พุทธศาสนสุภาษิต

พุทธศาสนสุภาษิต

อฏุ ฺ ฐาตา วนิ ฺทเต ธนํ (อุดถาตาวนิ ทะเตทะนงั ) คนขยนั ย่อมหาทรัพย์ได้

พาโล อปริณายโก (พาโลอะปะรินายะโก) คนโง่ คนพาล ไม่ควรเป็นผ้นู า

อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ (อดั ตาหิอดั ตะโนนาโถ) ตนเป็ นท่ีพ่ึงของตน

ปญญฺ าว ธเนน เสยฺโย (ปันยาวะทะเนนะเสยโย) ปั ญญาย่อมประเสริ ฐกว่าทรั พย์

อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย (อดั ตาหะเวชิตังเลยโย) ชนะตนน่ันแหละประเสริ ฐกว่า

ยถาวาที ตถาการี (ยะถาวาทีตะถาการี) พดู อย่างไร ทาได้อย่างน้นั

สจฺจํ เว อมตา วาจา (สดั จงั เวอะมะตาวาจา) คาจริงเป็ นสิ่งไม่ตาย

ตณฺหกขฺ โย สพฺพทกุ ฺขํ ชินาติ (ตนั หกั ขะโยสับพะทุกขงั ชินาติ) ความสิ้นตัณหา ย่อมชนะทุกข์ท้ังปวง

จดั ทำโดย นำย ธีรัตม์ วรำวฒุ ิ ม.3/1 เลขที่ 3