Green and White Photo Background Farmers Market Poster

Sweet orange การเดินทางของฉัน กับสวนส้มเกลี้ยง ส ว น ส้ ม เ ก ลี้ ย ง ส ว น ย่ า พ ร ติ ด ต า ม ฉั น https://www.facebook.com/panita.pansri

ส้มเกลี้ยง OSWEETORANGE ส้มเกลี้ยงนั้นมีรสชาติต่างกับส้มเขี ยวหวานโดยสิ้นเชิงค่ะ ตั้งแต่วิธีการปอกเปลือกค่ะส้มเขียวหวานนั้นเราสามารถ ใช้มือแกะได้เลยแต่ส้มเกลี้ยงนั้นเราต้องใช้มีดปอกตรง ขั้วของส้มก่อนค่ะถึงจะแกะได้เรื่องรสชาติก็ต่างกันค่ะส้ม เขียวหวานนั้นจะมีรสชาติเปรี้ยวๆหวานๆส่วนส้มเกลี้ยง นั้นมีรสชาติจะออกเปรี้ยวก่อนแล้วก็จะมาหวานทีหลังค่ะ

Koh Kha District การเดินทางครั้งต้นทางคือเกาะคาสู่อำเภอแม่พริกที่เงียบสงบไม่มี แสงสีเหมือนในเมืองอำเภอที่มีแต่ป่ากับเขาแต่กลับทำให้สบายใจและ ทำให้หนูอยากมาอยูที่นี่ไม่อยากกลับเลยเพราะหนูรู้สึกว่าในเมืองนั้น มันวุ่นวายทุกๆเช้าต้องคอยมารอรถติดตอนเย็นก็ต้องรอรถติดกว่า จะถึงบ้านก็เหนื่อยและล้ามากแต่กลับกันที่แม่พริกไม่ต้องรอรถติด

ก่ อนไปสวนขอแวะถ่ ายรูป กั บดอกคำแพสักรูป

เจอคนที่จะไปเก็บเห็ด ว่ากันว่าถ้าหากไม่อยากให้เขาเก็บเห็ดได้เยอะให้อวยพรให้ เขาเก็บได้เยอะแล้วเขาก็จะหาเห็ดไม่ได้เยอะอย่างที่ควร HTTPS://WWW.FACEBOOK.COM/PANIT A.PANSRI

สวนส้มเกลี้ยงย่าพร แนะนำถ้าอยากเก็บส้ม ช่วงนี้ให้ใช้รถวิบากเข้า ทางเข้าสวนช่วงนี้ลำบาก สวนจะดีที่สุด เพราะน้ำท่วมพึ่งลด ได้ประสบการณ์ใหม่ ได้ส้มมากิน รสชาติหวานๆเปรี้ยวๆ หากไม่มีรถวิบากก็ สามารถใช้รถยนต์ได้ แต่อาจจะติดโคลนได้ ทางเข้าสวนไม่ลำบากเท่ากับทาง เดินในสวนในสวนต้องใช้รองเท้า บูทเดินเท่านั้นเพราะหากใช้รองเท้า ธรรมดาอาจจะลื่นล้มได้

ทางไปสวน เ ห มื อ น จ ะ ไ ม่ ลำ บ า ก เ ห มื อ น จ ะ เ ป็ น ท า ง ป ก ติ แต่ถ้าหากเจอทางเก็บเห็ดท่านอาจจะอึ้งกว่าสวนเพราะทางเก็บเห็ด แต่ ถ้ าหากเข้าสวนท่ านอาจจะตะลึงก็ เป็นได้ นั้นต้องใช้มอเตอร์เข้าเท่านั้นไม่สามารถนำรถยนต์เข้าไปได้

น้ อ ง น่ า รั ก ม า ก รอเจ้าของตั ดหญ้า ท่ านั่งรอน่ารักมาก น้องหมารอเจ้านาย ก่อนเข้าสวนเจอน้องนั่งรอเจ้าของ น้องไม่เห่าเลยนั่งรอเงียบๆเรียกให้หันมาถาายรูปน้องก็หันมา HTTPS://WWW.FACEBOOK.COM/PANITA.PANSRI

ถึ ง แ ล้ ว ส ว น ส้ ม เ ก ลี้ ย ง ย่ า พ ร ย่าถามว่าเก็บส้มเป็นไหม เท่าที่เห็นอาจจะมีส้มเกลี้ยงนั้นน้อยมากเพราะตอนที่น้ำท่วมย่ามาเก็บแล้วเนื่ องจากย่ากลัวต้นส้มเกลี้ยงจะเน่าตาย หนูเก็บไม่เป็นนะคะเพราะตั้งแต่เกิดมาพึ่งเคยเห็นส้มเกลี้ยงครั้งแรกค่ะ

เจ้าส้มเกลี้ยงของฉัน ？ทำไมต้องส้มเกลี้ยง การดูส้มเกลี้ยงนั้นไม่ยากเลยถ้าหากอันที่เริ่มเหลืองแล้ว คืออันที่เริ่มหวานอร่อย(ย่าพรรับประกันความอร่อย) เพราะเกิดมาพึ่งเคยได้ยินค่ะ เลยทำให้หนูสนใจส้มเกลี้ยง

สวนส้มเกลี้ ยงย่าพร รับ บ ท เ ป็ น ช า ว ส ว น 1 วั น ย่าบอกว่าถ้าลำไยนั้นสุกจะเก็บแล้วฝากรถตู้ขึ้ นลำปางที่นี่เรียกในเมืองว่าลำปางเพราะที่นี่ไกล จากในเมืองมากถึง 130 กิโลเมตรและเขาก็บอกว่าคนในเมืองพู ดเหน่อทั้งๆที่ที่นี่แหละเหน่อ สำหรับสำเนียงในเมืองเขาบอกว่าถ้าหากมาอยู่ที่นี่นั้นต้องฟังให้ออกเพราะคนที่นี่พู ดเร็วมาก ตอนแรกก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องแต่อาจเพราะจะเป็นความเคยชินที่ได้ยินบ่อยจนฟังว่าปกติและพู ด คล้ายคนที่นี่ขึ้ นทุกวันสับสนสำเนียงตัวเองมากแต่คนที่นี่ก็ใจดีมากทำให้หนูหลงรักที่นี่เข้าแล้ว

ว่าด้วย เห็ ดโคนสดใหม่จากแพะ เรื่องส้มส้มเราก็ต้องต่อด้วยเรื่องเห็ดที่ปู่กับย่า ไปเก็บมาจากแพะ แ พ ะ คื อ ป่ า ข อ ง ที่ นี่ นั้น เ อ ง แ ต่ ห นู ก็ ไ ม่ เ ข้ า ใ จ เ ห มื อ น กั น ว่า ทำ ไ ม ไ ม่ เ รีย ก ว่า ป่ า ทำ ไ ม ต้ อ ง เ รีย ก ว่า แ พ ะ

สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่าการไปสวนส้มเกลี้ยงครั้งนี้ทำให้หนูได้รู้ว่าการดูแลสวน ก็สำคัญหากถ้าท่านมีสวนแต่ไม่ตัดหญ้าสวนของท่านก็จะเหมือนสวนร้างที่ขาด การดูแลเอาใจใส่และคนที่นี่ก็ได้สอนหนูในหลายๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นการขุดเห็ดถอบ ที่เหมือนจะยากแต่ก็ไม่ยาก แต่ตอนที่ไปเก็บเห็ดตอนนั้น หนูกินยาแก้แพ้ก่อนไป ทำให้ง่วงมากจึงเผลอหลับในป่า แทนที่ทุกคนจะไปเก็บเห็ดแต่ทุกคนก็เอ็นดูหนูค่ะ หนูอยากจะบอกว่าคนที่นี่น่ารักมากค่ะ เป็นกันเองมีอะไรก็แบ่งกันกิน และตอนทำนา ก็ไม่ต้องจ้างคนเพียงแค่ขอคนให้มาช่วย ทุกคนก็พร้อมที่จะมาช่วยกันเกี่ยวข้าวและ หลังจากเสร็จงานก็จะมีงานเลี้ยงสำหรับคนมาช่วย วิถีชีวิตที่นี่น่ารักมากค่ะจนทำให้ หนูอยากมาอยู่ที่นี่ แต่หนูไม่ชอบกินผักไม่ชอบกินเห็ดไม่ชอบกินอะไรเลยค่ะ หนูเป็นคนกินยากมากถ้าหากไม่ใช่ของที่อยากกินจริงๆก็จะไม่แตะเลย

และเวลาปู่เอาอะไรมาฝากก็มักจะถามหนูเสมอว่าหนูรู้จักไหม เช่น เห็ดหน้าตาแปลกประหลาดเหล่านั้นหนูยังไม่รู้เลยค่ะ ว่าที่ปู่เอามาแต่ละอย่างนั้นคือเห็ดอะไรถ้าหนูหลงป่าคงได้กินแค่กล้วยมั้ง คะเพราะหากกินเห็ดอาจจะตายแน่นอนค่ะ เพราะดูไม่เป็นเลยว่านั่นคือเห็ด อะไรนอกจากเห็ดแล้วปู่ก็เอาจิ้งหรีดมาฝากแต่หนูไม่กินค่ะ ย่าพรบอกว่า กิโลตั้ง 200 บาท แต่หนูไม่กินค่ะเพราะมันน่ากลัวแต่หนูก็ไม่เคยลองกิน นะคะแต่ถ้าหากได้กินคงไม่กล้าค่ะหน้าตามันน่ากลัวเกินไป สุดท้ายนี้หนู อยากจะบอกว่าถึงคนในเมืองจะมองว่าที่นี่บ้านนอกแต่บ้านนอกนี่แหละค่ะ ของดีๆเยอะแยะผักก็ไม่ต้องซื้อปลูกเองทั้งนั้นเป็นวิถีชีวิตที่เรียบง่าย และไม่ต้องแข่งกับเวลาค่ะ ถึงไม่มีงานทำแต่ก็มีสวนมีนาให้ทำเป็นอาชีพ

ขอบคุณที่ติดตามรับชมนะคะ ติดตามฉัน นางสาว ปาณิตา ปันศรี https://www.facebook.com/panita.pansri 63123010104