ระบบสุริยะพิสิษฐ์

ระบบสรุ ยิ ะ (The Solar System)

ระบบสุรยิ ะ ประกอบดว้ ยดวงอาทติ ย์และวัตถุอ่นื ๆ ที่ โคจรรอบดวงอาทติ ยเ์ นอื่ งจากแรงโนม้ ถว่ ง ไดแ้ ก่ ดาวเคราะห์ 8 ดวง กบั ดวงจันทรบ์ รวิ าร (Moon) ดาวเคราะหแ์ คระ (Dwarf planet) ดาวเคราะหน์ อ้ ย (Asteroid) วัตถุในแถบไคเปอร์ (Kuiper Belt) ดาวหาง (Comet) สะเก็ดดาว (Meteoroid) และฝ่ นุ ระหวา่ งดาวเคราะห์ (Interplanetary dust cloud)

ประวตั กิ ารคน้ พบและการสารวจ นับเป็ นเวลาหลายพันปี ในอดตี กาลทม่ี นุษยชาตไิ ม่เคย รับรูม้ าก่อนว่ามสี ง่ิ ทเ่ี รยี กวา่ ระบบสรุ ยิ ะ แต่เดมิ มนุษยเ์ ชอ่ื ว่า โลกเป็ นศูนยก์ ลางจักรวาลทอ่ี ยู่นงิ่ มดี วงดาวตา่ ง ๆ โคจรไป รอบ ๆ ผา่ นไปบนทอ้ งฟ้า แมว้ ่านักดาราศาสตรแ์ ละนักคณิตศาสตร์ชาวอนิ เดยี ชอื่ อารยภัฏ (สันสกฤต: आर्यभट) และนักปรัชญาชาวกรกี แอริ สตารค์ ัส (กรกี : Ἀρίσταρχος ὁ Σάμιος) เคยมแี นวคดิ เกย่ี วกบั การทดี่ วงอาทติ ยเ์ ป็ นศนู ยก์ ลางจักรวาล และจัดลาดบั จักรวาลเสียใหม่ แต่ผูท้ ่ีสามารถคิดคน้ แบบจาลองทาง คณติ ศาสตรเ์ พอ่ื พสิ จู น์แนวคดิ นี้ไดส้ าเร็จเป็ นคนแรกคอื นโิ ค เลาส์ โคเปอร์นิคัส ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 มีผูส้ ืบทอด แนวทางการศกึ ษาของเขาต่อมา คอื กาลเิ ลโอ กาลเิ ลอี โย ฮันเนส เคปเลอร์ และ ไอแซค นิวตัน พวกเขาพยายามทา ความเขา้ ใจระบบทางฟิ สกิ สแ์ ละเสาะหาหลักฐานการพสิ ูจน์ ยนื ยันว่า โลกเคลอ่ื นไปรอบ ๆ ดวงอาทติ ย์ และดาวเคราะห์ ทัง้ หลายต่างก็ดาเนนิ ไปภายใตก้ ฎทางฟิสกิ สแ์ บบเดยี วกันนี้ ในยคุ หลงั ตอ่ มาจงึ เรม่ิ มกี ารสบื สวนคน้ หาปรากฏการณ์ทางภมู ิ ธรณีตา่ ง ๆ เชน่ เทอื กเขา แอง่ หนิ ปรากฏการณ์สภาพอากาศ ทแ่ี ปรเปลย่ี นตามฤดูกาล การศกึ ษาเกย่ี วกับเมฆ พายุทราย และยอดเขาน้าแข็งบนดาวเคราะหด์ วงอน่ื ๆ

การสารวจยคุ แรก การสารวจระบบสรุ ยิ ะในยคุ แรกดาเนนิ ไปไดโ้ ดยอาศยั กลอ้ งโทรทรรศน์ เพอื่ ชว่ ยนักดาราศาสตรจ์ ัดทาแผนภาพ ทอ้ งฟ้าแสดงตาแหน่งของวัตถทุ จ่ี างเกนิ กวา่ จะมองเห็นได ้ ดว้ ยตาเปลา่ กลอ้ งโทรทรรศนจ์ าลอง จากชดุ ทไี่ อแซก นวิ ตันใช ้ กาลเิ ลโอ กาลเิ ลอี คอื ผูแ้ รกทค่ี น้ พบรายละเอยี ดทาง กายภาพของวัตถุในระบบสุรยิ ะ เขาคน้ พบว่าผวิ ดวงจันทร์ นัน้ ขรุขระ ส่วนดวงอาทติ ย์ก็มีจุดด่างดา และดาวพฤหัสมี ดาวบรวิ าร 4 ดวงโคจรไปรอบ ๆ ครสิ ตยี าน เฮยเคนิ ส์ เจรญิ รอยตามกาลเิ ลโอโดยคน้ พบไททัน ดวงจันทรข์ องดาวเสาร์ รวมถงึ วงแหวนของมัน ต่อมา จโิ อวันนี โดเมนิโก กัสสนิ ี คน้ พบดวงจันทรข์ องดาวเสารเ์ พมิ่ อกี 4 ดวง ชอ่ งว่างในวง แหวนของดาวเสาร์ รวมถงึ จดุ แดงใหญบ่ นดาวพฤหสั บดี

การสารวจดว้ ยยานอวกาศ ยคุ ของการสารวจอวกาศดว้ ยยานอวกาศเรม่ิ ตน้ ขนึ้ นับแต่ สหภาพโซเวยี ตสง่ ดาวเทยี มสปตุ นกิ 1 ขนึ้ สวู่ งโคจรรอบโลก เมอ่ื ปี ค.ศ. 1957 โดยไดโ้ คจรอยู่เป็ นเวลา 1 ปี ต่อมายาน เอกซพ์ ลอเรอร์ 6 ของสหรัฐอเมรกิ า ขน้ึ สวู่ งโคจรในปี 1959 และสามารถถา่ ยภาพโลกจากอวกาศไดเ้ ป็ นครัง้ แรก ยานสารวจลาแรกทเี่ ดนิ ทางไปถงึ วัตถุอนื่ ในระบบสุรยิ ะ คอื ยานลนู า 1 ซง่ึ เดนิ ทางผ่านดวงจันทรใ์ นปี ค.ศ. 1959 ใน ตอนแรกตัง้ ใจกันว่าจะใหม้ ันตกลงบนดวงจันทร์ แต่ยาน พลาดเป้ าหมายแลว้ จงึ กลายเป็ นยานที่สรา้ งโดยมนุษยล์ า แรกที่ไดโ้ คจรรอบดวงอาทิตย์ ยานมาริเนอร์ 2 เป็ นยาน อวกาศลาแรกทเี่ ดนิ ทางไปถงึ ดาวเคราะหอ์ น่ื ในระบบสุริยะ คอื ไปเยอื นดาวศุกร์ในปี ค.ศ. 1962 ต่อมายานมารเิ นอร์ 4 ไดไ้ ปถงึ ดาวอังคารในปี ค.ศ. 1965 และมารเิ นอร์ 10 ไปถงึ ดาวพธุ ในปี ค.ศ. 1974 ภาพวาดยานไพโอเนยี ร์ 10 ขณะผา่ น วงโคจรของดาวพลโู ตเมอ่ื ปี 1983 ไดร้ ับสญั ญาณครัง้ สดุ ทา้ ยเมอื่ มกราคม 2003 สง่ มาจากระยะ 82 AU

ดาวเคราะหท์ งั้ 8 ดวง ประกอบดว้ ย ดาวพธุ Mercury ดาวเสาร์ Saturn ดาวองั คาร Mar ดาวศกุ ร์ Venus ดาวยเู รนัส Uranus ดาวพฤหสั Jupiter โลก Earth ดาวเนปจนู Neptune

ตารางขอ้ มลู ดาวเคราะหท์ ง้ั 8 ดวง รายละเอยี ด ระยะหา่ งจาก เสน้ ผา่ น เวลาโคจร เวลาหมนุ อณุ หถมู ทิ ่ี สว่ นประ ความ แกส๊ สว่ น ดวงอาทติ ย์ ศนู ยก์ ลาง รอบดวง รอบตวั เอง พน้ื ผวิ (เคล กอบ หนาแน่น ใหญใ่ น (กโิ ลเมตร) อาทติ ย์ (g/cm^3) บรรยากาศ เฉลยี่ ( (เวลาโลก) (เวลา วนิ k ) x10^6km) โลก) ดาวพธุ 57.9 4,879 88 วัน 59 วัน 440 หนิ 5.43 He โลหะ ดาวศกุ ร์ 108.2 12,104 225 วัน -243 วนั 730 หนิ 5.24 Co โลหะ โลก 149.6 12,756 365.24 1 วัน 288-293 หนิ 5.52 N, O วนั โลหะ ดาว 227.9 6,794 687 วนั 24.37 186-268 หนิ 3.94 Co องั คาร ชวั่ โมง โลหะ ดาว 778.3 142,984 11.9ปี 9 ชวั่ โมง 165 ไฮโดเจน 1.33 H, He พฤหสั 50 นาที ฮเี ลยี ม ดาวเสาร์ 1,427 10 134 ไฮโดเจน 0.7 H, He 120,536 29.5ปี ชว่ั โมง ฮเี ลยี ม 30 นาที ดาว 2,871 51,118 -17 76 ไฮโดเจน 1.30 H, ยเู รนสั 83.8ปี ชว่ั โมง ฮเี ลยี ม He, CH 14 นาที ดาว 4,497 16 73 ไฮโด 1.76 H, เนปจนู 49,528 163.7ปี ชวั่ โมง 7 เจน He, CH ฮเี ลยี ม นาที

ดาวพธุ (Mercury) ดาวพุธ เป็ นดาวเคราะหท์ อ่ี ยู่ใกลด้ วงอาทติ ยม์ ากที่สุด และ เป็ นดาวเคราะหท์ เ่ี ล็กทสี่ ดุ ในระบบสรุ ยิ ะ ใชเ้ วลาโคจรรอบดวง อาทติ ย์ 87.969 วัน ดาวพุธมักปรากฏใกล ้ หรอื อยู่ภายใตแ้ สง จา้ ของดวงอาทติ ยท์ าใหส้ ังเกตเห็นไดย้ ากทส่ี ุด ดาวพุธไม่มี ดวงจันทรเ์ ป็ นบรวิ าร และไมม่ แี รงโนม้ ถ่วงมากพอทจี่ ะสรา้ งชนั้ บรรยากาศ ดาวพุธมแี กนกลางเป็ นเหล็กขนาดใหญ่ทาใหเ้ กิด ส น า ม แ ม่ เ ห ล็ ก ค ว า ม เ ข ม้ ป ร ะ ม า ณ 1 เ ป อ ร์ เ ซ็ น ต์ข อ ง สนามแมเ่ หล็กโลกลอ้ มรอบดาวพธุ ไว ้ ด า ว พุ ธ มี ส ภ า พ พ้ื น ผ ิว ข รุ ข ร ะ เ นื่ อ ง จ า ก ก า ร พุ่ ง ช น ข อ ง อุกกาบาต ยานอวกาศเพียงลาเดียวที่เคยสารวจดาวพุธใน ระยะใกลค้ อื ยานมารเิ นอร์ 10เมอื่ ปี พ.ศ. 2517-2518 (ค.ศ. 1974-1975) และสามารถทาแผนทพ่ี นื้ ผวิ ดาวพุธไดเ้ พยี ง 40- 45% เทา่ นัน้

ดาวศกุ ร์ (Mercury) ดาวศกุ ร์ เป็ นดาวเคราะหท์ อี่ ยหู่ า่ งจากดวงอาทติ ยเ์ ป็ นลาดบั ท่ี 2 ดาวศกุ รม์ เี สน้ ผา่ นศนู ยก์ ลางเป็ น 3 เทา่ ของดวงจันทร์ และมี ขนาดใหญ่กวา่ ดาวพธุ และดาวอังคาร 2 เท่าตัว ชอ่ื ละตนิ ของ ดาวศกุ ร์ (Venus) มาจากเทพแี หง่ ความรักของโรมัน ดาวศกุ ร์ เป็ นดาวเคราะหห์ นิ มขี นาดใกลเ้ คยี งกับโลก บางครัง้ เรยี กว่า \"นอ้ งสาว\" ของโลก แมว้ ่าวงโคจรของดาวเคราะหท์ ุกดวงจะ เป็ นวงรี วงโคจรของดาวศุกรจ์ ัดว่าเกอื บเป็ นวงกลม มคี วาม เยอื้ งศนู ยก์ ลาง (ความร)ี นอ้ ยทส่ี ดุ ดาวศุกร์เป็ นดาวทสี่ ว่างทสี่ ุดเป็ นลาดับที่ 3 รองจากดวง อาทติ ย์และดวงจันทร์ เน่ืองจากดาวศุกร์มีวงโคจรใกลด้ วง อาทติ ยม์ ากกวา่ โลก จงึ มมี มุ หา่ งจากดวงอาทติ ยไ์ มเ่ กนิ 47.8° มองเห็นไดเ้ ฉพาะในเวลาเชา้ มดื หรอื หัวคา่ เทา่ นัน้ ขณะปรากฏ ในทอ้ งฟ้ าเวลาหัวค่าทางทศิ ตะวันตก เรียกว่า \"ดาวประจา เมอื ง\" และเมอื่ ปรากฏในทอ้ งฟ้าเวลาเชา้ มดื ทางทศิ ตะวันออก เรยี กวา่ \"ดาวประกายพรกึ \" หรอื \"ดาวรงุ่ \"

โลก (Earth) โลก เป็ นดาวเคราะหล์ าดบั ทส่ี ามจากดวงอาทติ ย์ และเป็ นวัตถุ ทางดาราศาสตรเ์ พยี งหนงึ่ เดยี วทท่ี ราบวา่ มสี ง่ิ มชี วี ติ จากการวัด อายุดว้ ยกัมมันตรังสีและแหล่งหลักฐานอ่ืนไดค้ วามว่าโลก กาเนดิ เมอื่ ประมาณ 4,500 ลา้ นปี กอ่ นโลกมอี นั ตรกริ ยิ ะเชงิ โนม้ ถ่วงกับวัตถุอนื่ ในอวกาศโดยเฉพาะดวงอาทติ ยแ์ ละดวงจันทร์ ซงึ่ เป็ นดาวบรวิ ารถาวรหนง่ึ เดยี วของโลก โลกโคจรรอบดวงอาทติ ยใ์ ชเ้ วลา 365.26 วัน เรียกว่า ปี ซงึ่ ระหวา่ งนัน้ โลกโคจรรอบแกนตวั เองประมาณ 366.26 รอบ แกนหมนุ ของโลกเอยี งทาใหเ้ กดิ ฤดกู าลตา่ ง ๆ บนผวิ โลกอันตร กริ ยิ าความโนม้ ถว่ งระหวา่ งโลกกบั ดวงจันทรก์ อ่ ใหเ้ กดิ น้าขนึ้ ลง มหาสมุทร ทาใหก้ ารหมุนบนแกนของโลกมีเสถียรภาพ และ ค่อย ๆ ชะลอการหมุนของโลก ธรณีภาคของโลกแบ่งออกได ้ เป็ นหลาย ๆ ส่วน เรียกว่าแผ่นธรณีภาค รอ้ ยละ 71 ของ พนื้ ผวิ โลกปกคลมุ ดว้ ยน้า ซงึ่ สว่ นใหญเ่ ป็ นมหาสมทุ ร อกี รอ้ ยละ 29 ทเ่ี หลอื เป็ นแผน่ ดนิ ประกอบดว้ ยทวปี และเกาะซงึ่ มที ะเลสาบ แมน่ ้าและแหลง่ น้าอนื่ จานวนมากกอปรเป็ นอทุ กภาค บริเวณขวั้ โลกทัง้ สองปกคลมุ ดว้ ยน้าแข็งเป็ นสว่ นใหญ่

ดาวองั คาร (Mars) ดาวองั คาร เป็ นดาวเคราะหล์ าดับทสี่ จี่ ากดวงอาทติ ย์ เป็ น ดาวเคราะหเ์ ล็กทส่ี ดุ อันดับทสี่ องในระบบสรุ ยิ ะรองจากดาวพธุ ในภาษาอังกฤษไดช้ อื่ ตามเทพเจา้ แหง่ สงครามของโรมัน มกั ไดร้ ับขนานนาม \"ดาวแดง\" เพราะมีออกไซด์ของเหล็ก ดาษด่ืนบนพ้ืนผวิ ทาใหม้ ีสอี อกแดงเรื่อ ดาวอังคารเป็ นดาว เคราะหห์ นิ ทม่ี บี รรยากาศเบาบาง มลี ักษณะพน้ื ผวิ คลา้ ยคลงึ กับทั้งหลุมอุกกาบาตบนดวงจันทร์ และภูเขาไฟ หุบเขา ทะเลทราย ตลอดจนพดิ น้าแข็งขัว้ ดาวทปี่ รากฏบนโลก คาบ การหมนุ รอบตัวเองและวฏั จักรฤดกู าลของดาวอังคารก็มคี วาม คลา้ ยคลงึ กับโลกซงึ่ ความเอยี งกอ่ ใหเ้ กดิ ฤดูกาลต่าง ๆ ดาว อังคารเป็ นทตี่ ัง้ ของโอลมิ ปัสมอนส์ ภเู ขาไฟใหญท่ สี่ ดุ บนดาว อังคารและสูงสุดอันดับสองในระบบสุรยิ ะเท่าท่ีมกี ารคน้ พบ และเป็ นทตี่ งั้ ของเวลสม์ ารเิ นรสิ แคนยอนขนาดใหญอ่ ันดับตน้ ๆ ในระบบสรุ ยิ ะ แอง่ บอเรยี ลสิ ทรี่ าบเรยี บในซกี เหนือของดาว ปกคลมุ กวา่ รอ้ ยละ 40 ของพนื้ ทที่ ัง้ หมดและอาจเป็ นลักษณะ การถกู อกุ กาบาตชนครัง้ ใหญ่ ดาวอังคารมดี าวบรวิ ารสองดวง คือ โฟบอสและดีมอสซงึ่ ต่างก็มีขนาดเล็กและมีรูปร่างบดิ เบย้ี ว

ดาวพฤหสั (Jupiter) ดาวพฤหสั เป็ นดาวเคราะห์ท่ีอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์เป็ น ลาดับที่ 5 และเป็ นดาวเคราะหท์ ่ีมีขนาดใหญ่ทส่ี ุดในระบบ สรุ ยิ ะ นอกจากดาวพฤหัส ดาวเคราะหแ์ ก๊สดวงอน่ื ๆ ในระบบ สุรยิ ะไดแ้ ก่ ดาวเสาร์ ดาวยูเรนัส และดาวเนปจูน ชอ่ื ละตนิ ของดาวพฤหัส (Jupiter) มาจากเทพเจา้ โรมัน สัญลักษณ์ แทนดาวพฤหสั ป็ นสายฟ้าของเทพเจา้ ซสุ ดาวพฤหสั มมี วลสูง กว่ามวลของดาวเคราะหอ์ นื่ รวมกันราว 2.5 เท่า ทาใหศ้ ูนย์ ระบบมวลระหว่างดาวพฤหัสกับดวงอาทติ ย์ อยู่เหนือผวิ ดวง อา ทิต ย์ (1 .068 เท่า ของรั ศมีดว งอ าทิตย์ เม่ือ วัด จา ก ศนู ยก์ ลางดวงอาทติ ย)์ ดาวพฤหัสหนักวา่ โลก 318 เทา่ เสน้ ผ่านศูนย์กลางยาวกว่าโลก 11 เท่า และมีปริมาตรคดิ เป็ น 1,300 เท่าของโลก เชอ่ื กันวา่ หากดาวพฤหัสมมี วลมากกวา่ นี้ สกั 60-70 เท่า อาจเพยี งพอทจ่ี ะใหเ้ กดิ ปฏกิ ริ ยิ านวิ เคลยี รจ์ น กลายเป็ นดาวฤกษ์ได ้ ดาวพฤหสั หมนุ รอบตวั เองดว้ ยอตั ราเร็วสงู ทส่ี ดุ เมอ่ื เทยี บ กับดาวเคราะหด์ วงอนื่ ในระบบสรุ ยิ ะ ทาใหม้ รี ูปร่างแป้ นเมอ่ื ดู ผ่านกลอ้ งโทรทรรศน์ นอกจากชัน้ เมฆท่ีห่อหุม้ ดาวพฤหัส ร่องรอยทเ่ี ดน่ ชัดทส่ี ดุ บนดาวพฤหัส คอื จุดแดงใหญ่ ซงึ่ เป็ น พายหุ มนุ ทมี่ ขี นาดใหญก่ วา่ โลก

ดาวเสาร์ (Saturn) ดาวเสาร์ เป็ นดาวเคราะหด์ วงท่ี 6 จากดวงอาทติ ย์ ถัดจากดาว พฤหสั บดี เป็ นดาวเคราะหท์ มี่ ขี นาดใหญเ่ ป็ นอันดบั 2 ของระบบ สรุ ยิ ะ รองจาก ดาวพฤหสั บดี ดาวเสารเ์ ป็ นดาวแกส๊ ยักษ์ทมี่ รี ัศมี เฉลยี่ มากกวา่ โลกประมาณ 9 เทา่ แมว้ า่ จะมคี วามหนาแน่นเป็ น 1 ใน 8 ของโลก แต่มวลของมันมมี ากกวา่ โลกถงึ 95 เทา่ ดาว เสารม์ รี ูปร่างป่ องออกตามแนวเสน้ ศนู ยส์ ตู ร ทเี่ รยี กว่าทรงกลม แป้น (oblate spheroid) เสน้ ผา่ นศนู ยก์ ลางตามแนวขวั้ สนั้ กวา่ ตามแนวเสน้ ศูนย์สูตรเกือบ 10% เป็ นผลจากการหมุนรอบ ตัวเองอย่างรวดเร็ว ดาวเคราะหด์ วงอน่ื ๆ ก็มลี ักษณะเป็ นทรง กลมแป้นเชน่ กนั แตไ่ มม่ ากเทา่ ดาวเสาร์ ดาวเสารเ์ ป็ นดาวเคราะหเ์ พยี งดวงเดยี วในระบบสรุ ยิ ะ ทม่ี ี ค ว า ม ห น า แ น่ น เ ฉ ล่ีย น อ้ ย ก ว่า น้ า ( 0 . 7 0 ก รั ม / ลูก บ า ศ ก์ เซนตเิ มตร) อย่างไรก็ตาม บรรยากาศชัน้ บนของดาวเสาร์มี ความหนาแน่นนอ้ ยกวา่ น้ี ขณะทท่ี แี่ กนมคี วามหนาแน่นมากกวา่ น้า วงแหวนของดาวเสารป์ ระกอบไปดว้ ย เศษหนิ และน้าแข็ง ขนาดเล็ก เรยี งตัวอยู่ในระนาบเดยี วกัน และวงแหวนของดาว เสารก์ ป็ ระกอบไปดว้ ย วงแหวนยอ่ ยๆมากมาย

ดาวยเู รนสั (Uranus) ดาวยูเรนสั เป็ นดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์เป็ น ลาดับท่ี 7 ในระบบสุรยิ ะ จัดเป็ นดาวเคราะหแ์ ก๊ส มเี สน้ ผ่าน ศนู ยก์ ลาง 50,724 กโิ ลเมตร นับไดว้ า่ มขี นาดใหญเ่ ป็ นอันดบั ที่ 3 ในระบบสรุ ยิ ะ บรรยากาศชัน้ นอก ประกอบดว้ ยไฮโดรเจน และฮเี ลยี ม เป็ นสว่ นใหญ่ แตล่ กึ ลงไปชนั้ ในมสี ว่ นประกอบของ แอมโมเนยี มเี ทน ผสมอยดู่ ว้ ย ดาวยเู รนัสแผค่ วามรอ้ นออกจากตวั ดาวนอ้ ย มาก อาจจะเป็ นเพราะภายในดาวไมม่ กี ารยบุ ตัวแลว้ หรอื อาจมี บางอย่างไดป้ ิ ดกัน้ ไวแ้ ต่ก็ยังไม่ทราบอย่างแน่ชัด นักดารา ศาสตรค์ าดวา่ แกนของดาวยเู รนัส มลี กั ษณะคลา้ ยกบั ดาวเสาร์ และดา วพฤหัสบดี ถั ดมาเป็ นแกน ชั้นนอกที่เต็ ม ไปดว้ ย แอมโมเนยี และมเี ทน ซง่ึ ทาใหเ้ รามองดาวยเู รนัสมลี กั ษณะเป็ น สฟี ้ าแกนกลางของดาวยูเรนัสเป็ นหนิ แข็งเสน้ ผ่านศูนยก์ ลาง ยาว 17,000 กโิ ลเมตร ลอ้ มไปดว้ ยชนั้ ของเหลวทปี่ ระกอบไป ดว้ ยน้าและแอมโมเนีย แมนเทลิ ชัน้ นอกประกอบดว้ ยฮเี ลยี ม เหลว ไฮโดรเจนเหลวทผ่ี สมกลมกลนื กบั ชนั้ บรรยากาศ

ดาวเนปจนู (Nepture) ดาวเนปจูน มีชอ่ื ไทยว่า ดาวเกตุ เป็ นดาวเคราะห์ในระบบ สรุ ยิ ะลาดบั สดุ ทา้ ยมขี นาดเสน้ ผา่ นศนู ยก์ ลางใหญเ่ ป็ นอันดับท่ี 4 รองจากดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์ ดาวยูเรนัส และมมี วลเป็ น ลาดบั ที่ 3 รองจากดาวพฤหัสและดาวเสาร์ คาวา่ \"เนปจนู \" นัน้ ตงั้ ชอื่ ตามเทพเจา้ แหง่ ทอ้ งทะเลของโรมันเหนอื (กรกี : โปเซ ดอน) มสี ญั ลกั ษณเ์ ป็ น (♆) ดาวเนปจูนมีสีน้ าเงิน เน่ืองจากองค์ประกอบหลักของ บ ร ร ย า ก า ศ ผิว น อ ก เ ป็ น ไ ฮ โ ด ร เ จ น ฮีเ ลีย ม แ ล ะ มีเ ท น บรรยากาศของดาวเนปจูน มกี ระแสลมทรี่ ุนแรง (2500 กม/ ชม.) อณุ หภมู พิ น้ื ผวิ อยู่ทปี่ ระมาณ -220℃ (-364 °F) ซง่ึ หนาวเย็นมาก เนื่องจาก ดาวเนปจูนอยู่ไกลดวงอาทติ ย์มาก แตแ่ กนกลางภายในของดาวเนปจูน ประกอบดว้ ยหนิ และกา๊ ซ รอ้ น อณุ หภมู ปิ ระมาณ 7,000℃ (12,632 °F) ซงึ่ รอ้ นกวา่ พนื้ ผวิ ของดวงอาทติ ย์

The end