลประโยชน์ร่วมกนั ไม่ใช่ขอความร่วมมือแบบช่วยฉันเถอะ ถ้าไม่ช่วยฉัน ฉัน ตายแน่ ขอความร่วมมอื แบบนีเขาอาจจะช่วย แต่เรากเ็ ป็นหนี บญุ คณุ เขา ต่อไปเขากจ็ ิกหัวเราใช้ได้ หรือไม่ยังงันเขากไ็ ม่ช่วย เพราะเขาไม่เหน็ ว่าเขาจะได้ ประโยชน์อะไรจากการช่วยเรา จาํ ไว้ว่าการขอความช่วยเหลือต้องเอาผลประโยชน์เข้าล่อ เขา จึงจะสนใจ และต้องขอความช่วยเหลือในฐานะทเี ทา่ เทยี มกนั ไม่ใช่ทาํ ตวั เราให้ด้อยกว่า ต้องเบ่งเข้าไว้อย่างเตงจี การเกลียกล่อมนันไม่ใช่การอ้อนวอน เมอื ใดทเี ราอ้อนวอน เมอื นันเรากาํ ลังลดตวั ลงให้ตาํ กว่าเขา ความเสยี เปรียบจะเกดิ ขึนทนั ที

ทาํ งานได้ดี เมือมคี นดูถูก เตียวคับยกทหารมาตีด่านเสฉวน เล่าปีปรึกษากบั ขงเบ้ง ขงเบ้งแกล้งพูดว่าฝีมือเตยี วคับนันต้องเรียกเตียวหุยมาถงึ จะสู้กนั ได้ ฮองตงจึงพดู กบั ขงเบ้งว่า ทา่ นอาจารย์หลู่ทหารทงั ปวงดังนี จะมิเสยี นาํ ใจไปสินหรือ แต่ตัวข้าพเจ้าชรานีจะขออาสาไปตัด ศรี ษะเตยี วคับมาให้ได้ ขงเบ้งเลยแหย่คนแกว่ ่าทา่ นมีฝีมอื กจ็ ริง แต่เล่าเหลาเตม็ ทแี ล้ว จะสู้เตยี วคับได้หรือ คนแก่ได้ฟังกย็ ัวะ ว่าอะไรกว็ ่าได้ แต่ว่าแกน่ ียอมไม่ได้ จึง ตอบขงเบ้งว่าถงึ เราจะแกแ่ ต่กย็ ังแน่ เกาทณั ฑห์ นักสามร้อยชังก็ ยังยกไหว ทาํ ไมกบั ไอ้เตียวคับคนเดียวเราจะเอาชนะมันไม่ได้ ขงเบ้งเหน็ คนแก่โมโหกย็ ัวต่อไปว่า เมืออายุทา่ นได้ถึงเจด็ สิบเศษแล้ว ยังขนื ว่ามีกาํ ลังนันเราไม่เหน็ ด้วย คนแกโ่ มโหจนเกอื บจะเป็นลม เลยราํ ง้าวให้เหล่าขนุ นางได้ ดูเป็นขวญั ตา ราํ เสรจ็ กเ็ กอื บหน้ามดื เหล่าขุนนางเกรงว่าคนแก่ จะน้อยใจ เลยพูดประจบเอาใจว่าถงึ ฝีมือหนุ่มซงึ ชาํ นาญแลมี กาํ ลัง กห็ าเสมอฮองตงไม่

คนแกผ่ ้ไู ม่ยอมแก่ได้กนิ ลูกยอลูกใหญ่กย็ ิมแก้มแทบแตก เรียกเอาเกาทณั ฑม์ าเหนียวลองกาํ ลัง จนเกาทณั ฑห์ ักไปสองคัน ขงเบ้งเหน็ ยัวคนแก่ได้ทแี ล้ว จึงอนุญาตให้ยกทหารออกไปรบกบั เตียวคับ และในทสี ุดคนแก่บ้ายอคนนีกเ็ อาชนะเตียวคับได้อย่าง ทคี ุย และอกี ครังหนึง ขงเบ้งจะหาคนลอบไปเผาค่ายเสบียงของโจโฉ ฮองตงอาสา ขงเบ้งจึงยัวว่าทา่ นอย่าเพ่อดูหมินกอ่ น อนั โจโฉนันมีสติปัญญา ลึกซงึ อยู่ ไม่ได้โง่อย่างแฮหัวเอยี นทที า่ นเคยชนะมา เล่าปีกผ็ สม โรงว่าแฮหัว เอยี นมีกาํ ลังกล้าหาญกจ็ ริง แต่ความคิดน้อยกว่า เตยี วคับนัก ถึงจะฆา่ คนอย่างแฮหัวเอยี นได้สักสิบคนกย็ ังหาเทา่ เตยี วคับคนหนึงไม่ ทเี ล่าปีเอาเตียวคับมาเปรียบเช่นนีเพราะถึงครังกอ่ นฮองตงจะ ชนะเตียวคบั ได้ แต่กย็ ังฆ่าเตยี วคับไม่ได้ และค่ายเสบียงนีเตยี ว คับกท็ าํ หน้าทปี ้ องกนั อยู่ คนแก่ถูกพูดกระทบกระเทยี บเช่นนีก็ โมโหแทบลมใส่ จึงว่าทา่ นอย่าวติ กเลย ข้าพเจ้าไปทาํ การครังนี จะตัดหัวเตียวคับมาให้ทา่ นให้ได้ ขงเบ้งเหน็ คนแก่โมโหมาก กลัวจะเป็นลมตายไปเสยี กอ่ น จึงอนุญาตให้คนแก่ยกทหารไปตีค่ายเสบยี ง และในทสี ุดคนแก่

ขโี มโหกต็ คี ่ายเสบยี งได้สาํ เรจ็ นีเป็นวธิ หี นึงในการเร่งรัดผลงาน ธรรมดาฝีมอื ของฮองตงกพ็ อทจี ะทาํ การได้สาํ เรจ็ แต่ขงเบ้ง ต้องการความแน่นอนและความรวดเรว็ จึงพูดจาดูหมินฮองตง เพือ ให้เกดิ มานะ มคี วามมุ่งมนั ทาํ การให้สาํ เรจ็ โดยเรว็ ครังแรกดูถูกว่าแก่ ฮองตงกเ็ กดิ มานะ แสดงให้เหน็ ว่าถงึ จะแกแ่ ต่กย็ ังมไี ฟอยู่ ไม่ให้ใครมาดถู ูกคนแก่ได้ ครังทสี องพูดจายกย่องศัตรู ฮองตงกม็ ีมานะ แสดงให้เหน็ ว่าตัวมฝี ีมือเหนือกว่าศัตรู นีคอื เทคนิคในการเร่งรัดผลงาน พูดจาดูถูกลูกน้องทาํ นองว่าความสามารถไม่ถึง ให้เขาเกดิ มานะ ตังใจทาํ งานให้เกดิ ผลดีและรวดเรว็ แต่ต้องแน่ใจด้วยว่าลูกน้องทเี ราดูถูกนันมคี วามสามารถ พอทจี ะทาํ งานนัน หากไปดูถูกคนทไี ม่มคี วามสามารถ ถงึ มนั จะ มีความมานะขนาดไหน มันกท็ าํ ไม่สาํ เรจ็ อยู่ดี เมือลูกน้องทาํ งานสาํ เรจ็ กอ็ ย่าลืมขอโทษขอโพยไปตามระเบยี บ

แล้วให้รางวลั กนั ให้หนาํ ใจ ทาํ เช่นนีงานกส็ าํ เรจ็ ลูกน้องกเ็ กดิ ความเชือมนั ในฝีมือของตัว เข้าตาจน เพราะไม่รู้จักคนดีพอ เตยี วสงกล่อมเล่าเจียงให้เชิญเล่าปียกทหารมาช่วยป้ องกนั เมืองเสฉวน ขนุ นางหลายคนทดั ทานไว้ เพราะรู้สนั ดานเล่าปีดี ว่ามีความเนรคุณเป็นเลิศ แต่เล่าเจียงกไ็ ม่เชือ เวลาเช้าเล่าเจียงให้ทหารไปรับเล่าปี ทหารกม็ าบอกว่าออง ลุยผกู ห้อยตัวอยู่ทซี ุ้มประตเู มือง มือหนึงถือหนังสือมือหนึงถือ กระบี ร้องว่าหากเล่าเจียงไม่มารับหนังสอื นีจะเอากระบตี ดั เชือก ให้ตวั ตกลงไปหัวแตกตาย เล่าเจียงกใ็ ห้คนไปรับหนังสือมา ความในหนังสือนันว่าข้าพเจ้าอองลุยคาํ นับไว้ถงึ ทา่ นให้แจ้ง ด้วยข้าพเจ้าได้ยินโบราณเล่าสืบกนั มาว่า ยาดกี นิ ขมปากแต่เป็น ประโยชน์แก่คนไข้ คนซือกล่าวคาํ ไม่เพราะหู แต่เป็นประโยชน์ แกก่ าลภายหน้า ซึงทา่ นไม่ฟังคาํ ข้าพเจ้าจะออกไปรับเล่าปี ณ เมอื งโปยเสยี นัน ข้าพเจ้าเหน็ ว่าเมอื ไปจะมีทางไปสะดวก แต่ เมือกลับมาเหน็ จะขดั สนไม่มีทางมา ให้ทา่ นพิเคราะห์ดจู งดกี อ่ น

แม้ทา่ นฟังคาํ ข้าพเจ้าจงจับตัวเตยี วสงตัดศรี ษะเสีย แล้วสกดั เล่า ปีอย่าให้เข้ามาเมอื งเสฉวนได้ ตัวทา่ นกจ็ ะได้ครองสมบัติสืบไป ราษฎรชาวเมืองทงั ปวงกจ็ ะไม่มีความเดือดร้อน เล่าเจียงได้แจ้งในหนังสือดังนันกโ็ กรธ กล่าวว่าเล่าปีเป็นคน มีสติปัญญา แลกบั เรากร็ ักใคร่เสมอพีน้องเกดิ ร่วมอทุ รเดียวกนั มไิ ด้มนี าํ ใจรังเกยี จกนิ แหนงกนั เหตุใดอ้ายคนเหล่านีมันแกล้ง มาพูดจาขัดขวาง จะให้เรากบั เล่าปี เป็นศัตรกู นั หรือ อองลุยได้ทราบคาํ พูดของนายกน็ ้อยใจ ร้องขนึ เสยี งดงั แล้ว เอากระบีตัดเชือกขาด หัวปักลงมาคอหักตาย เล่าเจียงไม่สนใจ จัดทหารสามหมืน เอาแพรชันดีบรรทกุ เกวียนสามเล่มกบั สงิ ของ เงินทองแลเสบยี งอาหารอกี มาก ยกออกจากเมืองไปคอยรับ เล่าปีทเี มืองโปยเสยี เมอื เล่าปีเข้ามาอยู่ในเมืองเสฉวนได้ไม่นาน สันดานเดมิ ก็ โผล่ออกมาให้เหน็ เล่าปียกทหารเข้ายึดเมืองเสฉวน เล่าเจียงจาํ ใจต้องออ่ นน้อมยอมยกเมืองให้ เล่าปีกเ็ ล่นงิวตอนอวดคณุ ธรรม ให้เล่าเจียงดู ร้องไห้ฟูมฟายตามเคยเพราะเหน็ ว่าร้องทไี รกไ็ ด้ผล ทุกที แล้วพูดกบั เล่าเจียงว่าตัวเรานีมใี จสจุ ริตคิดจะทาํ นุบาํ รงุ แผน่ ดินให้มีความสขุ สืบไป ซงึ มาทาํ การทงั นีเป็นความจาํ ใจ ครันจะไม่ทาํ ฉะนีเล่า การซงึ คิดไว้กจ็ ะไม่ตลอด ทา่ นจงเหน็ แก่

แผ่นดนิ ซงึ ได้ความเดอื ดร้อนอยู่นีเถิด อย่าได้คิดถือโทษแก่เรา เลย เล่าเจียงต้องเสียเมอื งเสฉวนให้คนเนรคณุ เช่นเล่าปีเพราะ ความผดิ สองประการ มไิ ด้รู้จักคนดแี ลคนชัว ไม่เชือฟังผู้มสี ายตายาวไกล การทเี ล่าเจียงเชิญเล่าปียกทหารมาทเี สฉวนเทา่ กบั ชักนาํ เข้าลึก ชักศกึ เข้าบ้าน เพราะเล่าปีนันไปอยู่กบั ใครกท็ รยศหักหลังเขาไป เรือย เล่าปีมคี วามเนรคุณเป็นสนั ดาน แต่เล่าเจียงไม่รู้ หรือถึงรู้ กไ็ ม่เชือ หลงงมงายอย่างคนทวั ไปว่าเล่าปีเป็นคนดีมีความสัตย์ ท้ายทสี ุดคนดีของเล่าเจียงกย็ ึดเมอื งเสฉวนของเล่าเจียงไป นีเรียกว่าเล่าเจียงไม่รู้จักคนดีคนเลว แยกไม่ออกว่าใครดี ใครเลว ใครคบได้ ใครคบไม่ได้ เอาเมืองของตวั เองไปฝากไว้ กบั เล่าปี เทา่ กบั ฝากปลาย่างไว้กบั แมว เมือไม่ร้จู ักคนดีคนเลวเช่นนีความพินาศย่อมมาถึงในไม่ช้า นอกจากไม่ร้จู ักคนดคี นเลวแล้ว เล่าเจียงยังไม่เชือฟังผู้มี สายตายาวไกลมองเหตุการณ์ภายหน้าได้ว่าจะเกดิ อะไรขนึ คนที

ควรเชือฟังเช่นนีเล่าเจียงกลับไม่เชือฟัง อองลุยรู้สนั ดานเล่าปีดี มองออกว่าหากเล่าปียกทหารมาถงึ เสฉวนแล้ว เล่าปีไม่ปล่อยให้เมืองเสฉวนหลุดมอื ไปแน่ เพราะ เล่าปี อยากได้เสฉวนมานานแล้ว อองลุยทดั ทานเล่าเจียงไม่ให้ไปรับเล่าปี ถงึ ขนาดเอาชีวิต ตวั เป็นเดิมพัน แต่เล่าเจียงกไ็ ม่ฟัง ความโง่เขลาและดอื ดงึ ของ เล่าเจียงทาํ ให้ต้องเสียขนุ นางทซี อื สตั ย์และมีปัญญา ต้องเสีย เมืองเสฉวนทคี รอบครองมานาน นีเพราะไม่เชือฟังผู้มีสายตายาวไกล เสียเมืองแล้วยังต้องมาดูเล่าปีเล่นงิวอวดอ้างคุณธรรม ยึด เมืองเสฉวนของเล่าเจียงมาเป็นของตัวแล้ว เล่าปีกย็ ังหน้าด้าน อ้างว่าทาํ ไปเพือแผน่ ดนิ ใครๆกร็ ู้ทงั นันว่าเล่าปีทาํ ไปเพราะมกั ใหญ่ใฝ่ สูง คดิ จะเอา เสฉวนเป็นฐานทมี ันเพือยกทพั ไปชิงราชบลั ลังก์ แต่เล่าปีกเ็ อา การแผ่นดนิ มาอ้าง ซีงเล่าปีกอ็ ้างเช่นนีมาตลอด ถ้าเราพิจารณาให้ดีกจ็ ะเหน็ ว่าตลอดชีวิตของเล่าปีนัน สงิ ที เล่าปีทาํ ให้กบั แผ่นดินมาตลอดกค็ ือความเดือดร้อนวุ่นวาย ถ้าไม่มีเล่าปีสกั คน แผน่ ดนิ จีนในสมัยนันคงสงบสุขราบคาบดี

หมดทางต่อสู้ เมือศตั รูเล่นตามเกมเรา ขงเบ้งคาดคะเนว่าโจโฉต้องเสียทจี ิวยีแตกทพั เรือแน่ จึง เตรียม การจับตัวโจโฉ สังให้จูล่งคุมทหารสามพันยกไปซุ่มที ตาํ บลฮัวหลิม เมอื โจโฉแตกไปให้ยกเข้าตีตัดกลางทพั ให้เตยี ว หุยคุมทหารสามพันยกไปซ่มุ ทเี นินเขา ปากทางตาํ บลโฮโลกก๊ โจโฉหนีจูล่งมาได้จะมาหยุดพักหุงข้าวกนิ ทนี ี เมือเหน็ ควันเพลิง กใ็ ห้ยกเข้าตี อย่าให้ทนั หุงข้าวสุก บติ ก๊ บิฮองนันให้คุมเรือรบไป แล่นอยู่ชายทะเลคอยจับทหารโจโฉทแี ตกหนีมา ให้เล่ากคี ุมเรือ รบอยู่ทตี าํ บลฮูเชียง ถ้าโจโฉหนีไปทางนันจับได้กใ็ ห้จับ ให้เล่าปี คุมทหารไปคอยดอู ยู่ทเี นินเขา ว่าจิวยีจะฌาปนกจิ ทพั เรือโจโฉ สาํ เรจ็ หรือไม่ สังเสรจ็ ขงเบ้งกเ็ ลิกประชุม กวนอูจึงถามว่าทา่ นแคลง ข้าพเจ้าสิงใดหรือ จึงไม่ใช้ไปทาํ การเหมอื นคนทงั ปวง ขงเบ้ง ตอบว่ายังมีทสี าํ คัญอยู่แห่งหนึง ครันจะให้ทา่ นไปกย็ ังมีความ สงสัยอยู่ กวนอูถามว่าทา่ นสงสัยด้วยเหตุใด ขงเบ้งว่าซึงเราแคลงทา่ นนันด้วยเหตวุ ่าแต่กอ่ นทา่ นได้ไป อยู่กบั โจโฉ โจโฉกไ็ ด้เอน็ ดูทาํ นุบาํ รุงทา่ น อนั นาํ ใจทา่ นมีความ

สัตย์ร้จู ักคณุ คน วนั นีโจโฉจะแตกไปทางฮัวหยง ครันเราจะให้ ไปท่านจะคดิ ถงึ คุณโจโฉอยู่ จะไม่ฆ่าโจโฉเสยี กวนอชู ักยัวะ บอกว่าถงึ โจโฉจะเคยเลียงดูเรา แต่เรากไ็ ด้ ฆ่างันเหลียงบุนทวิ แทนคุณไปแล้ว ทา่ นจะมาพูดทาํ ไมอกี หาก เราไปทางนัน ได้พบโจโฉแล้วปล่อยไป เราจะยอมให้ท่าน ประหาร แต่ถ้าโจโฉไม่ไปทางฮัวหยงทา่ นจะว่าอย่างไร ขงเบ้งว่าถ้าท่านไปแล้วไม่พบโจโฉกร็ ีบกลับมาเถิด เราจะ ตดั หัวเราให้ทา่ นดู แล้วขงเบ้งกใ็ ห้ทหารกวนอูไปห้าร้อย สงั ว่าที ฮัวหยงนันมีสองทางทจี ะไปเกงจิว ทางใหญ่อ้อมไกลกว่าทางลัด ถงึ ห้าร้อยเส้น ทางลัดไปเรว็ แต่เดินยากด้วยเป็นซอกเขา ให้ ทหารขนฟื นฟางมาสุมเพลิงไว้ปากทางลัด โจโฉเหน็ เข้ากจ็ ะตรง ไปยังทางลัด กวนอูถามว่าโจโฉหนีความตายมา เหน็ ทางลัดมกี องไฟกจ็ ะ นึกว่ามีทหารอยู่ ทาํ ไมจะเข้าไปทางนัน ขงเบ้งว่าโจโฉมีความคิด ชาํ นาญล่อลวง เมือเหน็ เข้ากจ็ ะคิดว่าเป็นกลลวง ต้องไปทางนี แน่ ทา่ นเชือเราเถิด กวนอจู งึ ยกทหารไปทาํ ตามทขี งเบ้งสงั เมอื กวนอไู ปแล้วเล่าปีจึงถามขงเบ้งว่า ตวั ท่านกร็ ้นู าํ ใจกวนอู อยู่ว่าเป็นคนกตัญ ู ถ้าไปพบโจโฉเข้ากค็ งไม่ทาํ ร้าย การทคี ิดไว้ จะมิเสยี ไปหรือ

ขงเบ้งตอแหลอย่างคล่องแคล่วว่า ข้าพเจ้าดดู าวสาํ หรับ มหาอุปราชกย็ ังรุ่งเรืองสุกใสอยู่ เพราะชะตายังไม่ขาด ข้าพเจ้า แกล้งให้กวนอไู ปทาํ การครังนี หวงั จะให้แทนคณุ โจโฉเสยี ให้ สินกนั ทขี งเบ้งพดู มาทงั หมดนีกเ็ ป็นเรืองตอแหลทงั สนิ ความจริง ในใจขงเบ้งคิดยังไงกไ็ ด้แสดงไว้แล้วในบททหี นึง ถ้าลองสลับตวั กวนอูกบั เตียวหุย มีหรือทโี จโฉจะรอดไปได้ ฝ่ ายโจโฉนนั เมือแตกทพั เรือกห็ นีหัวซุกหัวซนุ พาทหารจาํ นวน หนึงไปตามทางเนินเขา ทบี ริเวณนันเป็นดงไม้ใหญ่ โจโฉ พิจารณาภมู ิสถานแล้วกแ็ หงนหน้าหัวเราะ ทหารถามว่าทา่ น หัวเราะทาํ ไม โจโฉบอกว่าเราหัวเราะนีด้วยเหตุว่าความคิดขงเบ้ง จิวยียังน้อยนัก ถ้าเป็นเราจะแต่งทพั ซุ่มเอาไว้ ทไี หนข้าศึกจะหนี พ้นมอื นีขงเบ้งจิวยีมิได้คิดเหมอื นใจเรา จบคาํ โจโฉจูล่งกย็ กทหารออกมาจากทซี ุ่ม ร้องว่าตัวเรานี ขงเบ้งให้คอยมาสกดั จับอ้ายศัตรูราชสมบัติฆ่าเสีย โจโฉจึงรีบ ควบม้าหนี ทหารโจโฉทงิ ม้าและเครืองศาสตราวุธไว้เป็นอนั มาก โจโฉหนีมาถงึ ตาํ บลโฮโลกก๊ จึงให้หยุดหุงข้าวกนิ กนั โจโฉ นังมองภมู ิสถานแล้วกห็ ัวเราะขึนอกี ทหารกถ็ ามอกี ว่าเมอื เวลา จะใกล้ร่งุ นันทา่ นหัวเราะครังหนึงว่าขงเบ้งจิวยีมีความคิดน้อย จู

ล่งกค็ มุ ทหารออกมาโจมตี ทา่ นจึงพาทหารหนี บัดนีเหตุใดทา่ น จึงหัวเราะอกี เล่า โจโฉจึงว่าทเี ราหัวเราะนีเพราะจิวยีขงเบ้งยัง ความคิดน้อย ทาํ การไม่ตลอด ถ้าเป็นเรา เราจะซ่มุ ทพั ไว้ปาก ทางนี ข้าศึกมากจ็ ะจับตัวได้โดยง่าย สนิ คาํ โจโฉเตียวหุยกย็ กทพั ออกมาจากทซี ุ่ม ร้องว่าอ้าย โจโฉนีเป็นศตั รูแผ่นดนิ ขงเบ้งให้กูมาตงั สกดั ทางอยู่ ครังนีเหน็ มึงจะไม่รอดชีวิต โจโฉเหน็ เข้ากร็ ีบโดดขนึ ม้าพาทหารหนีตายอกี ครันหนีไปได้ไกลแล้วโจโฉจึงถามทหารว่า เราจะไปเมืองลาํ กุน๋ นันไปทางใดจึงจะเรว็ ทหารบอกว่าทางลัดเรว็ กว่าทางใหญ่ แต่เดนิ ยากด้วยเป็นซอกเขามหี ลุมบ่อกม็ าก ข้าพเจ้าไปดูมาแล้ว ทางลัดนันมีกองเพลิง โจโฉฟังแล้วจึงสังให้ไปทางลัด ทหารก็ ท้วงว่าอาจมขี ้าศกึ ซ่มุ อยู่ โจโฉว่าขงเบ้งนันจะลวงเรา จึงแกล้งเอาเพลิงมากองไว้ปาก ทางลัด แล้วเอาทหารไปซุ่มไว้ทางใหญ่ หวงั จะให้เราคดิ เกรง กองเพลิงนันว่าจะมที หารอยู่ จะได้ไปทางใหญ่ซงึ ซุ่มทหารไว้ แล้วโจโฉกพ็ าทหารไปทางลัด จนถึงฮัวหยงโจโฉกห็ ัวเราะ ขนึ อกี ทหารถามว่าทา่ นจะหัวเราะทาํ ไมอกี หัวเราะสองครังก็ โดนดเี ข้าทงั สองครัง โจโฉจึงว่าเราหัวเราะเยาะความคิดขงเบ้ง จิวยี ด้วยทนี ีชอบกลมิได้แต่งทหารซุ่มไว้ แม้มีพวกขงเบ้งจิวยีมา

ตงั สกดั อยู่ เรากจ็ ะเสยี ทพี วกเขา โจโฉพูดจบกวนอูกย็ กทหารออกมาสกดั ทางไว้ โจโฉเหน็ หนี ไม่รอดจึงสังให้สู้ ทหารกว็ ่าส้ไู ม่ไหว คนกน็ ้อยทงั ยังอดิ โรย เทยี หยกจึงว่าอย่าส้เู ลย ทา่ นเข้าไปพูดกบั กวนอูดๆี เถิด เขาคงไม่ทาํ อะไร เพราะทา่ นกเ็ คยเลียงดูเขามา โจโฉเหน็ ด้วยจึงชักม้าเข้าไปคาํ นับกวนอู แล้วขอให้กวนอู เปิ ดทาง ลาํ เลิกบุญคุณทเี คยเลียงดมู า กวนอกู ว็ ่าเรากไ็ ด้อาสา ฆา่ งันเหลียงบนุ ทวิ ให้แล้ว จะมาทวงอะไรอกี โจโฉจึงว่าซึงทา่ นแทนคุณเราครังหนึงกจ็ ริง แลเมอื ทา่ นหัก ด่านออกมาถึงห้าตาํ บล แล้วฆา่ นายด่านแลทหารทงั ปวงเสยี เป็น อนั มาก เรากม็ ไิ ด้โกรธด้วยคดิ ถึงคาํ ทที า่ นว่าไว้ เราจึงให้หนังสอื ไปถงึ แฮหัวต้นุ ซงึ อยู่แม่นาํ ฮองโหให้ปล่อยทา่ นไป บดั นีตัวเรา เข้าตาจนเหมอื นหนึงคนตกนาํ แล้วกไ็ ม่ต่อส้ทู า่ น ทา่ นจงเหน็ ไมตรีเราซึงได้อ้อนวอน จงปล่อยเราให้พ้นภยั เถดิ กวนอไู ด้ฟังโจโฉว่ากม็ ีความสงสาร คดิ ถงึ คุณทมี แี ต่หนหลัง จะจับตวั ไว้กอ็ ายใจ จึงขบั ม้าพาทหารหลีกทางให้ ขงเบ้งมใิ ช่ร้เู พียงพิชัยสงคราม

แต่ยังร้คู วามคิดรู้สติปัญญาของศตั รูว่าระดับไหน ขงเบ้งจึงทายถูกว่าโจโฉแตกทพั เรือแล้วจะไปไหน หนีจาก จูล่งจะไปทางไหน หนีจากเตียวหุยแล้วจะไปทางไหน ขงเบ้งร้คู วามคิดของศัตรูได้ตลอด เหมือนว่าความคิดของ ศัตรูนันคอื ความคิดของขงเบ้งเอง และขงเบ้งกย็ ังบีบโจโฉให้ ต้องเล่นตามเกมทตี วั กาํ หนดไว้ เช่นการให้จุดเพลิงไว้ทที างลัด เพือยัวให้โจโฉไปทางนัน นีเรียกว่าโจโฉเล่นเกมของขงเบ้งโดยไม่ รู้ตวั เหมือนขงเบ้งยืนมองอยู่เบอื งบนแล้วรู้ตลอดว่าโจโฉจะทาํ อะไรทไี หน จะหนีไปทางไหน ขงเบ้งอยู่ในฐานะทเี หนือกว่า จึงบีบโจโฉให้อยู่ในเกมของ ตัวได้ตลอด การเอาชนะศตั รจู ึงมิใช่เพียงเล่นกนั ในเกม แต่ต้องกาํ หนดเกมให้ศัตรูเล่นโดยไม่รู้ตัว ให้เขาเล่นเกม ตามทเี รากาํ หนด ชิงลงมือกอ่ นทเี ขาจะคิดทาํ อะไร เช่นทขี งเบ้งไม่เปิ ดโอกาสให้โจโฉได้คิดทาํ อะไร แต่กาํ หนด เกมขึนมาบงั คับให้โจโฉเล่นโดยไม่รู้ตวั ทาํ ได้เช่นนีศตั รูย่อมตกอยู่ในเงือมมือ

นาํ ใจกวนอู กวนอูอยู่รักษาเมืองแห้ฝือ โจโฉยกทพั มาตีแตก ทาํ ให้ กวนอูต้องพาทหารหนีขึนเขา แต่กย็ ังเป็นห่วงครอบครัวเล่าปีที ตดิ อยู่ในเมือง โจโฉอยากได้กวนอูมาอยู่ด้วย เตยี วเลียวจึงไป เกลียกล่อม กวนอูยอมมาอยู่กบั โจโฉ แต่ขอสญั ญาสามข้อ หนึง กวนอูถือว่าตวั เป็นข้าพระเจ้าเหียนเต้ ไม่ใช่ข้าของโจโฉ สอง ขอดูแลภรรยาเล่าปี เบยี หวัดทเี คยเป็นของเล่าปี จะขอ รับมาให้ภรรยาเล่าปีได้ใช้ สาม ถ้ารู้ว่าเล่าปีอยู่ทไี หนกจ็ ะไปหา จะไม่อยู่กบั โจโฉอกี ต่อไป โจโฉรับปากสญั ญาสามข้อ กวนอจู ึง ยอมมาอยู่ด้วย เมอื ได้กวนอมู าโจโฉกท็ าํ นุบาํ รุงเอาอกเอาใจเป็นการใหญ่ หวังจะให้กวนอูภกั ดี ของกนิ ของใช้ แม้แต่ผู้หญิงกห็ าให้ แต่ เมอื กวนอูได้ข่าวว่าเล่าปีไปอยู่กบั อ้วนเสยี ว กวนอูกห็ นีโจโฉไป หาเล่าปีทนั ที เรืองของกวนอใู นตอนนีทาํ ให้หลายคนเหน็ ว่ากวนอเู ป็นคน ซอื สตั ย์ มีความภักดีต่อเล่าปี แม้โจโฉจะทาํ นุบาํ รงุ ดกี ว่าเล่าปี

เป็นร้อยเทา่ กวนอูกย็ ังไม่ใจออ่ น พอได้ข่าวว่าเล่าปี ไปอยู่กบั อ้วนเสยี ว กวนอูกย็ อมไปลาํ บากกบั เล่าปีอกี ใครๆกพ็ ากนั ยก ย่องสรรเสริญกวนอูว่าเป็นคนซือสัตย์หาทเี ปรียบมิได้ บางคนถงึ ขนาดเพ้อว่ากวนอูเป็นเทพเจ้าแห่งความซอื สัตย์ ว่ากนั ไปโน่น แต่ถ้าจะบอกว่าไม่ใช่ล่ะ ทกี วนอทู าํ ลงไปนันไม่ใช่เรืองความซือสัตย์หรือความจงรัก ภกั ดอี ย่างทเี พ้อกนั แต่เป็นเรืองผลประโยชน์ ว่ากนั อย่างนีจะคิดยังไง อย่าลืมว่ากวนอกู เ็ ป็นนักการเมืองคนหนึง และไม่มีนัก การเมอื งคนไหนทเี ล่นการเมอื งโดยไม่คิดถงึ ผลประโยชน์ คนอย่างกวนอไู ม่ใช่ว่าจะไร้สมองเอาเสียเลย เหตใุ ดกวนอจู ึงหนีโจโฉกลับไปหาเล่าปี เพราะกวนอูร้วู ่าคนอย่างโจโฉไม่มีวันชิงบลั ลังก์ โจโฉพอใจ กบั ตาํ แหน่งมหาอปุ ราช ถ้าคิดจะชิงบัลลังกก์ ท็ าํ ไปนานแล้ว และเมอื โจโฉไม่คิดชิงบัลลังก์ กวนออู ยู่กบั โจโฉไปกไ็ ม่ได้ดิบได้ดี อย่างมากกไ็ ด้เป็นแม่ทพั แต่ทกี วนอยู ึดมันอยู่กบั เล่าปีเพราะกวนอรู ู้ว่าคนอย่างเล่าปีมกั ใหญ่ใฝ่ สงู มีโอกาสเมอื ไรกล็ งมือชิงบัลลังกแ์ น่นอน

และเมือเล่าปีได้เป็นฮ่องเต้ มหี รือทกี วนอจู ะได้เป็นเพียง แม่ทพั แต่กวนอูจะได้เป็นพระอนุชาธริ าช แล้วกวนอจู ะเอาตาํ แหน่งแม่ทพั จากโจโฉทาํ ไม คงไม่มนี ักการเมอื งคนไหนทหี วงั จะได้ตาํ แหน่งเลก็ มากกว่า ตาํ แหน่งใหญ่ จริงไหม อย่ารับของร้อน เมอื โจโฉยกทพั มาตีเมอื งชีจิวอยู่นัน เล่าปีเป็นเจ้าเมืองเพง งวนกว๋ น ขงหยงชวนให้เล่าปียกทพั มาช่วยโตเกยี ม เล่าปีกย็ กมา พอเล่าปีตฝี ่ าทพั โจโฉเข้าเมอื งชีจิวได้แล้ว โตเกยี มกเ็ ชิญให้เล่าปี ขึนเป็นเจ้าเมอื ง เล่าปีกไ็ ม่รับ โตเกยี มอ้อนวอนเป็นหลายครัง เล่าปีกย็ ืนกรานไม่ยอมเป็นเจ้าเมืองชีจิว บิตก๊ ราํ คาญขึนมากว็ ่า เวลานีข้าศึกล้อมเมืองอยู่ เรืองมอบเมืองเอาไว้วันหลังเถอะ มา คิดรับศึกกนั ก่อน เล่าปีจึงว่าจะทาํ หนังสอื ถงึ โจโฉขอให้ถอยทพั ไป เวลานัน

ลิโป้ ยกทพั ไปตีเมืองกุนจิวของโจโฉ โจโฉจาํ ต้องกลับไปชิงเมอื ง คนื เกรงว่าเล่าปีจะพาทหารตีตามหลัง จึงส่งหนังสอื ตอบมาว่า ยอมถอยทพั ครังนีเพราะเหน็ แก่เล่าปี แล้วจึงยกทพั ไปรบกับลิโป้ ฝ่ ายในเมืองชีจิวนันเมือโจโฉถอยทพั ไปแล้ว โตเกยี มกอ็ ้อน วอนขอให้เล่าปีเป็นเจ้าเมืองอกี เล่าปีกแ็ ก้เกยี วว่าทมี านีเพราะ เหน็ แกข่ งหยง ไม่ได้หวงั มาเป็นเจ้าเมือง ชาวบ้านเขาไม่ร้จู ะนึก ว่ามาชิงตาํ แหน่งเจ้าเมอื งจากโตเกยี ม บิตก๊ กช็ ่วยอ้อนวอนให้ เล่าปีรับ เล่าปีกไ็ ม่ยอมรับ คราวนีทงั ตนั เต๋งขงหยงกวนอูเตยี ว หุยกช็ ่วยกนั เชียร์เป็นการใหญ่ แต่เล่าปีกย็ ืนกรานไม่ยอมรับอยู่ดี โตเกยี มจึงขอให้เล่าปีไปอยู่ทเี มอื งเสยี วพ่ายซึงเป็นเมอื งตดิ กนั ทุกคนกเ็ ชียร์กนั อกี ว่าไม่เป็นเจ้าเมืองชีจิว ไปเป็นเจ้าเมืองเสียว พ่ายกย็ ังดี เล่าปีจึงยอมรับตาํ แหน่งเจ้าเมืองเสยี วพ่าย เล่าปีมาช่วยโตเกยี มทาํ ไม เพราะขงหยงขอร้องหรือ? เปล่าเลย ขงหยงไม่ใช่พ่อเล่าปี เรืองอะไรเล่าปีจะต้องเสียง ตายมาช่วยป้ องกนั เมอื งชีจิว หากช่วยได้แล้วเล่าปีกไ็ ม่ได้เบยี

ออกข้าวอะไร ทหารตัวเองจะล้มตายไปเปล่าๆด้วยซาํ แล้วยังงันเล่าปีมาช่วยชีจิวไว้ทาํ ไม เพราะเล่าปีมาคิดสะระตะดูแล้วว่าชีจิวเป็นเมอื งใหญ่ น่าที จะขยับขยายจากเพงงวนกว๋ นอนั เป็นเมืองเลก็ มาอยู่ทนี ี เพือเป็น ฐานในการชิงบัลลังก์ ส่วนทพั ของโจโฉนันเล่าปีเกง็ ว่าเมืองใหญ่อย่างชีจิวพอจะต้าน ได้ แต่หากต้านไม่ได้กย็ ังไม่เข้าตาจน เพราะเล่าปีไม่ได้เป็นเจ้าเมอื งชีจิว นีเองจึงเป็นเหตทุ เี มอื เข้าเมืองแล้ว ถึงโตเกยี มจะขอให้ เล่าปีเป็นเจ้าเมอื ง เล่าปีกไ็ ม่ยอมรับ เพราะตาํ แหน่งเจ้าเมือง ชีจิวเวลานันเป็ นของร้ อน หากเล่าปีรับตาํ แหน่งเจ้าเมือง เล่าปีกต็ ้องออกหน้าในการ ยกทพั รบกบั โจโฉ แล้วถ้าแพ้ขนึ มาเล่าปีกจ็ ะไม่มีข้อแก้ตัวอะไรเลย มหี วงั โดนโจโฉสงั ตัดหัวอย่างแน่นอน เล่าปีจึงยืนกรานไม่ยอมรับตาํ แหน่งเจ้าเมอื งชีจิว จะได้ไม่

ต้องออกหน้า และถ้าแพ้ขนึ มาเล่าปีกย็ ังอ้างได้ว่าตวั ไม่ได้เป็น เจ้าเมอื ง ไม่ใช่ตวั การ ทยี กทพั มาช่วยกเ็ พราะขงหยงขอร้อง ตวั มนี าํ ใจรักใคร่เพือนฝงู กเ็ ลยต้องมาช่วย แล้วเล่าปีกจ็ ะอ้าง คณุ ธรรมอนั ลาํ เลิศของตวั เองอกี มากมายเพือให้โจโฉเลือมใส จะ ได้ไม่สงั ลงโทษ ชะดีชะร้ายกจ็ ะขอฝากตวั กบั โจโฉเสยี เลย และเมือโจโฉเลิกทพั ไปแล้ว โตเกยี มกอ็ อกปากยกเมอื งให้ เล่าปีอกี แต่เล่าปีกย็ ังยืนกรานไม่ยอมรับอยู่ดี เพราะอะไร เพราะถึงโจโฉจะเลิกทพั ไป แต่ตาํ แหน่งเจ้าเมืองชีจิวกย็ ัง เป็ นของร้ อนอยู่ เล่าปีไม่รู้ว่าทาํ ไมโจโฉถงึ เลิกทพั ไป เล่าปีอาจคดิ ว่าเป็น อุบายโจโฉ จึงยังไม่ยอมรับตาํ แหน่งเจ้าเมือง เพราะไม่รู้ว่าโจโฉ จะยกทพั มาอกี หรือเปล่า รอดทู ศิ ทางลมให้แน่ใจก่อนดกี ว่า อกี ประการหนึง หากรับตาํ แหน่งแต่แรก เล่าปีกจ็ ะต้องถูก ครหานินทา ทาํ ให้ต้องเสียชือเสียงทอี วดอ้างมาเป็นเวลานาน

หากโจโฉไม่ยกทพั มาอกี แน่แล้ว ไม่ช้าเล่าปีกจ็ ะต้องได้เป็น เจ้าเมืองอยู่ดี เพราะโตเกยี มกเ็ หลาเหย่เตม็ ทแี ล้ว ทาํ ทา่ ว่าจะไป ค้าถ่านในอกี ไม่กีวัน หรือหากโตเกยี มเป็นตาแกห่ นังเหนียวไม่ยอมไปค้าถ่าน เสียที เล่าปีกจ็ ะหาเหตนุ านาสารพันมาเป็นข้ออ้างในการยึดเมอื ง ชีจิวเอง หากทนรอต่อไปไม่ไหว นีเองจึงเป็นเหตุทเี ล่าปีไม่ยอมรับเป็นเจ้าเมืองชีจิว แต่ ยอมรับเป็นเจ้าเมืองเสยี วพ่ายซงี อยู่ตดิ กนั เพือวันข้างหน้าจะได้ ยกทพั มายึดชีจิวได้สะดวก ในชีวิตของเรา ถ้าโชคดีมีคนให้ตาํ แหน่ง ดูให้ดเี สียกอ่ นว่า ไม่ใช่ของร้อน ถ้ามือพองแล้วจะแก้ยาก