08.กฏและคำปฏิญาณ

คำปฏิญำณและกฎของลกู เสือ คำปฏิญำณ คือ กำรให้คำม่นั สญั ญำดว้ ยควำมสุจริตใจ คำปฏิญำณ คอื คำมนั่ สญั ญำท่ลี ูกเสือไดใ้ หไ้ ว้แก่ผู้บังคบั บัญชำต่อหน้ำ แถว หรอื ในพิธกี ำรทำงลกู เสอื เป็นหลักสำกลที่ลกู เสอื ทกุ คนต้องปฏิบตั ิ เชน่ เดียวกันหมด ลูกเสือจะตอ้ งจดทำคำปฏิญำณให้ได้ และตอ้ ง พยำยำมปฏิบัติตนตำมคำปฏิญำณอย่ำงเต็มควำมสำมำรถหรอื ให้ดีท่สี ุด

คำปฏญิ ำณของลกู เสือ ด้วยเกยี รติของขำ้ ข้ำสัญญำว่ำ ข้อ 1) ข้ำจะจงรกั ภักดตี ่อชำติ ศำสนำ พระมหำกษตั รยิ ์ ขอ้ 2) ขำ้ จะช่วยเหลือผู้อนื่ ทกุ เมอื่ ข้อ 3) ขำ้ จะปฏบิ ตั ติ ำมกฎของลกู เสอื

กฎของลกู เสอื ขอ้ 1 ลูกเสอื มเี กยี รตเิ ช่ือถอื ได้ ข้อ 2 ลูกเสอื มีควำมจงรกั ภกั ดีตอ่ ชำติ ศำสนำ พระมหำกษัตรยิ ์ และซื่อตรงต่อผู้มพี ระคณุ ข้อ 3 ลูกเสือมหี น้ำทก่ี ระทำตนใหเ้ ปน็ ประโยชน์และช่วยเหลอื ผอู้ นื่ ข้อ 4 ลูกเสือเป็นมิตรของคนทกุ คนและเปน็ พนี่ ้องกบั ลกู เสอื อื่นทว่ั โลก ข้อ 5 ลกู เสือเป็นผูส้ ุภำพเรยี บร้อย ข้อ 6 ลกู เสือมคี วำมเมตตำกรณุ ำต่อสัตว์ ข้อ 7 ลูกเสอื เชอื่ ฟงั คำสง่ั ของบดิ ำมำรดำ และผบู้ งั คับบัญชำดว้ ยควำมเคำรพ ขอ้ 8 ลูกเสือมีใจร่ำเรงิ และไมย่ อ่ ท้อต่อควำมยำกลำบำก ข้อ 9 ลูกเสือเป็นผ้มู ธั ยัสถ์ ข้อ 10 ลกู เสอื ประพฤตชิ อบด้วยกำย วำจำ ใจ

ขอ้ 1 \"ลูกเสอื มีเกียรติเชอ่ื ถอื ได\"้ (A scouts is to be Trusted) ลกู เสือจะต้องยดึ ม่ัน ในควำมซอ่ื สตั ย์ ปฏิบัตติ ำม คำม่นั สัญญำอยำ่ งเคร่งครดั มน่ั คงอยใู่ นคณุ งำมควำมดี ไม่ ยอมแพ้แก่สิง่ ย่ัวยหุ รอื อำนำจ ฝำ่ ยต่ำ กระทำตนให้เปน็ ท่ี เชือ่ ถอื และไวว้ ำงใจแก่ผู้อื่นได้ เสมอ

ลูกเสอื ที่แทจ้ ริงถอื วำ่ เกียรติของเขำสำคัญ ย่ิงกวำ่ สงิ่ ใด เกียรติ ของเขำเป็นสงิ่ ศกั ด์ิสทิ ธิ์ คนทร่ี ู้จกั รักษำเกียรตเิ ป็นผเู้ ช่อื ถือไดเ้ สมอ เขำจะไม่กระทำส่ิงใด ๆท่ีเสียเกยี รติ เชน่ พดู เท็จกับผู้บังคับบญั ชำ หรือนำยจ้ำง หรอื ผู้อยู่ใตบ้ งั คบั บญั ชำ และเขำจะทำตัวให้เปน็ ที่ นับถอื ของคนทวั่ ไป ในฐำนะที่เป็นลูกเสือวิสำมัญทำ่ นตอ้ งไมย่ อมใหส้ ง่ิ ยั่วยวนใจไม่วำ่ จะลกึ ลับหรือรุนแรงเพยี งใดมำชักจงู ทำ่ นกระทำกำรใด ๆ ท่ไี ม่สุจริต หรอื เปน็ ท่ีนำ่ สงสัย ท่ำนจะไม่ละเมดิ คำมั่นสญั ญำเปน็ อันขำด

ขอ้ 2 \"ลูกเสือมคี วำมจงรกั ภักดตี ่อ ชำติ ศำสนำ พระมหำกษตั ริย์ และซอ่ื ตรงตอ่ ผ้มู ีพระคุณ\" (A scout is loyal) เป็นกำรยนื ยนั ใน คำม่นั สัญญำท่ีใหไ้ ว้อยำ่ งมีเกียรติ ดว้ ยกำรแสดงออก ปฏบิ ตั ิจริงทกุ วิถที ำง เพอ่ื ปกป้องสถำบันชำติ สถำบนั ศำสนำและสถำบนั พระมหำกษตั ริย์ รวมถงึ จะตอ้ งยึด ม่นั ในควำมซอ่ื สัตยก์ ตัญญตู อ่ ผมู้ ี พระคุณทกุ ท่ำน

ในฐำนะเป็นพลเมืองดี ท่ำนจะต้องระลกึ เสมอว่ำ ท่ำนเป็นคนหนงึ่ ในคณะ หรือเปน็ อฐิ กอ้ นหนง่ึ ในกำแพง ทำ่ จะต้อง ทำหนำ้ ท่ขี องท่ำนให้ดที ส่ี ุด และซือ่ ตรงกับผทู้ ่ีมีส่วนเก่ยี วขอ้ งกับท่ำน เช่น พ่อ แม่ พ่ี นอ้ ง นำยจำ้ งของท่ำน ทำ่ นจะต้องไมท่ ำลำย เกียรติด้วยกำรเล่นไม่ซือ่ นอกจำกนัน้ ทำ่ นต้องไม่ทำให้ผู้ท่ไี วว้ ำงใจ ใหไ้ ม่ว่ำชำยหรอื หญงิ ผิดหวงั บรรพบรุ ษุ ของทำ่ นได้ทำงำนด้วยควำม เข้มแขง็ รบด้วยควำมทรหดและตำยด้วยควำมองอำจ เพือ่ รกั ษำ บำ้ นเมืองไว้ให้ท่ำน ขออย่ำใหบ้ รรพบุรุษของทำ่ นมองลงมำจำก สวรรค์และเหน็ ท่ำนเทีย่ วเตร่ เอำมอื ใสก่ ระเปำ๋ โดยไม่ทำประโยชน์ อะไรให้บ้ำนเมืองเลย จงแสดงบทบำทของท่ำนแตล่ ะคนตำมตำแหน่งของตน และ เล่นด้วยนำ้ ใจนักกีฬำ

ขอ้ 3 \"ลูกเสอื มหี น้ำท่ีกระทำตนให้ เปน็ ประโยชน์และช่วยเหลอื ผอู้ นื่ \" (A scout duty is to be useful and to help others) ลกู เสอื จะต้องเปน็ คนไม่เหน็ แกต่ วั พรอ้ ม อยูเ่ สมอที่จะบำเพ็ญประโยชน์และ เปน็ ทพี่ ่งึ แก่ผู้อื่นได้ ซึ่งหมำยควำม วำ่ จะต้องพัฒนำตวั เองใหม้ คี วำมรู้ ควำมสำมำรถ และพ่ึงตนเองได้ ด้วย

ลกู เสอื จะพยำยำมใหค้ วำมเมตตำกรุณำ เพ่ือ บำเพญ็ ประโยชน์ต่อประชำชนอย่เู สมอ ควำมคดิ เห็นของเขำ มวี ่ำ ทุกคนตอ้ งตำย แต่ทำ่ นควรทำใจของ ทำ่ นวำ่ ก่อน เวลำจำกโลกน้ไี ปตำวิถที ำงของธรรมชำติ ทำ่ นควรทำควำมดี บำ้ ง ฉะนั้นจงทำทันที เพรำะท่ำนไม่รู้เลยวำ่ เมอ่ื ใดท่ำนตอ้ ง ลว่ งลบั ไป

ขอ้ 4 \"ลกู เสือเปน็ มติ รของคนทุกคน และเปน็ พน่ี อ้ งกบั ลกู เสืออ่นื ทว่ั โลก\" (Scout is a friend to all and a brother to every other Scout) ลูกเสือจะตอ้ งเป็นผ้ทู ี่มองโลกในแง่ ดี มีจิตใจ โอบออ้ มอำรี มคี วำม เอ้ือเฟ้อื เผอื่ แผแ่ กค่ นทกุ คนโดยไม่ เลือกเชอ้ื ชำติ ศำสนำ และชนั้ วรรณะ รวมทง้ั มีควำมตระหนักใน หลักภำรำดรภำพคอื ควำมรสู้ ึก เสมือนเป็นพ่นี ้องกับลกู เสอื อื่นทวั่ โลก

ในฐำนะทเ่ี ปน็ ลกู เสอื วสิ ำมัญ ทำ่ นตอ้ งยอม รับรวู้ ำ่ คนอ่ืนเป็นเพือ่ นมนษุ ย์ และ ทำ่ นตอ้ งไม่รงั เกยี จควำม แตกตำ่ งในเรอื่ งของ ควำมคดิ วรรณะ ศำสนำหรอื ชำติ บ้ำนเมอื ง ทำ่ นตอ้ งขจัดอติของทำ่ นและมองหำจุดดีของคน อน่ื ส่วนจดุ ช่วั น้นั คนโง่ยอ่ มวิจำรณไ์ ด้ ถ้ำท่ำนแสดงไมตรี จิตต่อคนชำตอิ ื่นได้เชน่ น้ี ก็นบั ว่ำไดช้ ่วยก่อใหเ้ กดิ สนั ติภำพและไมตรีจิตระหวำ่ งประเทศและมนุษย์ชำตไิ ด้

ข้อ 5 \"ลูกเสือเปน็ ผู้สภุ ำพเรียบรอ้ ย\" (A scout is Courteous) ลกู เสือ จะต้องเปน็ ผู้มีกิริยำวำจำสุภำพ ออ่ นโยนออ่ นนอ้ ม มสี มั มำภำรวะ ตอ่ บุคคลทั่วไป ไม่ยกตนขม่ ท่ำน

ในฐำนะทท่ี ่ำนเปน็ ลกู เสือวิสำมัญ ทำ่ นตอ้ งสภุ ำพ และ คำนงึ ถึง ผหู้ ญงิ คนแก่ เด็ก และบคุ ลทัว่ ไป แตย่ ิง่ กว่ำน้ัน ทำ่ นตอ้ งสภุ ำพตอ่ ฝ่ำยตรงขำ้ มกับท่ำนด้วย รวมควำมวำ่ ทำ่ นจะต้อง เปน็ สุภำพบุรษุ สุภำพสตรี คือ ผูป้ ฏบิ ัตติ ำมกฎ แหง่ กำรบำเพ็ญประโยชน์ของลูกเสือและเนตรนำรี

ขอ้ 6 \"ลกู เสือมีควำมเมตตำกรุณำ ตอ่ สัตว\"์ (A scout is a Friend to animals) ลูกเสอื จะตอ้ งเป็นผู้มีใจ เมตตำกรุณำสงสำรสัตว์ ไม่รังแก หรือทรมำนสตั วใ์ ห้ไดร้ บั ควำม เจบ็ ปวดหรือเมอ่ื พบสัตว์ไดร้ ับ ควำมลำบำกกต็ ้องใหก้ ำรช่วยเหลอื มนั จนพน้ ภยั

สัตวท์ ้ังหลำย มีควำมรกั หวงแหนชวี ติ ของตน ยิง่ กว่ำสง่ิ ใด ตำ่ งดิ้นรนต่อสู้เพอื่ ใหม้ ชี ีวิตอยู่รอดปลอดภยั จำก อนั ตรำย ทุกชีวติ ปรำรถนำควำมสุข ควำมรกั ควำมอบอนุ่ และ กำรชว่ ยเหลอื เกอื้ กลู แต่เกลียดกลัวหวำดระแวงต่อกำร ลว่ งเกิน เบยี ดเบยี นและทำรำ้ ย ภำรกจิ สำคัญทสี่ ุดของลกู เสอื วิสำมัญ คือ กำรชว่ ยเหลือผูอ้ ่นื ให้พน้ จำกควำมทกุ ข์ และกำรบริกำรผู้อื่นให้ ไดร้ บั ควำมสขุ ดงั น้นั ลูกเสอื วสิ ำมัญทกุ คน จึงควรเป็นผมู้ ี ควำม รัก ควำมเมตตำ กรณุ ำตอ่ สตั ว์ดว้ ย

ขอ้ 7 \"ลกู เสอื ตอ้ งเชือ่ ฟังคำส่งั สอนของ บดิ ำมำรดำและผ้บู ังคบั บญั ชำด้วยควำม เคำรพ\" (A scout obeys orders of his parent's patrol leader of Scoutmaster without question) ใน ฐำนะท่ีบิดำมำรดำเปน็ ผ้ใู ห้กำเนดิ และ เลี้ยงดูเรำจนเติบใหญ่ขน้ึ มำ รวมไปถึง บรรดำครู อำจำรย์ และผบู้ งั คับบัญชำ ท่ำนเหล่ำน้ีลว้ นเป็นท่ีผทู้ ี่มีประสบกำรณ์ ชีวิตมำกวำ่ เรำ ดงั น้นั คำสอน ดำช้ีแนะ หรือคำสงั่ ของท่ำนจึงเปน็ สิง่ ทีม่ คี ณุ คำ่ ลูกเสอื จึงจะตอ้ งเคำรพเชอื่ ฟังและ ปฏบิ ตั ติ ำมโดยฉบั ไว ไมล่ ังเลใจ อันเป็น วนิ ยั ซึง่ เกดิ จำกภำยในมิใช่เปน็ กำรถูก บงั คบั ให้กระทำ

ในฐำนะเป็นลกู เสือวสิ ำมัญ ท่ำนยอ่ มบังคบั ตนเอง และเตม็ ใจเชอ่ื ฟงั คำส่งั ของ พอ่ แม่ ครู อำจำรย์ นำยหมู่ และผกู้ ำกบั ลูกเสือ โดยชอบดว้ ยเหตผุ ล ไม่มีกำร โตแ้ ย้ง ชมุ ชนทม่ี ีวนิ ัยดีเป็นชมุ ชนท่มี ีควำมสุขท่ีสดุ แต่ วินยั ตอ้ งเกิดมำจำกภำยใน มใิ ชถ่ กู บังคบั จำกภำยนอก ดงั น้ัน กำรปฏบิ ัตติ นเปน็ ตวั อยำ่ ท่ีดแี กผ่ ้อู ่ืนจงึ เป็นส่ิงทม่ี ี คณุ ค่ำมำก

ข้อ 8 \"ลูกเสอื มีใจรำ่ เรงิ และไม่ ยอ่ ทอ้ ตอ่ ควำมยำกลำบำก\" (A scout Smiles and under difficulties) ลูกเสือจะต้องเปน็ ผู้ ม่อี ำกำรยิ้มแย้มแจ่มใสและร่ำเริง อยเู่ สมอ ถงึ แม้ว่ำจะตกอยู่ใน ควำมยำกลำบำกปำนใดก็ตำมก็ จะไม่แสดงอำกำรย่อท้อใหเ้ ห็น

ในฐำนะทำ่ นเปน็ ลูกเสือวิสำมัญ คนอน่ื ๆ จะคอยมองดูท่ำน และ คดิ อยเู่ สมอว่ำทำ่ นคงจะไม่ หัวเสยี และ จะยนื หยดั ต่อสู้ด้วย ควำมเขม้ แขง็ และ ร่ำเรงิ อดทน ในเมอื่ มเี หตูกำรณ์ ฉกุ เฉนิ เกดิ ข้ึน

ขอ้ 9 \"ลูกเสือเป็นผ้มู ัธยสั ถ\"์ (A scout is Thrifty) ลกู เสอื จะตอ้ งเป็นผ้รู จู้ ักประหยดั ทรัพย์ ท้งั ของตนและผอู้ ื่น ร้จู กั เก็บหอม รอมริบ สำหรับใชบ้ ำรงุ ตนไม่ เบยี ดเบยี นผู้อ่นื ในเร่อื งทรพั ยส์ ิน เงินทอง

ในฐำนะท่ำนเป็นลกู เสือวสิ ำมัญ ทำ่ นจะมอง ไปขำ้ งหน้ำ และ จะไม่ยอมเสียเวลำและเสียเงนิ สำหรบั ควำมสขุ สำรำญในปจั จุบัน แตจ่ ะใช้โอกำสน้ัน เพือ่ ให้ ได้บรรลุควำมสำเรจ็ ในหน้ำท่ที ที่ ่ำนกระทำทงั้ น้เี พอื่ จะ ได้ไมต่ อ้ งเปน็ ภำระแกผ่ ูอ้ น่ื แต่กลบั จะเป็นกำร ช่วยเหลอื ผู้อื่นไดอ้ ีกด้วย

ข้อ 10 \"ลูกเสอื ประพฤตชิ อบด้วยกำย วำจำ ใจ\" (A Scout is clean in thought word and deed) ลกู เสอื จะตอ้ งรูจ้ กั สำรวมและระวงั กำย วำจำ ใจ ไม่ใหม้ คี วำมอิจฉำ รษิ ยำ คดิ เบยี ดเบียนหรอื ทำใหร้ ่ำงกำยและ ทรัพยส์ นิ ของผู้อ่นื เดอื ดร้อนและชำรุด เสยี หำย รวมไปถงึ กำรไม่พูดคำหยำบ คำเท็จ โดยพยำยำมยดั หลกั วำ่ \"สง่ิ ท่คี ดิ กิจท่ที ำ คำท่ีพูด\" จะต้องไม่ทำใหท้ ัง้ ตนเองและผอู้ น่ื เดอื ดร้อน ซง่ึ ถำ้ ปฏิบตั ิ ไดด้ ังน้ี กเ็ ท่ำกบั ว่ำเรำไดด้ ำรงตนอยูใ่ น ศีลธรรมอันดี มคี วำมประพฤตชิ อบท้งั กำย วำจำ และใจแลว้

ในฐำนะทีท่ ่ำนเป็นลกู เสือวิสำมญั ท่ำนต้องมีใจสะอำด คิดแต่เรื่องทีเ่ ปน็ มงคล สำมำรถควบคุมสติและจติ ใจของ ตนเองไมใ่ ห้ฟงุ้ ซ่ำนใน รูป รส กลิน่ เสียง สมั ผสั และของ มึนเมำ จนเกนิ กว่ำเหตุ ทำ่ นต้องเปน็ ตัวของท่ำนเอง และเปน็ ตัวอยำ่ งทดี่ ีแก่ ผอู้ ่นื ในทกุ สงิ่ ทุกอยำ่ งท่ีท่ำน คิด-พดู และกระทำ

ในฐำนะที่ท่ำนเป็นลกู เสอื วสิ ำมัญท่ำนตอ้ งจำไวว้ ำ่ กำรข้ำมจำก ควำมเป็นเด็กไปส่คู วำมเป็นผู้ใหญน่ ้ัน ทำ่ นมไิ ดเ้ ปน็ เพยี งแต่เรียนรูใ้ นกำร ปฏบิ ัติตำมกฎของลกู เสือ แตท่ ำ่ นกำลงั ใชก้ ฎของลกู เสอื นน้ั สำหรับใน กำรดำเนินชวี ติ ของท่ำน ในปัจจบุ นั ทำ่ นอย่ใู นฐำนะควำมรับผดิ ชอบที่ จะเปน็ ตวั อย่ำงแกผ่ อู้ น่ื และชกั นำเขำเหลำ่ นัน้ ให้ไปในทำงทีด่ ีหรือทำงที่ ช่วั ก็ได้ ถำ้ ทำ่ นปฏิบตั ติ ำมคำปฏญิ ำณและกฎของลูกเสือท่ำนกย็ อ่ มเป็น ตวั อย่ำงที่ดี แตถ่ ำ้ ทำ่ นไม่ปฏิบตั ิเชน่ นน้ั กเ็ ปน็ ทน่ี ่ำเสยี ดำยว่ำทำ่ น จะเป็น บอ่ เกิดแห่งควำมช่ัวรำ้ ย และ ชักนำผอู้ น่ื ไปในทำงทีผ่ ิด

จบกำรนำเสนอ