มดกบั กา ศริ ิพัฒน์ นพิ นั ธพ์ุ งษ์
สวสั ดฉี ันคอื มด สวสั ดฉี ันคอื กา
เรา 2 คนเปน็ เพ่อื นกนั มา 3 ปี อยู่มาวันหนงึ่ กาถกู มนุษยท์ าลาย ลงั ทาใหไ้ ม่มีทพี่ กั อาศยั
กาจงึ ขอความชว่ ยเหลอื จากมด เพอื่ นรกั โดยการขออาศัยอยู่ดว้ ย ในรงั ของมด ด้วยความรักของเพอ่ื น มดจึงใหก้ า อาศยั อยดู่ ว้ ย โดยมขี ้อแม้ว่า ห้าม ทาร้ายมดในรงั ด้วยกนั
แต่โชคร้ายก็มาถงึ เมอ่ื ส่งิ ท่ีกาเล่า ใหห้ มดฟังว่าเขาถกู มนุษยท์ าลาย รงั นน้ั ไมเ่ ป็นความจริง กาเพยี งแค่ หลอกมดเท่านนั้ เพอ่ื ที่จะได้จบั มด กินทัง้ รัง
กอ่ นทีก่ าจะจบั มดซึ่งเป็นเพ่ือนรกั กิน มดไดพ้ ดู ประโยคสดุ ทา้ ยวา่ “ทาไมเจ้าถงึ ทากบั ข้าเชน่ น้ี”
อกี าจึงตอบด้วยนา้ เสียงที่นมุ่ นวล วา่ . . . . .
ขา้ ไมไ่ ดจ้ ะกินเจ้า ข้าแค่ตอ้ งการให้ เจ้าและครอบครวั เจ้าไดไ้ ปทารงั ใน ท้องข้าเท่าน้ัน ขา้ ไมอ่ ยากใหเ้ จ้า โดนมนุษยท์ าลายรังเหมือนกับขา้
นิทานเร่ืองนสี้ อนใหร้ ู้ว่า “เพ่อื นแท้มกั ไม่ตอ้ งการใหเ้ ราตกอยู่ ในสถานการณ์ท่แี ย่ เพือ่ นแท้มกั ผลักดนั ให้เราได้เจอสิ่งดี ๆอยู่ เสมอ”
ขอขอบคณุ รูปภาพจากเว็ปไซต์ Wikipedia
Search
Read the Text Version
- 1 - 10
Pages: