Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore E-bookk

E-bookk

Published by noey11sk, 2020-11-04 18:38:56

Description: E-bookk

Search

Read the Text Version

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ดาวเคราะห์ที่อยู่สุดขอบของจักรวาล ยังมีเด็กน้อยคนหน่ึง อาศัยอยู่ท่ีดาวดวงนั้นตามลาพัง…แต่มี ความสุข เด็กน้อยผู้น้ีมีชื่อว่า “พลูโต” เขาเป็นเด็ก ที่ยิ้มให้กับเรื่องเล็กน้อยรอบตัวได้เสมอ พลูโตชอบมองท้องฟ้าสังเกตรูปทรงของก้อนหิน และสูดดมกล่ินบางเบา ที่ล่องลองมาตามอากาศ แม้ดาวของพลโู ตจะเต็มไปด้วยน้าแขง็ แต่พลูโตใชค้ วามอบอุ่นในหัวใจ ปลูกต้นไม้ท่ัวดวงดาวได้ ถงึ 365 ต้น ซงึ่ พวกมันออกดอกสีจาง และส่งกล่นิ หอมทา้ ทายความหนาว ไดอ้ ย่างน่าอัศจรรย์

วันหนง่ึ พลูโตได้ขา่ ววา่ “รัฐบาลจกั รวาล” อาจตดั ดาวบางดวง ออกจากสงั คมจกั รวาล ซงึ่ เมอื่ พจิ ารณาดูแล้ว ดวงดาวของพลูโตคอ่ นข้าง เส่ียงท่ีจะถูกตัดออกจากกลุ่ม ท้ังน้ีเพราะมันเป็นดาวที่อยู่ห่างไกล แถมมีประชากอยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น พลูโตจึงกังวลและหวั่ นไหว ต่อ อนาคตที่ยงั มาไมถ่ ึง

ด้วยเหตุน้ีเองพลูโตจึงตัดสินใจทาส่ิงท่ีไม่เคยทาน่ันคือการออกเดินทางไปสร้างสัมพันธ์ กับเพื่อนใหม่ท่ีดาวดวงอ่ืน ๆ เผื่อว่าเม่ือมีปัญหา เพ่อื นใหม่อาจชว่ ยปกปอ้ งดาวนา้ แขง็ ของเขาใหย้ ังคงเปน็ สว่ นหนึ่งในสังคมจักรวาลแหง่ นีไ้ ด้

เม่ือพลูโตตัดสินใจเช่นน้ัน เด็กน้อยจึงเหาะทะยานขึ้นจากพ้ืนน้าแข็ง โดยมีต้นไม้ 365 ต้นส่ายกิ่งเสียดสีกันเป็นเสียง “ซู…ซู” เหมือนจะ บอกให้พลูโต “สู้…สู้” ครน้ั เม่ือพลโู ตเดนิ ทางไปถึงดาวดวงหนึ่งซึง่ มีพื้นเปน็ สีชมพู และมีแต่เดก็ ผู้หญิงเต็มไปหมด พลโู ตก็รีบเหาะเข้าไปใกล้ ๆ แล้วแนะนาตวั เพื่อขอสมัครเป็นเพื่อนใหม่ “ฉันชือ่ พลโู ต มาจากดวงดาวนา้ แขง็ ฉันขอเป็นเพอื่ นดว้ ยคนจะได้ไหม” เมื่อกลุม่ เดก็ ผูห้ ญงิ ได้ ฟัง พวกเธอกร็ ีบปฏิเสธ เพราะเดก็ ผชู้ าย คือสงิ่ ผดิ ปกตสิ าหรบั พวกเธอ เมือ่ ทกุ คนไมต่ ้อนรับ พลโู ตจงึ จาใจตอ้ งออกเดินทางตอ่

พลโู ตเหาะไปยังดาวอกี ดวง ซึ่งมีต้นไม้ใหญอ่ ยู่กลางดวงดาว ทีน่ ั่นมที ั้งเด็กชายหญงิ อาศัยอยู่ พลูโตคดิ ว่า ดาวดวงนี้คงยินดตี ้อนรบั เขาแน่ ๆ พลโู ตจงึ เหาะลงไปแนะนาตัว “ฉนั ชือ่ พลูโต เป็นเดก็ ท่ีปลกู ตน้ ไม้ 365 ตน้ ในดาวน้าแข็ง ฉนั ขอเป็นเพอื่ นดว้ ยคนนะ”

เมื่อเด็ก ๆ เหล่าน้ันไดฟ้ ัง พวกเขาก็รีบถอยหา่ งจากพลูโต เพราะเด็กทปี่ ลกู ต้นไมบ้ นดาวนา้ แขง็ ได้ เป็นเดก็ ที่เก่งผิดปกติ ซึ่งทาใหท้ กุ คนร้สู ึก ดอ้ ยกวา่ หากต้องอยู่ใกล้ ๆ พลโู ตเสยี ใจมาก แตเ่ ขาจาตอ้ งอดทน จากนั้น พลูโตกเ็ หาะไปยงั ดาวดวงอนื่ ๆ ตอ่

อนิจจา…ไม่ว่าพลโู ตจะเหาะไปท่ีดาวดวงใด ใครต่อใครก็หาว่าเขาผิดปกติ ไม่เหมือนคนอื่น ๆ ผู้คนทั้งหลายในดาวต่าง ๆ จึงไม่มีใครยอมรับ ให้พลูโต เปน็ เพ่ือนด้วยเลย พลูโตรสู้ ึกต่าต้อยด้อยค่า ยิง่ คิดเขาก็ยิ่งรู้สึกว่า ตนเองคือตวั ปัญหา และเขาคดิ วา่ บางทีมันอาจสมควรแล้ว ทเี่ ขา ควรถูกตัดออกจากสังคมจกั รวาลน้ีจรงิ ๆ

แม้พลูโตจะเสียใจ แต่เขาก็ยังคงอดทนเดินทางต่อไป ยังดาวดวงสุดท้าย ซึ่งอยู่สุดขอบอีกด้านหนึ่งของจักรวาล ในตอนแรก พลูโตมองเห็น ดาวดวงนั้นไมช่ ัดนัด เพราะตาของเขาเต็มไปด้วยน้าตาแหง่ ความทกุ ข์ แต่เม่อื พลูโตปาดนา้ ตาท้ิง เขาก็เห็นว่าดาวทอ่ี ยู่เบอื้ งหนา้ คือดาวสสี ม้ ท่ีดู ร้อนระอุ แตก่ ลับมีต้นไมข้ ้นึ มากถึง 365 ตน้ โดยมเี ดก็ อาศยั อย่เู พียงคนเดียวเท่าน้ัน

พลูโตแปลกใจตอ่ สิ่งที่ไดเ้ ห็น เขาตัดสินใจเหาะไปยังดาวดวงนั้น ครัน้ เม่ือไปถงึ เขาก็รีบเอ่ยปากขอเป็นเพื่อน พรอ้ มกบั ขอรอ้ งไม่ใหเ้ ดก็ คนน้นั กลา่ วหาวา่ เขาเปน็ คนผดิ ปกติ

เด็กน้อยในดาวสีส้ม แปลกใจนิด ๆ ต่อคาพูดของพลูโต เด็กน้อยยิ้มแล้วบอกกับพลูโตว่า “ความปกติของแต่ละคนนั้น ไม่เหมือนกันหรอก ตัวเราเป็นอย่างไร ก็รักษาสิ่งน้ันไว้ให้เป็นไปตามธรรมชาติ อย่างฉันชอบความสงบ ฉันจึงเลือกมาอยู่ท่ีดาวดวงนี้ และใช้ความสงบเย็ นในใจ ปลกู ต้นไม้เปน็ เพอ่ื น”

คาพูดของเด็กคนน้ันทาให้พลโู ตได้สติ จริง ๆ แล้ว พลูโตก็ชอบอยู่เงียบ ๆ เรยี บง่าย และใช้ชีวิตตามลาพงั ในดาวน้าแข็ง ซึ่งทุก ๆ วนิ าทีท่ี อยทู่ นี่ น่ั … เขาก็มีความสขุ และเปน็ ปกตดิ ที ุกอย่าง แตค่ วามไม่ปกตเิ กิดขึ้น เมอ่ื ใจของเขาคลอนแคลน จากข่าวทีไ่ ด้ยนิ , จากการเช่ือคาของคน ท่ไี มร่ ูจ้ กั เขาจริง ๆ และการทเ่ี ขาลมื ยอ้ นกลบั ไปมองความปกติของตวั เองทีเ่ คยมีอยู่

เมื่อพลูโตไดค้ ิด เขาจึงขอบคุณเด็กน้อยแหง่ ดาวสีส้ม ที่ทาใหเ้ ขากลับมารสู้ ึกตัวอีกครั้ง พลูโตยิ้มใหเ้ พื่อนใหม่อยา่ งมีไมตรี แมท้ ้ังค่อู าจชอบ อย่คู นเดียว มากกว่าอยู่ดว้ ยกัน แต่อย่างนอ้ ย พลูโตกด็ ีใจทกี่ ารไดพ้ บเพอ่ื นใหมค่ นน้ี ทาให้เขาพบสิง่ ทห่ี ลงลืมไปเสยี สนิท

ในท่ีสดุ พลูโตก็กลับไปยงั ดาวนา้ แข็งตามลาพัง โดยมหี ัวใจที่เปน็ ปกติ และมั่นคงดงั เช่นที่เคยเปน็ ซงึ่ ในอนาคต… ไม่วา่ รฐั บาลจักรวาล จะ ตัดดาวของเขา ออกจากสังคมจักรวาลหรือไม่ พลูโตก็ไม่รู้สึกเดือดร้อนแต่อย่างใด ตราบเท่าที่เขายังคงรักษา ความปกติในหัวใจเอาไว้ได้… เหมือนดงั เดิม อา้ งองิ : https://nitannambun.com. (2020). [ออนไลน]์ .


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook