ห่านกับไข่ทองคำ

1

2 กาลคร้ังหน่ึงนานมาแลว้ มีสองตายายผแู้ สนยากจนอาศยั อยทู่ ่ีกระท่อมเก่า ๆ ในป่ ากวา้ งอยา่ งสงบสุข แต่จู่ ๆ วนั หน่ึงก็ เกิดเรื่องประหลาดข้ึน เมื่อตาเฒ่าพบวา่ ห่านที่เล้ียงไวน้ ้นั ออก ไข่มาเป็ นสีทองอร่าม

3 \"ยาย ๆ ดูนี่สิตาเจออะไร ! ห่านของเราออกไข่มาเป็ นทองคาด้วยล่ะ\" ตาเฒ่าร้องเสียงดงั

4 \"จริงหรือตาเฒ่า ? จู่ ๆ ห่านมันจะออกไข่มาเป็ นทองคา ได้ยงั ไงกนั \" ยายเฒ่าถามกลบั แบบไม่เชื่อหูตวั เอง

5

6 \"ถ้ายายไม่เช่ือ เดยี๋ วตาเอาไข่ใบนีไ้ ปให้ในเมืองดูก่อนแล้ว กนั จะได้รู้กนั ไปเลยว่านี่คือทองคาจริงหรือปลอม\" พดู จบตาเฒ่ากร็ ีบเดินทางไปยงั ร้านทองในเมืองทนั ที

7 เม่ือตาเฒ่ามาถึงร้านทองจึงย่นื ไข่ห่านปริศนาใหช้ ่างทอง ตรวจดูอยา่ งละเอียด เมื่อช่างทองยืนยนั ว่านี่แหละคือทองคา ของแท้ ตาเฒ่าก็เสนอขายไข่ทองคาใบน้นั อยา่ งไม่รอชา้ แลว้ มุ่งหนา้ กลบั บา้ นไปบอกข่าวดีกบั ยายดว้ ยความต่ืนเตน้

8 \"ยาย ๆ ไข่ใบน้ันคือทองคาของจริง ตาได้เงินกลับมาต้ัง เยอะแน่ะ ต่อไปนีเ้ ราจะรวยกนั แล้วนะ !\" พดู จบแลว้ ท้งั สองกก็ อดกนั อยา่ งมีความสุข

9 จากวนั น้นั เป็ นตน้ มา สองตายายก็หมน่ั เก็บไข่ทองคาไป ขายทุกวนั จนกลายเป็นเศรษฐีและมีเงินทองใชไ้ ม่ขาดมือ แต่วนั หน่ึงตาเฒ่ากเ็ ร่ิมรู้สึกไม่พอใจวา่ ทาไมห่านของเขา ถึงออกไขไ่ ดเ้ พยี งวนั ละฟองเท่าน้นั จึงเกิดความคิดข้ึนมาวา่

10 \"ยายเฒ่า.. วันนี้เราไปผ่าท้องห่านกันดีกว่า จะได้เอาไข่ ทองคาท้ังหมดในน้ันไปขายทีเดียว มัวแต่เกบ็ วันละฟองแบบ นี้ มนั จะไปทันกนิ อะไร\" ตาเฒ่าเอ่ยชวน

11 \"กด็ เี หมือนกนั นะตา เราจะได้ไม่ต้องเหน่ือยเดนิ ทางเข้า เมืองทุกวนั \" ยายเฒ่าเห็นดีเห็นงามไปดว้ ย

12

13 ว่าแลว้ ก็ไม่รอช้า สองตายายรีบจับห่านมาผ่าทอ้ งทันที แต่ ปรากฏวา่ ในทอ้ งของห่านน้นั ไม่มีไข่ทองคาอยเู่ ลยแมแ้ ต่ฟอง เดียว แถมท้งั สองยงั ตอ้ งสูญเสียห่านของพวกเขาไป โดยไม่มี โอกาสเกบ็ ไข่ทองคาไปขายอีกเลย..

14 นิทานเร่ืองน้ีสอนใหร้ ู้วา่ : เวลาท่ีเดก็ ๆ อยากไดอ้ ะไร ตอ้ งรู้จกั พยายาม รู้จกั ขวนขวาย เพราะในโลก ของความจริงน้ันไม่มีห่านท่ีออกไข่ทองคาให้เราเหมือนในนิทาน ถา้ อยากมี ฐานะร่ารวยกต็ อ้ งเรียนรู้ที่จะประหยดั อดออม ไม่ใชช้ ีวิตฟ่ ุมเฟื อย หรือถา้ อยาก ไดข้ องเล่นก็ตอ้ งรู้จกั เก็บหอมรอมริบ หมัน่ หยอดกระปุกทุกวนั และส่ิงที่ สาคญั ที่สุด เม่ือคุณหนู ๆ ไดส้ ่ิงของที่ตอ้ งการแลว้ กค็ วรพอใจในสิ่งท่ีตวั เองมี กนั ดว้ ยนะคะ ไม่อย่างน้นั ชีวิตจะไม่เหลืออะไรเลยเหมือนกบั สองตายาย หรือ เป็นดงั่ สุภาษิตไทยท่ีวา่ \"โลภมาก มกั ลาภหาย\" นน่ั เอง