เนื้อหา

หนวยการเรียนรูที่ 6 รายการปรับปรุง แนวคิด ใ น ก า ร บั น ทึ ก บั ญ ชี โ ด ย ทั่ ว ไ ป อ า จ จําเปนตองมีการปรับปรุงบัญชีกอนหาผลการ ดําเนินงาน หรือในการจัดทํางบการเงินตางๆ เพ่ือแสดงยอดใหถูกตองและเปนปจจุบัน ซึ่ง รายการที่ตองปรับปรุง ไดแกรายไดรับลวงหนา รายไดคางรับ คาใชจายจายลวงหนา คาใชจาย คางจาย หนี้สงสัยจะสูญ วัสดุสํานักงานคาเสื่อม ราคา เปนตน ซ่ึงอาจมียอดบัญชีเพ่ิมขึ้นหรือ ลดลงของจํานวนเงินในสมุดรายวันทั่วไป และ สมุดบัญชีแยกประเภททั่วไปโดยในการปรับปรุง บัญชีจะบันทึกรายการในสมุดรายวันท่ัวไป แลวผานรายการไปยังบัญชแี ยกประเภทท่วั ไป

หนวยการเรยี นรูท่ี 6 รายการปรบั ปรุง ความหมายของรายการปรับปรงุ บญั ชี รายการปรับปรุงบัญชี (Adjusting Entrips) หมายถึง การปรับปรุงจํานวนเงินที่บันทึกไวในบัญชีให ถูกตองกอนการจัดทํางบการเงิน ซ่ึงจะตองบันทึกใน สมุดรายวันทั่วไปและผานไปยังสมุดบัญชีแยกประเภท ทั่วไปท่ีเก่ียวของ โดยรายการปรับปรุงเปนรายการที่ สําคัญรายการหนึ่งที่จะตองทําในวันส้ินงวดบัญชี เน่ืองจากจะมีผลทําใหงบการเงินแสดงวากิจการมี สินทรัพย หน้ีสิน และสวนของเจาของ ณ วันสิ้นงวด จํานวนเทาใด นอกจากนั้น ยังทําใหทราบวากิจการมี ผลการดําเนินงานอยางไรบางประเภทของรายการ ปรบั ปรงุ ไดแ ก

หนว ยการเรียนรทู ี่ 6 รายการปรับปรุง ประเภทของรายการปรับปรุงบญั ชี 1. คาใชจ า ยจา ยลวงหนา (Prepaid expenses) 2. รายไดร ับลว งหนา (Deferred revenue) 3. คา ใชจายคางจาย (Accrued expenses) 4. รายไดค า งรบั (Accrued revenue) 5. หน้สี งสยั จะสูญ (Doubtful Account) 6. วัสดุสิน้ เปลอื ง (Supplies) 7. คาเส่ือมราคา (Depreciation)

หนวยการเรียนรทู ี่ 6 รายการปรบั ปรุง คา ใชจ ายลวงหนา คาใชจายจายลวงหนา หมายถึง คาใชจายท่ี กิจการไดจายไปแลว แตมีบางสวนท่ีเปนของงวดบัญชี ถัดไปรวมอยูดวย เชน คาเบ้ียประกันจายลวงหนา คา เชาจายลวงหนา เปนตนบัญชีคาใชจายจายลวงหนา เปน บญั ชสี นิ ทรัพยห มนุ เวยี น ตองแสดงยอดในงบแสดง ฐานะการเงิน ณ วันสิ้นงวดบัญชี มีวิธีบันทึกรายการ ปรับปรงุ ได 2 วธิ ี ดงั นี้ 1. เม่ือมีคาใชจายเกิดข้ึน ใหบันทึกไวในบัญชี คาใชจาย 2. เม่ือมีคาใชจายจายลวงหนาเกิดข้ึน ใหบันทึกไว ในบัญชีสินทรัพย

หนวยการเรียนรูท่ี 6 รายการปรับปรุง คาใชจายลว งหนา (วธิ ีการปรับปรงุ ) วิธีท่ี 1 บันทึกไวเปนคาใชจาย ณ วันที่กิจการ จา ยเงิน เม่ือกิจการจายเงินสดจะบันทึกบัญชีเปนคาใชจาย ท้ังจํานวน เมื่อส้ินงวดบัญชีจึงปรับปรุงเฉพาะสวนท่ียัง ไมถึงกําหนดเวลาท่ีจะไดรับประโยชนตอบแทนเปน คา ใชจ ายจา ยลวงหนา วิธีที่ 2 บนั ทึกไวเปน สินทรัพย ณ วันท่ีกจิ การจา ยเงนิ เม่ือกิจการจายเงินสดก็จะบันทึกบัญชีคาใชจาย ลวงหนาทั้งจํานวน หรือ ณ วันท่ีกิจการจายเงินบันทึก บัญชีคาใชจายไปเปนสินทรัพยท้ังจํานวน จึงตอง ปรับปรุงบัญชีเมื่อส้ินงวดบัญชี เฉพาะสวนที่ไดรับ ผลประโยชนต อบแทนไปแลวเปนคาใชจ า ย

หนว ยการเรียนรูที่ 6 รายการปรบั ปรุง รายไดร ับลว งหนา รายไดรับลวงหนา หมายถึง รายไดที่ กิจการไดรับมาลวงหนาจากลูกคาแลว แตกิจการยัง ไมไดสงมอบสินคาโดยโอนกรรมสิทธ์ิในสินคาหรือ บริการแกลูกคา ยงั ไมแลว เสรจ็ เม่ือรับเงินมาแลว จะยัง ไมถือวาเปนรายไดของกิจการ แตถือวากิจการ มีพันธะในหนี้สินเกิดขึ้น ซ่ึงตองมีการใชคืนเมื่อถึง กําหนดระยะเวลาท่ีไดทําสัญญากันไว เชน คาเชารับ ลวงหนา รายไดรับลวงหนา เปนบัญชีหนี้สินหมุนเวียน แสดงยอดไวในงบแสดงฐานะการเงิน ณ วันส้ินงวด บญั ชี

หนวยการเรยี นรทู ่ี 6 รายการปรับปรุง รายไดรับลวงหนา (วธิ ีการปรบั ปรุง) รายไดรบั ลวงหนามวี ิธกี ารบันทกึ รายการได 1. เมื่อรบั รายไดล วงหนา มากจิ การจะบันทกึ ไวในบัญชีรายได 2. เมอ่ื รับรายไดลวงหนามากิจการจะบันทึกไวเปนรายไดรับ ลวงหนา วธิ ีที่ 1 บันทกึ ไวเปนรายได ณ วันที่กจิ การไดรบั เงินสด เม่ือกิจการบนั ทกึ บญั ชีเปน รายไดทั้งจํานวน ณ วันที่ไดรับเงิน กิจการตองทําการปรับปรุงบัญชีเม่ือวันส้ินงวดบัญชี เฉพาะสวน ทย่ี ังไมไดใ หบรกิ ารตอบแทนเปน รายไดร บั ลวงหนา วิธีท่ี 2 บันทึกไวเปนรายไดรับลวงหนา ณ วันที่กิจการ ไดร ับเงนิ สด ณ วันท่ีรับเงิน กิจการจะบันทึกบัญชีเปนหนี้สินทั้ง จํานวน ดังนั้นจึงตองปรับปรุงบัญชีเม่ือส้ินงวดบัญชี เฉพาะ สว นท่ีใหบรกิ ารตอบแทนแลวเปน รายได

หนวยการเรยี นรทู ี่ 6 รายการปรบั ปรุง คาใชจายคางจาย คาใชจายคางจาย หมายถึง คาใชจายท่ี เกิดขึ้นแลวในระหวางงวดบัญชี แตกิจกายังมิไดทําการ จายเงินและยังมิไดทําการบันทึกรายการลงสมุดบัญชี จึงทําใหกิจการมีหนี้สินเกิดข้ึน เชน ดอกเบี้ยคางจาย คาแรงงานคางจาย คาเชาคางจาย เปนตน คาใชจาย คางจาย ถือเปนหนี้สินหมุนเวียนท่ีตองแสดงไวในงบ แสดงฐานะการเงิน

หนว ยการเรียนรทู ่ี 6 รายการปรบั ปรุง คาใชจา ยคา งรับ รายไดคางรับ หมายถึง รายไดซึ่งเกิดข้ึนแลวใน งวดบัญชีน้ี แตกิจการยังไมไดรับเงินสด เพราะยังไมถึงวัน ครบกําหนดรับเงินจนกวาจะถึงงวดบัญชีหนา เชน ดอกเบ้ียเงินฝากคางรับ รายไดคาเชาคางรับเปนตน บัญชี รายไดคางรับเปนบัญชีสินทรัพยหมุนเวียน ที่แสดงยอดไว ในงบแสดงฐานะการเงิน ณ วนั ส้ินงวดบัญชี รายไดคางรับ มวี ธิ ีการปรับปรงุ ในสมดุ รายวัน

หนว ยการเรยี นรูท ี่ 6 รายการปรบั ปรุง หนี้สงสัยจะสญู ตามมาตรฐานการบัญชีฉบับที่ 101 เร่ือง หนี้สงสัยจะสูญ และหน้ีสูญ ของสภาวิชาชีพบัญชีไดใหคํานิยามและขอพึง ปฏบิ ัติเกย่ี วกบั หน้ีสงสัยจะสูญและหนี้สูญไวดงั นี้ ลูกหนี้การคา (Trade Receivable) หมายถึง ลูกหนี้ทีเ่ กดิ จากการดาํ เนินการคาตามปกติของธุรกิจ และจะมี ชื่อบัญชีแตกตางกันไดตามประเภทของธุรกิจ เชน ธุรกิจ ธนาคารพาณิชย หมายถึงบัญชีระหวางธนาคารท่ีมีดอกเบี้ย เงินใหสินเชื่อและดอกเบ้ียคางรับ กิจการประกันภัย หมายถึง บัญชีเบ้ียประกันภัยคางรับ เงินคางรับเกี่ยวกับการประกันตอ และเงินใหก ูยมื ลูกหน้ีอื่น (Other Receivable) หมายถึง ลกู หนีท้ ่ไี มไ ดเ กิดจากการดาํ เนนิ การคา ตามปกติของธรุ กิจ เชน - ลกู หน้ีและเงินใหก ูยืมแกก รรมการและลูกจา ง - เงนิ ใหก ยู ืมแกบรษิ ัทในเครอื และบรษิ ัทรว ม - รายไดอ ่ืนคางรบั

หนว ยการเรียนรทู ี่ 6 รายการปรบั ปรุง หนสี้ งสยั จะสูญ (ตอ1) หนี้สูญ (Bad Debt) หมายถึง ลูกหน้ีที่ได ติดตามทวงถามจนถึงท่ีสุดแลว แตไมไดรับชําระหน้ี และไดตัดจําหนายออกจากบัญชี ดังนั้น หน้ีสูญจึงเปน บัญชีคา ใชจายทีแ่ สดงในงบกําไรขาดทุน หนี้สงสัยจะสูญ (Doubtful Accounts) หมายถึง ลูกหนี้ที่คาดวาจะเรียกเก็บไมได และถือเปน คาใชจายของรอบระยะเวลาบัญชีน้ัน ดังนั้น จึงบันทึก เปนบัญชีคาใชจาย แตเน่ืองจากเปนคาใชจายที่ยังไม เกิดข้ึนจึงใหถือเปนรายการปรับปรุงในวันส้ินงวดบัญชี บัญชีหนี้สงสัยจะสูญเปนบัญชีคาใชจาย แสดงในงบ กําไรขาดทุน

หนวยการเรียนรูท่ี 6 รายการปรบั ปรุง หน้ีสงสัยจะสูญ (ตอ 2) คาเผื่อหน้ีสูญ หรือคาเผื่อหน้ีสงสัยจะสูญ (Allowance for Doubtful Accounts) หมายถึง จํานวนที่ กันไวส าํ หรบั ลูกหนีท้ ค่ี าดวาจะเรียกเก็บไมได และถือ เปนบัญชีปรับมูลคา (Valuation Account) ท่ีต้ังขึ้น เพื่อแสดงเปนรายการหักจากบัญชีลูกหน้ีในงบ การเงินเพื่อใหคงเหลือเปนมูลคาสุทธิของลูกหนี้ท่ี คาดหมายวาจะเก็บได ดงั นั้น เมอ่ื เปนบัญชีปรบั มูลคา จึงตอ งนําไปหักออกจากบัญชีลูกหน้ีในงบแสดงฐานะ การเงนิ เพื่อใหค งเหลอื ลกู หนส้ี ทุ ธทิ ่คี าดวาจะเก็บเงิน ได ถาคิดคาเผ่ือหน้ีสงสัยจะสูญจากยอดลูกหนี้ปลาย งวดตอ งดูบัญชคี าเผ่ือหน้ีสงสัยจะสูญเดิมในบัญชีดวย ถา คิดจากยอดขายก็คิดจากยอดขายของปนั้น

หนว ยการเรยี นรูท ่ี 6 รายการปรบั ปรุง หนี้สงสัยจะสูญ (ตอ 3) การบนั ทึกลกู หนท้ี เ่ี กบ็ เงนิ ไมได 1. วิธีตัด จําหนายโดยตรง (DirectWrite-off method) จะไมบันทึกรายการจนกวาในรอบ ระยะเวลาบัญชีท่ีมีลูกหนี้สูญจริง จึงบันทึกเปนผล เสียหายในรอบระยะเวลาบญั ชนี ัน้ ในทางปฏบิ ัตวิ ธิ ี นี้เปนวิธีท่ีงายและสะดวก แตมีขอบกพรองที่ไม เปนไปตามหลักทฤษฎีวาดวยการเปรียบเทียบ คาใชจายกับรายไดของระยะเวลาบัญชี อีกท้ัง มลู คา ของลกู หนีท้ ีแ่ สดงในงบแสดงฐานะการเงิน ก็ มิไดอ ยใู นมลู คาที่คาดวา จะไดร บั จรงิ วิธนี ี้จงึ เปน วิธี ท่ีไมเปนที่ยอมรับ เวนแตวาหนี้ท่ีคาดวาจะเก็บ ไมไดมจี าํ นวนท่ีไมมีนัยสําคญั

หนวยการเรียนรทู ี่ 6 รายการปรับปรุง หนสี้ งสัยจะสูญ (ตอ4) 2. วิธีตั้งคาเผื่อ (Allowance method) จะประมาณหน้ีท่ีคาดวาจะเก็บไมได โดยคํานวณจาก ยอดขายหรือจากยอดลูกหน้ี แลวบันทึกจํานวนที่ ประมาณข้ึนน้ัน รายการนี้ทําในรอบระยะเวลาบัญชีท่ี บันทึกรายการขาย วิธีน้ีเปนวิธีที่ถูกตองตามหลักการ บัญชีวาดวยการเปรียบเทียบคาใชจายกับรายไดของ รอบระยะเวลาบัญชี และบัญชีลูกหนี้ ณ วันสิ้นรอบ ระยะเวลาบัญชี จะแสดงในมูลคาที่ใกลเคียงกับความ เปนจริง แมวาวิธีนี้จะตองมีการประมาณจํานวนหนี้ สงสยั จะสญู ขึน้ ก็ตาม การประมาณอาจจะทาํ ได โดยอาศัยประสบการณที่ผานมาในอดีต สภาพ ของตลาดในปจจุบันและการวิเคราะหยอดลูกหนี้คาง ชําระ

หนว ยการเรียนรทู ี่ 6 รายการปรับปรุง หน้ีสงสยั จะสญู (ตอ5) เนอ่ื งจากจาํ นวนเงินของลูกหนี้ทค่ี าดวา จะเก็บไมไดมี ลักษณะเปนผลเสียหายที่อาจจะเกิดข้ึนวิธีต้ังคาเผื่อจะ เปนวิธีท่ีเหมาะสมก็ตอเมื่ออยูในสภาพการณที่มีความ เปนไปไดคอนขางแนวาทรัพยสินจะมีมูลคาลดนอยลง แ ล ะ ผ ล เ สี ย ห า ย น้ั น ส า ม า ร ถ ป ร ะ ม า ณ ไ ด โ ด ย สมเหตสุ มผล วธิ ีการประมาณหนสี้ งสยั จะสญู วิธีการประมาณหนี้สงสัยจะสูญ ที่นิยมใชมี 3 วิธี ดงั นี้ 1. คํานวณเปนรอยละของยอดขาย (Percentage of Sales) 1.1 คาํ นวณเปนรอ ยละของยอดขายรวม 1.2 คาํ นวณเปน รอยละของยอดขายเช่ือ

หนวยการเรยี นรูที่ 6 รายการปรบั ปรุง หนีส้ งสัยจะสญู (ตอ6) 2. คํานวณเปนรอ ยละของยอดลูกหนี้ (Percentage of Outstanding Receivable) 2.1 คํานวณเปนรอยละของยอดลูกหน้ี โดยถือวา อัตราสวนของจํานวนหนี้สงสัยจะสูญสําหรับลูกหน้ี ทง้ั หมดจะคงที่ 2.2 คํานวณโดยจัดกลมุ ลูกหน้จี ําแนกตามอายุของ หนี้ที่คางชําระ โดยถือวาลูกหนี้ที่คางชําระนานจะมี โอกาสไมช ําระหน้มี ากกวาลูกหน้ที เ่ี ริม่ เกิดขึ้น 3. คํานวณโดยพิจารณาลูกหน้ีแตละราย วิธีน้ีจะทําได ยากในธรุ กจิ ทมี่ ลี กู หน้หี ลายราย หนี้สูญรับคืน ถากิจการไดตัดบัญชีหนี้สูญออกจาก บัญชีลูกหน้ีแลว ตอมาถาลูกหนี้นําเงินมาชําระหนี้ก็ บนั ทึกถอื เปนรายไดข องกิจการ

หนวยการเรียนรูท่ี 6 รายการปรบั ปรุง วัสดุสนิ้ เปลือ้ ง วัสดุส้ินเปลือง เปนสินทรัพยท่ีไมมีอายุการใชงาน สวน ใหญซอื้ มาแลวหมดสภาพไปทนั ทไี มสามารถนํากลับมาใชไดอีก วัสดุสิ้นเปลืองนั้นอาจแบงไดเปนวัสดุสํานักงาน วัสดุในการ โฆษณา มีลักษณะเปน สนิ ทรพั ยห มุนเวยี นที่ใชแลวหมดไป เชน ยางลบ กระดาษ ดินสอ ปากกา เปน ตน สามารถบันทกึ บัญชีได 2 วิธีคอื 1. ณ วันท่ซี ือ้ บันทึกเปน บัญชีสินทรัพย 2. ณ วันทีซ่ ือ้ บนั ทึกเปนคา ใชจ า ย การคาํ นวณวัสดสุ ้นิ เปลอื งใชไป วัสดุสน้ิ เปลอื งตน งวด XX บวก วัสดสุ ิน้ เปลืองท่ซี อื้ ระหวา งป XX วสั ดสุ ้ินเปลืองทมี่ ีอยูท้ังส้ิน XX หัก วัสดสุ ิน้ เปลอื งปลายงวด XX วสั ดสุ ิน้ เปลืองใชไป XX

หนว ยการเรียนรูท ่ี 6 รายการปรับปรุง วสั ดุสนิ้ เปล้อื ง (วิธกี ารปรับปรงุ ) กรณีที่ 1 บันทึกไวเ ปนสนิ ทรัพย ณ วันทซี่ ื้อ ณ วันท่ีซื้อมากิจการบันทึกวัสดุส้ินเปลืองเปน สินทรัพยทั้งจํานวน เม่ือวันสิ้นงวดบัญชีกิจการตอง ตรวจนับวัสดุสิน้ เปลื้องวามีจํานวนคงเหลือเทาใดและจะ ปรับปรุงบัญชีวัสดุสิ้นเปลืองใหมียอดคงเหลือเทากับ จํานวนจริงที่ตรวจนับได และบันทึกวัสดุส้ินเปลืองท่ีใช ไปเปน คาใชจ า ย กรณีท่ี 2 บนั ทึกไวเ ปน คาใชจ าย ณ วนั ท่กี ิจการซ้อื ณ วันที่ซ้ือมากิจการบันทึกวัสดุสิ้นเปลืองเปน คาใชจายทั้งจํานวน เมื่อวันสิ้นงวดบัญชี กิจการตองทํา การตรวจนับวัสดุส้ินเปลืองคงเหลือวามีจํานวนเทาใด และตองปรับปรุงวัสดุสิ้นเปลืองใชไปใหถูกตองและ บันทึกวัสดุสิ้นเปลืองคงเหลือตามท่ีตรวจนับไดเปน สนิ ทรัพย

หนวยการเรียนรทู ่ี 6 รายการปรบั ปรุง คาเส่อื มราคา รกะาบรคบปาตนเลสสอื่อวดมนอรจาาํายคนุกาวารน(ใDทหe่ีคป pารrะเeสโcย่ือiชaมนtรiขoาอnคงาสขEินอxทpงรสeัพินnยsทน eร้ัน)ัพยหอมยาายงถมึงี สคิงนเหจทํลารัอืนพขวยอนหงทรสือนิี่คมทิดูลรคพั คายาเอส่ืื่นอทมี่ใรชาแคทานหรมาคายาทถึุงนหรักาคดาวทยุมนูลขคอาง คหาลสังมะจูลสาคกมาหขตอักงาคสมานิ เบสทัญ่ือรมพัชรยี าห คมาาสยะสถึมงแมลูละคผาลขขอาดงสทินุนทจารกัพกยาทร่ีดรับอยรู ซง่ึ เขทา่ีดเินงือ่ อนาไขคทาุกรขแอลตะออไุปปกนรี้ ณ หมายถึง สินทรัพยที่มีตัวตน บจํารหิหนา1รา)งยากสนิจินกคาารหมรีือไวใหเพบ่ือรใิกชาปร รเพะโื่อยใหชเนชใานหกราือรเผพล่ือิตใชใในนกกาารร ระยะ2เว)ลกาิจบกญั าชรี คาดวาจะใชประโยชนมากกวาหน่ึงรอบ

หนวยการเรียนรูท่ี 6 รายการปรบั ปรุง คาเสื่อมราคา (ตอ1) ประเภทของที่ดิน อาคารและอุปกรณ หมายถึง กลุมของสินทรัพยท่ีมีลักษณะและประโยชน การใชงานท่ีคลายคลึงกันตอการดําเนินงานของกิจการ ตัวอยางการแบงประเภทของที่ดิน อาคารและอุปกรณ ไดแก 1. ท่ดี ิน 2. ท่ดี นิ และอาคาร 3. เครอ่ื งจักร 4. เรือ 5. เครอ่ื งบนิ 6. ยานพาหนะ 7. เครอ่ื งตกแตง และติดตงั้ 8. อุปกรณสํานักงาน

หนว ยการเรียนรูท่ี 6 รายการปรับปรุง คาเสื่อมราคา (ตอ2) มูลคาคงเหลือ หมายถึง จํานวนเงินท่ีกิจการ คาดวาจะไดรับในปจจุบันจากการจําหนายสินทรัพย หลังจากหักตนทุนที่คาดวาจะเกิดข้ึนจากการจําหนาย สนิ ทรพั ยน้ันหากสินทรัพยนั้นมีอายุและสภาพที่คาดวา จะเปน ณ วนั ส้นิ สดุ อายุการใหป ระโยชน อายุการใหประโยชน หมายถึง กรณีใดกรณี หน่ึงตอ ไปนี้ 1. ระยะเวลาท่กี ิจการคาดวา จะมสี ินทรพั ยไ วใ ช 2. จาํ นวนผลผลิตหรือจํานวนหนวยในลักษณะอ่ืนท่ี คลา ยคลงึ กันซง่ึ กจิ การคาดวาจะไดร ับจากสินทรัพย

หนว ยการเรยี นรทู ี่ 6 รายการปรับปรุง คาเสอ่ื มราคา (ตอ 3) วธิ ีการคดิ คา เสอื่ มราคา วิธกี ารคดิ คาเสื่อมราคาที่ใชตองสะทอนรูปแบบของ ประโยชนเชิงเศรษฐกิจ ในอนาคตท่ีกิจการคาดวาจะ ไดรับจากสินทรัพย กิจการตองทบทวนวิธีการคิดคาเสื่อมราคาของ สินทรัพยอยางนอยท่ีสุดทุกส้ินรอบปบัญชี หากพบวา ลักษณะรปู แบบของประโยชนเชิงเศรษฐกิจท่ีคาดวาจะ ไดร ับในอนาคตจากสินทรัพยน้ันเปลี่ยนแปลงไปกิจการ ตองเปลี่ยนวิธีการคิดคาเสื่อมราคาเพื่อสะทอนถึง ลั ก ษ ณ ะ รู ป แ บ บ ข อ ง ป ร ะ โ ย ช น เ ชิ ง เ ศ ร ษ ฐ กิ จ ที่ เปล่ียนแปลงไป การเปลี่ยนแปลงดังกลาวถือเปนการ เปลี่ยนแปลงประมาณการทางบัญชีซ่ึงตองปฏิบัติตาม ขอกําหนดของมาตรฐานการบัญชีฉบับท่ี 8 เรื่อง นโยบายการบัญชี การเปลี่ยนแปลงประมาณการทาง บญั ชแี ละขอ ผดิ พลาด

หนวยการเรียนรทู ่ี 6 รายการปรับปรุง คาเส่อื มราคา (ตอ4) กิจการสามารถใชวิธีการคิดคาเสื่อมราคา ซ่ึงมีหลาย วิธปี นสวนจากจํานวนที่คดิ คา เสอื่ มราคาของสินทรพั ยอ ยา ง มีระบบตลอดอายุการใหป ระโยชนของสนิ ทรพั ย ซึ่งมีหลาย วิธี เชน 1. วิธเี สน ตรง (Straight line Method) วธิ ีนี้มผี ลทาํ ใหคาเส่ือมราคามีจํานวนคงที่ตลอดอายุการใหประโยชน ของสินทรัพย หากมูลคาคงเหลือของสินทรัพยนั้นไม เปลี่ยนแปลง 2. วิธียอดคงเหลือลดลง (Diminishing balance Method) วิธีนี้มีผลทําใหคาเส่ือมราคาลดลงตลอดอายุ การใหประโยชนข องสนิ ทรพั ย 3. วิธีจํานวนผลผลิต (Unit output Method) วิธี จํานวนผลผลิตมีผลทําใหคาเส่ือมราคาขึ้นอยูกับประโยชน หรอื ผลผลติ ที่คาดวาจะไดรบั จากสินทรัพย

หนว ยการเรียนรทู ่ี 6 รายการปรับปรุง คา เสื่อมราคา (ตอ 5) ซ่ึงในหนวยการเรียนนี้ จะนําเฉพาะวิธีคิดคาเส่ือม ราคาแบบเสน ตรง มาใชเทานน้ั สามารถคาํ นวณไดดังน้ี คาเ สื่อ ม ร าค าต อป = รา คา ทุน ขอ ง สนิ ทรัพย-ราคาซาก/อายุการใหป ระโยชน หรือคาเส่ือมราคา = (ราคาทุนของ สนิ ทรพั ย-ราคาซาก) X อตั ราคา เสื่อมราคา