นิทานเวตาล

นิทานเวตาล นิทานเวตาล เป็ นวรรณกรรมสนั สกฤตโบราณ เรอื่ ง เวตาลปญั จวงิ ศติ หรอื นิทานเวตาล 25 เรอื่ ง ซงึ่ ถกู เลา่ โดยกวีชื่อ ศวิ ทาส และไดถ้ ูกเลา่ ขานกนั ตอ่ มากวา่ 2,500 ปี ลว่ งมาแลว้ เดมิ นทิ านเวตาลไดเ้ รยี บเรยี งเป็ นรอ้ ยกรอง ชื่อ ลลิ ติ เพชรมงกุฎ โดยเจา้ พระยาพระคลงั (หน) แตถ่ อดมาเพียงเรอื่ งแรกเทา่ นน้ั ในภายหลงั พระราชวรวงศเ์ ธอ กรมหมืน่ พทิ ยาลงกรณ์ (พระบวรวงษ์เธอ พระองคเ์ จา้ รชั นีแจม่ จรสั ) หรอื น.ม.ส. ไดท้ รงแปลจากฉบบั ทแี่ ปลเป็ นภาษาองั กฤษของรชิ าร์ด ฟรานซสิ เบอรต์ นั จานวน 9 เรอื่ ง และจากสานวนแปลของ ซ.ี เอช. ทอว์นีย์ อกี 1 เรอื่ ง ทาใหฉ้ บบั ภาษาไทยของ น.ม.ส. มนี ิทานเวตาลทง้ั หมด 10 เรอื่ ง สาระบนั เทงิ จากนิทานเวตาลฉบบั น้ีอาจเห็นไดจ้ ากการทมี่ ผี จู้ ดั รายการโทรทศั น์นาไปสรา้ งเป็ นละครจนไดร้ บั ความสนใจเป็ นอยา่ งมากเมอื่ หลายปี กอ่ น ตอ่ มา ศาสตราจารย์ ดร.ศกั ดศิ์ รี แยม้ นดั ดา ไดแ้ ปลจากตน้ ฉบบั เดมิ ซงึ่ เป็ นภาษาสนั สกฤตอกั ษรเทวนาครี จนครบ 25 เรือ่ ง โดยนิทานตง้ั แตบ่ ทที่ 1-25 เป็ นสว่ นหน่ึงของนิทานเวตาลทเี่ รม่ิ จากการเลา่ ของเวตาลใหแ้ กพ่ ระราชาฟงั ใ นระหวา่ งการเดนิ ทางไปพบโยคตี นหน่ึง เวตาลเป็ นปี ศาจช่วั รา้ ยพวกหน่ึง ซง่ึ หากนิ อยูใ่ นสสุ าน และสงิ สอู่ ยใู่ นศพโดยท่วั ไป วา่ กนั ถงึ รปู รา่ งหน้าตาของเวตาล ในวรรณคดขี องอนิ เดยี ภาคใตก้ ลา่ วไวว้ ่า เวตาลไดร้ บั การเคารพนบั ถือวา่ เป็ นภตู ทมี่ หี น้าทใี่ หค้ วามคมุ้ ครองดูและประชา ชนในทอ้ งถนิ่ ตง้ั แตท่ รี่ าบสูงเดกขา่ น เรอื่ ยลงมาทางภาคใต้ เวตาลมกั จะปรากฏรปู รา่ งเป็ นมนุษย์ แตม่ อื และเทา้ หนั กลบั ไปทางดา้ นหลงั นยั น์ตาเป็ นสลี านแกมเขยี ว มีเสน้ ผมตง้ั ชนั ทง้ั ศีรษะ มือขวาถือไมเ้ ทา้ มอื ซา้ ยถอื หอยสงั ข์ ขณะเมอื่ มาปรากฏตวั จะนุ่งหม่ เส้ือผา้ สีเขยี วทง้ั ชุด น่งั มาบนเสลยี่ งบางคราวก็ขมี่ า้ มีภตู บรวิ ารถือคบเพลงิ แวดลอ้ มโดยรอบ และสง่ เสียงโหร่ อ้ งกกึ กอ้ ง รปู เคารพของเวตาลทใี่ ช้เป็ นรปู บชู ามกั ทาดว้ ยหนิ ทาสีแดง บนสว่ นยอดของแทง่ หนิ แกะสลกั เป็ นรูปหน้าคน

อา่ นตอ่ ไดท้ ี่ https://board.postjung.com/935143