ประวัติ มนต์ เล่มเล็ก

ประวตั ิ จง ทา วนั นี้ ให้ ดี ท่ี สดุ นายเมอื งมนต์ เนตรหาญ ก รองผอู้ านวยการวทิ ยาลยั ฯ

ความสาเรจ็ คอื ผลลพั ธข์ องการทางานหนกั และเรยี นรจู้ ากความผดิ พลาดในอดตี ความสาเรจ็ ไมม่ ีทางเดนิ มาหาคณุ คณุ ตอ้ งหาทางเดนิ ไปหาความสาเรจ็ เอง ความสาเรจ็ ไม่ใช่กญุ แจสคู่ วามสขุ แตค่ วามสขุ ตา่ งหากทเ่ี ป็นกญุ แจสคู่ วามสาเรจ็ ข

คำนำ การจัดทาเอกสารชุดน้ีขึน้ เพ่ือเล่าถงึ ประสบการณ์ของข้าพเจา้ ต้ังแต่ เกดิ ทจ่ี าความได้ และท่ีพ่อแม่ พี่นอ้ ง เลา่ สู่กนั ฟงั จงึ ไดล้ าดบั เหตุการณต์ า่ งๆ ทเี่ กิดข้นึ ในชีวติ จรงิ ของขา้ พเจ้า ตง้ั แต่วยั เดก็ วยั เรยี น วยั ทางาน เพื่อนกึ ถงึ วันท่ีเรามีความพากเพียร อดทน ต่อสู้ ด้ินรน ในการชีวิต ที่มีความไม่ ประมาท จนในวันน้ีท่ีได้รบั ราชการมาเป็นเวลา ๒๔ ปี ไดบ้ ่มเพาะจิตใจ ให้มี ความบริสุทธ์ิในก ารสรรสร้างผลงานในหน้าท่ีของข้าพเจ้า สู่การเป็ น ข้าราชการท่มี ีความมุ่งมน่ั ท้ังร่างกาย จติ ใจ สติปญั ญา เพ่ือตอบแทนพระคณุ บดิ า-มารดา ตอบแทนสงั คม และตอบแทนแผ่นดินเกิด ขอบท่ีได้มีส่ิงดีๆ ใน ชวี ิตนี้ ในการดารงชวี ติ ดว้ ยความสุขทงั้ หน้าทีก่ ารงาน เพื่อน ครอบครัว และ กัลยานมิ ติ รทัง้ หลาย อีกท้ังเพ่ือเป็นการสรา้ งแรงบนั ดานใจแกต่ วั ของขา้ พเจา้ และผ้ทู ี่ได้อ่านหนงั สือฉบับนี้ ขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ ดร. พา อักษรเสือ อาจารย์ประจา หลักสูตรปรัชญาดษุ ฎีบัณฑติ สาขาวชิ าการบรกิ ารและภาวะผนู้ าทางการศกึ ษา มหาวิทยาลยั ภาคตะวนั ออกเฉยี งเหนือ ญาตพิ ่ีน้อง เพ่ือน ผบู้ งั คบั บญั ชา ทม่ี ี ส่วนเก่ียวข้องในการจัดทาหนังสือเล่มน้ี ให้มีความสมบูรณ์ ซึ่งอาจจะเป็น ประโยชนต์ ่อผ้ทู ไ่ี ด้อา่ นหนังสอื เล่มนี้ ต่อไป เมอื งมนต์ เนตรหาญ ค

เรอื่ ง สำรบญั คานา หนา้ สารบญั ค ประวัตสิ ว่ นตัว ง ประวัติการศึกษา ๒ วัยเด็ก ๔ เมอื่ เป็นเดก็ ชาย ๕ เมื่อเป็นนาย ๖ เมอ่ื เป็นบ่าว ๗ วัยเรยี นเป็นบ่าว ๘ วัยทางานขอเป็นช่าง (ที่ดี) ๙ เป็นขา้ ราชการ (ทดี่ ี) ๑๐ เป็นข้าราชการ (ม่งุ มัน่ ตง้ั ใจ) ๑๑ เป็นขา้ ราชการ (เสียสละ) ๑๒ เป็นข้าราชการ (พัฒนาตนเอง) ๑๓ แรงบนั ดานใจ ๑๔ สรา้ งสรรคผ์ ลงาน ๑๕ เป็นข้าราชการ (ตอบแทนคณุ แผน่ ดิน) ๑๖ ผลงานที่ภาคภูมใิ จ ๑๗ ผลงานอบรม สัมมนา ดูงาน ๑๘ พระคุณพ่อแม่ ๒๑ ๒๒ ง

เมอื งมนต์ เนตรหำญ รองผ้อู ำนวยกำรวิทยำลัย วิทยำลัยเทคนิคนครพนม วิทยฐำนะชำนำญกำรพิเศษ “จงทำวันนีใ้ ห้ดที ่สี ุด เพื่อตวั เรำเอง คนทเี่ รำ รัก และคนทอ่ี ยรู่ อบกำยเรำ” 1

ประวตั สิ ว่ นตวั เมอื งมนต์ เนตรหำญ เกดิ วนั ที่ ๒๘ กนั ยำยน ๒๕๑๖ อำยุ ๔๗ ปี เปน็ บุตรคนท่ี ๕ ของ คณุ พ่อนำยเหลง็ เนตรหำญ คุณแม่นำงสอน เนตรหำญ มพี ี่น้องร่วมกัน ๕ คน ๑. นำยไชยนต์ เนตรหำญ ๒. นำยอนนท์ เนตรหำญ ๓. นำงกุศล เนตรหำญ ภมู ิลำเนำเดมิ ๔. นำยสำกล เนตรหำญ บำ้ นเลขที่ ๑๓๐ หมู่ ๑ ๕. นำยเมืองมนต์ เนตรหำญ บำ้ นทงุ่ แต้ ตำบลทุ่งแต้ อำเภอเมอื ง จังหวัดยโสธร 2

ประวตั สิ ว่ นตวั ทอ่ี ยู่ปัจจบุ ัน บำ้ นเลขท่ี ๒๗๑ หมู่ ๙ ตำบลธำตุพนม อำเภอธำตพุ นม จงั หวัดนครพนม ๔๘๑๑๐ รว่ มทกุ ข์ ร่วมสุข ร่วมสร้ำง กับ นำงวภิ ำวรรณ เนตรหำญ สรา้ งด้วยตวั เรา 3

ประวตั ิกำรศกึ ษำ ระดบั ประถมศกึ ษา - ปี ๒๕๒๘ โรงเรยี นบา้ นทงุ่ แต้ ระดับมธั ยมศกึ ษาตอนตน้ ปี ๒๕๓๑ โรงเรยี นสงิ หส์ ามคั ควี ทิ ยา ระดบั ประกาศนยี บตั รวชิ าชพี (ปวช.) ปี ๒๕๓๔ สาขาวชิ าชา่ งยนต์ วทิ ยาลยั เทคนคิ ยโสธร ระดบั ประกาศนยี บตั รวชิ าชพี ชนั้ สงู (ปวส.) ปี ๒๕๓๖ สาขาวชิ าเทคนคิ ยานยนต์ วทิ ยาลยั เทคนคิ ยโสธร ระดบั ประกาศนยี บัตรวชิ าชพี ครเู ทคนคิ ชนั้ สงู (ปทส.) ปี ๒๕๔๐ สาขาวชิ าเทคนคิ ชา่ งยนต์ วทิ ยาลยั เทคนคิ หนองคาย ระดบั ปรญิ ญาโท (วศ.ม.) สาขาวศิ วกรรมเครอ่ื งกล ปี ๒๕๕๓ มหาวทิ ยาลยั อบุ ลราชธานี ระดบั ปรญิ ญาโท (ศศ.ม.) สาขาบรหิ ารการศกึ ษา ปี ๒๕๖๐ มหาวทิ ยาลยั ปทมุ ธานี 4

วยั เด็ก (ไม่รูป้ ระสปี ระสำ) Know ชื่อเมืองมนต์ เนตรหาญ เกิดวันที่ ๒๘ กันยายน พ.ศ. ๒๕๑๖ เกิดที่อาเภอครบรุ ี จังหวัดนครราชสมี า พ่อชื่อนายเหล็ง เนตรหาญ ได้เสียชีวิต แลว้ แม่ช่อื นางสอน เนตรหาญ ทา่ นทั้ง สองเป็นชาวไร่ ชาวนา พื้นฐานนายเหล็ง เนตรหาญ และนางสอน เนตรหาญ ดังเดิมอยู่จังหวัดยโสธรมันก็ได้หอบลูกจูงหลานไปทาไร่ที่อาเภอครบุรี จังหวัด นครราชสีมา มีพ่ีน้องร่วมกันจานวน ๕ คน คนโตก็ช่ือนายไชยนต์ เนตรหาญ คนท่สี องคือชือ่ นายอนนท์ เนตรหาญ คนที่สาม ชอ่ื นางกุศล เนตรฐาน คนทีส่ ่ชี ่ือ นายสากล เนตรหาญ และคนสดุ ท้ายกค็ ือตวั ผมเองก็คือนายเมืองมนต์ เนตรหาญ สมัยตอนเป็นเด็กจาความไดว้ ่าคุณพ่อเหลก็ เนตรหาญ กับคุณแม่สอน เนตรหาญ ไปทาไรม่ นั สาปะหลงั ที่จาได้ก็เพราะว่าได้นง่ั รถไถคันใหญ่ สมัยกอ่ นนี้เป็นฟอรด์ สีฟา้ จ้างมาไถไร่ก็ได้น่ังทั้งวันเพราะชอบมาก ซึ่งสมัยตอนยังเป็นเด็กที่อาเภอครบุรี จังหวัดนครราชสีมา ยังเป็นพ้ืนที่สีแดงก็คือมีพวกก่อการร้ายก็รู้สึกว่าจาความได้ นิดนึงว่าเขายิงกันบริเวณบ้าน มีการปล้นสะดมคุณพ่อกับคุณแม่ก็ยกพื้นบ้าน เม่ือก่อนนเี้ ป็นพ้ืนไม้นะครับ ๒ ช้นั ชนั้ ลา่ งเอาไว้เก็บของก็ต้องยกผน่ื ข้ึนแล้วก็มดุ ลง มาชน้ั ล่างของใตถ้ นุ บา้ น เพื่อหนกี ารปล้นสะดมกนั อยู่ จากนน้ั คณุ พ่อกบั คุณแม่กย็ า้ ย มาอยู่ที่จังหวัดยโสธร ในวัยเด็กเด็กชายเมืองมนต์ เนตรหาญเป็นเด็กท่ีมีสุขภาพ ร่างกายแขง็ แรง ชอบเลน่ กฬี าเป็นชีวิตจิตใจทาใหร้ ่างกายและมขี นาดสมส่วน 5

เมอ่ื เป็นเดก็ ชำย เด็กชายเมืองมนต์ เนตรหาญ ได้เข้าเรียนในระดับชั้นประถมศึกษา ท่ี โรงเรียนบ้านทุ่งแต้ ซ่ึงเป็นโรงเรียนประจาตาบล การเดินทางไปโรงเรียนก็เดิน ดว้ ยเทา้ ไปตอนเช้าแล้วกลับมาพักเท่ียงเสร็จแลว้ บา่ ยโมงก็กลับไปเรยี นอกี ครั้งหน่ึง แล้วก็เลิกสิบหกนาฬิกาก็เดินทางกลับบ้าน ในวัยเด็กไม่มีอะไรท่ีบ่งบอกถึงความ ชดั เจนในการเรียนของเด็กชายเมืองมนต์ เนตรหาญ ใช้ชีวิตเหมือนกับเด็กปกติ ทั่วไป ตามชนบทเมื่อกลับจากโรงเรียนเสร็จก็ต้องไปน่ึงข้าวรอคุณพ่อกับคุณแม่ กลับจากการทาไร่ ทานา ปกติในวยั เดก็ กท็ างานวนไปอย่างนีไ้ ปเรือ่ ยๆ ซึง่ ในวัยเดก็ ยังไม่มีความคิดวา่ จะเดินทางไปในทิศทางไหน รวมถงึ อบายมุข สอ่ื เทคโนโลยกี ็ยัง ไมม่ ี ทาให้การดาเนนิ ชวี ิตในวัยเด็กเป็นแบบเรียบงา่ ย ไม่หวอื หวาเป็นเด็กทีว่ ่านอน สอนงา่ ยอยู่ในกฎระเบียบของผปู้ กครอง วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ต้องช่วยพ่อแม่ทา ไร่ ทานา ช่วงปิดเทอมกต็ ้องออกไปทางานช่วยพ่อ แม่หาเงินในช่วงทีม่ ีเวลาว่าง ส่วนการเรียนก็เป็นเด็กอยู่ในระดับการเรียนปานกลาง แต่กจ็ ะเด่นในเรอื่ งของกฬี า เป็นหลัก ซึ่งในช่วงเป็นเด็กชายก็เป็นตัวแทนของโรงเรียนไปแข่งขันกีฬากลุ่มของ โรงเรียนที่กลมุ่ โรงเรียนจดั ข้ึนแตล่ ะปีก็เป็นตัวแทนนักกฬี าฟุตบอลชาย จนกระทัง่ จบ ประถมศึกษาชัน้ ปีท่ี ๖ 6

เมอื่ เป็นนำย อปุ สรรคขวากหนามในชวี ติ จริง ยอ่ มมหี นทางเอาชนะ มเี พียงสง่ิ ทอ่ี ยใู่ นจนิ ตนาการเทา่ นนั้ ทไี่ มอ่ าจเอาชนะได้ Theodore N. Vai นายเมืองมนต์ เนตรหาญ ได้เรียนต่อในระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ที่ โรงเรียนขยายโอกาส ช่ือโรงเรียนสิงห์สามัคคีวทิ ยา ตาบลสิงห์สามัคคี อาเภอ เมือง จังหวัดยโสธร ระยะห่างจากบ้านถึงโรงเรียนประมาณ ๖ กิโลเมตร ไป-กลบั ๑ วนั รว่ ม ๑๒ กโิ ลเมตร ในการเดินทางไปเรยี นหนังสือไดป้ ่ นั จกั รยาน ไปกบั เพื่อนอีก ๔ คนรวมท้งั ส้ินเป็น ๕ คน ในช่วงเรยี นมัธยมตน้ มเี รียน ๒ สาย กค็ ือ สายสามัญกับสายอาชีพ ซึ่งเราก็เลือกไดเ้ ลือกสายอาชีพ เพราะว่าเราเป็น คนทีเ่ รียนไม่ค่อยเก่งดา้ นการคานวณ และเรอ่ื งภาษาทจ่ี ะต้องใช้ในการเรียนของ สายสามัญ ดังน้ันจึงได้ตัดสินใจเรียนสายอาชีพ ในเรียนระดับมัธยมศึกษาต้น ผลการเรียนอยู่ในระดับปานกลางเรียนไม่ค่อยเก่ง แต่ถ้าให้ซ่อมอะไรสามารถ ซ่อมได้ ซึ่งเราก็มีทักษะในการใช้เคร่ืองมือเพราะว่าตอนพ่อออกไปทางาน ก่อสร้างเราได้ไปด้วยไปช่วยงานพ่อ ซึง่ มีทกั ษะในการใช้เคร่ืองมือ ในช่วงน้ันทา ให้มองเห็นอนาคตตัวเองว่าเราต้องไปเรียนต่อสายอาชีพให้ได้ เม่ือเราจบ การศึกษาในระดับต้น ก็ได้ขอโควตาในการเรียนต่อวิทยาลัยเทคนิคยโสธร ได้ เลือกเรียนสาขาวิชาช่างยนต์ เน่ืองจากวา่ พี่ชายเรียนช่างยนต์ เห็นพี่ชายออก ซอ่ มบริการประชาชน ซ่อมรถยนตจ์ งึ ชอบทจ่ี ะเรยี นสาขาวิชาชา่ งยนต์ 7

เมอ่ื เป็นบำ่ ว ในการเรียนระดับประกาศยีบัตรวิชาชีพ (ปวช.) ถือว่าเป็นการเร่ิมต้น ของการใชช้ วี ิตนอกบา้ นเป็นครั้งแรกซ่ึงต้องเดินทางเขา้ ในตัวเมืองยโสธร โดย ใช้รถโดยสารประจาทางในการเดินทางตอนเช้าแล้วกลับตอนเย็น ในการใช้ ชวี ิตในระหว่างการเรียนหนงั สอื เป็นคนทีช่ อบแนวปฏิบัตจิ ึงต้ังใจเรียน ในการ เรียนสาขาช่างยนต์ ผลการเรียนเกรดเฉลี่ยถือว่าสูง เพราะเฉล่ยี นอยทู่ ี่ ๓.๕๐ ซึ่งได้ประสบการณ์ในการเรียนการสอนหรือว่าประสบการณ์ใหม่ๆ จาก วทิ ยาลัยเทคนิคยโสธร ได้ออกบริการประชาชนในการปฏิบัติงานจริง ได้ออก ค่ายอาสาพัฒนากับเพื่อน ๆ และได้ฝึกประสบการณจ์ ริงจากสถานประกอบการ คร-ู อาจารยไ์ ดป้ ระสิทธป์ิ ระสาทวิชาใหเ้ ราทาให้เรามีความแขง็ แกร่งในขณะที่เป็น วัยรุ่นทาให้เรารอดพ้นจากอบายมุขต่าง ๆ เช่น ยาบ้า ยาเสพติด บุหร่ี ฯลฯ ในการเรียนระดับ ปวช. ก็ไม่ค่อยหวือหวาเท่าไหรเ่ ป็นเด็กท่ีต้ังใจเรียนกลับบ้าน ตรงเวลา เช่อื ฟงั พ่อแม่เวลาวา่ งก็ช่วยพ่อแม่ทางาน เสาร์-อาทิตย์ ช่วยพ่อแม่ ทางานด้านการเกษตรชาวไร่ ชาวนา ซง่ึ เราได้ความอดทนแข็งแรง แข็งแกร่ง ทางร่างกายทพ่ี ่อแม่ได้สะสมให้ต้ังแตเ่ ด็ก โดยไมไ่ ดต้ ัง้ ใจ 8

วยั เรยี นเป็นบำ่ ว “รากฐานของบา้ นคอื อฐิ รากฐานของชวี ติ คอื การศกึ ษา” The foundation of the building is brick. The foundation of life is education. ในระดับประกาศนียบตั รวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) ไดศ้ ึกษาตอ่ ในสาขาวิชา เทคนิคยานยนต์ วทิ ยาลัยเทคนิคยโสธรเช่นเดมิ ในช่วงทเ่ี รยี นในระดบั ปวส. ทา ให้เราเป็นผู้ใหญ่ยิ่งข้ึน และได้สะสมประสบการณ์ สะสมความรู้ต่าง ๆ ที่ครู อาจารย์ ได้ส่งั สอนมาซ่งึ ในชว่ งนี้เราเรมิ่ มีทักษะดา้ นช่างยนตเ์ ป็นหลกั ทาให้เรามี ความมั่นใจว่าเราจะเป็นช่างท่ีดีได้ในอนาคตต่อไปได้ ในช่วงที่เรียนในระดับ ปวส. วทิ ยาลยั ฯ ได้จัดการศึกษาออกเป็นภาคเช้า และภาคบา่ ย ซึ่งเราได้เรยี น ภาคบ่ายเร่ิมเรียนเวลา ๑๓.๐๐ น. จนถึง ๒๐.๐๐ น. ทาให้เรารู้สึกว่าเราต้อง ตอ่ ส้กู ับชีวิตเพ่ิมขนึ้ เป็น ๒ เทา่ เนอ่ื งจากว่าการเดนิ ทางของเรายงั ใช้รถโดยสาร ประจาทางอยู่ ในขณะท่ีรถโดยสารประจาทาง ๒ ทมุ่ ไม่มีว่ิงแล้ว เราต้องหา วิธีอ่ืนที่จะกลับบ้านแทน ระยะทางจากบ้านถึงวิทยาลัยเทคนิคยโสธร ๑๒ กิโลเมตร ไป-กลับ ๒๐ กิโลเมตร ช่วงแรกพ่อซื้อจักรยานให้ป่ นั จักรยานไป โรงเรียนระยะทาง ๕ กโิ ลเมตร เพราะต้องไปข้ึนมอเตอร์ไซคก์ ับเพ่ือนต่อไปอีก และในขณะเรียนระดับ ปวส. เราต้องต้ังใจในการเรียนให้มากกว่าเพ่ือน เน่ืองจากพ่อกับแม่ทาไร่ทานา ทาให้เราคิดในใจว่าเราต้องเป็นส่วนหน่ึงของ ครอบครวั ท่ีจะตอ้ งชว่ ยพ่อแมท่ ามาหากินใหค้ รองครวั มีฐานะทีด่ ีย่งิ ขึน้ ตอ่ ไป 9

วยั ทำงำนขอเป็นชำ่ ง (ทดี่ )ี คตปิ ระจาใจในการทางาน *งานบางอยา่ งอาจจะยาก แตค่ าวา่ ยากไมไ่ ดห้ มายความวา่ เป็นไปไมไ่ ด้ *ความล้มเหลวทาใหเ้ ราคน้ พบความแขง็ แกรง่ ภายในจติ ใจ *คณุ สามารถเลอื กทาอะไรกไ็ ด้ แตไ่ มใ่ ชย่ อมทาทกุ อยา่ ง *หากเครยี ดเรอ่ื งงานอยา่ เพ่ิงลาออก เพราะถา้ ลาออกคณุ จะเครยี ดเรอื่ งเงนิ ดว้ ย เม่อื จบการศึกษาระดบั ปวส. จึงได้ไปสมัครเขา้ ทางานคร้งั แรก ซึ่งเป็น บริษัท อีซูซุ ตังปกั ยโสธร อยู่ในตัวจังหวัดยโสธร ในตาแหน่งช่างซ่อมบารุง ซง่ึ เราได้เคยฝึกงานตอนเรียนหนังสืออยู่ใน ปวช. และปวส. รุ่นพ่ีได้ถ่ายทอด วิชาให้เราก็เกิดมีความชานาญข้ึนได้เงินเดือนครั้งแรก จานวน ๓,๐๐๐ บาท ทางานได้ ๑ ปี มีเพ่ือนชวนไปเรียนต่อที่วิทยาลัยเทคนิคหนองคายหลักสูตร ประกาศนียบัตรวิชาชีพครูเทคนิคช้ันสูง หรือเรียกว่า ปทส. สาขาวิชาเทคนิค ชา่ งยนต์ เป็นหลักสูตรที่เทยี บเท่าระดับปริญญาตรี เป็นหลักสูตรครูสาหรับ สอนช่างโดยตรง และได้รับทุนการศึกษาเมื่อจบการศึกษาต้องมาชดใชท้ ุน คือ ต้องบรรจุเป็นข้าราชการครูของอาชีวศึกษา จานวน ๓ ปี จบการศึกษาใน ระดับนเี้ มือ่ ปี พ.ศ. ๒๕๔๐ 10

เป็นขำ้ รำชกำร (ทดี่ )ี คำสอนของพ่อ ในการเริ่มต้นชีวิตของการรับราชการในตาแหน่งอาจารย์ ๑ ระดับ ๓ ณ วิทยาลัยสารพัดช่างนครพนม เมื่อวนั ท่ี ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ เป็น สถานที่ทางานแห่งแรกของการรับราชการ ได้ประจาสาขาวิชาช่างยนต์ ในชว่ งแรกๆ ยงั ปรับตัวไม่ได้แต่ว่าเม่อื ปี ๒๕๔๐ เพ่ือนพ้องนอ้ งพี่ ณ วทิ ยาลยั สารพั ดช่างนครพนมไ ด้การต้อนรับแล ะให้ก ารดูแลได้ให้กา รช่วยเหลื อ เออ้ื เฟ้ อื เผื่อแผข่ องการมารับราชการคร้งั แรก ถือว่ามีความประทบั ใจ ปญั หาใน ส่วนของวิทยาลัยสารพัดช่างนครพนม ด้านโรงงานของวิลัยสารพัดช่าง นครพนม ความสะอาดไม่มี ความเป็นระบบไม่มี ดังน้ันดว้ ยการเป็นข้าราชการ วัยหนุ่มท่ตี ้องพัฒนาตัวเองต้องช่วยเหลือราชการใหม้ ีความพรอ้ มทจ่ี ะสอนเด็ก นกั เรยี นซ่ึงในการจัดการเรยี นการสอนของวิทยาลัยสารพัดชา่ งนครพนม ใน การเร่ิมต้นทางานเราพยายามมองหาเพื่อนในที่ทางาน เพื่อเอามาเป็นแบบอยา่ ง มาพัฒนาตัวเอง สงิ่ ที่ไมด่ ีของเพื่อนหรือว่าส่ิงทเี่ ราคิดว่าไม่เหมาะเรากไ็ มเ่ อามา เป็นเยยี่ งอย่างกถ็ ือว่าไดป้ ระสบการณ์ท่ีดมี าก “เน้นย้าและเตอื นสตติ วั เองตาม พระบรมราโชวาท ของ ร. ๙ “ 11

เป็นขำ้ รำชกำร (มงุ่ มนั่ ตงั้ ใจ) คตปิ ระจาใจในการประสบความสาเรจ็ ความสาเร็จ คอื ผลลัพธข์ องการทางานหนกั และเรียนรู้จากความผดิ พลาดในอดตี ความสาเร็จไม่มีทางเดนิ มาหาคุณ คุณตอ้ งหาทางเดินไปหาความสาเร็จเอง หากมคี นสบประมาทวา่ คุณจะประสบความสาเร็จไดแ้ คไ่ หน จงก้าวหนา้ ใหไ้ กลจนคนเหลา่ นัน้ ไม่ได้ยนิ เสยี งคาตอบของคุณ บนั ไดส่คู วามสาเรจ็ ประเมนิ จากความมุ่งมนั่ ท่ีแรงกลา้ ความฝนั ท่ที ้าทาย และวิธกี ารรับมือกับความล้มเหลวในชีวิต ในปี ๒๕๔๒ ไดย้ ้ายมาปฏิบตั ิหน้าท่ีราชการ ณ วทิ ยาลัยการอาชีพธาตุพนม ย้ายเพื่อหาประสบการณ์ในการทางาน เพิ่มทักษะความแข็งแกร่ง พัฒนาตัวเองให้มี ทักษะความรู้ที่สูงข้ึน ขณะนั้นวิทยาลัยการอาชีพธาตุพนมยังเป็นวิทยาลัยในสังกัด สานักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ในปี ๒๕๔๗ ในช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านของ วิทยาลัยการอาชีพธาตุพนม ได้ยกระดับหรือว่าหลอมรวมเข้าเป็ นมหาวิทยาลัย นครพนม ได้ย้ายช่วยราชการที่วิทยาลัยสารพัดช่างนครพนม พอกลับมาอยู่ที่แห่ง เดมิ บรรยากาศเหมอื นเดิม มีเพื่อนร่วมงานคนใหม่เข้ามา มีเพ่ือนร่วมงานที่ตง้ั หลักปกั ฐานอยู่ท่ีจงั หวัดนครพนม ก็เยอะบรรยากาศต่างๆ เหมือนเดมิ ส่งผลในการจดั สินใจ เรียนต่อในสาขาวิชาท่ีตัวเองต้ังใจไว้ในระดับปริญญาโทคือสาขาวิศวกรรมเครื่องกล ณ มหาวทิ ยาลัยอุบลราชธานี ไดข้ อรบั ทนุ การศกึ ษาของมหาวทิ ยาลัยอบุ ลราชธานี ใน การจัดทาผลงานวิจัย ได้จบปริญญาโทสาขาวิชาวิศวกรรมเคร่ืองกลศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานปี ี ๒๕๕๓ มคี วามภาคภมู ิใจมาก เนื่องจากเป็นสิง่ ที่ได้ตัง้ ใจ ไว้ตลอดเวลา “It’s time to start living the life we’ve imagined”. (Henry James) ถึงเวลาท่จี ะเรม่ิ ตน้ ชวี ติ ทเี่ ราเคยวาดฝนั ไวแ้ ล้ว 12

เป็นขำ้ รำชกำร (เสยี สละ) การทางานใหส้ าเรจ็ งา่ ยกวา่ การอธบิ ายวา่ ทาไมคณุ ถงึ ทามนั ไมไ่ ด้ มารต์ นิ แวน บวิ เรน ถา้ คนคนหน่ึงสามารถสรา้ งความแตกตา่ งไดค้ นอนื่ ๆ กค็ วรลองเชน่ กนั จอหน์ เอฟ เคนเนดี้ ความสาเรจ็ วัดทกี่ ารเดนิ ทาง ไมใ่ ชจ่ ดุ หมายปลายทาง ดไวต์ ด.ี ไอเซนฮาวร์ ในปี ๒๕๕๓ ได้ย้ายไปรับราชการ ณ วิทยาลัยการอาชีพนวมินทราชินี มกุ ดาหาร ในตาแหน่งครวู ิทยฐานะชานาญการในการที่ย้ายไปวิลัยการอาชีพนวมิ นทราชนิ ีมุกดาหาร ถือว่าให้ประสบการณ์ที่เยอะมากได้ไปพัฒนาตัวเองเกี่ยวกับ ทักษะด้านต่างๆ แต่ท่ีสาคัญได้รับเป็นหัวหน้างานความร่วมมือก็ได้ทาโครงการ จัดการเรียนการสอนคู่ขนาน ๓ ประเทศ ซึ่งถือว่าเป็นโครงการท่ีผู้ใหญ่ให้ความ เมตตาในการจัดงบประมาณในการดาเนินโครงการช่วงแรกกไ็ ด้ไปศกึ ษาดงู านกับ ท่านเลขาธิการคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ในขณะนั้นคือท่านดร. ชัยพฤกษ์ เสรีรกั ษ์ ได้พาไปดงู านท่ีวิทยาลัยเทคนคิ แขวงคาม่วน ประเทศสปป. ลาว จากน้ัน ไ ด้ ข้ า ม ไ ป ที่ ม ห า วิ ท ย า ลั ย ว่ิ ง ท่ี ป ร ะ เ ท ศ เ วี ย ด น า ม ไ ด้ มี โ อ ก า ส ร่ ว ม เ ดิ น ท า ง ก ลั บ เลขาธิการคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กลับมาได้เขียนโครงการจัดการเรียน การสอนคู่ขนานไทย-ลาว-เวียดนาม สาขาวิชาช่างยนต์ ข้ึน เริ่มต้นตั้งแต่ปี ๒๕๕๖ เป็นต้นมา ได้ดาเนินโครงการประชุมร่วมกันจัดทาหลักสูตร ๓ ประเทศ ทาโครงการแลกเปลี่ยนนักเรียน-นักศึกษา โครงการศึกษาดูงาน โครงการค่าย พัฒนานักเรียน-นักศึกษา รวมท้ังการเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ ของนักเรียน ใน กลมุ่ ประเทศอาเซยี น 13

เป็นขำ้ รำชกำร (พัฒนำตนเอง) “เสยี ชพี อยา่ เสยี สัตย์” ในการที่ข้าพเจ้าเป็นข้าราชการได้มุ่งม่ันพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลา เมื่อมีโอกาส ในด้านต่างๆ เชน่ ด้านวิชาชีพของตนเองเพื่อนามาถ่ายทอดแก่ ลูกศิษย์ ใหม้ คี วามรคู้ วามสามารถในการนาไปใชใ้ นชวี ิต และการประอบอาชีพ ต่อไป ด้านคุณธรรมจริยธรรม ด้านการเสียสละ ด้านการช่วยเหลือสังคม และการไม่เบียดเบียนสังคม ไม่เอาเปรียบสังคม พ่อแม่ส่ังสอน “อย่าเอา เปรียบสังคม ม่ันสร้างความดี และอยา่ ทาให้ครอบครัวเดอื ดร้อน” ส่ังสอน ตงั้ แตเ่ ล็กจนโต จึงได้ตดิ ตวั มาจนถงึ ทุกวนั น้ี 14

(แรงบนั ดำนใจ) ในการสร้างแรงบันดาลใน ได้มี โ อ ก า ส ท า ง า น ร่ ว ม กั บ ส ถ า บั น ก า ร อาชีวศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ๒ เมื่อพรบ. อาชีวศึกษา ๒๕๕๑ เกิดข้ึน ได้ มโี อกาสเป็นตัวแทนกรรมการสภาสถาบัน การอาชีวศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ๒ เมื่อปี พศ. ๒๕๕๖-๒๕๖๑ เป็นเวลา ๒ วาระติด ต่อกัน และได้ทาหน้า ที่ในกา ร จัดทาหลกั สูตรเทคโนโลยยี านยนต์ หลักสูตร ๒๕๕๗ และ หลักสูตร ๒๕๖๒ วิทยาลัยการอาชีพนวมินท ราชินมี ุกดาหาร เป็นคณะกรรมการจดั ทาระเบียบ ข้อบังคบั ต่างๆ ของสถาบัน ฯ ฉ. ๒ และได้รับมอบหมายให้ทาหน้าท่ี ผู้อานวยการสานักยุทธศาสตร์และ ความร่วมมือ ซ่ึงก็ได้ดาเนินการผลักดัน ต่อสู้ และขับเคลื่อนสถาบันฯ ฉ. ๒ อย่างต่อจน จนถึงปัจจบุ ัน ส่งผลให้ถึงเวลาในการพัฒนาตนเองสู่สายบรหิ าร จึ ง ไ ด้ ส มั ค ร เ ข้ า รั บ ก า ร ส อ บ คั ด เ ลื อ ก ใ ห้ ด า ร ง ต า แ ห น่ ง ร อ ง ผู้ อ า น ว ย ก า ร วิทยาลัยเทคนิคนครพนม ซ่ึงในขณะนี้ได้มองถึงการทางานให้ประสบ ความสาเร็จแก่นักเรียน นักศึกษา องค์กร และเพื่อนร่วมงาน โดยพยาม สง่ เสรมิ สนบั สนนุ ให้ความรว่ มมือ ในการพัฒนานากระบวนการจัดการเรยี น การสอนอย่างตอ่ เนือ่ งและเป็นระบบ ขับเคลอื่ นองค์ให้เป็นสถานศึกษาแห่งการ เปลย่ี นแปลงและการขบั เคลอ่ื นตอ่ ไปในอนาคต 15

(สรำ้ งสรรคผ์ ลงำน) 16

เป็นขำ้ รำชกำร (ตอบแทนคณุ แผน่ ดนิ ) การเป็นข้าราชการท่ีดีของข้าพเจ้า เพ่ือการตอบแทนคุณแผ่นดิน เป็นหน่ึงในใจท่ีจะดาเนนิ การให้เป็นรูปธรรมทเี่ กิดขึ้น เป็นแรงผลักดนั ในการ ตอบแทนคุฯแผ่นดนิ ของข้าราชการ ดังคากลา่ วท่วี ่า “ข้าราชการ ข้าของแผ่นดิน เป็นส่ิงที่ข้าภูมิใจเสียย่ิง ข้ารับใช้งาน ของพระราชา ด่ังท่ีพระองค์เปรียบว่า พระองค์ท่านคือกาลังของแผ่นดิน ข้าราชการ ไม่มี รวย แต่ก็ไม่อดตาย เพราะ ยามแก่เฒ่าหลวงก็เล้ียง เจบ็ ปว่ ย หลวงก็เลีย้ ง ขา้ ราชการสยามไมน่ อ้ ย อยากทจ่ี กั มง่ั คงั่ ร่ารวยดั่ง พ่อค้า แล้วเจ้าจักเป็นทาไมกัน ข้าราชการ ท่ีหวังรวย หวังลาภยศ ความ ทุกขย์ ากจักตกอยู่กบั ใคร ก็ตกอยกู่ ับประชาชน ไพรฟ่ า้ พอเรื่องทราบไปถึง พระเนตรพระกรรณ พ่ออยู่หัวก็ทุกข์ ใจยิ่งนัก แล้วจักเป็นข้าราชการเพ่ือ อันใด “ออกญาศรีไสยณรงค์ จากเฟสบ๊กุ จาขนึ้ ใจ” 17

ผลงำนทภ่ี ำคภมู ใิ จ ได้รับมอบหมายให้ทาหน้าที่ หัวหน้างานความร่วมมือ เป็นตัวแทนครู ตาม พรบ. อาชวี ศึกษา ๒๕๕๑ มาตรา ๒๓ (๔) ๒ วาระ ในสถาบันการอาชวี ศึกษาภาค ตะวนั ออกเฉยี งเหนอื ๒ ได้รับการแต่งตั้งให้ทาหนา้ ที่ หัวหน้าภาควิชาเทคโนโลยยี าน ยนต์ และทาหนา้ ท่ี ผู้อานวยการสานกั พัฒนายุทธศาสตร์และความร่วมมืออาชีวศึกษา ซึ่งในการทาหน้าที่หัวหน้างานที่ได้กล่าว ได้สะสมประสบการณ์ในด้านต่างๆ เพื่อ นามาใช้ในการพัฒนางานท้ังในวิทยาลัยการอาชีพนวมินทราชินีมุกดาหาร และใน สถาบันการอาชีวศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ๒ รวมถึงการช่วยเหลือสังคม ประชาชน และชุมชน โดยเฉพาะผลงานทภ่ี าคภมู ใิ จทีส่ ุดคือ ได้จดั ทาโครงการความ ร่วมมือระหว่างประเทศไทย-ประเทศลาว-ประเทศเวียดนาม ข้ึน เร่มิ ต้นมีปีงบประมาณ ๒๕๕๖ ตามนโยบายของท่านเลขาธิการคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ท่านดร. ชัยพฤกษ์ เสรีรักษ์ ในขณะนั้น ซึ่งได้มีโอกาสร่วมเดินทางกับคณะท่านเลขาธิการ คณะกรรมการการอาชวี ศึกษา ไปเยือนวิทยาลัยเทคนิควชิ าชีพแขวงคาม่วน ประเทศ สปป. ลาว และเข้าร่วมประชมุ ด้านความร่วมมอื ที่มหาวิทยาลัยวิง ประเทศสาธารณรัฐ สงั คมนิยมเวียดนาม เพื่อเจรจาความร่วมมือในการเตรียมความพร้อมเข้าสู่ประชาคม อาเซยี น เมื่อกลบั มายังประเทศไทยจงึ ได้เกิดความคดิ ในการพัฒนากระบวนการเรียน การสอน ในการเตรียมความพร้อมให้แก่นักเรียน นักศึกษาของประเทศไทย โดยเฉพาะนักเรียน นักศึกษา ของไทยท่ีมขี อ้ ได้เปรยี บดา้ นทักษะวชิ าชพี ในสาขาตา่ งๆ แตเ่ รายังขาดทักษะบางอย่าง ในการทางาน เช่น ภาษา ความขยัน ความรบั ผิดชอบ เป็นต้น จึงได้ดาเนินโครงการต่างๆ เพ่ือเพ่ิมเติมในส่วนท่ีนักเรียน นักศึกษาไทย ขาดไป โดยใช้โครงการเป็นแรงกระตุ้น นักเรียน นักศึกษา ซ่ึงได้ดาเนินโครงการ ตา่ งๆ ในระยะ ๕ ปี 18

ผลงำนทภี่ ำคภมู ใิ จ (ตอ่ ) ได้ดาเนนิ โครงการ Young Vocational Education Camp ข้ึน ในวันท่ี ๕-๙ สิงหาคม ๒๕๕๖ ณ จังหวัดมุกดาหาร โดยมีตัวแทนยุวทูตอาชีวศึกษา ครู ผบู้ ริหารเข้าร่วม จานวน ๘๖ คน โดยมีวัตถุประสงค์ของโครงการฯ คอื ๑. เตรียม ความพร้อมด้านกาลังคนอาชีวศึกษา ๒. พัฒนาทักษะภาษาลาว และภาษาเวียดนาม ๓. ศึกษาศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี ของประเทศเพื่อนบ้าน โดยมีกิจกรรมการ อบรมภาษาลาว ภาษาเวียดนาม การศึกษาดูงานประเทศ สปป. ลาว และศึกษาดู งานประเทศเวียดนาม ซึ่งเมื่อเสร็จสิ้นโครงการฯ สรุปผลออกมา อย่ใู นเกณฑ์ ดมี าก เม่ือวันท่ี ๑๘-๒๒ สิงหาคม ๒๕๕๖ ได้นานักศึกษา ครู ผู้บริหาร จากโรงเรียน อาชีวศกึ ษากวางตรี และวิทยาลยั อุตสาหกรรมเว้ ประเทศเวยี ดนาม ศึกษาดงู าน ณ วทิ ยาลยั การอาชีพนวมินทราชินีมกุ ดาหาร และได้นาผบู้ ริหารจากสถานศึกษาประเทศ เวียดนาม เข้าเย่ียมคาราวะท่านเลขาธิการคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ณ สอศ. กรุงเทพฯ ต่อมาในวันที่ ๑๖ กันยายน ๒๕๕๖ วิทยาลัยการอาชีพนวมินทราชินี มกุ ดาหาร ประเทศไทย กับ วิทยาลัยอุตสาหกรรมเว้ ประเทศเวียดนาม ได้ลงนาม ความร่วมมือในการพัฒนาการศึกษาระหว่างประเทศไทยกับประเทศเวียดนาม โดยมี ทา่ นเสรมิ ศกั ด์ิ พงษ์พานิช รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศกึ ษาธิการ ในขณะนั้น เป็นสักขีพยานในการลงนาม ในงาน Thai Education for ASEAN Community ณ เมอื งทองธานี จังหวัดนนทบุรี และในวันท่ี ๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๖ วิทยาลัย การอาชีพนวมินทราชินีมุกดาหาร ประเทศไทย กับ โรงเรียนอาชีวศึกษากวางตรี ประเทศเวียดนาม ได้ลงนามความร่วมมือในด้านการพั ฒนา การแลกเปลี่ยน นกั เรยี น นกั ศึกษา ครู ของทัง้ สองประเทศ สานกั งานคณะกรรมการการอาชวี ศึกษา ได้มอบหมายให้วิทยาลัยการอาชีพนวมินทราชินีมุกดาหาร ให้เป็นสถานศึกษานาร่อง ในการจัดการศึกษา ๓ ประเทศคู่ขนาน ได้แก่ ไทย-ลาว-เวียดนาม ขึ้น เป็นการ เตรียมกาลังคนด้านอาชีวศึกษาในการก้าวสู่ประชาคมอาเซียน ในวันที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ ถงึ ๑ มีนาคม ๒๕๕๗ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธกิ ารท่าน จาตุรนต์ ฉายแสง ได้เป็นประธานในพิธีเปิดป้ายศูนย์การเรียนรู้อาชีวศึกษาไทย- เวยี ดนาม ณ โรงเรียนอาชีวศึกษากวางตรี และวิทยาลัยอตุ สาหกรรมเว้ 19

ผลงำนทภี่ ำคภมู ใิ จ (ตอ่ ) เม่ือวันท่ี ๘-๑๒ กันยายน ๒๕๕๗ ได้นาผู้บริหาร ครู นักศึกษา ศึกษาดูงาน ณ ประเทศเวยี ดนามในงานวันคล้ายวันสถาปนาวิทยาลยั อุตสาหกรรมเว้ ครบรอบ ๑๑๕ ปี ในการก่อต้ังวิทยาลัยฯ ได้ดาเนินโครงการจัดการเรียนการสอนคู่ขนานไทย-ลาว-เวียดนาม ข้ึนใน วนั ท่ี ๑๘ เมษายน ๒๕๕๘ ถงึ วนั ที่ ๒ พฤษภาคม ๒๕๕๘ ณ วิทยาลยั การอาชีพนว มินทราชินีมุกดาหาร โดยมีนักศึกษาประเทศไทย ๑๐ คน นักศึกษา สปป.ลาว ๑๐ คน และนักศึกษาประเทศเวียดนาม ๑๐ คน มาเขา้ คา่ ยระยะส้ันเป็นระยะเวลา ๑๐ วัน โดยมีกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนได้แก่ การเรียนภาษาไทย ภาษาเวียดนาม ภาษาลาว การศึกษาดูงาน การเรียนวิชาชีพสาขาวิชาช่างยนต์ จากสถานประกอบการค่ายรถ ตา่ งๆ การศึกษาวัฒนธรรม การเลน่ กฬี า การทดสอบฝีมือแรงงาน เป็นต้น เม่อื วันท่ี ๓๐ มถิ นุ ายน ๒๕๕๘ ถึง ๑ กรกฎาคม ๒๕๕๘ ไดด้ าเนินโครงการประชุม การจัดทาหลักสูตรคู่ขนาน ไทย-ลาว-เวียดนาม ข้ึน ณ วิทยาลัยเทคนิควิชาชีพ แขวงคาม่วน สปป.ลาว โดยมีตัวแทนผู้บริหารจากวิทยาลัยการอาชีพนวมินทราชินี มุกดาหาร วิทยาลัยเทคนิคสกลนคร และวิทยาลัยเทคนิคบ้านแพง ประเทศไทย วิทยาลัยอุตสาหกรรมเว้ ประเทศเวียดนาม และวทิ ยาลัยเทคนคิ วชิ าชีพแขวงคาม่วน สปป. ลาว เขา้ ร่วมการประชุม ในคร้งั น้ี เม่ือวันที่ ๖-๘ เมษายน ๒๕๕๙ ได้ดาเนินการจัดประชุมทากรอบความ ร่วมมือในการจัดการศึกษาอาชีวศึกษาโดยมีตัวแทนผู้บริหาร ครู ของประเทศไทย ประเทศลาว ประเทศเวียดนาม เข้าร่วม ณ โรงแรมพลอย พาเลซ จังหวัดมกุ ดาหาร โดยมีทา่ นผู้วา่ ราชการจงั หวดั มกุ ดาหารเป็นประธานในการประชุม เมื่อวันที่ ๒๒-๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๙ ได้ดาเนินการจัดประชุมพิจารณา ทบทวนหลักสูตรคูข่ นานไทย-ลาว-เวยี ดนาม ขึ้น ณ โรงแรมสกลนครแกรนด์ พาเลซ จงั หวัดสกลนคร โดยมตี ัวแทนรองอธิบดีกรมอาชีวศึกษาลาว ผู้บริหาร ครู เจา้ หนา้ ท่ี จากประเทศไทย ประเทศลาว และประเทศเวียดนามเข้าร่วม เป็นต้น 20

ผลงำนอบรม สมั มนำ ดงู ำน อบรม สมั มนาดงู าน วนั /เดอื น/ปี ที่ ๑ หลักสูตร “นวตั กรรมและเทคโนโลยพี ลังงานทดแทนเพื่อการ ๓-๗ มิ.ย. ๒๕๕๖ พัฒนาทีย่ ง่ั ยนื ” ๒ หลักสตู ร “การเตรียมความพร้อมสาหรบั การประกันคณุ ภาพ ๗-๙ มิ.ย. ๒๕๕๖ การศกึ ษา ประจาปีการศึกษา ๒๕๕๖” ๓ หลกั สตู ร “อบรมเชงิ ปฏิบัตกิ ารเทคโนโลยหี นุ่ ยนต์เพื่อ ๒๒-๒๖ ม.ิ ย. ๒๕๕๖ การศึกษาสาหรบั นกั เรียน” ๔ หลักสูตร “Young Vocational Education Camp” ๕-๙ ส.ค. ๒๕๕๖ ๕ หลักสูตร “ปฏิบตั ิการจัดทาหลกั สูตร และแผนจัดการเรียนรู้ ฐานสมรรถนะรายวชิ า” ๙-๑๐ ต.ค. ๒๕๕๖ ๖ คณะกรรมการดาเนนิ งานการประกวดส่งิ ประดษิ ฐข์ องคนรุ่น ใหม่ ประจาปีการศึกษา ๒๕๕๖ ๓-๔ ธ.ค. ๕๖ ๗ เข้ารว่ มกิจกรรมจิตอาสา โครงการอาชวี ศึกษาร่วมดว้ ยชว่ ย ๒๗ ธค. ๕๖– ประชาชน “ตรวจรถกอ่ นใช้ปลอดภยั แนน่ อน” ปีใหม่ ๒ มค.๕๗ ๘ เข้าร่วมกิจกรรมจติ อาสา โครงการอาชีวศึกษาร่วมด้วยชว่ ย ๑๑-๑๗ เมย. ประชาชน “ตรวจรถก่อนใชป้ ลอดภยั แนน่ อน” สงกรานต์ ๕๗ ๙ หลกั สตู ร “การพัฒนาบุคลากร การสรา้ งแรงจงู ใจ และ ๑๔ พ.ค. เทคนคิ การทางานสู่ความสาเร็จ” ๒๕๕๗ ๔-๖ ก.พ. ๑๐ หลกั สูตร “สรา้ งคณุ ธรรมค้าจุนชาติ” ๒๕๕๗ 21

ผลงำนอบรม สมั มนำ ดงู ำน ที่ อบรม สมั มนา ดงู าน วนั /เดอื น/ปี ๑๑ หลกั สูตร “การพัฒนาชดุ ควบคุมการใชเ้ ชื้อเพลงิ ๑๙-๒๓ พ.ค. E๘๕ ในรถยนต์ โดยใช้ไมโครคอนโทรลเลอร์” ๒๕๕๗ ๑๒ หลกั สตู ร “การพัฒนาจัดทาสื่อการสอนผ่านห้อง ๑๗–๑๘ ก.ค. สนทนา EDMODO” ๒๕๕๗ ๑๓ หลักสูตร “การใช้เครื่องมือวเิ คราะห์ Tech-๒ และ ๒๖–๒๘ พ.ย. ระบบบังคบั เลย้ี ว:รถยนต์อีซูซดุ แี มคซ์” ๒๕๕๗ ๑๔ หลักสตู ร “การพัฒนาผเู้ ช่ียวชาญดา้ นการ ๑๘–๒๒ ส.ค. อาชีวศกึ ษาสาขาวิชาชพี ด้านอุตสาหกรรมในระดับ ๒๕๕๗ ภมู ิภาคลมุ่ น้าโขง” ๑๕ เป็นครูผ้สู อนในสถานศึกษาท่ีปฏบิ ตั ิงานดีเดน่ ๑๙ ธค. ๕๗ ประจาปี ๕๗ ๑๖ หลกั สตู ร “Thailand,Laos,Vietnam Parallel ๑๘ เม.ย.–๒ Teaching and Learning Program” พ.ค. ๒๕๕๘ ๑๗ หลักสูตร “The Requirements of an ๒๐ เม.ย.–๑ English Training for Communication In พ.ค. ๒๕๕๘ Summer Camp” ๑๘ หลกั สูตร “Development of Standard ๒๖-๒๗ ส.ค. Operation Procedures and Improving the ๒๕๕๘ Quality of Teaching and Learning for Teachers of Dual Vocational Education via Thailand-Germany Model” 22

ผลงำนอบรม สมั มนำ ดูงำน ท่ี อบรม สมั มนา ดงู าน วนั /เดอื น/ปี ๑๙ โครงการประกวดสิ่งประดิษฐแ์ ละนวัตกรรมสาน ๔ มีค. ๕๙ สัมพันธล์ ุม่ น้าโขง ครง้ั ที่ ๓ ๒๐ หลักสตู ร “การเป็นผ้ปู ระเมินคณุ ภาพในสถาบนั ๑๒-๑๔ ก.ย. โดยหนว่ ยงาน ตน้ สงั กดั ” ๒๕๕๙ ๒๑ หลักสตู ร “SEA-TVET Workshop on ๑๑-๑๓ ต.ค. Hospitality, Health Care (Nursing),and ๒๕๕๙ Creative Industry” ๒๒ หลกั สตู ร “ระบบเกียรอ์ ัตโนมตั ิ รุน่ AW๓๐-๔๐LE ๒๓-๒๕ พ.ย. รถยนตอ์ ซี ูซดุ ีแมคซ์” ๒๕๕๙ ๒๓ ครทู ป่ี รึกษาสิ่งประดิษฐ์ของคนรุ่นใหม่ ประจาปี ๒๙-๓๐ พย. ๒๕๕๙ รางวัลชนะเลิศ “รถสามล้อพลังงานไฟฟา้ ” ๕๙ ๒๔ ครทู ป่ี รกึ ษาสงิ่ ประดิษฐข์ องคนรุน่ ใหม่ ประจาปี ๒๙-๓๐ พย. ๒๕๕๙ รางวลั ชนะเลศิ “ปืนลมขดั หัวเทียน” ๕๙ ๒๕ ได้ปฏบิ ัตงิ านศนู ยอ์ าชวี ะอาสาเทศกาลปีใหม่ ๒๕๖๐ ๒๙ ธค. ๕๙-๔ มค. ๖๐ ๒๖ เป็นอาจารยท์ ่ีปรึกษาในการสง่ ผลงานและผ่านการ ๑๒-๑๓ มค. คัดเลือก จานวน ๒ ผลงาน ๖๐ ๒๗ โครงการประกวดสง่ิ ประดิษฐแ์ ละนวตั กรรมสาน ๑๐ กพ. ๖๐ สัมพันธล์ ุ่มน้าโขง ครง้ั ที่ ๔ ชนะเลิศ รถสามลอ้ พลงั งานไฟฟา้ ชาร์จกลับ 23

ผลงำนอบรม สมั มนำ ดงู ำน ท่ี อบรม สมั มนา ดงู าน วนั /เดอื น/ปี ๒๘ กรรมการดาเนินโครงการพัฒนาผ้บู ริหาร ครู/อาจารย์ ๓-๔ เมย. ๖๐ ดา้ นมาตรฐาน สมรรถนะวชิ ีพ และหลักสตู รสอดคล้อง ๑๒ พค . ๖๐ กับไทยแลนด์ ๔.๐ ๓๐ August ๒๙ ผปู้ ระสานงานการอบรมด้านพ้ืนฐานการอบรม ๓๐ For having participated in and ontributed to ๒ as a “Group Facilitator” Of the ๒ Young September sea-tvet symposium “Young Smart Farmers” ๒๐๑๗ ๓๕ เขา้ รว่ มการแขง่ ขันโครงงานวิศวกรรมเครอ่ื งกลรุ่น ๑๘ กพ. ๖๑ เยาว์ ๓๐ ปี ตะโกราย ๓๖ เข้ารว่ มจัดทาแผนความรว่ มมือไทย-เมียนมา่ และจัดทา ๑๓-๑๔ มีค. แผนการดาเนนิ งานพัฒนาเศรษฐกจิ พิเศษ ๖๑ ๓๗ ไดร้ บั การอบรมโครงการฝึกอบรมเชิงปฏบิ ัตกิ ารการ ประยุกต์ใช้งานเทคโนโลยีพลังงานทดแทนฯ ๒๖-๓๐ มีค. ๓๘ เป็นผคู้ วบคุมทมี โครงงานในรอบชงิ ชนะเลิศ การ ๖๑ แข่งขนั โครงงานวิศวกรรมเครื่องกลรนุ่ เยาว์ ๓๐ ปี ตะโกราย ๔ กค. ๖๑ 24

กำรศกึ ษำดูงำนตำ่ งประเทศ ท่ี สถานท่ี เรอื่ งทด่ี งู าน จานวน (ครงั้ ) ๑ ประเทศสิงคโปร์ การจัดการศึกษาอาชวี ศกึ ษาของ ๒ ๒ ประเทศ การจัดการศึกษา/เข้าร่วมประชุมด้าน ๒ อนิ โดนีเซยี อาชีวศกึ ษา ๑๕ ๓ ประเทศเวียดนาม การจดั การศึกษา/เข้ารว่ มประชมุ ด้าน ๑ ๑๐ อาชวี ศึกษา/ดาเนนิ โครงการ ๑ ๔ ประเทศเมียรม์ ่า เขา้ ร่วมประชมุ ดา้ นอาชวี ศกึ ษาไทยเมยี รม์ า่ ๕ ประเทศลาว ดา้ นความร่วมมอื อาชีวศกึ ษาไทย-ลาว ๖ ฮอ่ งกง ร่วมงาน WORLD DIDAC 25

พระคณุ พ่อแม่ \"พ่อแมก่ แ็ กเ่ ฒ่า จาจากเจา้ ไม่อยนู่ าน จะพบจะพ้องพาน เพียงเสย้ี ววารของคนื วัน ใจจรงิ ไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน แตช่ พี มทิ นนาน ย่อมรา้ วรานสลายไป ขอเถิดถา้ สงสาร อยา่ กล่าวขานใหช้ ้าใจ คนแก่ชะแรวัย คดิ เผลอไผลเป็นแนน่ อน ไมร่ ักกไ็ ม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร ให้กนิ และให้นอน คลายทุกขผ์ อ่ นพอสุขใจ เม่ือยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นกึ ถงึ เม่ือเยาวว์ ัย ร้องไห้ยามปว่ ยไข้ ไดใ้ ครเล่าเฝา้ ปลอบโยน เฝา้ เลี้ยงจนโตใหญ่ แม้เหนอื่ ยกายก็ยอมทน หวงั เพียงจะได้ผล เตบิ โตจนสง่างาม ขอโทษถา้ ทาผิด ขอใหค้ ดิ ทกุ ทกุ ยาม ใจแทม้ แี ตค่ วาม หวงั ติดตามช่วยอวยชยั ตน้ ไม้ทใี่ กลฝ้ ่ งั มหี รือหวงั อยู่นานได้ วันหนงึ่ คงลม้ ไป ท้งิ ฝ่ งั ไว้ให้วังเวง\" บทกลอนโดย อ.สนุ ทรเกตุ 26

ทาวนั นใี้ หด้ ที ส่ี ดุ [email protected] m Muangmon7273 08-1052-7273 นายเมอื งมนต์ เนตรหาญ ค ะศึกษาศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั าคตะวนั ออกเ ียงเหนือ 27