ใบงานภาคเรียนที่ ๑

ใบงานหนว่ ยการเรียนรูท้ ี่ ๑ ๑ บทอาขยานนริ าศภูเขาทอง มาถึงบางธรณีทวโี ศก ยามวโิ ยคยากใจใหส้ ะอ้นื โอส้ ุธาหนาแนน่ เป็นแผน่ พ้ืน ถึงสี่หมื่นสองแสนท้ังแดนไตร เมือ่ เคราะห์รา้ ยกายเราก็เทา่ นี้ ไมม่ ที ่พี สุธาจะอาศยั ลว้ นหนามเหน็บเจ็บแสบคับแคบใจ เหมอื นนกไร้รังเรอ่ ยเู่ อกา ฯ ถึงเกรด็ ย่านบา้ นมอญแตก่ อ่ นเกา่ ผู้หญิงเกล้ามวยงามตามภาษา เดีย๋ วน้ีมอญถอนไรจุกเหมือนตุ๊กตา ทัง้ ผัดหนา้ จบั เขม่าเหมอื นชาวไทย โอ้สามญั ผันแปรไม่แทเ้ ทย่ี ง เหมือนอยา่ งเยย่ี งชายหญิงทง้ิ วิสัย น่หี รือจติ คดิ หมายมหี ลายใจ ทีจ่ ติ ใครจะเป็นหน่งึ อยา่ พึงคิด ฯ ถงึ บางพูดพูดดีเปน็ ศรศี กั ด์ิ มีคนรักรสถ้อยอรอ่ ยจติ แมน้ พูดช่ัวตัวตายทาลายมติ ร จะชอบผดิ ในมนษุ ยเ์ พราะพดู จา ฯ พรพระสุนทรโวหาร (ภ่)ู

๒ ท ๑.๑ ม.๑/๑ ใบงำน เร่ือง กำรอ่ำนออกเสียง หนว่ ยกำรเรยี นร้ทู ่ี ๑ พืน้ ฐำนอ่ำนเขยี น รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรยี นท่ี ๑ ช้นั มัธยมศึกษำปีที่ ๑ คำชแ้ี จง ให้นักเรียนตอบคำถำมตอ่ ไปนใี้ ห้ถูกต้อง ๑. ควำมหมำยกำรอ่ำนออกเสียงบทร้อยแก้ว ............................................................................................................................. ............................................................. .......................................................................................................................................................................................... ................................................................................................................. ......................................................................... .......................................................................................................................................................................................... ๒. หลักกำรอ่ำนบทร้อยแกว้ ............................................................................................................................. ............................................................. .......................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ............................................................. .......................................................................................................................................................................................... ๓. ควำมหมำยกำรอ่ำนบทร้อยกรอง ............................................................................................................................. ............................................................. .......................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ............................................................. .......................................................................................................................................................................................... ๔. หลกั กำรอำ่ นบทร้อยกรอง ............................................................................................................................. ............................................................. .......................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ............................................................. ..........................................................................................................................................................................................

๓ ท ๒.๑ ม.๑/๑ ใบงำน เรอ่ื ง กำรคดั ลำยมอื หน่วยกำรเรียนรทู้ ี่ ๑ พืน้ ฐำนอำ่ นเขยี น รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรียนท่ี ๑ ช้นั มัธยมศกึ ษำปีที่ ๑ คำชแี้ จง ให้นักเรียนคดั ลำยมือจำกบทอำขยำนนิรำศภเู ขำทอง ตัวบรรจงคร่ึงบรรทัดตำมรปู แบบ กระทรวงศึกษำธิกำร

๔ ท ๒.๑ ม.๑/๑ ใบงำน เรอื่ ง กำรอ่ำนจบั ใจควำมสำคัญ หน่วยกำรเรยี นร้ทู ี่ ๑ พ้ืนฐำนอ่ำนเขียน รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรียนที่ ๑ ช้ันมัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑ คำช้ีแจง ใหน้ กั เรียนจับใจควำมสำคัญต่อไปน้ี ๑. กำรดำรงรักษำและสืบสำนวัฒนธรรมไทยเป็นสิ่งท่ีคนไทยทุกคนต้องสำนึกว่ำเป็นเรื่องสำคัญและจำเป็นอย่ำงย่ิง ที่ต้องร่วมมือร่วมใจกันทำ เพรำะวัฒนธรรมของเรำเป็นส่ิงท่ีสวยสดงดงำม น่ำหวงแหน และน่ำทะนุถนอมเป็นย่ิงนัก กำรที่จะปลูกจิตสำนึกให้คนไทยได้ระลึกถึงเรื่องน้ีให้ทั่วถึงกันจำเป็นต้องมีกำรรณรงค์อย่ำงต่อเนื่องกันโดยตลอด มิใช่แค่จะกระทำกันเป็นปี ๆ แล้วหยุดไป เรำเคยได้บทเรียนมำพอสมควรแล้วว่ำ วัฒนธรรมต่ำงชำติได้แพร่เข้ำมำใน บ้ำนเมืองเรำหลำยอย่ำงและหลำยทิศทำง เพรำะฉะนั้นถ้ำเรำไม่พยำยำมปลูกจิตสำนึกให้คนไทยโดยเฉพำะเยำวชน ของเรำได้ตระหนักถงึ ควำมสำคัญในเร่ืองน้ี ก็คงจะเปน็ เร่อื งทน่ี ่ำหว่ ง (พลเอกเปรม ติณสูลำนนท์ ๒๕๓๗ : ๑) ใจควำมสำคญั .................................................................................................................. ........................................................................ ............................................................................................................................. ................................................. ...................................................................................................................................... .............................................. ๒. ในสมัยก่อนเมื่อใกล้วันสำรท ชำวบ้ำนจะนิยมกวนขนมที่เรียกกันว่ำ กระยำสำรทกันแทบทุกบ้ำน แต่ปัจจุบัน ทำกันในบำงท้องถิ่นเท่ำนั้น ผู้ที่ไม่ได้ทำก็มักเตรียมจัดซื้อขนมดังกล่ำว ซ่ึงจะมีขำยโดยทั่วไปเมื่อถึงเทศกำลน้ี กระยำสำรท คือ ขนมหวำนชนิดหนึ่งทำด้วยข้ำวเม่ำ ข้ำวตอก ถ่ัวงำ มะพร้ำว กวนกับน้ำตำล สำมำรถเก็บไว้ได้นำน เมื่อกวนหรือหำซ้ือมำแล้วก็จัดแบ่งเป็นส่วน ๆ ห่อด้วยใบตอง เป็นจำนวนมำกน้อยตำม ต้องกำรเพื่อนำไป ตักบำต เนื่องจำกกระยำสำรทเป็นขนมท่ีมีรสหวำนจัด หำกรบั ประทำนกับกล้วยไข่สุกจะทำให้รับประทำนกระยำสำรทได้มำก ผู้ทำบญุ จงึ นิยมนำกลว้ ยไข่ไปตกั บำตรคกู่ ับกระยำสำรทเพ่ือใหม้ ีรสดีข้ึน (สำนักงำนคณะกรรมกำรวัฒนธรรมแหง่ ชำติ กระทรวงศกึ ษำธกิ ำร ๒๕๓๐ : ๕๙) ใจควำมสำคัญ ............................................................................................................................. ............................................................. ............................................................................................................................. ................................................. ....................................................................................................................................................................................

ท ๓.๑ ม.๑/๔ ๕ ใบงำน เร่อื ง กำรโนม้ น้ำวใจ หน่วยกำรเรียนรทู้ ่ี ๑ พืน้ ฐำนอ่ำนเขยี น รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรียนท่ี ๑ ชั้นมัธยมศึกษำปีท่ี ๑ คำช้ีแจง ให้นักเรยี นเขยี นเครอื่ งหมำย / หน้ำขอ้ ควำมทเ่ี ปน็ สำรโนม้ นำ้ วใจท่ีมีควำมสมเหตุสมผล และขีด เครอ่ื งหมำย X หน้ำข้อควำมทีไ่ ม่ใช่สำรโน้มน้ำวใจ .......... ๑. บ้ำนเมืองสวย ดว้ ยมือเรำ .......... ๒. ปฏิบัติตำมกฎ ลดปญั หำจรำจร .......... ๓. ประหยัดน้ำวันน้ี ก่อนท่ีจะไม่มนี ้ำใช้ .......... ๔. ใช้น้ำอย่ำงคมุ้ ค่ำ เพือ่ วันน้ี เผื่อวันหน้ำ .......... ๕. ท้ิงขยะให้เป็นท่ี เพิม่ รำศีแก่บำ้ นเมือง .......... ๖. ห้ำมทงิ้ ขยะบรเิ วณนี้ ปรับทลี ะสองพัน .......... ๗. ทำงรอดของโลกปัจจบุ ันน้ีมีอยู่ทำงเดยี วเท่ำน้ัน .......... ๘. บ้ำนสะอำด เมอื งสะอำด คนในชำตมิ คี วำมสขุ .......... ๙. อทุ ยำนรอบมหำสถำนนั้นเล่ำก็งำมไมน่ ้อย เต็มไปด้วยต้นไม้นำนำพนั ธ์ุ ไม้ดอกและลดำวลั ย์งำมนำ่ ทัศนำ ..........๑๐. โลหิตคือสำยธำรแหง่ ชวี ติ ถำ้ รำ่ งกำยขำดโลหิตชวี ติ ก็อยูไ่ ม่ได้ โลหติ จึงเป็นน้ำหลอ่ เล้ียงร่ำงกำยท่ีจำเปน็ อย่ำงยิ่งเพ่ือใหม้ ีชีวิตอยู่ได้

ท ๔.๑ ม.๑/๑ ๖ ใบงำน เรื่อง เสยี งในภำษำไทย (เสียงสระ) หน่วยกำรเรียนรทู้ ่ี ๑ พ้ืนฐำนอ่ำนเขยี น รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรยี นท่ี ๑ ชน้ั มัธยมศึกษำปีท่ี ๑ คำชแี้ จง ใหน้ ักเรยี นเขยี นเครื่องหมำย ✓หนำ้ ขอ้ ควำมที่ถูกต้อง และเขยี น เครอ่ื งหมำย X หนำ้ ข้อควำมที่ไม่ถูกตอ้ ง ........................ ๑. แหลง่ เรมิ่ ต้นของเสียง คือ ปำก ........................ ๒. เสียงสระ และเสยี งพยัญชนะนบั เปน็ เสียงในภำษำ ........................ ๓. เสียงที่มนษุ ยใ์ ชเ้ พื่อสอื่ ควำมหมำย คือ เสียงในภำษำ ........................ ๔. เสียงในภำษำเกิดจำกลมเดนิ ทำงจำกปอดผ่ำนหลอดลมออกมำทำงช่องปำกหรือจมูก โดยไม่กระทบสง่ิ ใดเลย ........................ ๕. อวัยวะตำ่ ง ๆ ในปำก เชน่ ล้นิ ไก่ ลน้ิ ฟนั เพดำน และริมฝปี ำก มีส่วนในกำรทำให้ เกิดเสียงในภำษำฟังเปน็ เสียงต่ำงกันออกไป คำชี้แจง ให้นักเรยี นตอบคำถำมลงในชอ่ งวำ่ งต่อไปน้ใี ห้ถูกตอ้ งเหมำะสม ๑. เสยี งในภำษำเร่ิมตน้ ที่ .................................................................................................................................... ๒. เสียงในภำษำไทยแบง่ ออกได้.............................เสียง ไดแ้ ก่............................................................................ ๓. เสยี งสระที่อยใู่ นคำเหลำ่ น้ี คือ ซู่ ............................... แซง ................................. งอ................................ วัว................................... ๔. นกั เรียนจำแนกคำสระเสยี งเดยี่ วแท้ลงในชอ่ งว่ำง กวน จดื กลงึ ตู้ ขลุ่ย เบอื่ เตรยี ม เทพ เกลด็ เพลยี กัด จำน ๕. ขีดเสน้ ใต้คำทม่ี ีสระประสม (สระเลือ่ น) ทุ่งนำ ปำ่ เขำ หนองนำ้ บ้ำนเรอื น โรงเรยี น เบอื่ หนำ่ ย ดใี จ หอ้ งครวั

๗ ท ๔.๑ ม.๑/๑ ใบงำน เร่อื ง เสียงในภำษำไทย (เสียงพยญั ชนะ) หน่วยกำรเรียนรู้ที่ ๑ พ้ืนฐำนอ่ำนเขียน รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ชน้ั มัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑ คำชี้แจง ใหน้ ักเรยี นออกเสียงคำตอ่ ไปนี้ แล้วเขียนบอกพยัญชนะตน้ เสียงและพยญั ชนะทำ้ ยเสยี ง พยญั ชนะต้นเสียง พยญั ชนะทำ้ ยเสียง ๑. คลงั พยัญชนะควบกล้ำ /คล/ แมก่ ง /ง ๒. สำว ............................... ............... ........................ .............. ๓. เล่น ............................... ............... ........................ .............. ๔. เคย ............................... ............... ........................ .............. ๕. มติ ร ............................... ............... ........................ .............. ๖. เพลง ............................... ............... ........................ ............... ๗. ศรี ............................... ............... ........................ ............... ๘. กรำฟ ............................... ............... ........................ .............. ๙. ครุฑ ............................... ............... ........................ .............. ๑๐. ถ้วย ............................... ............... ........................ .............. ๑๑. ทรำม ............................... ............... ........................ .............. ๑๒. บรรยำย ............................... ............... ........................ .............. ๑๓. เตรียมพรอ้ ม ............................... ............... ........................ .............. ๑๔. ขวนขวำย ............................... ............... ........................ .............. ๑๕. ปรำบปรำม ............................... ............... ........................ .............. ๑๖. เคว้งคว้ำง ............................... ............... ........................ .............. ๑๗. พลกิ แพลง ............................... ............... ........................ .............. ๑๘. กลำดเกลื่อน ............................... ............... ........................ .............. ๑๙. ปลำวำฬ ............................... ............... ........................ .............. ๒๐. เปี่ยมสขุ ............................... ............... ........................ ..............

๘ ท ๔.๑ ม.๑/๑ ใบงำน เร่ือง เสยี งในภำษำไทย (เสียงวรรณยกุ ต์) หนว่ ยกำรเรยี นรทู้ ่ี ๑ พ้ืนฐำนอำ่ นเขยี น รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ช้ันมัธยมศึกษำปีท่ี ๑ ตอนที่ ๑ คำช้ีแจง ให้นักเรยี นตอบคำถำมต่อไปนีใ้ หถ้ ูกตอ้ งสมบูรณ์ ๑. เสียงวรรณยุกต์หมำยถึง ............................................................................................................................. ................................................. .............................................................................................................................................................................. ๒. วรรณยกุ ตแ์ บ่งออกเป็น..................รูป ไดแ้ ก.่ ................................................................................................. ม.ี ..............................เสยี ง ไดแ้ ก่ ......................................................................................... ................................ ๓. เสยี งวรรณยกุ ตม์ คี วำมสำคัญต่อคำในภำษำไทยของเรำหรือไม่ เพรำะเหตุใด .......................................................................................................................................................... .................... .............................................................................................................. ................................................................ ตอนท่ี ๒ คำช้แี จง ใหน้ ักเรยี นจำแนกรปู และเสียงของวรรณยกุ ต์คำต่อไปนี้ รปู วรรณยุกต์ เสยี งวรรณยกุ ต์ น้ำ รปู โท เสียงตรี ชำติ - เสียงโท ๑ โน้ต ............................................................................................................................. ..................... ๒. ยมื .................................................................................................................................................. ๓. จี๋ ............................................................................................................................. ..................... ๔. หน่มุ .................................................................................................................................................. ๕. พี่ ............................................................................................................................. ..................... ๖. ฉนั ............................................................................................................................. ........,............ ๗. ค่ำ .................................................................................................................................................. ๘. ฝงั ............................................................................................................................. ..................... ๙. ช่วย .................................................................................................................................................. ๑๐. น้อง ....................................................................................................................... ...........................

๙ ท ๔.๑ ม.๑/๑ ใบงำน เรื่อง เสยี งในภำษำไทย (เสียงวรรณยกุ ต์) หน่วยกำรเรียนรทู้ ี่ ๑ พืน้ ฐำนอ่ำนเขยี น รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรียนที่ ๑ ชนั้ มัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑ ตอนที่ ๑ คำชแ้ี จง จงพจิ ำรณำวำ่ คำตอ่ ไปน้มี เี สยี งวรรณยุกตใ์ ด เพรำะเหตุใด ตวั อย่ำง ๑) แก้ว มเี สียงวรรณยุกต์ โท เพรำะ ก เป็นอักษรกลำง รูปวรรณยกุ ตต์ รงกบั เสยี ง ๑. เก๊ยี ว ๒. ชำ้ ๒) พรอ้ ม มีเสยี งวรรณยุกต์ ตรี เพรำะ พ เป็นอกั ษรต่ำ รูปวรรณยุกตโ์ ทมเี สียงตรี ๓. ไหน ๔. ว่ิง มีเสียงวรรณยุกต์ .....................เพรำะ............................................................................................ ๕. เสือ้ ๖. เฒำ่ มีเสียงวรรณยุกต์ .....................เพรำะ............................................................................................ ๗. แปร ๘. อวน มเี สียงวรรณยุกต์ .....................เพรำะ............................................................................................ ๙. พลั้ง ๑๐.เปรย้ี ว มีเสยี งวรรณยกุ ต์ .....................เพรำะ............................................................................................ ตอนท่ี ๒ ๑) ชก มีเสียงวรรณยุกต์ .....................เพรำะ............................................................................................ ๑. เงอื ก ๒. พจน์ มเี สยี งวรรณยกุ ต์ .....................เพรำะ............................................................................................ ๓. เทพ ๔. รูป มเี สียงวรรณยุกต์ .....................เพรำะ............................................................................................ ๕. โชค ๖. งก มีเสยี งวรรณยกุ ต์ .....................เพรำะ............................................................................................ ๗. เช็ด ๘. นับ มเี สยี งวรรณยกุ ต์ .....................เพรำะ............................................................................................ ๙. เพศ ๑๐.น็อค มีเสยี งวรรณยุกต์ .....................เพรำะ............................................................................................ คำชแี้ จง จงพิจำรณำว่ำคำตอ่ ไปนม้ี ีเสียงวรรณยกุ ต์ใด เพรำะเหตุใด มเี สยี งวรรณยกุ ต์ ตรี เพรำะ ช เป็นอักษรตำ่ คำตำย ประสมด้วยสระเสยี งส้ัน มเี สียงวรรณยกุ ต์ .....................เพรำะ............................................................................................ มเี สยี งวรรณยุกต์ .....................เพรำะ............................................................................................ มเี สียงวรรณยุกต์ .....................เพรำะ............................................................................................ มเี สยี งวรรณยกุ ต์ .....................เพรำะ........................................................................................... มเี สียงวรรณยุกต์ .....................เพรำะ............................................................................................ มีเสยี งวรรณยุกต์ .....................เพรำะ............................................................................................ มีเสียงวรรณยกุ ต์ .....................เพรำะ............................................................................................ มเี สยี งวรรณยกุ ต์ .....................เพรำะ............................................................................................ มเี สียงวรรณยุกต์ .....................เพรำะ............................................................................................ มีเสียงวรรณยุกต์ .....................เพรำะ...........................................................................................

๑๐ ท ๑.๑ ม.๑/๕ ใบงานหน่วยการเรียนรู้ที่ ๒ ใบงำน เร่ือง กำรตคี วำมคำยำก หน่วยกำรเรยี นรู้ที่ ๒ เรียนรู้สภุ ำษิต รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ชนั้ มัธยมศกึ ษำปีที่ ๑ คำชี้แจง ใหน้ กั เรยี นบอกควำมหมำยศัพทต์ ่อไปนี้โดยใช้บริบทและพจนำนกุ รม ชอ้ นปลำในบอ่ เพ่ือน โดยท่ัวไปก่อนเล้ียงปลำเป็นอำชีพ เกษตรกรต้องตระเตรียมพ้ืนท่ีท่ีจะลงทุนแรงขุดบ่อสำหรับเล้ียงปลำ จำกน้ันจึงซื้อลูกปลำพันธุ์ท่ีต้องกำรมำเล้ียงต้ังแต่ยังเล็ก ต้องใช้เวลำสมควรในกำรดูแลเล้ียงดูให้เติบใหญ่ อย่ำงมี คุณภำพเพื่อจะได้จับขำย ถอนทุนหวังผลกำไร แต่ วันดีคืนดีก็มี มือดีแอบมำช้อนปลำหรือมำตกปลำไป พฤติกรรม เชน่ น้เี ป็นกำรเอำเปรียบด้วยวิธมี ักง่ำยเพยี งเพอ่ื ใหต้ นได้ผลประโยชน์โดยไม่ต้องลงทุนลงแรง ยิ่งถ้ำ เป็นกำรกระทำของ คนท่ีคุ้นเคยก็ย่อมจะสร้ำงควำมไม่พอใจและสลดหดหู่ใจแก่เจ้ำของบ่อปลำได้มีกำรนำ “ช้อนปลำในบ่อเพื่อน” มำใช้ เป็นสำนวนทำงกำรเมืองให้มีควำมหมำยเปรียบถึงกำร กระทำของพรรคกำรเมืองบำงพรรคที่ใช้วิธีเอำเปรียบพรรค อ่ืน ๆ เพ่ือชักจูงนักกำรเมืองท่ีมีช่ือเสียงอยู่แล้วใน พรรคนั้น ๆ ให้ย้ำยมำอยู่พรรคของตนโดยไม่ต้องสร้ำงนักกำรเมือง ใหม่ ๆ เอง เชน่ ตอนนี้สุพลซึ่งเป็น คอกำรเมืองคยุ วิพำกษ์วิจำรณก์ ับกลมุ่ เพอ่ื น อย่ำงออกรสวำ่ “ไอ้ วิธชี อ้ นปลำในบ่อ เพ่ือนนี่มันเป็นวิธีกำรเห็นแก่ได้ อย่ำงน่ำอดสู แพร่ระบำดรวดเร็วเหมือนโรคร้ำย แต่บำงพรรคก็ยังทำกันอย่ำงหน้ำตำ เฉย” บำงคนใช้เปน็ สำนวน “ตกปลำในบ่อเพ่ือน” ซึง่ กม็ ีจุดมุ่งหมำยในกำรพูดคลำ้ ยกนั แต่จะเนน้ ท่ีกำรใช้ เหย่ือ เพอื่ ล่อให้ปลำมำ ฮบุ กินด้วยวิธีกำรตกเบ็ด ๑. ถอนทุน ควำมหมำย ............................................................................................................................. ๒. วันดีคนื ดี ควำมหมำย ............................................................................................................................. ๓. มอื ดี ควำมหมำย ............................................................................................................................. ๔. ชอ้ นปลำ ควำมหมำย ............................................................................................................................ ๕. คอกำรเมือง ควำมหมำย ............................................................................................................................. ๖. อย่ำงออกรส ควำมหมำย ............................................................................................................................. ๗. วธิ ีช้อนปลำ ควำมหมำย ............................................................................................................................. ๘. หน้ำตำเฉย ควำมหมำย ............................................................................................................................. ๙. เหยือ่ ควำมหมำย ............................................................................................................................. ๑๐. ฮุบ ควำมหมำย .............................................................................................................................

ท ๔.๑ ม.๑/๖ ๑๒ ใบงำน เรอ่ื ง สำนวน สภุ ำษติ คำพงั เพย หน่วยกำรเรียนรู้ท่ี ๒ เรียนรู้สุภำษิต รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรยี นท่ี ๑ ชัน้ มัธยมศกึ ษำปีที่ ๑ ตอนที่ ๑ ใหน้ กั เรยี นเติมสำนวนลงในช่องว่ำงใหถ้ ูกต้อง ๑. กรวดน้ำ.......................... ๙................................ถำกดว้ ยตำ ๒. กลิ้งครก.......................... ๑๐. ............................ลบดว้ ยเทำ้ ๓. กลนื ไมเ่ ข้ำ....................... ๑๑. คับท่ี...............คับใจ................... ๔. กินปนู .................................... ๑๒.งำนหลวง.....................งำนรำษฎร์............... ๕. ใกลเ้ กลือ............................... ๑๓.จระเข้....................อยถู่ ้ำเดยี วกัน................. ๖................................คนงำมเพรำะแต่ง ๑๔.จอดเรือ........................ขม่ี ำ้ .................... ๗................................ขำ้ งในเป็นโพรง ๑๕.ชำ้ งตำย....................เอำใบบัว......................... ๘................................ออกตำมประตู ตอนที่ ๒ จงตอบคำถำมต่อไปนีใ้ หถ้ ูกต้องสมบูรณ์ ๑. สุภำษิตคำพังเพย จัดรวมอยใู่ น “สำนวน” ดว้ ยกันทงั้ คู่เพรำะ ............................................................................................................................. ................................................. ............................................................................................................................. ................................................. ตอนที่ ๓ จงจำแนกสำนวนไทยต่อไปนี้วำ่ สำนวนใดเป็นสุภำษติ สำนวนใดเปน็ คำพังเพย ๑. บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไมใ่ หข้ ุน่ เป็น .............................................................................................................. ๒. มีสลึงพงึ บรรจบให้ครบบำท เปน็ .............................................................................................................. ๓. มือถือสำก ปำกถือศีล เป็น ............................................................................................................................ ๔. นำ้ ขึ้นใหร้ บี ตกั เปน็ ............................................................................................................................ ๕. กบเลอื กนำย เป็น .......................................................................................................................................... ๖. ขมนิ้ กับปนู เปน็ ......................................................................................................................................... ๗. น้ำขนุ่ อย่ใู น นำ้ ใสอยูน่ อก เป็น ............................................................................................................. ๘. อย่ำไว้ใจทำง อย่ำวำงใจคน เปน็ ............................................................................................................. ๙. ทำคณุ บูชำโทษ เปน็ .......................................................................................................................... ๑๐. พึงเอำชนะควำมโกรธด้วยควำมไม่โกรธ เปน็ ..................................................................................

๑๓ ตอนที่ ๔ จงบอกควำมหมำยของสำนวนต่อไปนี้ ๑. สจู้ นยบิ ตำ หมำยถงึ …………………………………………………………………………………………………………………….…… ๒. งอมพระรำม หมำยถึง …………………………………………………………………………………………………………………..……… ๓. เจำ้ ไม่มีศำล สมภำรไม่มีวดั หมำยถึง ……………………………………………………………………………………….…………… ๔. ตนี แมว หมำยถึง ………………………………………………………………………………………………………………………… ๕. เข้ำตำมตรอกออกตำมประตู หมำยถึง ………………………………………………………………………………………………..….. ตอนท่ี ๕ จงเตมิ สำนวนลงในชอ่ งวำ่ งใหถ้ ูกตอ้ งตรงควำมหมำย ๑.ทำประโยชน์ใสต่ นโดยขดู รดี จำกคนอ่ืน …………………………………………………………………………………………….…….. ๒. สร้ำงเรอ่ื งไม่จริงให้เปน็ เรอ่ื งจริง ………………………………………………………………………………………………………….… ๓. คำพดู ตรง แต่ไมน่ ำ่ ฟงั ………………………………………………………………………………………..……….………………….…… ๔. เอำควำมลับไปบอกใหใ้ คร ๆ รู้ ………………………………………………………………………………..…………………………… ๕. ชอบวำ่ คนอื่นไม่ดี แต่ตวั กับทำเสยี เอง …………………………………………………………………………………………………… ตอนท่ี ๖ พจิ ำรณำสถำนกำรณ์ตอ่ ไปนีว้ ำ่ ตรงกับสำนวนใด ๑. สมชำยไม่ชว่ ยเพื่อนทำรำยงำน แล้วยงั เปิดวทิ ยเุ สยี งดังรบกวนเพือ่ น ตรงกบั สำนวนใด .............................................................................................................................. ............................................... ๒. พอ่ แมอ่ ุตส่ำหก์ ้หู นี้ยืมสินนำเงนิ มำใหเ้ รียนหนังสือกลบั หนโี รงเรยี นเอำเงนิ ไปเท่ียวกบั เพอื่ น ตรงกับสำนวนใด................................................................................................................ ................................... ๓. ครูของฉนั สอนลูกศิษย์ได้ผลดียง่ิ ลูกศิษยส์ อบไดย้ กชั้นทุกปี ทำ่ นทำงำนมำเกอื บสบิ ปีแลว้ เพ่ิงได้ เงินเดือนขึน้ คร้งั เดยี วเทำ่ นัน้ ท้งั นเ้ี พรำะท่ำนไม่ต้องกำรโฆษณำควำมดีของท่ำน กำรกระทำของ ครูน้ี ตรงกับสำนวนใด................................................................................................................ ................................... ๔. นกั กำรเมือง ๒ คนน้ี เขำรู้จดุ ออ่ นและเลห่ เ์ หล่ยี มของกันและกัน ตรงกับสำนวนใด............................................................................................................................. ...................... ๕. นำยแดงเปน็ คนจน งำนหำเลี้ยงชีพกไ็ มม่ ที ำ แตน่ ำยแดงชอบแตง่ ตัวหรูหรำจนคนอ่ืน ๆ เข้ำใจวำ่ เป็นคนรำ่ รวย ลักษณะของนำยแดง ตรงกับสำนวนใด…………………………………………………………………………………………………………………………………

๑๔ ท ๕.๑ ม.๑/๑ ใบงำน เรอื่ ง สภุ ำษิตพระรว่ ง หน่วยกำรเรยี นรู้ท่ี ๒ เรยี นรู้สุภำษติ รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ช้ันมัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑ คำช้ีแจง ตอนท่ี ๑ ให้นักเรียนอ่ำนวรรณคดเี ร่ือง สุภำษิตพระรว่ ง แล้วตอบคำถำม ๑. รปู แบบและลักษณะคำประพันธข์ องวรรณคดีเร่ือง สุภำษิตพระร่วง มีลกั ษณะอยำ่ งไร ............................................................................................................................. ....................................................... .................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................................................................ ........ ........................................................................................................................... ......................................................... ๒.ใหน้ ักเรยี นเขยี นแผนผังลักษณะคำประพนั ธป์ ระเภทรำ่ ยสภุ ำพ และโคลงสองสุภำพ พร้อมโยงสัมผสั ............................................................................................................... ..................................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... .................................................................................................................................... ................................................ .................................................................................. .................................................................................................. ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ๓. เน้อื หำของวรรณคดเี รอ่ื ง สภุ ำษิตพระร่วง มีลักษณะอย่ำงไร ............................................................................................................................. ....................................................... .................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ........................................................................................................................................................................ ............ ....................................................................................................................... .............................................................

๑๕ ตอนที่ ๒ สภุ ำษติ พระรว่ งท่ีกำหนดเปน็ กำรสอนเก่ยี วกับเรื่องใด ๑. อยำ่ ใฝ่ตนให้เกิน ……………………………………………. ๒. ทดแทนคณุ ท่ำนเมื่อยำก ……………………………………………. ๓. เขำ้ เถื่อนอย่ำลืมพร้ำ ……………………………………………. ๔. พงึ ผนั เผ่อื ต่อญำติ ……………………………………………. ๕. อย่ำใฝ่สูงให้พน้ ศักดิ์ ……………………………………………. ๖. อยำ่ ใฝเ่ อำทรัพยท์ ำ่ น ……………………………………………. ๗. อย่ำผกู มิตรคนจร ……………………………………………. ๘. อยำ่ ขดั แขง็ ผูใ้ หญ่ ……………………………………………. ๙. อยำ่ รกั หำ่ งกวำ่ ชิด ……………………………………………. ๑๐. อยำ่ ใจเบำจงหนกั ……………………………………………. ตอนท่ี ๓ นกั เรียนยกตวั อย่ำงทนี่ ักเรยี นพบเหน็ ในชวี ิตประจ้ำวันจำกสอื่ ตำ่ งๆ เชน่ หนังสือพิมพ์ วำรสำร/ นติ ยสำร วิทยุ โทรทัศน์ และอินเทอร์เนต็ ที่นักเรยี นสำมำรถนำข้อคดิ จำกเรือ่ งสุภำษิตไปปรับใช้ได้ พร้อมแสดง ควำมคดิ เหน็ ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

ท ๕.๑ ม.๑/๓ ๑๖ ใบงำน เร่อื ง คณุ คำ่ ด้ำนวรรณศลิ ป์สุภำษติ พระร่วง หนว่ ยกำรเรยี นรทู้ ่ี ๒ เรียนรู้สุภำษิต รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรียนที่ ๑ ช้นั มัธยมศกึ ษำปีที่ ๑ คำช้แี จง ตอนท่ี ๑ ให้นักเรยี นตอบคำถำมต่อไปนใี้ ห้สมบรู ณ์ ๑. ยอครูยอต่อหน้ำ ยอข้ำเมื่อแล้วกิจ ยอมติ รเม่ือลับหลงั มคี ณุ คำ่ วรรณศิลปด์ ้ำน........................................................................................................................................ ๓. อยำ่ กริว้ โกรธเนืองนิตย์ มคี ุณค่ำวรรณศิลป์ดำ้ น......................................................................................................................................... ๓. อยำ่ ปลุกผีกลำงคลอง มคี ุณคำ่ วรรณศลิ ป์ดำ้ น......................................................................................................................................... ๔. อยำ่ กอปรจิตริษยำ มีคณุ คำ่ วรรณศลิ ปด์ ้ำน......................................................................................................................................... ๕. ชำ้ งไลแ่ ล่นเลยี่ งหลบ มคี ณุ คำ่ วรรณศลิ ปด์ ้ำน......................................................................................................................................... ๖. รทู้ ี่ขลำดทหี่ ำญ มีคุณค่ำวรรณศลิ ปด์ ำ้ น........................................................................................................................................ ๗. ส้เู สียสนิ อย่ำเสียศักด์ิ มคี ณุ ค่ำวรรณศลิ ปด์ ้ำน...................................................................................................................................... ๘. พลันฉิบหำยวำยม้วย มคี ณุ คำ่ วรรณศิลป์ดำ้ น..................................................................................................................................... ๙. อยำ่ เบียดเสยี ดแก่มิตร มคี ุณคำ่ วรรณศลิ ปด์ ำ้ น......................................................................................................................................... ๑๐. ผิจะบังบังจงลบั ผิจะจบั จบั จงมนั่ มีคณุ ค่ำวรรณศิลปด์ ้ำน......................................................................................................................................... ตอนที่ ๒ ใหน้ ักเรียนเลอื กสุภำษิตพระรว่ งที่สมควรเปน็ วรรคทองเพ่ือนำไปท่องจำและใชอ้ ้ำงอิง พร้อมระบุเหตุผล ทเี่ ลอื กใหช้ ดั เจน .......................................................................................................................................................................... .......................................................................................................................................................................... .........................................................................................................................................................................

๑๗ ท ๕.๑ ม.๑/๒ ใบงำน เรอื่ ง คณุ ค่ำดำ้ นเนือ้ หำสุภำษิตพระร่วง หนว่ ยกำรเรียนรทู้ ่ี ๒ เรียนรู้สุภำษิต รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ช้นั มัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑ คำชแ้ี จง ให้นักเรียนจัดหมวดหมสู่ ภุ ำษติ พระร่วงตอ่ ไปนี้ให้สอดคล้องกับเรื่อง เม่อื น้อยให้เรยี นวิชำ ใหห้ ำสินเม่อื ใหญ่ อยำ่ นงั่ ชิดผใู้ หญ่ อย่ำอวดหำญแก่เพอ่ื น ยอข้ำเมอ่ื แล้วกจิ อำสำเจ้ำจนตวั ตำย อย่ำประมำทท่ำนผู้ดี ครูบำสอนอยำ่ โกรธ อย่ำชังครชู งั มิตร คบขนุ นำงอยำ่ โหด ทำ่ นไท้อย่ำหมำยโทษ เลยี้ งคนจักกินแรง อยำ่ ขอของรักมติ ร จงนบนอบผใู้ หญ่ ผ้เู ฒ่ำสั่งจงจำควำม ทีท่ บั จงมีไฟ ท่ไี ปจงมเี พื่อน หนำ้ ศกึ อย่ำนอนใจ อยำ่ เบยี ดเสียดแกม่ ิตร อย่ำปองภยั ต่อท้ำว โทษตนผิดรำพงึ อย่ำคะนึงถึงโทษท่ำน อย่ำออกก้ำงขุนนำง อย่ำเลียนครเู ตือนดำ่ อำสำนำยจงพอแรง เจ้ำเคียดอย่ำเคยี ดตอบ พรรคพวกพงึ ทำนุ อยำ่ ขัดแขง็ ผใู้ หญ่ เข้ำเถื่อนอยำ่ ลืมพร้ำ จงนบนอบผู้ใหญ่ นอบตนต่อผู้เฒ่ำ ยอมติ รเม่ือลบั หลัง เมตตำตอบต่อมติ ร ปลูกไมตรีอย่ำรรู้ ้ำง สรำ้ งกุศลอยำ่ รู้โรย ๑. กำรปฏิบตั ิตอ่ ตนเอง .............................................................................................................................................................................. ............................................................................................................................. ................................................. ............................................................................................................................. ................................................. ๒. กำรปฏิบตั ิตอ่ ผใู้ หญ่ ........................................................................................................................................................................ ...... ............................................................................................................................ .................................................. ............................................................................................................................. ................................................. ๓. กำรปฏิบตั ิตนตอ่ เพ่ือน .................................................................................................................................. ............................................ ...................................................................................... ........................................................................................ ............................................................................................................................. .................................................

๑๘ ๔. กำรปฏิบตั ิตนในฐำนะผคู้ รองเรือน ............................................................................................................................. ................................................. ............................................................................................................................. ................................................. .............................................................................................................................................................................. ๕. กำรปฏบิ ัตติ อ่ พระมหำกษัตรยิ ์ ............................................................................................................................. ................................................. ............................................................................................................................. ................................................. .................................................................................................................................................................. ............ ๖. กำรปฏบิ ตั ิตนตอ่ ผู้บังคับบัญชำ .................................................................................... .......................................................................................... ............................................................................................................................. ................................................. ............................................................................................................................. ................................................. ๗. กำรปฏิบตั ิตนตอ่ ครูอำจำรย์ ....................................................................................................................................................................... ....... ........................................................................................................................... ................................................... ............................................................................................................................. .................................................

ใบงานหนว่ ยการเรยี นรทู้ ี่ ๓ ๑๙ ท ๕.๑ ม.๑/๑ ใบงำน เรอื่ ง กำรสรุปควำมรู้เบอื้ งต้นนิรำศภเู ขำทอง หน่วยกำรเรียนรู้ท่ี ๓ พินจิ พจิ ำรณ์ รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรียนที่ ๑ ชน้ั มัธยมศึกษำปีท่ี ๑ ทมี่ าและจดุ ประสงค์ในการแต่ง ประวตั สิ นุ ทรภู่ นิราศภูเขาทอง ................................................................................ ............................................................................ ................................................................................ ............................................................................ .............................................................................. .......................................................................... ................................................................................ ............................................................................ ................................................................................ ............................................................................ ................................................................................ ............................................................................ ................................................................................ ............................................................................ ................................................................................ ............................................................................ .............................................................................. ................................................................................ ลักษณะคาประพันธ์ ................................................................................ ............................................................................. ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ .................................................................. ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................ ................................................................................

ท ๕.๑ ม.๑/๓ ๒๐ ใบงำน เรือ่ วเิ ครำะห์คุณค่ำนิรำศภเู ขำทอง หน่วยกำรเรยี นรูท้ ่ี ๓ พินิจพจิ ำรณ์ รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรียนที่ ๑ ช้ันมัธยมศึกษำปีท่ี ๑ ตอนที่ ๑ ใหน้ กั เรียนอำ่ นบทประพันธท์ ี่กำหนด แลว้ ตอบคำถำม ๑. ถงึ บำงพดู พูดดเี ป็นศรศี กั ดิ์ มีคนรกั รสถ้อยอร่อยจติ แม้นพูดชว่ั ตวั ตำยทำลำยมิตร จะชอบผดิ ในมนุษยเ์ พรำะพูดจำ นักเรียนเห็นดว้ ยกบั บทประพันธน์ ี้หรอื ไม่ อย่ำงไร ............................................................................................................................. ................................................. .............................................................................................................................................................................. ............................................................................................................................. ................................................. ๒. มำจอดทำ่ หนำ้ วัดพระเมรุข้ำม รมิ อำรำมเรือเรยี งเคยี งขนำน บ้ำงขึ้นล่องร้องรำเลน่ สำรำญ ทง้ั เพลงกำรเก้ยี วแกก้ นั แซเ่ ซ็ง บำ้ งฉลองผ้ำป่ำเสภำขับ ระนำดรับรัวคลำ้ ยกบั นำยเส็ง มีโคมรำยแลอร่ำมเหมือนสำมเพ็ง เม่อื ครำวเครง่ ก็มใิ คร่จะได้ดู บทประพนั ธ์น้สี ะท้อนให้เห็นสภำพสงั คมเป็นอยำ่ งไร ............................................................................................................................. ................................................. ........................................................................................................................................................................ ...... ............................................................................................................................ .................................................. ๓. ถงึ หนำ้ วงั ดงั หนึง่ ใจจะขำด คดิ ถึงบำทบพิตรอดิศร โอ้ผ่ำนเกล้ำเจ้ำประคณุ ของสุนทร แตป่ ำงก่อนเคยเฝ้ำทกุ เช้ำเย็น พระนิพพำนปำนประหนง่ึ ศรี ษะขำด ด้วยไรญ้ ำติยำกแค้นถึงแสนเข็ญ ท้ังโรคซำ้ กรรมซัดวิบตั ิเปน็ ไม่เลง็ เห็นท่ซี ่ึงจะพ่งึ พำ บทประพันธ์นกี้ ลำ่ วถงึ บุคคลใด อยำ่ งไร ............................................................................................................................. ................................................. ............................................................................................................................................ .................................. ................................................................................................ ..............................................................................

๒๑ ตอนที่ ๒ ใหน้ ักเรียนวิเครำะห์และอธบิ ำยคณุ ค่ำด้ำนวรรณศลิ ป์จำกวรรณคดเี รื่อง นริ ำศภเู ขำทอง ๑. ถึงบำงเดอื่ โอ้มะเดือ่ เหลือประหลำด บงั เกิดชำติแมลงหว่มี ีในไส้ เหมอื นคนพำลหวำนนอกยอ่ มขมใน อปุ ไมยเหมอื นมะเด่ือเหลือระอำ ............................................................................................................................. ....................................................... ................................................................................................................................................. ....................... ๒. ดูน้ำวง่ิ กล้ิงเชีย่ วเปน็ เกลยี วกรอก กลบั กระฉอกฉำดฉัดฉวดั เฉวยี น บ้ำงพลงุ่ พลุ่งวุ้งวงเหมือนกงเกวยี น ดูเวยี นเวยี นควำ้ งควำ้ งเป็นหว่ำงวน ............................................................................................................................. ....................................................... .................................................................................................................................................................... .... ๓. เห็นโศกใหญใ่ กลน้ ำ้ ระกำแฝง ทั้งรกั แซมแซงสวำทประหลำดเหลือ เหมอื นโศกพี่ท่ีระกำกช็ ำ้ เจือ เพรำะรักเร้ือแรมสวำทมำคลำดคลำย ............................................................................................................................. ....................................................... ........................................................................................................................................................................ ๔. ไม่เหน็ คลองต้องคำ้ งอยกู่ ลำงทุ่ง พอหยดุ ยุงฉ่ชู มุ มำรุมกดั เป็นกลมุ่ กลุ่มกลมุ้ กำยเหมือนทรำยซัด ตอ้ งน่ังปัดแปะไปมิไดน้ อน ............................................................................................................................. ....................................................... ........................................................................................................................................................................ ๕. ถึงบ้ำนงิ้วเหน็ แตง่ ้วิ ละล่วิ สงู ไมม่ ฝี งู สัตว์สิงกิ่งพฤกษำ ด้วยหนำมดกรกดำษระดะตำ นึกกน็ ่ำกลัวหนำมขำมขำมใจ งิ้วนรกสบิ หกองคลุ แี หลม ดังขวำกแซมเสี้ยมแทรกแตกไสว ใครทำช้คู ทู่ ่ำนครัน้ บรรลัย ก็ต้องไปปีนต้นนำ่ ขนพอง ข้อคิดทไี่ ด้รับ...................................................................................................................................................... แนวทำงในกำรนำควำมรู้และขอ้ คิดไปใช้ในชวี ติ ประจำวัน................................................................................. ............................................................................................................................. .............................................

๒๒ ท ๓.๑ ม.๑/๓ ใบงำน เรื่อง กำรพูดแสดงควำมคิดเหน็ หนว่ ยกำรเรียนรูท้ ี่ ๓ พนิ จิ พิจำรณ์ รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นท่ี ๑ ชั้นมัธยมศึกษำปีที่ ๑ คำชแ้ี จง ใหน้ กั เรยี นอ่ำนนทิ ำนชำดกเร่ือง กกัณฏกชำดก ว่ำด้วยกิง้ กำ่ ได้ทรัพย์ แลว้ เขยี นแสดงควำมคิดเหน็ ............................................................................................................................. ....................................................... ................................................................................................................................................................................ .... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... .................................................................................................................................................... ................................ ................................................................................................... ................................................................................. ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... .................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ....................................................................................................................................................................... ............. ..................................................................................................................... ............................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... .......................................................................................................................................... .......................................... ......................................................................................... ........................................................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... .................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. .......................................................

ท ๔.๑ ม.๑/๓ ๒๓ ใบงำน เรือ่ ง ชนดิ และหนำ้ ที่ของคำนำม หนว่ ยกำรเรยี นร้ทู ี่ ๓ พินิจพิจำรณ์ รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นท่ี ๑ ช้นั มัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑ คำชีแ้ จง ตอนท่ี ๑ จงบอกคำทีเ่ ปนตวั หนำเปนคำนำมชนดิ ใดและทำหนำทใ่ี นประโยค ๑. จอมขวัญปลกู กลว้ ยไมส้ ชี มพู จอมขวัญ เปน็ ....................................................................ทำหน้ำท.่ี ........................................................... ๒. แม่ซื้อหมำกพลูมำฝำกยำย หมำกพลู เป็น....................................................................ทำหนำ้ ท.่ี ........................................................... ๓. เสอื ไฟมีรูปรำ่ งคล้ำยแมว แมว เป็น....................................................................ทำหนำ้ ท.่ี ........................................................... ๔. นภำวรรณเขียนบทควำม ๑ เรื่อง เร่ือง เปน็ ....................................................................ทำหน้ำท.่ี ........................................................... ๕. ควำมรกั ทำใหค้ นตำบอด ควำมรัก เปน็ ....................................................................ทำหนำ้ ท.่ี ........................................................... ๖. ก้อยให้อำหำรสัตวเ์ ลีย้ งก่อนออกจำกบ้ำน สตั ว์เลย้ี ง เปน็ ....................................................................ทำหน้ำท.ี่ ........................................................... ๗. สมควรยำมรกั ษำกำรณ์เปน็ คนมีวินัย ยำมรกั ษำกำรณ์ เปน็ ....................................................................ทำหนำ้ ท.ี่ ........................................................... ๘. แมไ่ ปตลำด ตลำด เปน็ ....................................................................ทำหน้ำท.่ี ........................................................... ๙. นำยช่ำงครบั รถผมเสยี นำยชำ่ ง เป็น....................................................................ทำหนำ้ ท.ี่ ........................................................... ๑๐. เรำอยบู่ ำ้ นทุกวัน บ้ำน เปน็ ....................................................................ทำหนำ้ ท.่ี ...........................................................

๒๔ ตอนที่ ๒ ใหน้ กั เรยี นนำคำนำมทกี่ ำหนดให้เตมิ ลงประโยคใหถ้ ูกต้อง ตลำด แมว คณะลเิ ก ผกั และผลไม้ ผใู้ หญบ่ ำ้ น เด็กๆ ขนม โรงเรียน คณุ ครู สุนัข ๑. ........................................พำกนั ว่งิ เลน่ บนสนำมหญ้ำหน้ำหมูบ่ ้ำน ๒. คณุ พ่อไปประชุมที่ศำลำกลำงหมบู่ ้ำนตำมที่.................................................นัดหมำย ๓. ในวนั หยุดคุณแมจ่ ะตน่ื แต่เชำ้ เพอ่ื ไปซ้ือของท.ี่ ...................................................... ๔. เด็กๆ ตอ้ งทำกำรบำ้ นมิฉะนั้นจะถกู ............................................ลงโทษ ๕. คณุ ยำยและคุณยำ่ ชวนกันไปด.ู ............................................แสดงทีง่ ำนประจำปขี องวัด ๖................................................. เปน็ สัตว์ทีร่ กั สงบ ไม่ชอบยงุ่ กับคน ๗. หลังจำกทขี่ โมยข้นึ บำ้ น คุณพ่อจงึ อยำกได.้ ............................................. พันธ์ดุ มี ำเฝำ้ บ้ำน ๘. เนอื้ สตั ว์ แปง้ นม ไข่ และ................................................ เปน็ อำหำรทเี่ หมำะสำหรับเด็กวัยรนุ่ ๙. กำรเลือกรับประทำน.................................. ควรเลือกท่มี ีคุณคำ่ ทำงอำหำรและให้พลังงำนที่เหมำะสม ๑๐. ..................................................... เป็นสถำนทีท่ ใี่ หค้ วำมรแู้ ละอบรมบ่มนิสัย

๒๕ ท ๔.๑ ม.๑/๓ ใบงำน เรอื่ ง คำสรรพนำมและหนำ้ ทขี่ องคำสรรพนำม หน่วยกำรเรยี นรทู้ ี่ ๓ พนิ จิ พจิ ำรณ์ รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ช้ันมัธยมศกึ ษำปีที่ ๑ คำช้แี จง ตอนที่ ๑ จงเตมิ สรรพนำมลงในช่องในประโยคต่อไปนใี้ ห้เหมำะสม ๑) แม่อย่ำโกรธ.............................เลยนะจะ๊ ..........................สำนกึ ผิดแลว้ ๒) ....................................ขอขอบคุณ…………………….ทง้ั หลำยที่มำแสดงน้ำใจในวันนี้ ๓) คน…………………………………………………………เปน็ ครูต้องมคี วำมอดทน ๔) เขำบชู ำควำมรกั ................ท้ำให้บอด ๕) แปรงสีฟนั ....................................................ซ้อื เม่อื วำนน้ีเปน็ ของโรงเรยี น ๖) สมเดจ็ พระศรสี ุริโยทยั .........................................................ทรงเสียสละเพ่อื ชำติทรงควรได้รับกำรยกยอ่ ง ๗) ไม่ว่ำเดก็ หรือผู้ใหญ.่ ....................................................ก็มีงำนท้ังสนิ้ ๘) นักมวยชก....................................................................................... ๙)...........................................................................ผู้ประดษิ ฐอ์ กั ษรไทยเปน็ คนแรก ๑๐) ไมม่ .ี .....................................................................ทเ่ี รำท้ำไม่ได้ คำชแี้ จง ตอนที่ ๒ ให้นักเรยี นบอกชนิดและหน้ำที่ของคำสรรพนำมของประโยคต่อไปน้ี ๑) น่ี คือหนงั สอื ท่ีฉันชอบ ชนิด.............................................. หนำ้ ทเี่ ป็น..................................... ของประโยค ๒) ฉันรับประทำนอะไรกไ็ ด้ ชนดิ .............................................. หนำ้ ทเ่ี ป็น..................................... ของประโยค ๓) ฉันจะตีแกทกุ วัน ชนิด.............................................. หน้ำทีเ่ ป็น..................................... ของประโยค ๔) ฉนั ชอบรถคนั สีแดงทโี่ ชวไ์ ว้หน้ำรำ้ น ชนดิ .................................... หนำ้ ท่เี ปน็ ..............................ของประโยค ๕) อะไรอยู่ในกระเปำ๋ ชนดิ .............................................. หน้ำทีเ่ ปน็ .........................................ของประโยค ๖) เธอหยบิ น่ันซิ ชนดิ .............................................. หนำ้ ที่เป็น..................................... ของประโยค ๗) ผใู้ ดอยใู่ นห้อง ชนดิ .............................................. หนำ้ ทเี่ ป็น.........................................ของประโยค ๘) ของซ่ึงวำงอยใู่ นห้องหำยไปไหน ชนิด.............................................หน้ำทเ่ี ปน็ .............................ของประโยค ๙) เธอจะกลับบ้ำนหรือยัง ชนิด.............................................. หนำ้ ทเ่ี ป็น..................................... ของประโยค ๑๐) หลวงตำทำ่ นไม่อยู่ ชนดิ .............................................. หน้ำที่เปน็ ..................................... ของประโยค

๒๖ ท ๔.๑ ม.๑/๓ ใบงำน เร่ือง คำกรยิ ำและหน้ำทขี่ องคำกรยิ ำ หนว่ ยกำรเรยี นรู้ท่ี ๓ พินจิ พจิ ำรณ์ รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรียนท่ี ๑ ชั้นมัธยมศกึ ษำปีที่ ๑ คำชแี้ จง ให้นกั เรียนเขยี นชนิดของคำกรยิ ำลงในชอ่ งว่ำงให้ถกู ต้องตำมคำกรยิ ำทขี่ ดี เส้นใต้ ๑. คุณพอ่ ไปโรงงำนชว่ งบ่ำย ………………………………………………………………………….. ๒. เธอสวยรำวกับนำงฟำ้ ………………………………………………………………………….. ๓. คุณตำ ชอบไม้ดอกไม้ประดับ ………………………………………………………………………….. ๔. เด็กนกั เรียนร้องไห้ ………………………………………………………………………….. ๕. โปรดอยำ่ เดินลัดสนำม ………………………………………………………………………….. ๖. นภพเป็นเด็กเกเร ………………………………………………………………………….. ๗. เม่อื คืนฉนั เห็นดำวตก ………………………………………………………………………….. ๘. เด็กๆ กอ่ กองทรำย ………………………………………………………………………….. ๙. นกเกำะอยบู่ นต้นไม้ ………………………………………………………………………….. ๑๐. เธอควรต้ังใจอำ่ นหนังสือสอบ ………………………………………………………………………….. ตอนท่ี ๒ ให้นกั เรียนบอกหน้ำท่ีของคำกริยำตำมคำกริยำท่ีขีดเสน้ ใต้ในประโยค ๑. คุณพ่อปลูกตน้ ไม้ ........................................................................................................... ๒. นอ้ งชำยออมเงนิ เพ่ือซื้อรถบงั คับ ................................................................................ ๓. ทอ่ งเทย่ี วเปน็ กำรเปิดโลกกำรเรียนรู้ ................................................................................ ๔. คณุ ยำยไปวัด .......................................................................................................................... ๕. ฉนั มีปืนฉดี น้ำ ............................................................................................................ ๖. คุณตำอ่ำนหนังสือพิมพ์ .............................................................................................. ๗. วนั นี้ไม่ใช่วนั หยุด ............................................................................................................ ๘. นอนหลบั เป็นกำรพกั ผอ่ นท่ีดี .............................................................................................. ๙. สมชำยขับรถเร็ว ........................................................................................................... ๑๐. คณุ ครชู อบเลีย้ งนกแก้ว .............................................................................................

๒๗ ท ๔.๑ ม.๑/๓ ใบงานหน่วยการเรียนรทู้ ี่ ๔ ใบงำน เรื่อง คำวิเศษณ์ หนว่ ยกำรเรียนรู้ที่ ๔ นทิ ำนสำรพนั รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นท่ี ๑ ชนั้ มัธยมศกึ ษำปีที่ ๑ ๑. บวั ขำวขอผำ้ เยน็ ๑ ผนื .............................................................................. ๒. หมำก ปริญญ์ เปน็ คนเหนือ .............................................................................. ๓. นักเรียนคนไหนเป็นต่งิ เกำหลี .............................................................................. ๔. คุณครตู ำหนินักเรยี นที่มำสำย .............................................................................. ๕. น้องมะลิสอบไดเ้ กรดส่ที ุกวชิ ำ .............................................................................. ๖. รถเบนซค์ ันนั้นเป็นของครูเอง ............................................................................... ๗. พต่ี ูนวงิ่ ไปถงึ ไหนก็มแี ตค่ นตอ้ นรบั .............................................................................. ๘. พีม่ ำกขำน้องรออยู่ที่ท่ำนำ้ ทุกวัน ..............................................................................

๒๘ ท ๔.๑ ม.๑/๓ ใบงำน เรื่อง คำวเิ ศษณ์ หนว่ ยกำรเรียนรู้ท่ี ๔ นทิ ำนสำรพนั รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ชน้ั มัธยมศึกษำปีท่ี ๑ คำชแี้ จง ใหน้ กั เรยี นอ่ำนนิทำนอีสป เรือ่ ง สุนขั จ้งิ จอกกับสิงโตในกรงแลว้ เติมคำวเิ ศษณ์ท่ีเหมำะสมลงในชอ่ งวำ่ ง นิทำนอสี ป เร่อื ง สุนขั จิง้ จอกกับสิงโตในกรง สุนัขจงิ้ จอกตัว(๑)............. ออกหำอำหำรในปำ่ (๒)............. มันบังเอญิ ไปเจอสงิ โตตัวหนึง่ ถูกนำยพรำนจบั ขังไว้ ในกรง(๓)............... สุนขั จ้งิ จอกพดู จำเยำะเย้ยสงิ โตอย่ำง(๔)............เกรงกลวั ว่ำ \"สมนำ้ หน้ำเจ้ำจรงิ ๆ เป็นถึง เจำ้ แห่งสตั วป์ ำ่ ผู้ (๕)...................... แต่กลับต้องมำพลำดท่ำให้มนษุ ย์ตัว(๖).................เสยี น\"ี่ สิงโตตอบไปวำ่ \"ไมใ่ ช่ ว่ำข้ำไม่(๗)..................... แตข่ ำ้ โชค(๘).......................ตำ่ งหำกที่มนษุ ย์จบั ได้ เจำ้ เองก็ระวังตัวไว้ใหด้ ีเถอะ วัน (๙)..................ทเ่ี ผลออำจเปน็ ตัวเจ้ำเองท่ตี ้องถูกขังอยู่ในนี่แบบข้ำ\" :: นทิ ำนเรือ่ งน้สี อนให้รู้วำ่ :: คน(๑๐)......................ยอ่ มไม่ซ้ำเตมิ ผูท้ ก่ี ำลงั เดือดร้อน

ท ๔.๑ ม.๑/๓ ๒๙ ใบงำน เรือ่ ง หนำ้ ทคี่ ำวิเศษณ์ หน่วยกำรเรียนรทู้ ี่ ๔ นทิ ำนสำรพนั รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรียนที่ ๑ ชน้ั มัธยมศกึ ษำปีที่ ๑ คำช้ีแจง ให้นกั เรยี นอำ่ นนิทำนแลว้ วิเครำะหว์ ำ่ คำวเิ ศษณ์ท่ีขดี เสน้ ใตท้ ำหนำ้ ท่อี ะไร ณ หม่บู ำ้ นชำวประมงแหง่ หนงึ่ มชี ำยอว้ นศรี ษะลำ้ นผเู้ ป็นเจ้ำของกจิ กำรปลำเค็มแสนอรอ่ ยของหมบู่ ำ้ น เขำเลี้ยงสุนัข แสนรูไ้ ว้ ๓ ตัว มีสนุ ัขสีดำ สุนัขสีขำว และสุนัขแก่ พวกมันทุกตัวมีหน้ำท่ีเฝำ้ ปลำเค็มท่เี ขำตำกไว้ สนุ ัขทุกตวั ทำหนำ้ ที่อย่ำง ดเี ยี่ยม ตลอดระยะเวลำทชี่ ำยอว้ นมอบหมำยหน้ำท่ีให้พวกมันจะนง่ั เฝำ้ นอนเฝ้ำหรือเดินไปมำบรเิ วณที่ตำกปลำตลอดเวลำ เจำ้ ดำเก่งกวำ่ เพื่อน มนั จะว่ิงไล่เหำ่ คนและสัตวท์ กุ ชนิดไม่ใหม้ ำปว้ นเปย้ี นแถวทต่ี ำกปลำเดด็ ขำด วนั หนงึ่ มีสุนขั ตำ่ งถน่ิ พลดั หลง เข้ำมำ เจ้ำสนุ ัขถูกหมำหม่วู ง่ิ ไลม่ ำอย่ำงรวดเร็ว เจ้ำแก่เห็นดังน้ัน อดชว่ ยเหลือไม่ไดว้ ่ิงเข้ำขวำงทันที สุนัขนักเลง ๔ – ๕ ตวั เปลย่ี นเปำ้ หมำยมำเลง็ เจำ้ แก่ทันที เจ้ำขำววง่ิ ตำมไปเพื่อช่วยเหลอื เจ้ำแก่ แตเ่ จ้ำดำยังหมอบนง่ิ ไม่เคลื่อนไหว เจ้ำขำวและ เจำ้ แก่ทั้งเห่ำและคำรำมเสียงดัง หมำหมู่ตัวหนึง่ กระโดดกดั เจำ้ แก่ที่ขำ เจ้ำขำวกระโดดเข้ำชว่ ยกดั ท่ีคอหมำหมู่ตัวน้ันอย่ำงแรง หมำหมู่เจ็บหนักร้องเอ๋ง ๆ ไม่หยดุ หัวโจกเห็นท่ำไม่ดีรีบพำพรรคพวกล่ำถอยโดยเรว็ เจ้ำแกค่ รำงหงงิ ๆ เพรำะเจ็บขำ เจ้ำขำว มองเจำ้ ดำตำขวำงพร้อมพูดว่ำ “ทำไมนำยไม่ไปช่วย” เจ้ำดำเชิดหน้ำ “ไม่ใชห่ น้ำที่ของฉนั ฉันมีหนำ้ ท่ีเฝ้ำปลำเท่ำนั้น” เจ้ำแก่ไดฟ้ ังพดู ขึ้นเบำ ๆ วำ่ “นอกจำกหนำ้ ท่ีเฝำ้ ปลำแล้ว เจ้ำไม่มีหน้ำท่ีของเพื่อนเลยหรือไง” เจำ้ ดำรู้สึกผิดมนั มองรอยแผล ทข่ี ำเจ้ำแก่ซงึ่ มีเลอื ดไหลซึมเล็กน้อย ถำ้ เจ้ำแก่เป็นอะไรไปมำกกวำ่ น้ีมนั คงรสู้ กึ ผดิ ไปตลอดชวี ิต เรอ่ื งนส้ี อนใหร้ ู้วำ่ ในขณะท่ีเรำทำหน้ำท่หี น่งึ อยำ่ ลมื ว่ำอำจมหี นำ้ ที่อนื่ ด้วยจงอย่ำละเลย ๑. ชำยอ้วนศรี ษะล้ำน หนำ้ ท่ี ............................................... ๒. ปลำเคม็ แสนอร่อย หนำ้ ท่ี ............................................... ๓. สนุ ขั สีดำ สุนขั สีขำว และสุนัขแก่ หนำ้ ท่ี ............................................... ๔. พวกมนั ทกุ ตวั หน้ำที่ ............................................... ๕. สุนัขทกุ ตัวทำหนำ้ ที่อยำ่ งดีเยยี่ ม หน้ำท่ี ............................................... ๖. เจำ้ ดำเก่งกว่ำเพื่อน หนำ้ ท่ี ............................................... ๗. สนุ ัขนักเลง ๔ – ๕ ตวั หน้ำที่ ............................................... ๘. คำรำมเสยี งดงั หน้ำที่ ............................................... ๙. พูดข้นึ เบำ ๆ หนำ้ ที่ ............................................... ๑๐. เลอื ดไหลซึมเลก็ นอ้ ย หนำ้ ที่ ...............................................

ท ๔.๑ ม.๑/๓ ๓๐ ใบงำน เรือ่ ง คำบุพบท หนว่ ยกำรเรยี นรู้ที่ ๔ นิทำนสำรพัน รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรียนท่ี ๑ ช้นั มัธยมศึกษำปีที่ ๑ คำชแ้ี จง ตอนที่ ๑ ให้นักเรยี นขีดเสน้ ใตค้ ำบุพบทจำกประโยคตอ่ ไปน้ี ๑. สมชำยเห็นกบั ตำว่ำสมบตั เิ จำะยำงรถสมพงษ์ ๒. สมศักดิ์วำดภำพลำยเส้นด้วยดินสอสองบี ๓. วนั นล้ี กู ๆ ของสมศรียอมไปโรงเรียนโดยดี ๔. สมประสงคถ์ อื คตกิ ินเพื่ออยู่ไมใ่ ชอ่ ยู่เพื่อกิน ๕. ถ้ำสมโชคจะไปเทย่ี วสมทุ รสงครำมทำงเรือต้องออกจำกบ้ำนแตเ่ ช้ำ ๖. เจำ้ กำโนส่ นุ ัขของสมปรำรถนำแสนรมู้ ำก ๗. ท่ำนสนุ ทรภ่เู ป็นยอดกวแี หง่ กรงุ รัตนโกสนิ ทร์ ๘. บำ้ นสมควรอยู่ในหมู่บำ้ นป้อมปรำกำรวิลลำ่ ๙. ไขป่ ลำคำรเ์ วียร์จำนนส้ี ำหรบั ทำ่ นอธิบดเี ท่ำน้ัน ๑๐. คุณสมศิริเขยี นบทละครเวทีใกลเ้ สรจ็ แล้ว ตอนท่ี ๒ ให้นักเรียนนำคำบุพบทท่เี หมำะสมมำเขยี นลงในชอ่ งว่ำงในประโยคตอ่ ไปนี้ ๑. มนุษย์ต้องคบหำสมำคมแลกเปลีย่ นควำมคิดเห็น_______กันและกนั ๒. คนดียอ่ มมีควำมกตญั ญู______พอ่ แม่ ๓. ข้ำพเจ้ำยงั หำทำงออกไม่ได้_____ปญั ญำจรงิ ๆ ๔. หนงั สือเล่มนม้ี ีควำมรทู้ ่วั ไปเกี่ยว_________จิตดว้ ย ๕. รฐั บำลสร้ำงอนสุ ำวรยี ท์ เ่ี มอื งแกลง_______เปน็ เกยี รติ_______ทำ่ นสุนทรภู่ ๖. ที่ดนิ ในจังหวดั เพชรบรู ณ์ เปน็ ดนิ ดีเหมำะ________กำรทำไร่นำ ๗. ยำเสพติดใหโ้ ทษ_________ร่ำงกำย ๘. คนสว่ นมำกเมือ่ ________ตวั เข้ำก็หันเข้ำหำทพ่ี ึงทำงใจ ๙. เขำมีนสิ ยั เช่นน้ี________ไหน________ไรนำ ๑๐. กรรมกำรเสนอเรอ่ื ง________ที่ประชุม

ท ๔.๑ ม.๑/๓ ๓๑ ใบงำน เร่ือง คำบุพบท หน่วยกำรเรยี นรู้ท่ี ๔ นิทำนสำรพัน รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรียนที่ ๑ ชน้ั มัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑ คำชี้แจง ใหน้ ักเรียนแยกประโยคต่อไปนี้และบอกคำสนั ธำนทีใ่ ชเ้ ช่อื มประโยควำ่ เปน็ สนั ธำนชนิดใด ตวั อยำ่ ง เมือ่ แมไ่ ปวัดพอ่ กเ็ ขำมำบ้ำน แม่ไปวัด พ่อเขำ้ บำ้ น เม่ือ.......ก็ เป็นคำสนั ธำนชนดิ คล้อยตำมกนั ๑. แม้เข้ำเรยี นไม่เกง่ แต่มีควำมพยำยำม ............................................................................................................................. ....................................................... ........................................ เปน็ คำสันธำนชนดิ ....................................................................................................... ๒. ผมตั้งใจทำงำนเพรำะฉะนั้นผลงำนจงึ ออกมำดี ........................................................................................................................... ........................................................ ........................................... เป็นคำสนั ธำนชนิด ..................................................................................................... ๓. ครูอยู่สฟี ำ้ สแี ดง ........................................................................................................................................... ....................................... ........................................... เปน็ คำสันธำนชนดิ ..................................................................................................... ๔. นกั เรียนมำเรียน.................มำเล่น ............................................................................................................................. ..................................................... ........................................... เปน็ คำสนั ธำนชนิด ..................................................................................................... ๕. ...........เขำมำถงึ เขำ.............หมดกำลงั .................................................................................................................................... ................................................ .......................................... เป็นคำสันธำนชนดิ ......................................................................................................

ท ๔.๑ ม.๑/๓ ๓๒ ใบงำน เรือ่ ง คำบุพบท หน่วยกำรเรยี นรทู้ ่ี ๔ นทิ ำนสำรพนั รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ช้นั มัธยมศึกษำปีที่ ๑ คำชี้แจง ตอนท่ี ๑ จงเตมิ คำสนั ธำนท่ีเหมำะสมในช่องว่ำง ๑. ฉันชวนเขำแลว้ ..................เขำไม่ไป ๒. ...........สุภำ ......สุรภี เปน็ ไขห้ วดั ใหญ่ ๓. ..............เขำจะยำกจน เขำ ........ ไมโ่ กงใคร ๔. ........เขำประมำท เขำ ......... ขับรถชนเดก็ ๕. เขำไว้ใจให้เรำทำเร่ืองน้ใี ห้เสร็จ ............ เรำจะเหลวไหลไมไ่ ด้ ๖. เธอจะไปรบั เงินเอง .............เธอจะมอบฉันทะให้ใครไปแทน ๗. ...........รถของเรำไปถึงบำงแสน ฝน .......ตก ๘. สุดำต้องทำงำนหนัก...........................เธอจะไมม่ เี งินพอใช้ ๙. ทกุ คนยนื ทำควำมเคำรพทำ่ นประธำน................คณุ สิริพรรณเธอน่งั เฉย ๑๐. .....................เธอ..................เขำตำ่ งก็ขยนั เรยี น ตอนท่ี ๒ ใหน้ กั เรยี นใช้สันธำนเช่ือมประโยตต่อไปน้ีให้ถูกต้องเหมำะสม และบอกชนิดของสนั ธำน ๑. ฉันชอบกินขนมครกท่ีสดุ แหววกินขนมครกทส่ี ดุ ................................................................................................ ..................................... ชนดิ ของสนั ธำน .......................................................................................................... ๒. เขำเรียนเก่ง เขำสอบเขำ้ มหำวิทยำลัยได้...................................................................................................... ..................................... ชนดิ ของสันธำน .......................................................................................................... ๓. พอ่ พำลูกไปเดินเลน่ รมิ ทะเล แม่พำลกู ไปเดินเลน่ ริมทะเล .............................................................................. ..................................... ชนดิ ของสันธำน .......................................................................................................... ๔. เธอจะกินแกงเผ็ด เธอจะกนิ แกงจดื ................................................................................................................. ..................................... ชนิดของสนั ธำน .......................................................................................................... ๕. คณุ พ่อไปทำงำน คุณแม่อยู่บ้ำน........................................................................................................................... ..................................... ชนิดของสนั ธำน ..........................................................................................................

ท ๔.๑ ม.๑/๓ ๓๓ ใบงำน เรอื่ ง คำอุทำน หน่วยกำรเรียนรู้ที่ ๔ นทิ ำนสำรพัน รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นท่ี ๑ ชนั้ มัธยมศึกษำปีท่ี ๑ คำช้ีแจง ตอนที่ ๑ ใหน้ ักเรยี นนำตวั เลขหน้ำข้อควำมทำงขวำมอื ใสล่ งในชอ่ งวำ่ งทำงซ้ำยมือทบี่ อกอำกำร ................... โอย๊ ! มีดบำดมอื ๑. ตกใจ ................... อนจิ จำ ! ไม่นำ่ เลย ๒. สงสยั ................... น่ีแนะ ! พวกเรำฟังทำงนี้ ๓. สงสำร ................... โอ้โฮ ! ทำไมใหญ่โตขนำดนี้ ๔. โลง่ ใจ ................... ฮึ ! ทำไมมำช้ำอย่ำงน้ี ๕. บอกใหร้ ูต้ ัว ................... ดซู ิ ! ทำไมเป็นเด็กดอื้ อยำ่ งนี้ ๖. ประหลำดใจ ................... อ๊ยุ ! มดกัด ๗. หงดุ หงดิ ................... เฮอ้ ! เหมือนยกภเู ขำออกจำกอก ๘. เจ็บปวด ................... อ้ำว ! ไม่ใช่อย่ำงนัน้ หรอื ๙. ไม่พอใจ ................... ไชโย ! ฉันสอบผำ่ นแลว้ ๑๐. ดใี จ ตอนที่ ๒ ใหน้ กั เรียนขดี เส้นใตค้ ำอุทำนเสริมบทในประโยคต่อไปน้ี ๑. ของมันใชไ้ มไ่ ด้แล้ว อยำ่ ไปเสียดมเสียดำยมันเลย ๒. อย่ำใชจ้ ำ่ ยมำกนัก สตงุ้ สตำงค์ย่ิงหำยำกอยู่ ๓. เอะอะมะเท่ิงไปได้ ประเด๋ียวคุณครดู ุเอำหรอก ๔. อย่ำเสียอกเสยี ใจไปเลย ถึงครำวเครำะหห์ ำมยำมรำ้ ยก็หลกี เลย่ี งไม่ได้ ๕. เรยี นอะไรกนั หนังสือหนงั หำไม่รจู้ กั เอำมำ ๖. นี!่ เธอเป็นลูกเต้ำเหล่ำใคร ๗. เธออำบน้ำอำบทำ่ หรอื ยัง ๘. งำนใหญ่โตอำหงอำหำรมีพอกินกนั หรือเปล่ำ ๙. เปน็ เดก็ เปน็ เลก็ ไมร่ จู้ ักเคำรพผู้ใหญ่ ๑๐. สองเขือพ่ีหลบั ใหล ลืมตนื่ ฤๅ

ท ๕.๑ ม.๑/๒ ๓๔ ใบงำน เรอ่ื ง นิทำนพนื้ บ้ำน หนว่ ยกำรเรยี นรู้ท่ี ๔ นิทำนสำรพัน รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ชั้นมัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑ ตอนท่ี ๑ ให้นกั เรียนระบุวำ่ ลักษณะนิทำนพ้นื บ้ำนหรือนิทำนพืน้ บำ้ นเรื่องต่อไปนี้เปน็ ของภำคใด ...............................๑. เนอ้ื เรอ่ื งกล่ำวถึงควำมแหง้ แล้ง กำรขอฝนและบทบำทของแถน ...............................๒. เนื้อเรอ่ื งเกี่ยวกับแม่น้ำลำคลองหรือตำนำนของสถำนทส่ี ำคัญ ...............................๓. เน้อื เรอื่ งเกยี่ วกับพระพุทธเจำ้ หรอื ควำมเปน็ มำของสถำนทท่ี ่เี กีย่ วกบั พระพุทธเจำ้ ...............................๔. เนอ้ื เรอ่งื เก่ียวกับท่มี ำของเกำะและสง่ิ ท่ีเกีย่ วกับทะเล ...............................๕. เน้ือเรอื่ งเกีย่ วกับทมี่ ำของภเู ขำ เกำะ และชำยหำด ................................๖. เนือ้ เรอ่ื งเกย่ี วกับทม่ี ำของชื่อเมือง กำรสรำ้ งพระธำตเุ จดยี ์ ................................๗. เรอ่ื งพญำคันคำก ................................๘. เร่ืองพญำกงพญำพำน .................................๙. เรือ่ งไกรทอง ................................๑๐. เรอ่ื งตำม่องลำ่ ย ................................๑๑. เรอื่ งเจำ้ แม่ล้ิมกอเหนย่ี ว ................................๑๒. เร่ืองเกำะหนู เกำะแมว ................................๑๓. เร่ืองกำ่ กำดำ ................................๑๔. เร่ืองสงั ข์ทอง ................................๑๕. เรือ่ งควำมเปน็ มำของช่อื คลองสองพีน่ อ้ งและบำ้ นแม่หม้ำย ตอนที่ ๒ จำกนิทำนพืน้ บำ้ นทน่ี กั เรียนเลอื กอ่ำนจงเขียนอธิบำยตำมประเดน็ ต่อไปน้ี ๑. นิทำนพ้ืนบ้ำนทีน่ กั เรียนอ่ำนมีช่ือว่ำอะไร ............................................................................................................................. ........................................ ๒. จงกล่ำวถึงเน้ือหำโดยสรุปของนิทำน ............................................................................................................................. ....................................... ..................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ........................................ ๓. ตวั เอกของเร่ืองมีบคุ ลิกอย่ำงไร ............................................................................................................................. ....................................... ๔. ขอ้ คดิ ท่ีได้จำกนิทำน คืออะไร ............................................................................................................................... .....................................

ท ๑.๑ ม.๑/๑ ๓๕ ใบงานหนว่ ยการเรยี นรู้ที่ ๕ ใบงำน เรื่อง กำรอ่ำนออกเสียงรอ้ ยแกว้ หน่วยกำรเรยี นร้ทู ่ี ๕ สรำ้ งสรรคบ์ ทกวี รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรียนที่ ๑ ชน้ั มัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑ คำชีแ้ จง ให้นกั เรยี นทำเครอ่ื งหมำยในกำรอำ่ นออกเสยี งจำกบทควำมที่กำหนดให้ให้ถกู ตอ้ ง เครื่องหมำย / หมำยถงึ กำรหยุดช่วงจงั หวะสน้ั ๆ เคร่อื งหมำย / / หมำยถงึ กำรหยุดช่วงจงั หวะทยี่ ำวกว่ำเคร่ืองหมำย / เครอื่ งหมำย _ หมำยถึง กำรเน้นหรือกำรเพม่ิ นำ้ หนักของเสียง ตัวอย่ำง กำรฝกึ อำนออกเสียงแบบบรรยำยไมเ่ น้นกำรแสดงอำรมณ์ ในปจั จุบันกล่ำวกันว่ำเรำกำลังอยู่ในยุคโลกำภิวตั น์หรอื เรียกอีกอย่ำงว่ำโลกไร้พรมแดนแต่จะเรียกอย่ำงไร ก็ตำมเถิดกำรอ่ำนก็เป็นกระบวนกำรสำคัญอย่ำงย่ิงในกำรพัฒนำคนในทศวรรษน้ีเพรำะโลกของกำรศึกษำมิได้ จำกัดอยู่ภำยในห้องเรียนท่ีมีลักษณะรูปทรงสี่เหล่ียมแคบ ๆ เท่ำนั้น แต่ข้อมูลข่ำวสำรสำรสนเทศต่ำง ๆ ได้ย่อโลก ให้เล็กลงเท่ำที่เรำอยำกรู้ได้รวดเร็วในชั่วลัดนิ้วมือเดียวอย่ำงที่คนโบรำณกล่ำวไว้ จะมีส่ือให้เลือกอ่ำนอย่ำง หลำกหลำย ท้ังสื่อสิ่งพิมพ์ที่เรำคุ้นเคยไปจนถึงส่ืออิเล็กทรอนิกส์ที่เรียกว่ำ \" อินเทอร์เน็ต \" เพรำะกำรต่อสู้รุกรำน กัน ของมนุษย์ยุคใหม่จะใช้ข้อมูลสติปัญญำและคุณภำพของคนในชำติมำกกว่ำกำ รใช้กำลังอำวุธเข้ำ ประหัตประหำรกนั หำกคนในชำติด้อยคณุ ภำพ ขำดกำรเรยี นรูจ้ ะถกู ครอบงำทำงปัญญำได้ง่ำย ๆ จำกสือ่ ต่ำง ๆ (ชำตกิ ำ้ วไกลดว้ ยคนไทยรักกำรอำ่ น : มำนพ ศรเี ทียม)

ท ๑.๑ ม.๑/๑ ๓๖ ใบงำน เรือ่ ง กำรอำ่ นออกเสียงรอ้ ยกรอง หนว่ ยกำรเรยี นรทู้ ่ี ๕ สรำ้ งสรรค์บทกวี รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรียนที่ ๑ ชน้ั มัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑ กำรแบ่งวรรคตอนกำพย์ยำนี ๑๑ ให้นักเรียนทำเคร่ืองหมำยขดี เดยี ว (/) และ (//) หลังประโยคหรอื ระหวำ่ งคำของกำพยย์ ำนี ๑๑ ใหถ้ กู ตอ้ ง ๏ สำธสุ ะจะขอไหว้ พระศรไี ตรสะระณำ พอ่ แมแ่ ลครูบำ เทวะดำในรำศี ๏ ขำ้ เจำ้ เอำ ก ข เข้ำมำต่อ ก กำ มี แกไ้ ขในเทำ่ น้ี ดีมิดอี ยำ่ ตรีชำ ๏ จะร่ำคำต่อไป พอล่อใจกุมำรำ ธระณมี ีรำชำ เจ้ำภำรำสำวะถี ๏ ช่ือพระไชยสรุ ยิ ำ มีสุดำมะเหสี ชอื่ วำ่ สมุ ำลี อยู่บรู ไี ม่มภี ยั ๏ ขำ้ เฝ้ำเหลำ่ เสนำ มกี ิรยิ ำอะฌำศรยั พ่อค้ำมำแต่ไกล ไดอ้ ำศัยในภำรำ ๏ ไพร่ฟ้ำประชำชี ชำวบูรกี ็ปรดี ำ ทำไรเ่ ขำไถนำ ไดข้ ้ำวปลำแลสำลี ๏ อยู่มำหมู่ขำ้ เฝ้ำ ก็หำเยำวะนำรี ท่ีหนำ้ ตำดีดี ทำมะโหรที ี่เคหำ

ท ๕.๑ ม.๑/๑ ๓๗ ใบงำน เรื่อง สรปุ เน้ือหำวรรณคดี เร่อื ง กำพยพ์ ระไชยสรุ ิยำ หนว่ ยกำรเรยี นรูท้ ี่ ๕ สร้ำงสรรค์บทกวี รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ชน้ั มัธยมศกึ ษำปีที่ ๑ คำช้ีแจง ให้นักเรยี น สรปุ เน้อื หำวรรณคดี เรอ่ื ง กำพย์พระไชยสรุ ิยำ เป็นแผนภำพควำมคดิ

ท ๔.๑ ม.๑/๕ ๓๘ ใบงำน เรื่อง ฉันทลักษณ์กำพย์ยำนี ๑๑ หน่วยกำรเรยี นรู้ท่ี ๕ สรำ้ งสรรคบ์ ทกวี รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ช้ันมัธยมศึกษำปีที่ ๑ ตอนที่ ๑ ใหน้ กั เรยี นเตมิ คำลงชอ่ งวำ่ ง กำพย์ยำนี ๑๑ จำนวน ๑ บท ม.ี ...................บำท กำพย์ยำนี ๑๑ จำนวน ๑ บำท ม.ี ...................วรรค กำพย์ยำนี ๑๑ แบง่ ออกเป็นวรรค.................. จำนวน............คำ และวรรค.................. จำนวน............คำ คำสดุ ทำ้ ยของวรรคที่ ๑ สง่ สัมผสั ไปยงั คำท่.ี ...............ของวรรคท่ี ๒ คำสุดท้ำยของวรรคที่ ๒ สง่ สัมผัสไปยงั คำ................ของวรรคท.่ี ........... คำสัมผสั ระหว่ำงบทนั้นให้คำสุดทำ้ ยของวรรคที่...........ส่งสัมผัสไปยังคำสุดท้ำยของวรรคที่..........ของบทถัดไป ตอนที่ ๒ จงโยงเสน้ สมั ผัสฉันทลักษณข์ องคำประพันธป์ ระเภท กำพย์ยำนี ๑๑

ท ๔.๑ ม.๑/๕ ๓๙ ใบงำน เร่ือง แต่งคำประพันธ์กำพยย์ ำนี ๑๑ หน่วยกำรเรียนร้ทู ่ี ๕ สรำ้ งสรรคบ์ ทกวี รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรียนท่ี ๑ ชน้ั มัธยมศกึ ษำปีท่ี ๑ คำชี้แจง ใหน้ กั เรียนแต่งคำประพันธ์กำพยย์ ำน่ี ๑๑ ตำมหวั ข้อทีน่ ักเรียนสนใจ พร้อมกับวำดรูปประกอบและตง้ั ชือ่ ........................................................................................ ............................................................................................................................. ........................................... ...................................................................................... .................................................................................. ............................................................................................................................. ........................................... ............................................................................................................................... ........................................

๔๐ ท ๒.๑ ม.๑/๗ ใบงำน เร่อื ง จดหมำยกจิ ธรุ ะ หน่วยกำรเรียนรู้ท่ี ๕ สรำ้ งสรรค์บทกวี รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นที่ ๑ ชัน้ มัธยมศึกษำปีที่ ๑ คำชี้แจง ใหน้ กั เรยี นเขียนจดหมำยกจิ ธุระโดยมหี วั ขอ้ เชญิ ครูเป็นวิทยำกรอบรม

ท ๒.๑ ม.๑/๒ ๔๑ ใบงำน เร่ือง กำรเขยี นแนะนำสถำนทสี่ ำคัญ หน่วยกำรเรียนรทู้ ี่ ๕ สรำ้ งสรรค์บทกวี รหัส ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรยี นท่ี ๑ ชัน้ มัธยมศึกษำปีที่ ๑ คำชี้แจง ให้นกั เรยี นเขยี นบรรยำยประสบกำรณ์ .................................................................................. ............................................................................................................................. ....................................................... .................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ........................................................................................................................................................................... ......... ......................................................................................................................... ........................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................................. ....................................... ............................................................................................ ........................................................................................

ท ๒.๑ ม.๑/๖ ๔๒ ใบงำน เรอื่ ง กำรเขยี นแสดงควำมคดิ เห็น หนว่ ยกำรเรียนรู้ที่ ๕ สร้ำงสรรคบ์ ทกวี รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวิชำ ภำษำไทย ภำคเรยี นท่ี ๑ ช้นั มัธยมศึกษำปีที่ ๑ คำชีแ้ จง ใหน้ ักเรยี นอ่ำนข่ำวตอ่ ไปน้แี ลว้ แสดงควำมคดิ เหน็ ศธ.เอำจรงิ สอน \"ฟดุ ฟิดฟอไฟ\" เด็ก นำยณัฏฐพล ทีปสุวรรณ รมว.ศึกษำธิกำร เปิดเผยถึงกำรยกระดับกำรเรียนกำรสอนภำษำอังกฤษของ กระทรวงศึกษำธิกำร (ศธ.) ว่ำ หลังจำกสถำนกำรณ์กำรแพร่ระบำดไวรัสโคโรนำหรือโควิด-19 คลี่คลำยลงตนจะ เดินหน้ำปฏิรูปกำรเรียนกำรสอนภำษำอังกฤษอย่ำงเต็มที่ ไม่ว่ำจะเป็นผู้บริหำร ครู และนักเรียน ซ่ึงไม่ใช่แค่เพียง ภำษำอังกฤษเท่ำน้นั แตร่ วมถึงกำรมีทักษะดจิ ิทลั และเทคโนโลยดี ้วย ซ่ึงแนวทำงกำรดำเนนิ กำรก่อนหนำ้ ทตี่ นมำรับ ตำแหน่ง รมว.ศธ.ได้เห็นโครงกำรของ ศธ.เร่ืองกำรยกระดับภำษำองั กฤษที่มีกำรดำเนินกำรไว้ก่อนหน้ำนี้แล้ว เช่น โครงกำร Boot Camp โดยนำครภู ำษำอังกฤษมำอบรมพัฒนำทักษะภำษำแบบเข้มข้น เปน็ ตน้ รมว.ศึกษำธิกำร กล่ำวอีกว่ำ สำหรับกำรพัฒนำกำรเรียนกำรสอนภำษำอังกฤษอยำกให้เริ่มตั้งแต่เด็ก ปฐมวัย โดยครูประจำชั้นจะต้องสำมำรถสอนพูดภำษำอังกฤษแบบส่ือสำรในชีวิตประจำวันด้วยคำศัพท์พ้ืนฐำน ง่ำยๆ ส่วนระดับเด็กโตก็จะต้องพูดสื่อสำรภำษำอังกฤษได้แล้ว ขณะท่ีผู้เรียนสำยอำชีพหรือนักศึกษำอำชีวศึกษำ จะต้องมีกำรปรับหลักสูตรกำรเรียนกำรสอนภำษำอังกฤษอย่ำงเข้มข้น โดยเด็กกลุ่มสำยอำชีพตนอยำกพัฒนำ ภำษำอังกฤษแบบเข้มข้นท่ีไม่ใช่แค่พูดส่ือสำรได้เท่ำนั้น แต่เด็กอำชีวะจะต้องเรียนรู้ภำษำในสำขำวิชำที่เรียนให้ได้ ด้วย เพรำะตนเข้ำใจถึงเสียงสะท้อนของผู้ประกอบกำรในเรอ่ื งภำษำของเด็กอำชีวะ ดังนั้นหลังจำกวิกฤติเชื้อไวรัส โควิด-19 ผ่ำนพ้นไป ตนจะเดินหน้ำพัฒนำภำษำอังกฤษของนักเรียนทุกระดับช้ันแบบเข้มข้นแน่นอน เน่ืองจำกตน ต้งั เปำ้ หมำยวำ่ อีก 3 ปีขำ้ งหนำ้ เดก็ ไทยจะตอ้ งสำมำรถพูดภำษำองั กฤษให้ได้ทกุ คน ไทยรัฐฉบับพิมพ์ 20 เม.ย. 2563 ................................................................................................................................... ................................................. .................................................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................................................... ................................................................................................................................................................................... . ....................................................................................................................................................................................

ท ๒.๑ ม.๑/๖ ๔๓ ใบงำน เรอื่ ง กำรเขยี นแสดงควำมคดิ เหน็ จำกหนงั สือนอกเวลำ หนว่ ยกำรเรียนรทู้ ี่ ๕ สรำ้ งสรรค์บทกวี รหสั ท ๒๑๑๐๑ รำยวชิ ำ ภำษำไทย ภำคเรียนที่ ๑ ชน้ั มัธยมศกึ ษำปีที่ ๑ คำชี้แจง ใหน้ กั เรียนแสดงควำมคดิ เห็นเกยี่ วกับหนังสือนอกเวลำ เร่ือง ควำมสุขของกะทิ หนังสอื นอกเวลำ เรอื่ ง...................................... ขอ้ มลู เบือ้ งต้นของหนังสอื นอกเวลำ ผู้แตง่ .................................................................. ปีทพี่ มิ พ.์ ...........................พมิ พค์ รงั้ ท.่ี ................. จงั หวดั ทีพ่ มิ พ์...................................................... โรงพมิ พ์.............................................................. ............................................................................................................................. ....................................................... .................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................................................................. ....... ............................................................................................................................ ........................................................ ............................................................................................................................. ....................................................... ................................................................................................................................................ .................................... ............................................................................................... ..................................................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... .................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ................................................................................................................................................................... .................