นิทานลูกเสือ

เนื้อเร่ือง / เนื้อหา วนั หน่ึง…ชายสองคนอยใู่ นขณะเดินทาง เม่ือคนท้งั สองไปพบหมีเขา้ หมีไมท่ นั ไดเ้ ห็นชายท้งั สองแตแ่ รก ชายคนหน่ึง จึงรีบว่ิงหนี ไปข้ึนตน้ ไมอ้ ยา่ งรวดเร็ว แต่ชายอีกคนหน่ึงวงิ่ ไม่ไดเ้ ร็ว เขาจึงร้องขอความช่วยเหลือ “ช่วยดึงฉนั ข้นึ ไปดว้ ย” แต่ชายคนแรกปี นข้นึ ไปอยบู่ นกิ่งไมส้ ูงเสียแลว้ และทิง้ เพ่อื นของเขา เอาตวั รอดแต่ลาพงั “ฉนั จะทาอยา่ งไรดี” ชายคนที่อยใู่ ตต้ น้ ไมร้ าพึง “ถา้ ฉนั ว่งิ หนี หมีมนั ก็จะตอ้ งเห็นฉนั และถา้ มนั เห็นฉนั เขา้ มนั ก็คงกดั กินฉนั แน่” ดงั น้นั เขาจึงลม้ ตวั ลงนอนกบั พ้นื ไม่ไหวติง แลว้ ทาเป็นตาย หมีเดินเขา้ มาใกล้ และเดินวนเวียนรอบตวั เขา แลว้ ในท่ีสุด มนั กผ็ ละ ไปจากที่น้นั ชายคนที่ปี นข้ึนไปอยบู่ นตน้ ไม้ จึงไตล่ งมาหา เขาเอย่ ปากถามเพื่อน วา่ “เม่ือก้ี หมีมนั มาอยใู่ กล้ ๆ กบั เพอื่ นมาก มนั พูดวา่ กระไรบา้ งนะ” “พูด” เพ่อื นที่หนีไมท่ นั ตอบ “หมีมนั พูดวา่ อยา่ ไดร้ ่วมทาง ไปกบั คนท่ีเขาทิง้ เพ่ือนยามที่เพื่อนประสบอนั ตรายเป็นอนั ขาด” คณุ ธรรม จริยธรรมท่ีได้รับจากเร่ืองส้ัน เพ่อื นแทจ้ ะไมท่ อดทิ้งยามตกทุกขไ์ ดย้ าก ทมี่ าของเรื่อง : ครูพร. นิทานอสี ป ฉบับประกอบภาพ. 2542 : 73-76 เรื่องส้ันท่ีเป็ นคติ เพื่อสร้างเสริมคณุ ธรรม จริยธรรมลกู เสือ หน้า 48 ชื่อเรื่องส้ัน เร่ืองคาบน่ ของนกยงู วัตถุประสงค์ เม่ือจบเร่ืองส้นั น้ีแลว้ ผูเ้ ขา้ รับการฝึกอบรมควรจะสามารถ ประเภทของเรื่องส้ัน 1. ไดร้ ับความสนุกสนานจากการฟังเร่ืองส้ันท่ีสร้างเสริมคณุ ธรรม จริยธรรม ตวั ละคร 2. ปฏิบตั ิตามและเล่าเรื่องส้ันได้ 3. ไดร้ ับคุณคา่ บอกความหมายของเรื่องส้ันได้ 4. นาคณุ ธรรมจากเรื่องส้นั ไปประยกุ ตใ์ ชใ้ นชีวติ ประจาวนั ได้ เร่ืองส้ันเพ่อื สร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรม ดา้ นการอยรู่ ่วมกบั ผอู้ ื่นในสังคม 1. นกยงู 2. เทพธิดา จูโน

เนื้อเรื่อง / เนื้อหา กาลคร้ังหน่ึงนานมาแลว้ ยงั มีนกยงู ตวั หน่ึงไม่พอใจในน้าเสียงของมนั ท่ี ไมไ่ พเราะเหมือนนกร้องเพลงตวั อ่ืน ๆ มนั จึงบน่ กบั เทพธิดาจูโนวา่ “เสียงของขา้ ช่างแหบแหง้ เสียจริง ๆ ท่านช่วยเสกใหข้ า้ มีน้าเสียงท่ีไพเราะดว้ ยเถิด จะได้ เหมาะสมกบั ความงามของปี กและหางของขา้ ” มนั พูดพร้อมกบั ราแพนขนหางของ มนั ดว้ ยความภมู ิใจ เทพธิดาจูโนไดฟ้ ังจึงตอบวา่ “ทา่ นมีขนสวยเช่นน้ีก็โชคดีอยแู่ ลว้ เพราะ ยงั มีนกอีกหลายชนิดที่ไมม่ ีขนต้งั แตเ่ กิดแมแ้ ต่เส้นเดียว ท่านจงจาไวว้ า่ ถึงท่านไมม่ ีน้าเสียงที่ไพเราะ แต่ท่านกม็ ีขนหางที่สวยงามมา ทดแทน ในขณะที่นกท่ีมีเสียงไพเราะหลายชนิด ก็ยงั มี ขนสวยไมเ่ ท่าขนของท่าน ท่านกน็ ่าจะพอใจในส่ิงท่ีธรรมชาติ ไดส้ ร้างใหท้ า่ นมา” คุณธรรม จริยธรรมทไี่ ด้รับจากเรื่องส้ัน จงพอใจในส่ิงที่ตนมีอยู่ ทม่ี าของเรื่อง : บญั ชา, สมโชค และสุชิราภรณ์. นิทานอสี ป เล่ม 1. 2543 : 25 เรื่องส้ันที่เป็ นคติ เพ่ือสร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรมลูกเสือ หน้า 49 ช่ือเร่ืองส้ัน เรื่องลิงกบั สุนขั จ้ิงจอก วตั ถุประสงค์ เม่ือจบเร่ืองส้ันน้ีแลว้ ผเู้ ขา้ รับการฝึกอบรมควรจะสามารถ 1. ไดร้ ับความสนุกสนานจากการฟังเร่ืองส้ันท่ีสร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรม ประเภทของเร่ืองส้ัน 2. ปฏิบตั ิตามและเล่าเรื่องส้ันได้ ตัวละคร 3. ไดร้ ับคุณค่า บอกความหมายของเร่ืองส้นั ได้ 4. นาคณุ ธรรมจากเร่ืองส้นั ไปประยกุ ตใ์ ชใ้ นชีวิตประจาวนั ได้ เรื่องส้นั เพือ่ สร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรม ดา้ นการอยรู่ ่วมกบั ผอู้ ื่นในสงั คม 1. ลิงหางดว้ น 2. สุนขั จ้ิงจอก

เนื้อเรื่อง / เนื้อหา มีลิงหางดว้ นตวั หน่ึง เห็นสุนขั จ้ิงจอกมีหางเป็นพวงสวย กน็ ึกอยากจะมี หางสวยงามมาก ขา้ อยากมีหางสวยเช่นท่านบา้ ง ทา่ นจะมีวธิ ีแนะนาอะไรขา้ บา้ ง ไหม” สุนขั จิ้งจอกไดย้ นิ ลิงหางดว้ นพดู เช่นน้นั ก็นึกขาในความ ไม่เจียมตวั ของลิง มนั จึงแกลง้ บอกวา่ “ไม่ยากหรอกเพียงแต่ทา่ นให้ เพอื่ น ๆ ลิงของท่านช่วยกนั ดึงหางใหท้ า่ นทุกวนั ไม่นานหางของท่าน กย็ าวเองแหละ” ลิงหางดว้ นผโู้ งเ่ ขลาไดย้ นิ กด็ ีใจ มนั รีบระดมเพื่อน ๆ ลิงจานวนมากให้ มาช่วยกนั ดึงพร้อมกบั บอกว่า “ดึงใหเ้ ตม็ แรงเลยนะ พรรคพวก” บรรดาเพอื่ นลิง กพ็ ากนั ดึงหางท่ีมีอยเู่ พยี งนอ้ ยนิดของลิงโง่สุดแรงเกิด ทาใหห้ างของลิงผไู้ ม่เจียมตวั ขาดออกทนั ที สร้างความเจ็บปวดใหม้ นั อยา่ งแสน สาหสั คณุ ธรรม จริยธรรมที่ได้รับจากเร่ืองส้ัน จงพอใจในส่ิงที่ตนมี เป็นคนโชคดีท่ีสุดในโลก ทม่ี าของเรื่อง : บญั ชา, สมโชค และสุชิราภรณ์. นิทานอสี ป เล่ม 1. 2543 : 9 เร่ืองส้ันที่เป็ นคติ เพื่อสร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรมลูกเสือ หน้า 50 ช่ือเร่ืองส้ัน เรื่องเพ่อื นทรยศ วตั ถปุ ระสงค์ เม่ือจบเร่ืองส้นั น้ีแลว้ ผเู้ ขา้ รับการฝึกอบรมควรจะสามารถ ประเภทของเรื่องส้ัน 1. ไดร้ ับความสนุกสนานจากการฟังเรื่องส้ันที่สร้างเสริมคณุ ธรรม จริยธรรม ตวั ละคร 2. ปฏิบตั ิตามและเลา่ เรื่องส้ันได้ 3. ไดร้ ับคุณค่า บอกความหมายของเร่ืองส้ันได้ 4. นาคณุ ธรรมจากเรื่องส้ันไปประยกุ ตใ์ ชใ้ นชีวิตประจาวนั ได้ เรื่องส้ันเพอ่ื สร้างเสริมคณุ ธรรม จริยธรรม ดา้ นการอยรู่ ่วมกบั ผอู้ ่ืนในสังคม 1. สุนขั จิ้งจอก 2. ลา 3. สิงโต

เนื้อเรื่อง / เนื้อหา สุนขั จิ้งจอกกบั ลาเป็นเพ่อื นกนั พวกมนั สญั ญากนั วา่ จะคอยช่วยเหลือซ่ึง กนั และกนั ยามมีภยั วนั หน่ึงขณะท่ีสัตวท์ ้งั สองตวั ออกไป ลา่ เหยอ่ื ดว้ ยกนั สุนขั จิ้งจอกเหลือบไปเห็นสิงโตตวั หน่ึงกาลงั เดินตรงมา มนั รีบ บอกลาวา่ “ลาเพ่อื นรัก ท่านรออยทู่ ่ีนี่ก่อนนะ ขา้ จะอาสาเดินไปเจรจาผกู มิตรกบั สิงโตตวั น้นั เสียก่อน พวกเราจะไดป้ ลอดภยั ” วา่ แลว้ สุนขั จิ้งจอกกเ็ ดินตรงเขา้ ไป หาสิงโต มนั บอกกบั สิงโตวา่ ถา้ สิงโต ปลอ่ ยมนั ไป มนั จะล่อลวงลามาใหก้ ินอยา่ งสะดวกสบาย ไม่ตอ้ งว่งิ ไลจ่ บั ให้ เหนื่อย ในท่ีสุดลากต็ กเป็นเหยอ่ื ของสิงโต พอกินเสร็จ สิงโตกห็ นั มาตะปบสุนขั จิ้งจอกกินเป็นอาหาร ก่อนตายสุนขั จ้ิงจอกกพ็ ูดเป็นเชิงตดั พอ้ วา่ “ทา่ นไม่น่า ทรยศกบั ขา้ เลย” สิงโตหวั เราะก่อนจะตอบวา่ “ทีเจา้ ยงั ทรยศกบั ลาท่ีเป็นเพ่ือนของเจา้ ได้ ทาไมขา้ จะทรยศตอ่ เจา้ ไม่ได้” คณุ ธรรม จริยธรรมที่ได้รับจากเร่ืองส้ัน บคุ คลท่ีไร้สัจจะ อยา่ พงึ หวงั สัจจะจากผอู้ ่ืน ที่มาของเร่ือง : ชุลีพร และพศิ าล. นทิ านอสี ป เล่ม 4. 2544 : 31 บรรณานุกรม ครี ีบูน. นิทานอสี ป 2. พิมพค์ ร้ังท่ี 2. ดอกหญา้ : กรุงเทพฯ : 2540. ครูพร. นิทานอสี ป ฉบับประกอบภาพ. เสริมวทิ ยบ์ รรณาคาร. กรุงเทพฯ : 2542. __________. นิทานอสี ป ฉบบั สอนน้อง. เสริมวทิ ยบ์ รรณาคาร. กรุงเทพฯ : 2545. ชุลีพร และพิศาล. นทิ านอสี ป เล่ม 4. อกั ษรพพิ ฒั น์. กรุงเทพฯ : 2543. __________. นทิ านอสี ป เล่ม 5. อกั ษรพพิ ฒั น์. กรุงเทพฯ : 2543. บญั ชา, สมโชค และสุชิราภรณ์. นิทานอสี ป เล่ม 1. อกั ษรพิพฒั น์. กรุงเทพฯ : 2543. __________. นิทานอสี ป เล่ม 2. อกั ษรพิพฒั น.์ กรุงเทพฯ : 2543. __________. นทิ านอสี ป เล่ม 3. อกั ษรพพิ ฒั น์. กรุงเทพฯ : 2543. ปรีชา คงสุข. เกมกบั ไกด์. ซีเอด็ ยเู คชนั่ . กรุงเทพฯ : 2544. ไพโรจน์ อยมู่ ณเฑียร. ปรัชญาธรรมตามนัยคิดของอสี ป. แสงดาวการพิมพ.์ กรุงเทพฯ : 2546. อานาจ เจริญศิลป์ . นิทานรอบกองไฟ. รุ่งแสงการพมิ พ.์ กรุงเทพฯ : 2547.

แฮปป้ี คดิ ส์. 100 นิทานอสี ป. เพาเวอร์พรินท.์ กรุงเทพฯ : 2548.