สารคดีและบัทเทิงคดี

ผลงานในรายวิชา... การเขียนสารคดี และ...บันเทงิ คดี ปอแกว สาขาวชิ าภาษาไทย (ศศ.บ) คณะมนุษยศาสตรและสังคมศาสตร มหาวิทยาลยั ราชภฏั ลาํ ปางลําปาง

คาํ นํา หนงั สอื เลม น้ีจัดทําขึน้ เพ่ือเปน สวนหนึง่ ของวชิ า การเขียนสารคดแี ละบนั เทงิ คดี ชัน้ ปท่ี 2 เพือ่ ใหไ ด ศึกษาหาความรูในเรื่องการเขยี นสารคดคี ดี บันเทิงคดี และไดศกึ ษาอยางเขา ใจเพอื่ เปนประโยชนก ับการเรียน ผูจดั ทําหวงั วา หนงั สอื เลม นี้จะเปนประโยชนก ับผอู า น หรือนักเรยี น นกั ศึกษา ทกี่ ําลังหาขอ มูลเร่อื งน้อี ยู หากมีขอ แนะนํา หรือหากมีขอ ผดิ พลาดประการใด ผจู ัดทาํ ขอนอ มรบั ไวและขออภยั มา ณ ที่นี้ดวย ผจู ัดทํา นางสาวปอแกว ประโยค สาขาวิชาภาษาไทย (ศศ.บ) คณะมนษุ ยศาสตรแ ละสังคมศาสตร มหาวิทยาลัยราชภัฏลาํ ปาง วนั ท่ี 01/10/2563

สารบญั สิง่ ที่คนไทยควรอนรุ กั ษ หนา 1 บคุ คลดลใจ หนา 8 สามขา(แมวจร) หนา 16 อนาคต หนา 20 เพอ่ื นรักของฉัน หนา 23

1 สไเอยทนางิ่ ยวทรุคชัก่ี วนษร ณ วดั กว่ิ หลวง

2 คุณเคยสงสัยหรอื ไมว า การท่ีคนเราพยามทาํ อะไรบางอยางที่ อาจถูกมองวา ลา สมัยหวั โบราณนั้น ทาํ ไปแลว จะไดอะไร กอ นหนา น้ีฉันเองก็ไมเขาใจสกั เทา ไหรแ ตเมอ่ื ฉนั ไดไ ปทําบุญ ในวดั แหง หน่ึง จงึ ทําใหฉ ันรแู ละเขาใจในหลายๆอยา งที่ไมเ คย จะไดร จู ึงอยากใหค ณุ ลองอา นดู เผอ่ื จะไดข อ คิดดๆี คะ รปู ภาพประกอบ : โครงการสงเสรมิ ความรักความสามคั คี ความมรี ะเบียบวินยั เขา ใจสทิ ธิหนาที่ของตนเองและผอู ่นื ภายใตพ ื้นฐานของสงั คมประชาธิปไตยอนั มีพระมหากษตั รยิ  ทรงเปนประมุข

3 02/06/2563 เวลา 08.00น. ณ มหาวิทยาลัยราชภัฏลาํ ปาง ฉันเพื่อนๆพๆ่ี และอาจารยในสาขาบางทา นไดก าํ ลังข้นึ รถจากมหาวิทยาลัย เพ่อื ไปทํากจิ กรรมฟน ฟใู บลานตาม “โครงการสง เสริมความรักความสามคั คี ความมรี ะเบยี บวนิ ยั เขาใจสทิ ธหิ นา ทข่ี องตนเองและผอู ่นื ภายใตพ้ืนฐานของสังคม ประชาธิปไตยอันมพี ระมหากษตั ริยท รงเปนประมุข”แคชอ่ื โครงการก็อลังการงานสรา ง มากแลว คะ ถนนหนทางในการเดนิ ทางในคร้ังนี้ไมไ กลมากนักแตค อนขางท่ีจะซับซอน และถนนบา งก็ดีบา งก็เปน หลุม ทาํ ใหเกดิ ความรูสึกวาทําไมอาจารยถ งึ เสนอความคดิ จะ มาทําบญุ ท่ีนฉ่ี นั ไดแตเก็บความสงสยั นไ้ี ว พอถึงวดั ฉนั ไดเ ห็นคมั ภีรท่ีมจี ํานวนคอ นขา ง มากจนฉันเรมิ่ คิดวา ถูกแลว หรอื ไมทีอ่ าจารยพาพวกเรามาทวี่ ัดน้ี จากนัน้ ทุกๆคนกร็ ีบ ชวยกนั นําคมั ภรี อ อกมาทําความสะอาดอยางระมดั วังโดยในขณะท่ฉี นั กาํ ลังปดฝนุ ใบลา นอยูน ัน้ ก็พบกับสิง่ แปลกประหลาดทไ่ี มแนใจวาคืออะไรสง่ิ น้ันอยูในคัมภีร โดยจะเปน เสน เชอื กสีดําคอนขางยาวขณะนนั้ อาจารยข องฉันไดเ ห็นจึงบอกกบั ฉันและเพ่ือนๆวา “อยาทาํ ใหผ มนน้ั ขาดและอยา เอาส่ิงนัน้ แยกจากใบลาน” ฉนั และเพื่อนๆจึงเกดิ ความ กังวลใจและสังสัยวน่ันคอื อะไรจากนัน้ ฉันจึงไดร คู วามจริงวาเสนเชือกสดี ําน้นั คอื รูปภาพประกอบ : คัมภีรใ บลาน

4 เสน ผมของผหู ญิงท่ีอาจารยเ รียกวา “สายสยอง” โดยเมื่อกอนเขามีความเชือ่ กนั วา หากชาติหนา อยากทจี่ ะเกดิ เปนผูชายเพอื่ จะไดบ วชจะตอ งดแู ล ใหผมสวยๆแลว นาํ ผม นั้นมาทําเปน เชอื กใสในคัมภีรใ บลาน รอู ยางนนั้ ฉนั และเพือ่ นๆจงึ คลายความ กงั วน และความกลัวลงแตยงั ตองระมดั ระวังในการทาํ ความสะอาดเพราะสายสยองถอื เปน ส่งิ ทจ่ี ะเจอไดค อ นขา งนอ ย หลงั จากทําความสะอาดใบลานเสร็จในวันนฉี้ ันจงึ ไดก ลบั มาคิดอกี ทีหนงึ่ วาทําไม ทําไมพวกเขาถึงอยากทจี่ ะบวชขนาดนัน้ จงึ มคี วามคดิ หน่งึ ผุดข้นึ มาวา ศรัทธาไง ศรทั ธาเปนส่ิงท่ีคนยึดเหนี่ยวจิตใจเปนสิ่งทช่ี ้ีทางใหประสบความสขุ ความสําเรจ็ พวกเขาจึงกระทาํ ตามศรัทธาที่มอี ยู รปู ภาพประกอบ : คัมภีรใบลาน

5 06/06/2563 ณ ท่เี กา เวลาเดิม เปน วนั ที่ฉันและเพือ่ นๆบางคน ตองหอบเอาเตารดี ไปวัดดวย เน่อื งจากอาจารยไดบอกวาใหเ ตรยี มไป ซึ่งขณะนั้นฉนั กไ็ มร ูต วั วาจะตอ งเอาไปรีดอะไร รดี ใบลานหรือ คิดแลวแปลกใจ ไดแ ตเ กบ็ ความสงสัยน้นั ไวเชน เคย เม่ือถึงวัดจึงไดร ูว า ส่งิ ทเี่ ราตอ งรีดนน้ั คือ ผาหอคมั ภรี น ่นั เองเปน ผา ดบิ สขี าวทผี่ า นการตมมาหลายครง้ั ดวยสมนุ ไพรทใ่ี ชก ันแมลงท่จี ะมาทําลายใบลานผาท่ีรอรีดน้ันถกู ตมเมือ่ วนั สองวันกอ น หนาท่ฉี นั จะไป โดยอาจารยและพๆ่ี ชวยกนั ทาํ น่ันเองขณะนน้ั ฉันมองเหลอื บไปเหน็ ตระ กรา ผาทมี่ ผี าจํานวนมากวางอยู พวกเราเรม่ิ รีดผา โดยอาจารยบ อกเอาไววา “อยา ใหผ า โดนน้าํ เปน เดด็ ขาดเพราะวาจะทําใหกลิ่นสมนุ ไพรไลแ มลงท่อี ยใู นผา จางหายไป” ฉัน และเพ่ือนๆจึงทาํ การรดี อยา งปราณีตเวลาผานไดครง่ึ วนั ฉนั นง่ั รีดจนเสรจ็ รีดโดยไมร ู เลยวาผา นไปครงึ่ วนั แลว อะไรมันจะเพลนิ ขนาดนั้น จากนัน้ ชว งบา ยฉันและเพ่ือนทีร่ ีดผา ในชวงเชา จึงไปศกึ ษาและชว ยงานเย็บสานผาหอ คัมภรี  โดยไปทาํ หนาทีเ่ ยบ็ ขอบสแี ดงซ่ึง เปน ขั้นตอนสดุ ทายในการเยบ็ ผาหอ คมั ภีร เวลาลวงเลยไปหลายชั่วโมงฉนั รูตวั อกี ทีก็ เย็นมากแลว ฝนทตี่ กลงมาพรอมกับลมเลก็ นอ ย ทําใหรสู กึ เหมือนไดเ ติมพลังกาย พลังใจใหชุมช้นื ข้นึ มาฉันและเพือ่ นชวยกนั ทํางาน แตท ําไมเสรจ็ จึงต้งั ใจนําเอางานบาง สว นกลบั ไปเยบ็ ตอทห่ี อจนกระทง่ั กลบั มาถึงหอ ฉันก็หลบั ไปจนรูต ัวอีกที กด็ กึ มากแลว จึงไมไ ดทาํ ตอ จนสาํ เรจ็ รปู ภาพประกอบ : โครงการสงเสริมความรักความสามคั คี ความมีระเบียบวนิ ัย เขาใจสิทธหิ นา ทขี่ องตนเองและผูอื่น ภายใตพ ื้นฐานของสงั คมประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย ทรงเปน ประมุข

6 07/06/2563 เชาแสนสดใส ทจ่ี ะไดทาํ บุญรวมกบั เพ่อื นๆพๆี่ และอาจารยใ นสาขาอีกคร้ัง โดยวนั นี้เปนวนั สดุ ทายในการทาํ บุญใหญครั้งน้ีพอถงึ วดั ทุกๆคนตางรูหนาท่ีของตนเอง จึงรีบกลบั ไปทาํ งานท่ยี งั ทาํ ไมส าํ เรจ็ ในขณะท่ีงานของฉันนนั้ มีรุนพ่ีอาสานาํ ไปทําตอ ฉนั จึงมโี อกาสไปชวยเพอ่ื นๆทํางานตอไปในขณะนน้ั ฉันคดิ เพียงวา (เรามาท่ีนี่เพอ่ื ทําบญุ ตามศรทั ธาของเราไมวาจะมงี านอะไรอยูตรงหนา จงอยา บายเบ่ียง อยา ไดปฏิเสธ งาน เราทาํ ตัวเรารดู ี ไมจ าํ เปน ตอ งใหใ ครเหน็ และไมจ ําเปน ตอ งบอกใหใ ครร)ู คดิ แบบ น้อี ยูเสมอจงึ ทําใหทกุ อยา งผานไปดว ยดีเมื่อผา นไปคร่ึงวัน กถ็ งึ เวลาที่จะตอ งแหเ ทียน และคมั ภรี ท นี่ าํ มาหอ ถวายโดยมคี ณุ ยาคุณยายและคนในทอ งถิ่น บางสว นมารวมแห และทําบญุ กับพวกเราดว ย เสียงดนตรีไดด ังขึ้นขบวนเรมิ่ เดินฉนั และเพอ่ื นๆ เดนิ อยใู น ขบวนแหจากนั้นไดเดินรอบวิหารโดยเดินจาํ นวน3รอบ พอถึงรอบท่2ี ทุกๆคนกต็ อ งพบ กบั ความประหลาดใจท่ฝี นเมด็ เลก็ ๆตกลงมาท้ังทแี่ ดดยังแรงอยูอาจารยบอกกบั พวกเรา วา “พวกเราบุญถงึ ขางบนทา นมองเหน็ ” ฉนั จึงรูสึกไดถงึ ความศักดส์ิ ทิ ธแิ์ ละศรัทธาท่ี แรงกลา ของหลายๆคนจากนน้ั ฟา ก็เปด พอเดินถงึ รอบที่3 มีคนบอกวาใหเ งยหนา ขน้ึ มองดวงอาทติ ยฉันจึงไดเ ห็นวา ขณะนั้นไดเ กิด พระอาทิตยทรงกลดอาจารยข องฉนั ทา นจึงรบี บอกใหถ ายรปู ไว จากนนั้ ครบ3รอบ ทุกๆคนรวมถงึ คุณยา คณุ ยายท่ีมารวม ถวายเทยี นกับเราจึงขึน้ ไปถวายเทียนและคมั ภีรบ นวหิ าร ถงึ แมจ ะอายมุ ากแลวพวกเขายงั คง มีจิตศรัทธาท่ีจะมารวมทําบญุ รูปภาพประกอบ : คัมภรี ใบลาน

7 ทกุ ๆเหตกุ ารณใน3วนั น้ีทาํ ใหฉนั เขาใจเหตุผลวาสิง่ เหลา น้ี ไมใ ชความลา สมัย หวั โบราณอยา งท่ี ฉันคิด หากแตเ ปน สิ่งท่เี ราทุกคนควรจะชว ยกนั อนุรักษเ อาไว เพราะสิง่ ลา สมยั ที่เราพดู ถงึ เหลาน้ี เปน รากเงาของเรา เปนวัฒนธรรม ประเพณีและความเช่ือของเราทต่ี อ งสบื สานตอ ไปจากรนุ สูรุน รปู ภาพประกอบ : ขบวนแห

8 บ ท สั ม ภ า ษ ณ จ า ก ค น ด ล ใ จ คติประจําใจ นําไปสู ความ...สําเรจ็ (พรอมเทคนิคการเรียนนิติศาสตร การแบงเวลา รวมถึงการเขาสังคมยังไงใหรอดดด) วรฉัตร จีนคล้าํ (พฉ่ี ัตร)

9 แนน อนวา หลายๆจะตอ งมบี คุ คลท่เี ปนแบบอยางทเี่ ราชืน่ ชอบ และอยากที่จะปฏบิ ตั ิตนตามรอยคนท่สี ามารถทาํ ให เราเกิคแรงบนั ดาลใจ คนท่ีมีความคิดหรอื คตทิ ี่นาํ ไปสู ความสําเร็จซ่งึ คนเรามักจะมีความฝน เปนของตัวเอง แตม นั จะไมสามารถสาํ เรจ็ ไดหากเราไมไดล งมอื ทําในส่งิ นนั้ โดยบคุ คลท่ีเปน แบบอยา งหรอื คนดลใจของฉนั คอื “พ่ฉี ตั ร” พีช่ ายทลี่ ูกพี่ลูกนอ งของฉนั จงึ อยากจะมาเปด คติและเทคนคิ ท่ดี ีโดยการสมั ภาษณประสบการณ จาก....นายวรฉตั ร จนี คล้ํา นิตกิ รหนุม สงั กดั กรมการ ปกครองกระทรวงมหาดไทย ที่จบการศกึ ษา ป.ตรี คณะนติ ิศาสตร มหาวทิ ยาลัยนเรศวรซ่งึ ปจ จบุ ันรับผดิ ชอบงานคดีแพง อาญา และคดปี กครอง ทเี่ กย่ี วของกับกรมการปกครอง

10 คตปิ ระจาํ ใจ \"พยายามทําวันนี้ใหด ีท่ีสดุ \" (สาเหตทุ ต่ี อ งใชคาํ วา\"พยายาม\"เพราะเราไมส ามารถทําวันน้ีใหด ี ท่สี ุดไดใ นทกุ ๆวนั ) คตนิ เ้ี ปนการบอกกับตัวเองวา เราควรทมุ เท และใสใ จในทกุ การกระทําเพราะการกระทาํ ใดที่ดที ่สี ุด ยอมตอ งผา น การคดิ ใครครวญแลววาดจี งึ ทาํ เปนการปฏบิ ัตติ ามคาํ สั่งสอนของ องคส มเดจ็ พระสมั มาสัมพทุ ธเจาทส่ี อนใหอ ยกู ับปจจบุ ัน ไมค ดิ ในสิ่งที่ลวงผา นไปแลว ไมกงั วลในสิ่งท่ียงั มาไมถ ึง ใหอ ยกู บั ปจจุบันถา อยกู บั ปจ จบุ ันไดสง่ิ ท่ที าํ ก็จะออกมาดีเพราะเรายอ มมสี ติ มีการคิดแลว จึงทาํ คตินีจ้ งึ เปน คตทิ ่พี ดู งา ยแตท ํายาก ” รูปภาพประกอบ : นายวรฉตั ร จนี คลํ้า

11 เทคนิคการเรยี นนติ ิศาสตร การแบง เวลา รวมถึงการเขาสังคมยงั ไงใหร อด “ เนอื่ งจากเปน ท่ีเขาใจกนั มาผดิ ๆวา กฎหมายตอ งทอ งจําแต จริงๆแลวการจําเปน เพียงสว นหน่ึง ไมต างกบั การจดจําสตู รหรือ สมการทางคณติ ศาตรเ ลยเพราะกฎหมายเนนการเขา ใจ และนาํ ไป ปรบั ใชเ ปน หลกั เมอื่ ใดเรามีหลกั ที่แนน อนถกู ตองเราก็จะสามารถ รบั มือกบั ปญ หาหรือขอเทจ็ จรงิ ไดอ ยา งงา ยดาย ไมวา ขอเทจ็ จรงิ จะ พลิกแพลง หรือมคี วามพิศดารเพียงใดดงั นนั้ การทจ่ี ะเขาใจหลัก กฎหมาย หรือหลักเกณฑใ ดๆ เนอื้ หาใดๆกต็ ามในฐานะท่ีเราเปน นิสติ นักศึกษา ความรูท ่ีหาไดงา ยทีส่ ุดคือการเขา เรยี น และฟงใน สิง่ ทอ่ี าจารยสอนเปน หลักเพราะเปนความรูที่ไดรบั การเรยี บเรบี ง มาอยางดแี ลว มกี ารปพู น้ื ฐานไปตามลําดับสิง่ น้จี งึ เปนเทคนิค สาํ คัญมากกก เพราะเมือ่ เราเขาใจแลวหากเจอเน้อื หาท่ีละเอียดมาก ขน้ึ ในหนังสือกส็ ามารถทําใหเราเขา ใจไดงายขึน้ รปู ภาพประกอบ : นายวรฉัตร จนี คลาํ้

12 เทคนคิ ประการถดั มาคือการนาํ หัวขอ ท่เี ราสงสยั หรือสนใจมาพูด คยุ กบั เพ่อื นๆเพราะการพดู คยุ กันจะทําใหเ ราจดจาํ ไดด ีข้นึ มกี ารแลก เปลยี่ นมุมมองท่เี ราไมเคยคิดเมอ่ื เปน เร่ืองใหมๆเรากจ็ ะจดจาํ ไดดี ยง่ิ ข้นึ ไปอกี เทคนคิ ประการสดุ ทาย คอื การอา นหนังสอื กอ น สอบแตเปน การอานแบบทบทวนเพราะเราอาศัยการเขาเรยี นเปน หลกั มคี วามเขา ใจเปน ทุนเดิมอยูแลวการอานจงึ ไมหกั โหมมาก สวนเร่อื งของการแบวลา อนั นี้ตองยอมรับวา เปนคนที่แบงเวลายากมากเพราะเรารับผดิ ชอบ หลายๆงานตอนเปนนิสติ มีทงั้ เปนสันทนาการ(บางแหง เรยี กพี่ นนั ทนาการ ) และยงั เปนประธานกลมุ เผยแพร และใหค าํ ปรกึ ษา กฎหมายของคณะจึงตองวางแผนงานและจดั การตางๆ อกี ท้งั ออก พน้ื ที่ใหคําปรึกษาการรบั ใหคาํ ปรึกษาในคณะ การจัดเวทีวชิ าการก็ ยอมรับวามนั ทําใหเวลาทบทวนอา นหลังเลกิ เรียนมนี อ ย (ยอมรับวาเปนขอ เสียของตวั เองท่ีจดั การไมค อยได) แตถ า มเี วลา วา งก็จะทบทวนกับเพือ่ นเปน หลกั มากกวา มาน่ังคุยกันสบายๆให บรรยากาศมนั ดูสนุกไมเ ครงเครยี ด

13 สวนการของประสบการณการเขา สงั คม อันนีต้ องออกตัวกอ นวาเปนคนเขาสงั คมไมค อ ยเกง จะมเี พื่อน นอยรสู ึกวา เพอื่ นทีส่ นทิ ๆจริงๆคอยรับฟงและชวยเหลือกนั จริงๆหา ยาก แตการเขาสงั คมกับคนอ่ืนๆก็เปนปกติมจี งั หวะเพอ่ื นชวนไป เทย่ี วตา งจังหวดั กไ็ ป ไปเขา คา ย กล็ องไปดไู ปใหร ู ถาไมช อบกจ็ ะไดร ู แตไ มค อยเปน คนชวนใครเทา ไรเปนคนชอบอยสู งบๆเปน สว นใหญ รูปภาพประกอบ : นายวรฉตั ร จีนคล้ํา

14 สงิ่ ทส่ี าํ คญั ท่ีสุดในการจะเกดิ เปนคติและสรางเทคนคิ ข้นึ มาไดจะ ตอ งมี“ แรงบลั ดาลใจ ”และ“ เปาหมาย ” ซงึ แรงบนั ดาลใจของ ผมจะเปนอาจารยใ นคณะคนนึงท่ีเปน คนท่ีใสใจนสิ ติ ทกุ คน สอบถามทุกเรอื่ งท้ังการเรยี นและการวางแผนอนาคต อาจารยทา นนีท้ า นก็บอกวาทา นไมไดเ กงแตอ าศยั การถามผูรูและขยัน หาขอมลู สนใจศกึ ษาในหลายๆดานและนาํ ส่ิงท่ไี ดใ หมๆมารวมเปน องคค วามรขู องทา นเองจึงมีความรูสกึ ชืน่ ชมในตัวอาจารยแ ละอยาก ดาํ เนนิ รอยตามทา นเพราะเราเองกไ็ มไดเปนคนเกง แตชอบหาความรู เพ่มิ เรอื่ ยๆ ท้งั ทีเ่ ก่ยี วขอ งกบั การเรียนและไมเกยี่ วของ สว นเปา หมาย เม่ือกอ นก็ยังไมรูว า จะเปน อะไรอยากทํางานอะไรก็ไดท ่ี เลย้ี งตัวเองได ครอบครัวไดแ ตพ อเรมิ่ ทํางานเราก็คิดอยากจะมี ความกา วหนามคี วามม่ันคงเร่ิมมองเหน็ ลูท าง ท่ีจะไปตอได ไปอยั การ ผูพ พิ ากษาตุลาการศาลปกครอง หรือแมแตสายงาน ดา นปกครอง เปนนายอําเภอปลดั จงั หวัดผวู าราชการจงั หวัด แต ลึกๆในใจกอ็ ยากไปสายตลุ าการศาลปกครอง มากทสี่ ดุ เพราะ ระบบเคา แตกตา งจากศาลยตุ ิธรรม(ศาลแพง อาญา) มากวา ”

15 ปล.อยากจะฝากถงึ นอ งๆท่ีกําลงั ศึกษาอยูตอนน้นี ะครบั ชวี ิตมหาลัยเปน ชวี ิตท่ีมีอสิ ระมากข้นึ กวาตอนเปน นกั เรยี น นองๆจะไดทาํ ในสงิ่ ที่อยากทํามากขนึ้ เจอในส่ิงทีเ่ ราไมเ คย คดิ วาจะเจอ อยากใหลองใชช ีวิตมหาลัยใหค ุม คา ใหเ ตม็ ท่ี เพราะหลงั จากจบการศึกษาแลว นอ งๆจะไมไดม ีชวี ติ ที่อสิ ระ แบบนีอ้ ีกแนนอนแตถ ึงอยา งไรกต็ าม จงอยา ใชชีวติ จนหลดุ นอกกรอบเกินไปจนลมื ถงึ ภาระหนาท่ีของเราในฐานะนสิ ติ นักศึกษาสุดทายน้ีขออวยพรใหน องๆทุกคนโชคAและมสี ติ กบั ทกุ การกระทําครับ รูปภาพประกอบ : นายวรฉตั ร จนี คล้าํ

16 ส-า-ม-ข-า แมวจร

17 เจาแมวท่ีดปู กตแตก ็ไมปกติ มนั มีสามขาและเปนเพศผู เมื่อครงั้ แรกท่ีฉันไดเจอกบั มนั มนั มที า ทรี ะแวงและไมยอมให ฉันและใครเขา ใกล เจาแมวบา น่มี าจากไหนเนีย่ ฉันนกึ อยูใน ใจ วา มันตองเปน แมวทเ่ี จาของเบื่อแลวเอามาท้งิ อีกตามเคย เพราะโดยปกติแลว พวกหมาหรอื แมวมกั จะ๔ก นาํ มาท้ิงใน บริเวณปาขางๆบานฉนั เมอื่ ฉนั มองไปทข่ี าของมัน เหน็ ได ชดั วามนั บาดเจ็บ มแี ตเลอื ดเตม็ ไปหมด แมแ ละฉนั พยายาม จะเขาใกลมันและจับมนั มาทาํ แผล แตด เู หมอื นเจา แมวตวั นี้ มนั จะถกู ชะตากับฉันเปนพิเศษ แมไมสามารถเขา ใกลมนั ได แตว าฉันเขาใกลไ ดและยังสามารถจับมันไดอกี ซะดวย ฉันจับ มนั และทาํ แผลใหม ัน หลังจากนน้ั ไมก วี่ ันมันก็ใหท ุกๆคนใน บา นเขา ใกลและจบั ตัวมันได มนั เริม่ ขอ้ี อนขึน้ ทกุ ๆวนั ฉัน และครอบครัวตางตงั้ ชื่อเรยี กใหมนั แตกไ็ มม ีใครเรยี กเหมอื น กนั เลย ฉันเรยี กมันวา \"เจากาฟว ด\" มนั มนี สิ ัยขี้ออ นมาก ข้ึนทุกๆวัน และวนั มักจะกัดฉันเบาๆในเวลาท่ีฉันไมส นใจมัน เจาบานเี่ จา เลห ม ากๆ มันมักจะออ นใหฉนั เลน มันเพลนิ ๆ แลว มนั จะมากัดนวิ้ ฉนั อกี ที เมือ่ ฉนั ตอ งจากบา นมาเรียนท่ี มหาวิทยาลัยในเมือง ฉนั มักจะใหแ มห รือคนท่บี า น สงคลปิ หรือวิดีโอมนั ใหฉนั

18 มันมักจะหนีไปเทีย่ วในเวลากลางคืน และบางครัง้ มนั จะหาย ไปหลายวนั แลว กลบั มาดว ยความหวิ โซ แมมักจะซอ้ื ปลาทู ใหมันกนิ มันเร่ิมกนิ เยอะข้ึนทุกๆวัน จากกนิ วันละ2มือ ก็ กลายเปน 3มือ้ และตัวเร่มิ อวนขึน้ เรื่อยๆ ในหนา ผสมพันธุ มันมากจากหายไปบอ ยๆ และมกั จะรอ งเสยี งดัง ตอ มาเมอื่ ฉนั ใกลจะปด เทอม แมไ ดบ อกกบั ฉนั วา กาฟว ดม นั เอาลูกมา เลยี้ ง ในตอนแรกทฉ่ี นั ไดย นิ นน้ั ฉนั กไ็ มเช่อื แตพ อแมถย รปู มาใหดู ก็ไดรูว า มนั เอาลกู แมวยงั ไมห ยานมมาเลยี้ งจรงิ ๆ ลูกแมวเพศผูที่มีสขี นและสตี าเหมอื นกบั มัน แตว าเจากาฟวด มันเปน ตัวผูแลวมันจะเอาลูกหรือเอาเด็กมาเลย้ี งไดย ังไง ฉันแปลกใจ และรูสกึ ดใี จมากทไี่ ดรวู ามสี มาชกิ แมวเพิม่ ขนึ้ อกี ตวั วนั ตอ มา ฉนั ไมรีรอ จงึ รีบกลับไปทีบ่ า น ดว ย เหตผุ ลทอ่ี ยากไดเหน็ แมว เละเลน กบั พวกมนั เจา แมวนอย ตวั นน้ั มันเหมอื นพอ มันจริงๆ สงสัยโดนคนเอามาทิ้งอกี ตามเคย ฉนั ไมร รี อรีบเขาไปหามัน มนั ไมก ลับฉัน ฉันจึงอุม มันเดนไไปมา พอ ของมัน เจากาฟว ดกเ็ ดนิ ตามไมหา ง ทํา เหมือนแมล ูกออนท่ีหวงลกู กยังไงยังง้ัน ฉันจงึ ปลอยใหม ัน ไดอยดู ว ยกนั เจาแมวนอ ยตัวนีค้ งคิดวากาฟวดืเปนพอของ มันจรงิ ๆสนิ ะ

19 ฉนั เฟามองพวกมันไมหา ง และคอยสังเกตพฤติกรรมของมนั พอ ลูกคนู ีม่ ันมกั จะทาํ ตัวเหมอื นแวแมลูก ทล่ี กู นอยมกั จะหิว นมและดดู นมแมของมันจนหลบั ไป คนู ่ีก็เชน กัน ถึงแมเจากา ฟวดจื ะไมมีรมใหล กู มันกนิ แตมนั กาหงายทอง แลวยอมให ลูกกินนมทไ่ี มม นี าํ้ ของมนั ลูกมนั ดนู มและพวกมันหลบั ไป พรอมกัน กาฟว ดมักจะคอยเลยี ขนทาํ ความสะอาดใหลกู มัน และคอยเลน กับลูกของมันอยูตลอด ในบางคนื กาฟวดห นี ไปเทย่ี ว ทําใหล กู มันตอ งรอ งหาพอ มันเปนเวลานาน พอ มนั กลบั มาลกู มันจะรีบวง่ิ ไปออนพอ แหละพากันมาขอาหาร อีกตามเคย จนตอนนฉี้ นั คิดวาเจา กาฟวดแมวตวั ผูของฉัน คิงคิดวาตวั เองเปน แมของเจาแมวนอ ยแลว จริงๆ รปู ภาพประกอบ : แมว

20 อนาคตสรา งไดด วยตวั เรา คุณเคยคิดหรือไมวา ความสุขจริงๆแลวคืออะไร การมี ครอบครัวท่ีอบอุน มีคนรักท่ีเขาใจกัน มีบาน มีรถ หรือมีเงินเยอะๆ เช่ือวาหลายๆคนก็ตองอยากที่จะใหอนาคต ของตนนั้นมีแตความสุข เรียนจบไปมีอาชีพ การงานที่ม่ันคง มีเงิน มีคนรักและมีความสุขอยูกับครอบครัว ชางเปนอนาคตที่แสนหวาน ตัวฉันเองก็ อยากมีอนาคตเชนน้ันจึงอยากจะวางแผนอนาคตใหเปนดังท่ี กลาวไวใหจงไดโดยแผนอนาคตของฉัน ท่ีวางไวมีดังนี้ รปู ภาพประกอบ : บาน รถ และเงนิ ในอนาคต

21 เริ่มตนจากการตั้งใจเรียนหนังสือพยายามเก็บเกี่ยว ประสบการณใหไดมากที่สุด เมื่อเรียนจบ จะตองหาท่ีทาํ งาน ดีๆ จะเปนครูสอนอยูโรงเรียนบนดอย โรงเรียนของรัฐ หรืออาจจะเปนโรงเรียนเอกชนจากน้ันจะตองเรียนตอ ครุศาสตรอีก1ป เพ่ือจะไดมีสิทธสอบเอาใบประกอบวิชาชีพ ครู หลังจากไดใบประกอบวิชาชีพมาแลว ก็จะไดเปนขาราชการ ครูเต็มตัวสักที ถึงตอนนั้นพอกับแมคงจะภูมิใจมากๆ คิดถึง หนาทานตอนรูวาลูกไดเปนครู คงมีความสุขมากที่สุดในชีวิต จากนั้นเมื่อไดเปนครูด่ังใจหวัง จะตองมีเงินเก็บ มีคนรักที่ เขาใจ เปนคูชีวิตไดแตงงานกันและสรางครอบครัวท่ีแสนสุข มีลูกดวยกันสัก2คน ในบานท่ีมีแตความรักความอบอุน มีพอ แม พี่ชายแฟนสาวของเขา ฉันและคนรักของฉัน พวกเราจะอยู บานในสวนลําไย เปดอูเล็กๆในตัวอําเภอสาํ หรับแฟนหนุม ของฉัน เม่ือทุนมีมากข้ึนก็สรางอูซอมรถใหใหญขึ้นไปอีก จะ ตองหาเงินเล้ียงครอบครัวและดูแลพอแมใหดีที่สุด ใหทาน ไดมีความสุขไดภูมิในใจในตัวฉัน ใหทานไดรูวาฉันรักและ กตัญูตอทานรักทานไดมากเทาท่ีทานรักฉัน อยางไรก็ตามมี สุขก็ตองมีทุกข เช่ือวาไมมีทางท่ีจะสมหวังไปโดยไมมีอุปสรร คใดๆดังน้ันฉันจะตองฝาฟนอุปสรรค ขวากหนามที่มาขัด ขวางอนาคตท่ีแสนหวานของฉันออกจนหมดสิ้น จากน้ัน เม่ือฉันเกษียณอายุราชการ ฉันจะไปเปดรานอาหารเล็กๆติด กับอูซอมรถของแฟน แลวอยูกับครอบครัวแสนสุขน้ีไปตราบ นานเทานาน รปู ภาพประกอบ : พอ และแมของฉนั

22 รูปภาพประกอบ : รานอาหารในอนาคต อยางไรก็ตาม อนาคตดีๆจะมีได ตองเร่ิมจากการวางแผนและ ปฏิบัติตามอยางเครงคัด มิเชนน้ันอนาคตที่วาดไวอาจจะไม สามารถเปนไปได ขอใหทุกๆทานสมปรารถนากันทุกคนนะคะ

23 เพ่อื นรักของฉนั

24 ฉันมองไมเหน็ หนาของเขา เขาตวั ดาํ อีกท้งั ใสชดุ สีดาํ เปนผหู ญิง รูปราง ออ นแอน ผมยาวประบา และสูงไมเกิน 160 ฉนั วา เขานา จะชอบท่ีไดอ ยู ใกลฉันต้ังแตฉ นั จําความได ก็มีแตเ ขาทีอ่ ยูก ับฉนั ตลอดเวลา หากวนั ไหนไมม เี ขา ฉันคงเหงามากแนๆ เขาคอยตามฉันไปในทกุ ๆท่เี ราทง้ั คตู าง ชอบอะไรเหมอื นกนั อาหารการกิน หนังทีช่ อบ หรอื แมกระท้งั วิชาทเี่ รยี น ก็ตาม จนกระทงั่ ในคนื นงึ ฉนั กลับจากมหาวิทยาลัย เขายงั คงเดนิ ตาม ฉัน แมฉ ันจะเหน็ เขาไมช ัดมากนกั แตเขาบอกกับฉันวา \"ไมเ ปน ไรนะ ถึง เธอไมมีใคร แตกย็ ังมีฉันเปน เพ่อื นและฉนั จะตามเธอไปทกุ ๆที่ เธอจะ ไมม วี นั เหงา ฉนั จะอยกู ับเธอจนเธอสิ้นลมหายใจ \" เขาพดู พรางมอง หนาฉนั และยิ้มไปพรอมๆกนั ในขณะทฝี่ นตกมากขน้ึ เร่อื ยๆ และฟาเรมิ่ มืดขนึ้ เร่ือยๆ ฉนั เรมิ่ มองไมเ ห็นเขา และเกือบจะมองไมเหน็ ตวั เองดวย ซา้ํ เราตากฝนกลับบา น เน้อื ตวั เปย กไปหมด เขามักจะเดินตามฉนั อยู เรือ่ ย \"รูไหมวา เธอเปนสว นหนึง่ ของชวี ติ ฉันไปแลวนะ ถาไมมีเธอ คง ไมมฉี นั และถาหากไมมีฉัน โลกน้ีกค็ งไมม ีเธอ\" ฉันพดู กบั เขาในขณะท่ี เขานัง่ เงียบอยู

24 ในเวลาทีฉ่ นั อยูกบั คนอื่น เขามกั จะไมพูดกบั ฉัน แตเขาจะชอบพดู มากใน เสลาท่อี ยูกับฉันเพยี ง 2 คน แตท วา ในเวลาหลับ เขาไมย อมไปอยกู ับ ฉนั ในความฟน เขามักจะหนีหายไปบนพ้นื เตยี ง ในเวลาทีฉ่ นั นอน น่ัน มันทาํ ใหฉนั รสู กึ เหงาๆอยูในใจ ฉนั รวู าฉันไมส ามารถเขาไปในยามท่ฉี ัน หลบั ฝน ได ฉันรวู า ตัวฉนั เองไมสามารถพาเขาไปในความฝน ได เราจึงตกลงกันวา ในเวลาหลบั ของฉัน เขาจะเฝาดอู ยใู นความมืด ถึงแมฉนั จะมองไมเห็น เขา แตขอใหรไู วว า เขายงั คงอยูใกลๆไมหา งไปไหน ถึงแมเ ขาจะเปน เพียง เงา แตก เ็ ปน สิ่งท่ีสาํ คัญกบั ฉนั มาก โดยเฉพาะในยามทฉ่ี ันตองอยูคน เดยี ว ในหอ งแคบๆแหง น้ี รูปภาพประกอบ : เงา