นิทานอีสป เรื่อง กากับหงษ์

นิทานอสี ป เรอื่ ง กากับหงส์

กาลครงั้ หน่ึงนานมาแล้ว มีกาตวั หน่ึงอาศัยอยู่บนตน้ ไมใ้ หญ่ โดยมสี ระนา้ เลก็ ๆ อยู่ เบื้องหน้า ในน้ันมีหงส์ขาวตัวหน่ึงว่ายวนเหนือนา้ อยู่ เจา้ กามองเห็ นหงส์น้ันมขี นสี ขาวดั่งหิ มะ แตกตา่ งกับสีขนของมันทดี่ าราวกบั ถ่าน กาจงึ รอ้ งตะโกนออกไปว่า “ทา่ นหงสข์ าวผงู้ ดงาม ช่วยแนะนาวิธใี ห้ กบั ขา้ ได้ไหมว่าทาเช่นไรถงึ ได้มขี นสีขาว เช่นท่าน” แต่หงส์ตัวน้ันบอกวา่ “ข้ากไ็ ม่รูเ้ หมอื นกนั เพราะเกิดมาขา้ ก็มีขนสีขาว เช่นน้ีแล้ว” จากนั้นก็วา่ ยน้าหาอาหารกนิ ตอ่ ไปเช่นเดมิ

หลงั จากจ้องมองหงส์ขาวดว้ ยความอจิ ฉาอยนู่ าน วนั หน่ึงเจา้ กาก็นึกอะไรขึน้ มาได้ โดยคิดวา่ มันสามารถมีขนสีขาวอยา่ งหงสถ์ า้ ลองใช้ชีวติ แบบเดยี วกัน เจา้ กาจึง วางแผนท่จี ะแหวกวา่ ยอยู่ในนา้ ทง้ั วนั บา้ ง ว่าแล้วจงึ ตดั สนิ ใจละทิ้งรงั บนยอดไม้ แลว้ บินรอ่ นลงไปอาศัยในหนองนา้ โดยกนิ สาหรา่ ยและพืชนา้ อยา่ งทีห่ งส์ทา

วันแล้ววนั เล่า เจา้ กาเอาแตแ่ ช่ตวั อยูใ่ นนา้ ตลอดท้ังวนั แต่ขนกย็ ังมสี ีดาอยเู่ ช่นเคย หลายครง้ั ท่ีเกอื บจะจมนา้ อกี ทง้ั การทพ่ี ยายามกินสาหรา่ ยก็ไม่สามารถทาให้ อิ่มทอ้ ง ได้เลย ไม่นานนักเจา้ กาก็เรมิ่ ผา่ ยผอมลง

หงสข์ าวเห็ นดงั นั้นกใ็ ห้ คาแนะนาไปว่า “กลับบ้านของเจ้าไปเถิด เดีย๋ วเจ้ากจ็ ะ แขง็ แรงข้ึน” แต่คราวนี้กาไมย่ อมฟั งเสยี งของหงส์ แมจ้ ะยากเหลือเกนิ ท่อี กี าจะ อาศัยอยใู่ นนา้ แตเ่ จ้านกน้อยกพ็ ยายามอย่างหนักท่จี ะมีชีวิตอยู่ ถงึ อย่างน้ันก็ดู เหมอื นทกุ อยา่ งจะยงิ่ เลวรา้ ยลงเรอ่ื ย ๆ วนั หน่ึงหลังจากตอ่ ส้มู านาน กาดาก็อาลาโลกนี้ไป หงส์ขาวไดแ้ ต่สงสาร เพราะถ้า เจา้ นกเช่ือฟั งคาเตอื นในวันนั้น เขาก็คงมีชีวิตอยตู่ ่อไปอีกนาน

นิทานเรอ่ื งน้ีสอนให้ รูว้ ่า : จงพอใจกับสงิ่ ที่ตนเองมีอยู่ เพราะการเปลี่ยนแปลงนิสัยไมอ่ าจแก้ไขส่งิ ท่ี ธรรมชาตใิ ห้ มาได้