Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς-Βασιλική Χουρσίδου

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Είναι τιμή μου και χαρά που προλογίζω ένα ακόμη παιδικό βιβλίο της εκλεκτής εκπαιδευτικού και πρεσβυτέρας Βασιλικής Χουρσίδου και μητέρας τεσσάρων παιδιών. Με μαεστρία κατάφερε να συνδέσει την ιστορική πραγματικότητα με τον μύθο και να προσφέρει στις άδολες παιδικές ψυχές ένα εκπληκτικό και ψυχωφελές ανάγνωσμα. Πεντηκοστή 2016 Παπα-Εφραίμ Κατουνακιώτης ‘’ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ’’ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ Επιμέλεια –συγγραφή-επεξεργασία εικόνων: Βασιλική Χουρσίδου Εικονογράφηση: π. Κων/νος Μίχογλου Β’ ΕΚΔΟΣΗ ΕΚΔ. ΘΡΑΚΙΚΟΣ ΟΙΩΝΟΣ Τυπογραφείο: ΜΕΛΙΣΣΑ ΑΛΕΞ/ΠΟΛΗ 2021



Μια φορά που λέτε παιδιά, σε χρόνια πολύ παλιά ζούσε ένας άνδρας ταπεινός, καλόκαρδος, ελεήμων και ευγενικός. Ιωάννης Βατάτζης τ’ όνομά του. Η πόλη του Διδυμοτείχου με το ιστορικό της κάστρο, η γενέτειρά του.

Όταν οι γονείς του φύγαν για τον ουρανό, περιουσία μεγάλη του αφήσαν για καλό σκοπό. Εκείνος σεμνά,φρόνιμα και λογικά Με όλη του τη σπλαχνική καρδιά Τη μοίραζε σε σπίτια φτωχικά.

Σε μοναστήρια και ιερούς ναούς, αφιερώματα έκανε πολλά. Κι είχε την Παναγιά και τους Αγίους, προστάτες πάντοτε και βοηθούς. Όλοι τον αγαπούσαν και τον εκτιμούσαν. Μόνο καλά λόγια γι ‘αυτόν ομολογούσαν και το Θεό δοξολογούσαν.

Την Πόλη, την Αγιά Σοφιά, Φράγκοι την καταλάβανε με δολιότητα, πόλεμο και πονηριά κι εκεί εγκατασταθήκανε δυναμικά. Τότε ο Ιωάννης λυπημένος, αποφάσισε αλλού να ζήσει. Για άλλη πόλη να αναχωρήσει. .

Κοντά στο θείο του τον ιερέα, που τον βρήκε στα ανάκτορα ενός άξιου βασιλέα. Ο Ιωάννης στο μεγαλόπρεπο της Νίκαιας παλάτι πλέον κατοικούσε, μιας κι ο θεοσεβούμενος θείος του εκεί υπηρετούσε.

Στο μέρος τούτο γνωρίστηκε με έναν ηγεμόνα φιλικό, ευπρόσιτο, πολύ σεμνό, τον Θεόδωρο τον Λάσκαρη τον ονομαστό. Ικανός αξιωματικός ο Ιωάννης, ανδρείος, έξυπνος και δυναμικός τα χαρίσματα κι οι αρετές του, αμέσως γίνανε γνωστά κι ο αυτοκράτορας Θεόδωρος την κόρη του Ειρήνη αποφάσισε να δώσει για παντρειά.

Ο χρόνος κυλούσε και ο αυτοκράτορας Θεόδωρος στο παλάτι του ουρανού πλέον κατοικούσε. Το θρόνο διαδέχτηκε ο Ιωάννης. Με ευσέβεια και δικαιοσύνη κυβερνούσε. Τη βασιλεία του άξια τιμούσε και όλους τους φτωχούς αυτός τους ελεούσε.

Δίκαια ονομάστηκε ελεήμων από το λαό του, αφού επεδίωκε διαρκώς να μην υπάρχει κανείς φτωχός στο βασίλειό του. Την δικαιοσύνη και την ισότητα πάντα αναζητούσε. Αξιαγάπητος από όλους μες ’ την απλότητα ζούσε.



Η πίστη του στην Ορθοδοξία ήταν τόσο μεγάλη, γι’ αυτήν προσπάθειες έκανε χωρίς όμως να την επιβάλλει. Όλοι οι αβάπτιστοι στην επικράτειά του, Χριστιανοί βαπτίστηκαν με όλη την καρδιά τους ακολουθώντας το ήθος και το παράδειγμά του. Λάμπρυνε η ορθοδοξία στην χριστιανική του αυτοκρατορία.

Άλλοι βασιλείς συχνά σε μάχες τον προκαλούσαν, όμως ο Ιωάννης και οι στρατηγοί του, σε διαλόγους διπλωματικούς τους προσκαλούσαν, ώστε να λυθούν οι διαφορές χωρίς πολέμους και πολιορκίες αιχμηρές. Όταν για διάφορους λόγους, αυτό δεν ήταν εφικτό αμύνονταν με θάρρος και ανδρεία υπερασπίζοντας τον λαό. Νίκες λαμπρές πετύχαινε , με την απόλυτη εμπιστοσύνη του στο Θεό.

Ένα ήταν το ευλογημένο όνειρό του. Την Κωνσταντινούπολη από τους Σταυροφόρους να απαλλάξει, νa την ανακτήσει και την παλιά Βυζαντινή Ελληνοχριστιανική αυτοκρατορία και πάλι να αναστήσει.

Έφτασε πολύ κοντά στον άγιο του πόθο. Στα εβδομήντα δύο του χρόνια όμως, ο παντοδύναμος Θεός αποφάσισε να τον ξεκουράσει και στην Ουράνια Βασιλεία Του να τον κατατάξει. Του ‘ δωσε την τιμή, Άγιος να ανακηρυχθεί και άφθαρτο το σώμα του για χρόνια να διατηρηθεί. Όταν ο τάφος του ανοίχθηκε μετά από πολύ καιρό και με ιδιαίτερο σεβασμό, μια ευωδία αναδύθηκε ως τον ουρανό. Το σώμα του βασιλιά Ιωάννη βρέθηκε άθικτο, ολοζώντανο, μαρμαρωμένο με τα βασιλικά του ενδύματα ντυμένο και το ολόχρυσο σπαθί μέσα στη δεξιά του θήκη βαλμένο. Τα χρόνια πέρασαν. Τα ίχνη του τάφου χαθήκαν. Πώς έγινε αυτό; Είναι μυστήριο άλυτο, διαβάστε το κι αυτό.

Τη στιγμή που οι Τούρκοι τον περικύκλωσαν ολόγυρα, άγγελος Κυρίου τον άρπαξε από ‘κει και τον έκρυψε βαθιά, κάπου σε μια μυστική σπηλιά. Μαρμαρώθηκε ο βασιλιάς κι ο άγγελος εξαφανίστηκε με μιας.

Μέσα στους αιώνες αναζητούν οι Τούρκοι κατακτητές, αλλά το σώμα του μαρμαρωμένου Αγίου Βασιλέα Ιωάννη, αδυνατούν να βρουν. Άγγελος Κυρίου τον έκρυψε σε μέρος μυστικό, άγγελος Κυρίου όταν θα ‘ρθει ο κατάλληλος καιρός θα τον ξυπνήσει με το σπαθί του τ ’αγγελικό. Για να εκπληρώσει τ’ όνειρό του και τον άγιο του πόθο. Χριστό και Βυζάντιο να αναστήσει και πάλι την δόξα όλης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας να επανακτήσει. Το Ναό της του Θεού Σοφίας να ξαναλειτουργήσει κι ο κόσμος όλος να πανηγυρίσει.