นิทาน ลาโง่กับสิงโต

นทิ านอีสป เรือ่ ง ลาโงก่ ับสิงโต ห้องสมุดประชาชน “เฉลิมราชกุมารี” อาเภอเขาสมิง จงั หวัดตราด

๑ลาโงก่ ับสิงโต วันหน่ึงขณะท่ีสิงโตเดินอยู่ตามทางในป่าด้วยความหย่ิงผยอง

สรรพสัตว์ท้ังหลายต่างหลีกทางให้มันด้วยความยาเกรง ๒ลาโงก่ ับสิงโต

๓ลาโงก่ ับสิงโต ลาตัวหน่ึงกลับกล้าร้องหม่ินศักด์ิศรี เจ้าป่าขณะที่มันเดินผ่านไป

สิงโตเลือดข้ึนหน้าด้วยความโกรธ แต่ทันทีที่หันหลังกลับไป ๔ลาโงก่ ับสิงโต เห็นว่าใครเป็นสผิงโู้พตูดเลมือันดกข็เ้ึนดหินนจ้าาดก้วไปยเคงวียาบมๆโกรธ

๕ลาโงก่ ับสิงโต เจ้าลาโง่ไม่มีค่าพอท่ีมันจะกางกรงเล็บออกมาให้เส่ือมเกียรติเสียด้วยซ้า

๖ลาโงก่ ับสิงโต :: นิทานเรื่องน้ีสอนให้รู้ว่า :: อย่าใส่ใจกับคากล่าวของคนโง่ ลืมมันไปเสีย

นิทานอสี ป เรอื่ ง ลาโงก่ ับสงิ โต ห้องสมุดประชาชน “เฉลิมราชกุมารี” อาเภอเขาสมิง จงั หวัดตราด