Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore อาเซียนน่ารู้

อาเซียนน่ารู้

Published by Kedmanee Samantasarikit, 2020-03-22 10:21:55

Description: ความรู้เบื้องต้นของ ๑๐ ประเทศอาเซียน

Search

Read the Text Version

ASEAN KAMPHAENG PHAT RAJABHAT UNIVERSITYS โปรแกรม สงั คมศกึ ษา คณะครุศาสตร์ มหาวทยาลยั ราชภฏั กําแพงเพชร

ตัวชวี ดั \"เรือง วัฒนธรรม,อาหาร,ภาษา ศาสนาและการแต่งการของ ประเทศสมาชิกอาเซียน - บู ร ณ า ก า ร กั บ ก า ร อ่ า น อ อ ก เ สี ย ง ร ะ ดั บ ชั น ป ร ะ ะ ถ ม ศึ ก ษ า ป ที ๓ Contact (123) 456 7890 to RSV

สารบญั ๑ วฒั นธรรมประจาํ ประเทศ ๒ อาหาร, ภาษาประจาํ ชาติ ๓ ศาสนาประจาํ ชาติ ๔ การแต่งกายประจาํ ประเทศ ASEAN COUNTRIES

ลาว วัฒนธรรม ศลิ ปวฒั นธรรมและประเพณของลาววัฒนธรรมของลาวจะมีความ คลายคลงึ กบั วัฒนธรรมทางภาคอีสาน ของไทยมาก   ดานดนตรแี คน ถือ เป็นเคร่อื งดนตรีประจาํ ชาติ โดยมี วงดนตรคี ือ วงหมอลํา และมรี ําวงบดั สลบ  ซ่งึ เป็นการเตน ที่มีทา ตามจงั หวะเพลง โดยจะเตนพรอ มกันไปอยาง เป็นระเบยี บถอื เป็นการรวมสนุกกนั ของชาวลาวใน งานมงคลตา งๆ   การ ตกั บาตรขาวเหนียว  ถือเป็นจุดเดน ของเมืองหลวงพระบางซ่งึ โดยปกติ แลว นิยมใสบ าตรดวยขาวเหนียวเพียงอยา งเดียว เพราะเม่อื ถึงเวลาฉัน ชาวบา นจะยกสํารับกับขาวไปถวายท่ีวดั เรียกวา “ถวายจังหนั ” โดยเวลา ใสบ าตรจะนัง่ คุกเขาและผหู ญิง ตอ งนุงซน่ิ สวนผูชายนุงกางเกงขายาว และมีผาพาดไหลไวส ําหรบั เป็นผา กราบพระเหมอื นกัน

อาหารประจาํ ชาติ : ซุปไก่ ภาษา :ภาษาลาวเป็นภาษาราชการ ศาสนา : รอยละ ๗๕ นับถอื ศาสนาพทุ ธ รอยละ ๑๖ -๑๗ นับถอื ผี ทีเ่ หลือนับถือศาสนาคริสต และอิสลาม 

การแต่งกาย ผูหญงิ ลาวนงุ ผาซิ่น และใสเ ส้อื แขนยาวทรงกระบอก สําหรับผชู าย มกั แตง กายแบบสากล หรือนุงโจงกระเบน สวมเส้ือชนั้ นอกกระดุมเจด็ เม็ด คลายเส้อื พระราชทานของไทย

ม า เ ล เ ซี ย วั ฒ น ธ ร ร ม ศิลปวัฒนธรรมและประเพณีของมาเลเซีย ดวยเหตุทมี่ ีหลายชนชาตอิ ยู รวมกนั ทาํ ใหด นิ แดนแหง นี้เตม็ ไปดว ยวัฒนธรรมทแ่ี ตกตางหลากหลายผสม ผสานกนั ซ่งึ มี ทัง้ การผสานวัฒนธรรมจากชนชาติอ่ืน  และการรกั ษา วัฒนธรรมประเพณีของชนแตล ะกลมุ ในแตละพ้ืนท ่ี  การรําซาบนิ เป็นการ แสดงการฟ อนรําหมู ซ่งึ เป็นศิลปะพ้นื เมอื งของชาวมาเลเซีย โดยเป็นการ    ฟ อนรําที่ไดร ับอทิ ธพิ ลมาจากดนิ แดนอาระเบีย    โดยมีผูแสดงเป็นหญิงชาย จาํ นวน ๖ คู เตนตามจังหวะของกีตาร แบบอาระเบยี น และกลองเลก็ สอง หน าทีบ่ รรเลงจากชาไปเรว็ เทศกาลทาเดา คาอามาตนั   เป็นเทศกาลประจําปี ในรฐั ซาบาห จัดในชว งสนิ้ เดอื น พฤษภาคม ซ่ึงเป็นชวงสนิ้ สุดของฤดกู ารเกบ็ เกยี่ วขา วและเร่มิ ตน ฤดกู าลใหม  โดยจะมพี ิธีกรรมตามความเช่ือในการ ทาํ เกษตร และมกี ารแสดงระบาํ พ้นื เมอื ง และขบั รอ งบทเพลงทองถ่ินเพ่ือเฉลิม ฉลองดวย

อาหารประจาํ ชาติ นาซิ เลอมกั ภาษา : มาเลย  (เป็นภาษาราชการ) อังกฤษ จนี ทมฬิ   ศาสนา : อิสลาม (ศาสนาประจาํ ชาติ รอ ยละ ๖๐.๔) พทุ ธ (รอ ยละ ๑๙.๒) คริสต (รอ ยละ ๑๑.๖) ฮนิ ดู (รอยละ ๖.๓) อ่ืน ๆ (รอ ยละ ๒.๕)

การแต่งกาย สําหรับชดุ ประจําชาติมาเลเซยี ของผชู าย เรยี กวา  บาจู มลายู    ประกอบดวยเส้อื แขนยาวและกางเกงขายาวทท่ี าํ จากผา ไหม ผา ฝ าย หรอื โพลีเอสเตอรท ่ีมสี ว นผสมของผาฝ าย สวนชุดของผูหญงิ เรียกวา  บาจูกรุ งุ ประกอบดว ยเส้ือคลุมแขนยาว และกระโปรงยาว

สิ ง ค โ ป ร์ วฒั นธรรม สงิ คโปรเ ป็นประเทศท่ีมปี ระชากรหลากหลายเช้อื ชาติหลากหลาย ศาสนา ทําใหประเทศนี้ มศี ิลปวัฒนธรรมทีห่ ลากหลาย  สาํ หรบั เทศกาลท่ี สาํ คญั ของสิงคโปรก ็จะเป็นเทศกาลเกี่ยวของกับความเช่ือทางศาสนาเชน เทศกาลตรษุ จนี   เทศกาลปีใหมของชาวจนี ทจี่ ัดข้ึนในเดอื นกุมภาพนั ธ  เทศกาล Good Friday จัดข้นึ เพ่ือระลึกถงึ การสละชีวติ ของพระเยซู  บน ไมกางเขนของชาวคริตสใ น เดือนเมษายน  เทศกาลวิสาขบชู า จดั ข้นึ เพ่ือ ระลกึ ถึงการประสตู ิ ตรสั รู และปรินิพพานของพระพทุ ธเจาของชาวพุทธใน เดือนพฤษภาคม เทศกาล Hari Raya Puasa  เทศกาลการเฉลิมฉลองของ ชาวมุสลมิ ทจ่ี ัดข้นึ เม่ือสิน้ สดุ พิธถี อื ศลิ อดหรอื รอมฏอนในเดือนตุลาคม     เทศกาล   Deepavali    เทศกาลแหงแสงสวางและเป็นงานข้นึ ปีใหมข อง ชาวฮินดู ที่จดั ข้นึ เดือน

อาหารประจาํ ชาติ : ลักซา ภาษา : ภาษามาเลย (ภาษาประจําชาต)ิ สิงคโปรสง เสริมให ประชาชนพดู ๒ ภาษา โดยเฉพาะจนี กลาง ในขณะทภี่ าษา อังกฤษเป็นภาษาทีใ่ ชในการตดิ ตองานและในชีวติ ประจาํ วัน ศาสนา : พุทธ ๔๒.๕% อิสลาม ๑๔.๙% คริสต ๑๔.๕% ฮินดู ๔% ไมน ับถอื ศาสนา ๒๕%

การแต่งกาย สิงคโปรไมมีชดุ ประจําชาติเป็นของตนเอง เน่ืองจากประเทศสิงคโปร แบง ออกเป็น ๔ เช้ือชาตหิ ลัก ๆ ไดแก จีน มาเลย อินเดีย และชาวยุโรป ซ่งึ แตละเช้ือชาตกิ ม็ ีชดุ ประจาํ ชาติเป็นของตนเอง เชน ผหู ญงิ มลายูใน สงิ คโปร จะใสช ดุ เกบายา  ตัวเส้อื จะมีสสี ันสดใส ปักฉลุเป็นลายลกู ไม หาก เป็นชาวจีน ก็จะสวมเส้อื แขนยาว คอจนี เส้อื ผา หน าซอนกระดมุ สวม กางเกงขายาว โดยเส้ือจะใชผาสีเรียบหรอื ผาแพรจีนกไ็ ด

อิ น โ ด นี เ ซี ย วฒั นธรรม ศิลปวฒั นธรรมและประเพณีของอินโดนีเซยี มชี นพ้นื เมอื งหลาย ชาตพิ ันธกุ ระจายกนั อยูต ามเกาะ ทําใหวฒั นธรรมประเพณีในแตล ะทอ งที่ แตกตา งกันไป  วายัง กูลติ (เป็นการแสดงเชดิ หุน เงาท่เี ป็นเอกลักษณของ อนิ โดนีเซีย และถอื เป็นศิลปะการ แสดงทง่ี ดงามและวิจติ รกวาการแสดง ชนิดอ่ืน เพราะรวมศิลปะหลายดานไวดวยกัน โดยฉบับดงั้ เดิมใชห ุนเชดิ ทีท่ ํา ดวย หนังสตั วน ิยมใชว งดนตรีพ้ืนบานบรรเลงขณะแสดง ระบําบารอง ละคร พ้ืนเมืองดงั้ เดมิ ของเกาะบาหล มกี ารใชหน ากากและเชิดหนุ เป็นตัวละคร โดยมกี ารเลนดนตรสี ดประกอบการแสดง เร่อื งราวเป็นการตอ สกู นั ของ บา รอง คนคร่งึ สิงห ซ่งึ เป็นตวั แทนฝายความดี กับรงั ดา พอ มดหมอผตี ัวแทน ฝายอธรรม โดยฝายธรรมะจะไดร ับชยั ชนะในท่สี ุด ผาบาติก  หรอื ผา ปาเตะ เป็นผาพ้ืนเมอื งของอนิ โดนีเซยี ท่ีมวี ิธีการทาํ โดยใชเ ทยี นปิดสว นท่ีไม ตอ งการ ใหตดิ สี และใชว ิธีการแตมระบาย หรอื ยอ มในสวนท่ตี อ งการใหตดิ สี ผาบาติกนิยมใชเ ป็นเคร่ืองแตง กายของหนมุ สาว

อาหารประจาํ ชาติ กาโด กาโด ภาษา :ภาษาอินโดนีเซยี (เป็นภาษาราชการ) ศาสนา : ชาวอนิ โดนีเซยี รอยละ ๘ นับถอื ศาสนาอิสลาม รอ ย ละ ๖ นับถือศาสนาครสิ ตนิกายโปรแตสแตนท รอยละ ๓.๕ นับถือศาสนาคริสตนิกายแคทอลกิ รอ ยละ ๑.๘ นับถือศาสนา ฮินดู และรอ ยละ ๑.๓ นับถือ ศาสนาพุทธ ๔

การแต่งกาย เกบายา เป็นชุดประจาํ ชาติของประเทศอินโดนีเซียสําหรบั ผหู ญิง มี ลกั ษณะเป็นเส้อื แขนยาว ผา หน า กลดั กระดมุ ตวั เส้ือจะมีสีสนั สดใส ปักฉลุ เป็นลายลูกไม สวนผา ถงุ ท่ีใชจะเป็นผา ถุงแบบบาตกิ สวนการแตง กายของ ผูชายมักจะสวมใสเส้อื แบบบาตกิ และนุงกางเกงขายาวหรอื เตลุก เบสคาพ ซ่งึ เป็นการแตงกายแบบผสมผสานระหวางเส้ือคลุมสนั้ แบบชวาและโสรง และนุงโสรงเม่ืออยบู านหรอื ประกอบพธิ ีละหมาดท่ีมสั ยดิ

เ วี ย ด น า ม วัฒนธรรม ศิลปวฒั นธรรมสวนใหญข องเวียดนามจะไดรับอทิ ธิพลจากจนี และ ฝรัง่ เศส เวียดนามมีเทศกาลท่สี ําคญั ไดแก   เทศกาลเตด็   หรอื “เต็ดเหวี ยนดาน  หมายถงึ เทศกาลแหง รุงอรุณแรกของปี ถือเป็น เทศกาลทาง ศาสนาทีส่ ําคัญท่ีสดุ ดข้นึ ในชว งปลายเดอื นมกราคมถึงตนเดอื นกุมภาพันธ เป็นการเฉลมิ ฉลองความเช่อื    ในเทพเจา   ลัทธิเตาขงจ๊อื   และศาสนาพุทธ รวมทัง้ เป็นการแสดงความเคารพตอบรรพบุรุษดวย    เทศกาลกลางฤดู ใบไมรว ง จดั ข้นึ ในวนั ข้ึน ๑๕ ค่ํา เดือน ๘ ของทกุ ปี ชาวบา นจะประกวด ทาํ ขนมเปี๊ยะโกญ วนหรอื บันตรงั ทู ทีมรี ปู รางกลม มีไสถ วั่ และไสผลไม และมกี ารจดั ขบวนเชดิ มังกร  เพ่ือแสดงความเคารพตอพระจนั ทร จะมีการ เฉลิมฉลองกับขนมเคก สาํ หรับเดก็ และครอบครวั ของพวกเขาทดี่ ูดวงจันทร

อาหารประจาํ ชาติ เปาะเปยะเวยี ดนาม ภาษา : ภาษาเวียดนาม (เป็นภาษาราชการ) ศาสนา : สว นใหญช าวเวียดนามนับถอื ศาสนาพุทธ นิกาย มหายานสงู ถึงรอยละ ๗๐ ของจาํ นวนประชากร รอ ยละ ๑๕ นับถอื ศาสนาคริสต ทเ่ี หลอื นับถอื ลัทธขิ งจ้อื มุสลิม

การแต่งกาย อา วหญาย เป็นชุดประจําชาตขิ องประเทศเวยี ดนามท่ปี ระกอบไปดวย ชดุ ผาไหมทพ่ี อดีตวั สวมทบั กางเกงขายาวซ่ึงเป็นชดุ ท่มี ักสวมใสในงาน แตง งานและพธิ ีการสาํ คัญของประเทศ มีลกั ษณะคลายชุดกีเ่ พาของจีน ในปัจจุบันเป็นชุดทไี่ ดร บั ความนิยมจากผู หญิงเวียดนาม สวนผชู ายเวียดนามจะสวมใสช ดุ อา วหญา ยในพธิ ีแตง งาน หรือพิธีศพ

เ มี ย น ม า ร์ วัฒนธรรม ศลิ ปวัฒนธรรมและประเพณีของเมียนมาร เน่ืองจากไดรับอิทธพิ ล จากจีน อนิ เดีย และไทยมานาน จงึ มีการผสานวฒั นธรรมเหลานี้เขา กับ วฒั นธรรมของ ตนจนเป็นเอกลกั ษณ นอกจากนี้ยงั ไดร บั อทิ ธิพลจากพุทธ ศาสนา จงึ เกิดประเพณีสาํ คญั เชน ประเพณีปอยสางลอง  หรอื งานบวชลกู แกว  เป็นงานบวชเณรที่สืบทอดกนั มานาน และ ชาวเมียนมารใ หความ สําคัญมาก เพราะถือเป็นบุญอันยง่ิ ใหญข องครอบครวั งานไหวพทุ ธเจดีย ประจําปี ซ่งึ แตละที่มกั นิยมจัดในเดือนหลังออกพรรษาถอื เป็นงานเฉลมิ ฉลองทสี่ นุกสนาน และไดท ําบุญสรางกศุ ลดว ย

อาหารประจาํ ชาติ โมฮินกา ภาษา : ภาษาเมยี นมาร (เป็นภาษาราชการ) ศาสนา : ศาสนาพุทธ  รอยละ ๙๐ ศาสนาคริสตร อ ยละ ๕ ศาสนาอิสลามรอยละ ๓.๘ ศาสนาฮนิ ดูรอ ยละ ๐.๐๕

การแต่งกาย ชดุ ประจําชาตขิ องชาวพมา เรียกวา ลองยี เป็นผา โสรงที่นงุ ทงั้ ผชู าย และผูหญิง ในวาระพเิ ศษตา ง ๆ ผชู ายจะใสเ ส้อื เชิต้ คอปกจนี แมนดารนิ และ เส้อื คลมุ ไมม ปี ก บางครัง้ จะใสผ า โพกศรี ษะทเ่ี รียกวา  กอง บอง ดว ย สวนผู หญงิ พมา จะใสเ ส้ือตดิ กระดมุ หน าเรียกวา  ยนิ ซี หรอื เส้อื ตดิ กระดุมขา งเรียก วา ยนิ บอน และใสผาคลมุ ไหลท ับ

ฟ ลิ ป ป น ส์ วัฒนธรรม วัฒนธรรมของฟิลิปปินสเป็นวฒั นธรรมผสมผสานกันระหวา งตะวนั ตกและตะวันออก ซ่ึงสว นใหญจะไดรบั อิทธิพลจาก สเปน จีน และอเมรกิ นั ฟิลปิ ปินสม ีเทศกาลที่สาํ คัญ ไดแก อาตหิ าน จดั ข้นึ เพ่อื ราํ ลึกและแสดง ความเคารพตอ “ เอตาส ” ชนเผาแรกท่ีมาตงั้ รกรากอยบู นเกาะ แหง หน่ึง ใน ฟิลปิ ปินส และรําลึกถึงพระเยซคู ริสตในวยั เดก็ โดยจะแตง ตัวเลียน แบบ เทศกาลอาตชิ นเผา เอตาส แลว ออกมารําร่ืนเริงบนทอ งถนนในเมือง คาลบิ ู เทศกาลซนิ ูลอ็ ก งานนี้จะจัดข้นึ ในวันอาทติ ยท ี่ 3 ของเดอื น มกราคมทกุ ปี เป็นงานที่จดั ข้ึนเพ่ือราํ ลกึ ถงึ นักบญุ ซานโต นินอย โดยจะจัด แสดงดนตรแี ละ มีขบวนพาเหรดแฟนซี ทวั่ เมอื ง

อาหารประจาํ ชาติ อโดโบ้ ภาษา : ภาษาฟิลปิ ิโน และภาษาองั กฤษเป็นภาษาราชการ  มีภาษา ประจาํ ชาตคิ ือ ภาษาตากาล็อก ศาสนา : รอยละ ๙๒ ของชาวฟิลิปปินสท ัง้ หมดนับถอื ศาสนา คริสต โดยรอยละ ๘๓ นับถอื นิกายโรมันคาทอลกิ และรอย ละ ๙ เป็นนิกายโปรเตสแตนต มสุ ลมิ รอ ยละ ๕ พทุ ธและอ่นื ๆ รอยละ ๓

การแต่งกาย ผูชายจะนงุ กางเกงขายาวและสวมเส้ือทีเ่ รียกวา บารอง ตากาล็อก ซ่งึ ตดั เยบ็ ดว ยผา ใยสัปปะรด มีบา คอตงั้ แขนยาว ทปี่ ลายแขนเส้ือท่ีขอ มือจะปักลวดลาย สว นผูหญิงนุงกระโปรงยาว ใสเ ส้อื สคี รีมแขนสัน้ จบั จบี ยกตัง้ ข้ึนเหนือไหลคลา ยปีกผเี ส้ือ เรยี กวา  บาลินตาวัก 

บ รู ไ น วฒั นธรรม บรไู นมคี วามสัมพันธใกลชดิ กบั มาเลเซยี และอนิ โดนีเซียมาก มวี ัฒนธรรม ประเพณี ภาษา และการแตง กาย ท่ีคลา ยคลึงกนั รวมทัง้ ยังมวี ฒั นธรรมทไ่ี ดรับ อิทธิพลจากศาสนาอิสลามดว ย เชน สตรีชาวบรไู นจะแตง กายมิดชิด นงุ กระโปรง ยาว เส้อื แขนยาว และมีผา โพกศรี ษะ คนตางชาติ จึงไมค วรนงุ กระโปรงสัน้ และ ใสเส้ือไมมแี ขน ควรหลกี เลีย่ งเส้ือผาสเี หลือง เพราะถือเป็นสีของพระมหากษตั รยิ  การทกั ทาย จะจับมอื กนั เบาๆ และสตรีจะไม ย่ืนมอื ใหบุรุษจับ การชีน้ ิ้วไปทค่ี น หรอื สิง่ ของถือวา ไมสภุ าพ แต จะใชห วั แมม อื ชีแ้ ทน และจะไมใ ชมือซายในการสง ของใหผูอ่นื สตรเี วลานัง่ จะไมใ หเทาชไี้ ปทางผูชาย และไม สง เสยี งหรือหวั เราะดงั การรบั ประทานอาหารรวมกับชาวบรไู น โดยเฉพาะคเู จรจาทเี่ ป็นชาวมสุ ลมิ ควร ระมดั ระวังการสงั่ อาหาร ทเี่ ป็นเน้ือหมูและเคร่อื งด่มื ทม่ี แี อลกอฮอล เน่ืองจากผดิ หลกั ปฏิบตั ิของศาสนาอสิ ลาม ไมรบั ประทานเน้ือหมู และถือเป็นกฏท่ีปฏิบตั ิกนั อยางเครงครดั ในการหามด่มื สุรา อาจขอให คูเจรจาชาวบรไู นชวยเลอื กรา นอาหาร ทัง้ นี้บรูไนไมมีวัฒนธรรมการใหท ิปในรา นอาหาร ในกรณีทีเ่ ป็นรา นอาหารขนาด ใหญจ ะมีการเก็บคา บรกิ าร เพมิ่ รอ ยละ

อาหารประจาํ ชาติ อัมบูยตั ภาษา : ภาษามาเลย เป็นภาษาราชการ รองลงมาเป็นภาษาองั กฤษ และภาษาจีน ศาสนา : ศาสนาประจําชาติ คือ ศาสนาอสิ ลาม ๖๗% ศาสนา อ่ืน ๆ ไดแ ก ศาสนาพุทธ ๑๓% ศาสนาครสิ ต ๑๐% 

การแต่งกาย ชุดประจาํ ชาติของบรไู นคลายกับชดุ ประจําชาตขิ องผชู ายประเทศ มาเลเซีย เรยี กวา  บาจู มลายู (Baju Melayu) สว นชุดของผูหญิงเรียก วา บาจกู ุรุง (Baju Kurung) แตผหู ญงิ บรูไนจะแตงกายดว ยเส้อื ผา ท่มี สี ีสนั สดใส โดยมากมักจะเป็นเส้ือผา ท่คี ลมุ รางกายตัง้ แตศรี ษะจรดเทา สวน ผชู ายจะแตงกายดว ยเส้อื แขนยาว ตวั เส้อื ยาวถงึ เขา นุงกางเกงขายาว แลวนุงโสรง เป็นการสะทอ นวฒั นธรรมสังคมแบบอนรุ กั ษน ิยม เพราะ บรไู นเป็นประเทศมุสสมิ จึงตอ งแตง กายมดิ ชดิ และสภุ าพเรียบรอ ย

กั ม พู ช า วฒั นธรรม ประเทศกมั พชู าเป็นประเทศทีม่ ปี ระวัติศาสตรอ นั ยาวนาน วัฒนธรรมประเพณีจงึ มคี วามเกี่ยวขอ ง กบั ประวตั ศิ าสตร ความเช่อื และวถิ ีชีวติ ของคนในประเทศ ศิลปวฒั นธรรม ที่เป็นเอกลักษณ ไดแ ก   ระบาํ อปั สรา   เป็นการแสดงนาฏศลิ ปที่โดดเดน ของกมั พชู า ซ่งึ ถอดแบบ การ   แตง กายและทา รา ยรํามาจากภาพจาํ หลกั รูปนางอัปสรทีป่ ราสาท นครวดั   นางอัปสราตัวเอกองคแ รก คือ เจา หญงิ บพุ ผาเทวี พระราชธิดา ในเจาสหี นุ เป็นระบาํ ท่กี าํ เนิดข้นึ เพ่อื เขาฉากภาพยนตรเกย่ี วกับนครวัด ทกี่ าํ กบั โดย  Marchel Camus 

อาหารประจาํ ชาติ อามอ็ ก ภาษา : ภาษาเขมรเป็นภาษาราชการ สว นภาษาที่ใชโดยทัว่ ไป ไดแ ก องั กฤษ ฝรงั่ เศส เวยี ดนาม จนี และไทย ศาสนา : ศาสนาประจาํ ชาติ คอื ศาสนาพทุ ธ นิกายเถรวาท (แยกเป็น ๒ นิกายยอ ย คือ ธรรมยุตนิ ิกายและมหานิกาย) และศาสนาอ่นื ๆ อาทิ ศาสนาอสิ ลามและศาสนาคริสต

การแต่งกาย ชดุ ประจําชาติของกัมพูชาคือ ซัมปอต  หรือผา นุงกัมพูชา ทอดว ยมอื มีทัง้ แบบหลวมและแบบพอดี คาดทับเส้อื บรเิ วณเอว ผา ทีใ่ ชม ักทาํ จาก ไหมหรือฝ าย หรอื ทงั้ สองอยา งรวมกัน ซัมปอตสําหรบั ผูหญงิ มคี วาม คลา ยคลงึ กบั ผา นุงของประเทศลาวและไทย ทงั้ นี้ ซัมปอดมหี ลายแบบซ่งึ จะแตกตางกนั ไปตามชนชัน้ ทางสงั คมของชาวกมั พชู า ถา ใชใ นชีวิตประจาํ วนั จะใชว สั ดรุ าคาไมสงู ซ่ึงจะสง มาจากประเทศญป่ี ุน นิยมทําลวดลายตาม ขวาง ถาเป็นชนิดหรหู ราจะทอดา ยเงนิ และดา ยทอง

ไทย วฒั นธรรม ประเทศไทยไดรับอทิ ธพิ ลมาจากมอญ ขอม อนิ เดีย จีนและ ชาติตะวันตก แตมีเอกลักษณในดานความงดงาม ประณีต และผูกพนั อยูกับพระพทุ ธศาสนา  การไหว    เป็นประเพณีการทักทายที่ถือเป็น เอกลักษณโดดเดน ของไทย  โดยเป็นการแสดงถงึ ความมี สมั มาคารวะ และใหเ กยี รติกันและกนั โขนเป็นนาฏศิลปทเี่ กาแกของไทย และยงั มี ประเพณีสงกรานตเป็นประเพณีท่ีเกาแก ซ่งึ ถอื เป็นการเฉลิมฉลองวันข้ึน ปีใหมข องไทยทยี่ ดึ ถอื ปฏบิ ัตกิ นั โดยจะมกี าร   รดน้ํา   ขอพรผูใหญ   สรงน้ําพระ ทําบญุ ตักบาตร ปลอยนกปลอยปลา ขนทรายเขาวดั และกอ เจดยี ทราย รวมทัง้ มกี ารเลน สาดน้ําเพ่อื ความสนกุ สนานดวย

อาหารประจาํ ชาติ  ต้มยาํ ก้งุ ภาษา : ภาษาไทยเป็นภาษาราชการ ศาสนา : ศาสนาพุทธนิกายเถรวาทรอยละ ๙๕ ศาสนา อสิ ลามประมาณรอ ยละ ๔ ศาสนาคริสตและศาสนาอ่นื ประมาณรอยละ ๑

การแต่งกาย สาํ หรับชุดประจาํ ชาตอิ ยา งเป็นทางการของไทย รจู ักกันในนามวา  \"ชุดไทยพระราชนิยม\" โดยชดุ ประจําชาติสําหรับสภุ าพบรุ ุษ จะเรยี ก วา \"เส้อื พระราชทาน\"     สาํ หรับสุภาพสตรีจะเป็นชดุ ไทยที่ประกอบดว ย สไบเฉียง ใชผ า ยกมีเชิงหรือยกทงั้ ตวั ซ่ินมีจบี ยกขา งหน า มีชายพกใช เข็มขัดไทยคาด สว นทอนบนเป็นสไบ จะเย็บใหตดิ กบั ซิ่นเป็นทอ น เดยี วกนั หรือ จะมผี า สไบหมตางหากกไ็ ด เปิดบาขางหน่ึง ชายสไบคลุม ไหล ทงิ้ ชายดานหลงั ยาวตามทเ่ี ห็นสมควร ความสวยงามอยูท ี่เน้ือผา การ เยบ็ และรูปทรงของผูท ีส่ วม ใชเ คร่ืองประดบั ไดงดงามสมโอกาสในเวลา ค่าํ คนื

ห นั ง สื อ เ รี ย น อี เ ล็ ก ท ร อ นิ ก ส์ เ รื อ ง A S E A N จัดทําโดย นายณัฐพล นามัน ๖๒๑๑๒๐๗๐๘ นางสาวกชกร พึงกุศล ๖๒๑๑๒๐๗๑๔ นางสาววิมลรัตน์ เงินทอง ๖๒๑๑๒๐๗๑๖ นางสาวอาทิตยา คอนนาสี ๖๒๑๑๒๐๗๑๗ นางสาวเก็จมณี ศุภศร ๖๒๑๑๒๐๗๒๔ นางสาวเบ็ญจมาศ มันเหมือย ๖๒๑๑๒๐๗๒๕ นางสาววิภารัตน์ นิยมชน ๖๒๑๑๒๐๗๒๗ นางสาวเกศวลี นีซัง ๖๒๑๑๒๐๗๒๘ เสนอ อาจารยร์ าเชนทร์ เขตวทิ ย์ โปรแกรมภาษาไทย ม ห า วิ ท ย า ลั ย ร า ช ภั ฏ กํา แ พ ง เ พ ช ร


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook