อวกาศน่ารู้

หนงั สอื เพอ่ื ความรู้ จัดทาโดย ด.ช.ธนพล มัชชะ ด.ช.อัครชัย บญุ จรงิ

คานา เอกภพ(Universe) คือ ระบบซง่ึ เป็นผลรวมของ กาแลก็ ซที งั้ หมดทกุ สิง่ ทกุ อยา่ งในอวกาศ ประกอบด้วย กาแล็คซี ตา่ งๆ กลมุ่ แก๊ส ฝ่ นุ ละอองในอวกาศ ระบบดวงดาว ระบบสรุ ิยะ และ โลกของเรา หรือหมายถงึ วตั ถทุ งั้ หลายที่มองเห็นและมองไมเ่ ห็นใน อวกาศ รวมถงึ กลมุ่ พลงั งานและกาแล็กซี ซงึ่ มีสาเหตกุ ารเกิดมาจาก ทฤษฎีการระเบดิ ใหญ่ หรือทฤษฎีบิกเบง (Big Bang Theory) โดยอธิบายถึงการระเบิดใหญ่ของอะตอมดกึ ดาบรรพ์ ซง่ึ เป็ นกล่มุ ก้อนของพลงั งานภายใต้ธรรมชาติ เม่ือเกิดการระเบิดใหญ่ทาให้ พลงั งานสน่ หนง่ึ เริ่มเปล่ียนเป็นกลมุ่ สสารเเละพลงั งานกระจายออก รอบทศิ สสารที่เกิดขนึ ้ มีพฒั นาการอยง่ ต่อเน่ือง จนเกิดเป็นกาเเลก็ ซี เนบิวลา ดาวฤกษ์ โลก ดวงจนั ทรืเเละสิง่ มีชีวิตตา่ งๆ จกั รวาลนนั้ จงึ เป็นบริเวณกว้างใหญ่ไพศาลท่ีหาขอบและศนู ย์กลางไม่ได้ จกั รวาล ประกอบด้วยกาแลคซจี านวนมากมายมหาศาล และที่ว่างระหวา่ งกา แลคซีมีมาก จกั รวาลมีอายรุ ะหว่าง 14 ± 3Aeronsหรือ Gigayears (Giga = 109) ค่านีเ้ป็นค่าคงท่ี เรียกวา่ “The Hubble constant” ตงั้ เป็นเกียรตแิ ก่ Edwin Hubble (1890-1953) นกั ดาราศาสตร์ชาวอเมริกนั ผ้ทู ่ีสามารถวดั ความยาว ของกาแลคซีของเราได้

สารบญั หลุมดา......................1 ดาวพธุ ............5 นาซา......9 ดวงจนั ทร์.................2 หลุมขาว..........6 ดาวพรูโต.........10 โลก...................3 ดาวองั คาร........7 ดาวเสา....................4 ดาวศุกร์.............8

ดวงจนั ทร์เป็นดาราศาสตร์วตั ถทุ ่ีโคจรรอบโลก เป็นดาวบริวารถาวรดวงเดียวของโลก เป็นดาวบริวารใหญท่ ี่สุดอนั ดบั ท่ี 5 ใน ระบบสุริยะ และเป็นดาวบริวารขนาดใหญ่สุดเม่ือเทียบกบั ขนาดของดาวเคราะห์ท่ีโคจร ดวงจนั ทร์เป็นดาวบริวาร ท่ีมีความหนาแน่นที่สุดเป็นอนั ดบั ที่ 2 รองจากไอโอของดาวพฤหสั บดี ซ่ึงบางส่วนไม่ทราบความหนาแน่นมาก หรือนอ้ ย คาดวา่ ดวงจนั ทร์ก่อกาเนิดประมาณ 4.51 พนั ลา้ นปี ก่อน ไม่นานหลงั จากโลก คาอธิบายท่ีไดร้ ับการยอมรับกวา้ งขวางที่สุดคือ ดวงจนั ทร์ก่อกาเนิดจากเศษที่เหลือจากการชนขนาดยกั ษร์ ะหวา่ งโลกกบั เทห์ขนาดประมาณดาวองั คารช่ือ ธีอา (Theia) โรตีดิปแดกไม่ไดน้ ะจ่ะ

โลก (องั กฤษ: Earth) เป็นดาวเคราะห์ลาดบั ท่ีสามจากดวงอาทิตย์ และเป็นวตั ถุทาง ดาราศาสตร์เพียงหน่ึงเดียวที่ทราบวา่ มีสิ่งมีชีวิต จากการวดั อายดุ ว้ ยกมั มนั ตรังสีและแหล่ง หลกั ฐานอ่ืนไดค้ วามวา่ โลกกาเนิดเมื่อประมาณ 4,500 ลา้ นปี ก่อน[24][25][26] โลกมีอนั ตรกิริยะ เชิงโนม้ ถ่วงกบั วตั ถอุ ่ืนในอวกาศโดยเฉพาะดวงอาทิตยแ์ ละดวงจนั ทร์ ซ่ึงเป็นดาวบริวารถาวรหน่ึง เดียวของโลก โลกโคจรรอบดวงอาทิตยใ์ ชเ้ วลา 365.26 วนั เรียกวา่ ปี ซ่ึงระหวา่ งน้นั โลก โคจรรอบแกนตวั เองประมาณ 366.26 รอบ[n 4] แกนหมุนของโลกเอียงทาใหเ้ กิดฤดกู าลตา่ ง ๆ บนผวิ โลก[27] อนั ตรกิริยาความโนม้ ถ่วง ระหวา่ งโลกกบั ดวงจนั ทร์ก่อใหเ้ กิดน้าข้ึนลงมหาสมทุ ร ทาใหก้ ารหมุนบนแกนของโลกมี เสถียรภาพ และคอ่ ย ๆ ชะลอการหมุนของโลก[28] โลกเป็นดาวเคราะห์ที่มีความหนาแน่นสูงสุด ในระบบสุริยะและใหญ่สุดในดาวเคราะห์คลา้ ยโล

ดาวเสาร์ (องั กฤษ: Saturn) เป็นดาวเคราะห์ดวงท่ี 6 จากดวงอาทิตย์ ถดั จากดาว พฤหสั บดี เป็นดาวเคราะห์ที่มีขนาดใหญ่เป็นอนั ดบั 2 ของระบบสุริยะ รองจาก ดาวพฤหสั บดี ดาวเสาร์เป็นดาว แก๊สยกั ษท์ ี่มีรัศมีเฉลี่ยมากกวา่ โลกประมาณเกา้ เท่า[3][4] แมว้ า่ จะมีความหนาแน่นเป็นหน่ึงในแปดของโลก แต่มวล ของมนั มีมากกวา่ โลกถึง 95 เทา่ [5][6][7] ดาวเสาร์ต้งั ชื่อตามเทพโรมนั แห่งการเกษตร สญั ลกั ษณ์ทางดาราศาสตร์ ของดาวเสาร์ (♄) แทนเคียวของเทพเจา้

ดาวพธุ เป็นดาวเคราะห์ที่อยใู่ กลด้ วงอาทิตยม์ ากท่ีสุด และเป็นดาวเคราะห์ท่ี เลก็ ท่ีสุดในระบบสุริยะ ใชเ้ วลาโคจรรอบดวงอาทิตย์ 87.969 วนั ดาวพุธมกั ปรากฏใกล้ หรือ อยภู่ ายใตแ้ สงจา้ ของดวงอาทิตยท์ าใหส้ งั เกตเห็นไดย้ ากที่สุด ดาวพธุ ไม่มีดาวบริวาร ยานอวกาศเพียงลาเดียวท่ีเคยสารวจดาวพุธในระยะใกลค้ ือยานมาริ เนอร์ 10เม่ือปี พ.ศ. 2517-2518 (ค.ศ. 1974-1975) และสามารถทาแผนที่พ้ืนผวิ ดาวพธุ ไดเ้ พียง 40-45% เท่าน้นั ดาวพุธมีสภาพพ้ืนผวิ ขรุขระเนื่องจากการพุ่งชนของอุกกาบาต ไม่มีดวงจนั ทร์เป็นบริวาร และไม่มีแรงโนม้ ถ่วงมากพอท่ีจะสร้างช้นั บรรยากาศ ดาวพุธมีแกนกลางเป็นเหลก็ ขนาดใหญ่ทาให้ เกิดสนามแม่เหลก็ ความเขม้ ประมาณ 1 เปอร์เซ็นตข์ องสนามแม่เหลก็ โลกลอ้ มรอบดาวพุธไว้ ชื่อละตินของดาวพธุ (Mercury) มาจากคาเตม็ วา่ Mercurius เทพนาสารของพระ เจา้ สญั ลกั ษณ์แทนดาวพุธ คือ ☿ เป็นรูปคทาของเทพเจา้ เมอคิวรี ก่อนศตวรรษท่ี 5 ดาวพุธมี สองชื่อ คือ เฮอร์เมส เมื่อปรากฏในเวลาหวั ค่า และอพอลโล เมื่อปรากฏในเวลาเชา้ มืด เชื่อวา่ พีทา โกรัสเป็นคนแรกท่ีระบุวา่ ท้งั สองเป็นดาวเคราะห์ดวงเดียวกนั

ในสมั พทั ธภาพทว่ั ไป ของอลั เบิร์ต ไอนส์ ไตน์ หลมุ ขาว (องั กฤษ: White hole) เป็นพ้ืนที่สมมติ ชนิดหน่ึงในทางทฤษฎีของกาลอวกาศซ่ึงไม่มีส่ิงใดสามารถเขา้ ไปได้ แต่สสารและแสงสามารถหนีออกมาได้ (ตรงกนั ขา้ มกบั หลุมดา) หลุมขาวปรากฏอยใู่ นทฤษฎีหลุมดานิรันดร์ อยา่ งไรก็ตามการเกิดหลุมดาสามารถเกิดได้ ผา่ นการยบุ ตวั อนั เกิดจากแรงโนม้ ถ่วง แต่หลุมขาวยงั ไม่สามารถเกิดไดผ้ า่ นกระบวนการทางกายภาพท่ีรู้จกั

ดาวองั คาร (องั กฤษ: Mars) เป็นดาวเคราะห์ลาดบั ท่ีส่ีจากดวงอาทิตย์ เป็นดาวเคราะหเ์ ลก็ ที่สุดอนั ดบั ที่สองในระบบสุริยะรองจากดาวพธุ ในภาษาองั กฤษไดช้ ่ือตามเทพเจา้ แห่งสงครามของโรมนั มกั ไดร้ ับขนานนาม \"ดาวแดง\" เพราะมีออกไซดข์ องเหลก็ ดาษดื่นบนพ้ืนผวิ ทาใหม้ ีสีออกแดงเร่ือ[15] ดาวองั คารเป็นดาวเคราะห์หินที่มี บรรยากาศเบาบาง มีลกั ษณะพ้ืนผวิ คลา้ ยคลึงกบั ท้งั หลุมอุกกาบาตบนดวงจนั ทร์ และภเู ขาไฟ หุบเขา ทะเลทราย ตลอดจนพิดน้าแขง็ ข้วั ดาวที่ปรากฏบนโลก คาบการหมุนรอบตวั เองและวฏั จกั รฤดูกาลของดาวองั คารกม็ ีความ คลา้ ยคลึงกบั โลกซ่ึงความเอียงก่อใหเ้ กิดฤดูกาลต่าง ๆ ดาวองั คารเป็นที่ต้งั ของโอลิมปัสมอนส์ ภเู ขาไฟใหญ่ท่ีสุด บนดาวองั คารและสูงสุดอนั ดบั สองในระบบสุริยะเท่าที่มีการคน้ พบ และเป็นท่ีต้งั ของเวลส์มาริเนริส แคนยอน ขนาดใหญ่อนั ดบั ตน้ ๆ ในระบบสุริยะ แอ่งบอเรียลิสที่ราบเรียบในซีกเหนือของดาวปกคลุมกวา่ ร้อยละ 40 ของ พ้ืนที่ท้งั หมดและอาจเป็ นลกั ษณะการถกู อุกกาบาตชนคร้ังใหญ่[16][17] ดาวองั คารมีดาวบริวารสองดวง คอื โฟบอ สและดีมอสซ่ึงต่างกม็ ีขนาดเลก็ และมีรูปร่างบิดเบ้ียว ท้งั ค่อู าจเป็ นดาวเคราะห์นอ้ ยท่ีถกู จบั ไว[้18][19] คลา้ ยกบั ทรอย ของดาวองั คาร เช่น 5261 ยเู รกา

ดาวศุกร์ (องั กฤษ: Venus) เป็นดาวเคราะห์ที่อยหู่ ่างจากดวงอาทิตยเ์ ป็นลาดบั ที่ 2 ดาวศุกร์มีเส้นผา่ น ศนู ยก์ ลางเป็น 3 เท่าของดวงจนั ทร์ และ มีขนาดใหญ่กวา่ ดาวพุธและดาวองั คาร 2 เท่าตวั ช่ือละตินของดาวศุกร์ (Venus) มาจากเทพีแห่งความรักของโรมนั ดาวศุกร์เป็นดาวเคราะห์หิน มีขนาดใกลเ้ คียงกบั โลก บางคร้ัง เรียกวา่ \"นอ้ งสาว\" ของโลก แมว้ า่ วงโคจรของดาวเคราะห์ทุกดวงจะเป็นวงรี วงโคจรของดาวศุกร์จดั วา่ เกือบเป็น วงกลม มีความเยอ้ื งศนู ยก์ ลาง (ความรี) นอ้ ยท่ีสุด

การแขง่ ขนั ในการสารวจอวกาศ หลงั จากสหภาพโซเวียตส่งดาวเทียมดวงแรกของโลก (ดาวเทียมสปตุ นิค 1) ขนึ ้ สอู่ วกาศ เมื่อวนั ท่ี 4 ตลุ าคม พ.ศ. 2500 (ค.ศ. 1957) สหรัฐฯ เร่ิมหนั มาใสใ่ จกบั โครงการอวกาศของตนเองมากขนึ ้ สภาคองเกรสรู้สกึ หวน่ั เกรงต่อ ภยั ด้านความมน่ั คงและภาวะความเป็นผ้นู าด้านเทคโนโลยีของตน ประธานาธิบดีดไวท์ ดี. ไอเซนฮาวร์ และ คณะที่ปรึกษาได้ประชมุ หารือกนั เป็นเวลานานหลายเดือนจนได้ข้อสรุปวา่ สหรัฐฯ จาเป็นต้องก่อตงั้ หนว่ ยงาน ราชการขนึ ้ ใหม่ ให้ทาหน้าที่เกี่ยวกบั กิจกรรมอวกาศทงั้ หมดที่ไม่เกี่ยวข้องกบั การทหาร วนั ท่ี 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2501 (ค.ศ. 1958) ประธานาธิบดีไอเซนฮาวร์ลงนามในกฎหมายการบินและอวกาศแห่งชาติ ค.ศ. 1958 เพือ่ ก่อตงั้ องค์การบริหารการบนิ และอวกาศแหง่ ชาติ (NASA) เร่ิมปฏบิ ตั งิ านในวนั ที่ 1 ตลุ าคม พ.ศ. 2501 ขณะนนั้ นาซาประกอบด้วยห้องปฏบิ ตั ิการ 4 แห่ง มีพนกั งานประมาณ 8,000 คน ท่ี โอนมาจากคณะกรรมการท่ีปรึกษาด้านการบนิ แห่งชาติ (NACA) ซง่ึ เป็นหนว่ ยงานวิจยั ของรัฐท่ีมีอายกุ วา่ 46 ปี โครงการในระยะแรกของนาซาเป็นการวจิ ยั โดยมีเป้ าหมายส่งมนษุ ย์ขนึ ้ ไปกบั ยานอวกาศ ดาเนินไปพร้อมแรงกดดนั จากการ แขง่ ขนั กบั สหภาพโซเวียตในระหวา่ งสงครามเย็น นาซาเร่ิมต้นศกึ ษาความเป็ นไปได้ ในการใช้ชีวติ ของมนษุ ย์ ในห้วงอวกาศด้วยโครงการเมอร์ควิ รีในปี พ.ศ. 2501 ตอ่ มาวนั ท่ี 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2504 (ค.ศ. 1961) นกั บนิ อวกาศ อลนั บี. เชเพริ ์ด จเู นียร์ กลายเป็นชาวอเมริกนั คนแรกในอวกาศ เม่ือเขาเดนิ ทางไปกบั ยานฟรีดอม 7 ในภารกิจนาน 15 นาที แบบไม่เตม็ วงโคจร หลงั จากนนั้ จอห์น เกลน็ น์ กลายเป็นชาวอเมริกนั คนแรกที่โคจรรอบโลกเม่ือวนั ที่ 20 กมุ ภาพนั ธ์ พ.ศ. 2505 (ค.ศ. 1962) ในการขนึ ้ บินนาน 5 ชวั่ โมง

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d3/Global_LORRI_mosaic_of_Pluto_in_true_colour.jpg/300px- Global_LORRI_mosaic_of_Pluto_in_true_colour.jpgดาวพลูโต (องั กฤษ: Pluto; ดชั นีดาวเคราะหน์ อ้ ย: 134340 พลโู ต) เป็นดาวเคราะห์แคระในแถบไคเปอร์ วงแหวนของวตั ถุพน้ ดาวเนปจนู [8] โดยเป็นวตั ถุแถบไคเปอร์ชิ้น แรกท่ีถกู คน้ พบ มนั มีขนาดใหญ่ท่ีสุดและมีมวลมากท่ีสุดเป็นอนั ดบั สองในบรรดาดาวเคราะห์แคระท่ีรู้จกั ใน ระบบสุริยะ และยงั เป็นวตั ถุท่ีมีขนาดใหญ่เป็นอนั ดบั ท่ี 9 และมวลมากเป็นอนั ดบั ที่ 10 ในระบบสุริยะท่ีโคจร รอบดวงอาทิตย์ ดาวพลูโตเป็นวตั ถุแถบไคเปอร์ที่ใหญ่ที่สุดโดยปริมาตร แต่มีมวลนอ้ ยกวา่ อีริส ซ่ึงเป็นวตั ถุใน แถบหินกระจาย ดาวพลโู ตมีลกั ษณะเหมือนกบั วตั ถุอ่ืน ๆ ในบริเวณเดียวกนั กล่าวคือ ประกอบไปดว้ ยหินและ น้าแขง็ เป็นส่วนใหญ่[9] มีมวลและปริมาตรประมาณ 1 ใน 6 และ 1 ใน 3 ของดวงจนั ทร์ตามลาดบั วงโคจรของ ดาวพลูโตมีความเยอ้ื งศนู ยก์ ลางมาก อยทู่ ี่ 30 ถึง 49 หน่วยดาราศาสตร์ (4.4 – 7.4 พนั ลา้ นกิโลเมตร) จากดวง อาทิตย์ หมายความวา่ เม่ือดาวพลโู ตอยใู่ นตาแหน่งที่ใกลด้ วงอาทิตยม์ ากท่ีสุด มนั จะอยใู่ กลก้ วา่ วงโคจรของดาว เนปจูนเสียอีก แต่เน่ืองดว้ ยการสั่นพอ้ งของวงโคจร ทาใหด้ าวเคราะหท์ ้งั สองดวงไม่สามารถโคจรมาชนกนั ได้ ในปี พ.ศ. 2557 ดาวพลโู ตมีระยะห่างจากดวงอาทิตยป์ ระมาณ 32.6 หน่วยดาราศาสตร์ แสงจากดวงอาทิตยใ์ ช้ เวลาประมาณ 5.5 ชวั่ โมง ถึงจะไปถึงดาวพลูโตที่ระยะทางเฉลี่ย (39.5 หน่วยดาราศาสตร์)

หลุมดา (องั กฤษ: black hole) หมายถึงเทหวตั ถุในเอกภพท่ีมีแรงโนม้ ถ่วงสูงมาก ไม่มีอะไรออกจากบริเวณน้ีไดแ้ มแ้ ต่แสง ยกเวน้ หลุมดาดว้ ยกนั เราจึงมองไม่เห็นใจกลางของหลุมดา หลุมดาจะมีพ้ืนท่ีหน่ึงท่ีเป็นขอบเขตของตวั เอง เรียกวา่ ขอบฟ้ าเหตุการณ์ ที่ตาแหน่งรัศมีชวาร์สชิลด์ ถา้ หากวตั ถุหลุดเขา้ ไปในขอบฟ้ าเหตุการณ์ วตั ถุจะตอ้ งเร่ง ความเร็วใหม้ ากกวา่ ความเร็วแสงจึงจะหลุดออกจากขอบฟ้ าเหตุการณ์ได้ แต่เป็นไปไม่ไดท้ ่ีวตั ถุใดจะมีความเร็ว มากกวา่ แสง วตั ถุน้นั จึงไม่สามารถออกมาไดอ้ ีกต่อไป

ขอขอบคณุ ข้อมลู จาก วิกิพี เดยี่

ขอบคณุ คบั