ชีววิทยา พฤติกรรมของสัตว์(กลุ่มดรีม่า)

พฤตกิ รรมของสัตว์ ชวี วทิ ยา

ก า ร ศึ ก ษ า พ ฤ ติ ก ร ร ม สั ต ว์ พรอกซเิ มตคอส อัลตเิ มตคอส (proximate cause) (ultimate cause)  ศึกษาในแง่กลไกการแสดงออก สิง่ เร้า  ศึกษาผลของพฤติกรรมทีแ่ สดงออกต่อการปรบั ตัว และการพัฒนาของพฤติกรรมท่ีเกิดขึ้น ตอ่ สภาพแวดลอ้ ม รวมถึงววิ ัฒนาการของพฤติกรรม ตวั อยา่ ง นกกระจิ๊ด การผสมพันธใ์ุ นฤดใู บใมผ้ ลิและต้นฤดรู ้อน ศกึ ษาในแง่พรอกซเิ มตคอส : การผสมพนั ธ์ุในชว่ งเวลาดังกล่าวเพราะมีชว่ งเวลาท่ียาวทาให้ กระตุ้นการสรา้ งฮอร์โมน ทาให้แสดงพฤตกิ รรมส่งเสียงรอ้ งและสรา้ งรัง ศึกษาในแงอลั ทเิ มตคอส : ในช่วงเวลานน้ั มีอาหารอุดมสมบรู ณเ์ หมาะแกก่ ารทารังและผสมพนั ธุ์ ทาใหล้ กู นกฟักออกมโี อกาสอยูร่ อดมากข้ึน

ก า ร เ กิ ด พ ฤ ติ ก ร ร ม กลไกการเกดิ พฤตกิ รรม Stimulus Recepter Integrated Center Effector Behavior ( ส่ิ ง เ ร้ า ) ( ห น่ ว ย รั บ ค ว า ม รู้ สึ ก ) ( ส ม อ ง , ไ ข สั น ห ลั ง ) ( ห น่ ว ย ต อ บ ส น อ ง )

อธิบายเพิ่มเตมิ เกยี่ วกับกลไกการเกดิ พฤติกรรม พฤตกิ รรมทสี่ ตั ว์แสดงออกเป็นผลทเี่ กดิ จากการกาหนดโดยพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อม โดยทว่ั ไปพฤติกรรมจะกาหนดโดยพนั ธุกรรมเป็นพื้นฐาน แต่อาจเปลี่ยนแปลงใหม้ ปี ระสทิ ธภิ าพ มากขึ้นโดยการเรยี นรูจ้ ากประสบการณ์ แต่สตั วข์ นาดเลก็ อายุสนั้ ต้องแสดงพฤติกรรมอย่างเจาะจงตามพันธุกรรมเพอ่ื ความอยรู่ อด พันธุกรรมจงึ มีบทบาทมากกว่าประสบการณ์ ซงึ่ ตรงกันข้ามกับสตั วข์ นาดใหญ่ อายุยืน ตอ้ งปรับพฤตกิ รรม ให้เหมาะกับสิง่ แวดลอ้ มท่เี ปล่ียนแปลงอยตู่ ลอดเวลา ประสบการณ์จงึ มีบทบาทสาคญั ในการแสดงพฤตกิ รรม เป็นอยา่ งมาก

ป ร ะ เ ภ ท พ ฤ ติ ก ร ร ม ข อ ง สั ต ว์ พฤตกิ รรม พฤติกรรมทีเ่ ปน็ มาแตก่ าเนิด พฤติกรรมที่เกิดจากการเรยี นรู้ ฟิ ก ซ์ เ อก ชั น แ พ ท เ ทิ ร์ น แ ฮ บิ ชู เ อ ชั น โ อ เ รี ย น เ ทชัน ก า ร ฝั งใ จ รี แ ฟล็ กซ์ ก า ร เ ช่ือ มโ ยง รี แ ฟ ล็ ก ซ์ ต่ อ เ น่ือ ง มี เ ง่ื อ น ไ ข , ล อ ง ผิ ด ล อ ง ถู ก ก า ร ใ ช้ เ ห ตุ ผ ล

ป ร ะ เ ภ ท พ ฤ ติ ก ร ร ม ข อ ง สั ต ว์ พฤติกรรมท่เี ป็นมาแต่กาเนดิ รแี ฟล็กซ์ พฤตกิ รรมท่มี ีมาแตก่ าเนดิ และไม่เปลยี่ นแปลง เป็นการตอบสนองต่อส่ิงเรา้ ทม่ี ากระตุ้นได้โดยไม่จาเปน็ นกที่ ตวั อย่าง การกลืนอาหาร, การตวดั ลิ้นจบั แมลง ต้องผ่านการประมวลผลจากสมอง ตัวอย่าง การม้วนตวั ของกงิ้ กอื เมื่อถูกสัมผัส หรอื การกระพริบตาเม่อื -พฤติกรรมนีไ้ ด้มาจากกรรมพนั ธุเ์ ท่าน้นั ไมจ่ าเปน็ ต้องเรียนรู้มากอ่ น วตั ถเุ ข้าตา ฟิกซ์แอกชนั แพทเทริ น์ รแี ฟล็กซ์ตอ่ เน่อื ง เปน็ การแสดงออกของพฤตกิ รรมอยา่ งเปน็ ลาดบั ขัน้ ท่ถี กู กระตุน้ โดยส่งิ เรา้ ทเ่ี ปน็ เครอื่ งหมาย เปน็ การทเ่ี มือ่ เกิดรีแฟล็กซ์แรกแลว้ จะส่งผลต่อรีแฟล็กซ์อ่นื ๆ ตวั อย่าง แม่นกนางนวลจะมจี ุดสแี ดงที่ปลายปากลา่ ง เมอื่ ลกู นกจิกท่ีจุด ไปเรอื่ ยๆจนกวา่ จะไดร้ ับสิ่งท่ีต้องการถึงจะหยุดแสดงพฤติกรรม ตัวอยา่ ง นกท่ีบนิ ออกไปหาวัสดมุ าสรา้ งรงั จกิ ข้ึนมาตรวจสอวา่ เปน็ วัสดุ น้แี ม่นกจะป้อนอาหารให้ ท่ีต้องการหรอื ไมแ่ ลว้ นาวัสดนุ ั้นมาประกอบเป็นรงั จากน้นั จะบนิ ไปหาวัสดุชิ้น โอเรียนเทชนั ใหม่ตอ่ ไป ทาเชน่ นีอ้ ย่างต่อเนอ่ื งจนกวา่ จะไดร้ งั ที่สมบูรณ์ สิ่งมชี วี ติ จะตอบสนองต่อปจั จัยทางกายภาพที่มีออยู่ โดยท่ี สิง่ มชี วี ติ อยู่ในตาแหน่งทีส่ อดคล้องกับปจั จัยน้นั ตวั อย่าง การว่ายนา้ ของปลาโดยหลงั ของปลาต้งั ฉากกับแสงอาทิตย์

ป ร ะ เ ภ ท พ ฤ ติ ก ร ร ม ข อ ง สั ต ว์ ( ต่ อ ) พฤติกรรมท่ีเกิดมาจากการเรียนรู้ การเชือ่ มโยง พฤตกิ รรมทเ่ี กิดจากการเรยี นรูป้ รับเปลย่ี นได้ขึ้นกับ เปน็ การเกิดข้นึ หลังจากสตั ว์ได้รับสิ่งเร้าทีเ่ กดิ การตอบสนอง Experience ในช่วงชีวิต แบบเดมิ หลายคร้งั จนทาให้เกิดการเชอื่ มโยงสิ่งเรา้ กบั สงิ่ ต่างๆ ได้ แฮบิชูเอชนั 1.การมเี งอื่ นไข สตั ว์จะเรียนรทู้ จ่ี ะลดการตอบสนองตอ่ สิ่งเรา้ ท่ีเผชิญอยู่ เพราะ สตั วเ์ รียนรูท้ ี่จะเช่อื มโยงสิง่ เร้า 2 ชนดิ ท่ีไดร้ บั พรอ้ มกัน เห็นวา่ สิ่งน้นั ไมเ่ กดิ ประโยชนห์ รอื โทษกบั การดารงชวี ิต ตัวอยา่ ง อวี าน เปโตรวิช พัฟลอฟ ไดท้ ดลองส่นั กระดง่ิ ทกุ ครง้ั ที่ให้อาหาร ตัวอย่าง ถา้ แตะท่ีเนือ้ หอยทากในครงั้ แรก หอยทากจะหดตัวกลับเข้าใน และ สุนัข จนสนุ ัขน้าลายไหลเม่ือได้ยินเสียงกระดิง่ แม้จะไม่เห็นอาหารกต็ าม เม่อื แตะหลายครั้งตอ่ เนือ่ งกัน หอยทากจะไม่หดตัวกลับขา้ วไปในเปลอื กอีก 2.การลองผดิ ลองถูก การฝังใจ เปน็ การเรยี นรวู้ ่า กระทาแบบใดจะเกิดผลดี แบบใดเกดิ ผลเสยี สัตว์แรกเกิดหรอื สตั วอ์ ายนุ ้อยมีการเรยี นรู้ทจ่ี ะสร้างความ แลว้ เลือกแสดงพฤตกิ รรมโดยเลีย่ งสิง่ ทใี ห้โทษ ผกู พันกบั แม่หรือสัตว์ทม่ี อี ายมุ ากกวา่ ส่วนใหญ่มกั เกิดในชว่ ง ตัวอย่าง การท่คี างคกเห็นผง้ึ จะใช้ลิ้นตวัตจับผึง้ กินเปน็ อาหารแล้วถูกต่อย ต้นของชีวติ เกิดในชว่ งเวลาจากัดชว่ งหน่งึ คอื “ระยะวกิ ฤติ” ตัวอย่าง ในพ.ศ. 2478 คอนราด ลอเรนซ์ พบลกู หา่ นที่ฟกั ออกจากไข่ และ ต่อมาเมื่อคางคกเห็นผ้ึงอีกครง้ั จงึ ไม่กินผึง้ อีก ได้เดนิ ตามเขาซง่ึ เปน็ ส่ิงมชี วี ิตชนิดแรกทล่ี ูกห่านเหน็ และติดตามเขาไปทุกที่

ป ร ะ เ ภ ท พ ฤ ติ ก ร ร ม ข อ ง สั ต ว์ ( ต่ อ ) การใช้เหตุผล เป็นพฤตกิ รรมท่ีเกดิ จากการเรียนร้ขู ั้นสูง สตั วท์ ี่แสดงพฤตกิ รรม แบบนจี้ ะมีสมองที่เจริญดี สามารถตอบสนองในรูปแบบใหม่ที่ไม่ใช่ มาจากการลองผดิ ลองถกู แตเ่ ป็นการใช้ประสบการณ์ท่มี อี ยมู่ า ปรบั ใช้ให้สอดคลอ้ งเพอื่ แก้ปัญหา ตัวอย่าง การแก้ปญั หาของลิงชมิ แปนซี ในการหยบิ ของทีอ่ ยูท่ ่ีสูงหรอื ไกล เมอ่ื นากล้วยไปหอ้ ยไว้บนเพดานซง่ึ ลิงชิมแปนซีเอ้ือมถงึ ลงิ ชิมแพนซีสามารถ แก้ไขปญั ญาไดโ้ ดยนาลังไมม้ าซ้อนกันจนสูงพอแลว้ ปนี ขนึ้ ไปหยบิ กล้วย

รูปภาพแสดงตวั อย่างพฤติกรรมของสัตว์ เ ป็ น ม า แ ต่ กา เ นิ ด ม า จ า ก กา ร เ รี ย นรู้ ฟกิ ซแ์ อกชนั แพทเทิรน์ โอเรยี นเทชนั แฮบชิ ูเอชัน การฝงั ใจ การใช้เหตุผล รีแฟล็กซ์ รีแฟล็กซ์ต่อเนื่อง การเชื่อมโยงมเี งือ่ นไข การเช่อื มโยงลองผดิ ลองถกู

ความสัมพนั ธร์ ะหวา่ งพฤติกรรมและ วิวัฒนาการของระบบประสาท ช นิ ดส่ิ งมี ชีวิ ต ระบบประสาท พ ฤ ติ ก ร ร มท่ีสา คั ญ มนษุ ย์ สมองสว่ นหนา้ เจริญดี มีการใชเ้ หตุผลที่ซับซอ้ น สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและนก สมองส่วนหน้าเจรญิ สมองสว่ นกลางลดลง มกี ารเรยี นรทู้ ซ่ี ับซ้อน ใชเ้ หตผุ ล สัตว์กระดกู สนั หลงั สตั วเ์ ลอื้ ยคลาน สมองสว่ นหนา้ ยังไม่พัฒนามาก มกี ารเรียนรูแ้ บบงา่ ย สตั วไ์ ม่มีกระดกู สนั หลัง ไมม่ สี มองท่ีแท้จริง เซลล์ประสาทต่อกันเป็นร่างแห มพี ฤตกิ รรมทเี่ ป็นมาแตเ่ กิด รีแฟล็กซ์ โพรโทซัว ไม่มีระบบประสาท มีพฤตกิ รรมที่เปน็ มาแตเ่ กดิ โอเรียนเทชัน

ก า ร ส่ื อ ส า ร ร ะ ห ว่ า ง สั ต ว์ ก า ร ส่ือ สา ร ด้ ว ย เ สี ย ง ก า ร ส่ือ สา ร ด้ ว ย กา ร สั ม ผั ส ก า ร ส่ือ สา ร ด้ ว ย ท่ า ท า ง ก า ร ส่ือ สา ร ด้ ว ย สา ร เ ค มี

สมาชิกในกลุ่ม นายจกั รกฤษณ์ เหมอิ นางสาวดรมี า่ โต๊ะหลงหมาด นายฟาดิล้ ดาสาราญ นางสาวลายานี หะยมี ะแซ ช้นั มัธยมศกึ ษาปที ่ี 6