Story with you

Story With You STRELIZIA

เรื่องราวกับคุณ (Story with you) เขียน: Strelizia ปก: Strelizia เผยแพร่: มิถุนายน 2566

เรื่องราวของฉันและคุณเริ่มต้นขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว นานมาแล้วครั้งนึง ฉันคิดว่าคุณเป็นคนที่มีเสน่ห์และน่ารักมาก คุณอาจจะมีคนในใจหรือ มีเจ้าของอยู่แล้ว คงเป็นเรื่องยากที่ฉันจะเข้าหาเพื่อพูดคุยด้วยกับคุณ ในตอนนั้นฉันไม่กล้าหรืออาจจะกลัวอะไรสักอย่างเพื่อที่จะเข้าไปพูดคุย กับคุณ ทั้ง ๆที่อยากจะทำความรู้จักกับคุณมากแท้ ๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ฉันเห็นว่าคุณเป็นคนที่พูดเก่งและให้กำลังใจคนอื่นเก่งมาก ๆ มันทำให้ฉันอยากรู้จักคุณมากขึ้นถึงจะแค่ในสถานะ รุ่นพี่คนนึงก็ยินดี เราทั้งสองเจอกันครั้งแรกใน การแข่งขันกีฬาระดับเขต ที่มีชื่อเรียกว่า \"กีฬาโซน\" การเจอกันครั้งแรกนั้นถึงเราจะไม่ได้ทำความรู้จักกันแต่ ก็ทำให้เราได้มีช่องทางที่สามารถติดต่อกันได้ ฉันเป็นคนที่เข้าหาคน ไม่ค่อยเก่ง จึงต้องมีเพื่อนไปด้วยเสมอฉันมักจะให้เพื่อนเป็นคนกลาง ในการส่งสาร ฉันต้องการที่จะเล่นเกมด้วยคุณก็เลย ขอให้เพื่อนนั้น ไปชวนคุณเพื่อที่จะได้เล่นด้วย ผมคิดว่าคุณจะปฎิเสธคำชวนซะอีก แต่คุณกลับตอบว่า \"ได้สิ\" ผมคงดีใจมากเลยในตอนนั้นคุณรู้ไหมว่า ฉันดีใจแค่ไหนถึงขนาดแอบยิ้มคนเดียวในใจเพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าดีใจ ถึงจะได้เล่นด้วยกันแค่ช่วงเวลานึงที่น้อยนิดแต่ก็มีความสุขมาก ๆ หลังจากนั้นก็ไม่ได้คิดว่าจะมีโอกาสจะได้คุยหรือทำกิจกรรมร่วมกัน อีกหรือเปล่า \"จนกระทั่ง\"

วันนึงจู่ ๆ คุณและคนในกลุ่มแชทก็พิมขึ้นมา ฉันยังคงงงว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พออ่านข้อความในกลุ่มแชทไปเรื่อย ๆ ก็พอจะเดาออกว่า เร็ว ๆ นี้ คงจะมีการแข่งขันก็เลยคุยเรื่องซ้อมกัน ฉันก็เพียงอยากมีส่วนร่วม จึงพิมพ์ไปในกลุ่มแต่ก็ไม่มีใครเลยที่จะตอบ แต่ในกลุ่มแชทยังคงดู ครึกครื้นขึ้นเรื่อย ๆ ฉันดีใจที่ทุกคนคุยกันอีก ฉันก็ลองพิมพ์คุยเล่น อีกครั้งนึงและก็มีคนบอกให้ฉันเป็นคนที่ควบคุมในเรื่องนี้ ฉันอยากที่จะ ปฎิเสธไปแต่ก็คงไม่ได้ เพราะว่าฉันเป็นรุ่นพี่ที่อายุมากที่สุดและ ประสบการณ์ก็อาจจะมากที่สุดด้วยเช่นกัน ฉันก็เลยทำตามหน้าที่ ที่ควรจะทำและวันนั้นก็มาถึง วันที่ฉันได้พบคุณอีกครั้งถึงแม้ว่าจะ ไม่มีความรู้สึกต่อกันแต่ก็มีความสัมพันธ์ในเชิงรุ่นพี่และ รุ่นน้อง ในวันนั้นคุณได้มาทักทายฉันและนั่นทำให้ฉันดีใจมากถึงจะได้คุยกัน เพียงแค่นิดเดียวเมื่อกลับถึงบ้านฉันก็อยากที่จะรู้จักคุณมากขึ้น ก็เลยพิมพ์เล่น ๆ ไปในกลุ่มแชทเพื่อที่จะให้ได้คุยกัน ตอนนั้นฉันสนุกมาก เลยนะที่ได้คุยกัน จนกระทั่งได้มาคุยกันจริง ๆ จัง ๆ มันก็ทำให้ ความรู้สึกของผมเปลี่ยนไป จากที่อยากรู้จักกลายเป็นอยากสนิทด้วย และเราก็คุยกันมากขึ้น จนทำให้เรานั้นรู้สึกชอบกันโดยที่เราทั้งคู่ ก็ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าชอบไปแล้ว

เราทั้งคู่ก็เลยเปลี่ยนสถานะจากคนรู้จักเปลี่ยนมาเป็น 'คนคุย' จากที่ฉันไม่ได้คิดอะไรกับคุณก็็เปลี่ยนกลายเป็นชอบและหลังจากนั้น ก็ไปกันได้ด้วยดีมีความสุขมาก ๆ เลย แต่พอนับวันไปยิ่งมี 'การทะเลาะ' เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องธรรมดาของการที่เราจะศึกษาดูในกัน อาจจะมี การงอนกันบ้าง โกรธบ้าง หึงหวงบ้าง แต่ถึงเราจะงอนกันมาตั้ง มากมายก็ยังรักกันเหมือนเดิม แต่แล้ววันนึงเหตุการณ์ที่ฉันไม่อยาก ให้เกิดขึ้นมากที่สุดคือการที่ทำให้คุณนั้นเสียใจ ฉันได้ทำให้คุณไม่พอใจ ในการกระทำนั้นและก็ตามขอคืนดี แต่มันไม่ง่ายเลยในครั้งนี้ ผมรู้สึกว่า เหมือนจะเสียคุณไปเลย ผมทำได้แค่นอนร้องไห้และตัดพ้อจนมีเพื่อน มาให้คำปรึกษาว่าควรที่จะทำยังไง ฉันก็จึงนั่งคิดคำที่ควรจะพูดออกไป เพื่อจะขอโทษคุณ เพราะสิ่งที่ไม่อยากเสียไปมากที่สุดก็คือ 'คุณ' จนสำเร็จ ความรู้สึกของเราทั้งคู่วันนั้นอาจจะไม่เหมือนเดิม แต่ก็ทำให้เรานั้นได้เข้าใจ กันมากขึ้น และมันก็ทำให้ฉันนั้นรักคุณมากขึ้นมาก ๆ เลยรู้ไหม ความสัมพันธ์ของเราก็ได้ดำเนินต่อมาเรื่อย ๆ และผมก็อยากดูแลคุณ ไปตลอดอย่างงี้และจะทำให้มันดีที่สุดเลย คุณคือคนที่ผมอยากรักษาไว้ มากที่สุด I love you right up to the moon and back \"รักคุณมากที่สุด รักแบบไม่มีที่สิ้นสุด\"

\"ชีวิตคู่\" ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แค่วันสองวัน แต่มันหมายถึง การอยู่และดูแลกัน ทั้งชีวิต