สุวรรณหังชาดก

ก บทนำ นทิ ำนชำดก มิใช่เรื่องทีแ่ ต่งขึน้ เพื่อ สอนคุณธรรม แต่นทิ ำนชำดกคือเรือ่ ง ในอดีตชำตขิ องพระสมั มำสัมพทุ ธเจ้ำ ที่ พระองค์ทรงแสดงแกพ่ ระภิกษุใน โอกำสต่ำงๆ

1 ครั้งหนงึ่ เมื่อพระพทุ ธเจำ้ พระทับอยู่ ณ พระเชตวนั มหำวหิ ำร เมืองสำวัตถี ทรง ปรำรภเรือ่ งนำงภกิ ษณุ ีชื่อกูลนันทำ

2 ชอบฉนั กระเทียม และอีกมกั มำกในอำหำร สร้ำงควำมเดือดรอ้ นใหก้ ับประชำชนและ เสื่อมศรัทธำของพทุ ธบรษิ ทั พระองคจ์ ึงทรง นำนทิ ำนมำเลำ่ เป็นสำธก ดงั ต่อไปนี้

3 ในอดีตกำลมำแลว้ พระโพธิสตั วถ์ ือกำเนิดใน ตระกูลพรำหมณ์ มีภรรยำซึง่ เกดิ ในตระกูล พรำหมณ์เช่นเดียวกนั

4 ทั้งสองครองเรือนอยูด่ ้วยกนั อยำ่ งมีควำมสขุ มีบุตร3คน ชื่อนันทำ นันทวดี และสนุ นั ทำ ตำมลำดบั ทั้งสำมคนเมือ่ เจริญวยั มำกได้ แตง่ งำนกับพรำหมณ์หนุ่มซึง่ มีตระกูลเสมอ กัน

5 ตอ่ มำพรำหมณ์ผู้เป็นหัวหน้ำครอบครัวได้ สน้ิ ชีวติ ลง และไปเกดิ เปน็ หงสท์ องมีรูปร่ำง สวยงำม สว่ นภรรยำและลูกของพรำหมณ์ ยำกจนลงตำมลำดบั พญำหงส์ทองระลกึ ชำติ หนหลังได้

6 วนั หนึ่งระลึกวำ่ อดีตภรรยำและบตุ รสำวท้งั 3ของตนตกยำกด้วยควำมสงสำรจงึ บินไปที่ บ้ำนนำงพรำหมณ์ และบอกกับนำงวำ่ ตน เป็นสำมีที่ตำยไป ชำตินี้เกดิ เปน็ พญำ หงส์ทองและอยำกช่วยครอบครัวให้สบำย ขน้ึ

7 จึงได้สลัดขนทองคำให้นำงพรำหมณีและ บุตรสำววันละขน นำงกข็ ำยขนยงั ชีพ ครอบครัวกส็ ุขสบำยมีกนิ มีใช้ และมีควำม เปน็ อยูท่ ีด่ ีขึน้

8 วนั หนง่ึ นำงพรำหมณ์ปรึกษำบตุ รสำวท้งั 3วำ่ ถ้ำพญำหงสท์ องมำครำวนี้ พวกเรำ จะถอนขนทง้ั หมดไปขำยคงจะร่ำรวยมำก ยิง่ ข้นึ

9 แตบ่ ตุ รสำวทง้ั 3ไมเ่ ห็นดว้ ย นำงพรำหมณ์ กไ็ มส่ นใจเพรำะถูกควำมโลภเข้ำครอบงำ เสียแลว้

10 เมื่อพญำหงสท์ องมำ นำงก็จับถอนขนจน หมด ขนทองคำก็กลำยเป็นขนนก ธรรมดำ เพรำะพญำหงส์ทองมิได้เต็มใจ ให้

11 นำงพรำหมณีเลี้ยงพญำหงส์ทองจนขนงอก ขน้ึ เตม็ ตัว พญำหงส์ทองก็บินหนีไป

12 เมือ่ เล่ำนิทำนจบลง พระพุทธองคไ์ ดต้ รัส พระคำถำควำมว่ำ “บุคคลควรยนิ ดีเท่ำทีม่ ี เพรำะควำมโลภเกินประมำณเป็นควำมชวั่ แท้ นำงพรำหมณจ์ ับพญำหงสท์ องถอน ขน จนเสื่อมจำกทองคำ” เรื่องนี้ชี้ให้เห็น ว่ำ โลภนักมักลำภหำย

สมำชิก 1.ด.ญ.ธิดำรัตน์ สำรพนั ธุ์ เลขท2ี่ 1 2.ด.ญ.รำมำวดี ศรียำรักษ์ เลขที่23 3.ด.ญ.ศภุ รตั น์ แสนสอำด เลขที่25 ชั้นมัธยมศกึ ษำปีที่3/7