รวมกฎหมายประกาศระเบียบที่ออกตามความในพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเติม และกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้อง

40 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ท่อี อกตามความในพระราชบญั ญตั ิผ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เตมิ และกฎหมายอนื่ ท่เี กี่ยวข้อง เล่ม ๑๓๖ ตอนพเิ ศษ ๑๔๕ ง ราชกหจิ นจ้าานเุ๕บกษา ๗ มิถนุ ายน ๒๕๖๒ ระเบียบกรมกิจการผูส้ ูงอายุ วา่ ดว้ ยหลกั เกณฑแ์ ละวิธกี ารปรบั สภาพแวดล้อมทอ่ี ยู่อาศัยสาหรับผู้สงู อายุ และการเสรมิ สรา้ งชมุ ชนทเี่ ปน็ มติ รสาหรบั ผูส้ ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๖๒ โดยท่ีกฎหมายว่าดว้ ยผูส้ ูงอายุกาหนดใหก้ รมกิจการผสู้ ูงอายมุ อี านาจหน้าท่ี สง่ เสรมิ สนบั สนนุ พัฒนาศักยภาพ พัฒนามาตรการ กลไก มาตรฐาน การจัดสวัสดิการ คุ้มครองพิทักษ์สิทธิผู้สูงอายุ และนวัตกรรมองค์ความรู้ รวมท้ังประสานความร่วมมือกับองค์กรเครือข่ายทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง ประกอบกับให้เป็นไปตามกฎหมายว่าด้วยวินัยการเงินการคลังของรัฐ ดังนั้น เพ่ือเป็นการคุ้มครองส่งเสริม ให้ผู้สูงอายุสามารถดารงชีวิตในที่อยู่อาศัยได้สะดวก เหมาะสม ปลอดภัย และสุขอนามัย และเพ่ืออานวย ความสะดวก และความปลอดภัยในการใช้สถานที่สาธารณะ หรือสถานท่ีจัดกิจกรรมของผู้สูงอายุ อาศัยอานาจตามความในมาตรา 32 แหง่ พระราชบญั ญัตริ ะเบยี บบรหิ ารราชการแผ่นดนิ พ.ศ. 2534 ซ่ึงแก้ไขเพม่ิ เตมิ โดยพระราชบญั ญัติระเบียบบรหิ ารราชการแผ่นดนิ (ฉบบั ท่ี 5) พ.ศ. 2545 จงึ ได้กาหนด ระเบยี บไว้ ดงั ตอ่ ไปน้ี ขอ้ 1 ระเบียบนี้เรียกว่า “ระเบียบกรมกิจการผู้สูงอายุ ว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการ ปรับสภาพแวดล้อมท่ีอยู่อาศัยสาหรับผู้สูงอายุ และการเสริมสร้างชุมชนที่เป็นมิตรสาหรับผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๖๒” ขอ้ 2 ระเบียบนีใ้ ห้ใชบ้ ังคบั ตัง้ แตว่ ันถัดจากวนั ประกาศในราชกิจจานเุ บกษาเปน็ ต้นไป ข้อ 3 ในระเบยี บน้ี “ผู้สูงอายุ” หมายความว่า บุคคลซงึ่ มอี ายเุ กินหกสบิ ปบี ริบูรณ์ขน้ึ ไป และมสี ัญชาติไทย “การปรับสภาพแวดล้อมท่ีอยู่อาศัย” หมายความว่า การเพิ่มเติม ปรับปรุง ซ่อมแซม เปล่ียนแปลง หรือดัดแปลงที่อยู่อาศัยบางส่วนหรือท้ังหมด โดยอาศัยการออกแบบ การซ่อมแซม การก่อสร้าง การใชเ้ ทคโนโลยี หรือวธิ ีการอ่ืนใด เพอื่ ใหผ้ สู้ งู อายดุ ารงชีวติ ในท่อี ย่อู าศยั นน้ั ไดโ้ ดยสะดวก เหมาะสม ปลอดภัย และสุขอนามยั “การเสริมสร้างชุมชนทเ่ี ป็นมติ ร” หมายความวา่ การเพม่ิ เตมิ ปรับปรุง ซอ่ มแซม เปลย่ี นแปลง หรือดัดแปลงสถานท่ีสาธารณะ หรือสถานที่จัดกิจกรรมของผู้สูงอายุทั้งชุมชนในเขตเมืองและชนบท โดยอาศยั การออกแบบ การซอ่ มแซม การก่อสรา้ ง การใช้เทคโนโลยี หรือวธิ ีการอ่นื ใด ซ่ึงดาเนินการ ตามกฎกระทรวง กาหนดสิ่งอานวยความสะดวกในอาคารสาหรับผู้พิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา พ.ศ. 2548 ออกตามความในพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 เพ่ืออานวยความสะดวก และความปลอดภัยในการใชส้ ถานท่ีสาธารณะ หรือสถานทีจ่ ัดกจิ กรรมของผ้สู งู อายุ

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ท่ีออกตามความในพระราชบญั ญตั ิผู้สงู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เตมิ และกฎหมายอื่นท่เี กีย่ วข้อง 41 เล่ม ๑๓๖ ตอนพิเศษ ๑๔๕ ง ราชกหจิ นจ้าานุเ๖บกษา ๗ มถิ ุนายน ๒๕๖๒ “หน่วยงานบริการในพ้ืนท่ี” หมายความว่า องค์การบริหารส่วนตาบล เทศบาลตาบล เทศบาลเมือง เทศบาลนคร เมืองพัทยา และให้หมายความรวมถึงองค์กรภาครัฐในเขตพื้นที่จังหวัด ตามทผ่ี วู้ า่ ราชการจงั หวัด ประกาศกาหนด “สานักงานเขต” หมายความวา่ สานักงานเขตทุกเขตในสังกัดกรงุ เทพมหานคร “อธบิ ดี” หมายความว่า อธิบดีกรมกจิ การผสู้ ูงอายุ ขอ้ ๔ ให้อธิบดี เป็นผู้รักษาการตามระเบียบนี้ และให้มีอานาจกาหนดแนวทางปฏิบัติ แบบเอกสาร และเปน็ ผู้มอี านาจวินิจฉยั ชขี้ าดในกรณที ่ีมปี ญั หาหรือขอ้ ขัดแยง้ ในการปฏบิ ตั ติ ามระเบยี บนี้ หมวด ๑ การปรับสภาพแวดล้อมที่อยูอ่ าศัยสาหรับผ้สู ูงอายุ ข้อ ๕ ผูส้ งู อายุทจ่ี ะมสี ทิ ธติ ามหมวดนต้ี ้องเข้าหลักเกณฑ์ ดงั ต่อไปนี้ (๑) มีฐานะยากจน หรอื รายได้ไมเ่ พยี งพอต่อการยงั ชีพ (๒) ไม่ไดร้ บั การชว่ ยเหลอื จากหนว่ ยงานของรัฐ หรือได้รบั แต่ไม่เพยี งพอ (๓) ที่อยู่อาศัย ไม่มั่นคง ไม่เหมาะสม หรือไม่ปลอดภัยกับการดารงชีวิตของผู้สูงอายุ กรณี ท่ีอยู่อาศัยและ/หรือที่ดินท่ีเป็นที่ต้ังของท่ีอยู่อาศัยไม่ได้เป็นของผู้สูงอายุหรือทายาท ต้องอาศัยอยู่จริง ไมน่ ้อยกวา่ หน่ึงปี และได้รับความยินยอมจากเจา้ ของกรรมสิทธ์ิให้ปรับสภาพแวดลอ้ มท่ีอยอู่ าศยั หมวด ๒ การเสริมสรา้ งชุมชนทเี่ ปน็ มติ รกบั ผูส้ ูงอายุ ขอ้ 6 สถานท่ีทจ่ี ะได้รบั การเสรมิ สร้างชุมชนทเ่ี ปน็ มิตรกบั ผ้สู ูงอายตุ ้องมีลกั ษณะ ดังตอ่ ไปน้ี (๑) เปน็ สถานทจี่ ดั กจิ กรรมสาหรบั ผู้สูงอายุ หรือสถานท่สี าธารณะที่ผสู้ งู อายุเข้ามาใช้ประโยชน์ (๒) มีลกั ษณะไม่มนั่ คง ไม่เหมาะสม หรอื ไม่ปลอดภัยกบั ผูส้ ูงอายุ (๓) ไม่ได้รบั การชว่ ยเหลอื จากหน่วยงานของรฐั หรือได้รบั แตไ่ มเ่ พียงพอ หมวด ๓ การยืน่ คาขอ และการอนมุ ตั ิ ขอ้ 7 ผู้สูงอายุ หรือบุคคลท่ีเก่ียวข้อง หรือบุคคลใดที่ประสงค์ขอรับการปรับสภาพแวดล้อม ทอี่ ยูอ่ าศัยตามขอ้ ๕ หรือผู้สูงอายุ บุคคลที่เก่ียวขอ้ ง เจ้าของสถานท่ี หรอื หน่วยงานของรฐั ทีป่ ระสงค์ จะขอรับการเสริมสร้างชมุ ชนท่ีเป็นมติ รตามขอ้ ๖ ใหย้ นื่ คาขอต่อหนว่ ยงาน ดงั ต่อไปน้ี

42 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่อี อกตามความในพระราชบญั ญตั ผิ ูส้ งู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพมิ่ เตมิ และกฎหมายอ่นื ท่เี ก่ียวขอ้ ง เล่ม ๑๓๖ ตอนพเิ ศษ ๑๔๕ ง ราชกหจิ นจ้าานุเ๗บกษา ๗ มิถุนายน ๒๕๖๒ (๑) ในกรุงเทพมหานคร ให้ยื่นคาขอต่อกรมกิจการผู้สูงอายุ ศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคม ผู้สงู อายุบา้ นบางแค หรอื สานกั งานเขตตามภูมิลาเนา (๒) ในจังหวัดอื่น ให้ย่ืนคาขอต่อสานักงานพัฒนาสังคมและความม่ันคงของมนุษย์จังหวัด ศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สงู อายุ หรือหนว่ ยงานบริการในพน้ื ที่ ขอ้ 8 เมอ่ื ไดร้ บั คาขอตามข้อ 7 แล้วให้เจา้ หน้าทส่ี อบขอ้ เทจ็ จริงและพิจารณาถึงความจาเป็น และความเหมาะสม และรวบรวมข้อมูล พรอ้ มทง้ั อาจขอใหส้ ง่ เอกสารเพ่มิ เตมิ เทา่ ทีจ่ าเปน็ เพื่อประโยชน์ ในการพจิ ารณาช่วยเหลอื ผสู้ ูงอายุ ขอ้ 9 ใหผ้ มู้ ีวชิ าชพี ด้านการกอ่ สร้างเปน็ ผ้ปู ระมาณการคา่ ใช้จ่ายในการดาเนินการ ดังน้ี (๑) การปรับสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยสาหรับผู้สูงอายุ ได้แก่ ผู้มีอาชีพที่ต้องอาศัยความรู้ ความชานาญ หรือผู้มีวุฒิไม่ต่ากว่าประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) หรือผู้ที่ผ่านการอบรมการปรับ สภาพแวดลอ้ มและสงิ่ อานวยความสะดวกของผู้สงู อายุ (๒) การเสริมสร้างชุมชนท่ีเป็นมิตรกับผู้สูงอายุ ได้แก่ ผู้มีอาชีพที่ต้องอาศัยความรู้ความชานาญ โดยมวี ุฒิไม่ตา่ กวา่ ประกาศนยี บตั รวิชาชพี ชนั้ สงู (ปวส.) กรณีที่ไมม่ ผี ู้มวี ชิ าชพี ดา้ นการกอ่ สร้างในพื้นท่สี ามารถใชผ้ ูม้ วี ชิ าชพี ด้านการก่อสรา้ งในพนื้ ท่ีอน่ื ได้ ข้อ 10 การพิจารณาอนุมัติในกรุงเทพมหานคร ให้อธิบดีหรือผู้ที่ได้รับมอบหมายเป็น ผพู้ ิจารณาอนมุ ัติ ในท้องทจ่ี ังหวัดอน่ื ใหผ้ ู้ว่าราชการจงั หวัดหรอื ผู้ทไ่ี ด้รับมอบหมายเป็นผู้พจิ ารณาอนุมัติ อัตราวงเงินและรายการค่าใช้จ่ายตามวรรคหน่ึง ให้เป็นไปตามท่ีกระทรวงการคลัง โดยกรมบัญชีกลางใหค้ วามเหน็ ชอบ ขอ้ 1๑ ให้สานักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัด ศูนย์พัฒนาการจัด สวัสดิการสังคมผู้สูงอายุ หรือหน่วยงานบริการในพ้ืนที่ เป็นหน่วยงานหลักในการดาเนินการปรับ สภาพแวดลอ้ มทอ่ี ย่อู าศัยใหผ้ ู้สูงอายุและการเสรมิ สรา้ งชุมชนที่เปน็ มติ รกับผสู้ ูงอายแุ ลว้ แตก่ รณี (๑) ในกรงุ เทพมหานคร ใหศ้ นู ยพ์ ฒั นาการจัดสวสั ดิการสังคมผูส้ งู อายุบ้านบางแค ดาเนินการ เบกิ จา่ ยงบประมาณตามระเบียบทางราชการ (๒) ในจังหวดั อน่ื ให้สานักงานพัฒนาสงั คมและความม่นั คงของมนุษยจ์ ังหวดั หรอื ศนู ย์พฒั นาการ จดั สวัสดิการสงั คมผ้สู ูงอายุ ดาเนนิ การเบิกจ่ายเงินงบประมาณตามระเบียบทางราชการ กรณีหน่วยบริการในพื้นที่ดาเนินการ ให้สานักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จังหวัด หรือศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดกิ ารสังคมผู้สูงอายุ สนับสนุนงบประมาณโดยจ่ายเงินตามระเบียบ ทางราชการ

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ที่ออกตามความในพระราชบญั ญตั ิผสู้ ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิม่ เติม และกฎหมายอ่ืนท่ีเก่ยี วข้อง 43 เล่ม ๑๓๖ ตอนพเิ ศษ ๑๔๕ ง ราชกหจิ นจ้าานเุ๘บกษา ๗ มิถนุ ายน ๒๕๖๒ ข้อ ๑๒ ให้สานักงานพัฒนาสังคมและความม่ันคงของมนุษย์จังหวัด ศูนย์พัฒนาการจัด สวัสดกิ ารสงั คมผูส้ งู อายุ หรือหนว่ ยบรกิ ารในพื้นท่ี ดาเนินการปรับสภาพแวดลอ้ มทอี่ ยู่อาศัยให้ผู้สูงอายุ และการเสริมสร้างชุมชนท่ีเปน็ มติ รกบั ผสู้ งู อายุ ให้แล้วเสร็จภายในปีงบประมาณน้ัน หมวด ๔ การรายงานผล ขอ้ 1๓ ให้สานักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัด และศูนย์พัฒนาการจัด สวัสดิการสังคมผู้สูงอายุ รายงานผลการดาเนินงานการปรับสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยสาหรับผู้สูงอายุ และการเสริมสร้างชุมชนท่ีเป็นมิตรกับผู้สูงอายุในเขตพ้ืนท่ีรับผิดชอบให้กรมกิจการผู้สูงอายุทราบ ภายใน สามสิบวันนับจากวันท่ีดาเนินการแล้วเสร็จ ตามแบบรายงานผลการดาเนินงาน แบบประเมินผล ความพึงพอใจของผู้สูงอายุ พร้อมหลักฐานการจ่ายเงิน รวมทั้งภาพถ่ายก่อนดาเนินการ และ หลงั ดาเนินการแลว้ เสรจ็ ขอ้ 1๔ ให้หน่วยงานบริการในพื้นท่ี รายงานผลการดาเนินงานการปรับสภาพแวดล้อมที่อยู่ อาศัยสาหรับผู้สูงอายุ และการเสริมสร้างชุมชนท่ีเป็นมิตรกับผู้สูงอายุให้หน่วยงานที่สนับสนุน งบประมาณ ภายในสามสิบวันนับจากวันที่ดาเนินการแล้วเสร็จ ตามแบบรายงานผลการดาเนินงาน แบบประเมินผลความพงึ พอใจของผู้สูงอายุ พรอ้ มหลกั ฐานการจา่ ยเงิน รวมทั้งภาพถา่ ยก่อนดาเนนิ การ และหลงั ดาเนนิ การแลว้ เสรจ็ ขอ้ 1๕ ให้สานักงานพัฒนาสังคมและความม่ันคงของมนุษย์จังหวัด ศูนย์พัฒนาการจัด สวัสดิการสังคมผู้สูงอายุ หน่วยงานบริการในพ้ืนท่ี ดาเนินการสารวจความต้องการในการปรับ สภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยสาหรับผู้สูงอายุ และการเสริมสร้างชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุในเขตพ้ืนท่ี รบั ผิดชอบ อยา่ งน้อยปีละ 1 ครั้ง ตามแบบสารวจ และรายงานใหก้ รมกิจการผสู้ งู อายทุ ราบ ภายใน วันที่ 30 กันยายนของทุกปี โดยใช้กลไกของคณะทางานการขับเคล่ือนนโยบายและแผนการพัฒนา ทีอ่ ย่อู าศัย ระดบั จงั หวดั ยกเวน้ กรุงเทพมหานคร ขอ้ ๑๖ วิธีปฏิบัติอื่นใดซ่ึงมิได้กาหนดไวใ้ นระเบียบน้ี ให้ปฏิบัติตามระเบียบของทางราชการ ว่าดว้ ยการน้นั โดยอนุโลม ประกาศ ณ วนั ที่ ๒๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕62 ไพรวรรณ พลวนั อธบิ ดีกรมกจิ การผู้สูงอายุ

44 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทอ่ี อกตามความในพระราชบญั ญัติผสู้ ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเตมิ และกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้อง เลม ๑๒๒ ตอนที่ ๕๒ ก หนา ๔ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกิจจานเุ บกษา กฎกระทรวง กําหนดสิ่งอํานวยความสะดวกในอาคาร สาํ หรับผพู ิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา พ.ศ. ๒๕๔๘ อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๕ (๓) แหงพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. ๒๕๒๒ และมาตรา ๘ (๑) (๔) (๕) (๖) (๗) (๘) และ (๙) แหงพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. ๒๕๒๒ ซ่ึงแกไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๔๓ อันเปน พระราชบัญญัติท่ีมีบทบัญญัติบางประการเก่ียวกับการจํากัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา ๒๙ ประกอบกับมาตรา ๓๑ มาตรา ๓๕ มาตรา ๔๘ มาตรา ๔๙ และมาตรา ๕๐ ของรัฐธรรมนูญ แหงราชอาณาจักรไทย บัญญัติใหกระทําไดโดยอาศัยอํานาจตามบทบัญญัติแหงกฎหมาย รัฐมนตรีวาการกระทรวงมหาดไทยโดยคําแนะนําของคณะกรรมการควบคุมอาคารออกกฎกระทรวงไว ดงั ตอไปน้ี ขอ ๑ กฎกระทรวงน้ใี หใชบ ังคบั เมอื่ พนกําหนดหกสบิ วันนบั แตวันประกาศในราชกจิ จานุเบกษา เปน ตน ไป ขอ ๒ ในกฎกระทรวงน้ี “สิง่ อาํ นวยความสะดวกสาํ หรบั ผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา” หมายความวา สวนของ อาคารท่ีสรางขึ้นและอุปกรณอันเปนสวนประกอบของอาคารท่ีติดหรือตั้งอยูภายในและภายนอกอาคาร เพอ่ื อาํ นวยความสะดวกในการใชอ าคารสาํ หรับผูพ กิ ารหรอื ทพุ พลภาพ และคนชรา

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่อี อกตามความในพระราชบัญญัตผิ สู้ ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพมิ่ เตมิ และกฎหมายอื่นท่ีเก่ียวขอ้ ง 45 เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๕๒ ก หนา ๕ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกิจจานเุ บกษา “ลิฟต” หมายความวา อุปกรณท่ีใชสําหรับนําคนข้ึนลงระหวางพื้นของอาคารที่ตางระดับกัน แตไ มใ ชบ นั ไดเลอ่ื นหรือทางเลอื่ น “พ้ืนผิวตางสัมผัส” หมายความวา พื้นผิวท่ีมีผิวสัมผัสและสีซึ่งมีความแตกตางไปจากพ้ืนผิว และสีในบริเวณขา งเคยี งซง่ึ คนพกิ ารทางการมองเหน็ สามารถสมั ผสั ได “ความกวางสุทธิ” หมายความวา ความกวางท่ีวัดจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหน่ึงโดยปราศจาก สงิ่ ใด ๆ กีดขวาง ขอ ๓ อาคารประเภทและลักษณะดังตอไปนี้ ตองจัดใหมีส่ิงอํานวยความสะดวกสําหรับ ผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราตามที่กําหนดในกฎกระทรวงน้ี ในบริเวณท่ีเปดใหบริการแก บคุ คลทัว่ ไป (๑) โรงพยาบาล สถานพยาบาล ศูนยบริการสาธารณสุข สถานีอนามัย อาคารท่ีทําการ ของราชการ รัฐวิสาหกิจ องคการของรัฐที่จัดต้ังขึ้นตามกฎหมาย สถานศึกษา หอสมุดและ พิพิธภัณฑสถานของรัฐ สถานีขนสงมวลชน เชน ทาอากาศยาน สถานีรถไฟ สถานีรถ ทาเทียบเรือ ทม่ี ีพ้ืนที่สว นใดของอาคารทเ่ี ปด ใหบ รกิ ารแกบ ุคคลท่ัวไปเกนิ ๓๐๐ ตารางเมตร (๒) สํานักงาน โรงมหรสพ โรงแรม หอประชุม สนามกีฬา ศูนยการคา หางสรรพสินคา ประเภทตา ง ๆ ทีม่ พี ้ืนทส่ี ว นใดของอาคารท่ีเปด ใหบ ริการแกบ คุ คลทว่ั ไปเกิน ๒,๐๐๐ ตารางเมตร หมวด ๑ ปา ยแสดงสิ่งอํานวยความสะดวก ขอ ๔ อาคารตามขอ ๓ ตองจัดใหมีปายแสดงส่ิงอํานวยความสะดวกสําหรับผูพิการหรือ ทพุ พลภาพ และคนชรา ตามสมควร โดยมรี ายละเอยี ดดงั ตอ ไปน้ี (๑) สัญลักษณร ปู ผพู ิการ (๒) เคร่ืองหมายแสดงทางไปสูสิ่งอํานวยความสะดวกสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และ คนชรา (๓) สัญลักษณ หรือตัวอักษรแสดงประเภทของส่ิงอํานวยความสะดวกสําหรับผูพิการหรือ ทุพพลภาพ และคนชรา

46 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทอ่ี อกตามความในพระราชบญั ญตั ิผูส้ งู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเติม และกฎหมายอ่นื ทีเ่ ก่ยี วข้อง เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๕๒ ก หนา ๖ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกิจจานุเบกษา ขอ ๕ สัญลักษณรูปผูพิการ เคร่ืองหมายแสดงทางไปสูส่ิงอํานวยความสะดวกสําหรับ ผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา และสัญลักษณห รือตวั อักษรแสดงประเภทของส่ิงอาํ นวยความสะดวก สาํ หรบั ผพู ิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา ตามขอ ๔ ใหเปนสีขาวโดยพื้นปายเปนสีนํ้าเงิน หรือเปน สีนา้ํ เงนิ โดยพื้นปา ยเปนสขี าว ขอ ๖ ปายแสดงสิ่งอํานวยความสะดวกสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา ตองมี ความชัดเจน มองเห็นไดงาย ติดอยูในตําแหนงท่ีไมทําใหสับสน และตองจัดใหมีแสงสองสวาง เปน พเิ ศษทั้งกลางวันและกลางคนื หมวด ๒ ทางลาดและลฟิ ต ขอ ๗ อาคารตามขอ ๓ หากระดับพื้นภายในอาคาร หรือระดับพ้ืนภายในอาคาร กับภายนอกอาคาร หรือระดับพื้นทางเดินภายนอกอาคารมีความตางระดับกันเกิน ๒๐ มิลลิเมตร ใหมีทางลาดหรือลิฟตระหวางพื้นท่ีตางระดับกัน แตถามีความตางระดับกันไมเกิน ๒๐ มิลลิเมตร ตองปาดมมุ พืน้ สว นท่ตี างระดบั กันไมเ กนิ ๔๕ องศา ขอ ๘ ทางลาดใหม ีลักษณะ ดงั ตอไปน้ี (๑) พื้นผวิ ทางลาดตองเปน วสั ดุทีไ่ มล ่นื (๒) พืน้ ผิวของจดุ ตอเนอ่ื งระหวางพื้นกับทางลาดตองเรียบไมส ะดุด (๓) ความกวางสุทธิไมนอยกวา ๙๐๐ มิลลิเมตร ในกรณีที่ทางลาดมีความยาวของทุกชวง รวมกนั ตงั้ แต ๖,๐๐๐ มิลลิเมตร ขนึ้ ไป ตอ งมคี วามกวางสุทธิไมน อ ยกวา ๑,๕๐๐ มลิ ลิเมตร (๔) มพี นื้ ที่หนาทางลาดเปนทวี่ า งยาวไมนอ ยกวา ๑,๕๐๐ มลิ ลเิ มตร (๕) ทางลาดตองมีความลาดชันไมเกิน ๑:๑๒ และมีความยาวชวงละไมเกิน ๖,๐๐๐ มิลลิเมตร ในกรณีท่ีทางลาดยาวเกิน ๖,๐๐๐ มิลลิเมตร ตองจัดใหมีชานพักยาวไมนอยกวา ๑,๕๐๐ มลิ ลิเมตร คั่นระหวา งแตล ะชว งของทางลาด (๖) ทางลาดดานท่ีไมมีผนังกั้นใหยกขอบสูงจากพ้ืนผิวของทางลาดไมนอยกวา ๕๐ มลิ ลิเมตร และมีราวกันตก

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ที่ออกตามความในพระราชบญั ญตั ิผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเติม และกฎหมายอืน่ ทีเ่ กยี่ วข้อง 47 เลม ๑๒๒ ตอนที่ ๕๒ ก หนา ๗ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกิจจานเุ บกษา (๗) ทางลาดท่ีมีความยาวต้ังแต ๒,๕๐๐ มิลลิเมตร ข้ึนไป ตองมีราวจับทั้งสองดานโดยมี ลกั ษณะ ดงั ตอไปนี้ (ก) ทําดวยวัสดเุ รยี บ มคี วามม่ันคงแข็งแรง ไมเ ปนอนั ตรายในการจบั และไมลนื่ (ข) มีลักษณะกลม โดยมีเสนผานศูนยกลางไมนอยกวา ๓๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๔๐ มลิ ลิเมตร (ค) สูงจากพน้ื ไมน อยกวา ๘๐๐ มลิ ลิเมตร แตไ มเ กิน ๙๐๐ มิลลิเมตร (ง) ราวจับดานท่ีอยูติดผนังใหมีระยะหางจากผนังไมนอยกวา ๕๐ มิลลิเมตร มีความสูง จากจุดยึดไมนอ ยกวา ๑๒๐ มิลลิเมตร และผนังบรเิ วณราวจบั ตองเปน ผนังเรยี บ (จ) ราวจบั ตองยาวตอ เนื่อง และสว นทย่ี ดึ ตดิ กบั ผนงั จะตองไมกีดขวางหรือเปนอุปสรรค ตอการใชข องคนพกิ ารทางการมองเหน็ (ฉ) ปลายของราวจับใหยื่นเลยจากจุดเริ่มตนและจุดส้ินสุดของทางลาดไมนอยกวา ๓๐๐ มิลลิเมตร (๘) มีปายแสดงทิศทาง ตําแหนง หรือหมายเลขช้ันของอาคารท่ีคนพิการทางการมองเห็น และคนชราสามารถทราบความหมายได ตั้งอยูบริเวณทางข้นึ และทางลงของทางลาดท่ีเช่ือมระหวางช้ัน ของอาคาร (๙) ใหมีสัญลักษณรูปผูพิการติดไวในบริเวณทางลาดที่จัดไวใหแกผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา ขอ ๙ อาคารตามขอ ๓ ที่มีจํานวนช้ันต้ังแตสองช้ันขึ้นไปตองจัดใหมีลิฟตหรือทางลาด ทผ่ี พู กิ ารหรือทุพพลภาพ และคนชราใชไดระหวางช้นั ของอาคาร ลฟิ ตทีผ่ พู กิ ารหรือทุพพลภาพ และคนชราใชไดตองสามารถขึ้นลงไดทุกช้ัน มีระบบควบคุมลิฟต ท่ผี ูพกิ ารหรือทพุ พลภาพ และคนชราสามารถควบคุมไดเอง ใชงานไดอยางปลอดภัย และจัดไวในบริเวณ ท่ีผพู กิ ารหรอื ทพุ พลภาพ และคนชราสามารถใชไดส ะดวก ใหม ีสญั ลักษณรูปผูพ ิการติดไวท ี่ชองประตดู านนอกของลิฟตท่ีจัดไวใหผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราใชได ขอ ๑๐ ลิฟตท่ีผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราใชไดท่ีมีลักษณะเปนหองลิฟตตองมี ลักษณะ ดังตอ ไปนี้

48 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ทอี่ อกตามความในพระราชบัญญตั ิผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเติม และกฎหมายอืน่ ที่เก่ยี วข้อง เลม ๑๒๒ ตอนที่ ๕๒ ก หนา ๘ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกิจจานเุ บกษา (๑) ขนาดของหองลิฟตตองมีความกวางไมนอยกวา ๑,๑๐๐ มิลลิเมตร และยาวไมนอยกวา ๑,๔๐๐ มิลลเิ มตร (๒) ชองประตูลิฟตตองมีความกวางสุทธิไมนอยกวา ๙๐๐ มิลลิเมตร และตองมีระบบแสง เพอื่ ปอ งกนั ไมใ หประตูลิฟตห นบี ผโู ดยสาร (๓) มีพ้ืนผิวตางสัมผัสบนพื้นบริเวณหนาประตูลิฟตกวาง ๓๐๐ มิลลิเมตร และยาว ๙๐๐ มลิ ลเิ มตร ซงึ่ อยูหางจากประตลู ิฟตไ มน อยกวา ๓๐๐ มลิ ลเิ มตร แตไมเกนิ ๖๐๐ มิลลเิ มตร (๔) ปุมกดเรียกลิฟต ปุมบังคับลิฟต และปุมสัญญาณแจงเหตุฉุกเฉินตองมีลักษณะ ดังตอไปนี้ (ก) ปุมลางสุดอยูสูงจากพื้นไมนอยกวา ๙๐๐ มิลลิเมตร ปุมบนสุดอยูสูงจากพ้ืน ไมเกินกวา ๑,๒๐๐ มิลลิเมตร และหางจากมุมภายในหองลิฟตไมนอยกวา ๔๐๐ มิลลิเมตร ในกรณีที่ หองลิฟตม ขี นาดกวา งและยาวนอ ยกวา ๑,๕๐๐ มิลลเิ มตร (ข) มีขนาดเสน ผานศูนยกลางไมนอยกวา ๒๐ มิลลิเมตร มีอักษรเบรลลกํากับไวทุกปุม เมอ่ื กดปุม จะตองมีเสียงดงั และมีแสง (ค) ไมม ีสง่ิ กีดขวางบรเิ วณทก่ี ดปุม ลิฟต (๕) มรี าวจบั โดยรอบภายในลิฟต โดยราวมีลักษณะตามที่กําหนดในขอ ๘ (๗) (ก) (ข) (ค) และ (ง) (๖) มตี ัวเลขและเสียงบอกตําแหนง ชั้นตา ง ๆ เมือ่ ลฟิ ตห ยดุ และข้ึนหรือลง (๗) มีปายแสดงหมายเลขชั้นและแสดงทิศทางบริเวณโถงหนาประตูลิฟตและติดอยู ในตําแหนง ท่เี ห็นไดช ดั เจน (๘) ในกรณีท่ีลิฟตขัดของใหมีท้ังเสียงและแสงไฟเตือนภัยเปนไฟกะพริบสีแดง เพ่ือให คนพิการทางการมองเห็นและคนพิการทางการไดยินทราบ และใหมีไฟกะพริบสีเขียวเปนสัญญาณ ใหคนพิการทางการไดยินไดทราบวาผูท่ีอยูขางนอกรับทราบแลววาลิฟตขัดของและกําลัง ใหความชว ยเหลืออยู (๙) มโี ทรศัพทแจง เหตฉุ กุ เฉนิ ภายในลิฟตซ ง่ึ สามารถตดิ ตอกบั ภายนอกได โดยตองอยูสูงจาก พ้นื ไมน อ ยกวา ๙๐๐ มิลลเิ มตร แตไมเกิน ๑,๒๐๐ มลิ ลเิ มตร

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ที่ออกตามความในพระราชบัญญตั ิผ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพม่ิ เติม และกฎหมายอื่นทเ่ี กย่ี วข้อง 49 เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๕๒ ก หนา ๙ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกจิ จานเุ บกษา (๑๐) มีระบบการทํางานท่ีทําใหลิฟตเลื่อนมาอยูตรงท่ีจอดช้ันระดับพ้ืนดินและประตูลิฟต ตองเปด โดยอตั โนมตั เิ มอ่ื ไฟฟา ดบั หมวด ๓ บันได ขอ ๑๑ อาคารตามขอ ๓ ตองจัดใหมีบันไดที่ผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราใชได อยา งนอยชน้ั ละ ๑ แหง โดยตองมลี ักษณะ ดงั ตอ ไปน้ี (๑) มีความกวางสุทธิไมน อ ยกวา ๑,๕๐๐ มลิ ลิเมตร (๒) มชี านพกั ทกุ ระยะในแนวดง่ิ ไมเกนิ ๒,๐๐๐ มลิ ลเิ มตร (๓) มีราวบนั ไดท้ังสองขา ง โดยใหร าวมลี ักษณะตามทีก่ าํ หนดในขอ ๘ (๗) (๔) ลูกต้ังสูงไมเกิน ๑๕๐ มิลลิเมตร ลูกนอนเม่ือหักสวนที่ขั้นบันไดเหลื่อมกันออกแลว เหลือความกวางไมนอยกวา ๒๘๐ มิลลิเมตร และมีขนาดสม่ําเสมอตลอดชวงบันได ในกรณีท่ี ขน้ั บันไดเหล่อื มกันหรอื มจี มกู บนั ไดใหม ีระยะเหลอ่ื มกันไดไ มเกนิ ๒๐ มิลลิเมตร (๕) พ้นื ผิวของบันไดตอ งใชวัสดุท่ีไมล่ืน (๖) ลูกตั้งบนั ไดหามเปด เปน ชอ งโลง (๗) มีปายแสดงทิศทาง ตําแหนง หรือหมายเลขชั้นของอาคารที่คนพิการทางการมองเห็น และคนชราสามารถทราบความหมายได ต้ังอยูบริเวณทางขึ้นและทางลงของบันไดท่ีเช่ือมระหวางช้ัน ของอาคาร หมวด ๔ ท่จี อดรถ ขอ ๑๒ อาคารตามขอ ๓ ตองจัดใหมีท่ีจอดรถสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา อยางนอ ยตามอัตราสว น ดังน้ี

50 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทีอ่ อกตามความในพระราชบญั ญตั ิผูส้ งู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพม่ิ เติม และกฎหมายอื่นทเ่ี ก่ียวข้อง เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๕๒ ก หนา ๑๐ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกจิ จานเุ บกษา (๑) ถาจํานวนท่ีจอดรถต้ังแต ๑๐ คัน แตไมเกิน ๕๐ คัน ใหมีที่จอดรถสําหรับผูพิการหรือ ทุพพลภาพ และคนชราอยา งนอย ๑ คนั (๒) ถาจํานวนที่จอดรถต้ังแต ๕๑ คัน แตไมเกิน ๑๐๐ คัน ใหมีที่จอดรถสําหรับผูพิการ หรอื ทุพพลภาพ และคนชราอยา งนอ ย ๒ คนั (๓) ถาจํานวนที่จอดรถตั้งแต ๑๐๑ คัน ขึ้นไป ใหมีท่ีจอดรถสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราอยางนอย ๒ คัน และเพิ่มขึ้นอีก ๑ คัน สําหรับทุก ๆ จํานวนรถ ๑๐๐ คันท่ีเพิ่มขึ้น เศษของ ๑๐๐ คัน ถา เกินกวา ๕๐ คัน ใหคดิ เปน ๑๐๐ คนั ขอ ๑๓ ที่จอดรถสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราใหจัดไวใกลทางเขาออกอาคาร ใหมากที่สุด มีลักษณะไมขนานกับทางเดินรถ มีพื้นผิวเรียบ มีระดับเสมอกัน และมีสัญลักษณรูป ผูพิการนั่งเกาอ้ีลออยูบนพื้นของที่จอดรถดานท่ีติดกับทางเดินรถ มีขนาดกวางไมนอยกวา ๙๐๐ มิลลิเมตร และยาวไมนอยกวา ๙๐๐ มิลลิเมตร และมีปายขนาดกวางไมนอยกวา ๓๐๐ มิลลิเมตร และยาวไมนอยกวา ๓๐๐ มิลลิเมตร ติดอยูสูงจากพ้ืนไมนอยกวา ๒,๐๐๐ มิลลิเมตร ในตําแหนง ทเ่ี ห็นไดช ดั เจน ขอ ๑๔ ที่จอดรถสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราตองเปนพ้ืนท่ีส่ีเหล่ียมผืนผา กวางไมนอยกวา ๒,๔๐๐ มิลลิเมตร และยาวไมนอยกวา ๖,๐๐๐ มิลลิเมตร และจัดใหมีท่ีวาง ขางที่จอดรถกวางไมนอยกวา ๑,๐๐๐ มิลลิเมตร ตลอดความยาวของท่ีจอดรถ โดยที่วางดังกลาวตองมี ลกั ษณะพ้นื ผวิ เรียบและมีระดับเสมอกบั ท่ีจอดรถ หมวด ๕ ทางเขาอาคาร ทางเดนิ ระหวา งอาคาร และทางเชอ่ื มระหวา งอาคาร ขอ ๑๕ อาคารตามขอ ๓ ตองจัดใหมีทางเขาอาคารเพื่อใหผูพิการหรือทุพพลภาพ และ คนชราเขา ใชไ ดโดยมลี กั ษณะ ดังตอ ไปน้ี (๑) เปนพ้ืนผิวเรียบเสมอกัน ไมลื่น ไมมีส่ิงกีดขวาง หรือสวนของอาคารย่ืนล้ําออกมา เปน อุปสรรคหรอื อาจทําใหเกดิ อนั ตรายตอ ผพู ิการหรอื ทุพพลภาพ และคนชรา

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ท่ีออกตามความในพระราชบญั ญตั ผิ ู้สงู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เติม และกฎหมายอ่ืนท่เี กีย่ วข้อง 51 เลม ๑๒๒ ตอนที่ ๕๒ ก หนา ๑๑ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกิจจานเุ บกษา (๒) อยูในระดับเดียวกับพ้ืนถนนภายนอกอาคารหรือพ้ืนลานจอดรถ ในกรณีท่ีอยูตางระดับ ตอ งมที างลาดท่สี ามารถข้นึ ลงไดสะดวก และทางลาดนใ้ี หอ ยใู กลท่ีจอดรถ ขอ ๑๖ ในกรณีท่ีมีอาคารตามขอ ๓ หลายอาคารอยูภายในบริเวณเดียวกันท่ีมีการใชอาคาร รวมกัน จะมีรั้วลอมหรือไมก็ตาม ตองจัดใหมีทางเดินระหวางอาคารนั้น และจากอาคารแตละอาคารน้ัน ไปสทู างสาธารณะ ลานจอดรถหรอื อาคารที่จอดรถ ทางเดินตามวรรคหน่งึ ตอ งมลี ักษณะ ดงั ตอ ไปน้ี (๑) พื้นทางเดินตอ งเรียบ ไมล่ืน และมคี วามกวางสุทธไิ มน อยกวา ๑,๕๐๐ มิลลิเมตร (๒) หากมีทอระบายน้าํ หรอื รางระบายนาํ้ บนพ้นื ตองมฝี าปดสนิท ถาฝาเปนแบบตะแกรงหรือ แบบรู ตองมีขนาดของชองตะแกรงหรือเสนผานศูนยกลางของรูกวางไมเกิน ๑๓ มิลลิเมตร แนวรอ งหรอื แนวของรางจะตอ งขวางกับแนวทางเดนิ (๓) ในบริเวณที่เปน ทางแยกหรอื ทางเล้ยี วใหม พี ื้นผิวตา งสมั ผสั (๔) ในกรณีท่ีมีสิ่งกีดขวางท่ีจําเปนบนทางเดิน ตองจัดใหอยูในแนวเดียวกัน โดยไมกีดขวาง ทางเดนิ และจัดใหมพี น้ื ผิวตางสมั ผสั หรือมกี ารกนั้ เพื่อใหท ราบกอนถึงสิ่งกีดขวาง และอยูหางสิ่งกีดขวาง ไมน อยกวา ๓๐๐ มลิ ลิเมตร (๕) ปายหรือส่ิงอ่ืนใดท่ีแขวนอยูเหนือทางเดิน ตองมีความสูงจากพ้ืนทางเดินไมนอยกวา ๒,๐๐๐ มิลลเิ มตร (๖) ในกรณีทพี่ ื้นทางเดินกับพื้นถนนมรี ะดับตางกนั ใหมีพน้ื ลาดทีม่ คี วามลาดชนั ไมเกิน ๑:๑๐ ขอ ๑๗ อาคารตามขอ ๓ ที่มีทางเชื่อมระหวางอาคาร ตองมีผนังหรือราวกันตกทั้งสองดาน โดยมีราวจับซ่ึงมีลักษณะตามขอ ๘ (๗) (ก) (ข) (ค) (ง) และ (จ) ที่ผนังหรือราวกันตกน้ัน และมี ทางเดนิ ซึ่งมลี ักษณะตามขอ ๑๖ (๑) (๒) (๓) (๔) และ (๕) หมวด ๖ ประตู ขอ ๑๘ ประตูของอาคารตามขอ ๓ ตองมีลักษณะ ดงั ตอไปน้ี (๑) เปดปดไดง า ย

52 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทอ่ี อกตามความในพระราชบัญญตั ิผู้สงู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพม่ิ เตมิ และกฎหมายอ่นื ท่เี กยี่ วขอ้ ง เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๕๒ ก หนา ๑๒ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกิจจานุเบกษา (๒) หากมีธรณีประตู ความสูงของธรณีประตูตองไมเกินกวา ๒๐ มิลลิเมตร และใหขอบ ท้ังสองดานมีความลาดเอียงไมเกิน ๔๕ องศา เพ่ือใหเกาอ้ีลอหรือผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา ท่ีใชอุปกรณช ว ยเดนิ สามารถขา มไดสะดวก (๓) ชองประตูตอ งมคี วามกวางสุทธิไมนอ ยกวา ๙๐๐ มิลลเิ มตร (๔) ในกรณีที่ประตูเปนแบบบานเปดผลักเขาออก เม่ือเปดออกสูทางเดินหรือระเบียงตองมี พื้นท่ีวา งขนาดกวา งไมนอยกวา ๑,๕๐๐ มลิ ลิเมตร และยาวไมน อ ยกวา ๑,๕๐๐ มิลลิเมตร (๕) ในกรณีท่ีประตูเปนแบบบานเล่ือนหรือแบบบานเปดใหมีมือจับที่มีขนาดเทากับราวจับ ตามขอ ๘ (๗) (ข) ในแนวด่ิงท้ังดานในและดานนอกของประตูซึ่งมีปลายดานบนสูงจากพ้ืนไมนอยกวา ๑,๐๐๐ มิลลิเมตร และปลายดานลางไมเกิน ๘๐๐ มิลลิเมตร ในกรณีท่ีเปนประตูบานเปดออกใหมีราวจับ ตามแนวนอนดานในประตู และในกรณีท่ีเปนประตูบานเปดเขาใหมีราวจับตามแนวนอนดานนอกประตู ราวจับดังกลาวใหสูงจากพ้ืนไมนอยกวา ๘๐๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๙๐๐ มิลลิเมตร ยาวไปตาม ความกวางของประตู (๖) ในกรณีที่ประตูเปนกระจกหรือลูกฟกเปนกระจก ใหติดเครื่องหมายหรือแถบสี ท่สี ังเกตเหน็ ไดช ดั (๗) อุปกรณเปดปดประตูตองเปนชนิดกานบิดหรือแกนผลัก อยูสูงจากพ้ืนไมนอยกวา ๑,๐๐๐ มลิ ลิเมตร แตไมเกิน ๑,๒๐๐ มิลลิเมตร ประตูตามวรรคหน่ึงตองไมติดต้ังอุปกรณชนิดที่บังคับใหบานประตูปดไดเองที่อาจทําให ประตหู นบี หรอื กระแทกผูพิการหรอื ทุพพลภาพ และคนชรา ขอ ๑๙ ขอกําหนดตามขอ ๑๘ ไมใชบังคับกับประตูหนีไฟและประตูเปดปดโดยใชระบบ อัตโนมตั ิ หมวด ๗ หอ งสว ม ขอ ๒๐ อาคารตามขอ ๓ ที่จัดใหมีหองสวมสําหรับบุคคลทั่วไป ตองจัดใหมีหองสวม สําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราเขาใชไดอยางนอย ๑ หองในหองสวมน้ันหรือจะจัดแยก ออกมาอยใู นบรเิ วณเดยี วกันกับหองสวมสําหรบั บุคคลทว่ั ไปกไ็ ด

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทอี่ อกตามความในพระราชบญั ญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเตมิ และกฎหมายอนื่ ท่เี กี่ยวข้อง 53 เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๕๒ ก หนา ๑๓ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกจิ จานเุ บกษา สถานีบรกิ ารน้ํามนั เชอ้ื เพลิงตามกฎหมายวาดวยการควบคุมน้ํามนั เช้ือเพลงิ ตอ งจดั ใหมหี องสวม สําหรบั ผพู กิ ารหรอื ทพุ พลภาพ และคนชราเขาใชไดอยางนอ ย ๑ หอ ง ขอ ๒๑ หอ งสวมสําหรบั ผูพกิ ารหรอื ทุพพลภาพ และคนชรา ตองมีลกั ษณะ ดังตอ ไปน้ี (๑) มีพ้ืนท่ีวางภายในหองสวมเพ่ือใหเกาอ้ีลอสามารถหมุนตัวกลับไดซึ่งมีเสนผานศูนยกลาง ไมน อ ยกวา ๑,๕๐๐ มิลลเิ มตร (๒) ประตูของหองท่ีตั้งโถสวมเปนแบบบานเปดออกสูภายนอก โดยตองเปดคางไดไมนอย กวา ๙๐ องศา หรือเปนแบบบานเล่ือน และมีสัญลักษณรูปผูพิการติดไวท่ีประตูดานหนาหองสวม ลักษณะของประตนู อกจากทีก่ ลาวมาขา งตน ใหเปน ไปตามท่ีกําหนดในหมวด ๖ (๓) พ้ืนหองสวมตองมีระดับเสมอกับพื้นภายนอก ถาเปนพื้นตางระดับตองมีลักษณะเปนทาง ลาดตามหมวด ๒ และวัสดุปูพ้นื หองสว มตองไมล นื่ (๔) พื้นหองสวมตองมีความลาดเอยี งเพียงพอไปยงั ชองระบายนํา้ ทง้ิ เพื่อที่จะไมใหมีนา้ํ ขงั บนพ้ืน (๕) มีโถสวมชนิดนั่งราบ สูงจากพ้ืนไมนอยกวา ๔๕๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๕๐๐ มิลลิเมตร มพี นักพิงหลังที่ใหผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราท่ีไมสามารถน่ังทรงตัวไดเองใชพิงได และท่ีปลอยนํ้าเปนชนิดคันโยก ปุมกดขนาดใหญหรือชนิดอื่นท่ีผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา สามารถใชไดอยางสะดวก มีดานขางดานหน่ึงของโถสวมอยูชิดผนังโดยมีระยะหางวัดจากก่ึงกลางโถ สวมถึงผนังไมนอยกวา ๔๕๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๕๐๐ มิลลิเมตร ตองมีราวจับที่ผนัง สวนดานท่ี ไมชิดผนังใหมีท่ีวางมากพอท่ีผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราท่ีน่ังเกาอี้ลอสามารถเขาไปใชโถสวม ไดโดยสะดวก ในกรณีที่ดานขางของโถสวมท้ังสองดานอยูหางจากผนังเกิน ๕๐๐ มิลลิเมตร ตองมี ราวจบั ทีม่ ีลักษณะตาม (๗) (๖) มีราวจับบริเวณดานที่ชิดผนังเพื่อชวยในการพยุงตัว เปนราวจับในแนวนอนและแนวดิ่ง โดยมีลักษณะ ดงั ตอ ไปน้ี (ก) ราวจับในแนวนอนมีความสูงจากพื้นไมนอยกวา ๖๕๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๗๐๐ มิลลิเมตร และใหยื่นลํ้าออกมาจากดานหนาโถสวมอีกไมนอยกวา ๒๕๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๓๐๐ มลิ ลเิ มตร (ข) ราวจับในแนวดิ่งตอจากปลายของราวจับในแนวนอนดานหนาโถสวมมีความยาววัด จากปลายของราวจบั ในแนวนอนข้นึ ไปอยา งนอ ย ๖๐๐ มลิ ลิเมตร

54 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ท่ีออกตามความในพระราชบัญญตั ผิ ู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เตมิ และกฎหมายอืน่ ท่ีเกย่ี วขอ้ ง เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๕๒ ก หนา ๑๔ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกิจจานเุ บกษา ราวจบั ตาม (๖) (ก) และ (ข) อาจเปน ราวตอ เน่ืองกนั กไ็ ด (๗) ดา นขางโถสวมดานท่ไี มช ดิ ผนงั ใหม ีราวจับติดผนังแบบพับเก็บไดในแนวราบ เมื่อกางออก ใหมีระบบล็อกที่ผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราสามารถปลดล็อกไดงาย มีระยะหางจากขอบ ของโถสวมไมนอยกวา ๑๕๐ มิลลเิ มตร แตไ มเกิน ๒๐๐ มิลลเิ มตร และมีความยาวไมนอยกวา ๕๕๐ มิลลิเมตร (๘) นอกเหนือจากราวจับตาม (๖) และ (๗) ตองมีราวจับเพ่ือนําไปสูสุขภัณฑอ่ืน ๆ ภายใน หอ งสวม มคี วามสูงจากพนื้ ไมนอ ยกวา ๘๐๐ มิลลเิ มตร แตไ มเกนิ ๙๐๐ มิลลเิ มตร (๙) ติดต้ังระบบสัญญาณแสงและสัญญาณเสียงใหผูที่อยูภายนอกแจงภัยแกผูพิการหรือ ทุพพลภาพ และคนชรา และระบบสัญญาณแสงและสัญญาณเสียงใหผูพิการหรือทุพพลภาพ และ คนชราสามารถแจงเหตุหรือเรียกหาผูชวยในกรณีที่เกิดเหตุฉุกเฉินไวในหองสวม โดยมีปุมกดหรือ ปุมสัมผัสใหสัญญาณทํางานซ่ึงติดต้ังอยูในตําแหนงที่ผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราสามารถ ใชง านไดส ะดวก (๑๐) มีอางลา งมือโดยมลี ักษณะ ดงั ตอ ไปนี้ (ก) ใตอางลางมือดานท่ีติดผนังไปจนถึงขอบอางเปนที่วาง เพื่อใหเกาอี้ลอสามารถ สอดเขาไปได โดยขอบอางอยูหางจากผนังไมนอยกวา ๔๕๐ มิลลิเมตร และตองอยูในตําแหนงท่ี ผพู กิ ารหรือทพุ พลภาพ และคนชราเขา ประชดิ ไดโดยไมม ีสง่ิ กีดขวาง (ข) มีความสูงจากพื้นถึงขอบบนของอางไมนอยกวา ๗๕๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๘๐๐ มิลลิเมตร และมรี าวจบั ในแนวนอนแบบพบั เกบ็ ไดใ นแนวดิ่งทั้งสองขา งของอาง (ค) กอกน้ําเปน ชนดิ กา นโยกหรือกา นกดหรอื กา นหมุนหรอื ระบบอัตโนมัติ ขอ ๒๒ ในกรณีท่ีหองสวมสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราอยูภายในหองสวม ที่จัดไวสําหรับบุคคลทั่วไป และมีทางเขากอนถึงตัวหองสวม ตองจัดใหหองสวมสําหรับผูพิการหรือ ทุพพลภาพ และคนชราอยูในตําแหนงที่ผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราสามารถเขาถึงได โดยสะดวก หองสวมสําหรับบุคคลท่ัวไปตามวรรคหน่ึง หากไดจัดสําหรับผูชายและผูหญิงตางหาก จากกันใหมีอักษรเบรลลแสดงใหรูวาเปนหองสวมชายหรือหญิงติดไวที่ผนังขางทางเขาในตําแหนงที่ สามารถสมั ผสั ไดด ว ย

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทอี่ อกตามความในพระราชบญั ญตั ผิ สู้ ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพม่ิ เติม และกฎหมายอนื่ ท่เี กี่ยวข้อง 55 เลม ๑๒๒ ตอนที่ ๕๒ ก หนา ๑๕ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกิจจานุเบกษา ขอ ๒๓ ในกรณีที่เปนหองสวมสําหรับผูชายท่ีมิใชหองสวมสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชราตามขอ ๒๐ และขอ ๒๑ ใหมีท่ีถายปสสาวะที่มีระดับเสมอพ้ืนอยางนอย ๑ ที่ โดยมีราวจับ ในแนวนอนอยูดานบนของที่ถายปสสาวะยาวไมนอยกวา ๕๐๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๖๐๐ มิลลิเมตร มีความสูงจากพ้ืนไมนอยกวา ๑,๒๐๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๑,๓๐๐ มิลลิเมตร และมีราวจับดานขาง ของท่ีถายปสสาวะทั้งสองขาง มีความสูงจากพ้ืนไมนอยกวา ๘๐๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๑,๐๐๐ มิลลเิ มตร ซงึ่ ย่นื ออกมาจากผนงั ไมนอยกวา ๕๕๐ มิลลิเมตร แตไ มเ กิน ๖๐๐ มลิ ลิเมตร ขอ ๒๔ ราวจบั หอ งสวมใหมลี ักษณะตามท่กี ําหนดในขอ ๘ (๗) (ก) และ (ข) หมวด ๘ พื้นผิวตา งสัมผัส ขอ ๒๕ อาคารตามขอ ๓ ตองจัดใหมพี น้ื ผวิ ตา งสัมผสั สําหรับคนพกิ ารทางการมองเห็นท่ีพ้ืน บริเวณตางระดับท่ีมีระดับตางกันเกิน ๒๐๐ มิลลิเมตร ท่ีทางข้ึนและทางลงของทางลาดหรือบันได ที่พ้ืนดานหนาและดานหลังประตูทางเขาอาคาร และท่ีพ้ืนดานหนาของประตูหองสวม โดยมีขนาดกวาง ๓๐๐ มิลลิเมตร และมีความยาวเทากับและขนานไปกับความกวางของชองทางเดินของพื้นตางระดับ ทางลาด บันได หรือประตู และขอบของพ้ืนผิวตางสัมผัสอยูหางจากจุดเริ่มตนของทางข้ึนหรือทางลง ของพ้ืนตา งระดับ ทางลาด บันได หรือประตูไมน อ ยกวา ๓๐๐ มิลลเิ มตร แตไ มเกิน ๓๕๐ มลิ ลิเมตร ในกรณีของสถานขี นสง มวลชน ใหขอบนอกของพ้ืนผิวตางสัมผัสอยูหางจากขอบของชานชาลา ไมน อ ยกวา ๖๐๐ มลิ ลิเมตร แตไ มเกินกวา ๖๕๐ มลิ ลิเมตร หมวด ๙ โรงมหรสพ หอประชมุ และโรงแรม ขอ ๒๖ อาคารตามขอ ๓ ท่ีเปนโรงมหรสพหรือหอประชุมตองจัดใหมีพ้ืนที่เฉพาะสําหรับ เกาอ้ีลออยางนอยหนึ่งที่ทุก ๆ จํานวน ๑๐๐ ท่ีน่ัง โดยพ้ืนท่ีเฉพาะน้ีเปนพื้นท่ีราบขนาดความกวาง ไมนอยกวา ๙๐๐ มิลลิเมตร และความยาวไมนอยกวา ๑,๔๐๐ มิลลิเมตร ตอหน่ึงที่ อยูในตําแหนงที่ เขาออกได

56 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ที่ออกตามความในพระราชบญั ญตั ผิ ู้สงู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิม่ เตมิ และกฎหมายอ่นื ท่ีเก่ยี วข้อง เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๕๒ ก หนา ๑๖ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกิจจานเุ บกษา ขอ ๒๗ อาคารตามขอ ๓ ที่เปนโรงแรมที่มีหองพักตั้งแต ๑๐๐ หอง ข้ึนไป ตองจัดใหมี หองพักท่ีผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา เขาใชไดไมนอยกวาหน่ึงหองตอจํานวนหองพักทุก ๑๐๐ หอ ง โดยหองพักดงั กลาวตอ งมีสวนประกอบและมีลกั ษณะ ดังตอไปนี้ (๑) อยใู กลบันไดหรือบนั ไดหนไี ฟหรือลิฟตด บั เพลงิ (๒) ภายในหองพักตองจัดใหมีสัญญาณบอกเหตุหรือเตือนภัยท้ังสัญญาณที่เปนเสียงและแสง และระบบสั่นสะเทือนติดต้ังบริเวณที่นอนในกรณีเกิดอัคคีภัยหรือเหตุอันตรายอยางอื่น เพ่ือใหผูที่อยู ภายในหองพักทราบ และมีสวิตชสัญญาณแสงและสวิตชสัญญาณเสียงแจงภัยหรือเรียกใหผูที่อยู ภายนอกทราบวา มีคนอยูใ นหอ งพัก (๓) มีแผนผังตางสัมผัสของอาคารในช้ันที่มีหองพักท่ีผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา เขาใชไ ด มอี ักษรเบรลลแสดงตาํ แหนงของหองพัก บันไดหนีไฟ และทิศทางไปสูบันไดหนีไฟโดยติดไวที่ กึง่ กลางบานประตูดานในและอยูสงู จากพืน้ ไมน อยกวา ๑,๓๐๐ มิลลเิ มตร แตไมเ กิน ๑,๗๐๐ มลิ ลิเมตร (๔) มสี ัญลักษณร ปู ผพู กิ ารติดไวที่ประตูดานหนาหองพักสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และ คนชรา ขอ ๒๘ หองพักในโรงแรมที่จัดสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา ตองมีที่อาบน้ํา ซง่ึ เปนแบบฝกบัวหรอื แบบอางอาบน้ําโดยมลี กั ษณะ ดังตอไปนี้ (๑) ทอี่ าบนาํ้ แบบฝกบวั (ก) มีพื้นท่ีวางขนาดความกวางไมนอยกวา ๑,๑๐๐ มิลลิเมตร และความยาวไมนอยกวา ๑,๒๐๐ มิลลิเมตร (ข) มีที่นั่งสําหรับอาบน้ําที่มีความสูงจากพื้นไมนอยกวา ๔๕๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๕๐๐ มลิ ลิเมตร (ค) มีราวจับในแนวนอนท่ีดานขางของที่นั่ง มีความสูงจากพ้ืนไมนอยกวา ๖๕๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๗๐๐ มิลลิเมตร และยาวไมนอยกวา ๖๕๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๗๐๐ มิลลิเมตร และมีราวจับในแนวดิ่งตอจากปลายของราวจับในแนวนอน และมีความยาวจากปลายของราวจับ ในแนวนอนข้นึ ไปอยา งนอ ย ๖๐๐ มลิ ลิเมตร

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่ีออกตามความในพระราชบัญญัตผิ สู้ ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่ิมเติม และกฎหมายอื่นทเ่ี ก่ียวขอ้ ง 57 เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๕๒ ก หนา ๑๗ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกจิ จานเุ บกษา (๒) ทอ่ี าบนา้ํ แบบอา งอาบนา้ํ (ก) มีราวจับในแนวดิ่งอยูหางจากผนังดานหัวอางอาบน้ํา ๖๐๐ มิลลิเมตร โดยปลายดานลาง อยูสูงจากพื้นไมนอยกวา ๖๕๐ มิลลิเมตร แตไมเกิน ๗๐๐ มิลลิเมตร มีความยาวอยางนอย ๖๐๐ มลิ ลเิ มตร (ข) มีราวจับในแนวนอนท่ีปลายของราวจับในแนวดิ่ง และยาวไปจนจดผนังหองอาบนํ้า ดา นทายอา งอาบน้าํ ราวจับในแนวนอนและในแนวด่ิงอาจเปนราวตอเนื่องกันก็ได และมีลักษณะตามท่ีกําหนด ในขอ ๘ (๗) (ก) และ (ข) (๓) ส่ิงของ เครื่องใชหรืออุปกรณภายในที่อาบนํ้าใหอยูสูงจากพื้นไมนอยกวา ๓๐๐ มิลลิเมตร แตไ มเ กิน ๑,๒๐๐ มลิ ลเิ มตร บทเฉพาะกาล ขอ ๒๙ อาคารที่มีอยูกอน หรือไดรับอนุญาตหรือไดยื่นขออนุญาตกอสราง หรือดัดแปลงอาคาร หรือไดแ จงตอเจาพนักงานทองถ่ินและไดดําเนินการตามมาตรา ๓๙ ทวิ แลว กอนวันท่ีกฎกระทรวงนี้ ใชบงั คับ ใหไ ดร บั ยกเวนไมต อ งปฏบิ ตั ติ ามกฎกระทรวงน้ี ขอ ๓๐ การดัดแปลงอาคารสําหรับอาคารที่ไดรับยกเวนตามขอ ๒๙ ใหไดรับยกเวนไมตอง ปฏิบตั ิตามกฎกระทรวงนี้ ท้งั นี้ ภายใตเ งื่อนไขดังตอไปนี้ (๑) ไมเปนการเพ่ิมพื้นท่ีอาคารรวมกันทุกช้ันเกินรอยละสองของพ้ืนที่อาคารรวมกันทุกช้ัน ท่ีไดรับอนญุ าตไวกอนกฎกระทรวงนใี้ ชบงั คบั (๒) ไมเปนการเพ่ิมความสงู ของอาคาร (๓) ไมเ ปน การเพม่ิ พนื้ ทป่ี กคลุมดนิ (๔) ไมเปนการเปลี่ยนตําแหนงหรือขอบเขตของอาคารใหผิดไปจากที่ไดรับอนุญาตไวกอน กฎกระทรวงน้ใี ชบงั คบั

58 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ทีอ่ อกตามความในพระราชบัญญตั ผิ สู้ งู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่ิมเติม และกฎหมายอืน่ ท่เี กย่ี วขอ้ ง เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๕๒ ก หนา ๑๘ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกจิ จานุเบกษา การดัดแปลงอาคารท่ีไมเปนไปตามเงื่อนไขในวรรคหนึ่ง หรือการเปล่ียนการใชอาคาร ที่เขาลักษณะอาคารตามขอ ๓ ตองจัดใหมีส่ิงอํานวยความสะดวกสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และ คนชราตามขอ ๔ ขอ ๕ ขอ ๖ ขอ ๑๒ ขอ ๑๓ ขอ ๑๔ ขอ ๑๕ ขอ ๑๘ ขอ ๑๙ ขอ ๒๐ ขอ ๒๑ ขอ ๒๒ ขอ ๒๓ ขอ ๒๔ และขอ ๒๕ ใหไ ว ณ วนั ที่ ๘ มถิ ุนายน พ.ศ. ๒๕๔๘ พลตาํ รวจเอก ชิดชัย วรรณสถติ ย รัฐมนตรีวาการกระทรวงมหาดไทย

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่ีออกตามความในพระราชบัญญตั ผิ ู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพมิ่ เติม และกฎหมายอ่ืนท่เี กี่ยวข้อง 59 เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๕๒ ก หนา ๑๙ ๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ ราชกิจจานเุ บกษา หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใชกฎกระทรวงฉบับน้ี คือ โดยท่ีเปนการสมควรกําหนดใหอาคาร บางประเภทตองมีสิ่งอํานวยความสะดวกสําหรับผูพิการหรือทุพพลภาพ และคนชรา เพื่อใหบุคคลดังกลาว มีโอกาสเขารวมกิจกรรมตาง ๆ ในสังคมได ประกอบกับมาตรา ๕๕ และมาตรา ๘๐ วรรคสอง ของรัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทย ไดบัญญัติวาบุคคลดังกลาวมีสิทธิไดรับส่ิงอํานวยความสะดวก อันเปน สาธารณะ ความชว ยเหลอื อ่นื และการสงเคราะหจ ากรัฐ จงึ จาํ เปนตอ งออกกฎกระทรวงน้ี

60 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทีอ่ อกตามความในพระราชบญั ญตั ผิ ู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพม่ิ เติม และกฎหมายอ่ืนท่ีเกยี่ วขอ้ ง เล่ม ๑๓๘ ตอนที่ ๑๖ ก ราชกหจิ นจ้าานุเ๑บ๙กษา ๔ มีนาคม ๒๕๖๔ กฎกระทรวง กำหนดสง่ิ อำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรับผู้พิกำรหรอื ทพุ พลภำพ และคนชรำ (ฉบบั ที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๖๔ อำศัยอำนำจตำมควำมในมำตรำ ๕ (๓) แห่งพระรำชบัญญัติควบคุมอำคำร พ.ศ. ๒๕๒๒ และมำตรำ ๘ (๑) (๒) (๔) (๕) (๖) (๗) (๘) และ (๙) แห่งพระรำชบัญญัติควบคุมอำคำร พ.ศ. ๒๕๒๒ ซ่ึงแก้ไขเพ่ิมเติมโดยพระรำชบัญญัติควบคุมอำคำร (ฉบับท่ี ๓) พ.ศ. ๒๕๔๓ รัฐมนตรีว่ำกำรกระทรวงมหำดไทยโดยคำแนะนำของคณะกรรมกำรควบคุมอำคำรออกกฎกระทรวงไว้ ดังตอ่ ไปน้ี ขอ้ ๑ ให้ยกเลิกควำมในบทนิยำมคำว่ำ “สิ่งอำนวยควำมสะดวกสำหรับผู้พิกำรหรือ ทุพพลภำพ และคนชรำ” ในข้อ ๒ แห่งกฎกระทรวงกำหนดส่ิงอำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรับ ผู้พกิ ำรหรอื ทพุ พลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และใหใ้ ช้ควำมต่อไปนแี้ ทน ““ส่ิงอำนวยควำมสะดวกสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ” หมำยควำมว่ำ ส่วนของอำคำรที่สร้ำงขึ้นและอุปกรณ์อันเป็นส่วนประกอบของอำคำรท่ีติดหรือตั้งอยู่ภำยในและ ภำยนอกอำคำร เพื่ออำนวยควำมสะดวกในกำรใช้อำคำรสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ และใหห้ มำยควำมรวมถงึ พ้นื ท่โี ดยรอบอำคำรน้ันดว้ ย” ข้อ ๒ ให้เพิ่มควำมต่อไปนี้เปน็ บทนยิ ำมตอ่ จำกบทนิยำมคำว่ำ “ควำมกว้ำงสุทธิ” ในข้อ ๒ แห่งกฎกระทรวงกำหนดส่ิงอำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ ““พื้นที่หลบภัย” หมำยควำมว่ำ พ้ืนท่ีท่ีจัดไว้ภำยในและภำยนอกอำคำรสำหรับเป็นพ้ืนท่ี พักรอกำรชว่ ยเหลอื กรณเี กดิ อัคคีภยั หรือเหตฉุ ุกเฉิน “ที่จอดรถสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ” หมำยควำมว่ำ ท่ีจอดรถสำหรับ ผพู้ กิ ำรหรือทพุ พลภำพ และคนชรำท่มี ีควำมบกพรอ่ งหรอื สูญเสียควำมสำมำรถของอวยั วะในกำรเคล่อื นไหว” ข้อ ๓ ให้ยกเลิกควำมในข้อ ๓ แห่งกฎกระทรวงกำหนดสิ่งอำนวยควำมสะดวกในอำคำร สำหรับผพู้ กิ ำรหรอื ทพุ พลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และใหใ้ ช้ควำมต่อไปน้ีแทน

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทอ่ี อกตามความในพระราชบญั ญัตผิ ู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพม่ิ เติม และกฎหมายอ่นื ที่เกย่ี วข้อง 61 เล่ม ๑๓๘ ตอนท่ี ๑๖ ก ราชกหจิ นจ้าานเุ๒บ๐กษา ๔ มนี าคม ๒๕๖๔ “ข้อ ๓ อำคำรประเภทและลักษณะดังต่อไปนี้ ต้องจัดให้มีส่ิงอำนวยควำมสะดวกสำหรับ ผู้พกิ ำรหรอื ทพุ พลภำพ และคนชรำ ตำมที่กำหนดในกฎกระทรวงน้ี (๑) อำคำรที่ให้บริกำรสำธำรณะ ได้แก่ โรงมหรสพ หอประชุม โรงแรม สถำนศึกษำ หอสมุด อำคำรประกอบของสนำมกีฬำกลำงแจ้งหรือสนำมกีฬำในร่ม ตลำด ห้ำงสรรพสินค้ำ ศูนย์กำรคำ้ สถำนบริกำร ฌำปนสถำน ศำสนสถำน พิพธิ ภัณฑสถำน และสถำนขี นสง่ มวลชน (๒) สถำนพยำบำลทงั้ ของรัฐและเอกชน (๓) อำคำรที่ประกอบกิจกำรใหบ้ ริกำรหรือรบั ดแู ลเดก็ ผพู้ กิ ำรหรอื ทพุ พลภำพ หรอื คนชรำ (๔) อำคำรท่ีทำกำรของส่วนรำชกำร องค์กรปกครองส่วนท้องถ่ิน รัฐวิสำหกิจ หรือ หนว่ ยงำนของรัฐที่จดั ตั้งขึน้ ตำมกฎหมำย (๕) สำนักงำน อำคำรอยูอ่ ำศยั รวม อำคำรชดุ หรือหอพัก ทีเ่ ป็นอำคำรขนำดใหญ่ (๖) อำคำรพำณิชยกรรมหรืออำคำรพำณิชยกรรมประเภทค้ำปลีกค้ำส่งที่มีพื้นที่สำหรับ ประกอบกิจกำรตงั้ แต่ ๕๐ ตำรำงเมตรขน้ึ ไป (๗) สถำนีบริกำรน้ำมัน สถำนีบริกำรก๊ำซปิโตรเลียมเหลว หรือสถำนีบริกำรก๊ำซธรรมชำติ ตำมกฎหมำยวำ่ ด้วยกำรควบคุมน้ำมนั เช้ือเพลิง” ขอ้ ๔ ให้เพ่ิมควำมต่อไปน้ีเป็นข้อ ๓/๑ แห่งกฎกระทรวงกำหนดสิ่งอำนวยควำมสะดวก ในอำคำรสำหรบั ผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ “ขอ้ ๓/๑ รำยละเอียดเก่ียวกับปำ้ ยสญั ลกั ษณ์ รูปสญั ลักษณ์ เคร่ืองหมำย โครงสรำ้ ง ขนำด กำรจัดวำง และตำแหน่งที่ตั้งของสิ่งอำนวยควำมสะดวกสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ นอกจำกจะได้กำหนดไว้ในหมวด ๑ ป้ำยแสดงสิ่งอำนวยควำมสะดวก หมวด ๒ ทำงลำดและลิฟต์ หมวด ๓ บันได หมวด ๔ ที่จอดรถ หมวด ๕ ทำงเข้ำอำคำร ทำงเดินระหว่ำงอำคำร และ ทำงเชื่อมระหว่ำงอำคำร หมวด ๖ ประตู หมวด ๗ ห้องส้วม หมวด ๘ พ้ืนผิวต่ำงสัมผัส และหมวด ๙ โรงมหรสพ หอประชุม โรงแรม ศำสนสถำนหรือฌำปนสถำน และอำคำรประเภทและลักษณะอื่น แล้ว ให้เป็นไปตำมมำตรฐำนอ่ืนที่ได้รับกำรยอมรบั ทั่วไปและกรมโยธำธิกำรและผังเมอื งเห็นชอบ” ข้อ ๕ ให้ยกเลิกควำมในข้อ ๖ แห่งกฎกระทรวงกำหนดส่ิงอำนวยควำมสะดวกในอำคำร สำหรับผ้พู กิ ำรหรือทพุ พลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และใหใ้ ช้ควำมต่อไปน้แี ทน “ข้อ ๖ ป้ำยแสดงส่ิงอำนวยควำมสะดวกสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ ต้องมี ควำมชดั เจนและมองเห็นไดใ้ นเวลำกลำงวันและกลำงคืน สัมผสั และรับรไู้ ด้” ขอ้ ๖ ให้ยกเลิกควำมในข้อ ๗ และข้อ ๘ แห่งกฎกระทรวงกำหนดส่ิงอำนวยควำมสะดวก ในอำคำรสำหรบั ผพู้ ิกำรหรอื ทพุ พลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และให้ใช้ควำมต่อไปน้แี ทน “ข้อ ๗ อำคำรตำมข้อ ๓ หำกระดับพื้นภำยในอำคำร หรือระดับพื้นภำยในอำคำร กับภำยนอกอำคำร หรือระดับพื้นทำงเดินภำยนอกอำคำร มีควำมต่ำงระดับกันเกิน ๑.๓ เซนติเมตร

62 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่ีออกตามความในพระราชบญั ญัตผิ ้สู งู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เติม และกฎหมายอน่ื ทเี่ กย่ี วข้อง เล่ม ๑๓๘ ตอนที่ ๑๖ ก ราชกหจิ นจ้าานุเ๒บ๑กษา ๔ มีนาคม ๒๕๖๔ ให้มีทำงลำดระหว่ำงพ้ืนท่ีต่ำงระดับกัน แต่ถ้ำมีควำมต่ำงระดับกันต้ังแต่ ๖.๔ มิลลิเมตร แต่ไม่เกิน ๑.๓ เซนติเมตร ต้องปำดมมุ พ้นื สว่ นท่ตี ำ่ งระดบั กันใหม้ ีควำมลำดชนั ๑ : ๒ ขอ้ ๘ ทำงลำดใหม้ ีลักษณะ ดงั ตอ่ ไปนี้ (๑) พื้นผวิ ทำงลำดต้องเป็นวัสดุทไี่ ม่ลืน่ (๒) พืน้ ผวิ ของจุดต่อเน่ืองระหวำ่ งพ้นื กบั ทำงลำดตอ้ งเรยี บไม่สะดุด (๓) มีควำมกวำ้ งสุทธิไม่น้อยกวำ่ ๙๐ เซนตเิ มตร ในกรณีเป็นทำงลำดแบบสองทำงสวนกัน ใหม้ ีควำมกว้ำงสุทธไิ ม่น้อยกว่ำ ๑.๕๐ เมตร (๔) มีพน้ื ที่หน้ำทำงลำดเป็นท่ีว่ำงยำวไมน่ อ้ ยกวำ่ ๑.๕๐ เมตร (๕) มีควำมลำดชันไม่เกิน ๑ : ๑๒ และมีควำมยำวช่วงละไม่เกิน ๖ เมตร ในกรณีท่ีทำงลำด ยำวเกิน ๖ เมตร ตอ้ งจัดให้มชี ำนพักยำวไม่น้อยกว่ำ ๑.๕๐ เมตร ค่ันระหวำ่ งแตล่ ะชว่ งของทำงลำด (๖) ทำงลำดด้ำนที่ไมม่ ีผนังก้นั ใหย้ กขอบสูงจำกพ้ืนผิวของทำงลำดไมน่ อ้ ยกวำ่ ๑๐ เซนตเิ มตร และตอ้ งมรี ำวจบั และรำวกันตก (๗) ทำงลำดท่ีมีควำมยำวตัง้ แต่ ๑.๘๐ เมตรขึ้นไป ต้องมีรำวจับทั้งสองดำ้ น และทำงลำด ท่ีมีควำมกว้ำงตั้งแต่ ๓ เมตรข้ึนไป ต้องมีรำวจับห่ำงกันไม่เกิน ๑.๕๐ เมตร ทั้งนี้ กรณีที่ต้องติดตั้ง รำวจับเพมิ่ เตมิ ทำงลำดนั้นจะตอ้ งเหลือพ้นื ทีเ่ พียงพอที่ผู้พกิ ำรหรอื ทุพพลภำพ หรอื คนชรำทใี่ ช้เกำ้ อี้ล้อ สำมำรถเข้ำออกได้อยำ่ งสะดวก โดยรำวจบั ใหม้ ีลักษณะ ดงั ตอ่ ไปนี้ (ก) ทำด้วยวัสดเุ รยี บ มีควำมมั่นคงแข็งแรง ไม่เปน็ อนั ตรำยในกำรจับและไมล่ ื่น (ข) มีลักษณะกลมหรือมีลักษณะมนไม่มีเหล่ียม โดยมีเส้นผ่ำนศูนย์กลำงไม่น้อยกว่ำ ๓ เซนตเิ มตร แต่ไมเ่ กิน ๔ เซนติเมตร (ค) สูงจำกพน้ื ไม่น้อยกวำ่ ๗๕ เซนติเมตร แตไ่ ม่เกิน ๙๐ เซนตเิ มตร (ง) รำวจบั ด้ำนท่ีอยู่ตดิ ผนงั ใหม้ รี ะยะห่ำงจำกผนงั ไมน่ อ้ ยกวำ่ ๔ เซนตเิ มตร มีควำมสงู จำกจุดยึดไมน่ ้อยกวำ่ ๑๐ เซนตเิ มตร และผนงั บริเวณรำวจบั ตอ้ งเปน็ ผนงั เรียบ (จ) รำวจับตอ้ งยำวตอ่ เนื่องกันหรือในกรณที ไ่ี ม่สำมำรถทำใหต้ อ่ เน่อื งกันได้ให้มรี ะยะห่ำง ไม่เกิน ๕ เซนติเมตร และส่วนที่ยึดติดกับผนังจะต้องไม่กีดขวำงหรือเป็นอุปสรรคต่อกำรใช้ของคนพิกำร ทำงกำรมองเหน็ (ฉ) ปลำยของรำวจับให้ย่ืนเลยจำกจุดเร่ิมต้นและจุดสิ้นสุดของทำงลำดไม่น้อยกว่ำ ๓๐ เซนติเมตร โดยปลำยรำวจับตอ้ งงอหรอื เกบ็ ได้ (๘) มีป้ำยแสดงทิศทำง ตำแหน่ง หรือหมำยเลขช้ันของอำคำรที่คนพิกำรทำงกำรมองเห็น และคนชรำสำมำรถทรำบควำมหมำยได้ โดยต้ังอยู่บริเวณทำงขึน้ และทำงลงของทำงลำดทเ่ี ชื่อมระหว่ำงชั้น ของอำคำร (๙) มีสัญลักษณ์รูปผู้พิกำรติดไว้ในบริเวณทำงลำดท่ีจัดไว้ให้แก่ผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ”

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่อี อกตามความในพระราชบญั ญัตผิ สู้ งู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่ิมเตมิ และกฎหมายอนื่ ท่เี ก่ียวขอ้ ง 63 เล่ม ๑๓๘ ตอนท่ี ๑๖ ก ราชกหจิ นจ้าานุเ๒บ๒กษา ๔ มีนาคม ๒๕๖๔ ขอ้ ๗ ให้ยกเลกิ ควำมในขอ้ ๑๐ แห่งกฎกระทรวงกำหนดสง่ิ อำนวยควำมสะดวกในอำคำร สำหรับผู้พกิ ำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และให้ใช้ควำมต่อไปนแ้ี ทน “ข้อ ๑๐ ลิฟต์ท่ีผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำใช้ไดท้ ี่มีลกั ษณะเปน็ ห้องลิฟต์ตอ้ งมลี ักษณะ ดังต่อไปน้ี (๑) ขนำดของห้องลิฟตต์ อ้ งมีควำมกวำ้ งไม่นอ้ ยกวำ่ ๑.๖๐ เมตร ยำวไม่น้อยกว่ำ ๑.๔๐ เมตร หรือมีควำมกว้ำงไม่น้อยกวำ่ ๑.๔๐ เมตร ยำวไม่น้อยกวำ่ ๑.๖๐ เมตร และสงู ไม่นอ้ ยกวำ่ ๒.๓๐ เมตร และมีช่องกระจกใสนิรภัยที่สำมำรถมองเห็นระหว่ำงภำยนอกและภำยในได้ ขนำดกว้ำงไม่น้อยกว่ำ ๒๐ เซนติเมตร ยำวไม่นอ้ ยกวำ่ ๘๐ เซนตเิ มตร และสงู จำกพ้นื ไมเ่ กนิ ๑.๑๐ เมตร (๒) ช่องประตูลิฟต์ต้องมีควำมกว้ำงสุทธิไม่น้อยกว่ำ ๙๐ เซนติเมตร และต้องมีระบบแสง เพือ่ ป้องกนั ไม่ให้ประตูลิฟตห์ นบี ผโู้ ดยสำร (๓) มีพื้นผิวต่ำงสัมผัสบนพ้ืนบริเวณหน้ำประตูลิฟต์กว้ำง ๓๐ เซนติเมตร และยำว ๙๐ เซนติเมตร ซ่ึงอยู่หำ่ งจำกประตูลิฟตไ์ ม่นอ้ ยกวำ่ ๓๐ เซนตเิ มตร แต่ไมเ่ กิน ๖๐ เซนตเิ มตร (๔) ปุม่ กดเรยี กลิฟต์ ป่มุ บังคับลิฟต์ และปมุ่ สญั ญำณแจง้ เหตุฉกุ เฉินต้องมลี กั ษณะ ดงั ตอ่ ไปนี้ (ก) ปุ่มล่ำงสุดอยู่สูงจำกพ้ืนไม่น้อยกว่ำ ๙๐ เซนติเมตร ปุ่มบนสุดอยู่สูงจำกพื้น ไมเ่ กินกว่ำ ๑.๒๐ เมตร และห่ำงจำกมมุ ภำยในห้องลิฟต์ไม่น้อยกว่ำ ๔๐ เซนตเิ มตร ในกรณที หี่ ้องลิฟต์ มีขนำดกวำ้ งและยำวน้อยกวำ่ ๑.๕๐ เมตร (ข) มีขนำดเส้นผ่ำนศนู ย์กลำงไม่น้อยกว่ำ ๒ เซนตเิ มตร มีอักษรเบรลล์กำกบั ไวท้ กุ ปมุ่ เมอ่ื กดปมุ่ จะตอ้ งมีเสียงดังและมีแสง (ค) ไม่มสี ิง่ กีดขวำงบริเวณทกี่ ดป่มุ ลิฟต์ (๕) มีรำวจับโดยรอบภำยในลิฟต์ โดยรำวจับมลี ักษณะตำมท่ีกำหนดในข้อ ๘ (๗) (ก) (ข) (ค) และ (ง) (๖) มตี วั เลข เสียง และแสงไฟบอกตำแหน่งชัน้ ต่ำง ๆ เม่ือลิฟต์หยุด และข้นึ หรือลง (๗) มีป้ำยแสดงหมำยเลขชั้นและแสดงทิศทำงข้ึนลงของลิฟต์ ซ่ึงมีแสงไฟบริเวณโถงหน้ำ ประตูลฟิ ต์และติดอยู่ในตำแหน่งท่ีเหน็ ได้ชัดเจน (๘) ในกรณีท่ีลิฟต์ขัดข้องให้มีท้ังเสียงและแสงไฟเตือนภัยเป็นไฟกะพริบสีแดง เพื่อให้ คนพกิ ำรทำงกำรมองเห็นและคนพกิ ำรทำงกำรไดย้ นิ หรอื สอื่ ควำมหมำยทรำบ และให้มีไฟกะพรบิ สีเขียว เป็นสัญญำณให้คนพิกำรทำงกำรได้ยินหรือสื่อควำมหมำยได้ทรำบว่ำผู้ที่อยู่ข้ำงนอกรับทรำบแล้วว่ำ ลฟิ ต์ขดั ขอ้ งและกำลงั ให้ควำมช่วยเหลืออยู่ (๙) มีโทรศัพท์แจ้งเหตฉุ ุกเฉินภำยในลิฟตซ์ ึ่งสำมำรถติดต่อกับภำยนอกได้ โดยต้องอยู่สูงจำกพืน้ ไม่นอ้ ยกวำ่ ๙๐ เซนตเิ มตร แตไ่ มเ่ กนิ ๑.๒๐ เมตร (๑๐) มรี ะบบชุดไฟฟ้ำสำรองสำหรบั กรณไี ฟฟำ้ ปกติหยุดทำงำน ลฟิ ต์จะไม่หยุดค้ำงระหว่ำงชน้ั แต่จะสำมำรถเคลอ่ื นที่มำยังชน้ั ท่ใี กลท้ ่สี ุดและบำนประตูลิฟตต์ อ้ งเปิดออกได้

64 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ทอ่ี อกตามความในพระราชบญั ญัตผิ ู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพม่ิ เติม และกฎหมายอ่นื ทเ่ี ก่ยี วขอ้ ง เล่ม ๑๓๘ ตอนที่ ๑๖ ก ราชกหิจนจ้ าานเุ ๒บ๓กษา ๔ มีนาคม ๒๕๖๔ (๑๑) ภำยในห้องลิฟต์ต้องมีระบบไฟฟ้ำแสงสว่ำงฉุกเฉินและระบบพัดลมระบำยอำกำศ ซึง่ สำมำรถทำงำนไดอ้ ย่ำงต่อเนือ่ งไมน่ อ้ ยกวำ่ ๑ ช่วั โมง ในกรณีระบบไฟฟำ้ ปกติหยุดทำงำน” ขอ้ ๘ ให้ยกเลกิ ควำมในข้อ ๑๑ แห่งกฎกระทรวงกำหนดสง่ิ อำนวยควำมสะดวกในอำคำร สำหรับผ้พู กิ ำรหรอื ทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และให้ใชค้ วำมตอ่ ไปน้ีแทน “ข้อ ๑๑ อำคำรตำมข้อ ๓ ท่ีมีบันไดภำยในหรือภำยนอกอำคำร ต้องจัดให้มีบันได ทมี่ ลี กั ษณะ ดงั ตอ่ ไปน้ี (๑) มีรำวจับบันไดทั้งสองข้ำงในกรณีที่พ้ืนมีควำมต่ำงระดับกันตั้งแต่ ๖๐ เซนติเมตรขึ้นไป โดยให้รำวจับมลี ักษณะตำมทก่ี ำหนดในขอ้ ๘ (๗) (๒) ขั้นบันไดแต่ละช่วงต้องมีควำมสูงของลูกต้ังและควำมลึกของลูกนอนสม่ำเสมอตลอดทั้ง ช่วงบันได ลูกตั้งสูงไม่เกิน ๑๘ เซนติเมตร โดยผลรวมของลูกตั้งกับลูกนอนไม่น้อยกว่ำ ๔๓ เซนติเมตร และไม่เกนิ ๔๘ เซนติเมตร (๓) พนื้ ผวิ ของบนั ไดต้องใชว้ สั ดทุ ่ไี ม่ลื่น (๔) ลูกต้ังบันไดห้ำมเปิดเป็นช่องโล่ง เว้นแต่ลูกนอนบันไดยกขอบด้ำนในสูงไม่น้อยกว่ำ ๕ เซนตเิ มตร (๕) มปี ำ้ ยแสดงทศิ ทำง ตำแหนง่ หรอื หมำยเลขชน้ั ของอำคำรทีส่ ำมำรถทรำบควำมหมำยได้ โดยตงั้ อยู่บรเิ วณทำงขนึ้ และทำงลงของบนั ไดท่ีเชือ่ มระหวำ่ งช้ันของอำคำร” ข้อ ๙ ให้ยกเลิกควำมในข้อ ๑๒ ข้อ ๑๓ และข้อ ๑๔ แห่งกฎกระทรวงกำหนด สิ่งอำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และให้ใช้ ควำมต่อไปนแ้ี ทน “ข้อ ๑๒ อำคำรตำมข้อ ๓ ต้องจดั ให้มีทจ่ี อดรถสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ ดงั ต่อไปน้ี (๑) จำนวนทจ่ี อดรถไม่เกิน ๒๕ คัน ให้มีทจี่ อดรถไม่นอ้ ยกวำ่ ๑ คัน (๒) จำนวนทจี่ อดรถตง้ั แต่ ๒๖ คนั แต่ไม่เกิน ๕๐ คัน ใหม้ ที จี่ อดรถไม่น้อยกวำ่ ๒ คนั (๓) จำนวนท่จี อดรถตัง้ แต่ ๕๑ คนั แตไ่ มเ่ กิน ๗๕ คัน ให้มที จี่ อดรถไมน่ ้อยกวำ่ ๓ คัน (๔) จำนวนทจ่ี อดรถตง้ั แต่ ๗๖ คัน แต่ไม่เกนิ ๑๐๐ คนั ให้มีท่จี อดรถไม่นอ้ ยกว่ำ ๔ คนั (๕) จำนวนที่จอดรถตัง้ แต่ ๑๐๑ คัน แต่ไม่เกนิ ๑๕๐ คนั ให้มที จ่ี อดรถไม่น้อยกวำ่ ๕ คัน (๖) จำนวนที่จอดรถตั้งแต่ ๑๕๑ คัน แต่ไม่เกิน ๒๐๐ คัน ให้มีที่จอดรถไม่น้อยกว่ำ ๖ คัน และเพ่ิมขึ้นอีก ๑ คัน สำหรับที่จอดรถทุกจำนวนรถ ๑๐๐ คันที่เพ่ิมขึ้น เศษของ ๑๐๐ คัน หำกเกินกวำ่ ๕๐ คนั ใหค้ ิดเป็น ๑๐๐ คัน ขอ้ ๑๓ ที่จอดรถสำหรับผพู้ ิกำรหรอื ทุพพลภำพ และคนชรำให้จัดไว้ใกล้ทำงเข้ำออกอำคำร ให้มำกที่สุด มีพ้ืนผิวเรียบ มีระดับเสมอกัน และมีสัญลักษณ์รูปผู้พิกำรอยู่บนพื้นของท่ีจอดรถ ในลักษณะทต่ี ดิ ฝง่ั เส้นทำงจรำจรมำกท่สี ุด มคี วำมกว้ำงและยำวไม่น้อยกวำ่ ๙๐ เซนติเมตร และมปี ำ้ ย

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ทอ่ี อกตามความในพระราชบญั ญัติผ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพม่ิ เตมิ และกฎหมายอน่ื ทเี่ ก่ียวข้อง 65 เล่ม ๑๓๘ ตอนที่ ๑๖ ก ราชกหจิ นจ้าานเุ๒บ๔กษา ๔ มีนาคม ๒๕๖๔ แสดงที่จอดรถสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ ขนำดกว้ำงและยำวไม่น้อยกว่ำ ๓๐ เซนติเมตร ติดต้ังอยู่สูงจำกพื้นไม่น้อยกว่ำ ๒ เมตร หรือติดต้ังบนผนังของช่องจอดรถ ขนำดกว้ำงและยำวไม่น้อยกวำ่ ๓๐ เซนติเมตร อยสู่ งู จำกพ้ืนไม่น้อยกวำ่ ๑.๒๐ เมตร ข้อ ๑๔ ลักษณะและขนำดของที่จอดรถสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ ให้เป็นไปตำมข้อ ๒ และข้อ ๓ แห่งกฎกระทรวง ฉบับท่ี ๔๑ (พ.ศ. ๒๕๓๗) ออกตำมควำมใน พระรำชบัญญัติควบคุมอำคำร พ.ศ. ๒๕๒๒ และที่แก้ไขเพิ่มเติม และจัดให้มีท่ีว่ำงด้ำนข้ำงท่ีจอดรถ กว้ำงไม่น้อยกว่ำ ๑ เมตร ตลอดควำมยำวของท่ีจอดรถ โดยที่ว่ำงดังกล่ำวต้องมีลักษณะพื้นผิวเรียบ และมรี ะดบั เสมอกับท่ีจอดรถ” ขอ้ ๑๐ ให้ยกเลิกควำมใน (๒) และ (๓) ของข้อ ๑๘ แห่งกฎกระทรวงกำหนดสิ่งอำนวย ควำมสะดวกในอำคำรสำหรบั ผพู้ กิ ำรหรอื ทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และใหใ้ ชค้ วำมตอ่ ไปนี้แทน “(๒) หำกมีธรณปี ระตู ควำมสูงของธรณีประตตู ้องไม่เกินกว่ำ ๑.๓ เซนติเมตร และใหข้ อบ ท้ังสองดำ้ นมีควำมลำดชันไม่เกนิ ๑ : ๒ (๓) ช่องประตูต้องมคี วำมกวำ้ งสุทธิไม่น้อยกว่ำ ๘๖ เซนติเมตร” ข้อ ๑๑ ให้ยกเลิกควำมในวรรคสองของข้อ ๒๐ แห่งกฎกระทรวงกำหนดสิ่งอำนวย ควำมสะดวกในอำคำรสำหรบั ผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และใหใ้ ช้ควำมตอ่ ไปนแ้ี ทน “สถำนีบริกำรน้ำมัน สถำนีบริกำรก๊ำซปิโตรเลียมเหลว หรือสถำนีบริกำรก๊ำซธรรมชำติ ตำมกฎหมำยว่ำดว้ ยกำรควบคมุ นำ้ มนั เช้อื เพลิง ต้องจดั ใหม้ ีห้องส้วมสำหรบั ผูพ้ ิกำรหรอื ทุพพลภำพ และ คนชรำสำมำรถเขำ้ ใชไ้ ดอ้ ย่ำงนอ้ ย ๑ หอ้ ง ตอ่ ๑ จดุ ใหบ้ รกิ ำรหอ้ งสว้ ม” ข้อ ๑๒ ใหย้ กเลิกควำมในข้อ ๒๑ แหง่ กฎกระทรวงกำหนดสง่ิ อำนวยควำมสะดวกในอำคำร สำหรบั ผ้พู ิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และให้ใช้ควำมตอ่ ไปนแี้ ทน “ขอ้ ๒๑ ห้องสว้ มสำหรับผพู้ กิ ำรหรอื ทพุ พลภำพ และคนชรำ ตอ้ งมีลกั ษณะ ดังต่อไปนี้ (๑) มีพื้นที่ว่ำงภำยในห้องส้วมเพื่อให้เก้ำอี้ล้อสำมำรถหมุนตัวกลับได้ซ่ึงมีเส้นผ่ำนศูนย์กลำง ไมน่ ้อยกว่ำ ๑.๕๐ เมตร (๒) ประตูของห้องที่ตั้งโถส้วมเป็นแบบบำนเลื่อน หรือเป็นแบบบำนเปิดออกสู่ภำยนอก โดยตอ้ งเปดิ คำ้ งไดไ้ มน่ อ้ ยกว่ำ ๙๐ องศำ และตอ้ งมรี ำวจบั แนวนอน และมสี ญั ลกั ษณร์ ูปผพู้ กิ ำรติดไวท้ ่ี ประตูดำ้ นหนำ้ ห้องสว้ ม ลักษณะของประตูนอกจำกทีก่ ล่ำวมำขำ้ งตน้ ให้เปน็ ไปตำมทกี่ ำหนดในหมวด ๖ (๓) พ้ืนห้องส้วมต้องมีระดับเสมอกับพ้ืนภำยนอก ถ้ำเป็นพื้นต่ำงระดับต้องมลี ักษณะเป็นทำงลำด ตำมหมวด ๒ และวสั ดุปพู น้ื ห้องสว้ มต้องไมล่ น่ื (๔) พน้ื หอ้ งสว้ มตอ้ งมคี วำมลำดชนั เพยี งพอไปยงั ชอ่ งระบำยน้ำทง้ิ เพอื่ ทจี่ ะไมใ่ หม้ ีน้ำขงั บนพน้ื (๕) มีโถส้วมชนดิ นั่งรำบ สูงจำกพื้นไมน่ อ้ ยกวำ่ ๔๐ เซนตเิ มตร แต่ไม่เกิน ๔๕ เซนตเิ มตร และท่ปี ล่อยน้ำเปน็ ชนดิ คนั โยกหรอื ปมุ่ กดขนำดใหญห่ รอื ชนดิ อ่ืนทส่ี ำมำรถใช้ได้อย่ำงสะดวก

66 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่อี อกตามความในพระราชบญั ญัตผิ สู้ ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เตมิ และกฎหมายอน่ื ทเ่ี กยี่ วข้อง เล่ม ๑๓๘ ตอนท่ี ๑๖ ก ราชกหจิ นจ้าานเุ๒บ๕กษา ๔ มนี าคม ๒๕๖๔ (๖) มีรำวจับบริเวณด้ำนที่ชิดผนังเพ่ือช่วยในกำรพยุงตัว เป็นรำวจับในแนวนอนและแนวด่ิง โดยมีลักษณะ ดงั ตอ่ ไปน้ี (ก) รำวจับในแนวนอนมีควำมสูงจำกพื้นไม่น้อยกว่ำ ๖๕ เซนติเมตร แต่ไม่เกิน ๗๐ เซนติเมตร และให้ยื่นล้ำออกมำจำกด้ำนหน้ำโถส้วมอีกไม่น้อยกว่ำ ๒๕ เซนติเมตร แต่ไม่เกิน ๓๐ เซนตเิ มตร (ข) รำวจับในแนวดิ่งต่อจำกปลำยของรำวจับในแนวนอนด้ำนหน้ำโถส้วมมีควำมยำว วัดจำกปลำยของรำวจับในแนวนอนขึ้นไปอยำ่ งน้อย ๖๐ เซนติเมตร ทง้ั นี้ รำวจบั ตำม (ก) และ (ข) อำจเป็นรำวต่อเน่อื งกนั ก็ได้ (๗) ด้ำนข้ำงโถส้วมด้ำนที่ไม่ชิดผนังให้มีรำวจับตดิ ผนงั แบบพับเก็บไดใ้ นแนวรำบ หรือแนวด่ิง เม่ือกำงออกให้มีระบบล็อกท่ีผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำสำมำรถปลดล็อกได้ง่ำย มีระยะห่ำง จำกขอบของโถส้วมไม่น้อยกว่ำ ๑๕ เซนติเมตร แต่ไม่เกิน ๒๐ เซนติเมตร และมีควำมยำวไม่น้อยกว่ำ ๕๕ เซนตเิ มตร (๘) นอกเหนือจำกรำวจับตำม (๖) และ (๗) ต้องมีรำวจับเพอ่ื นำไปส่สู ุขภณั ฑอ์ ืน่ ๆ ภำยใน หอ้ งสว้ ม มีควำมสูงจำกพ้นื ไม่น้อยกวำ่ ๘๐ เซนตเิ มตร แต่ไม่เกิน ๙๐ เซนตเิ มตร (๙) ติดต้ังระบบสัญญำณแสงและสัญญำณเสียงให้ผู้ท่ีอยู่ภำยนอกแจ้งภัยแก่ผู้พิกำรหรือ ทุพพลภำพ และคนชรำ และระบบสัญญำณแสงและสัญญำณเสียงให้ผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และ คนชรำสำมำรถแจ้งเหตุหรือเรียกหำผู้ช่วยในกรณีท่ีเกิดเหตุฉุกเฉินไว้ในห้องส้วม โดยมีปุ่มกดหรือ ปุ่มสัมผัสให้สัญญำณทำงำนซ่ึงติดตั้งอยู่ในตำแหน่งที่ผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำสำมำรถใช้งำนได้ สะดวก (๑๐) มีอ่ำงล้ำงมอื โดยมีลักษณะ ดังต่อไปน้ี (ก) ใต้อ่ำงล้ำงมือด้ำนท่ีติดผนังไปจนถึงขอบอ่ำงเป็นท่ีว่ำง เพ่ือให้เก้ำอี้ล้อสำมำรถ สอดเข้ำไปได้ โดยขอบอ่ำงอยูห่ ่ำงจำกผนงั ไมน่ ้อยกวำ่ ๔๕ เซนติเมตร และต้องอยใู่ นตำแหนง่ ทผี่ ู้พกิ ำร หรือทุพพลภำพ และคนชรำเขำ้ ประชดิ ไดโ้ ดยไมม่ ีสิ่งกดี ขวำง (ข) ควำมสงู จำกพ้นื ถงึ ขอบบนของอ่ำงไมน่ ้อยกวำ่ ๗๕ เซนตเิ มตร แตไ่ มเ่ กนิ ๘๐ เซนตเิ มตร และมีรำวจบั ในแนวนอนแบบพับเกบ็ ได้ในแนวด่ิงทั้งสองขำ้ งของอำ่ ง (ค) กอ๊ กน้ำเป็นชนิดกำ้ นโยกหรือก้ำนกดหรอื ก้ำนหมนุ หรือระบบอตั โนมัติ” ข้อ ๑๓ ใหย้ กเลิกควำมในขอ้ ๒๓ แหง่ กฎกระทรวงกำหนดสงิ่ อำนวยควำมสะดวกในอำคำร สำหรบั ผูพ้ ิกำรหรอื ทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และให้ใชค้ วำมตอ่ ไปนีแ้ ทน “ข้อ ๒๓ ในกรณีท่ีเป็นห้องส้วมสำหรับผู้ชำยท่ีมิใช่ห้องส้วมสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ ตำมขอ้ ๒๐ และขอ้ ๒๑ ให้มีที่ถ่ำยปัสสำวะทมี่ ีระดับสูงจำกพ้ืนไม่เกิน ๔๐ เซนติเมตร อยำ่ งนอ้ ย ๑ ที่ และมรี ำวจับ”

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ทีอ่ อกตามความในพระราชบัญญัตผิ ู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่ิมเติม และกฎหมายอ่นื ที่เก่ียวข้อง 67 เล่ม ๑๓๘ ตอนที่ ๑๖ ก ราชกหจิ นจ้าานเุ๒บ๖กษา ๔ มนี าคม ๒๕๖๔ ขอ้ ๑๔ ใหย้ กเลิกควำมในข้อ ๒๕ แห่งกฎกระทรวงกำหนดส่งิ อำนวยควำมสะดวกในอำคำร สำหรับผพู้ ิกำรหรือทพุ พลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และให้ใช้ควำมตอ่ ไปนี้แทน “ข้อ ๒๕ อำคำรตำมขอ้ ๓ ต้องจดั ใหม้ ีพน้ื ผวิ ต่ำงสมั ผสั ดังนี้ (๑) พ้ืนผิวต่ำงสัมผัสชนิดเตือนที่พ้ืน ให้ติดต้ังบริเวณต่ำงระดับท่ีมีระดับต่ำงกันเกิน ๑๕ เซนติเมตร ที่ทำงข้ึนและทำงลงของทำงลำดหรือบันได ท่ีพ้ืนด้ำนหน้ำและด้ำนหลังประตู ทำงเข้ำออกอำคำร ที่พ้นื ด้ำนหน้ำของประตหู ้องสว้ ม ที่พืน้ ดำ้ นหน้ำของชอ่ งประตูลฟิ ต์ และบริเวณท่ีมี สิ่งกีดขวำง โดยมีควำมกว้ำง ๓๐ เซนติเมตร และมีควำมยำวเท่ำกับและขนำนไปกับควำมกว้ำงของ ช่องทำงเดินของพ้ืนต่ำงระดับ ทำงลำด บันได หรือประตู และขอบของพื้นผิวต่ำงสัมผัสต้องอยู่ห่ำง จำกจุดเร่ิมต้นของทำงข้ึนหรือทำงลงของพ้ืนต่ำงระดับ ทำงลำด บันได หรือประตู ไม่น้อยกว่ำ ๓๐ เซนตเิ มตร ในกรณีของสถำนีขนส่งมวลชนท่ไี ม่มีประตูหรือแผงก้ันให้ขอบนอกของพ้ืนผิวต่ำงสมั ผสั อยหู่ ำ่ งจำกขอบของชำนชำลำไมน่ ้อยกว่ำ ๖๐ เซนติเมตร แตไ่ ม่เกิน ๗๕ เซนติเมตร (๒) พื้นผิวต่ำงสัมผัสชนิดนำทำง ให้ติดต้ังในทิศทำงท่ีนำไปสู่ทำงเข้ำออกอำคำรจุดบริกำร ข้อมลู ข่ำวสำรหรอื ประชำสัมพันธ์ หอ้ งนำ้ หอ้ งส้วม ลฟิ ต์ หรือบนั ได” ขอ้ ๑๕ ให้ยกเลิกชื่อหมวด ๙ โรงมหรสพ หอประชุม และโรงแรม แห่งกฎกระทรวง กำหนดส่ิงอำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรบั ผ้พู ิกำรหรอื ทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และ ใหใ้ ช้ควำมตอ่ ไปนแ้ี ทน “หมวด ๙ โรงมหรสพ หอประชมุ โรงแรม ศำสนสถำนหรือฌำปนสถำน และอำคำรประเภทและลักษณะอ่นื ” ข้อ ๑๖ ให้ยกเลิกควำมในข้อ ๒๖ และข้อ ๒๗ แห่งกฎกระทรวงกำหนดสิ่งอำนวย ควำมสะดวกในอำคำรสำหรบั ผพู้ กิ ำรหรอื ทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และให้ใชค้ วำมตอ่ ไปน้แี ทน “ข้อ ๒๖ อำคำรตำมข้อ ๓ ที่เป็นโรงมหรสพหรือหอประชุมต้องจัดให้มีพื้นที่สำหรับ เกำ้ อีล้ อ้ ดังต่อไปนี้ (๑) จำนวนทนี่ ั่งไมเ่ กิน ๑๐๐ ทนี่ ั่ง ใหม้ พี ื้นทส่ี ำหรบั เกำ้ อ้ลี ้อไมน่ อ้ ยกว่ำ ๒ ท่ี (๒) ในกรณีท่ีมีที่นั่งเกินกว่ำ ๑๐๐ ที่น่ังขึ้นไป ให้เพิ่มพื้นที่สำหรับเก้ำอี้ล้อ ๑ ที่ต่อทุก ๕๐ ทีน่ ง่ั ทเี่ พ่ิมขนึ้ เศษของ ๕๐ ท่นี ่งั ให้คดิ เปน็ ๕๐ ทน่ี ่งั (๓) พืน้ ที่สำหรบั เก้ำอ้ีลอ้ ตอ้ งเป็นพ้นื ทีร่ ำบอยู่ในตำแหน่งท่เี ขำ้ ออกได้สะดวก มีขนำดของพน้ื ท่ี กวำ้ งไมน่ อ้ ยกวำ่ ๙๐ เซนติเมตร และยำวไม่นอ้ ยกว่ำ ๑.๔๐ เมตร ขอ้ ๒๗ อำคำรตำมข้อ ๓ ที่เป็นโรงแรมต้องจัดให้มีห้องพักที่มีสิ่งอำนวยควำมสะดวก สำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำทุกช้ัน ช้ันละไม่น้อยกว่ำ ๑ ห้อง และในกรณีที่โรงแรม มีลักษณะเป็นอำคำรชน้ั เดยี วต้องจดั ใหม้ หี อ้ งพักทมี่ ีส่ิงอำนวยควำมสะดวกสำหรบั ผู้พกิ ำรหรอื ทุพพลภำพ และคนชรำ ดงั ตอ่ ไปนี้

68 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่อี อกตามความในพระราชบัญญัตผิ ู้สงู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเติม และกฎหมายอน่ื ที่เก่ยี วข้อง เล่ม ๑๓๘ ตอนท่ี ๑๖ ก ราชกหจิ นจ้าานเุ๒บ๗กษา ๔ มีนาคม ๒๕๖๔ (๑) จำนวนห้องพักไม่เกิน ๑๐ ห้อง ให้มีห้องพักท่ีมีส่ิงอำนวยควำมสะดวกสำหรับผู้พิกำร หรอื ทุพพลภำพ และคนชรำ ไมน่ ้อยกว่ำ ๑ หอ้ ง (๒) ในกรณีที่มีห้องพักเกินกว่ำ ๑๐ ห้องขึ้นไป ให้เพิ่มห้องพักท่ีมีส่ิงอำนวยควำมสะดวก สำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ ๑ ห้องต่อทุก ๑๐ ห้องที่เพิ่มขึ้น เศษของ ๑๐ ห้อง ให้คดิ เปน็ ๑๐ ห้อง” ขอ้ ๑๗ ให้เพิม่ ควำมตอ่ ไปน้ีเปน็ ข้อ ๒๗/๑ แห่งกฎกระทรวงกำหนดสิ่งอำนวยควำมสะดวก ในอำคำรสำหรบั ผพู้ กิ ำรหรือทพุ พลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ “ข้อ ๒๗/๑ ห้องพักที่มีสิ่งอำนวยควำมสะดวกสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ ตำมข้อ ๒๗ ตอ้ งมีสว่ นประกอบและมีลกั ษณะ ดงั ตอ่ ไปนี้ (๑) อยใู่ กลบ้ ันไดหรอื บนั ไดหนไี ฟหรอื ลฟิ ต์ดับเพลงิ (๒) ภำยในห้องพักต้องจัดให้มีสัญญำณบอกเหตุหรือเตือนภัยท้ังสัญญำณท่ีเป็นเสียงและแสง และระบบสั่นสะเทือนติดตั้งบริเวณที่นอนในกรณีเกิดอัคคีภัยหรือเหตุอันตรำยอย่ำงอื่นเพ่ือให้ผู้ท่ีอยู่ ภำยในห้องพักทรำบ และมีสวิตช์สัญญำณแสงและสวิตช์สัญญำณเสียงแจ้งภัยหรือเรียกให้ผู้ท่ีอยู่ ภำยนอกทรำบว่ำมคี นอยู่ในห้องพัก (๓) มีแผนผังต่ำงสัมผัสแสดงตำแหน่งของห้องพัก บันไดหนีไฟ และทิศทำงไปสู่บันไดหนีไฟ โดยตดิ ไวท้ ่ีกง่ึ กลำงบำนประตูด้ำนในและอยู่สูงจำกพืน้ ไม่นอ้ ยกวำ่ ๑.๓๐ เมตร แตไ่ มเ่ กนิ ๑.๗๐ เมตร” ข้อ ๑๘ ให้เพ่ิมควำมต่อไปน้ีเป็นข้อ ๒๘/๑ ข้อ ๒๘/๒ และข้อ ๒๘/๓ ของหมวด ๙ โรงมหรสพ หอประชุม และโรงแรม แห่งกฎกระทรวงกำหนดสิ่งอำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรับ ผู้พกิ ำรหรือทพุ พลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ “ข้อ ๒๘/๑ อำคำรตำมข้อ ๓ ที่เป็นศำสนสถำนหรือฌำปนสถำน หำกไม่สำมำรถจัดให้มี ทำงลำดหรือลิฟต์ตำมข้อ ๗ ข้อ ๘ ข้อ ๙ และข้อ ๑๐ ได้ อย่ำงน้อยต้องจัดให้มีอุปกรณ์ข้ึนลง ทำงดง่ิ ที่ผูพ้ กิ ำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำสำมำรถเขำ้ ใชไ้ ด้ ข้อ ๒๘/๒ อำคำรตำมข้อ ๓ ท่ีเป็นอำคำรอยู่อำศัยรวม อำคำรชุด หรือหอพัก ให้จัดให้มี สิ่งอำนวยควำมสะดวกสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำในทุกช้ันของอำคำรท่ีมีพื้นท่ีใช้สอย ที่ใชป้ ระโยชน์รว่ มกนั ที่มิใช่ทำงเดนิ รว่ มกนั ข้อ ๒๘/๓ อำคำรตำมข้อ ๓ ที่เป็นอำคำรสูงหรืออำคำรขนำดใหญ่พิเศษ ต้องจัดให้มีพื้นที่ หลบภัย ระบบกำรเตอื นภยั และกำรขอควำมชว่ ยเหลือกรณฉี กุ เฉิน” ขอ้ ๑๙ อำคำรตำมขอ้ ๓ แห่งกฎกระทรวงกำหนดส่ิงอำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรบั ผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และอำคำรตำมข้อ ๓ แห่งกฎกระทรวงกำหนด ส่ิงอำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ ซ่ึงแก้ไข เพิ่มเติมโดยกฎกระทรวงน้ี ที่มีอยู่แล้วก่อนวันท่ีกฎกระทรวงน้ีใช้บังคับ หรือท่ีได้รับใบอนุญำตหรือ ใบรบั แจง้ กำรก่อสร้ำง ดดั แปลง หรือเปลี่ยนกำรใชต้ ำมกฎหมำยวำ่ ด้วยกำรควบคมุ อำคำร และยังกอ่ สร้ำง

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ท่อี อกตามความในพระราชบญั ญตั ผิ ูส้ ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิม่ เติม และกฎหมายอ่ืนทเ่ี กย่ี วข้อง 69 เล่ม ๑๓๘ ตอนที่ ๑๖ ก ราชกหิจนจ้ าานุเ๒บ๘กษา ๔ มีนาคม ๒๕๖๔ ดดั แปลง หรือเปลยี่ นกำรใชไ้ ม่แลว้ เสรจ็ หรอื ที่ไดย้ ่นื ขออนุญำตหรือไดแ้ จ้งกำรกอ่ สรำ้ ง ดดั แปลง หรอื เปล่ียนกำรใช้อำคำรต่อเจ้ำพนักงำนท้องถ่ินตำมมำตรำ ๓๙ ทวิ ไว้ก่อนวันที่กฎกระทรวงนี้ใช้บังคับ และยังอยูร่ ะหวำ่ งกำรพจิ ำรณำของเจำ้ พนกั งำนทอ้ งถ่นิ ให้ได้รับยกเวน้ ไมต่ อ้ งปฏบิ ัติตำมกฎกระทรวงน้ี ขอ้ ๒๐ อำคำรตำมข้อ ๑๙ หำกประสงค์จะดัดแปลงอำคำรภำยหลังที่กฎกระทรวงนี้ ใช้บังคับ ใหไ้ ด้รับกำรยกเว้นไมต่ ้องปฏบิ ตั ิตำมกฎกระทรวงน้ี เมอื่ ได้ปฏิบตั ิตำมเงือ่ นไข ดังต่อไปนี้ (๑) ไม่เป็นกำรเพ่ิมพื้นที่อำคำรรวมกันทุกช้ันเกินร้อยละสองของพ้ืนที่อำคำรรวมกันทุกชั้น ทีไ่ ดร้ ับอนญุ ำตไว้กอ่ นกฎกระทรวงนใี้ ชบ้ ังคบั (๒) ไมเ่ ป็นกำรเพ่มิ ควำมสูงของอำคำร (๓) ไม่เป็นกำรเพม่ิ พ้ืนทป่ี กคลมุ ดิน (๔) ไม่เป็นกำรเปลี่ยนตำแหน่งหรือขอบเขตของอำคำรให้ผิดไปจำกท่ีได้รับอนุญำตไว้ก่อน กฎกระทรวงน้ใี ชบ้ ังคบั กำรดัดแปลงอำคำรที่ไม่เป็นไปตำมเง่ือนไขในวรรคหนึ่ง หรือมีกำรเปลี่ยนกำรใช้อำคำร ให้เป็นอำคำรตำมข้อ ๓ แห่งกฎกระทรวงกำหนดสิ่งอำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรับผู้พิกำรหรือ ทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยกฎกระทรวงนี้ ต้องจัดให้มีส่ิงอำนวย ควำมสะดวกสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ ตำมข้อ ๔ ข้อ ๕ ข้อ ๑๕ ข้อ ๑๙ ข้อ ๒๒ และข้อ ๒๔ แห่งกฎกระทรวงกำหนดส่ิงอำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรับผู้พิกำรหรือ ทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ และข้อ ๖ ข้อ ๑๒ ข้อ ๑๓ ข้อ ๑๔ ข้อ ๑๘ ข้อ ๒๐ ขอ้ ๒๑ ขอ้ ๒๓ และขอ้ ๒๕ แหง่ กฎกระทรวงกำหนดส่งิ อำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรบั ผู้พกิ ำร หรอื ทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ ซง่ึ แก้ไขเพ่มิ เติมโดยกฎกระทรวงนีด้ ้วย ใหไ้ ว้ ณ วนั ที่ 5 กมุ ภำพันธ์ พ.ศ. ๒๕๖4 พลเอก อนุพงษ์ เผำ่ จนิ ดำ รัฐมนตรวี ำ่ กำรกระทรวงมหำดไทย

70 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ทอี่ อกตามความในพระราชบัญญตั ิผสู้ งู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเติม และกฎหมายอน่ื ท่เี ก่ียวข้อง เล่ม ๑๓๘ ตอนท่ี ๑๖ ก ราชกหิจนจ้ าานเุ ๒บ๙กษา ๔ มีนาคม ๒๕๖๔ หมำยเหตุ :- เหตุผลในกำรประกำศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ โดยที่อำคำรตำมประเภทและลักษณะ ท่ีกำหนดไว้ในกฎกระทรวงกำหนดส่ิงอำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรบั ผู้พิกำรหรอื ทุพพลภำพ และคนชรำ พ.ศ. ๒๕๔๘ ไม่เหมำะสมกับควำมเปล่ียนแปลงในปัจจุบัน โดยมีรูปแบบสถำปัตยกรรมท่ีหลำกหลำยมำกขึ้น และยังไม่ครอบคลุมถึงอำคำรบำงประเภทท่ีมีขนำดและลักษณะท่ีสมควรต้องจัดให้มีส่ิงอำนวยควำมสะดวก สำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ เพื่อรองรับและอำนวยควำมสะดวกให้แก่ผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำในกำรเข้ำถึงและใช้ประโยชน์อำคำรได้มำกย่ิงข้ึน สมควรแก้ไขเพ่ิมเติมประเภท ขนำด และ ลักษณะของอำคำร และส่ิงอำนวยควำมสะดวก รวมทั้งข้อกำหนดเกี่ยวกับกำรติดต้ัง ขนำด จำนวน และ มำตรฐำนของสิ่งอำนวยควำมสะดวกในอำคำรสำหรับผู้พิกำรหรือทุพพลภำพ และคนชรำ ให้เหมำะสม สอดคลอ้ งและเป็นที่ยอมรบั ของนำนำประเทศ จงึ จำเปน็ ตอ้ งออกกฎกระทรวงน้ี

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทอี่ อกตามความในพระราชบญั ญตั ผิ ู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพมิ่ เตมิ และกฎหมายอน่ื ท่ีเก่ยี วขอ้ ง 71 เล่ม ๑๒๘ ตอนพเิ ศษ ๕๓ ง หน้า ๒ ๖ พฤษภาคม ๒๕๕๔ ราชกิจจานุเบกษา ประกาศกระทรวงคมนาคม เรือ่ ง ให้หน่วยงานในสงั กดั กระทรวงคมนาคม กําหนดหลกั เกณฑ์ วิธกี ารและเง่ือนไขการคุ้มครอง การสง่ เสรมิ และการสนับสนนุ แกผ่ สู้ ูงอายุในสว่ นท่เี กีย่ วข้อง กบั การบริการทางการแพทยแ์ ละการสาธารณสขุ รวมทง้ั การขนส่งสาธารณะ พ.ศ. ๒๕๕๔ อาศยั อํานาจตามความในมาตรา ๑๑ (๑) (๕) และ (๖) แห่งพระราชบัญญตั ผิ สู้ งู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ ซ่ึงแก้ไขเพ่ิมเติมโดยพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๓ และข้อ ๒ แห่งประกาศ สํานกั นายกรัฐมนตรี เรื่อง การกําหนดหน่วยงานผู้มีอํานาจหน้าที่รับผิดชอบดําเนินการเกี่ยวกับการคุ้มครอง การส่งเสริม และการสนับสนุนผู้สูงอายุในด้านต่าง ๆ ตามพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ ลงวันที่ ๑๕ ธนั วาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ รฐั มนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมจึงออกประกาศไว้ ดงั ต่อไปนี้ ขอ้ ๑ ประกาศน้ีเรียกว่า “ประกาศกระทรวงคมนาคม เรื่อง ให้หน่วยงานในสังกัด กระทรวงคมนาคม กาํ หนดหลกั เกณฑ์ วิธีการและเง่ือนไขการคุ้มครอง การส่งเสริมและการสนับสนุน แก่ผู้สูงอายุในส่วนท่ีเก่ียวข้องกับการบริการทางการแพทย์และการสาธารณสุข รวมทั้งการขนส่ง สาธารณะ พ.ศ. ๒๕๕๔” ข้อ ๒ ให้ยกเลกิ ประกาศกระทรวงคมนาคม เรอ่ื ง ให้หนว่ ยงานในสงั กัดกระทรวงคมนาคม กาํ หนดหลกั เกณฑ์ วิธกี ารและเง่อื นไขการคุ้มครอง การส่งเสริมและการสนับสนุนแก่ผู้สูงอายุในส่วนท่ี เกี่ยวข้องกบั การขนส่งสาธารณะ ลงวนั ที่ ๑ กนั ยายน พ.ศ. ๒๕๔๗ ข้อ ๓ ให้หน่วยบริการในระดับโรงพยาบาลของหน่วยงานในสังกัดกระทรวงคมนาคม ให้บริการทางการแพทย์และการสาธารณสุขแกผ่ สู้ ูงอายุดงั ตอ่ ไปน้ี (๑) จดั ให้มชี ่องทางเฉพาะสาํ หรับผู้สูงอายแุ ยกจากผู้รับบรกิ ารท่ัวไปในแผนกผ้ปู ว่ ยนอก (๒) กาํ หนดขัน้ ตอนและระยะเวลาในการให้บริการแก่ผู้สูงอายุ โดยปิดประกาศไว้ให้ชัดเจน และใหม้ กี ารประชาสัมพันธ์ในระหวา่ งให้บริการด้วย ขอ้ ๔ ให้คณะกรรมการตามกฎหมายท่ีเก่ยี วขอ้ งกับการขนส่งสาธารณะ ในสังกัดกระทรวง คมนาคม จดั ใหม้ ีการคุ้มครอง การสง่ เสรมิ และการสนบั สนนุ แก่ผู้สงู อายุ ดังนี้ (๑) อํานวยความสะดวก และความปลอดภัยโดยตรงแก่ผู้สูงอายุในส่วนท่ีเก่ียวข้องกับการ ขนส่งสาธารณะในความรับผิดชอบ เชน่ ในอาคาร สถานท่ี ยานพาหนะ หรือการบริการสาธารณะอื่น (๒) ลดอตั ราค่าโดยสารยานพาหนะตามความเหมาะสม ข้อ ๕ ให้คณะกรรมการตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องนั้น ๆ กําหนดหลักเกณฑ์วิธีการและ เงอ่ื นไขเพอ่ื ใหเ้ ป็นไปตามวตั ถุประสงค์ดงั กล่าวในขอ้ ๑ และออกประกาศกาํ หนดเพ่อื ใหท้ ราบโดยทั่วกัน

72 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทอี่ อกตามความในพระราชบญั ญตั ิผู้สงู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเตมิ และกฎหมายอ่นื ที่เกีย่ วขอ้ ง เลม่ ๑๒๘ ตอนพเิ ศษ ๕๓ ง หน้า ๓ ๖ พฤษภาคม ๒๕๕๔ ราชกจิ จานเุ บกษา ขอ้ ๖ ให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องดําเนินการรณรงค์ให้ประชาชนเน้นถึงความสําคัญ และตระหนักถึงการให้ความช่วยเหลือ อํานวยความสะดวก และความปลอดภัยแก่ผู้สูงอายุในการ โดยสารยานพาหนะและขนสง่ มวลชน ข้อ ๗ ใหร้ ายงานผลการปฏบิ ัติใหก้ ระทรวงคมนาคมทราบเปน็ ระยะตามความเหมาะสม ข้อ ๘ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตงั้ แต่วนั ถดั จากวนั ประกาศในราชกิจจานเุ บกษาเปน็ ตน้ ไป ประกาศ ณ วนั ที่ ๑๘ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๔ โสภณ ซารมั ย์ รัฐมนตรวี า่ การกระทรวงคมนาคม

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่อี อกตามความในพระราชบญั ญัตผิ ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เติม และกฎหมายอ่นื ที่เก่ยี วขอ้ ง 73

74 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทีอ่ อกตามความในพระราชบัญญัตผิ ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเตมิ และกฎหมายอ่ืนท่ีเกยี่ วข้อง

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ที่ออกตามความในพระราชบญั ญตั ิผสู้ งู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพมิ่ เติม และกฎหมายอ่นื ทเ่ี กยี่ วขอ้ ง 75 ‡≈¡à ÒÚÒ µÕπ懑 »… Ú˜ ° Àπâ“ 4 Ú˘ ¡∂‘ ÿπ“¬π ÚıÙ˜ √“™°‘®®“πÿ‡∫°…“ °Æ°√–∑√«ß °”Àπ¥À≈°— ‡°≥±å«“à ¥«â ¬§«“¡ª≈Õ¥¿—¬„π™’«µ‘ √à“ß°“¬·≈–∑√—æ¬ å ‘π °“√√—°…“§«“¡ ß∫‡√¬’ ∫√Õâ ¬ §«“¡ –Õ“¥·≈–§«“¡‡ªìπ√–‡∫¬’ ∫‡√’¬∫√âÕ¬ ¿“¬„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øø“Ñ æ.». ÚıÙ˜ Õ“»¬— Õ”π“®µ“¡§«“¡„π¡“µ√“ ı ·≈–¡“µ√“ ˆÚ ·Àßà æ√–√“™∫≠— ≠µ— °‘ “√√∂‰øø“Ñ ¢π ßà ¡«≈™π ·Àßà ª√–‡∑»‰∑¬ æ.». ÚıÙÛ Õπ— ‡ªπì æ√–√“™∫≠— ≠µ— ∑‘ ¡Ë’ ∫’ ∑∫≠— ≠µ— ∫‘ “ߪ√–°“√‡°¬Ë’ «°∫— °“√®”°¥—  ∑‘ ∏‘ ·≈–‡ √¿’ “æ¢Õß∫§ÿ §≈ ´ßË÷ ¡“µ√“ Ú˘ ª√–°Õ∫°—∫¡“µ√“ ÛÒ ¡“µ√“ Ûı ¡“µ√“ Ûˆ ¡“µ√“ Û˘ ¡“µ√“ Ù¯ ·≈–¡“µ√“ ı ¢Õß√∞— ∏√√¡π≠Ÿ ·Àßà √“™Õ“≥“®°— √‰∑¬ ∫≠— ≠µ— „‘ À°â √–∑”‰¥‚â ¥¬Õ“»¬— Õ”π“® µ“¡∫∑∫≠— ≠—µ·‘ Àßà °ÆÀ¡“¬ √—∞¡πµ√’«“à °“√°√–∑√«ß§¡π“§¡ÕÕ°°Æ°√–∑√«ß‰«â ¥—ßµÕà ‰ªπ’È ¢âÕ Ò „π°Æ°√–∑√«ßπ’È ç —≠≠“≥é À¡“¬§«“¡«à“  —≠≠“≥„¥Ê ∑Ë’ √ø¡. ®—¥„Àâ¡’¢÷Èπ„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øøÑ“‰¡à«à“ ®–· ¥ß¥â«¬∏ß ‰øøÑ“ ¡◊Õ ·¢π ‡ ’¬ß À√◊ե⫬«‘∏’Õ◊Ëπ„¥‡æË◊Õ„Àâ§π‚¥¬ “√À√◊Õ∫ÿ§§≈ÕË◊πªØ‘∫—µ‘µ“¡  ≠— ≠“≥ππÈ— çæÈ◊π∑Ë’ª√–°Õ∫∏ÿ√°‘®é À¡“¬§«“¡«à“ æÈ◊π∑Ë’„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øøÑ“∑’Ë √ø¡. ‰¥âÕπÿ≠“µ„Àâ ª√–°Õ∫∏ÿ√°‘® ·≈–„ÀâÀ¡“¬§«“¡√«¡∂÷ßæ◊Èπ∑’Ë∑Ë’®—¥‰«â ”À√—∫°“√‚¶…≥“ ‰¡à«à“®–Õ¬àŸ„π à«π„¥¢Õ߇¢µ √–∫∫√∂‰øøÑ“·≈–æ◊πÈ ∑’∫Ë π√∂‰øø“Ñ ç«—µ∂ÿÕ—πµ√“¬é À¡“¬§«“¡«à“ «—µ∂ÿ√–‡∫‘¥ ·°ä æ‘… «—µ∂ÿ‰«‰ø «—µ∂ÿÕäÕ°´‘‰¥´å «—µ∂ÿ ‡ªÕ√Õå Õ°‰´¥å «—µ∂¡ÿ ’æ…‘ «µ— ∂∑ÿ ’Ë∑”„À‡â °¥‘ ‚√§ «—µ∂°ÿ ¡— ¡π— µ√ß—  ’ «µ— ∂∑ÿ Ë°’ Õà „À⇰‘¥°“√‡ª≈¬Ë’ π·ª≈ß∑“ß æ—π∏ÿ°√√¡ «—µ∂ÿ°—¥°√àÕπ «—µ∂ÿ∑Ë’°àÕ„À⇰‘¥°“√√–§“¬‡§◊Õß À√◊Õ«—µ∂ÿÕ¬à“ßÕË◊π ‰¡à«à“®–‡ªìπ‡§¡’¿—≥±å À√◊Õ ßË‘ Õ◊πË „¥∑ËÕ’ “®∑”„À⇰‘¥Õ—πµ√“¬·°§à π‚¥¬ “√À√◊Õ∫ÿ§§≈ÕπË◊

76 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่อี อกตามความในพระราชบัญญตั ิผ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่ิมเติม และกฎหมายอ่ืนทเี่ กย่ี วข้อง ‡≈¡à ÒÚÒ µÕπ摇»… Ú˜ ° Àπâ“ 5 Ú˘ ¡∂‘ πÿ “¬π ÚıÙ˜ √“™°®‘ ®“πÿ‡∫°…“ 燮â“Àπâ“∑’Ëé À¡“¬§«“¡«à“ æπ—°ß“π¢Õß √ø¡. À√◊պ⟴Ë÷ß √ø¡. ¡Õ∫À¡“¬„ÀâªØ‘∫—µ‘°“√ „À⇪πì ‰ªµ“¡¢âÕ°”Àπ¥„π°Æ°√–∑√«ßπÈ’ À¡«¥ Ò ∫∑∑—Ë«‰ª ¢âÕ Ú „π°“√√—°…“§«“¡ª≈Õ¥¿—¬„π™’«µ‘ √à“ß°“¬·≈–∑√æ— ¬å π‘ ¢Õß§π‚¥¬ “√À√Õ◊ ∫§ÿ §≈Õ◊Ëπ °“√√—°…“§«“¡ ß∫‡√’¬∫√âÕ¬ §«“¡ –Õ“¥·≈–§«“¡‡ªìπ√–‡∫’¬∫‡√’¬∫√âÕ¬¿“¬„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øøÑ“ „Àâ √ø¡. ®—¥„Àâ¡’‡§√Ë◊ÕßÀ¡“¬  —≠≠“≥ Õÿª°√≥å ‡§√Ë◊ÕߪÑÕß°—π¿—¬ ·≈– ‘ËßÕ”π«¬§«“¡ –¥«°∑’Ë®”‡ªìπ  ”À√—∫§π‚¥¬ “√À√Õ◊ ∫§ÿ §≈ÕπË◊ µ≈Õ¥®π§π∑æÿ æ≈¿“æ §π ŸßÕ“¬ÿ·≈–‡¥°Á ‡æÕË◊ ªØ‘∫—µ°‘ “√„À‡â ªìπ‰ª µ“¡¢âÕ°”Àπ¥„π°Æ°√–∑√«ßπÈ’ ‡§√Õ◊Ë ßÀ¡“¬·≈– ≠— ≠“≥µ“¡«√√§ÀπßË÷ „Àâ √ø¡. ®¥— ∑”„À‡â ªπì ∑‡’Ë ¢“â „®‰¥„â π≈°— …≥– “°≈ ·≈– À“°¡’§”Õ∏‘∫“¬°”°—∫°“√„™âÕÿª°√≥å ‡§√◊ËÕߪÑÕß°—π¿—¬ À√◊Õ Ë‘ßÕ”π«¬§«“¡ –¥«°„Àâ¡’¿“…“Õ—ß°ƒ… °”°∫— ‰«â¥â«¬ ¢âÕ Û §π‚¥¬ “√À√Õ◊ ∫§ÿ §≈ÕπË◊ „π‡¢µ√–∫∫√∂‰øø“Ñ ¡À’ π“â ∑ªË’ Ø∫‘ µ— µ‘ “¡‡§√ÕË◊ ßÀ¡“¬ ª√–°“» ªÑ“¬ À√Õ◊  ≠— ≠“≥ÕËπ◊ „¥ µ≈Õ¥®π§”·π–π”·≈–§”µ—°‡µ◊Õπ¢Õßæπ—°ß“π‡®“â Àπ“â ∑’ËÀ√◊Õ‡®“â Àπâ“∑’Ë ·≈– µâÕß„™âÕÿª°√≥åµà“ßÊ ∑Ë’ √ø¡. ®—¥∑”‰«âµ“¡¢âÕ Ú „Àâ∂Ÿ°µâÕßµ“¡§”Õ∏‘∫“¬°”°—∫°“√„™â À√◊Õµ“¡ «—µ∂ÿª√– ß§å„π°“√„™ßâ “π¢ÕßÕÿª°√≥πå Èπ— ¢âÕ Ù „π°√≥’∑’Ë √ø¡. „Àâ —¡ª∑“π°‘®°“√√∂‰øøÑ“·°à‡Õ°™π °“√°”Àπ¥¢Õ∫‡¢µ§«“¡ √∫— º¥‘ ™Õ∫√–À«à“ß √ø¡. ·≈–º√⟠∫—  —¡ª∑“π „π°“√ªØ∫‘ —µ‘°“√„À‡â ªìπ‰ªµ“¡¢Õâ °”Àπ¥„π°Æ°√–∑√«ßπ’È „À⇪πì ¥ß— µÕà ‰ªπ’È (Ò) „π°√≥∑’ Ë’¡’¢âÕµ°≈ß„π —¡ª∑“π‡°’Ë¬«°—∫°“√®—¥°“√À√◊Õ°“√¥”‡π‘π°“√‡°Ë’¬«°—∫°“√√—°…“ §«“¡ª≈Õ¥¿—¬„π™’«µ‘ √“à ß°“¬·≈–∑√—æ¬ å ‘π¢Õß§π‚¥¬ “√À√◊Õ∫§ÿ §≈Õ◊πË °“√√°— …“§«“¡ ß∫‡√’¬∫√âÕ¬ §«“¡ –Õ“¥·≈–§«“¡‡ªìπ√–‡∫’¬∫‡√’¬∫√âÕ¬¿“¬„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øøÑ“„À⇪ìπ‰ªµ“¡¢âÕµ°≈ßπÈ—π ∑È—ßπÈ’ ‡∑“à ∑ˉ’ ¡¢à —¥À√◊Õ·¬ßâ °—∫°Æ°√–∑√«ßπÈ’ (Ú) „π°√≥’∑’˺Ÿâ√—∫ —¡ª∑“π¡’Àπâ“∑Ë’µ“¡ —¡ª∑“πµâÕߪؑ∫—µ‘°“√„À⇪ìπ‰ªµ“¡¢âÕ°”Àπ¥„π °Æ°√–∑√«ßπÈ’ √ø¡. Õ“®¡Õ∫À¡“¬„Àæâ π°— ß“π¢Õߺ√Ÿâ ∫—  ¡— ª∑“π‡ªπì ‡®“â Àπ“â ∑¥’Ë ”‡ππ‘ °“√„π‡√Õ◊Ë ßππ—È ¥«â ¬ ∑—ÈßπÈ’ ‚¥¬Õ¬Ÿ¿à “¬„µâ°“√°”°—∫¥·Ÿ ≈¢Õß √ø¡.

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ที่ออกตามความในพระราชบัญญตั ิผ้สู งู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่ิมเตมิ และกฎหมายอืน่ ท่ีเกย่ี วขอ้ ง 77 ‡≈¡à ÒÚÒ µÕπ懑 »… Ú˜ ° Àπ“â 6 Ú˘ ¡∂‘ πÿ “¬π ÚıÙ˜ √“™°‘®®“π‡ÿ ∫°…“ À¡«¥ Ú °“√ªØ∫‘ —µµ‘ π„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øøÑ“ ¢âÕ ı À“â ¡¡„‘ Àâ§π‚¥¬ “√À√Õ◊ ∫ÿ§§≈ÕπË◊ ∑Ë’Õ¬Ÿ„à π‡¢µ√–∫∫√∂‰øøÑ“°√–∑”°“√¥—ßµÕà ‰ªπ’È (Ò) °àÕ‡Àµÿ‡¥◊Õ¥√âÕπ√”§“≠ À√◊Õ°àÕ§«“¡‰¡à –¥«°·°à°“√„™â∫√‘°“√¢Õß§π‚¥¬ “√À√◊Õ ∫§ÿ §≈Õ◊πË (Ú) π”Õ“«∏ÿ À√Õ◊  ßË‘ ‡∑¬’ ¡Õ“«∏ÿ ´ßË÷ ¡√’ ªŸ ·≈–≈°— …≥–Õπ— π“à ‡™ÕË◊ «“à ‡ªπì Õ“«∏ÿ ‚¥¬ ¿“櫵— ∂Õÿ π— µ√“¬ µ≈Õ¥®π ‘ËßÕ◊Ëπ„¥∑Ë’Õ“®‡ªìπÕ—πµ√“¬·°àºâŸÕ◊Ëπ À√◊Õ∑”„À⇰‘¥§«“¡À«“¥°≈—«·°àºâŸæ∫‡ÀÁπ‡¢â“¡“„π‡¢µ √–∫∫√∂‰øøÑ“ ‡«πâ ·µà‡ªìπ‡®â“æπ°— ß“π∑Ë¡’ Õ’ ”π“®µ“¡°ÆÀ¡“¬ (Û) π” —¡¿“√– À√◊Õ ‘ËߢÕßµ‘¥µ—«∑Ë’¡’¢π“¥À√◊Õπ”È Àπ—°∑’ˉ¡à “¡“√∂π”擉ª¥â«¬µπ‡Õ߉¥â À√Õ◊ ‡ ’ˬߵÕà §«“¡‡ ¬’ À“¬·°√à –∫∫√∂‰øø“Ñ À√Õ◊ Õ“®°Õà §«“¡√”§“≠À√Õ◊ §«“¡‰¡ à –¥«°·°§à π‚¥¬ “√ÕπË◊ ‡¢“â ‰ª„π√∂‰øø“Ñ (Ù) π” ß‘Ë ¢Õß∑¡’Ë °’ ≈πË‘ ·√ß  ß‘Ë  °ª√° À√Õ◊ «µ— ∂∑ÿ πË’ “à √ß— ‡°¬’ ®‡¢“â ¡“„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øø“Ñ ‚¥¬¡‰‘ ¥â ®—¥‡°∫Á ‰«„â À¡â ‘¥™¥‘ À√Õ◊ ∑”„Àâª√“»®“°°≈πË‘ (ı) ∫â«πÀ√◊Õ∂à¡π”È ≈“¬ ‡ ¡À– πÈ”À¡“°  —ËßπÈ”¡Ÿ° §“¬À¡“°Ω√—Ëß À√Õ◊ ∑‘ßÈ  ß‘Ë ¢Õß≈ß„π∑’Ë ´÷ßË ¡‰‘ ¥â®¥— ‰«‡â æË◊Õ°“√πÈπ— (ˆ)  Ÿ∫∫Àÿ √Ë’ ¬“‡ πâ À√Õ◊ ´‘°“√å ®ÿ¥‰øÀ√Õ◊ °Õà ‰ø (˜) ‡¥¥Á „∫ ¥Õ° À√Õ◊ º≈¢Õßµπâ ‰¡â À√Õ◊ °√–∑”¥«â ¬ª√–°“√„¥Ê Õπ— Õ“®∑”„À‡â °¥‘ §«“¡ °ª√° À√Õ◊ §«“¡‡ ¬’ À“¬·°à√–∫∫√∂‰øø“Ñ (¯) ¢¥’ ‡¢¬’ π À√Õ◊ ∑”„Àªâ √“°Ø¥«â ¬ª√–°“√„¥Ê Õπ— Õ“®∑”„À‡â °¥‘ §«“¡ °ª√°À√Õ◊ §«“¡‡ ¬’ À“¬ ·°√à –∫∫√∂‰øøÑ“ (˘) ∫√‚‘ ¿§Õ“À“√À√◊Õ‡§√◊ÕË ß¥¡Ë◊ „π√∂‰øø“Ñ (Ò) ¥¡Ë◊  √ÿ “À√Õ◊ ‡§√ËÕ◊ ߥ◊Ë¡∑¡’Ë ·’ Õ≈°ÕŒÕ≈πå Õ° ∂“π∑Ë’∑Ë’®¥— ‰«â (ÒÒ) ‡√¬Ë’ ‰√À√◊Õ¢Õ∑“π (ÒÚ) «“ß ß‘Ë ¢Õß À√Õ◊ °√–∑”°“√„¥Õ—π‡ªπì °“√°¥’ ¢«“ß À√◊Õ‡ªπì Õÿª √√§·°°à “√‡¢“â À√Õ◊ ÕÕ° (ÒÛ) ∑”„Àâ√–∫∫©ÿ°‡©‘π √–∫∫‡µ◊Õπ¿—¬À√◊Õ·®â߇Àµÿ À√◊Õ√–∫∫ªÑÕß°—π¿—¬µà“ßÊ ∑”ß“π ‡«âπ·µ°à √≥’∑Ë’¡’‡Àµÿ®”‡ªπì „π°“√„™√â –∫∫¥ß— °≈à“« (ÒÙ) °√–∑”°“√≈“¡°Õπ“®“√ À√◊Õ°√–∑”°“√≈à«ß‡°π‘ ∑“߇滵Õà ºâÕŸ ◊πË

78 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่ีออกตามความในพระราชบญั ญตั ิผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่ิมเตมิ และกฎหมายอื่นทเี่ ก่ยี วข้อง ‡≈à¡ ÒÚÒ µÕπ懑 »… Ú˜ ° Àπ“â 7 Ú˘ ¡‘∂ÿπ“¬π ÚıÙ˜ √“™°‘®®“π‡ÿ ∫°…“ (Òı) ÕÕ°À√◊Õ欓¬“¡ÕÕ°®“°√∂‰øøÑ“¥â«¬«‘∏’ÕË◊π„¥πÕ°®“°∑“ߪ√–µŸ√∂‰øøÑ“À√◊Õª√–µŸ ™“π™“≈“∑‡’Ë ª¥î „À§â π‚¥¬ “√‡¢“â À√Õ◊ ÕÕ°®“°√∂‰øøÑ“ À√Õ◊ ≈߉ª„π∑“ß√∂‰øøÑ“ (Òˆ) „™â«— ¥ÿÕÿª°√≥å‚¥¬‰¡à∂Ÿ°µâÕßµ“¡«—µ∂ÿª√– ß§åÀ√◊Õ«‘∏’°“√¢ÕßÕÿª°√≥åπÈ—π ´Ë÷ß∑”„Àâ ‡°‘¥§«“¡‡¥Õ◊ ¥√âÕπ√”§“≠ À√Õ◊ ∑”„À⇰¥‘ §«“¡‡ ’¬À“¬À√Õ◊ ‡ªìπÕ—πµ√“¬·°àµπ‡ÕßÀ√Õ◊ ºŸÕâ ◊πË (Ò˜) ¬◊πÀ√◊Õ«“߇∑â“∫π‡°“â ÕÈÀ’ √Õ◊ ∑Ëπ’ ß—Ë À√Õ◊ „™∑â ’Ë´ßË÷ ®—¥‰«„â Àâπ—ËßÀ√Õ◊ æπ◊È ∑’Ë„¥Ê ‡ªìπ∑’πË Õπ (Ò¯) °’¥¢«“ß À√◊Õ°√–∑”°“√„¥Õ—π‡ªìπ‡Àµÿ„Àªâ √–µ√Ÿ ∂‰øø“Ñ À√◊Õª√–µŸ™“π™“≈“ªî¥‰¡‰à ¥â À√◊Õ‰¡ à “¡“√∂∑”ß“π‰¥âµ“¡ª°µ‘ (Ò˘) æß‘ ª√–µ√Ÿ ∂‰øøÑ“À√◊Õª√–µ™Ÿ “π™“≈“ ¢âÕ ˆ §π‚¥¬ “√À√Õ◊ ∫§ÿ §≈Õπ◊Ë ®–°√–∑”°“√¥ß— µÕà ‰ªπ„È’ π‡¢µ√–∫∫√∂‰øø“Ñ ‰¥µâ Õâ ߉¥√â ∫— Õπ≠ÿ “µ ®“°æπ°— ß“π‡®“â Àπâ“∑’ÀË √◊Õ‡®â“Àπâ“∑Ë°’ àÕπ (Ò) ÕÕ°‰ª®“°√∂‰øøÑ“À√◊Õ≈߉ª„π∑“ß√∂‰øøÑ“„π¢≥–∑Ë’°“√‡¥‘π√∂‰øø“Ñ ¢¥— ¢Õâ ß (Ú) ‡¢â“‰ª„πæÈπ◊ ∑’Ë∑Ë’ √ø¡. °”Àπ¥„À‡â ªìπ‡¢µÀ«ßÀ“â ¡ (Û) π” µ— «å‡¢â“¡“ ‡«âπ·µà (°)  ÿπ—¢π”∑“ß ”À√∫— ºŸâæ°‘ “√∑“ß “¬µ“ (¢)  µ— «å∑ˉ’ ¡à‡ªìπÕ—πµ√“¬‚¥¬¡’Õÿª°√≥姫∫§ÿ¡¡‘„Àâ√∫°«π§π‚¥¬ “√À√Õ◊ ∫ÿ§§≈ÕË◊π (Ù) „™âÕªÿ °√≥å∑Ë°’ àÕ„À‡â °‘¥‡ ¬’ ߥߗ ‡≈àπ¥πµ√’ ‡µâπ√” À√Õ◊ · ¥ß°“√≈–‡≈àπ„¥Ê (ı) ¢“¬ π‘ §â“À√Õ◊ ∫√‘°“√ (ˆ) ‚¶…≥“À√◊Õ„™‡â  ’¬ßª√–°“» À√Õ◊ ·®°‡Õ° “√„¥ (˜) ∂à“¬¿“æ ∂“à ¬∑”¿“æ¬πµ√å À√Õ◊ ∂à“¬∑”‡∑ª∫—π∑÷°¿“æ‡æÕ◊Ë ª√–‚¬™πå∑“ß°“√§â“ (¯) π”√∂®°— √¬“πÀ√Õ◊ √∂ Õß≈Õâ ™π¥‘ ÕËπ◊ ¢È÷π‰ª∫π√∂‰øø“Ñ À≈°— ‡°≥±å·≈–«∏‘ ’°“√Õπ≠ÿ “µµ“¡ (Ù) (ı) (ˆ) (˜) ·≈– (¯) „À⇪πì ‰ªµ“¡¢âÕ∫ß— §—∫ ∑Ë’§≥–°√√¡°“√ª√–°“»°”Àπ¥ À¡«¥ Û æ◊πÈ ∑ª’Ë √–°Õ∫∏√ÿ °®‘ ¢âÕ ˜ º∑Ÿâ ‰Ë’ ¥√â ∫— Õπ≠ÿ “µ„Àªâ √–°Õ∫∏√ÿ °®‘ „πæπ◊È ∑ªË’ √–°Õ∫∏√ÿ °®‘ ®–µÕâ ߪØ∫‘ µ— µ‘ “¡À≈°— ‡°≥±å ‡ß◊ËÕπ‰¢∑’Ë √ø¡. °”Àπ¥ ·≈–¢Õâ µ°≈ß„π ≠— ≠“„Àªâ √–°Õ∫∏√ÿ °‘®¥â«¬

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ทอี่ อกตามความในพระราชบญั ญตั ิผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเตมิ และกฎหมายอนื่ ท่ีเกย่ี วขอ้ ง 79 ‡≈à¡ ÒÚÒ µÕπ摇»… Ú˜ ° Àπâ“ 8 Ú˘ ¡‘∂ÿπ“¬π ÚıÙ˜ √“™°‘®®“π‡ÿ ∫°…“ À¡«¥ Ù °“√¢∫— ¢’¬Ë “πæ“Àπ–„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øøÑ“ ¢âÕ ¯ „Àâ √ø¡. ®¥— „À¡â °’ “√¢¥’ ‡ πâ ∫π∑“ß °“√∑”‡§√Õ◊Ë ßÀ¡“¬®√“®√ À√Õ◊ °“√µ¥‘ µß—È  ≠— ≠“≥  ”À√∫— °“√®√“®√ √«¡∑ß—È °“√°”À𥧫“¡À¡“¬¢Õß ≠— ≠“≥®√“®√·≈–‡§√ÕË◊ ßÀ¡“¬®√“®√„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øø“Ñ µ“¡°ÆÀ¡“¬«“à ¥â«¬°“√®√“®√∑“ß∫° ¢âÕ ˘ °“√„™√â ∂ °“√„™∑⠓߇¥π‘ √∂ À√Õ◊ °“√°√–∑”„¥Ê ∑‡’Ë °¬’Ë «°∫— °“√®√“®√¿“¬„π‡¢µ√–∫∫ √∂‰øøÑ“ „ÀâºâŸ¢—∫¢’ÀË √◊ÕºŸâ„™∑⠓ߪؑ∫—µ‘‡™πà ‡¥¬’ «°∫— °“√„™â∑“ßµ“¡°ÆÀ¡“¬«“à ¥â«¬°“√®√“®√∑“ß∫° ¢âÕ Ò Àâ“¡¡‘„À⢗∫¢’ˬ“πæ“Àπ–∑Ë’∫√√∑ÿ°«—µ∂ÿÕ—πµ√“¬‡¢â“‰ª„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øøÑ“ ‡«âπ·µà ®–‰¥â√—∫Õπÿ≠“µ®“° √ø¡. ¢Õâ ÒÒ °“√¢—∫¢Ë¬’ “πæ“Àπ–„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øø“Ñ ºŸ¢â ∫— ¢Ë’µÕâ ߪØ∫‘ —µ‘¥ß— µÕà ‰ªπ’È (Ò) ¢∫— ¢’¬Ë “πæ“Àπ–¥â«¬§«“¡√–¡—¥√–«—ß (Ú) ¢∫— ¢¬Ë’ “πæ“Àπ–¥â«¬Õµ— √“§«“¡‡√«Á µ“¡∑°’Ë ”Àπ¥ (Û) ¬“πæ“Àπ–√—∫®â“ß∑’ˉ¡à¡’ºŸâ‚¥¬ “√À√◊Õ‰¡à‰¥â¢π àߠˑߢÕß „Àâ®Õ¥√Õ√—∫ºâŸ‚¥¬ “√À√◊Õ √Õ¢π ßà  Ë‘ß¢Õß„π∫√‡‘ «≥∑°’Ë ”Àπ¥ (Ù) À¬¥ÿ À√Õ◊ ®Õ¥¬“πæ“Àπ–„π∑∑’Ë Ë°’ ”À𥉫â (ı) √’∫·®â߇®â“Àπâ“∑’Ë∑—π∑’∑Ë’¬“πæ“Àπ–¢Õßµπ¢—¥¢âÕß·≈–°’¥¢«“ß∑“߇¥‘π√∂ À√◊Õ‡¡◊ËÕ‡°‘¥ Õ∫ÿ µ— ‘‡Àµÿ (ˆ) ‡§≈◊ËÕπ¬â“¬¬“πæ“Àπ–∑’ˇ§√Ë◊Õ߬πµå¢—¥¢âÕß„Àâæâπ®“°∑“ß‚¥¬‡√Á«·≈–®—¥°“√‡°Á∫ Ë‘ߢÕß ∑µ’Ë °À≈πà Õ¬ÕŸà Õ°®“°∑“ß À“°‰¡ à “¡“√∂‡§≈ÕË◊ π¬“â ¬‰¥„â À√â ∫’ ·®ßâ æπ°— ß“π‡®“â Àπ“â ∑À’Ë √Õ◊ ‡®“â Àπ“â ∑∑Ë’ √“∫∑π— ∑’ ·≈–º¢Ÿâ —∫¢’˵âÕ߇ ¬’ §“à ∫√‘°“√„π°“√πÈπ— µ“¡¢Õâ ∫—ߧ∫— ∑§Ë’ ≥–°√√¡°“√ª√–°“»°”Àπ¥ ¢âÕ ÒÚ ‡¡◊ËÕª√“°Ø«à“¡’ºâŸ¢—∫¢’ˬ“πæ“Àπ–‰¡àªØ‘∫—µ‘µ“¡¢âÕ ÒÒ À√◊ÕÀ≈—°‡°≥±å∑’Ë √ø¡. ª√–°“»°”Àπ¥ „Àæâ π—°ß“π‡®â“Àπâ“∑ÀË’ √Õ◊ ‡®“â Àπâ“∑’µË °— ‡µÕ◊ π„Àºâ ⢟ —∫¢Ë’ªØ∫‘ µ— „‘ À∂â Ÿ°µÕâ ß ∂â“æπ—°ß“π‡®â“Àπâ“∑Ë’À√◊Õ‡®â“Àπâ“∑’ˉ¥âµ—°‡µ◊Õπ·≈⫺⟢—∫¢Ë’‰¡àªØ‘∫—µ‘„Àâ∂Ÿ°µâÕß „Àâæπ—°ß“𠇮“â Àπ“â ∑’¡Ë Õ’ ”π“® ßË— „Àºâ ¢âŸ ∫— ¢‡’Ë §≈Õ◊Ë π¬“â ¬¬“πæ“Àπ–ππ—È „Àæâ πâ ∑“ß‚¥¬‡√«Á ∂“â ºπ⟠π—È ‰¡Õà ¬ÀŸà √Õ◊ Õ¬·Ÿà µ‰à ¡ªà Ø∫‘ —µµ‘ “¡ „Àæâ π°— ß“π‡®“â Àπ“â ∑¡Ë’ Õ’ ”𓮇§≈Õ◊Ë π¬“â ¬¬“πæ“Àπ–À√Õ◊ 𔬓πæ“À𖉪‡°∫Á ‰«„â π ∂“π∑∑Ë’ ‡’Ë ÀπÁ  ¡§«√ À√◊Õ„™‡â §√ËÕ◊ ß¡Õ◊ ∫—ߧ—∫¬“πæ“Àπ–¡‘„À‡â §≈◊ÕË π¬“â ¬‰¥â

80 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ที่ออกตามความในพระราชบญั ญัตผิ ู้สงู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเติม และกฎหมายอ่นื ทเี่ ก่ียวขอ้ ง ‡≈à¡ ÒÚÒ µÕπ摇»… Ú˜ ° Àπâ“ 9 Ú˘ ¡∂‘ πÿ “¬π ÚıÙ˜ √“™°‘®®“π‡ÿ ∫°…“ À¡«¥ ı ∑√æ— ¬ å ‘πÀ“¬ ¢âÕ ÒÛ „Àâ √ø¡. ¡À’ πâ“∑Ë’®—¥„À¡â ’»πŸ ¬√å ∫— ·®âß∑√æ— ¬å ‘πÀ“¬¿“¬„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øø“Ñ ¢âÕ ÒÙ ‡¡◊ËÕæπ—°ß“π‡®â“Àπâ“∑Ë’À√◊Õ‡®â“Àπâ“∑’Ëæ∫À√◊Õ‰¥â√—∫·®âß«à“¡’∑√—æ¬å ‘π∑Ë’‰¡àª√“°Ø«à“ º„Ÿâ ¥‡ªìπ‡®“â ¢Õß¿“¬„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øø“Ñ „Àπâ ” ßà »πŸ ¬å√∫— ·®âß∑√—æ¬ å ‘πÀ“¬ §π‚¥¬ “√À√◊Õ∫ÿ§§≈Õ◊Ëπ∑’Ëæ∫∑√—æ¬å ‘π∑Ë’‰¡àª√“°Ø«à“ºâŸ„¥‡ªìπ‡®â“¢Õß¿“¬„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øøÑ“ „Àâ·®ßâ æπ°— ß“π‡®â“Àπâ“∑’ËÀ√Õ◊ ‡®“â Àπâ“∑Ë’ À√Õ◊ π” àß»Ÿπ¬√å —∫·®âß∑√—æ¬å ‘πÀ“¬ „π°√≥’∑Ë’¡’‡ÀµÿÕ—π§«√ ß —¬«à“∑√—æ¬å ‘π∑Ë’‰¡àª√“°Ø«à“ºâŸ„¥‡ªìπ‡®â“¢Õßπ—È𠇪ìπ«—µ∂ÿÕ—πµ√“¬ „Àâæπ—°ß“π‡®â“Àπâ“∑Ë’·®âßÀπ૬ߓπ∑Ë’¡’§«“¡‡™’ˬ«™“≠„π°“√¥”‡π‘π°“√µàÕ«—µ∂ÿ¥—ß°≈à“« ‡¢â“µ√«® Õ∫ ·≈–®¥— °“√µ“¡∑’ÀË π«à ¬ß“πππÈ— ‡ÀÁπ ¡§«√ ¢âÕ Òı ‡¡Ë◊Õ»Ÿπ¬å√—∫·®âß∑√—æ¬å ‘πÀ“¬‰¥â√—∫∑√—æ¬å ‘πµ“¡¢âÕ ÒÙ ·≈â« „Àâ®—¥∑”∫—≠™’ ∑√æ— ¬å ‘πÀ“¬µ“¡√–‡∫’¬∫∑Ë’ √ø¡. ª√–°“»°”Àπ¥·≈–¥”‡π‘π°“√¥ß— µÕà ‰ªπÈ’ (Ò) „π°√≥’‡ªìπ¢Õß ¥À√◊Õ¢Õ߇ ’¬ßà“¬ À√◊Õ‰¡à “¡“√∂‡°Á∫√—°…“‰«â‰¥â‡°‘π¬Ë’ ‘∫ Ë’™Ë—«‚¡ß ‡¡Ë◊Õæâπ‡«≈“¥—ß°≈à“«„À⇮â“Àπâ“∑’Ë¥”‡π‘π°“√µ“¡∑’Ë®”‡ªìπ·≈–√“¬ß“πµàÕºŸâ∫—ߧ—∫∫—≠™“µ“¡√–‡∫’¬∫∑Ë’ √ø¡. °”Àπ¥ (Ú) „π°√≥’‡ªìπ∑√—æ¬å ‘πÕ◊ËπÊ πÕ°®“° (Ò) ·≈– “¡“√∂‡°Á∫√—°…“‰¥â „Àâ®—¥‡°Á∫‰«â„π  ∂“π∑’∑Ë ’Ë √ø¡. °”Àπ¥ (Û) ∑√æ— ¬ å π‘ ∑‡’Ë °∫Á √°— …“‰«â À“°µÕà ¡“ª√“°Ø«“à °“√‡°∫Á √°— …“‰«®â –‡ªπì °“√‡ ¬Ë’ ßµÕà §«“¡‡ ¬’ À“¬ À√Õ◊ ‰¡§à ¡âÿ §“à ·°°à “√‡°∫Á √°— …“∑√æ— ¬ å π‘ ππ—È „À‡â ®“â Àπ“â ∑√’Ë “¬ß“πµÕà º∫⟠ߗ §∫— ∫≠— ™“µ“¡√–‡∫¬’ ∫∑’Ë √ø¡. °”Àπ¥ ‡æÕË◊ ¢ÕÕπ¡ÿ µ— ∑‘ ”≈“¬À√Õ◊ ®”Àπ“à ¬∑√æ— ¬ å π‘ ππ—È °Õà π§√∫°”Àπ¥Àπß÷Ë ª‰ï ¥â ·≈–‡¡Õ◊Ë ®”Àπ“à ¬‰¥‡â ßπ‘  ∑ÿ ∏‡‘ ∑“à „¥ „À⇰Á∫√—°…“‰«â·∑𵫗 ∑√æ— ¬ å ‘ππÈπ— ¢âÕ Òˆ ∑√—æ¬å ‘π∑Ë’‰¥â®—¥‡°Á∫‰«âÀ“°‰¡à¡’ºŸâ‡ªìπ‡®â“¢Õß¡“µ‘¥µàÕ√—∫∑√—æ¬å ‘π§◊π¿“¬„πÀπ÷Ëߪï π∫— ·µà«—π∑’Ë √ø¡. ‰¥â√∫— ∑√—æ¬ å ‘π „Àâ°√√¡ ∑‘ ∏Ï„‘ π∑√æ— ¬å π‘ π—Èπµ°‡ªìπ¢Õß √ø¡. ·≈– √ø¡. ¡Õ’ ”π“® π”∑√æ— ¬ å ‘ππÈ—πÕÕ°®”Àπà“¬À√Õ◊ ¢“¬∑Õ¥µ≈“¥‰¥â ¢âÕ Ò˜ °“√°”Àπ¥√“§“ «‘∏°’ “√®”Àπà“¬ À√◊Õ¢“¬∑Õ¥µ≈“¥∑√—欠å π‘ ∑’ˉ¥â√∫— µ“¡¢âÕ Òı ·≈–¢âÕ Òˆ „À⇪ìπ‰ªµ“¡¢Õâ ∫ß— §∫— ∑§Ë’ ≥–°√√¡°“√ª√–°“»°”Àπ¥ ‡ßπ‘ ∑ˉ’ ¥â®“°°“√®”Àπ“à ¬À√◊Õ¢“¬∑Õ¥µ≈“¥„Àâµ°‡ªìπ√“¬‰¥â¢Õß √ø¡.

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ท่อี อกตามความในพระราชบญั ญตั ผิ ู้สงู อายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เตมิ และกฎหมายอน่ื ท่ีเก่ียวขอ้ ง 81 ‡≈à¡ ÒÚÒ µÕπ懑 »… Ú˜ ° Àπ“â 10 Ú˘ ¡‘∂ÿπ“¬π ÚıÙ˜ √“™°®‘ ®“πÿ‡∫°…“ ∫∑‡©æ“–°“≈ ¢âÕ Ò¯ °“√®—¥°“√À√◊Õ¥”‡π‘π°“√‡æË◊ժؑ∫—µ‘°“√„À⇪ìπ‰ªµ“¡¢âÕ°”Àπ¥„π°Æ°√–∑√«ßπÈ’ ·≈–°“√„À â ∑‘ ∏„‘ π°“√ª√–°Õ∫∏√ÿ °®‘ µ“¡ ¡— ª∑“π∑¡’Ë Õ’ ¬°àŸ Õà π«π— ∑°’Ë Æ°√–∑√«ßπ„’È ™∫â ß— §∫— „À‡â ªπì ‰ªµ“¡ ¢Õâ µ°≈ß„π ¡— ª∑“ππ—πÈ ∑ßÈ— π’È ‡∑à“∑Ë’‰¡à¢¥— À√Õ◊ ·¬âß°∫— °Æ°√–∑√«ßπÈ’ „À‰â «â ≥ «π— ∑Ë’ Úı ¡‘∂πÿ “¬π æ.». ÚıÙ˜  √ÿ ‘¬– ®ß÷ √ßÿà ‡√◊Õß°®‘ √—∞¡πµ√«’ “à °“√°√–∑√«ß§¡π“§¡ À¡“¬‡Àµÿ :- ‡Àµÿº≈„π°“√ª√–°“»„™°â Æ°√–∑√«ß©∫—∫π’È §◊Õ ‚¥¬∑’¡Ë “µ√“ ˆÚ ·Àßà æ√–√“™∫≠— ≠µ— ‘°“√√∂‰øø“Ñ ¢π àß¡«≈™π·Ààߪ√–‡∑»‰∑¬ æ.». ÚıÙÛ °”Àπ¥„Àâ§π‚¥¬ “√À√Õ◊ ∫ÿ§§≈ÕË◊π∑Ë’Õ¬¿Ÿà “¬„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øøÑ“µÕâ ß ªØ∫‘ —µµ‘ “¡À≈°— ‡°≥±å«à“¥â«¬§«“¡ª≈Õ¥¿—¬„π™«’ ‘µ √“à ß°“¬·≈–∑√—欠å π‘ °“√√°— …“§«“¡ ß∫‡√¬’ ∫√âÕ¬ §«“¡ –Õ“¥ ·≈–§«“¡‡ªπì √–‡∫¬’ ∫‡√¬’ ∫√Õâ ¬¿“¬„π‡¢µ√–∫∫√∂‰øø“Ñ µ“¡∑°Ë’ ”Àπ¥„π°Æ°√–∑√«ß ®ß÷ ®”‡ªπì µÕâ ßÕÕ°°Æ°√–∑√«ßπ’È

82 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ทอ่ี อกตามความในพระราชบญั ญตั ิผู้สูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิม่ เตมิ และกฎหมายอ่นื ทเี่ กีย่ วขอ้ ง เล่ม ๑๓๗ ตอนพเิ ศษ ๑๕๕ ง ราชกหิจนจ้าานเุ๓บ๔กษา ๒ กรกฎาคม ๒๕๖๓ ขอ้ บงั คบั การรถไฟฟ้าขนสง่ มวลชนแหง่ ประเทศไทย วา่ ดว้ ยการกาหนดอตั ราค่าโดยสาร วธิ กี ารจดั เกบ็ ค่าโดยสาร และการกาหนดประเภทบคุ คล ทไ่ี ด้รบั การยกเว้นไมต่ อ้ งชาระคา่ โดยสารรถไฟฟา้ มหานคร สายเฉลมิ รชั มงคล พ.ศ. ๒๕๖๓ โดยที่เป็นการสมควรปรับปรุงข้อบังคับการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย ว่าด้วย การกาหนดอัตราคา่ โดยสาร วิธกี ารจดั เกบ็ ค่าโดยสาร และการกาหนดประเภทบคุ คลท่ีไดร้ ับการยกเวน้ ไม่ต้องชาระค่าโดยสารรถไฟฟ้า โครงการรถไฟฟ้าสายสีนาเงิน พ.ศ. ๒๕๖๑ เพื่อกาหนดอัตรา ค่าโดยสารรถไฟฟ้าให้สอดคลอ้ งกับสัญญาสัมปทาน โครงการรถไฟฟา้ สายสีนาเงนิ อาศัยอานาจตามความในมาตรา ๑๘ (๑๓) แห่งพระราชบัญญัติการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชน แห่งประเทศไทย พ.ศ. ๒๕๔๓ คณะกรรมการการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย โดยความเหน็ ชอบของคณะรัฐมนตรีจึงออกขอ้ บังคบั ไว้ ดงั ตอ่ ไปนี ขอ้ ๑ ข้อบังคับนีเรียกว่า “ข้อบังคับการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย ว่าด้วย การกาหนดอัตราค่าโดยสาร วิธกี ารจดั เก็บค่าโดยสาร และการกาหนดประเภทบคุ คลท่ไี ดร้ บั การยกเวน้ ไม่ต้องชาระค่าโดยสารรถไฟฟา้ มหานคร สายเฉลมิ รัชมงคล พ.ศ. ๒๕๖๓” ข้อ ๒ ขอ้ บังคับนีให้ใชบ้ งั คบั ตงั แตว่ นั ท่ี ๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๓ เป็นต้นไป ขอ้ ๓ ให้ยกเลิกข้อบังคับการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย ว่าด้วยการกาหนด อัตราคา่ โดยสาร วิธีการจัดเก็บค่าโดยสาร และการกาหนดประเภทบุคคลทีไ่ ดร้ บั การยกเว้นไม่ตอ้ งชาระ ค่าโดยสารรถไฟฟ้า โครงการรถไฟฟา้ สายสีนาเงิน พ.ศ. ๒๕๖๑ ข้อ ๔ ในข้อบงั คบั นี “เด็ก” หมายความว่า บคุ คลอายุไม่เกินสิบส่ีปีบริบูรณ์ “บริเวณซึง่ มีการใชบ้ ัตรโดยสารแล้ว” หมายความว่า พนื ทใี่ นสถานีรถไฟฟา้ สว่ นทคี่ นโดยสาร ได้ผ่านการตรวจบัตรโดยสารรถไฟฟ้าแลว้ ข้อ ๕ เส้นทางรถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล แบ่งเป็นสามช่วง ช่วงแรกเริ่มตังแต่ สถานีรถไฟฟ้าหัวลาโพงผ่านสถานีรถไฟฟ้าศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิต์ิจนถึงสถานีรถไฟฟ้าบางซื่อ ช่วงท่ีสองเริ่มตังแต่สถานีรถไฟฟ้าบางซ่ือ ถึงสถานีรถไฟฟ้าท่าพระ และช่วงที่สามเริ่มตังแต่สถานี รถไฟฟ้าหัวลาโพง ถึงสถานรี ถไฟฟา้ หลักสอง ขอ้ ๖ ค่าโดยสารรถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล ให้เป็นไปตามอัตราค่าโดยสาร รถไฟฟา้ ดังนี

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ท่ีออกตามความในพระราชบญั ญัตผิ สู้ ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เติม และกฎหมายอนื่ ทีเ่ ก่ยี วขอ้ ง 83 เล่ม ๑๓๗ ตอนพเิ ศษ ๑๕๕ ง ราชกหิจนจ้าานเุ๓บ๕กษา ๒ กรกฎาคม ๒๕๖๓ จำนวนสถำนี ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๑๐ ๑๑ ๑๒ รถไฟฟำ้ ทีเ่ ดินทำง ขน้ึ ไป อตั รำคำ่ โดยสำร ๑๗ ๑๙ ๒๑ ๒๔ ๒๖ ๒๘ ๓๑ ๓๓ ๓๕ ๓๘ ๔๐ ๔๒ (บำท) ข้อ ๗ อตั ราคา่ โดยสารของบุคคลดงั ตอ่ ไปนใี หม้ ีอตั ราก่งึ หนงึ่ ของอัตราค่าโดยสารตามขอ้ ๖ ทงั นี ในกรณมี ีเศษไมเ่ ตม็ จานวนบาท ให้ปรับเศษดงั กลา่ วใหเ้ ต็มจานวนบาท (๑) บุคคลซ่งึ มีอายุหกสิบปีบรบิ ูรณ์ขนึ ไป (๒) เด็กซึง่ มคี วามสูงเกนิ เก้าสิบเซนตเิ มตรแตไ่ มเ่ กินหนึ่งรอ้ ยย่ีสบิ เซนตเิ มตร ขอ้ ๘ ค่าโดยสารรถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล ให้เร่ิมคิดตังแต่คนโดยสาร ได้ผ่านเข้าไปในบรเิ วณซ่งึ มกี ารใชบ้ ัตรโดยสารแล้ว ในกรณีที่คนโดยสารเข้าไปในบริเวณซ่ึงมีการใช้บัตรโดยสาร ณ สถานีใดสถานีหน่ึงแล้ว ให้เริ่มคดิ ค่าโดยสารรถไฟฟา้ ในอตั ราคา่ โดยสารจานวนหนง่ึ สถานี ขอ้ ๙ วิธีการจัดเก็บค่าโดยสารรถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล ให้กระทาโดย บัตรโดยสารรถไฟฟ้า เหรียญโดยสารรถไฟฟ้า หรือวิธีการอ่ืนตามท่ีคณะกรรมการการรถไฟฟ้า ขนสง่ มวลชนแหง่ ประเทศไทยกาหนด ขอ้ ๑๐ ใหย้ กเวน้ ค่าโดยสารรถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล ใหแ้ ก่บุคคล ดังต่อไปนี (๑) เด็กซึง่ มคี วามสูงไม่เกินเก้าสบิ เซนติเมตร (๒) คนพิการ โดยคนพิการดังกล่าวต้องแสดงบัตรประจาตัวคนพิการที่ทางราชการออกให้ ก่อนใช้บริการ ขอ้ ๑๑ ให้คณะกรรมการการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทยประกาศกาหนดอัตรา ค่าโดยสารรถไฟฟ้าที่ต่ากว่าอัตราค่าโดยสารรถไฟฟ้าหรือยกเว้นค่าโดยสารรถไฟฟ้าตามที่กาหนดในข้อ ๖ ไดเ้ ป็นครงั คราว เพอ่ื ส่งเสรมิ การใช้บริการรถไฟฟ้า หรือเพอ่ื สนบั สนนุ กจิ กรรมตามนโยบายของรัฐบาล หรอื ในกรณที มี่ ีความจาเปน็ เพือ่ ประโยชน์สาธารณะ ประกาศ ณ วนั ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖3 สราวธุ ทรงศวิ ไิ ล ประธานกรรมการการรถไฟฟ้าขนสง่ มวลชนแห่งประเทศไทย

84 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทีอ่ อกตามความในพระราชบัญญัตผิ ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเตมิ และกฎหมายอ่ืนท่ีเกยี่ วข้อง

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่อี อกตามความในพระราชบญั ญัตผิ ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เติม และกฎหมายอ่นื ที่เก่ยี วขอ้ ง 85

86 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทีอ่ อกตามความในพระราชบัญญัตผิ ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเตมิ และกฎหมายอ่ืนท่ีเกยี่ วข้อง

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่อี อกตามความในพระราชบญั ญัตผิ ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เติม และกฎหมายอ่นื ที่เก่ยี วขอ้ ง 87

88 รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบยี บ ทีอ่ อกตามความในพระราชบัญญัตผิ ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพิ่มเตมิ และกฎหมายอ่ืนท่ีเกยี่ วข้อง

รวมกฎหมาย/ประกาศ/ระเบียบ ท่อี อกตามความในพระราชบญั ญัตผิ ้สู ูงอายุ พ.ศ. ๒๕๔๖ และแก้ไขเพ่มิ เติม และกฎหมายอ่นื ที่เก่ยี วขอ้ ง 89