นอกห้องเรียน

% อย่างไรก็ตาม ในฝ(ังชายแดนประเทศไทย เหตกุ ารณ์ทกุ อย่างอยใู่ นสภาพปกติ ยงั คงสภาพความ เป็ นอดีตไว้ในชีวติ ของปัจจบุ นั ได้อยา่ งนา่ ช(ืนชม วิถีชีวิต พืน1 บ้านและวฒั นธรรมท้องถ(ินที(ชาวบ้านมีอย่แู ละเป็ นอยู่ ....นนั( คือเนือ1 แท้ของประวตั ิศาสตร์อนั ควรค่านา่ เรียนรู้เป็ น อยา่ งยงิ( ชายแดนดา่ นบ้องตีใ1 นวนั นีเ1งียบสงบและเยน็ ดีแท้ ๆ ถนนโรยกรวดทอดยาวสชู่ ายแดนพม่า

สามชุก ฉันกลับมายลถ6นิ นีอ, ีกครัง, ได้อย่างไร ! ด้วยเหตบุ งั เอิญหรือความตงั1 ใจกนั แน่ หรือทงั1 สอง อย่างไหลมาประสบพบกนั เข้าพอดี เบือ1 งหน้าของฉันหาไม่ปราสาทศิลาทรายอลงั การ ไม่ แต่มนั คืออาคารไม้เก่าแก่ในอดีตซึ(งปรากฏกระจ่าง ชดั ในม่านตา แม้ว่าวนั นีจ1 ะพลกุ พล่านไปด้วยผ้คู นแปลก หน้าจากทวั( สารทศิ แทบจะคลําหาทางเดนิ ไมเ่ จอ บรรยากาศตลาด << ปี สามชกุ จงั หวดั สพุ รรณบรุ ี

ฉันเดินวกวนอยู่หลายรอบด้วยความสับสนกับ ทิศทางท(ีหมุนขว้างในประสาทสัมผัส จนกระท(ังฉันได้ กล(ินหอมเย็นจากสายนํา1 จึงได้สติสัมปชัญญะขึน1 อย่าง กระปรีก1 ระเปร่า สายนํา1 ไหลระริกสานกันเป็ นเกลียวคลื(น ทอดยาวจากทิศเหนือลงสู่ทิศใต้ อย่างต่อเนื(อง ไม่มี อาการเหนื(อยหล้าหรือยตุ ิบทบาทของตวั เองลง พิพิธภณั ฑ์บา้ นขนุ จํานงจีนารักษ์จงั หวดั สพุ รรณบรุ ี ตราบใดที(สายนทีไม่หยุดไหล ประวตั ิศาสตร์ของ ชุมชนก็ไม่มีวันหยุดนิ(งเช่นเดียวกัน แม้ว่าครัง1 หน(ึงห้อง

! แถวไม้ย่านการค้าตลาดเก่าเหล่านีซ1 งึ( เคยรุ่งเรืองเกือบถกู ทิง1 ร้ างไปกับ การเปล(ียนแปลงครัง1 ใหญ่แล้วก็ตาม ทายาทขนุ จํานงจีนารกั ษ์ พลนั ท(ีฉันเร(ิมต้นสาวเท้าจากท่านํา1 ความทรง จําทกุ อย่างก็หวลมาอีกครัง1 ราวกบั เร(ืองราวในครัง1 กระโน้น เพงิ( ผ่านพ้นไปเมื(อวาน ฉนั รีบเดินแหวกผ้คู นไปท(ีบ้าน “ขนุ

จํานงจีนารักษ์” เป็ นจุดแรก ไม่เพียงแต่เสียงสนทนา สําเนียงพืน1 ถ(ินคุ้นหูท(ีดงั แว่วอยู่ระหว่างรอยแตกของลาย ไม้แผ่นกระดานเท่านนั1 แม้แต่กลิ(นหอมควนั ไฟประหลาด ก็ยงั อดั เข้าในจมกู ของฉนั จนแทบสําลกั ตูไ้ ปรษณีย์รุ่นแรก ๆ ของประเทศไทย บันไดไม้ เล็กแคบสะท้ อนแสงเงาปลาบปร่ านํา ทางฉันขึน1 ไปสู่ชนั1 ที(สองด้วยความอบอุ่น เดินชมห้องหับ ตา่ ง ๆ ที(ฝาบ้านถกู กดั กร่อนไปด้วยกาลเวลา ถึงกระนนั1 ก็

\" ไมอ่ าจลบเลือนร่องรอยสนุ ทรีท(ีซอ่ นซุกอย่ทู กุ ซอกทกุ มมุ ที( ประกอบกนั ขนึ 1 เป็ นสถาปัตยกรรมสมถะหลงั นี 1 บนั ไดขึนชมบา้ นขนุ จํานงจีนารกั ษ์ ฉนั เดินทอดน่องขึน1 ไปถึงชนั1 ท(ีสามคล้ายกบั ตก อย่ใู นมนต์สะกดหรือไม่ก็เมามึนกล่มุ ควนั รสชาติหอมไหม้ ท(ีติดอยู่ปลายจมกู ลมพลิว1 พดั ผ่านม่านหน้าต่างสมั ผัส ผิวหน้าจนรู้สึกเย็นวาบไปทั(วไขสันหลัง ฉันชะโงกมอง ผ่านลายไม้ว(ินแหว่ง หลังคาสังกะสีเก่ากรอบบ่งบอกถึง อายขุ ยั ของชมุ ชนได้ดี ชอ่ งว่างระหว่างชายคาที(เหล(ือมกนั

# สูง ๆ ตํ(า ๆ ช่วยให้มองเห็นคลื(นคนยงั เดินกันอยู่ขวักไขว้ และดูเหมือนจะเพ(ิมความแออัดขึน1 เรื(อย ๆ จากเสียงท(ี เจรจาต่อรองราคากนั อึงอล ถดั ออกไปบนถนนสมยั ใหม่ นนั1 เลา่ รถยนต์หลากหลายยี(ห้อติดกนั ยาวเหยียด ต่างมงุ่ หน้ามาท(ีน(ี...ท(ีตลาดสด...! อารมณ์อ(มิ เอมของฉนั วาบขนึ 1 ชวั( ขณะ แต่แล้วมนั กลบั ทว่ มท้นขึน1 ด้วยความรู้สกึ ยอกย้อนระคนวติ ก ภาพอนาคต ! อนาคตของปัจจบุ นั ลมหายใจแห่งอดตี ...สามชุก ! ……………..

$ ประวัตศิ าสตร์ท้องถ6นิ : บ้านปลักเขว้า บ้านปลกั เขว้า ตําบลหนองสาหร่าย อําเภอพนม ทวน จงั หวดั กาญจนบรุ ี มีประวตั คิ วามเป็ นมา ดงั นี 1 มีบอ่ นํา1 แห่งหนงึ( เรียกว่า“ปลกั ววั ปลกั ควาย”และมี ต้นเขว้าใหญ่ต้นหนึ(งอยู่ข้างบ่อนํา1 นัน1 ชาวบ้านจึงตัง1 ชื(อ หมู่บ้านว่า บ้านปลักเขว้า เดิมทีหมู่บ้านปลักเขว้าขึน1 ตําบลดอนเจดีย์ อําเภอพนมทวน สมัยก่อนมีรอบ ๆ หมู่บ้านมีทิวทศั น์สวยงามมาก และภายในวดั มีต้นโพธิ\\ หลายสิบต้น

ประวตั ิศาสตร์ในยุคแรก เร(ิมขึน1 ในราวปี พ.ศ. ๒๔๖๕ มีชาวบ้านกลมุ่ หนง(ึ ได้อพยพมาจากบ้านหนองขยุ และบ้านหนองปริก ประกอบอาชีพทํานา ทําไร่และหา ของป่ า สมยั สงครามโลกครัง1 ที( T มีโจรผู้ร้ายชกุ ชมุ ได้ ปล้นฆ่าชาวบ้านอย่างป่ าเถื(อน ได้ฆ่าพระอาจารย์โอ เจ้า อาวาส วดั บ้านทวนมรณภาพระหว่างท่านเดินทาง ด้วยเกวียนจากบ้านทะเลบกมาวดั บ้านทวน โจรกลุ่มนีด1 รุ ้ ายมาก เท(ียวจีป1 ล้นชาวบ้านตาม หม่บู ้านตา่ ง ๆ ให้หวาดผวาไปทวั( จนชาวบ้าน

\"& บ่อสุพรรณ จงั หวดั สพุ รรณบรุ ีได้หนีมารวมกันที(หมู่บ้าน ปลกั เขว้า ผู้นําหมู่บ้านคือนายเริง สมคิด เป็ นผู้ใหญ่บ้าน ต่อมา นายช้อน วรรณะ เป็ นผู้ใหญ่บ้าน นายย(ิง กิจ ประสงค์ เป็ นผ้ใู หญ่บ้านตามลําดบั ได้รักษาหม่บู ้านเต็ม ความสามารถ ต่อมา นายบุญมา จิตนิยม เป็ น ผ้ใู หญ่บ้าน และในสมยั ต่อมาก็เป็ น นายวิสทุ ธิ\\ จิตนิยม เมื(อหมดวาระก็ได้ นายสราวธุ หอมจนั ทร์ มาเป็ นผ้ใู หญ่บ้านแทน

\"% ด้วยอานุภาพศักดิ\\สิทธ\\ิของหลวงพ่อหลํา เจ้า อาวาสวัดปลักเขว้ารูปแรก ช่วยให้ชาวบ้านปลักเขว้า เอาชนะภยั พิบตั ิมาได้อย่างน่าอศั จรรย์ เป็ นหม่บู ้านสงบ สขุ และมนั( คงมาจวบจนปัจจบุ นั

\"