นิทานราพันเซล

เรอ่ื งเจา้ หญิงราพนั เซล (Princess Rapunzel) : เจา้ หญิงผมยาวกบั โจรซา่ จอมแสบ ณ เมืองแห่งหนงึ่ มพี ระราชาและราชินีท่ีกาลงั ป่วยหนกั แต่เมืองแหง่ นีม้ ตี านานของ ดอกไมว้ ิเศษดอกหนง่ึ ท่ีนานหลายรอ้ ยปีจะบาน ซง่ึ ละอองเกสรของดอกไมน้ ีส้ ามารถ รกั ษาไดท้ กุ อยา่ ง พระราชาไดส้ ่งั ใหเ้ หลา่ ทหารไปหาและนาเกสรของดอกไมน้ ีม้ าใหไ้ ด้ ดอกไมน้ ีไ้ ดบ้ านท่ีเชิงผารมิ มหาสมทุ ร แต่ดอกไมน้ ีไ้ ดถ้ กู คน้ พบโดยหญิงชราคนหน่ึง ชื่อว่า “กอเทล” ท่ีตอ้ งการจะรกั ษาความสาวของตนไวแ้ ละไดซ้ อ่ นดอกไมน้ ีไ้ วเ้ พ่อื ท่จี ะ ไดใ้ ชป้ ระโยชนเ์ พียงผเู้ ดยี วโดยการนาตะกรา้ มาปิดเอาไว้ และเม่อื เหลา่ ทหารของพระราชาแหก่ นั มา ทาใหห้ ญิงชราคนนตี้ กใจปัดเอาตะกรา้ ใบ นนั้ ตกไปทาใหเ้ หลา่ ทหารคน้ เจอและไดข้ ดุ ดอกไมน้ ีไ้ ปไวใ้ นวงั เกสรนไี้ ดน้ าไปถวายให้ ราชินีทก่ี าลงั ป่วยหนกั ไดด้ ่ืมทาใหพ้ ระนางหายจากโรครา้ ยและหลงั จากนนั้ ไมน่ านก็ ไดใ้ หก้ าเนิดธิดาท่ีเกิดมาพรอ้ มกบั ผมสที องอรา่ มด่งั สีของละอองเกสรดอกไมว้ ิเศษมี นามวา่ “ราพนั เซล (Rapunzel)”

เม่อื หญิงชราทราบว่าดอกไมว้ ิเศษไดไ้ ปอย่ใู นเสน้ ผมของเจา้ หญิงนอ้ ยใน คนื นนั้ จงึ ทาการลอบเขา้ ไปในพระราชวงั เพ่อื ทาการตดั ผมของราพนั เซล แตท่ วา่ เม่อื ตดั แลว้ ทาใหผ้ มกลบั เป็นสนี า้ ตาลหมดอทิ ธิฤทธิ์ไปทาใหน้ างตดั สนิ ใจลกั พาตวั เจา้ หญิงไปจากวงั นางไดน้ าเจา้ หญิงราพนั เซลไปซอ่ นและไดท้ าการเลยี้ งดเู ฉกเช่นลกู ใน หอคอยสงู ในป่าใหญ่ เพ่อื หลบซอ่ น ไมใ่ หเ้ หลา่ ทหารหาเจอหญิงชราไดใ้ ชอ้ ทิ ธิฤทธิ์ จากผมของราพนั เซลโดยการขบั รอ้ งเพลงเพลงหนึ่งจะทาใหผ้ มของเจา้ หญิงสอ่ งแสงสี ทองอรา่ ม และนางกส็ ามารถกลบั มาเป็นสาวอกี ครง้ั ทางดา้ นเจา้ หญิงราพนั เซลทต่ี อ้ งอาศยั อย่แู ต่ขา้ งในหอคอยทกุ ๆปีนางจะ ไดเ้ หน็ โคมไฟลอยฟา้ ท่พี ระราชาและพระราชนิ ีรวมทงั้ เหลา่ ประชาชนไดล้ อยในวนั เกดิ ของนาง และพระองคท์ งั้ สองกห็ วงั วา่ จะไดเ้ จอกบั เจา้ หญิงนอ้ ยสกั วนั สว่ นราพนั เซลก็ แอบหวงั ว่าสกั วนั นางจะไดอ้ อกมาสโู่ ลกภายนอกและไดไ้ ปดโู คมไฟลอยฟ้าใกลๆ้ สกั ครง้ั หนึ่งในชีวิต

เม่อื เวลาลว่ งเลยมาประมาณ 15 ปี ณ ใจกลางของเมอื ง มีโจรเจา้ เลห่ อ์ ยู่ 3คน คอื โจรฝาแฝดหนา้ ตาเถ่ือนๆ และ “ฟลนิ น”์ จอมโจรหนา้ หลอ่ ทงั้ สามมหี มายประกาศ จบั มากมาย เป็นท่หี มายตวั ของตารวจ ไดร้ ว่ มกนั วางแผนท่จี ะไปขโมยมงกฎุ ท่วี า่ กนั วา่ เป็นของเจา้ หญิงท่ีหายไปทงั้ สามไดล้ อบเขา้ ไปในพระราชวงั และขโมยมนั ออกมาได้ แต่เหลา่ ทหารกไ็ ม่พลาดท่จี ะไลต่ าม เม่อื วิง่ กนั ไปถงึ ในป่า ฟลนิ นก์ ็ไดแ้ อบเอามงกฎุ จากโจรแฝดและหนีเขา้ ไปในป่าลกึ แต่ ไดน้ ายพลคนหนงึ่ พรอ้ มกบั มา้ ทแี สนฉลาด ช่อื ว่า “แมก็ ซมิ สั ” ไลก่ วดมาตดิ ๆแตก่ ็ คลาดกนั ฟลนิ นไ์ ดพ้ ลดั หลงเขา้ ไปในทางลบั แห่งหนง่ึ และไดพ้ บกบั หอคอยสงู ใหญ่ท่ี ไม่มีทางขนึ้

เขาไดไ้ ปเหน็ กอเทล หญิงชราในคราบหญิงสาวท่ีกลบั โรยตวั ลงมาจากหอคอย โดย การหอ้ ยตวั ลงมากบั ผมของใครสกั คนท่ยี าวเอาการ เม่อื เหน็ วา่ กอเทลไดอ้ อกไปแลว้ เขากไ็ ดเ้ รยี กคนท่อี ยขู่ า้ งบนเชน่ เดียวกบั ท่กี อเทลทา แลว้ ก็มผี มหยอ่ นลงมาจรงิ เขาจงึ โหนขนึ้ ไป โดยท่รี าพนั เซลไม่ไดร้ ูต้ วั เลยว่าคนท่กี าลงั ขนึ้ มานนั้ ไม่ใชแ่ มข่ องตน! ดว้ ย ความตกใจราพนั เซลได้ ทาการเอากระทะฟาดเขา้ ท่ีหนา้ ของฟลินน์ ทาใหเ้ ขา้ สลบไป เม่อื ไดเ้ รม่ิ เดนิ ทางไป ฟรนิ ไดพ้ าราพนั เซลไปยงั ผบั ท่อี ย่ใู นป่าแห่งหนงึ่ ท่ีมีพวกโจรป่า และนายพรานท่ีมหี นา้ ตานา่ กลวั สดุ ๆ แต่เม่อื ไดพ้ ดู คุยกบั ราพนั เซลแลว้ ก็รูส้ กึ ถกู คอ อยา่ งน่าประหลาด เนอ่ื งดว้ ยทกุ ๆคนมคี วามใฝ่ฝันในชีวติ เหมือนกนั เหมือนกบั ท่รี า พนั เซลมคี วามใฝ่ฝันว่าอยากไปดโู คมลอยน่นั เอง และทกุ คนกร็ ว่ มกนั รอ้ งเพลงมีฝัน กนั อยา่ งเพลดิ เพลนิ แต่โชคไมค่ ่อยเขา้ ขา้ งนกั ท่มี พี วกทหารและนายพลท่มี ากบั มา้ คู่ใจเขากค็ ือ “แมก็ ซิมสั ” น่ีเอง ท่ไี ดม้ าเย่ยี มเยอื นพวกเขาในผบั แตด่ ว้ ยความใจดขี องคนในผบั ท่เี ขา้ ใจ ความรูส้ กึ ของราพนั เซลแลว้ พวกเขาไดบ้ อกทางลบั ท่มี ีทางทะลไุ ปถึงเข่ือนแหง่ หนงึ่ แต่ดว้ ยความแสนรูข้ องแม็กซิมสั จงึ ตามทงั้ สองไปไดท้ นั และทาการวงิ่ ไลจ่ บั กนั อยา่ ง อลหม่าน จนถงึ ขนั้ ทาเข่ือนพงั กนั เลยทเี ดยี ว

ทาใหฟ้ ลนิ นแ์ ละราพนั เซลไดไ้ ปตดิ อย่ใู นถา้ ท่ีมดื มดิ และกาลงั จะเต็มไปดว้ ยนา้ ทงั้ ค่คู ิดวธิ ีทจ่ี ะออกมากนั อย่นู านจนนา้ ท่วมทงั้ ถา้ ราพนั เซลไดร้ อ้ งเพลงท่ีนางกอเทลชอบ รอ้ งใหฟ้ ัง ทาใหผ้ มของนางเรอื งแสงเผยใหเ้ หน็ ทางออกจากถา้ ทาใหร้ อดไปดว้ ย ทา ใหฟ้ ลนิ นต์ กใจมาก ครงั้ นีฟ้ ลนิ นไ์ ดร้ บั บาดแผลท่มี ือของเคา้ ราพนั เซลจงึ ทาการรกั ษา ใหเ้ ขาโดนการนาผมไปพนั ไวท้ ่ีมอื ของฟลนิ นแ์ ลว้ รอ้ งเพลง เรอ่ื งนีย้ ่งิ ทาใหฟ้ ลนิ นต์ กใจ เขา้ ไปใหญ่ ราพนั เซลจงึ เลา่ ใหฟ้ ังถึงชีวติ ในหอคอยของตน เย็นวนั นนั้ ทงั้ สองไดต้ ัง้ ท่ี พกั กนั ในป่า ณ หอคอยสงู กอเทลไดก้ ลบั มายงั หอคอยและทาการเรยี กราพนั เซลอย่นู านสองนาน ทาใหส้ งสยั วา่ ราพนั เซลไดห้ นีจากนางไปแลว้ เม่อื นางไปขดุ ประตทู ่ีไดท้ าการปิดตาย มานานและ ขนึ้ ไปยงั หอคอยทาใหร้ ูว้ า่ ราพนั เซลไดห้ นีไปแลว้ นางไดพ้ บถงุ ของฟลนิ น์ ท่ีใสม่ งกฎุ เจา้ หญิง นางหวาดวติ กกบั เร่อื งท่นี างจะไมส่ ามารถใชพ้ ลงั วิเศษจากผมของ ราพนั เซลไดอ้ ีก ทาใหน้ างไดอ้ อกตามหานางในป่า บงั เอญิ ไดไ้ ปพบเจอโจรแฝดผทู้ ่ี เคยรว่ มปลน้ กบั ฟลนิ น์ นางไดว้ างแผนรว่ มมอื กบั โจรทงั้ สองโดยนางจะไดต้ วั ราพนั เซล ไป และโจรทงั้ สองก็จะไดแ้ กแ้ คน้ กบั ฟลนิ นท์ ่ที รยศพวกเขา

ดว้ ยความบงั เอิญนางโกเทลไดม้ าพบกบั ราพนั เซล ในขณะท่ฟี ลนิ นก์ าลงั ออกมาหา ฟืนอยใู่ นป่าและไดท้ าการตอ่ รองกบั ราพนั เซลใหก้ ลบั ไปกบั นาง และลืมฟลนิ นเ์ สยี และใหเ้ ชื่อฟังนางเหมอื นเดิม แตร่ าพนั เซลกลบั ปฏเิ สธ เพราะเช่ือวา่ ฟลนิ นร์ กั ตนจรงิ กอเทลจงึ มอบมงกฏุ เจา้ หญิงใหก้ บั ราพนั เซล พรอ้ มทงั้ ทา้ ทายว่า หากราพนั เซลม่นั ใจ ว่าฟลินนร์ กั ตนจรงิ ก็จงนามงกฏุ นีไ้ ปมอบให้ แลว้ ดสู วิ า่ ฟลนิ นจ์ ะทงิ้ นางรเึ ปลา่ กอ่ นท่ี จะจากไป และปลอ่ ยราพนั เซลไวก้ บั ความลงั เลใจเชา้ วนั รุง่ ขนึ้ ระหวา่ งการเดนิ ทาง พวกเขาไดเ้ จอกบั แม็กซิมสั ท่พี ลดั หลงกบั เจา้ ของของมนั ดว้ ยความซ่อื สตั ยแ์ ละม่งุ ม่นั ท่ีจะจบั ตวั ฟลนิ น์ จงึ จะเขา้ ไปโจมตีแตถ่ กู ราพนั เซลขวางไวแ้ ละทาการเกลยี้ กลอ่ มจน แมก็ ซิมสั ยอมรว่ มเดินทางไปแตโ่ ดยดี

เม่อื ราพนั เซล ฟลนิ นแ์ ละพวกพอ้ งเดินทางมาถึงตวั เมอื ง เธอต่นื เตน้ มาก เพราะน่ีเป็น ครง้ั แรกของเธอ ทาใหร้ าพนั เซลเท่ยี วเลน่ อย่ใู นเมืองและ ไดร้ ว่ มรอ้ งเลน่ เตน้ รากบั ชาวเมืองอยา่ งสนกุ สนาน ค่าวนั นนั้ ไดม้ ีการฉลองวนั เกิดของเจา้ หญิงท่ีหายไป และจะ มกี ารลอยโคมไฟ ทาใหร้ าพนั เซลย่ิงทวีคณู ความต่นื เตน้ ขนึ้ ไปเร่อื ยๆ เม่อื ใกลเ้ วลาจะปลอ่ ยโคมลอย ฟลนิ นไ์ ดพ้ าราพนั เซลพายเรอื ออกไปกลางทะเลสาบ เม่อื ถึงเวลา ณ จดุ ท่ีทงั้ สองอยทู่ าใหเ้ หน็ โคมลอยท่ชี าวเมืองลอยขนึ้ อย่างชดั เจน และ เป็นบรรยากาศท่ีโรแมนตกิ สดุ ๆ ทาใหท้ งั้ สองเกิดความรูส้ กึ ท่ีดตี ่อกนั หลงั จากดโู คม ลอยและไดล้ อยโคมแลว้ ก็ไดพ้ ายเรอื กลบั ไปยงั อกี ฝ่ังหนง่ึ ฟลนิ นไ์ ดถ้ กู แยกตวั ออกไป จากราพนั เซลและถกู โจรแฝดขทู่ ารา้ ย ดว้ ยแผนของกอเทล นางหลอกราพนั เซลโดย การใหส้ องโจรแฝดมาทารา้ ยแลว้ นางกเ็ ขา้ มาชว่ ยไว้ และใสร่ า้ ยวา่ ฟลนิ นเ์ ป็นคนบง การทงั้ หมด ทาใหร้ าพนั เซลเขา้ ใจผิดและเสยี ใจมาก หลงั จากนนั้ กอเทลไดพ้ าตวั รา พนั เซลกลบั ไปยงั หอคอยดงั เดิม

ทางดา้ นของฟลนิ น์ ถกู โจรทงั้ สองเอาคนื โดยการสง่ ตวั เขาใหก้ บั ทหารและจะ ไดร้ บั การประหารในวนั รุง่ ขนึ้ เม่อื เวลานนั้ มาถงึ ก่อนท่ีฟลนิ นจ์ ะถกู พาตวั ไปประหาร จู่ เหลา่ ทหารท่ีเฝา้ หอ้ งจงั ก็ถกู ลอบทารา้ ยกนั ไปทีละคนๆ ทาใหฟ้ ลนิ นแ์ ปลกใจ แตใ่ นไม่ ชา้ คาตอบนนั้ ก็ปรากฏ เขาคอื พวกคนในผบั น่นั เอง พวกเขายงั คงไม่ลมื ฟลนิ นแ์ ละ ตอ้ งการจะช่วยทงั้ สองทงั้ ฟลนิ น์ ทงั้ ราพนั เซล เม่อื เขาหนีออกมาจากการประหารได้ แลว้ เขากร็ บี ตรงด่ิงไปยงั หอคอยสงู ทนั ที เม่อื เขามาถงึ หอคอย เขาไดเ้ รยี กราพนั เซลและผมกถ็ กู หยอ่ นลงมา เขาโลง่ ใจวา่ ราพนั เซลยงั ปลอดภยั เม่อื ขนึ้ ไปถงึ ขา้ งบนหอคอน เขาก็ไดเ้ จอกบั กอเทล และนางปองรา้ ย เขา เกดิ การต่อสขู้ นึ้ ระหวา่ งฟลนิ นแ์ ละกอเทล แตโ่ ชครา้ ยท่ีฟลนิ นโ์ ดนนางกอเทลแทง ท่ีหนา้ ทอ้ ง ดว้ ยความตกใจทาใหร้ าพนั เซลรบี เขา้ ไปประคองเขาไวแ้ ละดว้ ยลมหายใจ เฮือกสดุ ทา้ ย ฟลนิ นไ์ ด้ ควา้ เอาเศษแกว้ ขา้ งตวั มา แลว้ ตดั ผมของราพนั เซลออก ทาให้ ผมของนางกลบั กลายเป็นสีนา้ ตาลทงั้ หมด

เม่ือตดั ผมสีทองไปแลว้ ผมของราพนั เซลกห็ มดอทิ ธิฤทธิ์ใด นางกอเทลเห็นอยา่ งนนั้ จงึ ตกใจ ทาใหน้ างหวาดกลวั ท่ีกลบั ไปชราเหมอื นเดิม จงึ ทาใหน้ างสะดดุ และตก หอคอยไปในท่สี ดุ เม่อื มนตว์ ิเศษแหง่ ดอกไมส้ ที องไดห้ ายไปทาใหร้ า่ งของกอเทลกลบั กลายเป็นเถา้ ทลุ ี ดว้ ยความเสยี ใจท่ีฟรนิ สิน้ ลม ราพนั เซลไดแ้ ต่โอบกอดเขาไว้ นา้ ตา นองหนา้ และนา้ ตาของนางไดห้ ยดลงไปสมั ผสั กบั แกม้ ของฟรนิ ปรากฏใหเ้ ห็น ประกายสที องขนึ้ พลงั แหง่ ดอกไมส้ ที องยงั อย!ู่ ฟลินนฟ์ ื้นขนึ้ มาอีกครงั้ ทงั้ สองดีใจ มาก และโผเขา้ โอบกอดกนั อย่างอบอนุ่ ฟลนิ นไ์ ดร้ ูค้ วามจรงิ ว่า ราพนั เซลคือเจา้ หญิงทห่ี ายไปและไดพ้ านางกลบั ไปท่วี งั พา นางไปพบกบั พระราชาและพระราชนิ ี เม่อื ทงั้ สามไดพ้ บกนั ราชนิ ีจาไดท้ นั ทวี ่า เด็กผหู้ ญิงทย่ี ืนอย่ตู รงหนา้ คือลกู แทๆ้ ของนางท่ีหายไป นางกร็ บี เขา้ มากอดเธอไว้ แน่นๆรวมถงึ พระราชาดว้ ย หลงั จากนนั้ ก็ไดม้ งี านเลยี้ งเฉลมิ ฉลองของการกลบั มาของ เจา้ หญิงอยา่ งสนกุ สนาน และทา้ ยท่ีสดุ นีร้ าพนั เซลและฟลนิ น์ ทงั้ สองไดแ้ ต่งงานกนั และอยดู่ ว้ ยกนั อยา่ งมคี วามสขุ ตลอดไป..

คตสิ อนใจ:กา้ วขา้ มขอบเขตของตวั เองและอยา่ กลวั จะเร่มิ ตน้ ใหม่