นิทานอีสป กากับเหยือกน้ำ

นิทานอสี ป กากบั เหยอื กนา้

ณ ป่ าแห่งหนึ่ง ในฤดรู อ้ นทมี่ อี ากาศ รอ้ นอบอา้ ว ทาใหแ้ ม่นา้ ลาธารแหง้ ขอด ไม่มนี า้ แมแ้ ตห่ ยดเดยี ว ใน ขณะเดยี วกนั ก็มกี าตวั หนึ่งบนิ หานา้ ดมื่ ดว้ ยความหวิ กระหาย แตห่ า เทา่ ไรก็หาไม่เจอ จนมนั เรมิ่ เหนื่อย และหมดแรงลงเรอื่ ย ๆ

\"นา้ หายไปไหนหมด ขา้ กระหายนา้ เหลอื เกนิ แฮ่ก แฮ่ก\" เจา้ กากลา่ ว ดว้ ยนา้ เสยี งทเี่ หนื่อยหอบ ทนั ใดน้ันเองสายตาของเจา้ กาก็ เหลอื บไปเห็นเหยอื กนา้ ขนาดใหญ่ใบ หนึ่งตงั้ อยทู่ หี่ นา้ บา้ นของชาวนา มนั จงึ รบี บนิ ไปดดู ว้ ยความดใี จ แลว้ คอ่ ย ๆ ใชต้ าขา้ งหนึ่งสอ่ งลงไปดผู ่านปาก เหยอื ก แตท่ วา่ มนี า้ เหลอื เพยี งกน้ เหยอื กเทา่ น้ัน ทาใหเ้ จา้ กาไม่สามารถ เอาจะงอยปากของมนั ลงไปกนิ นา้ ได ้

\"เฮอ้ ... มนี า้ เหลอื เพยี งกน้ เหยอื กแบบนี้ แลว้ ขา้ จะกนิ อย่างไรละเนี่ย\" เจา้ กาถอน หายใจพรอ้ มบน่ พมึ พมั กบั ตวั เองเบา ๆ

\"ขา้ คดิ ออกแลว้ ลองคาบกอ้ นหนิ เล็ก ๆ พวกนีใ้ สล่ งในเหยอื กดกี วา่ เผอื่ ระดบั นา้ จะสงู ขนึ้ มาจนขา้ สามารถกนิ นา้ ทอี่ ยกู่ น้ เหยอื กได\"้ เจา้ กาคดิ แผนการในใจ

จากนั้นมนั จงึ เรมิ่ ใชป้ าก คาบกอ้ นหนิ เล็ก ๆ มาใส่ลง ไปในเหยอื กนา้ อยา่ งใจเย็น ยงิ่ เจา้ กาใสห่ นิ มากเทา่ ไร นา้ ในเหยอื กก็คอ่ ย ๆ สงู ขนึ้ เรอื่ ย ๆ จนในทสี่ ดุ ระดบั นา้ ก็ สงู ขนึ้ มาถงึ ปากเหยอื ก ทา ใหเ้ จา้ กาสามารถใชจ้ ะงอย ปากดมื่ นา้ ไดอ้ ยา่ งง่ายดาย

นิทานเรอื่ งนีส้ อนใหร้ วู ้ า่ : จงแกไ้ ขปัญหาดว้ ยความพยายามและปัญญาอนั ชาญฉลาด แลว้ จะคน้ พบหนทางแห่งความสาเรจ็ ดงั สภุ าษติ ไทยทวี่ า่ \"ความ พยายามอยทู่ ไี่ หน ความสาเรจ็ อย่ทู นี่ ่ัน\"