เรื่องราพันเซล

ณ เมืองแห่งหน่ึง มีพระราชาและราชินีท่ีกาลงั ป่ วยหนกั แต่เมืองแห่งน้ีมีตานานของดอกไม้ วเิ ศษดอกหน่ึงท่ีนานหลายร้อยปี จะบาน ซ่ึง ละอองเกสรของดอกไมน้ ้ีสามารถรักษาไดท้ ุก อยา่ ง พระราชาไดส้ ง่ั ใหเ้ หล่าทหารไปหาและนา เกสรของดอกไมน้ ้ีมาใหไ้ ดด้ อกไมน้ ้ีไดบ้ านที่เชิง ผาริมมหาสมุทร แต่ดอกไมน้ ้ีไดถ้ ูกคน้ พบโดย หญิงชราคนหน่ึง ชื่อวา่ “กอเทล” ท่ีตอ้ งการจะ รักษาความสาวของตนไวแ้ ละไดซ้ ่อนดอกไมน้ ้ี ไวเ้ พอ่ื ท่ีจะไดใ้ ชป้ ระโยชน์เพียงผเู้ ดียวโดยการนา ตะกร้ามาปิ ดเอาไว้

และเมื่อเหล่าทหารของพระราชาแห่กนั มา ทาใหห้ ญิงชราคนน้ีตกใจปัดเอา ตะกร้าใบน้นั ตกไปทาใหเ้ หล่าทหารคน้ เจอและไดข้ ดุ ดอกไมน้ ้ีไปไวใ้ นวงั เกสรน้ี ไดน้ าไปถวายใหร้ าชินีท่ีกาลงั ป่ วยหนกั ไดด้ ่ืมทาใหพ้ ระนางหายจากโรคร้ายและ หลงั จากน้นั ไม่นานกไ็ ดใ้ หก้ าเนิดธิดาท่ี เกิดมาพร้อมกบั ผมสีทองอร่ามดง่ั สีของ ละอองเกสรดอกไมว้ เิ ศษมีนามวา่ “ราพนั เซล (Rapunzel)”

เม่ือหญิงชราทราบวา่ ดอกไมว้ เิ ศษไดไ้ ปอยใู่ น เสน้ ผมของเจา้ หญิงนอ้ ยในคืนน้นั จึงทาการ ลอบเขา้ ไปในพระราชวงั เพ่อื ทาการตดั ผมของ ราพนั เซล แต่ทวา่ เมื่อตดั แลว้ ทาใหผ้ มกลบั เป็น สีน้าตาลหมดอิทธิฤทธ์ิไปทาใหน้ างตดั สินใจ ลกั พาตวั เจา้ หญิงไปจากวงั นางไดน้ าเจา้ หญิง ราพนั เซลไปซ่อนและไดท้ าการเล้ียงดูเฉกเช่น ลูกในหอคอยสูงในป่ าใหญ่ เพ่ือหลบซ่อน ไม่ใหเ้ หล่าทหารหาเจอหญิงชราไดใ้ ชอ้ ิทธิฤทธ์ิ จากผมของราพนั เซลโดยการขบั ร้องเพลงเพลง หน่ึงจะทาใหผ้ มของเจา้ หญิงส่องแสงสีทอง อร่าม และนางกส็ ามารถกลบั มาเป็นสาวอีกคร้ัง

เมื่อเวลาล่วงเลยมาประมาณ 15 ปี ณ ใจกลาง ของเมือง มีโจรเจา้ เล่ห์อยู่ 3คนคือโจรฝาแฝด หนา้ ตาเถ่ือนๆ และ “ฟลินน์” จอมโจรหนา้ หล่อ ท้งั สามมีหมายประกาศจบั มากมาย เป็นที่ หมายตวั ของตารวจ ไดร้ ่วมกนั วางแผนที่จะไป ขโมยมงกฎุ ท่ีวา่ กนั วา่ เป็นของเจา้ หญิงท่ีหายไป ท้งั สามไดล้ อบเขา้ ไปในพระราชวงั และขโมย มนั ออกมาได้ แต่เหล่าทหารกไ็ ม่พลาดที่จะไล่ ตาม เมื่อวง่ิ กนั ไปถึงในป่ า ฟลินน์กไ็ ดแ้ อบเอามงกฎุ จากโจรแฝดและหนีเขา้ ไปในป่ าลึกแต่ไดน้ าย พลคนหน่ึงพร้อมกบั มา้ ทีแสนฉลาด ช่ือวา่ “แมก็ ซิมสั ” ไล่กวดมาติดๆแต่กค็ ลาดกนั ฟลินน์ไดพ้ ลดั หลงเขา้ ไปในทางลบั แห่งหน่ึง และไดพ้ บกบั หอคอยสูงใหญ่ท่ีไม่มีทางข้ึน

เขาไดไ้ ปเห็นกอเทล หญิงชราในคราบหญิง สาวที่กลบั โรยตวั ลงมาจากหอคอย โดยการ หอ้ ยตวั ลงมากบั ผมของใครสกั คนท่ียาวเอาการ เม่ือเห็นวา่ กอเทลไดอ้ อกไปแลว้ เขากไ็ ดเ้ รียก คนท่ีอยขู่ า้ งบนเช่นเดียวกบั ที่กอเทลทา แลว้ กม็ ี ผมหยอ่ นลงมาจริง เขาจึงโหนข้ึนไป โดยที่รา พนั เซลไม่ไดร้ ู้ตวั เลยวา่ คนท่ีกาลงั ข้ึนมาน้นั ไม่ใช่แม่ของตน! ดว้ ยความตกใจราพนั เซลได้ ทาการเอากระทะฟาดเขา้ ท่ีหนา้ ของฟลินน์ ทา ใหเ้ ขา้ สลบไป

เมื่อไดเ้ ริ่มเดินทางไป ฟรินไดพ้ าราพนั เซลไป ยงั ผบั ท่ีอยใู่ นป่ าแห่งหน่ึงท่ีมพี วกโจรป่ า และ นายพรานท่ีมีหนา้ ตาน่ากลวั สุดๆ แต่เมอ่ื ได้ พดู คุยกบั ราพนั เซลแลว้ กร็ ู้สึกถูกคออยา่ งน่า ประหลาด เนื่องดว้ ยทุกๆคนมีความใฝ่ ฝันใน ชีวติ เหมือนกนั เหมือนกบั ท่ีราพนั เซลมีความ ใฝ่ ฝันวา่ อยากไปดูโคมลอยนน่ั เอง และทุกคนก็ ร่วมกนั ร้องเพลงมีฝันกนั อยา่ งเพลิดเพลิน แต่โชคไม่ค่อยเขา้ ขา้ งนกั ที่มีพวกทหารและ นายพลที่มากบั มา้ คู่ใจเขากค็ ือ “แมก็ ซิมสั ” นี่เอง ท่ีไดม้ าเยย่ี มเยอื นพวกเขาในผบั แต่ดว้ ย ความใจดีของคนในผบั ท่ีเขา้ ใจความรู้สึกของ ราพนั เซลแลว้ พวกเขาไดบ้ อกทางลบั ที่มีทาง ทะลุไปถึงเขื่อนแห่งหน่ึง แต่ดว้ ยความแสนรู้ ของแมก็ ซิมสั จึงตามท้งั สองไปไดท้ นั และทา การวงิ่ ไล่จบั กนั อยา่ งอลหม่าน จนถึงข้นั ทา เข่ือนพงั กนั เลยทีเดียว

ณ หอคอยสูง กอเทลไดก้ ลบั มายงั หอคอยและ ทาการเรียกราพนั เซลอยนู่ านสองนานทาให้ สงสยั วา่ ราพนั เซลไดห้ นีจากนางไปแลว้ เมื่อ นางไปขดุ ประตูท่ีไดท้ าการปิ ดตายมานานและ ข้ึนไปยงั หอคอยทาใหร้ ู้วา่ ราพนั เซลไดห้ นีไป แลว้ นางไดพ้ บถงุ ของฟลินน์ที่ใส่มงกฎุ เจา้ หญิง นางหวาดวติ กกบั เร่ืองที่นางจะไม่ สามารถใชพ้ ลงั วเิ ศษจากผมของราพนั เซลได้ อีก ทาใหน้ างไดอ้ อกตามหานางในป่ า บงั เอิญ ไดไ้ ปพบเจอโจรแฝดผทู้ ่ีเคยร่วมปลน้ กบั ฟ ลินน์ นางไดว้ างแผนร่วมมือกบั โจรท้งั สองโดย นางจะไดต้ วั ราพนั เซลไป และโจรท้งั สองกจ็ ะ ไดแ้ กแ้ คน้ กบั ฟลินน์ท่ีทรยศพวกเขา

ดว้ ยความบงั เอิญนางโกเทลไดม้ าพบกบั ราพนั เซล ในขณะที่ฟลินน์กาลงั ออกมาหาฟื นอยใู่ น ป่ าและไดท้ าการต่อรองกบั ราพนั เซลให้ กลบั ไปกบั นาง และลืมฟลินน์เสีย และใหเ้ ช่ือ ฟังนางเหมือนเดิม แต่ราพนั เซลกลบั ปฏิเสธ เพราะเช่ือวา่ ฟลินน์รักตนจริง กอเทลจึงมอบ มงกฏุ เจา้ หญิงใหก้ บั ราพนั เซล พร้อมท้งั ทา้ ทาย วา่ หากราพนั เซลมนั่ ใจวา่ ฟลินน์รักตนจริง กจ็ ง นามงกฏุ น้ีไปมอบให้ แลว้ ดูสิวา่ ฟลินน์จะทิ้ง นางรึเปล่า ก่อนที่จะจากไป และปล่อยราพนั เซลไวก้ บั ความลงั เลใจเชา้ วนั รุ่งข้ึน

ระหวา่ งการเดินทางพวกเขาไดเ้ จอกบั แมก็ ซิมสั ที่พลดั หลงกบั เจา้ ของของมนั ดว้ ยความ ซื่อสตั ยแ์ ละมุ่งมนั่ ที่จะจบั ตวั ฟลินน์ จึงจะเขา้ ไปโจมตีแต่ถูกราพนั เซลขวางไวแ้ ละทาการ เกล้ียกล่อมจนแมก็ ซิมสั ยอมร่วมเดินทางไปแต่ โดยดีเม่ือราพนั เซล ฟลินน์และพวกพอ้ ง เดินทางมาถึงตวั เมือง เธอตื่นเตน้ มาก เพราะน่ี เป็นคร้ังแรกของเธอ ทาใหร้ าพนั เซลเท่ียวเล่น อยใู่ นเมืองและ ไดร้ ่วมร้องเล่นเตน้ รากบั ชาวเมืองอยา่ งสนุกสนาน ค่าวนั น้นั ไดม้ ีการ ฉลองวนั เกิดของเจา้ หญิงที่หายไป และจะมีการ ลอยโคมไฟ ทาใหร้ าพนั เซลยง่ิ ทวคี ูณความ ตื่นเตน้ ข้ึนไปเร่ือยๆ

เมื่อใกลเ้ วลาจะปล่อยโคมลอย ฟลินน์ไดพ้ ารา พนั เซลพายเรือออกไปกลางทะเลสาบ เมื่อถึง เวลา ณ จุดท่ีท้งั สองอยทู่ าใหเ้ ห็นโคมลอยที่ ชาวเมืองลอยข้ึนอยา่ งชดั เจน และเป็น บรรยากาศที่โรแมนติกสุดๆ ทาใหท้ ้งั สองเกิด ความรู้สึกท่ีดีต่อกนั หลงั จากดูโคมลอยและได้ ลอยโคมแลว้ กไ็ ดพ้ ายเรือกลบั ไปยงั อีกฝ่ังหน่ึง ฟลินน์ไดถ้ ูกแยกตวั ออกไปจากราพนั เซลและ ถูกโจรแฝดข่ทู าร้าย ดว้ ยแผนของกอเทล นาง หลอกราพนั เซลโดยการใหส้ องโจรแฝดมาทา ร้ายแลว้ นางกเ็ ขา้ มาช่วยไว้ และใส่ร้ายวา่ ฟลินน์ เป็นคนบงการท้งั หมด ทาใหร้ าพนั เซลเขา้ ใจผดิ และเสียใจมาก หลงั จากน้นั กอเทลไดพ้ าตวั รา พนั เซลกลบั ไปยงั หอคอยดงั เดิม

ทางดา้ นของฟลินน์ ถูกโจรท้งั สองเอาคืนโดย การส่งตวั เขาใหก้ บั ทหารและจะไดร้ ับการ ประหารในวนั รุ่งข้ึน เมื่อเวลาน้นั มาถึง ก่อนท่ีฟลินน์จะถูกพาตวั ไปประหาร จู่เหล่า ทหารที่เฝ้าหอ้ งจงั กถ็ ูกลอบทาร้ายกนั ไปทีละ คนๆ ทาใหฟ้ ลินน์แปลกใจ แต่ในไม่ชา้ คาตอบ น้นั กป็ รากฏ เขาคือ พวกคนในผบั นน่ั เอง พวก เขายงั คงไม่ลืมฟลินนแ์ ละตอ้ งการจะช่วยท้งั สองท้งั ฟลินน์ ท้งั ราพนั เซล เมื่อเขาหนีออกมา จากการประหารไดแ้ ลว้ เขากร็ ีบตรงดิ่งไปยงั หอคอยสูงทนั ที

เม่ือเขามาถึงหอคอย เขาไดเ้ รียกราพนั เซล และผมกถ็ ูกหยอ่ นลงมา เขาโล่งใจวา่ รา พนั เซลยงั ปลอดภยั เมื่อข้ึนไปถึงขา้ งบน หอคอน เขากไ็ ดเ้ จอกบั กอเทล และนาง ปองร้ายเขา เกิดการต่อสูข้ ้ึนระหวา่ งฟ ลินน์และกอเทล แต่โชคร้ายท่ีฟลินนโ์ ดน นางกอเทลแทงท่ีหนา้ ทอ้ ง ดว้ ยความ ตกใจทาใหร้ าพนั เซลรีบเขา้ ไปประคอง เขาไวแ้ ละดว้ ยลมหายใจเฮือกสุดทา้ ย ฟลินนไ์ ด้ ควา้ เอาเศษแกว้ ขา้ งตวั มา แลว้ ตดั ผมของราพนั เซลออก ทาใหผ้ มของ นางกลบั กลายเป็นสีน้าตาลท้งั หมด

เมื่อตดั ผมสีทองไปแลว้ ผมของราพนั เซลก็ หมดอิทธิฤทธ์ิใด นางกอเทลเห็นอยา่ งน้นั จึง ตกใจ ทาใหน้ างหวาดกลวั ท่ีกลบั ไปชรา เหมือนเดิม จึงทาใหน้ างสะดุดและตกหอคอย ไปในท่ีสุด เม่ือมนตว์ เิ ศษแห่งดอกไมส้ ีทองได้ หายไปทาใหร้ ่างของกอเทลกลบั กลายเป็นเถา้ ทุ ลี ดว้ ยความเสียใจท่ีฟรินสิ้นลม ราพนั เซลได้ แต่โอบกอดเขาไว้ น้าตานองหนา้ และน้าตาของ นางไดห้ ยดลงไปสมั ผสั กบั แกม้ ของฟริน ปรากฏใหเ้ ห็นประกายสีทองข้ึน พลงั แห่ง ดอกไมส้ ีทองยงั อย!ู่ ฟลินน์ฟ้ื นข้ึนมาอีกคร้ัง ท้งั สองดีใจมาก และโผเขา้ โอบกอดกนั อยา่ ง อบอุ่น

ฟลินน์ไดร้ ู้ความจริงวา่ ราพนั เซลคือเจา้ หญิงท่ี หายไปและไดพ้ านางกลบั ไปท่ีวงั พานางไป พบกบั พระราชาและพระราชินี เมื่อท้งั สามได้ พบกนั ราชินีจาไดท้ นั ทีวา่ เดก็ ผหู้ ญิงที่ยนื อยู่ ตรงหนา้ คือลูกแทๆ้ ของนางที่หายไป นางกร็ ีบ เขา้ มากอดเธอไวแ้ น่นๆรวมถึงพระราชาดว้ ย

หลงั จากน้นั กไ็ ดม้ ีงานเล้ียงเฉลิมฉลองของการ กลบั มาของเจา้ หญิงอยา่ งสนุกสนาน และทา้ ยที่สุดน้ี ราพนั เซลและฟลินน์ ท้งั สองไดแ้ ต่งงานกนั และอยู่ ดว้ ยกนั อยา่ งมีความสุขตลอดไป..